Ξαφνικά, άκουσε μια βροντή και μια ριπή του ανέμου τον έριξε κάτω. Ο χώρος γέμισε σκόνη, που σχεδόν έκρυψε το φεγγάρι. Μπροστά του, ένα τεράστιο άσπρο άλογο σηκώθηκε στα πισινά του πόδια μ' ένα τρομακτικό χλιμίντρισμα. Το αγόρι μόλις και διέκρινε τι γινόταν, αλλά, όταν η σκόνη κατακάθισε κάπως, αισθάνθηκε έναν πρωτόγνωρο τρόμο. Καβάλα στο άλογο καθόταν ένας καβαλάρης ντυμένος στα ολόμαυρα, μ' ένα γεράκι στον αριστερό του ώμο. Φορούσε ένα τουρμπάνι, κι ένα μαντίλι σκέπαζε το πρόσωπό του αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μάτια. Έμοιαζε να είναι ο απεσταλμένος της ερήμου και ήταν ο πιο επιβλητικός άντρας που το αγόρι είχε δει μέχρι τότε. Ο παράξενος καβαλάρης τράβηξε το γιαταγάνι που ήταν κρεμασμένο από τη σέλα. Το ατσάλι άστραψε στο φεγγαρόφωτο. - Ποιος τόλμησε να διαβάσει το πέταγμα των γερακιών; ρώτησε με τόσο δυνατή φωνή, που ο αντίλαλός της ακούστηκε ανάμεσα στις πενήντα χιλιάδες φοινικιές της Αλ-Φαγιούμ. - Εγώ τόλμησα, είπε το αγόρι. Κι αμέσως θυμήθηκε την εικόνα του αγίου Ιακώβου του Ματαμόουρος με το άσπρο άλογο του να ποδοπατάει τους απίστους. Ακριβώς το ίδιο. Μόνο που τώρα οι όροι είχαν αντιστραφεί. - Εγώ τόλμησα, επανέλαβε το αγόρι και έσκυψε το κεφάλι για να δεχτεί το χτύπημα του σπαθιού. Πολλές ζωές θα σωθούν, γιατί δεν είχατε υπόψη σας την Ψυχή του Κόσμου. Το σπαθί όμως δεν έπεσε με ταχύτητα. Ο ξένος χαμήλωσε το χέρι του σιγά σιγά, ώσπου η άκρη της λεπίδας ν' αγγίξει το μέτωπο του αγοριού. Ήταν τόσο κοφτερή, που βγήκε μια σταγόνα αίμα. Ο καβαλάρης καθόταν τελείως ακίνητος. Το ίδιο και το αγόρι. Ούτε για μια στιγμή δε σκέφτηκε να ξεφύγει. Μέσα στην καρδιά του μια παράξενη χαρά τον κυρίευε: θα πέθαινε για τον Προσωπικό του Μύθο. Και για τη Φατιμά. Τα σημάδια ήταν αληθινά, λοιπόν. Μπροστά του ήταν ο εχθρός και γι' αυτό δεν έπρεπε να φοβηθεί το θάνατο, γιατί υπήρχε μια Ψυχή του Κόσμου. Σε λίγο θα ήταν μέρος της. Αύριο και ο εχθρός θα ήταν μέρος της. Ο ξένος όμως απλώς ακουμπούσε το σπαθί στο μέτωπό του.
- Γιατί διάβασες το πέταγμα των πουλιών; - Διάβασα μόνο αυτά που τα πουλιά ήθελαν να διηγηθούν. Εκείνα θέλουν να σώσουν την όαση κι εσείς θα πεθάνετε. Η όαση έχει περισσότερους άντρες από σας. Το σπαθί εξακολουθούσε ν' ακουμπά στο μέτωπό του. - Ποιος είσαι εσύ για ν' αλλάξεις τη μοίρα που χάραξε ο Αλάχ; -Ο Αλάχ δημιουργεί τους στρατούς, δημιουργεί και τα πουλιά. Ο Αλάχ μου έδειξε τη γλώσσα των πουλιών. Όλα γράφτηκαν από το ίδιο Χέρι, είπε το αγόρι, ενώ στο μυαλό του γύρισαν τα λόγια του καμηλιέρη. Τελικά, ο ξένος απομάκρυνε το σπαθί από το κεφάλι του. Το αγόρι αισθάνθηκε μια κάποια ανακούφιση. Δεν μπορούσε όμως να ξεφύγει. - Προσοχή με τις μαντείες, είπε ο ξένος. Όταν τα πράγματα είναι γραμμένα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τα αποφεύγεις. - Είδα μόνο ένα στρατό, είπε το αγόρι. Δεν είδα την έκβαση καμιάς μάχης. Ο καβαλάρης φάνηκε ικανοποιημένος με την απάντηση. Εξακολουθούσε όμως να κρατά το σπαθί στο χέρι. - Τι γυρεύει ένας ξένος σε ξένη χώρα; - Ψάχνω για τον Προσωπικό μου Μύθο. Κάτι που ποτέ δε θα καταλάβεις. Ο καβαλάρης ξαναέβαλε το σπαθί στη θήκη και το γεράκι στον ώμο του έβγαλε μια παράξενη κραυγή. Το αγόρι άρχισε να χαλαρώνει. - Έπρεπε να δοκιμάσω το θάρρος σου, είπε ο ξένος. Το θάρρος είναι το πιο σημαντικό χάρισμα για όποιον ψάχνει τη Γλώσσα του Κόσμου. Το αγόρι ξαφνιάστηκε. Εκείνος ο άνθρωπος μιλούσε για πράγματα γνωστά σε λίγους μόνο ανθρώπους. - Ποτέ δεν πρέπει να χαλαρώνει κανείς, έστω και αν έχει φτάσει τόσο μακριά, συνέχισε. Πρέπει ν' αγαπά κανείς την έρημο, ποτέ όμως να μην της έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Γιατί η έρημος είναι μια δοκιμασία για όλους τους ανθρώπους: ελέγχει το κάθε βήμα και σκοτώνει τον αφηρημένο. Αυτά τα λόγια τού θύμιζαν εκείνα του γέρου βασιλιά. - Αν οι πολεμιστές έρθουν και ακόμη έχεις το κεφάλι σου πάνω στους ώμους, μετά τη δύση του ήλιου, αναζήτησε με, είπε ο ξένος. Το ίδιο χέρι που είχε κρατήσει το σπαθί έσεισε ένα μαστίγιο. Το άλογο ξανασηκώθηκε στα πισινά του πόδια προκαλώντας ένα σύννεφο σκόνης. - Πού μένετε; φώναξε το αγόρι καθώς ο καβαλάρης απομακρυνόταν. Το χέρι με το μαστίγιο έδειξε προς το νότο. Το αγόρι είχε βρει τον αλχημιστή.
Ξέχασα να πω πως είναι υπέροχη ιδέα αυτό με την αναδρομή, κύριε Ανδρέα. Το απόσπασμα 14 που γράψατε ότι είναι ένα από τα αγαπημένα σας, είναι και μένα ένα από τα αγαπημένα μου. Με συγκίνησε πολύ αυτό το κείμενο, ειλικρινά. Καληνύχτα σε όλους και όνειρα γλυκά. Τ.
O NIKOS ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ.ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΗΤΑΝ ΟΜΟΓΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ν ΥΟΡΚΗ ΚΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ.Η ΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΗΓΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΑΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΤΟΥ ΗΜΙΣΙ. ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ.... ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ ΝΙΚΟ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.ΘΑ Ε3ΧΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ... ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΧΩΡΙΣΕ. Ο ΝΙΚΟΣ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΝΑ ΠΕΤΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΑΘΗΚΕ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΚΕΙΝΗ.Ο ΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΕΤΑ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ.Η ΟΥΣΙΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ.Ο ΝΙΚΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΔΑΡΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΠΡΑΒΟΥΣ. ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΧΑΡΤΙ. ΑΛΗΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΩ. ΑΝ ΔΕ ΦΥΓΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.Η ΑΤΥΧΙΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ.Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΡΑΚΑΡΕ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΣΟΒΑΡΑ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΤΡΕΞΕ ΑΝΗΣΥΧΟΣ.ΕΠΙΑΝΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ . Η ΜΟΝΑΧΟΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ?ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΤΥΧΩΣ Ο ΠΑΡΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΔΙΝΕ ΦΟΒΟΤΑΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΥΡΙΕ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΝΟΥΜΕ.Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΞΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΥΠΗ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ Ο ΝΙΚΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ. ΕΙΧΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΜΑ ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΓΩ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ ΜΑ ΣΩΣΤΕΤΗ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΙΣΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΗΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΣΕΤΕ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΡΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ ΤΟΥ ΤΟΣΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΤΩΡΑ Ο ΝΙΚΟΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΑΦΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ. ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕ ΝΥΧΤΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ. Ο ΝΙΚΟΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ? ΜΗΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ? ΡΩΤΗΣΕ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΕΠΕΣΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΓΝΟΜΟΝΩΝΤΑΣ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΟΧΙ ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΓΗ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΑΥΓΗ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΥΓΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΑΥΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ?Ο ΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΙ ΕΚΛΑΙΓΕ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΤΑΦΑΝΤΙΚΑ.ΝΑΙ ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΟ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ
Αφιερωνεται σε οσους απο την κοινονικη τους ταξη ξεχνουν οτι ειναι ανθρωποι και το παιζουν θεοι. Ερχονται ομως στιγμες στη ζωη που τα λεφτα δε μετρουν και φαινεται ποσο λιγοι ειναι.ηθικον διδαγμα,. ολοι ανθρωποι ειμαστε φτανει να ειμαστε και ανθρωποι στην ψυχη και στην καρδια καληνυχτα σας αφιερωνεται σε ανθρωπους με ψυχη και με συναισθημα. σε ολους εσας φυσικα καληνυχτα σας
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Με Καλωσορίζατε ο καθένας σας ξεχωριστά και συνάμα διαφορετικά προσφέροντάς μου δωρεάν το πιό σπάνιο τέλειο,μοναδικό,ακριβό,απόκτημά σας!Και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την αγάπη σας,την καλοσύνη σας,την ζεστασιά της ψυχής σας και της καρδιάς σας.Ένιωσα με τη γλυκιά φωνούλα σας και τη ζεστή αγκαλιά σας ένα με εσάς..Είδα μέσα στον καθ'ένας σας ξεχωριστά..Είχε φύγει το περιτύλιγμα και είδα το περιεχόμενο..Που σαφώς σε αυτές τις περιπτώσεις το περυτίλυγμα δεν λέει,είναι φτωχό, γιατί δεν χρειάζεται παραπάνω φρου-φρού μιας και το περιεχόμενο είναι πλούσιο..! Ένιωσα πως νιώθατε,ποικίλα πολλαπλά συναισθήματα..Ένιωσα και είδα τι επιθυμούσατε..Απλώσατε τα χέρια σας και αυτό είναι πολύ θαυμάσιο,γιατί όταν απλώνεις το χέρι σου και δείχνεις την αγάπη σου παίρνεις ένα θετικό αντικαθρέφτισμα του εαυτού σου.Είναι και ο μοναδικός,πραγματικός τρόπος που έχουμε να δούμε τον εαυτό μας και να αναπτυχθούμε.Γιατί γινόμαστε άνθρωποι μόνο όταν απλώνουμε το χέρι και διακινδυνεύουμε να εμπιστευτούμε τους άλλους και να τους μπάσουμε μέσα στη ζωή μας.Εμείς Κισμετοπαιδάκια γλυκά έχουμε προ πολλού απλώσει τα χέρια μας,ρισκάραμε,εμπιστευτήκαμε και κερδίσαμε..!Κερδίσαμε την δικαίωση και καταξίωση του καλού μας φίλου Ανδρέα.Καθημερινά κερδίζουμε τα οφέλη αυτής της σελιδούλας που είναι πως νιώθουμε και αγγίζουμε ο ένας τον άλλον,με αγάπη,αποδοχή,εμπιστοσύνη..ούτως ώστε να ολοκληρωνόμαστε όλοι μαζί..Πως θα μπορούσα εγώ λοιπόν να αφήσω κενό ,άδειο το μικρό κομματάκι του Πάζλ που αντιστοιχεί σε εμένα χαλώντας σας την όμορφη καταπληκτική εικόνα του όταν δεν είναι ολοκληρωμένο.Αφού γνωρίζουμε πως για να αγοραστεί,να ξεχωριστεί το κάθε κοματάκι μιας που το καθένα είναι μοναδικό και έχει τη δική του αποκλειστική θέση,πως χρειάζεται τόσος χρόνος,αγώνας ,κόπος και πάνω απ'όλα ,όλα τα κομματάκια του για να γεμίσει και να ολοκληρωθεί! θα μπορούσα εγώ να το αφήσω λειψώ.?Τι φταίνε τα άλλα όμορφα,γλυκά κοματάκια και τι φταίω και εγώ να μείνω μοναχούλι σαν ορφανούλι,παραπονούλι,ψωριαρούλι.. Πως θα μπορούσα λοιπόν να το παραβλέψω και να το προσπεράσω αυτό και να μην σας πω Χαρούμενα Καλώς σας βρήκααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!Και όπως σοφά είπε και ο καλός μας φίλος Ανδρέας "ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό"και αφού "οι κεραυνοί δεν σκιάζουν τα ψηλά βουνά"συνεχίζουμε μπροστά και η Κισμετοπαρέα όλοι προς τη δόξα τραβάαααααααααααα!!!Σας Ευχαριστώ όλους..πάρα πολύ!!Δεν θα μπορούσα με τίποτα να σας στερηθώ,το είδατε εξάλλου αυτό,σας Λατρεύω και σας Αγαπώ πολύ..Ειλικρινά με Τιμά και νιώθω μεγάλη Χαρά που με έχετε συγκαταλέξει μέσα στις καλές φιλεναδίτσες σας ή φίλους,είναι για μένα το σπουδαιότερο δώρο αυτό μέχρι τώρα και το φυλάω σαν κόρη οφθαλμού!Και όπως λέει και Η Λάμια στον γλυκό μας Κενανούλη:1) Θα σ'αγαπώ μέχρι να ασπρίσει και η τελευταία τρίχα από τα μαλλιά μου.2)Όπως γέρνουν οι Ιτιές προς το νερό..3)Οπως συρρέουν τα μυγάκια στο φως ..έτσι σας έχω ανάκη και δεν μπορώ να σας αποχωριστώ..Από τις πιο καταπληκτικές σκηνές του έργου..Και επειδή εγώ όμως ευτυχώς δεν είμαι Λάμια που δεν τήρησε αυτά που έλεγε τότε πως ένιωθε..Θα με ανεχτήτε κι'άλλο!!χιχι!!Φίλε Ανδρέα επειδή δεν προλαβαίνω εν τάχυ,η αποψινή σου ιστορία ρομαντική ,ευαίσθητη,ρεαλιστική,συγκινητική..θαυμάσιο το σοφό δίδαγμά σου το οποίο όμως πείθει και τον πιο δύσπιστο ότι όντως έχεις απόλυτο δίκιο ,αφού το βλέπεικαι το νιώθει μέσα από την ιστορία σου που δεν είναι πέρα για πέρα φανταστική αντιθέτως..Σε Συγχαίρω και πάλι δικαίως..Κισμετοπαιδάκια γλυκά τα κατάφερα πάλι.. Όντως το κοκοράκι μου φταίει,είναι πονηρούλι και ζωηρούλι και κάνει ότι θέλει αυτό.Μου αλλάζει την ώρα επίτηδες γιατί φοβάται μην το πιάσω και πάει στη κατσαρόλα για μεζέ..χιχι! Μια γλυκιά καληνύχτα σε όλους μας..Φιλάκια πολλά!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΝΑ ΚΤΙΣΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ. ΕΠΕΙΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΕΡΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ.ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΑ ΒΑΛΑΜΕ ΠΡΙΝ 10 ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΗΝΕΣ. ΕΔΩ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ.ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΑ ΜΑΙΛ .ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΙΛ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΑΖΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ. ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΟΠΩΣ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ. ΒΕΒΑΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΙΑ.ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΤΙΣΜΕ ΟΛΟ ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΣΑΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΣ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΟΠΟ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΟΤΑΝ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ?ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ.ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΠΟΥ ΧΑΡΗΚΑΜΕ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΛΩΝΑ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΤΙΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ. ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΨΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΖΛ.ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ Κ2 ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ.ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΤΟ ΠΑΖΛ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ Ο ΓΛΥΚΟΣ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛ ΜΕ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ..... ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ !!! ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ. ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΑ !!! ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΛΕΨΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ , ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΙΛΙΑ??? ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΑΝΤΩ: ΠΟΛΛΟΙ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ !!! ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΗΔΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ.. ΦΙΛΗ Κ2 ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ... ΕΙΣΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ...WALL CAM ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Γεια σας, παιδιά. Γλυκέ μου υποβολέα, τι ευχάριστη, τι υπέροχη έκπληξη ήταν αυτή σήμερα όταν άνοιξα τη σελίδα και είδα το χθεσινό σου σχόλιο! Χαίρομαι τόσο, τόσο πολύ!!! Ε.Κ. μου, πολύ όμορφο όντως το ηλιοβασίλεμα, αυτή η εικόνα που μας έβαλες είναι υπέροχη! Κύριε Ανδρέα, και η χθεσινή σας ιστορία γεμάτη νόημα, γιατί πολύ απλά, όσο πλούσιος και να είναι κάποιος, δεν αγοράζονται όλα με τα χρήματα. Ένα απ' αυτά είναι η υγεία. Ένα άλλο η αγάπη. Και ο Νίκος την αγάπησε πιο αγνά, πιο αληθινά και με περισσότερη ανιδιοτέλεια από τον ίδιο της τον πατέρα. Τ.
ΤΟ ΠΡΩΙ της επομένης, δυο χιλιάδες ένοπλοι βρίσκονταν κρυμμένοι ανάμεσα στις φοινικιές της Αλ-Φα-γιούμ. Πριν φτάσει ο ήλιος στο ζενίθ, πεντακόσιοι πο- λεμιστές εμφανίστηκαν στον ορίζοντα......................................................................................................................................................................................................................... Οι άντρες της όασης περικύκλωσαν τους καβαλάρηδες της ερήμου................................................................................................................................................................ Αν δεν υπήρχαν τα σώματα των νεκρών, η όαση θα φαινόταν ότι ζει μια κανονική μέρα. Μόνο ένας πολεμιστής έμεινε ζωντανός, ο επικεφαλής του αποσπάσματος. Το απόγευμα τον οδήγησαν στους αρχηγούς των φυλών, οι οποίοι τον ρώτησαν γιατί είχε παραβιάσει την παράδοση. Ο επικεφαλής απάντησε ότι οι άντρες του ήταν πεινασμένοι και διψασμένοι, εξαντλημένοι έπειτα από τόσες μέρες μάχης: γι' αυτό είχαν αποφασίσει να εισβάλουν σε μια όαση για να μπορέσουν να συνεχίσουν τον πόλεμο. Ο αρχηγός της φυλής είπε ότι λυπόταν για τους πολεμιστές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρεπόταν να παραβιάζεται η παράδοση. Το μόνο πράγμα που άλλαζε στην έρημο ήταν οι αμμόλοφοι, όταν φυσούσε ο άνεμος. Στη συνέχεια καταδίκασε τον επικεφαλής σε έναν ατιμωτικό θάνατο. Αντί να τον σκοτώσουν μ' ένα σπαθί ή με μια σφαίρα τουφεκιού, τον απαγχόνισαν από μια φοινικιά............................................................................. Ο αρχηγός της φυλής κάλεσε τον ξένο και του έδωσε πενήντα χρυσά νομίσματα. Μετά του υπενθύμισε ξανά την ιστορία του Ιωσήφ της Αιγύπτου και τον παρακάλεσε να γίνει σύμβουλος της όασης.
ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ είχε δύσει τελείως και τα πρώτα αστέρια είχαν αρχίσει να εμφανίζονται (όχι πολύ λαμπρά, γιατί ήταν ακόμη πανσέληνος), το αγόρι προχώρησε νότια. Εκεί υπήρχε μόνο μια σκηνή και σύμφωνα με μερικούς Άραβες ο τόπος ήταν γεμάτος τζίνι. Το αγόρι όμως κάθισε και περίμενε πολλή ώρα. Όταν το φεγγάρι ήταν πια ψηλά στον ουρανό, εμφανίστηκε ο αλχημιστής. Κουβαλούσε στον ώμο του δυο ψόφια γεράκια. - Εδώ είμαι, είπε το αγόρι. - Δεν έπρεπε, απάντησε ο αλχημιστής. Εκτός εάν ο Προσωπικός Μύθος σου ήταν να φτάσεις μέχρι εδώ. - Γίνεται πόλεμος μεταξύ των φυλών. Αδύνατο να διασχίσω την έρημο. Ο αλχημιστής κατέβηκε από το άλογό του κι έκανε νόημα στο αγόρι να τον ακολουθήσει μέσα στη σκηνή. Ήταν μια σκηνή σαν όλες τις άλλες που είχε γνωρίσει στην έρημο, με εξαίρεση τη μεγάλη κεντρική σκηνή, που είχε την πολυτέλεια των παραμυθιών. Κοίταξε για εργαλεία και φούρνους αλχημείας, δεν είδε όμως τίποτε τέτοιο. Υπήρχε μόνο ένας σωρός από βιβλία, μια εστία και χαλιά με παράξενα σχέδια. - Κάθισε, θα ετοιμάσω τσάι, είπε ο αλχημιστής. Και θα φάμε μαζί αυτά τα γεράκια. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
- Γιατί θέλατε να με δείτε; είπε το αγόρι. - Εξαιτίας των σημαδιών, απάντησε ο αλχημιστής. Ο άνεμος μου εκμυστηρεύτηκε πότε θα 'ρχόσουν. Και ότι θα είχες ανάγκη από βοήθεια. - Δεν πρόκειται για μένα. Πρόκειται για τον άλλο ξένο, τον Άγγλο. Εκείνος σας έψαχνε. - Εκείνος πρέπει να βρει άλλα πράγματα πριν βρει εμένα. Είναι όμως στο σωστό δρόμο. Άρχισε να αγναντεύει την έρημο. - Κι εγώ; - Όταν θέλουμε πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας, είπε ο αλχημιστής, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του γέρου βασιλιά. Το αγόρι κατάλαβε. Ένας ακόμα άνθρωπος είχε βρεθεί στο δρόμο του για να τον οδηγήσει στον Προσωπικό Μύθο του. - Κι εσείς θα μου τον μάθετε; - Όχι. Ήδη ξέρεις ό,τι χρειάζεσαι. Απλώς θα σε ωθήσω προς το θησαυρό σου. - Υπάρχει πόλεμος μεταξύ των φυλών, επέμεινε το αγόρι. - Την ξέρω την έρημο. - Ήδη βρήκα το θησαυρό μου. Έχω μια καμήλα, τα λεφτά από το μαγαζί των κρυστάλλων και πενήντα χρυσά νομίσματα. Στη χώρα μου θα είμαι πλούσιος. - Κι όμως, τίποτε απ' αυτά δεν είναι κοντά στις πυραμίδες, είπε ο αλχημιστής. - Έχω τη Φατιμά. Είναι ένας θησαυρός μεγαλύτερος από αυτόν που κατάφερα να μαζέψω. - Ούτε κι αυτή είναι κοντά στις πυραμίδες. Έφαγαν τα γεράκια σιωπηλά. Ο αλχημιστής άνοιξε ένα μπουκάλι και γέμισε το ποτήρι του αγοριού μ' ένα κόκκινο υγρό. Ήταν κρασί, και μάλιστα ένα από τα καλύτερα κρασιά που το αγόρι είχε πιει ποτέ. Το κρασί όμως απαγορευόταν από το νόμο. - Το κακό δεν περιέχεται σ' αυτό που μπαίνει από το στόμα του ανθρώπου, είπε ο αλχημιστής. Το κακό περιέχεται σ' αυτό που βγαίνει από κει. Το αγόρι αισθανόταν όλο και πιο χαρούμενο εξαιτίας του κρασιού, αν και φοβόταν τον αλχημιστή. Κάθισαν έξω από τη σκηνή, κοιτάζοντας το φεγγαρόφωτο που θάμπωνε τ' αστέρια. - Πιες και διασκέδασε λιγάκι, είπε ο αλχημιστής, διαπιστώνοντας ότι το αγόρι γινόταν όλο και πιο χαρούμενο. Ν' αναπαυτείς, όπως συνήθως αναπαύεται ο πολεμιστής πριν από τη μάχη. Μην ξεχάσεις όμως ότι όπου είναι η καρδιά σου, εκεί και ο θησαυρός σου. Και πρέπει οπωσδήποτε να βρεις το θησαυρό σου, για να έχουν νόημα όσα έχεις ανακαλύψει στο δρόμο σου. »Αύριο να πουλήσεις την καμήλα σου και ν' αγοράσεις ένα άλογο. Δεν μπορείς να βασίζεσαι στις καμήλες: κάνουν χιλιάδες βήματα χωρίς κανένα σημάδι κούρασης. Ξαφνικά όμως γονατίζουν και πεθαίνουν. Τα άλογα κουράζονται σιγά σιγά. Και μπορείς να ξέρεις πάντα τι μπορείς να απαιτείς απ' αυτά ή πότε θα πεθάνουν.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ το αγόρι εμφανίστηκε στη σκηνή του αλχημιστή με ένα άλογο. Περίμενε λίγο κι εκείνος εμφανίστηκε καβάλα στο ζώο και με το γεράκι στον αριστερό ώμο του. - Δείξε μου τη ζωή στην έρημο, είπε ο αλχημιστής. Μόνο όποιος βρίσκει τη ζωή μπορεί να βρει θησαυρούς. Ξεκίνησαν την πορεία πάνω στην άμμο, ενώ το φεγγάρι έλαμπε ακόμη από πάνω τους. «Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βρω τη ζωή στην έρημο», σκέφτηκε το αγόρι. «Ακόμη δεν ξέρω την έρημο». Ήθελε να γυρίσει για να πει τις σκέψεις του στον αλχημιστή, τον φοβόταν όμως. Έφτασαν στο σημείο με τις πέτρες, όπου το αγόρι είχε δει τα γεράκια στον ουρανό· το μόνο που διέκοπτε τη σιωπή της ερήμου ήταν ο άνεμος. - Δε θα καταφέρω να βρω ζωή στην έρημο, είπε το αγόρι. Ξέρω ότι υπάρχει, δε θα καταφέρω όμως να τη βρω. -Η ζωή έλκει τη ζωή, απάντησε ο αλχημιστής. Και το αγόρι κατάλαβε. Αμέσως χαλάρωσε τα ηνία του αλόγου του, που προχώρησε ελευθέρα πάνω στις πέτρες και την άμμο. Ο αλχημιστής προχωρούσε σιωπηλός και το άλογο του αγοριού βάδισε για μισή σχεδόν ώρα. Δε φαίνονταν πια οι φοινικιές της όασης, μόνο το τεράστιο φεγγάρι στον ουρανό και οι βράχοι που έλαμπαν με μια ασημένια λάμψη. Ξαφνικά, σ' ένα σημείο όπου δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν, το αγόρι παρατήρησε ότι το άλογό του σταμάτησε απότομα. - Εδώ υπάρχει ζωή, απάντησε το αγόρι στον αλχημιστή. Δε γνωρίζω τη γλώσσα της ερήμου, αλλά το άλογό μου γνωρίζει τη γλώσσα της ζωής. Κατέβηκαν από τα άλογα. Ο αλχημιστής δεν είπε τίποτε. Κοιτούσε τις πέτρες, βαδίζοντας σιγά. Ξαφνικά σταμάτησε κι έσκυψε όλο προσοχή. Στο έδαφος υπήρχε μια τρύπα ανάμεσα στις πέτρες· ο αλχημιστής έχωσε το χέρι του στην τρύπα και συνέχισε χώνοντας το μπράτσο μέχρι τον ώμο. Κάτι σάλεψε εκεί μέσα και τα μάτια του αλχημιστή -το αγόρι μόνο τα μάτια του μπορούσε να δει- μισόκλεισαν από την προσπάθεια και την ένταση. Το χέρι φαινόταν να παλεύει μ' αυτό που ήταν μέσα στην τρύπα. Μ' ένα πήδημα που τρόμαξε το αγόρι, ο αλχημιστής τράβηξε το χέρι του και σηκώθηκε αμέσως όρθιος. Στο χέρι του κρατούσε ένα φίδι από την ουρά. Και το αγόρι πήδηξε, προς τα πίσω όμως. Το φίδι σπαρταρούσε ασταμάτητα, βγάζοντας θορύβους και σφυρίγματα που έσπαζαν τη σιωπή της ερήμου. Ήταν μια νάγια, που το δηλητήριο της θα μπορούσε να σκοτώσει έναν άνθρωπο σε λίγα λεπτά. «Προσοχή στο δηλητήριο», πρόλαβε και σκέφτηκε το αγόρι. Αλλά ο αλχημιστής είχε χώσει το χέρι του στην τρύπα και μάλλον είχε ήδη δαγκωθεί. Το πρόσωπό του όμως ήταν ήρεμο. «Ο αλχημιστής είναι διακοσίων χρόνων», είχε πει ο Άγγλος. Σίγουρα θα ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τα φίδια της ερήμου.
Το αγόρι είδε πως ο σύντροφός του πήγε προς το άλογο και τράβηξε το γιαταγάνι του. Χαράζοντας μ' αυτό έναν κύκλο στο έδαφος, έβαλε το φίδι στη μέση. Το ζώο ακινητοποιήθηκε αμέσως. - Μην ανησυχείς, είπε ο αλχημιστής. Δε θα φύγει από κει. Κι εσύ ανακάλυψες τη ζωή στην έρημο, το σημάδι που χρειαζόμουνα. - Γιατί ήταν αυτό τόσο σημαντικό; - Γιατί οι πυραμίδες είναι περικυκλωμένες από έρημο. Το αγόρι δεν ήθελε ν' ακούσει για τις πυραμίδες. Από την προηγούμενη νύχτα αισθανόταν ένα βάρος και μια στενοχώρια στην καρδιά. Γιατί το να πάει να ψάξει για το θησαυρό του σήμαινε ότι έπρεπε να αφήσει τη Φατιμά. - Θα σε οδηγήσω στην έρημο, είπε ο αλχημιστής. - Θέλω να μείνω στην όαση, απάντησε το αγόρι. Έχω ήδη βρει τη Φατιμά. Και αυτή για μένα αξίζει πιο πολύ κι από το θησαυρό. -Η Φατιμά είναι γυναίκα της ερήμου, είπε ο αλχημιστής. Ξέρει ότι οι άντρες πρέπει να φεύγουν για να μπορούν να επιστρέψουν. Εκείνη έχει ήδη βρει το θησαυρό της: εσένα. Περιμένει τώρα να βρεις κι εσύ αυτό που ψάχνεις.
- Κι αν αποφασίσω να μείνω; - Θα είσαι ο σύμβουλος της όασης. Έχεις αρκετό χρυσάφι για ν' αγοράσεις πολλά πρόβατα και πολλές καμήλες. Θα παντρευτείς τη Φατιμά και θα ζήσετε ευτυχισμένοι τον πρώτο χρόνο. Θα μάθεις να αγαπάς την έρημο και θα γνωρίσεις μία μία τις πενήντα χιλιάδες φοινικιές, θα καταλάβεις πώς αναπτύσσονται και θα σου φανερώσουν έναν κόσμο που αλλάζει ασταμάτητα. Και θα καταλάβεις τα σημάδια όλο και καλύτερα, γιατί η έρημος είναι ένας δάσκαλος ανώτερος από τους άλλους δασκάλους. »Το δεύτερο χρόνο θα θυμηθείς ότι υπάρχει ένας θησαυρός. Τα σημάδια θ' αρχίσουν να μιλάνε επίμονα γι' αυτόν κι εσύ θα προσπαθήσεις να τα αγνοήσεις. Θα κάνεις χρήση της γνώσης σου μόνο για το καλό της όασης και των κατοίκων της. Οι αρχηγοί των φυλών θα σου είναι ευγνώμονες γι' αυτό. Οι καμήλες σου θα σου χαρίσουν πλούτο και εξουσία. »Τον τρίτο χρόνο τα σημάδια θα συνεχίσουν να μιλάνε για το θησαυρό σου και τον Προσωπικό Μύθο σου. Θα τριγυρίζεις στην όαση τη μια νύχτα πίσω από την άλλη και η Φατιμά θα γίνει μια θλιμμένη γυναίκα, γιατί υπήρξε η αιτία να διακόψεις το δρόμο σου. Εσύ όμως θα συνεχίσεις να την αγαπάς και θα βρεις ανταπόκριση. Θα θυμηθείς ότι εκείνη ποτέ δε σου ζήτησε να μείνεις, γιατί μια γυναίκα της ερήμου ξέρει να περιμένει τον άντρα της. Γι' αυτό δε θα της καταλογίσεις ευθύνες. Θα τριγυρίσεις όμως πολλές νύχτες στην άμμο της όασης κι ανάμεσα στις φοινικιές, σκεπτόμενος ότι ίσως θα μπορούσες να είχες προχωρήσει, αν είχες περισσότερη εμπιστοσύνη στην αγάπη σου για τη Φατιμά. Γιατί αυτό που σε κράτησε στην όαση ήταν ο δικός σου φόβος μήπως δεν ξαναγυρίσεις ποτέ. Κι εκείνη τη στιγμή τα σημάδια θα σου δείξουν ότι ο θησαυρός σου θάφτηκε για πάντα. »Τον τέταρτο χρόνο τα σημάδια θα σε εγκαταλείψουν γιατί αρνήθηκες να τα ακούσεις. Οι αρχηγοί των φυλών θα το καταλάβουν και θα καθαιρεθείς από το συμβούλιο. Θα είσαι μεν ένας πλούσιος έμπορος, με πολλές καμήλες και πολλά εμπορεύματα, αλλά θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου τριγυρίζοντας μεταξύ των φοινικιών και της ερήμου, ξέροντας ότι δεν πραγματοποίησες τον Προσωπικό Μύθο σου και ότι τώρα είναι πια πολύ αργά. »Χωρίς να έχεις καταλάβει ότι η Αγάπη ποτέ δεν εμποδίζει έναν άνθρωπο ν' ακολουθήσει τον Προσωπικό Μύθο του. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πει ότι δεν πρόκειται για την αληθινή Αγάπη, εκείνη που μιλά τη Γλώσσα του Κόσμου.
Ο αλχημιστής έσβησε τον κύκλο που είχε χαράξει στο έδαφος και το φίδι έσπευσε να εξαφανιστεί ανάμεσα στις πέτρες. Το αγόρι σκεφτόταν τον έμπορο κρυστάλλων, που πάντα ήθελε να πάει στη Μέκκα, και τον Άγγλο, που έψαχνε για έναν αλχημιστή. Το αγόρι σκεφτόταν μια γυναίκα που εμπιστεύτηκε την έρημο και η έρημος της έφερε μια μέρα τον άνθρωπο που ήθελε ν' αγαπήσει. Ανέβηκαν στα άλογά τους κι αυτή τη φορά το αγόρι ήταν εκείνο που ακολούθησε τον αλχημιστή. Ο άνεμος έφερνε τους ήχους της όασης κι εκείνος προσπαθούσε να διακρίνει τη φωνή της Φατιμά. Εκείνη τη μέρα δεν είχε πάει στο πηγάδι εξαιτίας της μάχης. Την ίδια νύχτα, καθώς κοιτούσε ένα φίδι μέσα σ' έναν κύκλο, ο παράξενος καβαλάρης με το γεράκι στον ώμο του είχε μιλήσει για αγάπη και θησαυρούς, για τις γυναίκες της ερήμου και για τον Προσωπικό Μύθο του. - Θα έρθω μαζί σας, είπε το αγόρι. Κι αμέσως αισθάνθηκε γαλήνη μέσα στην καρδιά του. - Θα ξεκινήσουμε αύριο, πριν από την αυγή, ήταν η μοναδική απάντηση του αλχημιστή.
Στην όχθη του ποταμού Κηρέα βρίσκεται ο πολυθρύλιτος πλάτανος. Είναι ένα θαύμα και μοναδικό μνημείο της φύσης ηλικίας 2500 ετών. Ο Δημ Σέττας στο βιβλίο του μας πληροφορεί ότι ο κορμός έχει περίμετρο 18 μέτρα και διάμετρο 6 μέτρα. Η κουφάλα του έχει έκταση 14 τ.μέτρα. Το ύψος του 30 μέτρα. Η θέα του δένδρου είναι συγκλονιστική και δεν περιγράφεται με αριθμούς. Ο ίδιος γράφει για τους θρύλους του γερο πλάτανου. Όποιος βρεθεί τα μεσάνυχτα κάτω από αυτόν ακούει φωνές και όργανα να παίζουν. Βλέπει ξωτικά, δαιμόνια και νεράιδες να διαβαίνουν στις όχθες του ποταμού. Ο γερο Βασίλης, περιβολάρης, λέει ότι ο πλάτανος επειδή είναι χιλιόχρονος γι' αυτό είναι στοιχειωμένος. Όσο κι άν φυσήξει ο αέρας δεν σπάει ούτε κλαρί, ούτε αστροπελέκι το πιάνει.
ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ Α ΜΕΡΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ. ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ ΠΛΑΘΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑ ΜΟΥ ΚΗΡΕΑ.ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ .ΑΝΔΡΕΑ ΑΥΤΟΣς Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ 2500 ΕΤΩΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΣΤΕΡΓΙΟΣ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΙ ΟΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΝΑ ΔΕΧΤΕΙ. ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΙΣ ΞΑΣΤΕΡΙΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ. ΝΑΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΚΟΥΦΑΛΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 14 ΜΕΤΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ.ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΠΟΛΛΟΙ ΛΕΕΙ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΞΩΤΙΚΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΣΤ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΠΙΣΙΣ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΝ ΝΕΡΑΙΔΕΣ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΛΗΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΧΟΡΟ ΞΩΤΙΚΩΝ. ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΝ. ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΙ. ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΟΤΕ ΕΙΠΑΝ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ. ΣΕ ΔΥΟ ΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ.ΟΙ ΠΑΛΗΟΙ ΦΟΒΟΤΑΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΔΩ. ΔΕΣ ΥΨΟΣ Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΘΕΑ.ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΗΔΙΕΣ ΑΝΔΡΕΑ. ΕΓΩ ΤΙΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ. ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΑ ΟΤΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΟΥΛΑΣ ΜΟΥ. ΕΚΕΙΝΗ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ.ΕΚΕΙΝΗ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΗΡΘΕ.ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΙΣΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΑ ΕΙΔΕ.ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΦΩΤΕΙΝΑ. ΑΓΓΕΛΟΙ.ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΑΠΟ ΘΕΜΜΑ ΠΙΣΤΗΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΞΩΤΙΚΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΕ. ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. ΓΙΟΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΔΙΑΝΕΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ. ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΤΑΝ ΒΑΝΑΥΣΟΣ ΚΑΙ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΙ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΕ ΠΟΙ ΜΟΛΟΠΕΣ ΕΙΧΑΝ ΦΥΓΕΙ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΒΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ. ΑΠΟ ΤΑ 5 ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΣΤΑ 10 ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΕΧΘΕΣ. ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΗΛΘΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΔΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΠΩΣ ΦΕΥΓΑΛΕΑ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΝΕΣΩΣ. ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΜΑΖΙ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΚΑΛΑ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΕ ΘΡΥΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ. ΕΣΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ. ΜΟΛΙΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟΝ ΧΑΣΤΟΥΚΗΣΕ ΒΑΝΑΥΣΑ. ΣΕ ΜΙΣΩ!!!!!!!!ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ.
ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ. ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΟΠΡΙΤΗ. ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ. ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ. ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΑΝ ΠΑΣ. ΠΑΨΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΔΙΩΞΩ.ΤΟΥ ΕΙΠΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΣΙΝΤΡΙΜΜΕΝΟΣ.ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΑΣΕΙ. ΠΗΓΕ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟ ΠΑΝΗΨΥΛΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ.ΕΠΕΣΕ ΜΠΡΟΥΜΙΤΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΕ ΑΝΑΦΙΛΗΤΑ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΡΗΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ.ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΟΝΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΓΩΣΕ. ΕΙΔΕ ΝΑ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΤΑ ΕΚΕΤΟ ΜΕΤΡΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΚΡΥΣΕ,ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΜΟ. ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΜΙΑ ΜΕΛΛΟΔΙΚΗ ΦΩΝΗ. ΑΚΟΥΣΕΜΕ ΑΝΔΡΕΑ. ΟΣΑ ΠΙΣΤΕΥΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΑ.ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΣΕ ΜΕΡΗ ΟΝΕΙΡΩΔΗ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΟΜΙΣΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΡΛΕΤΑ ΜΑΚΡΥΑ ΣΤΗΝ ΟΧΘΗ ΕΒΛΕΠΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΝ. ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΜΑ ΚΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ. ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ.Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΑΜΠΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 30 Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ 10. ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΜΕ ΜΕΛΩΔΙΚΗ ΦΩΝΗ. ΚΑΘΕ ΧΑΣΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΘΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΕΓΩ. ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΚΑΙ ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΓΙΑ ΜΑΣ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΓΙΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΜ,ΕΣΩΣ.
ΓΙΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΜ,ΕΣΩΣ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ.ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΤΡΕΧΕ ΚΑΙ ΚΡΥΦΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤ ΑΣΤΕΡΙΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙ. ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΟΤΑΝ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΡΕΥΕ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ 18 ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ. ΖΕΛΝΤΑ Σ ΑΓΑΠΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΤΗ ΦΙΛΗΣΕΙ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΜΑ ΔΑΚΡΥΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΖΕΛΝΤΑ, ΖΕΛΝΤΑ ΦΩΝΑΖΕ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ. ΖΕΛΝΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ. ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΠΙΑ 35. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ.ΚΙ ΕΙΧΕ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΓΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΓΕΛΟΥΣΕ ΜΗ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΣΟΒΑΡΑ.ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΗΡΘΕ ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΑ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ. ΜΠΑ ΕΛΕΓΕ ΙΣΩΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ.ΕΚΑΝΕ ΣΥΝΤΡΙΜΜΕΝΟΣ ΚΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΝΔΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΑ. ΗΤΑΝ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΛΕΣ ΚΙ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ. ΤΟΣΟ ΜΕΛΩΔΙΚΗ ΤΟΣΟ ΟΙΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΛΙΤΟΥΡΗΣΕ. Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΤΟΝ ΘΑΜΠΩΝΕ. ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΤΣΟΣ ΑΛΛΑ ΞΑΝΘΑ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΤΑΛΕΥΚΟ ΦΟΡΕ ΜΑΣΤΗΣ. ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΦΟΡΟΥΣΕ ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΒΛΕΠΕ. ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΔΥΟ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ. ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΑΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΕΚΠΛΗΣΣΕΣΑΙ ΑΝΔΡΕΑ?ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΔΕΣ. ΤΟ ΝΟΜΙΣΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ?ΕΣΥ ΖΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΘΕΠΤΗ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΣΜΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ.΄ΖΕΛΝΤΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ. ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΙΣΩ. ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕ ΜΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΔΡΕΑ.ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ ΕΧΘΕΣ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ ΠΟΙΑ? ΡΩΤΗΣΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΗΓΕ ΠΩΣ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΥΦΑΛΑ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ.ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ 1000 . ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΑΔΙ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΙΓΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ. ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΦΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΙΞΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. ΛΑΜΠΙΡΙΖΕ ΗΤΑΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΤΟΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΕΙΔΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ. ΕΝΑΝ ΜΠΛΕ ΣΚΟΥΡΟ ΟΥΡΑΝΟ.ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ.ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ ΟΝΕΙΡΩΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ. ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΑΠΑΝΤΟΥ. ΚΟΙΤΑΞΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ. ΕΒΛΕΠΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΚΟΣΜΟ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΧΟΤΑΝ ΝΑΠΟ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ. ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΝΤΟΣΟ ΓΛΥΚΕΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ.ΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΗΤΑΝ ΚΕΝΟ. ΜΟΝΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑ ΥΠΗΤΧΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΥΔΟΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΕΛΑΣΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΝΑ ΜΙΣΟΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΕ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΕΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ. Η ΜΑΝΤΙΛΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΒΓΑΛΕΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΠΕΙΡΑΧΤΙΚΑ. ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΘΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΠΟΟΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΘΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΟΥΝ. ΔΕΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΣΑΑ ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΑΚΣ. ΦΥΛΗ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ.ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΛΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΙΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΗΣ ΕΙΠΕ. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΖΕ ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΟΥΣΕ Ο ΝΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΜΕΡΟΣ Α Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΕΚ, Τ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ. ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Κατ'αρχήν γλυκό μου νυχτοπουλάκι,θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιό σου επί του αποσπάσματος του Ανδρέα.Δεν πρέπει ποτέ να μετράμε τους ανθρώπους με το ποιοί είναι ή τι έχουν σε υλικά αγαθά,αλλά να τους υπολογίζουμε και να τους μετράμε με το αν αξίζουν σαν άνθρωποι.. και αν αξίζουν στην καρδιά...Δεν πρέπει να τους βάζουμε ταμπέλες στο πρόσωπο και να αποφασίζουμε αν μας συμφέρει και αν μας κάνουν ..να τους κάνουμε παρέα?Δεν πρέπει να τους κατατάσουμε σε κατηγορίες πρώτη,δεύτερη,τρίτη και ου το κάθε εξής.Διότι όλοι έχουν την αξία τους,όλοι έχουν αισθήματα και αξιοπρέπεια.Και πολλές φορές αυτοί οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι είναι πολύ πιο αξιόλογοι από άλλους..Εδώ θα σου πω πως οι περισσότεροι από τους επιφανείς αυτούς κυρίους όταν ξεκίνησαν να φτιάχνουν την ζωή τους δεν είχαν τίποτα η δεν ήταν και τίποτα?..Απλώς η τύχη οι συγκιρίες και κάποιες άλλες καταστάσεις τους βοήθησαν να γίνουν κάποιοι,που ενδεχωμένος μπορεί και να μην το άξιζαν.Στο διάβα τους όμως ξεχνούν πολλοί ποιοί ήταν και από που ξεκίνησαν,χάνοντας στον δρόμο τον ίδιο τους τον εαυτό και γιατί όχι και την ίδια τους την ψυχή.Λυπηρό δεν είναι αυτό?Προσωπικά δεν υπάρχουν άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού..Άσε που έχουμε ανάγκη ακόμα και το μυρμηγκάκι..Και άσε που όπως είδαμε δεν ξέρεις ποτέ πως θα σου τα φέρει κάποια στιγμή η ζωή..?Πιστεύω πως το μεγαλύτερο προτέρημα στον άνθρωπο είναι να είναι ταπεινός!Αυτή η λεξούλα τα λέει και τα περικλείει όλα..Τα αποσπάσματά σου τα σημερινά,από τα καλύτερα!Όντως πρέπει να μην σταματήσουμε ποτέ να κυνηγάμε ,να διεκδικούμε και να μην επηρεαζόμαστε από άλλες δυνάμεις,όταν έχουμε βάλει ένα όνειρο και ένα στόχο.Διότι μη έχοντας καταφέρει τον προσωπικό μας μύθο πάντα θα μας λείπει κάτι,πάντα θα μας κυνηγάει αυτό,θα αναρωτιόμαστε αν το είχα προσπαθήσει..?και θα μας κάνει δυστυχισμένους..Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα που το αδιαμφισβήτητο φυσικό σου ταλέντο να μπορείς με μια προτασούλα σου ή με μια λεξούλα να τα περικλείεις και να τα λές όλα ,είναι όλα τα λεφτά!Με μιά σου λεξούλα έχεις πει όλο το ζουμί..?Εγώ σε θαυμάζω..!Και πιστεύω πως χάνει η σελιδούλα που δεν γράφεις κάτι περισσότερο..Να είσαι πάντα καλά!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα ..Π..και εσύ να είσαι πάντα καλά,πιστεύω πως και η δική σου παρουσία στη σελιδούλα κάτι προσφέρει..Τα βιντεάκια σου όλα ένα και ένα..Γειά σου Καλό μου Μαράκι-Ελενάκι,πως πάει το βιντεάκι..?,κοντεύουμε να δούμε το δημιουργηματάκι..?Για πές..?Να προσέχεις να μην μας παρακουράζεσαι?
Γειά σου Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ ,νομίζεις πως δεν θα κάνω το παραπονούλι που άλλαξες λίγο το προγραμματούλι σου σήμερα..?Με ξέρεις να τα αφήνω..?Για μπες στο πρόγραμμα..?Βέβαια δεν μπορώ να πω?Με το πανέμορφο ηλιοβασσιλεματάκι σου με δελέασες και πήγα κάτω στο λιμάνι με Έλληνες φίλους από την Αφρική σε ένα μαγαζί που τα τραπεζάκια του σχεδόν είναι με τη θάλασσα για φαγητό ,είδα και το πανέμορφο φεγγαράκι που έβγαινε ,σπρωχνόταν σιγά-σιγά απέναντι μου στης Τουρκίας το βουνό,ήταν μια απόλαυση ..το μεγεθούλι του είναι σαν την φέτα την μισή ενός ολόκληρου καρπουζιού.Ε,βέβαια μετά πήγα και για το Φοντάν(παγωτούλι παρφέ σοκολάτας,γλύκα σκέτη...)Αν θες σε κερνώ μην μου παραπονιέσαι, όχι μόνο εσένα αλλά όλα τα Κισμετοπαιδάκια μας..Φυσικά πριν λίγο ήρθα και είπα να σας χαιρετήσω όλους..!Καλέ μου φίλε Ανδρέα έτσι όπως νιώθεις και βλέπεις κάποια πράγματα τα εκφράζεσαι, ήτε με τα σχόλιά σου ήτε με τα καταπληκτικά αποσπάσματά σου..έχεις πάντα απόλυτο δίκιο ,όλους μας βρίσκεις πάντα σύμφωνους,αλλά αυτό που μετράει και αξίζει περισσότερο σε εμάς είναι αυτά που νιώθουμε και εισπράτουμε από την αληθινή σου φιλία..Αυτό συβαίνει γιατί έχεις μια μεγάλη καρδιά που οξύμορο βέβαια αλλά χωράει όλο τον κόσμο μέσα..!Αγαπητή μας φιλεναδίτσα με την καρδουλίτσα που είσαι..?Λείπουν και οι πινελιές οι δικές σου..όπως και της καλής μας ΡΤ9 που τα σχολιά κια της πολύ αξιόλογα,το ίδιο και για την Κ.. δεν θυμάμαι το δίπλα,σορυ αλλά έχω πιεί κι'ένα κρασάκι..Δεν είπαμε να σας χάσουμε..?Όλοι είναι ευπρόσδεκτη σε αυτή τη σελιδούλα,δεν εξαιρεί κανέναν ήτε παλιοί ήτε καινούργιοι..όλοι κάτι σημαντικό προσθέτουν ..καλό βέβαια είναι να πληθύνουμε και ακόμα περισσότερο..Τους αγκαλιάζει όλους..!!Το χάρισμά της είναι αυτό!!Κισμετοπαιδάκια γλυκά Χαρά,Α.Ε,Β,Β.V,Βιβή,Γραμ/τέα,Τάκη,Μ,Γ,Ελένη από Βόλο,Σ,Ζετάκι,Ναταλάκι,Μαίρη και όλοι οι υπόλοιποι,εύχομαι να είστε όλοι καλά να περνάτε καλύτερα,σε κάποιους τελειώνουν οι διακοπούλες τους θα τους δούμε σύντομα..Είχα κάτι να γράψω,τώρα δεν προλαβαίνω,αύριο..Σας Ευχαριστώ πολύ όλους,καινούργιους.. και παλιούς..Δεν μου αρέσει ο όρος καινούργιος ..δεν τον ξαναχρησιμοποιώ,θα θυμάμαι" τα ονόματά σας.."Φιλάκια Πολλά!!Σας Καληνυχτίζω γλυκά,να είμαστε όλοι καλά!!Το κοκοράκι μου λαλεί,σήμερα ξέρει πως απέφυγε την εκτελεστική μιας και δρα το γλυκό κρασί..ΚΑΛΗΜΕΡΑ OΛΗ ΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!
Καλέ μου Ανδρέα,τώρα σε είδα..,θα σε διαβάσω και μετά θα πάω γι ύπνο,να κοιμηθώ γλυκά!Μια καληνύχτα σου εύχομαι ωραία,φιλάκια πολλά δώσε στην αξιαγάπητη οικογένειά σου..!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ.ΑΝΔΡΕΑ!ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΑ.ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΖΟΥΣΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΒΑΛΕΣ ΜΕΣΑ!ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!ΕΥΦΥΕΣ!!ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ!!!ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟ!!ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΝΑΓΚΗ.ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ!!!! ΑΝΔΡΕΑ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΡΑΨΕ Η ΙΩΑΝΝΑ ΟΤΙ ΤΟ ΖΟΥΣΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ...ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ... ΠΟΣΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΙ!!! ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ .. ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΡΑΣΑΚΙ ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΙΔΕΣ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΕΣ ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΔΕΥΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΓΛΥΚΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.... ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΠΙΑΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ... ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ Η ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΕΝΑ ΑΥΞΟΝΤΑ ΑΡΙΘΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ,ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΝΩ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΩ ΜΗΠΩΣ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
Οταν ο Θεός δημιουργούσε τη γυναίκα, δούλευε ως αργά το βράδυ της έκτης μέρας της Δημιουργίας. Κάποια στιγμή, πέρασε ένας άγγελος και ρώτησε: «Γιατί ξοδεύεις τόσο χρόνο σ’ αυτό το δημιούργημά σου; » Και ο Θεός, απάντησε : «Έχεις δει όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να καλύψω σ’ αυτή τη μορφή; Θα πρέπει να είναι φτιαγμένη από εύπλαστο υλικό και να έχει πάνω από 200 κινούμενα μέρη, να θρέφεται με όλα τα είδη τροφίμων, να μπορεί να αγκαλιάζει κάμποσα παιδιά ταυτόχρονα και την ίδια στιγμή να δίνει ένα χάδι που να μπορεί να θεραπεύσει οτιδήποτε: από ένα τραυματισμένο γόνατο μέχρι μια ραγισμένη καρδιά. Και θα πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά με δύο χέρια μόνο». Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε: «Μόνο με δύο χέρια; Αδύνατον! Πολύ δουλειά για μια μέρα… Περίμενε Κύριε μέχρι αύριο, και τότε τέλειωσε την». «Α, όχι», είπε ο Θεός. Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτό το δημιούργημα, που το ‘χω μέσα στην καρδιά μου, ώστε δεν μπορώ να σταματήσω. Θα το ονομάσω, “γυναίκα”. Θα γιατρεύει τον εαυτό της όταν αρρωσταίνει, και θα μπορεί να εργάζεται 18 ώρες την ημέρα». Ο άγγελος πλησίασε κοντύτερα και άγγιξε την γυναίκα. «Μα την έχεις κάνει πολύ τρυφερή, Κύριε». «Είναι τρυφερή», είπε ο Θεός, «αλλά την έχω κάνει και πολύ ανθεκτική. Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να αντέξει και να ξεπεράσει»; «Μπορεί να σκέφτεται», ρώτησε ο άγγελος. Ο Θεός απάντησε : «Όχι μόνο μπορεί να σκέφτεται, αλλά μπορεί να σκέφτεται πρακτικά και λογικά, να διαχειρίζεται πολλά διαφορετικά πράγματα». Ο άγγελος άγγιξε το μάγουλο της γυναίκας. «Κύριε, μοιάζει σαν αυτό το δημιούργημά σου να στάζει κάτι»! «Δεν στάζει… είναι ένα δάκρυ», διόρθωσε ο Θεός τον άγγελο. «Και σε τί χρειάζεται », ρώτησε ο άγγελος . Και ο Θεός είπε : «Τα δάκρυα είναι ο τρόπος της να εκφράζει την λύπη, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, την μοναξιά της, τα βάσανά της και την αξιοπρέπειά της». Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο : «Κύριε είσαι μεγαλοφυΐα! Σκέφτηκες τα πάντα! Η γυναίκα είναι πράγματι έξοχη»! «Ναι, πράγματι είναι», είπε ο Θεός. «Η γυναίκα έχει δυνάμεις πού εντυπωσιάζουν τον άνδρα. Μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα και να αντέχει βαριά φορτία. Αντέχει χαρά, αγάπη και γνώμες. Χαμογελάει όταν νοιώθει την ανάγκη να ουρλιάξει. Τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει. Κλαίει όταν είναι χαρούμενη και γελάει όταν φοβάται. Μάχεται γι’ αυτό που πιστεύει. Αντιστέκεται στην αδικία. Δεν δέχεται το «όχι» σαν απάντηση, όταν μπορεί να δει καλύτερη λύση. Δίνει όλο της τον εαυτό ώστε η οικογένειά της να θριαμβεύσει. Παίρνει μια φίλη της ή ένα φίλο της μαζί στο γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της είναι άνευ όρων. Κλαίει όταν τα παιδιά της πετυχαίνουν. Είναι χαρούμενη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. Χαίρεται όταν μαθαίνει για μια γέννα. Η καρδιά της ραγίζει όταν ένας συγγενής ή ένας φίλος πεθαίνει, αλλά βρίσκει την δύναμη να συνεχίζει στη ζωή. Ξέρει ότι ένα φιλί και ένα χάδι, μπορούν να θεραπεύσουν μια ραγισμένη καρδιά. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα μ’ αυτήν: Ξεχνάει τι αξίζει."
καλημερα καλο σαββατοκυριακο να εχετε ολοι, γλυκια σαμιωτισσα εγω δεν εχω το χαρισμα του γλυκου λογου που εχεις εσυ και δεν μπορω να γραφω πολλα. σημερα φυσαει εδω μαλλον μπηκαν για τα καλα τα μελτεμια , καλες βουτιες σε οσους πανε θαλασσα ελενη
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΙΩΑΝΝΑ. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ.ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΚΑΘΕΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ ΚΑΝΕΝΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΟΛΩΝΑΣ ΕΔΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΕΒΑΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΝΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ.ΑΝ ΤΑ ΒΑΛΕΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΠΟΝΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ,ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΤΧΑΝ ΙΣΩΣ ΠΟΛΕΜΟΙ.ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΡΙΝ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΕΙΧΑΝΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΕΕΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΤΟΥ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΩΣ ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ.Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΕΚ. ΑΝΤΡΕ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ.. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τ ΑΝΔΡΕΑ ΣΑΜΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΛΕΝΗ..ΙΩΝΝΑ Π ..ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ.. ΑΝΔΡΕΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ..ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΜΑΓΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΟΥ..ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ..ΜΑΓΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ...ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ..ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ... ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΛΑ ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ..ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ... ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ...ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΝΕΤΕ...
ΕΚΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΣΥΓΧΑΡΩ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΞΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Τ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΚΕΣ ΤΗΣ ΞΕΝΥΧΖΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΝΤΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΘΕΙ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ Η ΑΠ ΤΗ ΖΩΗ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΔΡΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ. ΙΣΩΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΡΑΦΟΤΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΙΣΩΣ ΠΟΙΟ ΑΓΝΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΛΑ. ΩΣΤΟΣΟ ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΔΡΑΚΟΥ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΒΑΒΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕ ΧΩΡΑ Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΙΣΩΣ Η ΓΗ ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΤΟΣΟ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ. ΙΣΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΔΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. Ο ΤΟΛΚΙΝ ΕΛΕΓΕ. ΓΙΑΤΙ ΕΨΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΤΙΣ ΞΑΣΤΕΡΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ? ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΤΟΤΕ ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΤΙ Ο ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΝ ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ ΜΕ ΝΥΧΙΑ. ΚΙ ΕΚΕΙ ΔΡΑΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΔΡΑΚΟΙ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΘΡΥΛΟΙ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ? ΣΕ ΠΟΣΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΙ ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΕΓΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ?ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ. ΟΠΩΣ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΜΕ ΔΕΟΣ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΛΕΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ. ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΑΓΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΣΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗΝ ΞΑΣΤΕΡΙΑ? ΜΗΠΩΣ Η ΠΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ?ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ, ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑ ΟΜΩΣ ΑΡΚΕΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΟΥΣΙΑΖΩ ΕΔΩ ΣΕ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ. ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΘΡΥΛΟ ΚΑΙ ΠΛΑΘΩ ΕΝΑ ΜΙΝΙ ΕΠΟΣ. ΑΣ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΒΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΑΝ. ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΩΣΤΟΣΟ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΛΑΝΟ. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΙΚΥΡΙΑΚΟ. ΩΡΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΜΕ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Στη νεότερη παράδοση στις πηγές του Λάδωνα μαζεύονται οι νεράιδες και στήνουν το χορό . Μια φορά ο Ανάγνος , ένας όμορφος νέος με ψηλό και λυγερό κορμί περνούσε από κει. Μια νεράιδα, η Ζωγράφω, μόλις τον είδε της άρεσε και τον πλησίασε. Αυτός με γρήγορες κινήσεις την αρπάζει και της βγάζει τη μαντίλα. Όποιος καταφέρει να βγάλει τη μαντίλα νεράιδας, την κάνει δική του και η νεράιδα δεν ξαναφεύγει από αυτόν. Έτσι και η Ζωγράφω έμεινε μαζί του για πάντα και απέκτησαν παιδιά.
ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΣΤΗΡΙΧΤΗΚΑ ΚΙ ΕΠΛΑΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΠΟΣ. ΤΙ ΕΙΠΑ?????? ΜΥΘΟΥΣ??? ΙΣΩΣ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΑΠΟΨΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 2 ΜΕΡΟΣ Ο ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΠ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ.ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΑΣΤΑΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΥΣΕ. ΤΑ ΕΛΑΦΡΟΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΟΥΚΛΕΣ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΡΥΣΑ. ΠΑΝΤΟΥ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΔΕΙ.ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΛΑΜΠΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ ΜΑ ΟΙ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΦΥΤΑ ΗΤΑΝ ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ. ΝΟΜΙΣΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΠΟΙΟ ΑΣΧΗΜΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΟΣΜΟ.ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ. ΞΩΤΙΚΑ ΜΕ ΟΡΓΑΝΑ ΣΑΝ ΛΥΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΦΕΥΓΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΙΓΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ. ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΧΑΙΔΕΥΑΝ . ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΟΥ.ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΣΥΤΡΑΠΟΒΟΛΟΥΣΑΜ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ.Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΩΠΟ ΧΡΩΜΜΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ. ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΙ ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ. ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΤΟΥ. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΡΠΟΣΤΑΛ. ΤΟΤΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΤΩ ΜΙΑ ΓΑΛΗΝΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΤΙ ΠΕΛΩΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ. ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΑΥΔΟΣ. ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΗΓΑΣΟ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ? ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΓΛΥΚΑ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ.ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΣΠΡΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΑΛΟΓΟ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΓΗ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΙΓΙΣΙΑ ΤΟΥ ΞΩΤΙΚΟΥ ΣΑΝ ΠΝΟΗ ΑΝΕΒΗΚΕ ΕΛΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΕΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΑΣΕ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΟ ΠΗΔΑ. ΑΝ ΠΕΣΕΙΣ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΣΑΛΤΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΑΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ.ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ. ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕΜΕ ΦΩΝΑΞΕ Η ΖΕΛΝΤΑ.ΣΚΕΨΟΥ ΠΩΣ ΑΝΗΨΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΝΙΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ ΚΙ ΕΝΟΙΩΣΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ. ΤΟΤΕ ΕΝΟΙΩΣΕ ΠΣΑ ΚΑΘΕΤΑΙ. ΟΤΟ ΑΛΟΓΟ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΑΓΓΑΛΙΑΖΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟ ΑΡΩΜΑ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΛΙΖΟΝΤΑΝ
ΖΑΛΙΖΟΝΤΑΝ. ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΜΑΚΡΥΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΧΑΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΚΤΩ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΕΙΔΕ ΚΑΤΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΞΥΛΙΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΕΙ. ΕΝΑ ΓΕΡΟΣΟΦΟ ΑΠ ΟΤΙ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΞΩΤΙΚΟ ΤΑ ΣΚΑΛΙΖΕ.ΖΟΥΣΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΦΕΓΓΑΡΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ..ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΕΒΛΕΠΕ ΦΤΕΡΩΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ. ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΤΕ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ.ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΡΑΧΟ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΙΚΗΣ. ΗΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΜΙΑ ΚΑΤΑΞΑΝΘΗ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΜΕ ΓΑΛΑΖΙΑ ΜΑΤΙΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΛΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ.ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΤΗΣΕ ΟΥΡΑ. ΜΙΑ ΓΟΡΓΓΓΓΓΓΓ.... ΣΩΣΤΑ ΛΕΕΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΤΣΙ ΤΙΣ ΛΕΓΑΤΕ ΕΣΕΙΣ. ΠΟΛΛΑ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΥΕ.ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ. ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΕΥΘΥΣ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ ΣΑΝ ΦΤΕΡΩΤΕΣ ΠΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΤΙ ΣΑ ΣΥΡΤΕΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ. ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΥΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ. ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΙ ΑΛΛΑ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ.ΠΟΛΛΟΙ ΕΥΦΥΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΑΝΔΡΕΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΑ.ΓΥΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΦΕΓΓΙΖΕ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ . ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ. ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΣΑΝ ΘΕΟΣ ΞΩΤΙΚΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΟΦΙΑ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΩΝ. ΗΡΘΑ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΕΦΕΡΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΝΤΡΑΠΗΚΕ. ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ. ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΝΕΜΟΕΦΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΕΦΟΙ ΚΑΙ ΓΕΡΟΔΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΕΛΑΜΠΑΝ ΣΑΝ ΧΡΥΣΟΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ. ΤΟ ΣΤΟΜΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΞΩΤΙΚΟΥ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΕΚΛΕΚΤΕ. ΟΛΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ ΓΥΡΩ ΤΟΥ. ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΕΦΕΓΓΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ . ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΣΑΝ ΑΠΟ ΦΩΤΟΡΥΘΜΙΚΑ ΤΡΕΜΟΠΑΙΖΑΝ. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ. ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ.ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ ΣΑΝ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΕΣΚΑΖΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΙ ΕΝΑΣΨΥΘΙΡΟΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΝΤΕΞΕ ΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ. ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΠΑΡ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ. ΤΟΤΕ Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΝΟΥ ΣΕ ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΕΙ ΑΝΔΡΕΑ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΑΝ.ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΑΝΟΙΓΑΝ. ΔΥΟ ΕΣΚΥΨΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ.ΣΕ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΟΙΞΕ ΚΙ ΕΝΦΑΝΙΣΤΗΚΕ .ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΘΑΡΙ ΠΡΑΣΙΝΟ. ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ . ΤΑ ΔΥΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑΝ. ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΗΧΟΣ ΕΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΠΕΛΩΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΣΑΝ ΣΚΙΕΣ. ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΟΒΑΡΕΨΑΜ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ, ΘΑ ΔΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΗΡΘΕΣ.ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΞΑΡΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ.ΑΝ ΜΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΘΟ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ.ΤΟ ΓΕΡΟΞΩΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ. ΕΛΑ ΟΜΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΕΛΑ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙΣ.
ΤΕΛΟΣ Β ΜΕΡΟΥΣ ΤΟ ΕΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ antam sim. akomh ki an xauv ua meinv auanatos stis kardiew sas
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά σου αγαπημένη μου Ελενίτσα,που εσύ δεν έχεις κάτι λιγόυερο..ίσα-ίσα..Ο λόγος σου έχει Ορθότητα,Βαρύτητα,Ντομπροσύνη..κ.α.Και γνωρίζω πως είναι πολύ δύσκολο αυτό..?Λίγοι το έχουν και μπορούν να το πράττουν..?Για τα μελτεμάκια έχεις δίκιο.Όσοι κάνουν μπανάκια έχουν ένα θεματάκι με αυτά,εμείς που δεν κάνουμε μας αρέσουν γιατί μας δροσίζει το αεράκι τους..Σε ξαναευχαριστώ πολύ και πάλι..αλλά θα σου πω ειλικρινά κάποιοι μπορεί να βλέπετε κάτι που εγώ δεν βλέπω..Ίσως γιατί θεωρώ κάποια πράγματα αυτονόητα ή ίσως γιατί έτσι είμαι εκ φύσεως ή είναι ο χαρακτήρας μου..τι να πώ..?Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ μπράβο σου για την σημερινή σου επιλογή,πολύ καλή και πάλι..!Όντως έτσι είναι η γυναίκα,όλα αυτά,μπορεί και περισσότερα..!Έχω στον τοίχο του σπιτιού μου ένα παλιό χειροποίητο κεντημένο κάδρο από την γιαγιά μου..που στο κέντρο του σαν ρητό έχει..Το"Γυνή χρηστή πηδάλιον έστ'οικίας"Γιατί οι παλιοί ήταν σοφοί..Να κάτι ακόμα που είναι η γυναίκα..Ανδρέα μου για σένα σε λίγο..Μαράκι μου καλό, έτσι όπως τα λέτε όλοι είναι..για τον καλό μας φίλο Ανδρέα..Κισμετοπαιδάκια γλυκά,υπόλοιπα σας χαιρετώ όλους..θα τα πούμε μετά,γιατί ο Α..θέλει τον υπολογιστή τώρα..Φιλάκια πολλά.Με Αγάπη και Εκτίμηση πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Aγαπημένα μας Κισμετοπαιδάκια,τι κάνετε..?Που είστε όλα και χαθήκατε και δεν βλέπω κίνηση σήμερα στη σελιδούλα?Μήπως το ρίξατε όλοι λίγο πολύ έξω?Μιας και είναι Σαββατοκύριακο..?Και εσείς καλοί μας φίλοι οι μη σταθεροί της σελιδούλας,τι γίνεστε..?Μας λείπετε το ξέρετε?Μας λείπουν οι σκέψεις σας ,οι απόψεις σας,η φιλία σας και γιατί όχι και η αγάπη σας..!Περιμένουμε να σας δούμε για να προσθέσετε και τις δικιές σας πινελιές,που σας διαβεβαιώ δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες..?Ακούστε που σας το λέω?Πράγματι έτσι είναι...Εν ολίγοις σας λέω θα χαρούμε να γίνετε κάπως σταθεροί..Μιας και δεν είναι κακό..?Καθόλου κακό μάλιστα..!Ασε που θέλω να βλέπω εκτός των άλλων και τα όμορφα σχεδιάκια,που είναι έκφραση τέχνης για εμένα από την καλή μας φιλεναδίτσα με την καρδουλίτσα.Όπως και τις υπόλοιπες καλές μας φίλες Π,ΡΤ9,Κ2,Ιωάννα..Επιτρέπετε να με έχετε αφήσει μοναχούλι..καθ'ότι και παραπονούλι..Ιωάννα και Ε.Κ,συμφωνώ και επαυξάνω στα σχόλιά σας σήμερα επί του καλού μας Ανδρέα..Ε.Κ μου θα ήθελα να σου συμπληρώσω στο παραπάνω σχόλιό μου αφού λόγω χρόνου δεν προλάβαινα ,πως το ρητό που σου έγραψα άπειρες φορές όταν βρίσκομαι στα ζόρια μου το κοιτώ και αντλώ δύναμη από αυτό για τη συνέχεια..Σου υπενθυμίζει, σε προσγειώνει..και σε στηρίζει..Νυχτοπουλάκι μου γλυκό Τ,όπου νάναι πιστεύω πως θα σκάσεις μύτη με τα ωραία σου αποσπάσματα ..Και εδώ που το σταμάτησες ως συνήθως έχει περισσότερο ενδιαφέρον..Αυτά για εσάς..ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Αγαπητέ μας φίλε Ανδρέα,κάθε φορά που σκέφτομαι να σχολιάσω ένα απόσπασμά σου ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πώ?Και αυτό διότι νιώθω πως μπορεί να επαναλαμβάνομαι,να γίνομαι γραφική,κλασσική..αλλά το κυριότερο πως δεν μπορώ εγώ απόλυτα να καλύψω και να εκφράσω το μεγαλειώδες αυτό ταλέντο σου..Ένα ταλέντο που είναι πολύμορφο και πολύπλευρο,μιας και οι ισστορίες σου δεν είναι εγκλωβισμένες και τυποποιημένες σε ένα στυλ ή στο ίδιο μοτίβο συνέχεια..Με την καινούργια σου απίθανη ιστορία τη Νεραιδόσκονη ..μας εξέπληξες και ειλικρινά έμεινα άφωνη..Βέβαια από τον Τίτλο και μόνο κατάλαβα πως θα λέει πολλά και πως θα είναι και αυτή άξια Θαυμασμού.!!Ο τίτλος της Ονειρικός,Γλυκός,Θεσπέσιος!Με την αφήγησή σου μας προσκάλεσες να ζήσουμε,να ταξιδέψουμε μαζί για να γωνρίσουμε ένα άλλο Σύμπαν,με μια άλλη Χώρα όπου με την βοήθεια της γλυκιάς Νεραιδούλας σουκαι της Νεραιδόκονή της, όπου με τα ξωτικά και τα όμορφα εξωγήινα τερατάκια και τις περαιτερω εξελίξεις που θα διαδραματιστούν εμείς νιώθουμε πως γίναμε παιδιά κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό ,μιας και ξεφεύγεις λίγο από την πεζή πραγματικότητα και μιας που ξέρουμε πως κατά βάθος κρύβουμε όλοι ένα παιδί μέσα μας..Και Κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό που και που να μπορούμε να το εξωτερικεύουμε..Απ'ότι καταλαβαίνω οι Ήρωές σου θα πετάξουν προς την περιπέτεια της ζωής τους και μαζί συγχρόνως και εμείς..Στην αφήγησή σου προς το καταπληκτικό αυτό Ταξίδι σου,η ιστορία του είναι ένα όνειρο φανταστικό,πολύχρωμο και μαγικό..!Νιώθουμε πως ζούμε και εμείς μέσα σε αυτόν το κόσμο Μαγείας και Φαντασίας!Η φαντασία σου είναι συναρπαστική και έχεις την ικανότητα να μας προσκαλείς σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο.Είσαι Ανεξάντλητα Ευρηματικός,Εφευρετικός,Απεριόριστος,Ανατρεπτικός..κ.α.Η Νεραιδόσκονη είναι πολύ περισσότερο από μια ρομαντική νοσταλγία η ένα παραμύθι που μας κρατά σε αγωνία,αντιπροσωπεύει τις κρυφές μας ελπίδες και τους ασίγαστους πόθους μας.Η ισχυρή του συναισθηματική αλήθεια πηγάζει από τη φαντασία μιας φυγής ή περιπέτειας διαχρονικής..Όταν το διάβαζα νόμιζα πως ήμουν στη Χώρα του Ποτέ Ποτέ( Πήτερ Παν..)Και νόμιζα πως ήμουν Η Αλίκη Στη Χώρα Των Θαυμάτων..Σε Ευχαριστώ Πολύ γι αυτό που κατάφερες να νομίσω,να ζήσω και να θυμηθώ..Τα κλασσικά αυτά αριστουργήματα..!!Σε Χιλιοευχαριστώ δε που γράφοντάς τα εδώ αποδεικνύεις και επιβεβαιώνεις( εκτός των άλλων τρόπων σου)πως για ακόμη μια φορά είσαι ένας σπάνιος,αληθινός,αξιόλογος φίλος μας..!!Με Αγάπη και εκτίμηση πάντα!
Γεια σας, φίλοι μου. Κύριε Ανδρέα, τελικά το 'χετε και με τα παραμύθια, και πάρα πολύ μάλιστα. Και μόνο το ότι δημιουργείτε όλα αυτά κάθε φορά από έναν μύθο δείχνει την αστείρευτη φαντασία που έχετε. Και όντως, και μένα μου έρχονταν εικόνες στο μυαλό διαβάζοντας τη "νεραϊδοσκονη". Είναι σαν να μπαίνεις μες στην ιστορία και να το ζεις. Ε.Κ. μου, πολύ ωραίο το κείμενο με τη δημιουργία της γυναίκας. Σχετικά με αυτό που μου ζήτησες, μην ανησυχείς, θα ξεκινήσω με τον αριθμό 1 και θα προχωράω με το 2, το 3, το 4, κ.τ.λ. σε κάθε απόσπασμα για να μη σου ξεφύγει κάτι. Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα. Έψαχνα να βρω κάτι αποσπάσματα από ταινίες που κατά κάποιο τρόπο έχουν κοινά με τη "νεραϊδοσκονη" του κυρίου Ανδρέα, ειδικά τα δύο αποσπάσματα που βρήκα από τη μια ταινία. Όπως καταλαβαίνεις, παραπέρασε η ώρα και η επόμενη ενότητα του Αλχημιστή είναι μεγάλη και όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν την έχω κι έτοιμη. Για να μη σ' αφήσω παραπονεμένη, όμως, θα βάλω ένα μικρό απόσπασμα.
Λοιπόν, τα link από τη μία ταινία (τα οποία είναι παραμυθένια, όπως και η ταινία γενικά) είναι τα εξής:
http://www.youtube.com/watch?v=hAyD-pB3cr0
http://www.youtube.com/watch?v=dNDuBRL4zQc
Κι ένα link από μια άλλη ταινία (κάτι κοινό νομίζω υπάρχει και σ' αυτό το απόσπασμα):
ΤΟ ΑΓΟΡΙ δεν έκλεισε μάτι όλη τη νύχτα. Δυο ώρες πριν από την αυγή, ξύπνησε ένα από τα αγόρια που κοιμόνταν στην ίδια σκηνή και το παρακάλεσε να του δείξει που έμενε η Φατιμά.............................................................................................................................................................................. Του ζήτησε κατόπιν να μάθει πού κοιμόταν η Φατιμά, να την ξυπνήσει και να της πει ότι το αγόρι την περίμενε.............................................................................................................................................................................................. - Τώρα άφησέ μας μόνους, είπε το αγόρι στο νεαρό Άραβα,........................................................................................................................................................................... Η Φατιμά εμφανίστηκε στην είσοδο της σκηνής. Άρχισαν να περπατούν ανάμεσα στις φοινικιές. Το αγόρι ήξερε ότι ήταν ενάντια στην παράδοση, αυτό όμως δεν είχε καμιά σημασία εκείνη τη στιγμή. - Φεύγω, είπε. Θέλω να ξέρεις ότι θα επιστρέψω. Σ' αγαπώ, γιατί... - Μην πεις τίποτε, τον διέκοψε η Φατιμά. Αγαπάμε γιατί αγαπάμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για ν' αγαπάμε. Αλλά το αγόρι συνέχισε: - Σ' αγαπώ, επειδή είδα ένα όνειρο, συνάντησα ένα βασιλιά, πούλησα κρύσταλλα, διέσχισα την έρημο, οι φυλές κήρυξαν πόλεμο και βρέθηκα κοντά σ' ένα πηγάδι για να μάθω που έμενε ένας αλχημιστής. Σ' αγαπώ, γιατί όλο το σύμπαν συνωμότησε για να βρεθώ κοντά σου. Αγκαλιάστηκαν. Ήταν η πρώτη φορά που τα κορμιά τους αγγίζονταν. - Θα επιστρέψω, επανέλαβε το αγόρι. - Μέχρι τώρα κοιτούσα την έρημο με λαχτάρα, είπε η Φατιμά. Από δω και πέρα, θα την κοιτάζω με ελπίδα. Ο πατέρας μου έφυγε μια μέρα, αλλά ξαναγύρισε στη μητέρα μου και εξακολουθεί να γυρίζει. Και δεν είπαν τίποτε άλλο. Περπάτησαν λίγο ανάμεσα στις φοινικιές και το αγόρι την άφησε μπροστά στη σκηνή. - Θα επιστρέψω, όπως επέστρεψε κι ο πατέρας σου στη μητέρα σου, είπε. Παρατήρησε ότι τα μάτια της Φατιμά ήταν βουρκωμένα. - Κλαις; - Είμαι μια γυναίκα της ερήμου, είπε κρύβοντας το πρόσωπό της. Αλλά πάνω απ' όλα είμαι γυναίκα.
Η Φατιμά μπήκε στη σκηνή. Σε λίγο θα εμφανιζόταν ο ήλιος. Με το ξημέρωμα θα έβγαινε για να κάνει όσα έκανε εδώ και τόσα χρόνια· τώρα όμως όλα είχαν αλλάξει. Το αγόρι δε βρισκόταν πια στην όαση και η όαση δε θα είχε γι' αυτή το νόημα που είχε μέχρι τότε. Δε θα ήταν πια ο τόπος με τις πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τα τριακόσια πηγάδια, όπου κατέφταναν οι προσκυνητές, χαρούμενοι ύστερα από μακρινό ταξίδι. Η όαση, από δω και πέρα, θα ήταν γι' αυτή κενός τόπος. Από κείνη τη μέρα, η έρημος θα ήταν πιο σημαντική. Πάντα θα την κοιτούσε, προσπαθώντας να μάθει ποιο αστέρι ακολουθούσε το αγόρι σε αναζήτηση του θησαυρού του. Θα έστελνε τα φιλιά της με τον άνεμο, με την ελπίδα ότι αυτός θα άγγιζε το πρόσωπο του αγοριού και θα του έλεγε πως αυτή ζούσε και τον περίμενε, όπως μια γυναίκα περιμένει ένα γενναίο άντρα, που αναζητάει όνειρα και θησαυρούς. Από εκείνη τη μέρα και στο εξής, η έρημος θα ήταν ένα και μόνο πράγμα: η ελπίδα της επιστροφής του.
Και αφού απ'ότι καταλαβαίνω είμαι μοναχούλα είπα να γεμίσω τη Σελιδούλα...!Δεν πρόλαβα χθές..!
Περιγραφική Ερασιτεχνικη Ποίηση Για Την Σελιδούλα μας..!!Με Αγάπη Σε Όλους Σας..!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Σελιδούλα μας γλυκιά Είσαι μέσα στη Καρδιά Η εικόνα σου μια ζωγραφιά Τον πόνο μας παίρνεις και δίνεις χαρά Σαν εσένα στο κόσμο δεν υπάρχει άλλη καμιά Είσαι μια και μοναδικιά!
Η μέρα μας ξεκινά με καλημέρα δυναμικιά Παίρνουμε δύναμη,ζωντάνια χαρά Στη συνέχεια η ενημέρωση ακολουθά Οπωσδήποτε μας αφορά αφου ακονίζει τα μυαλά Και το Αλτσχάιμερ μας Νικά!
Στη συνέχεια μεσημέρι θαρθεί Εχουμε όρεξη πολύ Απ'τη δουλειά έχουμε κουραστεί Βιντεάκι με φαγητό έτοιμο θα σερβιριστεί Μας ήρθε σπίτι η εναλλακτική Χωρίς να μένουμε ποτέ νηστικοί!
Χαιρετούρες ακολουθούν πολλές Απ'τις φιλεναδίτσες καινούργιες και παλιές Ολες τους βάζουν χρώμα με τις δικιές τους Πινελιές Τα σχόλιά τους ζωγραφιές Φαντάζουν δε σαν ποιητικές συλλογές!
Θέματα ποικίλλα πολλά Βιντεάκια με τραγούδια χαρωπά Οι εικόνες τους σε ταξιδεύουν μακριά Αποσπάσματα κείμενα φιλοσοφικά Δίνουν σε όλους μας πνεύμα στη καρδιά Αντε πλήξε εσύ τώρα μ'όλα αυτά!
Βλέπουμε αγγίζουμε παίρνουμε πολλά Φως ελπίδα χαρά Εχεις πίστη στη καρδιά Η αγκαλιά σου ουράνια ψηλά Στ'αστέρια βρίσκεσαι νοερά!
Το τελείωμα της μέρας θαρθεί Η νύχτα θα πέσει θα φανεί Νυχτοπουλάκια κάνουν διαδρομή Τον καλό τους φίλο Ανδρέα Περιμένουν ναρθεί Με τ'αποσπασματά του τη ψυχή τους να βρεί Χαρίζοντάς τους μια νύχτα ονειρική!
Το Θαύμα του Κισμέτ Δεν λογίζετε να χαθεί Είμαστε όλοι ισάξιοι μέσα κει Υπάρχει διαφορά μόνο υψομετρική Και η νίκη όπου νάναι δεν θ'αργήσει ναρθεί
Κισμετοπαιδάκια υπομονή Το πάρτυ είναι εν'αναμονή Το Τέλος του Κισμέτ θ'ανατραπεί Και ο Ανδρέας μας θα δικαιωθεί Το γλέντι θα πάει ως το πρωί Χαρούμενοι που Κενάν και Λάμια Ειν'επιτέλους μαζί!
Ο Κενανούλης αδημονεί Το παρελθόν έχει σβηστεί Το Σ'ΆΓΑΠΩ Η ΛΆΜΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ Γυναικα του θα γενεί Ο Ανδρέας έφερε την Ανατροπή Και εμείς παρόντες όλοι εκεί..!!
Φιλάκια σας στέλνω πολλά Μου ήρθε εκεί στη δουλειά Να θυμηθούμε τα παλιά Στη Σελιδούλα μας να Δώσουμε Φτερά Αφου η Αγάπη υπάρχει στην Καρδιά!!
Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ..Απόψε δεν είχα τον καλό μας φίλο Ανδρέα αλλά είχα εσένα και με κάλυψες δεόντως..!Το απόσπασμα με συγκίνησε, η Φατιμά αν και γυναίκα της ερήμου(σκληρή)..Αγάπησε αληθινά..συγκινήθηκα..Και εγώ πιστεύω αυτό για το Σύμπαν..αν και πολλοί δεν το πιστεύουν αλλά αυτό εμένα δεν με νοιάζει..Με την Καληνύχτα σου εκτός των άλλων Έγραψες Απόψε..!!Φιλάκια Πολλά!Να είσαι πάντα καλά και χαρούμενο..!Με Αγάπη!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ Η ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ .ΑΛΛΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΣΤΕΙΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΒΛΕΠΩ ΕΔΩ ΓΡΑΜΜΕΝΟ. ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ.ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΟΜΟΡΦΗ Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΚΑΠΟΙΑ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΙΧΝΕ ΛΙΓΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΛΑΙΜΑΣ ΚΑΘΗΜΑΡΙΝΑ. Τ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ .ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ...............Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ Τ ΚΑΙ Π ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΑΥΤΟ ΛΕΩ. ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΟ ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ.ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Τ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΗΜΕΡΑ ΕΠΙΣΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ Η ΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ. Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ Οι θρύλοι για νεράιδες και πλάσματα του νερού είναι πολύ συνηθισμένοι, όχι μόνο στην ιρλανδια και την αγγλία αλλά και στην Ελλάδα. Αυτο συμβαίνει, ίσως γιατί το νερό είναι ένα στοιχείο που μαγεύει τους ανθρώπους, αρκετά μυστηριώδες και απρόσιτο πολλές φορές. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμη και σε μικρούς τοπικούς μύθους συναντάμε γυναίκες που αναδύονται απο τα νερα μιας λίμνης ή πλάσματα που κατοικούν σε έναν ποταμό.
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΘΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΖΑΛΙΣΑΝ. ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΕΘΟΥΣΕ ΤΟ ΝΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΧΕ.ΠΑΝΤΟΥ ΕΠΕΦΤΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΧΙΟΝΙ ΣΑΝ ΛΕΥΚΕΣ. ΣΑΝ ΝΥΦΑΔΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΡΥΓΙΡΙΖΑΝ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΚΟΥΓΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΣΑΝ ΑΠΟ ΓΕΛΙΑ. ΗΤΑΝ ΝΟΗΜΟΝΤΕΣ ΝΥΦΑΔΕΣ. ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ. ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙ ΑΓΜΩΣΤΟ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ. ΑΚΟΥΣΕ ΨΥΘΙΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ.ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΑΓΡΙΜΙΑ ΟΛΑ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΑ ΣΑΝ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ.ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΦΩΝΗ. ΧΑΙΡΕ ΑΝΔΡΕΑ ΕΚΛΕΚΤΕ. ΤΑ ΖΩΑ ΟΛΑ ΕΣΚΥΨΑΝ. ΑΥΤΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΗΤΑΝ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΠΟΛΛΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ. ΣΤΗΜΕΣΗ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΧΙΛΙΕΤΙΡΙΔΩΝ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Η ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.ΕΝΑ ΨΗΛΟ ΞΑΝΘΟ ΞΩΤΙΚΟ ΚΟΙΥΟΥΣΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ. ΑΚΟΥΣΤΕΜΕ ΟΛΟΙ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ.ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΗΧΘΗ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Η ΑΚΑΣΤΗ ΚΑΙ Η ΙΡΙΣ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΡΕΣ ΜΟΥ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΡΥΨΕΙ ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΛΙΘΟ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ.ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΟΙ ΖΑΡΟΝ ΦΥΛΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΟΝΤΟΙ ΚΑΚΟΜΟΥΤΣΟΥΝΟΙ ΚΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΟΤΙ ΜΟΡΦΕΣ ΗΘΕΛΑΝ.ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΥΚΛΟΣ. ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΙ. ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΟΥ. ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΣΑΛΕΧ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ. Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΝΕΚΡΟ ΟΣΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΑ. Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΛΚΙΝ
ΠΟΛΛΟΙ ΓΙΝΑΝΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ. ΑΛΛΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΝΩΣΤΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΟΥ.ΩΣΤΟΣΟ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ ΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. ΚΑΠΟΤΕ ΖΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΑΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ.ΟΙ ΖΑΡΟΝ. ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΕΧΟΥΝ ΣΑΛΕΧ ΔΡΑΚΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΣΑΣ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ. ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΑΛΕΧ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΝΟΗΜΟΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΕΔΩ ΠΕΡΑ. ΖΩΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ. ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ.ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΛΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ.Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΤΕΤΑΙΩΜΑ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ. ΜΕ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΛΗΣΙΑΣΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. ΠΡΙΝ ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΛΥ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΤΕΒΗΚΕ. Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΤΑΝ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ. ΕΝΑΣ ΛΙΘΟΣ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΣΕ ΜΑΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ. ΤΩΡΑ ΟΙ ΖΑΡΟΞ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ. ΟΛΗ Η ΚΟΛΩΝΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΕΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΑΙΣΘΑΝΟΣΟΥΝ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ.ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΔΕΝΤΡΟ Τ ΑΣΤΡΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ Τ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ. ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ.ΘΥΜΗΣΟΥ.ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑΣΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ Ο ΑΣ. ΟΑΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟ ΞΩΤΙΚΟ ΓΕΡΟΔΕΜΕΝΟ 2 Ο ΤΑΙΛ. Ο ΤΑΙΛ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΞΩΤΙΚΟ ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΔΕΚΑ.Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΙΟ ΕΠΙΛΕΚΤΕΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ. ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΑΝΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΩΣ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ. ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΕΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΙ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ. ΣΥΝΗΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ. ΗΤΑΝ ΝΤΥΜΕΝΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ. ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΞΑ. ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΣΦΟΡΟΥΧΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΝΟΗΜΩΝ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΕΛΟΥΣΕ.ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΜΕ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΕΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΝ ΚΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΡΗ. ΑΝΔΡΕΑ Ο ΑΣ ΘΑ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙ ΕΙΠΕ Ο ΣΟΦΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΡΛΩΣΑΝ ΜΑ ΓΕΛΟΥΣΕ. ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΚΙΝΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ. ΘΥΜΗΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΘΥΜΗΣΟΥ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΕΝΑ ΡΑΒΔΙ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΕ ΣΠΙΘΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ.΄ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΗ ΩΡΑ ΑΝΔΡΕΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΚΟΙΛΑΔΑ. ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΛΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ ΝΑ ΙΠΠΕΕΥΕΙ ΕΝΑ ΑΣΠΡΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΛΟΓΟ. ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΚΙ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ ΠΑΛΙ. ΕΝΑ ΕΦΕΓΓΕ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ ΕΛΑ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΙΓΗΣΕ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ. ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΗΤΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.ΜΗΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΦΩΝΑΞΕ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ. ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ, ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΕ ΕΔΩ ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ. ΕΔΩ ΦΕΡΑΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΝΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ.ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΣΤΙΓΜΗ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΕΣΤΡΙΨΕ, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ. ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΕΔΩ ΑΝΔΡΕΑ. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΗΣΕ ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΟΥΣΕ. ΕΙΔΕΣ ΑΝΔΡΕΑ ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ?ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΝΔΡΕΑ.ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΣΤΡΙΓΓΛΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΚΟΒΕ ΤΟ ΑΙΜΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΡΟΜΑΞΕ. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΝΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ. ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ.
ΜΕΙΝΕ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΣΑΝ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΙΑ ΠΕΤΟΥΣΕ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΔΡΑΚΟΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΚΑΝΕ ΣΕΙΣΜΟ. ΟΤΑΝ ΠΑΤΟΥΣΕ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΕΡΝΑΝ ΑΛΥΣΙΔΕΣ. ΕΒΓΑΛΕ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΩΣΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗ ΦΙΛΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ. ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ. ΒΡΗΚΑΝ ΠΥΛΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΙΣΩ. ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΜΗΤΕΡΑ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΞΕΧΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΗΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.ΜΟΛΙΣ ΤΗΝ ΕΦΤΑΣΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ ΚΙ ΟΤΑΝ ΧΑΜΗΛΩΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΝΤΟ ΑΣΧΗΜΟ ΠΛΑΣΜΕ
ΚΑΤΙ ΣΑ ΣΠΑΘΙ ΒΓΗΚΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕ ΚΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ. ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΕ ΚΑΤΙ. ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΝ ΚΡΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΨΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΙ. ΑΓΑΠΑΤΕ ΒΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΦΡΙΚΑΛΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΖΑΡΕΝ.ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΕΞΑΡΤΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ. Ο ΑΣ ΕΤΡΕΧΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΛΑΘΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ..ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΖΑΡΕΝ. ΣΚΕΨΟΥ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ. ΕΝΩΣΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑ ΣΤ ΑΣΤΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΦΟΥΝΑΣ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΝ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ, ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΘΥΜΗΘΗΚΞΕ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΕΜΦΥΤΗ. ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΣΠΑΘΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣ. ΝΑΙ ΕΤΡΕΧΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕ ΜΑ ΒΕΛΤΙΟΝΟΝΤΑΝ.Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΗΡΕ ΑΡΚΕΤΑ. ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΔΩ/ ΕΙΝΑΣΤΕ ΣΧΕΔΟΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΟΜΟ ΤΟ ΑΝΔΡΕΑ.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΓΥΜΝΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΣ ΝΕΟΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΑΝΑΥΔΟ. ΔΥΟ ΗΛΙΟΙ ΑΝΕΤΕΙΛΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΙΕΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΛΙΓΟ ΠΟΙΟ ΑΠΟΜΑΚΡΟΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΣΤΡΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ.ΜΑΚΡΥΑ ΣΤΟΝ ΩΚΑΙΑΝΟ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΗΤΗ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ. ΕΒΛΕΠΕ ΟΛΟΧΡΥΣΟΥΣ ΔΡΑΚΟΥΣ ΝΑ ΠΕΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ.ΧΑΙΡΕ ΕΚΛΕΚΤΕ.ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΑΔΥΘΗΚΑΝ ΔΥΟ ΤΙΤΑΝΕΣ. ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟ ΜΕΤΡΑ. ΜΟΛΙΣ ΟΡΘΩΘΗΚΑΝ ΕΓΙΝΑΝ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΕΦΟΣΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑΝ ΡΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ.ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΤΥΛΟ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΣΙΝΑΔΑ. ΑΝΤΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΚΞΟΣΜΟ. ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΛΩΡΙΕΣ ΣΦΙΓΓΕΣ ΣΑΝ ΦΡΟΥΡΟΙ. ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΒΓΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΙ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕ ΛΟΓΙΑ. ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΟΠΕΛΛΑ ΕΠΑΙΖΕ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΚΑΤΙ ΣΑ ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΟΨΗ.ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ. ΙΔΟΥ ΕΜΠΡΟΣ ΣΟΥ Η ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ. ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΗ ΟΛΗ Η ΟΜΑΔΑ ΟΙ ΠΟΛΕΝΙΣΤΡΙΕΣ Η ΖΕΛΝΤΑ Ο ΑΣ Ο ΤΑΙΛ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΔΕΚΑ.ΤΟ ΓΕΡΟ ΞΩΤΙΚΟ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ. ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΑΜΦΙΕΣΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ .ΕΙΧΕ ΟΨΗ ΝΕΡΑΙΔΕΝΙΟΥ ΠΟΛΕΝΙΣΤΗ. ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟΤΕ ΦΑΝΗΚΕ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΕ ΘΑΜΠΩΝΕ. ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΒΑΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΛΕΥΚΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ. ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΚΙΠΤΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑΛΛΟ ΠΟΥ ΑΣΤΡΑΦΤΕ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΧΑΙΑ ΣΟΦΑ. ΗΤΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ. ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΜΕ ΚΟΡΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΙΖΑΝ ΛΥΡΑ ΣΤΑ ΧΟΡΤΑ.ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΕ ΕΝΑ ΠΕΙΔΕΡΑΙΟ ΠΟΥ ΕΛΑΜΠΕ. ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΘΥΜΗΣΟΥ ΕΚΛΕΚΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ. ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ. ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΜΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ ΣΑΣ.ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ. Η ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΣ.ΔΕΚΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΑΛΟΓΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΑ. ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΛΕΕΙ Ο ΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ. ΕΜΠΡΟΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ. ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕ ΘΑ ΝΙΚΗΘΕΙ. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΜΑΣ ΝΙΚΗΣΕΙ.ΟΛΟΙ ΕΚΠΟΛΗΧΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕ. ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ. Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ. ΘΑ ΓΛΙΤΩΝΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ? ΤΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ? ΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΗ ΧΙΛΙΟΤΡΑΓΟΥΔΗΣΜΕΝΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ?ΗΤΑΝ ΜΥΘΟΣ ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΧΕ. Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ, ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΑΡΧΙΣΕ. ΟΛΟΙ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΣΠΑΘΙΑ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΥΑΝ. ΟΛΑ ΕΛΑΜΨΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΑΞΕ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΗΛΙΩΝ. ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΣΟΥ ΖΕΛΝΤΑ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΕΡΙΞΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΡΙΓΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΣΤΡΑ ΦΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Η ΠΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ. ΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΕΣ ΑΚΤΕΣ ΧΑΘΗΚΑΝ. ΒΑΘΕΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ. ΠΑΝΗΨΥΛΑ ΟΡΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΡΜΟΣΒΥΣΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
Από την Ιστιαία Ευβοίας: Δυό αδέρφια έμεναν μαζί σε ένα σπίτι, στο οποίο σπίτι υπήρχε ένα δωμάτιο για το οποίο οι γονείς τους είχαν πει να μην το ανοίξουν ποτέ, γιατί το περιεχόμενό του θα γινόταν λόγος για να μαλώσουν άσχημα τα παιδιά. Όταν πέθαναν οι γονείς τους, τα παιδιά αποφάσισαν να ανοίξουν αυτό το δωμάτιο για να δουν τι περιείχε, αφού πρώτα υποσχέθηκαν μεταξύ τους να μην μαλώσουν πότε για αυτό. Όταν μπήκαν, αντίκρισαν έναν άδειο χώρο, με μόνο ένα πορτραίτο σʼ έναν τοίχο, το πορτραίτο μιας νεράιδας! Ήταν όμορφη πολύ, με τα χρυσά μαλλιά της να λούζουν τους ώμους της, και τα μάτια της να είναι σαν την πανσέληνο που μαγνητίζει την παλίρροια την νύχτα. Τα αγόρια τυφλώθηκαν από την ομορφιά της και έβαλαν σκοπό της ζωής τους να την κάνουν δικιά τους. Όμως, τσακώθηκαν ποιος θα την έπαιρνε, και έτσι αποφασίσαν να την βρουν και να την αφήσουν να επιλέξει αυτή! Το όνομα της ήταν Πάτρα Κυούρτα Λεμονιά. Σαν αερικό που ήταν, ξεγλιστρούσε, μα ήθελε να δει πιο από τα δύο αδέρφια ήταν το καλύτερο. Η νεράιδα επέλεξε τον μικρότερο, γιατί αποδείχτηκε ο πιο όμορφος και άξιος της αγάπης της κι έτσι έγινε το ταίρι της. Ο μεγαλύτερος έψαξε μια καλύτερη τύχη και έγινε και αυτός ευτυχισμένος, μα ποτέ δεν έφυγε από το νου η μορφή της, η ομορφιά και η χάρη της!
MEROS 4 ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΟ ΠΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Η ΝΥΧΤΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ.ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΑΝΕΤΕςΙΛΕ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΓΕΙΑ.ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ. ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΕ ΤΟ ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΕΧΑΣΕ. ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΞΩΤΙΚΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΛΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΜΕΘΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΟΝΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΜΕ ΠΕΛΩΡΙΑ ΦΤΕΡΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ. ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΧΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΤΑΛΕΥΚΑ ΦΤΕΡΑ ΑΓΓΕΛΟΥ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΙΑΦΑΝΗ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΛΟΥΣΑΝ ΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΥΡΟΒΟΛΑ ΕΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΕΝΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΛΥΡΑ. ΕΛΑΜΠΕ ΣΑΝ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΣΕ. ΚΑΤΑΞΑΝΘΗ ΜΕ ΓΑΛΑΝΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΖΑΛΙΖΑΝ, ΣΕ ΜΕΘΟΥΣΑΝ.ΧΑΘΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΒΓΗΚΕ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ.ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΩΚΑΙΑΝΟ. ΚΑΤΩ ΠΕΛΩΡΙΑ ΚΗΤΗ ΒΟΥΤΟΥΣΑΝ. ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΥ ΟΙ ΦΑΛΑΙΝΕΣ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ. ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΟΙΡΟΛΟΙ. ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ ΑΠΟ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ. ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΒΟΥΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΓΕΙΑΣ. ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΕΙΧΑΝ ΒΑΣΗ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ Η ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥΣ. ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΑΝΗΨΥΛΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΞΩΤΙΚΩΝ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΕΣ.ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΓΥΡΙΣΑΝ ΕΛΕΦΡΩΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΤΙ ΝΑ ΨΥΘΙΡΙΣΑΝ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΕ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΟΓΑ. ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΦΕΓΓΑΡΙΩΝ. ΠΕΛΩΡΙΑ ΜΑΝΙΤΕΡΙΑ ΜΕ ΜΕΘΥΣΤΙΚΑ ΧΡΩΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΜΕΘΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ.ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΦΤΕΡΑ ΔΙΑΦΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΙΣ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ
ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΑΣ. ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΠΟΚΡΥΘΗΚΕ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΖΩΗ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΑΝΔΡΕΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΞΕΠΕΡΑΣΕΤΟ ΠΕΣ ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ.ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΕΙΣ. ΔΙΕΣΧΥΣΑΝ ΜΙΑ ΖΟΥΓΚΛΑ ΑΠΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣΦΟΡΟΥΧΑ ΕΛΑΤΑ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΕΤΡΕΧΕ. ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ. Ο ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ ΕΙΠΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΑΙΛ ΕΙΝΑΙ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ ΑΛΛΟΥΚΟΣΜΟΥ. ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΟΛΜΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ.Ο ΒΡΑΧΟΣ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ. ΕΝΑ ΠΕΛΩΡΙΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΧΡΥΣΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΘΗΚΕ. ΕΝΑΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΣΑΛΕΧ. ΧΑΙΡΕ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΙΜΠΟΥΣΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΕΟΣ ΠΕΡΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ.ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ. ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΤΙ ΣΤΑ ΤΡΙΣΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ. ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΖΩΗ. ΗΔΗ ΕΝΑ ΣΥΜΠΑΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ. ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ. ΔΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ. ΟΤΑΝ ΠΟΝΑΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ ΕΔΩ. ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΤΡΕΛΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ. ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΑΙΛ. ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ.ΜΑΖΙ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΟΡΜΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΠΙΣΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΠΥΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΥΛΗ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΖΑΡΟΝ. ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ. ΤΑ ΝΕΡΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΑΓΩΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ.ΠΙΣΩ Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΑΓΑΛΜΑΤΑ. ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΒΟΥΙΖΕ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΒΓΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΕΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ.ΠΕΝΤΕ ΠΛΗΝΗΤΕΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ. ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΠΥΛΗ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ. ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΕΡΓΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΥΠΗΤΧΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΑ ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΚΑΙ Τ ΑΝΕΒΑΖΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΕΝΑ ΜΠΑΟΥΛΑΚΙ ΜΑ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ. ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ. ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΜΠΗΣΕ ΤΟ ΧΕΡΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΕΝΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΚΙ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΚΑΤΙ ΥΓΡΟ.ΚΑΤΙ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΜΕ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕ. ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ.ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΙΣΧΕΙΟΥΝ ΕΔΩ. ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ. ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΤΥΠΗΣΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.ΕΙΧΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΡΙ ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΔΕΟΣ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕ. ΕΓΡΑΦΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΙΣΟΣΒΗΣΜΕΝΑ ek.xara,samivtissa,t,βv.anna,antre,bibh,takhs,eirhnh,mairh,mus,ivanna,annita.elenh m.m,g,xrist, ΕΠΑΝΩ ΕΓΡΑΦΕ Η dynamh ths agaphs ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΕΝΟΙΩΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟ? ΡΩΤΗΣΕ. Ο ΑΣ ΓΕΛΑΣΕ. ΠΗΡΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΕΒΓΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ. ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ. ΚΟΙΤΑ ΠΟΣΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΞΕΜΝΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΠΟΥ ΚΟΠΗΛΑΤΟΥΣΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΕ. ΕΝΑ ΜΕΤΑΓΙΟΝ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΠΕΡΑΣΕ.ΦΤΑΝΕΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ. ΩΡΑ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ.ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΥΨΩΜΕ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ. ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ. ΜΟΛΙΣ ΒΓΗΚΑΝ ΚΙ ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΞΕΠΑΓΩΝΕ.ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΑΓΩΣΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ. ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ. ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΕΝΑ ΛΟΦΟ ΟΛΟ ΠΡΑΣΙΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΙΔΑΝ. ΕΝΑΣ ΠΕΛΩΡΙΟΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΑΛΗΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΧΗΜΑ ΠΟΛΥ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ. ΨΗΛΑ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΕ ΝΥΤΗ. ΠΟΛΛΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΤΧΕ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. ΝΑ ΤΟ ΑΔΥΤΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ. ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.ΕΜΠΡΟΣ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ ΑΥΣΤΗΡΑ. ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΧΗ. ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ. ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΡΑΥΓΑΣΑΝ. ΕΔΩΣΑΝ ΕΝΑΝ ΟΡΚΟ ΝΙΚΗΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΝΟΙΩΣΕ ΤΟΤΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΑΚΟΥΣΤΕΜΕ ΕΙΠΕ. ΣΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ. ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΝΙΚΙΟΜΑΣΤΕ. ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΛΙΘΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ. ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕΜΕ. Ο ΑΣ,Ο ΤΑΙΛ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΡΑΒΗΞΕ ΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ.ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ ΣΤΗ ΖΕΛΝΤΑ. ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΕΛΙΚΑ. ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΟΙ ΣΟΦΟΙ. Η ΟΜΑΔΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΧΑΝΗ ΠΥΡΓΟ. Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΑΡΧΙΖΕ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟΤΕ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΣΤΡΙΓΚΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΟΝΗ. Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΕΛΩΡΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΖΑΛΕΧ. Η ΟΜΑΔΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΚΑΘΕΚΤΗ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ ΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΖΕΛΝΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΚΑΚΟ.ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΜΕ ΝΟΗΜΑ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΙΚΗ.
ΑΝΤΡΕ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ 5 ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ
είπε...
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
http://www.youtube.com/watch?v=3py_OvcmdUA Είναι άγνωστο από πόσους αιώνες, οι ντόπιοι τον ξέρουν σαν τον μοναχό τον πεύκο. Στην κορυφή του βουνού στέκει μόνος του με λίγα πευκάκια τριγύρω του. Η διάμετρος του κορμού είναι 3 μέτρα και η κουφάλα του άνοιγμα 1,5 μέτρο. Στο Μετόχι λένε όταν είχε πέσει κεραυνός και έπιασε φωτιά, όλα τα δένδρα κάηκαν εκτός αυτού του πεύκου. Κι αυτό γιατί τον προστάτευαν τα ξωτικά που τον είχαν για κατοικία τους. Τις νύχτες περιφέρονται γύρω από το δένδρο. Δεν πλησιάζει κανείς. Από μακριά διακρίνουν κάτι λάμψεις και φωτεινά σημάδια που μια χάνονται μια φαίνονται στο σκοτάδι. 5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΙΝΟ ΠΑΛΑΤΙ. Ο ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΝ Η ΣΥΡΤΗ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΕΚΟΒΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΑΛΙ. ΚΑΠΟΙΟ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΠΟΥΛΙ ΕΚΑΝΕ ΒΟΥΤΙΑ ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΤΑΙΛ. ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΠΗΡΑΝ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ. ΤΑ ΠΕΛΩΡΙΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΑΛΕΧ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ. Η ΟΨΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΕΡΗ. ΣΑΛΕΧ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ.ΠΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΙΣΘΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΑΚΞΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΛΕΧ.ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΕΡΙΞΑΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΒΕΛΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΑΝΑΣΗΚΩΘΕΙ. ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΠΜΗ ΒΟΥΤΙΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΞΕΡΑΣΕ ΦΩΤΙΑ. ΙΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ. ΜΙΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΑ ΤΟ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΣΤΡΟΦΗ ΚΙ ΕΦΥΓΕ. ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΟΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΦΥΓΕ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΤΛΛΟ ΣΚΕΦΤΙΚΗ. ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΙΜΝΗ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ.ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΚΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ. ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΣΥΝΗΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΟΥΝ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΟ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΑ ΓΡΥΦΟ ΟΜΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ.ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΟΙ ΖΑΡΕΧ ΑΝΟΙΞΑΝ ΠΥΛΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΡΟΝ ΜΕΛΛΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ. ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ.ΗΤΑΝ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΟ.ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΣ. ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΒΟΥΤΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΖΕΛΝΤΑ. ΖΕΛΝΤΑΑΑΑΑ ΦΩΝΑΞΑΝ ΚΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕ ΜΙΣΟΣ.ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΤΟΝ ΟΜΟ ΤΟΥ. ΗΤΑΝ Ο ΑΣ. ΑΚΟΥΣΕ ΦΙΛΕ. ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΗΣ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΖΑΡΟΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ. ΘΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΜΕ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΕΙΠΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ . ΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. ΕΛΑΤΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΚΑΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΛΑΘΟΣ. Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ Α ΜΕΡΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ Β ΜΕΡΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΑΟΡΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα, η ιστορία σας αποκτά όλο και περισσότερο ενδιαφέρον, γίνεται όλο και πιο όμορφη, όλο και πιο ονειρική και φυσικά έχει βαθιά νοήματα. Ειλικρινά, σήμερα πάλι έμεινα έκπληκτη με το πηγαίο ταλέντο και την αστείρευτη φαντασία σας, καθώς και με αυτά που πιστεύετε και νοιώθετε, τα οποία διαφαίνονται μέσα από την ιστορία. Κάθε φορά νομίζω ότι τα έχω δει όλα και κάθε φορά εκπλήσσομαι ευχάριστα βλέποντας όλο και περισσότερα...... Όσο για το βιβλίο που είχε μέσα τα ονόματά μας, ειλικρινά συγκινήθηκα. Όσον αφορά το σημείο που γράφετε για την κυκλικότητα του χρόνου, ξέρετε, στην ινδική γλώσσα η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται για το χθες χρησιμοποιείται και για το αύριο. Επίσης, νομίζω ότι η λέξη που χρησιμοποιείται για το προχθές χρησιμοποιείται και για το μεθαύριο. Με αυτό τον τρόπο τονίζεται μέσα από τη γλώσσα η κυκλικότητα του χρόνου.
Τώρ θα σας βάλω αποσπάσματα από τον Αλχημιστή. Και τα σημερινά πιστεύω είναι από τα πολύ ωραία.
- Μη σκέφτεσαι αυτά που άφησες πίσω σου, είπε ο αλχημιστής, όταν άρχισαν να καλπάζουν πάνω στην άμμο της ερήμου. Τα πάντα είναι χαραγμένα στην Ψυχή του Κόσμου και θα παραμείνουν εκεί για πάντα. - Οι άνθρωποι ονειρεύονται πιο πολύ την επιστροφή παρά το χωρισμό, είπε το αγόρι, που σιγά σιγά εξοικειωνόταν με τη σιωπή της ερήμου. - Αν αυτό που βρήκες αποτελείται από ύλη στην καθαρή μορφή της, ποτέ δε θα σαπίσει. Και θα μπορέσεις μια μέρα να επιστρέψεις. Αν επρόκειτο μόνο για μια στιγμιαία λάμψη φωτός, σαν την έκρηξη ενός αστεριού, τότε δε θα βρεις τίποτε όταν επιστρέψεις. Θα έχεις όμως δει μια έκρηξη φωτός. Και μόνο γι' αυτό, άξιζε τον κόπο. Ο άντρας μιλούσε με τη γλώσσα της αλχημείας. Το αγόρι όμως ήξερε ότι εννοούσε τη Φατιμά. Ήταν δύσκολο να μη σκέφτεσαι ό,τι έχεις αφήσει πίσω. Η έρημος, με το σχεδόν πάντα ίδιο τοπίο της, συνήθως γέμιζε όνειρα. Το αγόρι έβλεπε ακόμη τις φοινικιές, τα πηγάδια και το πρόσωπο της αγαπημένης γυναίκας. Έβλεπε τον Άγγλο με το εργαστήριό του και τον καμηλιέρη, που ήταν δάσκαλος και δεν το ήξερε. «Ίσως ο αλχημιστής να μην έχει αγαπήσει ποτέ», σκέφτηκε το αγόρι. ............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................. Τη νύχτα άπλωναν τις κουβέρτες τους και δεν άναβαν φωτιά. Οι νύχτες της ερήμου είναι ψυχρές και, καθώς το φεγγάρι λιγόστευε στον ουρανό, γίνονταν όλο και πιο σκοτεινές. Για μια ολόκληρη εβδομάδα βάδιζαν σιωπηλοί, μιλώντας μόνο για τις αναγκαίες προφυλάξεις για να αποφύγουν τις μάχες μεταξύ των φυλών. Ο πόλεμος συνεχιζόταν και καμιά φορά ο άνεμος έφερνε τη γλυκανάλατη οσμή του αίματος. Κάποια μάχη είχε γίνει εκεί κοντά και ο άνεμος υπενθύμιζε στο αγόρι ότι υπήρχε η γλώσσα των σημαδιών, πάντα πρόθυμη να δείξει αυτά που τα μάτια του δεν μπορούσαν να διακρίνουν.
Όταν συμπληρώθηκαν εφτά μέρες ταξιδιού, ο αλχημιστής αποφάσισε να κατασκηνώσουν νωρίτερα από το συνηθισμένο............................................................................................................................................................... - Πλησιάζεις στο τέλος του ταξιδιού σου, είπε ο αλχημιστής. Τα συγχαρητήριά μου, γιατί ακολούθησες τον Προσωπικό Μύθο σου. - Με οδηγείτε σιωπηλός, είπε το αγόρι. Νόμιζα ότι θα μου μαθαίνατε αυτά που ξέρετε. Πριν από αρκετό καιρό βρέθηκα στην έρημο μ' έναν άνθρωπο που κουβαλούσε βιβλία αλχημείας. Δεν κατάφερα όμως να μάθω τίποτε. - Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μάθεις, απάντησε ο αλχημιστής. Μέσα από τη δράση. Ό,τι χρειαζόταν να μάθεις σου το έμαθε το ταξίδι. Μόνο ένα πράγμα έμεινε ακόμη. Το αγόρι ήθελε να μάθει τι ήταν, αλλά ο αλχημιστής κάρφωσε τα μάτια του στον ορίζοντα περιμένοντας να επιστρέψει το γεράκι. - Γιατί σας λένε αλχημιστή; - Γιατί είμαι. - Και τι δεν πήγαινε καλά με τους άλλους αλχημιστές, που αναζητούσαν χρυσάφι και δεν το βρήκαν; - Έψαχναν μόνο χρυσάφι, απάντησε ο σύντροφός του. Έψαχναν το θησαυρό του Προσωπικού Μύθου τους, χωρίς να θέλουν να ζήσουν τον ίδιο το Μύθο. - Τι μου έμεινε ακόμη να μάθω; Αλλά ο αλχημιστής κοιτούσε συνέχεια τον ορίζοντα. Σε λίγο το γεράκι γύρισε με την τροφή. Έσκαψαν ένα λάκκο κι άναψαν μέσα φωτιά, για να μη φαίνεται η λάμψη της φλόγας. - Είμαι αλχημιστής γιατί είμαι αλχημιστής, είπε ετοιμάζοντας το φαγητό. Έμαθα την επιστήμη από τους παππούδες μου, οι οποίοι την έμαθαν από τους παππούδες τους, κι ούτω καθεξής, μέχρι τη δημιουργία του κόσμου. Εκείνη την εποχή, όλη η γνώση του μεγάλου έργου μπορούσε να γραφτεί σ' ένα απλό σμαράγδι. Αλλά οι άνθρωποι δεν έδωσαν σημασία στα απλά πράγματα κι άρχισαν να γράφουν πραγματείες, ερμηνείες και φιλοσοφικές μελέτες. Άρχισαν επίσης να λένε ότι ήξεραν το δρόμο καλύτερα απ' τους άλλους. »Αλλά ο Σμαραγδένιος Πίνακας παραμένει ζωντανός μέχρι σήμερα. - Τι ήταν γραμμένο στο Σμαραγδένιο Πίνακα; ήθελε να μάθει το αγόρι. Ο αλχημιστής βάλθηκε να κάνει σχέδια στην άμμο· αυτό δεν κράτησε πάνω από πέντε λεπτά. Ενώ εκείνος χάραζε τα σχέδια, το αγόρι θυμήθηκε το γέρο βασιλιά και την πλατεία όπου κάποτε είχαν συναντηθεί· του φάνηκε σαν να είχαν περάσει πολλά χρόνια. - Αυτό ήταν γραμμένο στο Σμαραγδένιο Πίνακα, είπε ο αλχημιστής όταν σταμάτησε να γράφει. Το αγόρι πλησίασε και διάβασε τις λέξεις πάνω στην άμμο. - Είναι ένας κώδικας, είπε το αγόρι, κάπως απογοητευμένο από το Σμαραγδένιο Πίνακα. Μοιάζει με τα βιβλία του Άγγλου. - Όχι, απάντησε ο αλχημιστής. Είναι σαν το πέταγμα των γερακιών δεν πρέπει να προσπαθεί να το καταλάβει κανείς μόνο με τη λογική. Ο Σμαραγδένιος Πίνακας είναι ένα άμεσο πέρασμα στην Ψυχή του Κόσμου. »Οι σοφοί κατάλαβαν ότι αυτός ο φυσικός κόσμος δεν είναι παρά μια εικόνα και μια αντιγραφή του παραδείσου. Η ύπαρξη αυτού του κόσμου αποτελεί την εγγύηση ότι υπάρχει ένας κόσμος πιο τέλειος απ' αυτόν. Ο Θεός τον δημιούργησε ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι, μέσω των όσων φαίνονται, να καταλάβουν τα πνευματικά του διδάγματα και τα θαύματα της σοφίας του. Αυτό είναι που εγώ ονομάζω δράση. - Πρέπει να καταλάβω το Σμαραγδένιο Πίνακα; ρώτησε το αγόρι. - Ισως, αν βρισκόσουν σ' ένα εργαστήριο αλχημείας, να ήταν τώρα η κατάλληλη στιγμή να καταλάβεις το Σμαραγδένιο Πίνακα. Τώρα όμως βρίσκεσαι στην έρημο. Να βυθιστείς, λοιπόν, στην έρημο. Αυτή είναι τόσο χρήσιμη για να καταλάβεις τον κόσμο, όσο οποιοδήποτε άλλο πράγμα πάνω στη γη. Ούτε καν χρειάζεται να καταλάβεις την έρημο: αρκεί να θαυμάσεις έναν απλό κόκκο άμμου· εκεί θ' ανακαλύψεις όλα τα θαύματα της δημιουργίας. - Τι να κάνω για να βυθιστώ στην έρημο; - Ν' ακούσεις την καρδιά σου. Αυτή γνωρίζει όλα τα πράγματα, επειδή κατάγεται από την Ψυχή του Κόσμου, στην οποία και θα επιστρέψει μια μέρα.
Προχώρησαν σιωπηλοί άλλες δυο μέρες. Ο αλχημιστής ήταν τώρα πιο προσεκτικός, γιατί πλησίαζαν την περιοχή των πιο σκληρών μαχών. Και το αγόρι προσπαθούσε ν' ακούσει την καρδιά του. Ήταν μια δύσκολη καρδιά· μέχρι τώρα είχε συνηθίσει να φεύγει πάντα, από δω και πέρα ήθελε να επιστρέψει πάση θυσία. Μερικές φορές, η καρδιά του διηγιόταν με τις ώρες ιστορίες νοσταλγίας, άλλες φορές συγκινούνταν με την ανατολή του ήλιου στην έρημο, κάτι που έκανε το αγόρι να δακρύζει κρυφά. Η καρδιά χτυπούσε πιο γρήγορα όταν έλεγε στο αγόρι για το θησαυρό, χτυπούσε όμως πιο αργά όταν το βλέμμα του αγοριού χανόταν στον απέραντο ορίζοντα της ερήμου. Ποτέ όμως δε σιωπούσε, ακόμη κι αν το αγόρι δεν αντάλλαζε λέξη με τον αλχημιστή. - Γιατί πρέπει ν' ακούμε την καρδιά; ρώτησε το αγόρι εκείνη τη μέρα, καθώς έστηναν τη σκηνή. - Γιατί όπου είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο θησαυρός σου. -Η καρδιά μου είναι ταραγμένη, είπε το αγόρι. Βλέπει όνειρα, συγκινείται, είναι ερωτευμένη με μια γυναίκα της ερήμου. Μου ζητά πράγματα και, πολλές νύχτες, όταν τη σκέφτομαι, δε μ' αφήνει να κοιμηθώ. - Αυτό είναι καλό. Η καρδιά σου είναι ζωντανή. Συνέχιζε ν' ακούς αυτά που έχει να σου πει. Τις επόμενες τρεις μέρες συνάντησαν πολλούς πολεμιστές και διέκριναν άλλους στον ορίζοντα. Η καρδιά του αγοριού άρχισε να μιλάει για το φόβο. Διηγιόταν στο αγόρι ιστορίες που είχε ακούσει από την Ψυχή του Κόσμου, ιστορίες ανθρώπων που είχαν ξεκινήσει μάταια σε αναζήτηση θησαυρών. Μερικές φορές τρόμαζε το αγόρι με τη σκέψη ότι δε θα κατάφερνε να βρει το θησαυρό ή ότι θα πέθαινε στην έρημο. Άλλες φορές έλεγε στο αγόρι ότι αισθανόταν ήδη ικανοποιημένη, αφού είχε βρει κιόλας μια αγάπη και πολλά χρυσά νομίσματα. -Η καρδιά μου με προδίδει, είπε το αγόρι στον αλχημιστή, όταν έκαναν στάση για να ξεκουραστούν τα άλογα. Δε θέλει να συνεχίσω. - Αυτό είναι καλό. Αποδεικνύει ότι η καρδιά σου είναι ζωντανή. Είναι φυσικό να φοβάσαι να ανταλλάξεις μ' ένα όνειρο όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα. - Τότε γιατί πρέπει ν' ακούω την καρδιά μου; - Γιατί ποτέ δε θα καταφέρεις να την κάνεις να βουβαθεί. Ακόμη κι αν προσποιηθείς ότι δεν ακούς τι σου λέει, αυτή θα είναι μέσα στο στήθος σου, επαναλαμβάνοντας πάντα αυτό που σκέφτεται για τη ζωή και τον κόσμο. - Ακόμη κι αν με προδώσει; - Προδοσία είναι το απροσδόκητο χτύπημα. Αν γνωρίζεις καλά την καρδιά σου, δε θα σε αιφνιδιάσει ποτέ. Γιατί θα γνωρίζεις τα όνειρα και τις επιθυμίες σου και θα ξέρεις πώς ν' αντιδράσεις. Κανείς δεν μπορεί ν' αγνοήσει την καρδιά του. Επομένως, είναι καλύτερα ν' ακούς τι σου λέει. Για να μην καταφέρει ποτέ να σε αιφνιδιάσει.
Το αγόρι εξακολουθούσε ν' ακούει την καρδιά του, ενώ προχωρούσαν στην έρημο. Σιγά σιγά έμαθε τις πονηριές και τα κόλπα της, έμαθε να τη δέχεται όπως ήταν. Τότε το αγόρι έπαψε να φοβάται κι έπαψε και η επιθυμία του να γυρίσει πίσω, γιατί κάποιο απόγευμα η καρδιά του του είπε ότι ήταν ευχαριστημένη. «Μπορεί να διαμαρτύρομαι μερικές φορές», έλεγε η καρδιά του, «επειδή είμαι μια καρδιά ανθρώπου και οι καρδιές των ανθρώπων είναι έτσι. Φοβούνται να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερά τους όνειρα, επειδή νομίζουν ότι δεν το αξίζουν ή ότι δε θα τα καταφέρουν. Εμείς οι καρδιές πεθαίνουμε από το φόβο, μόνο και μόνο που σκεφτόμαστε αγάπες που έφυγαν για πάντα, στιγμές που θα μπορούσαν να είναι καλές και δεν ήταν, θησαυρούς που θα μπορούσαν να είχαν ανακαλυφθεί και όμως έμειναν για πάντα θαμμένοι στην άμμο. Γιατί όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, στο τέλος υποφέρουμε πολύ».
- Η καρδιά μου φοβάται τον πόνο, είπε το αγόρι στον αλχημιστή μια νύχτα που κοιτούσαν τον αφέγγαρο ουρανό. - Πες της ότι ο φόβος του πόνου είναι χειρότερος κι από τον ίδιο τον πόνο. Και ότι καμιά καρδιά δεν υπέφερε ποτέ όταν ξεκίνησε να αναζητήσει τα όνειρα της, γιατί κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης με το Θεό και την αιωνιότητα. «Κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης», είπε το αγόρι στην καρδιά του. «Ενώ αναζητούσα το θησαυρό μου, η κάθε μέρα ήταν φωτεινή, γιατί ήξερα ότι η κάθε ώρα της ήταν μέρος του ονείρου μου να τον ανακαλύψω. Ενώ αναζητούσα αυτό το όνειρο, στην πορεία, ανακάλυψα πράγματα που ποτέ δεν έλπιζα ότι θα τα βρω, αν δεν είχα βρει το θάρρος να αποτολμήσω πράγματα αδύνατα για τους βοσκούς». Τότε η καρδιά του ηρέμησε για ένα ολόκληρο απόγευμα. Τη νύχτα το αγόρι κοιμήθηκε ήσυχα κι όταν ξύπνησε η καρδιά του βάλθηκε να του διηγείται τα πράγματα της Ψυχής του Κόσμου. Του είπε ότι κάθε ευτυχισμένος άνθρωπος κουβαλούσε το Θεό μέσα του. Και ότι την ευτυχία μπορούμε να τη βρούμε σ' έναν απλό κόκκο άμμου της ερήμου, όπως είχε πει ο αλχημιστής. Γιατί ένας κόκκος άμμου είναι μια στιγμή της δημιουργίας και το σύμπαν χρειάστηκε χιλιάδες, εκατομμύρια χρόνια για να τον δημιουργήσει. «Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει», του είπε η καρδιά του. «Εμείς οι καρδιές, συνήθως, μιλάμε σπάνια γι' αυτούς τους θησαυρούς, γιατί οι άνθρωποι δε θέλουν πια να τους βρουν. Μόνο στα μικρά παιδιά μιλάμε. Μετά αφήνουμε τη ζωή να οδηγήσει τον καθένα στον προορισμό του. Αλλά, δυστυχώς, λίγοι είναι εκείνοι που ακολουθούν το δρόμο που είναι χαραγμένος γι' αυτούς, το δρόμο του Προσωπικού Μύθου και της ευτυχίας. Νιώθουν τον κόσμο σαν κάτι το απειλητικό και γι' αυτό γίνεται ο κόσμος κάτι το απειλητικό. »Τότε εμείς οι καρδιές μιλάμε όλο και πιο σιγά, αλλά ποτέ δε σιωπούμε. Και ευχόμαστε για να μην ακουστούν τα λόγια μας: δε θέλουμε να υποφέρουν οι άνθρωποι επειδή δεν ακολούθησαν τις καρδιές τους». - Γιατί δε λένε οι καρδιές στους ανθρώπους ότι πρέπει να συνεχίσουν την πορεία προς τα όνειρά τους; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή. - Γιατί, σε μια τέτοια περίπτωση, η καρδιά υποφέρει πιο πολύ απ' όλους. Και στις καρδιές δεν αρέσει να υποφέρουν. Από κείνη τη μέρα, το αγόρι κατάλαβε την καρδιά του. Την παρακάλεσε να μην τον εγκαταλείψει ποτέ. Κι αν κάποτε εκείνος απομακρυνόταν από τα όνειρά του, να του σφίξει το στήθος και να κρούσει τον κώδωνα του κίνδυνου. Το αγόρι ορκίστηκε να προσέχει πάντα αυτό το σημάδι, θα το υπάκουε. Εκείνη τη νύχτα εκμυστηρεύτηκε τα πάντα στον αλχημιστή. Και ο αλχημιστής κατάλαβε ότι η καρδιά του αγοριού είχε επιστρέψει στην Ψυχή του Κόσμου. - Τι να κάνω τώρα; ρώτησε το αγόρι. - Κατευθύνσου προς τις πυραμίδες, είπε ο αλχημιστής. Και εξακολούθησε να προσέχεις τα σημάδια. Η καρδιά σου είναι πια ικανή να σου δείξει το θησαυρό. - Αυτό είναι που μου απέμενε να μάθω; - Όχι, απάντησε ο αλχημιστής. Αυτό που ακόμη πρέπει να μάθεις είναι το εξής: «Πάντα, πριν πραγματοποιήσει ένα όνειρο, η Ψυχή του Κόσμου αποφασίζει να ελέγξει τι μαθεύτηκε κατά την πορεία. Και αυτό, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά για να μπορέσουμε, μαζί με το όνειρο μας, να κάνουμε κτήμα και αυτά που μάθαμε κατά την πορεία μας προς τα εκεί. Αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε. Είναι αυτό που στη γλώσσα της ερήμου το λέμε: "Να πεθάνεις από τη δίψα, ενώ οι φοινικιές φαίνονται πια στον ορίζοντα". »Μια αναζήτηση αρχίζει πάντα με την τύχη του πρωτάρη. Και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή.
Το αγόρι θυμήθηκε μια παλιά παροιμία της χώρας του. Έλεγε ότι η πιο σκοτεινή ώρα ήταν εκείνη πριν από την ανατολή.
Σας βάζω μερικά αποσπάσματα από μια ταινία που είναι σαν παραμύθι. (Πρόκειται για μια γυναίκα που την παράτησε ο άντρας της και ένα φάντασμα που την ερωτεύεται και μπαίνει στη θέση του άντρα της, παίρνοντας τη μορφή του) Το πρώτο απόσπασμα που θα σας βάλω δεν το βρήκα με υπότιτλους. Το δεύτερο το βρήκα με υπότιτλους, αλλά από ένα σημείο και μετά μικραίνει η εικόνα. Το βρήκα και με κανονική εικόνα, αλλά χωρίς υπότιτλους. Οπότε, θα σας βάλω και τα δύο link. Τα link, λοιπόν, είναι τα εξής:
Γειά σας,ήρθα και εγώ ,φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά σου καλέ μας Ανδρέα,γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,σε έχασα σήμερα..γιατί?ανησύχησα..,άσε που λείπεις και από την σελιδούλα.Γειά σου καλή μας φιλεναδούλα Π,για εσένα ανησύχησα χθές που δεν σε είδα..νόμιζα ότι έλειπες διήμερο..αλλά τώρα εντάξει.Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα που στεναχωρήθηκα για το κατεβατούλι σου..,για τον κόπο σου αλλά και γιατί χάσαμε σίγουρα ένα ωραίο σχολιάκι σου.Μάλλον η Τρελοπασαζάντε θα φταίνε πάλι..?Αλλιώς δεν εξηγείτε.Θα τέλειωσε η άδειούλα τους και η διακοπούλες τους μας θυμήθηκαν και φαίνεται γύρισαν δρυμίτεροι..Αλλά ξέρεις εσύ..εμείς δεν πτωούμαστε..Γειά σου καλό μας Μαράκι-Ελενάκι,όλα καλά πιστεύω..Γειά σας Χαρά,Α.Ε,Β.V,B,Γραμ/τέα,Βιβή,Ελένη από Βόλο,Τάκη,Γ,Μ,Μαίρη,Ζετάκι,Ναταλάκ,Σ,ΡΤ9,Κ2,Καρδουλίτσα , σε όλους τους καλούς μας φίλους είτε γράφουν,είτε μας διαβάζουν χωρίς να γράφουν και γενικά σε όλο τον κόσμο!Ελπίζω να μην ξέχασα κανέναν σας..Κισμετοπαιδάκια καλά Ανδρέα, Π,Τ,τι πανέμορφα,γλυκά,ρομαντικά,ευαίσθητα..βιντεάκια ήταν αυτά που βάλατε!Οι εικόνες τους,τα λόγια τους,το νόημά τους,τα χρώματά τους όλα φανταστικάΣε αγγίζουν..!!Εκεί που πάω να ξεχωρίσω πιο μ'αρέσει πιο πολύ έρχεται το άλλο για να μου αλλάξει γνώμη..και πάει λέγοντας..Με λίγα λόγια όλα είναι το ίδιο αξιόλογα και όμορφα έχοντας το καθένα την χάρη του..Πάντως σας ευχαριστώ πολύ για το ωραίο αυτό θέαμα!Φυσικά και για τα άλλα Κισμετοπαιδάκια ισχύει αυτό απλώς σήμερα είσασταν μόνο εσείς..Όπως επίσης και για τα σχόλιά σας,αξιόλογα πάντα όλων..!!Ξέχασα να σας πω έχετε χαιρετίσματα και φιλάκια πολλά από την αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Α.Ε,η οποία επιστρέφει στις 30 του μηνός και φυσικά θα είναι και πάλι κοντά μας,καθώς επίσης πολλά φιλάκια από τον Γραμ/τέα και την Βιβή ,πέρασαν σήμερα για λίγο από τη δουλειά και με ρωτούσαν για όλους σας..Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,θα συμφωνήσω ως συνήθως με το σχόλιό σου επί του καλού μας φίλου Ανδρέα για την καταπληκτική Νεραιδόσκονη και θα πω,πως ακόμα και στους μαγεικούς,φανταστικούς,παραμυθένιους,ονειρεμένους κόσμους ακόμα και εκεί υπάρχει το Κακό..Με μόνη διαφορά όμως πως εκεί πάντα Νικάει το Καλό ,ενώ εδώ κυρίως Όχι..Και ίσως αυτός να είναι και ο κύριος λόγος που μας αρέσουν διότι ξέρουμε όλοι εκ των προτέρων (όπως και στα παραμύθια) πως το τέλος θα είναι ευτυχισμένο..Ενώ εδώ αν βλέπουμε ή σκεφτόμαστε κάποια πράγματα έτσι θεωρούντε ουτοπιστικά..Άνδρέα περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια..!!Η αναφορά σου πάντα σε όλους μας δείχνει και λέει πολλά,μας συγκίνησες πάλι..!Νυχτοπουλάκι μου πράγματι είσαι στα ωραιότερα αποσπάσματα ,σε ευχαριστούμε πολύ για την προσφορά σου ,τα απολαμβάνουμε εξίσου..!!Με Αγάπη πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Μια γλυκιά καληνύχτα,όνειρα γλυκά και καλο ξημέρωμα!
ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ!Με Αγάπη σε όλους εσάς!
1)Ορθή Γνώση,για να σας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για το ταξίδι. 2)Σοφία,για να χρησιμοποιήσετε τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος με τρόπο που θα σας βοηθήσει καλύτερα να ανακαλύψετε την παρουσία σας,το "τώρα." 3)Κατανόηση,για να δεχόσαστε τους άλλους που έχουν ίσως διαφορετικό τρόπο από το δικό σας με λεπτότητα και κατανόηση,καθώς προχωράτε μαζί τους ή αναμεσά τους ή γύρω τους στο δρόμο της ζωής σας. 4)Αρμονία,για να μπορείτε να δεχόσαστε τη φυσική ροή της ζωής. 5)Δημιουργικότητα,για να συνειδητοποιήσετε και να αναγνωρίσετε νέες λύσεις και άγνωστα μονοπάτια στο δρόμο σας. 6)Δύναμη,για να αντισταθείτε στο φόβο και να προχωρήσετε μπροστά,παρά την αβεβαιότητα,χωρίς εγγυήσεις,η πληρωμή. 7)Γαλήνη,για να στεκόσαστε γερά στα πόδια σας. 8)Χαρά,για να είσαστε πάντα γεμάτοι τραγούδια,γέλια και χορούς. 9)Αγάπη,ο σίγουρος οδηγός προς το υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας που είναι ικανός να φθάσει ο άνθρωπος. 10)Ενότητα,κι αυτό μας ξαναφέρνει εκεί απ'όπου ξεκινήσαμε-τη θέση όπου είμαστε ένα με τον εαυτό μας και με όλα τα άλλα πράγματα.
Ζωή μέσα στην Αγάπη σημαίνει Ζωή μέσα στη Ζωή και Ζωή μέσα στη Ζωή σημαίνει Ζωή μέσα στην Αγάπη.Η Ζωή είναι ένα Δώρο του Θεού σε Μας.Ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας είναι το δικό μας δώρο στο Θεό.Κάντε το δώρο αυτό Υπέροχο!
Η Αγάπη δεν Απολογείται.
"Αν βρίσκομαι στο ίδιο επίπεδο με το κατώτερο είμαι ένα τίποτα.Κι αν δεν ξέρω στα σίγουρα ότι ο πιο παλαβός ξεμωραμένος του χωριού είναι ίσος μου,και ντρέπομαι να περπατήσει πλάι μου σαν φίλος,δεν θα γράψω ούτε μια λέξη,-γιατί τόση ήταν η δύναμή μου".
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΚΑΡΠΕΝΤΕΡ.
Σωστό!Σωστότατο!!!
Κισμετοπαιδάκια γλυκά Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα σε Όλους..!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
KALHMERA SE OLOYS ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΕΙΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΕΚΔΟΣΗ. ΜΟΥ ΖΗΤΗΘΗ ΝΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΧΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ.ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΘΑ ΒΡΩ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ
καλημερα ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ να εχουμε αρχισαν να γυριζουν στις δουλειες τους το τηλεφωνο κτυπα και παλι σαμιωτισσα ειχα γραψει και αρκετα αλλα.... κυριε αντρεα εγω δεν εχω γραψει σχολια για τα κειμενα σας , γιατι ο χρονος μου ειναι πολυ πιεσμενος και τα κειμενα σας μεγαλα και δεν εχω προλαβει να τα διαβασω , ελπιζω αυτο να το κανω συντομα ελενη
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΦΙΛΗ Π ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΤΕΙΑΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ..ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΗΧΟΣ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ..... ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣΤΑΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ!!!ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΑΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ!!! ΑΝΔΡΕΑ ΤΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ?????? ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΩΝΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ!!!!!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΙΒΛΙΟ ΗΡΩΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ...ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Τ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΕΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥΣ... ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΚΠΛΗΣΣΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΝΩ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ ΛΕΣ ΓΕΙΑ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΤΩΡΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΒΛΕΠΩ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ!!!!!!!!!! ΕΚΕΙ ΕΜΕΙΝΑ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ...... ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟ ΕΧΕΙΣ... ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΞΟΝΤΑ ΑΡΙΘΜΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ !!ΤΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ!!ΤΙ ΧΡΩΜΑΤΑ !!ΤΙ ΕΙΚΟΝΕΣ!!ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ... ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑ Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΦΟΣ !!!!! ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΡΝΙΖΑΡΟΥΜΕ?? ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ... ΟΣΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ....
http://youtu.be/0TVwfWxvnR8....ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ?ΕΝΑ ΜΟΝΟ ...ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΝΕΙΣ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ .....Π
ΕΓΩΙΣΜΟΣ η ιστορια που εγραψα ειναι αληθινη απο ανθρωπους που γνωριζα αν και διαφοροποιημενη. Αραγε ποσοι στη ζωη μασ βαση ενος εγωισμου παιρνουμε λαθος αποφασεις πΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΝΑ ΦΤΗΝΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩς ΕΝΑς ΜΕΓΑΛΟς ΕΡΩΤΑς. ΑΥΤΟ ΜΑς ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΕΧΩς. ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΑΦΟΡΑ ΠΟΛΛΟΥς ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΑΙΡΟΥς ΒΛΕΠΩ.
Ο ΝΙΚΟΣ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΥΚΕΙΟ ΣΤΟ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ.ΗΤΑΝ ΚΑΛΛΟΝΗ ΚΑΙ ΑΡΕΣΕ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΖΕ ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. ΣΤΟ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΕΙΔΕ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. Ο ΝΙΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ. ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΥΛΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΤΡΕΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΖΟΥΛΙ. ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ. ΤΟΤΕ ΡΩΤΗΣΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ.......... ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΧΑΙΡΩ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΛΕΕΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΟΠΩΛΕΙΟ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ.ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΕ ΝΑ ΣΑΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΠΕΡΗΦΑΝΑ. ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ? ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ. ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΕΣΤΡΙΨΕ ΚΙ ΑΦΥΓΕ. ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ. ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ? ΤΗ ΡΩΤΗΣΑΝ. ΟΧΙ ΕΙΠΕ ΑΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ. ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΑΝΕΓΡΑΦΕ ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΤΗ ΜΕ ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΩΡΑ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΑΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ. ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕ ΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΧΑΚΙ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.ΕΙΔΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΕΑΡΟ ΓΥΡΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΑΠΙΘΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΟ ΝΙΚΟ. ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΖΗΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΝ ΑΡΡΑΒΩΝΙΣΤΕΙ. ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΓΩΙΣΤΕΣ.ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΖΗΛΕΥΑΝ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Η ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΕΓΩΙΣΜΟ. ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ Ο ΕΝΑΣ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΗΤΑΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ. ΓΙΑ ΣΠΑΣΙΜΟ Ο ΝΙΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ. ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕ. ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΙΛΟΥΝ ΞΕΝΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥΣ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ.ΑΠΟ ΕΓΩΙΣΜΟ Ο ΝΙΚΟΣ ΝΟΜΙΣΕ ΠΩΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΛΛΗ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ.
ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΩΡΙΣΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΕΠΙΠΟΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΝΙΚΟ ΗΤΑΝ ΑΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΙΧΙΣΜΕΝΗ. Ο ΝΙΚΟΣ ΧΩΡΗΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΝΟΜΙΣΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΕ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΜΕ ΤΑ ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ ΠΟΤΕ. ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΗ ΓΚΑΦΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΣΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΕ. ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ.ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΟΛΙΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΕΤΡΕΞΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ.ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΞΕΣΠΑΣΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΚΙ ΕΣΦΙΓΓΕ ΜΕ ΠΟΝΟ ΣΥΝΕΧΩΣ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ. ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΖΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΕΚ,ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ,Τ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ Μ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΛΕΩ ΟΤΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΗΣ. ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΝΗ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΥΤΕΡΑ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΗΝ Π ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΜΟΡΦΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΟΛΕΣ ΑΞΙΖΕΤΕ ΠΟΛΛΑ
Kαλησπέρα σε όλες σας.Ανδρέα ουδέποτε κανείς συγγραφέας ηρωικής φαντασίας δέν παρέστησε τόσο πειστικά τον κόσμο των ξωτικών.Σου αξίζουν πολλά μπράβο.Με έβαλες μεσα και ξεχάστηκα.Πολύ θα ήθελα να διαβάσω τη συνέχεια. το 1,2,3,4
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλέ μας φίλε Ανδρέα φυσικά όταν πρόκειται για το καλό σου αλοίμονο να είχαμε πρόβλημα με την συνέχεια των ωραιοτάτων κειμένων σου..Έτσι κι αλλιώς εμείς το είχαμε δεικαι έχουμε πάρει γεύση του μεγάλου σου ταλέντου από πρίν και φυσικά αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα!Και να σου πούμε και κάτι..?Προσωπικά θα προτιμήσω με Χίλια που λένε να το δω και να το αγοράσω από το βιβλιοπωλείο..γιατί τότε θα νιώθω πολύ υπερήφανη για σένα και πολύ περισσότερο χαρούμενη μιας και η αξία σου θα έχει αναγνωρισθεί και από τους αρμοδίους....?Βέβαια πιστεύω πως δεν θα σου κάνουν Χάρη,αυτές έχουν παροπλιστεί προ πολλού..Το Αξίζεις,το Βλέπουν ,το Καταλαβαίνουν και όπως όλοι τη δουλειά τους θα κάνουν σωστά κοιτώντας φυσικά το συμφέρον τους..Άντε με το Καλό και γρήγορα σου Εύχομαι..Το μόνο που θα σου ζητήσουμε σαν καλός φίλος που είσαι είναι να μας δώσεις αυτογραφάκια πιο εύκολα...?χιχι!Εδώ είναι από τις σπάνιες φορές που θα χρησιμοποιήσω "Το Μέσον"..Η ιστορία σου όπως ανέφερες και εσύ αληθινή,έτσι δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές στης σχέσεις όταν επικρατεί ο Εγωισμός..Ευτυχώς όμως εδώ κατάφεραν έστω και μετά από ένα αποτυχημένο γάμο ο καθένας τους να ζήσουν τελικά μαζί,διότι υπάρχουν και πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν το καταφέρνουν..Για μένα ο Εγωισμός είναι από τα χειρότερα ελαττώματα στον άνθρωπο και μάλιστα το πιο ηλίθιο,αφού μέσω αυτού στερούμαστε πολλές φορές την ευτυχία,και γινόμαστε δυστυχισμένοι.. ,αξιολύπητοι είναι..Αγαπημένη μας Ελενίτσα το πρόσεξες πως σήμερα έγραψες ένα Μίνι κατεβατούλι..χιχι!!και μάλιστα ειλικρινέστατο..ένα από τα πολλά χαρίσματά σου..Μου άρεσε!!Μπράβο σου Ελενίτσα μας!!Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,πολύ όμορφο το υπέρ κατεβατούλι σου..χιχι!Όντως έχεις δίκιο ως συνήθως για τον Δεκάλογο,να το κάνουμε απαραιτήτως..!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,σε ευχαριστούμε και εσένα πολύ για τις αφιερώσεις σου,τα αισθήματα αμοιβαία πάντα..!!Είναι πανέμορφες σε χρώματα.μυρουδιές,μουσικές και εικόνες..καταπληκτικά!!Να είστε όλες φιλεναδίτσες μου γλυκιές καλά!!Τώρα φεύγω πηγαίνω στη Σάμο με την Βιβή για μια δουλειά,φιλάκια πολλά σε όλες και όλους..θα τα πούμε αργότερα..Καλά και ωραία να περνάτε όλοι!!Γειά σας,με Αγάπη πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου καλή μας φιλεναδίτσα 1234..Ένα υπέροχο απόγευμα σου εύχομαι και χαρήκαμε πολύ που σε είδαμε, αλλά και για τα καλά σου λόγια επί του Ανδρέα..Σε χαιρετούμε!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ............. Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε. Kι αν ακόμα διένειμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε τίποτε. H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί. H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν, είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Mα όταν έρθει το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί. Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν παιδάκι. Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός. Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη....Π
http://youtu.be/UcXXpssBFVM.......KΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΖΕΣΤΗ ΠΟΛΥ ΦΩΤΙΕΣ ΕΝΑ ΓΥΡΩ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΕΙΣΜΟ [ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ] ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟΣΑΣ ΒΡΑΔΥ..........Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΑΠ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΣΤΡΩΝΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΤΕΒΑΤΟΥΛΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΩΡΕΣ...ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ 5 ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΟ ΤΩΡΑ Η ΠΕΝΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ...ΑΝ ΤΟ ΚΟΚΟΡΙ ΛΑΛΟΥΣΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙ ΩΡΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΤΡΕΛΛΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΗΜΕΝΟ.... ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΟΥ ΠΟΙΗΣΗ ΤΙ ΝΑ ΠΩ..ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΙΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΑΡΤΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ.... ΦΙΛΗ Π ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ... ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ.. ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΥΜΝΟ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΩΣΤΕΣ .. ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ... ΝΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠ ΑΥΤΟΥΣ
Αγάπη είναι να κρυώνεις αλλά να μη τραβάς τη κουβέρτα προς το μέρος σου.
Αγάπη είναι να ψάχνει ένα τηλέφωνο στο κινητό και μόλις περάσει από το όνομά σου να ξεχνά ποιόν θέλει να τηλεφωνήσει.
Αγάπη είναι να μπαίνεις στις στροφές με 150 αλλά όταν είσαι μαζί της να πηγαίνεις με 70.
Αγάπη είναι να ανοίγει το φθηνό κρασί γιατί το καλό το θέλει για αύριο, που θα πιεις εσύ.
Αγάπη είναι να μην ρωτάς αν σ'αγαπάει.
Αγάπη είναι το φιλί πάνω στο δάκρυ.
Αγάπη είναι να αγαπά σε σένα, όσα εσύ δε μπόρεσες να αγαπήσεις στον εαυτό σου.
Γεια σας, φίλοι μου. Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα, ξέχασα χθες να πω ότι το ποιήμα σου για τη σελίδα μου άρεσε πολύ. Αυθεντικό, όπως κάθε φορά. Γεια σου Ελένη, αφοπλιστική η ειλικρίνειά σου, μπράβο σου, σε θαυμάζω! Γεια σας, κύριε Ανδρέα, είναι πραγματικά υπέροχη η "Νεραϊδοσκονη" σας, αλλά σας καταλαβαίνω απόλυτα αν πρέπει να σταματήσετε να γράφετε αποσπάσματα στη σελίδα. Αν είναι να βγει κανονικά, κάνουμε όση υπομονή χρειαστεί. Σε σχέση με την ιστορία που βάλατε σήμερα, έχετε δίκιο, αυτά γίνονται. Τουλάχιστον, μακάρι να έχουν αίσιο τέλος και να μην καταστρέφονται όλα από τον εγωισμό. Μακάρι να μην εκτιμάμε κάτι μόνο όταν το χάνουμε, και ειδικά όταν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Μακάρι να μην εξαπατάμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Γεια σου, Μαρία-Ελένη, καλή συνέχεια με το βίντεο που φτιάχνεις, ανυπομονώ να το δω. Γεια σου Ε.Κ., έχουν όντως πολύ όμορφα εξωτερικά γυρίσματα κάποιες από αυτές οι ταινίες, αλλά και εσωτερικά επίσης. Και μένα μου αρέσει πολύ αυτό το βίντεο με το χορό και τα εξωτερικά γυρίσματα. Χαιρετώ και όλους τους υπόλοιπους φίλους της σελίδας, αυτούς που κάνουν διακοπές αυτές τις μέρες, τη Χαρά και την Α.Ε., αυτούς που έχουν καιρό να γράψουν, την BV, τη Ζέτα, τη Ναταλία, τη Σ, τον γραμματέα εκ Σάμου, τη Βιβή, τη Μαίρη, καθώς και αυτούς που μπήκαν πρόσφατα, την Ιωάννα, τη φίλη με τα σχεδιάκια, την Π, τη ΡΤ9, την Κ2. Συγγνώμη αν ξέχασα κάποιον. Π, τι όμορφο βιντεάκι το τελευταίο που έβαλες και τι ωραία μελωδία! Όσο για το απόσπασμα της Καινής Διαθήκης από τον Απόστολο Παύλο για την αγάπη, απλά τα λέει όλα. Έτσι είναι, όσο και ό,τι και να δίνουμε, αν δεν έχουμε αγάπη μέσα μας, δεν έχει νόημα. Όπως και οι αρετές, αν δεν εφαρμόζονται ως βοήθημα για να φτάσουμε στην αγάπη και την καταπάτηση του εγωισμού μας, επίσης δεν έχουν νόημα. Τ.
Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο. Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας. Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμετο κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος. Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες. Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά.. Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι. Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια. Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι. Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό. Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά. Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές , όπως και τις καρδιές μας. Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει,είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία. Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε. Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα. Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι. Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη. Σήμερα παίρνουν από τονΚαρβέλα.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη. Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τονΤιραμόλα ,σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον συντροφο μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς. Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά. Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ...
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος». Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα, σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας. Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι! Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχαμας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό. Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος...
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας. Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους. Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε. Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας... Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Ναι, εκεί που τα βρήκα, έχει και το πρωτότυπο κείμενο. Πέρα από το γεγονός ότι αυτή η γλώσσα έχει απίστευτη δομή, και όσο καλύτερα τη μάθουμε τόσο το καλύτερο για μας, είναι γενικά πολύ καλό να μπορούμε να καταλαβαίνουμε το πρωτότυπο κείμενο, για να είναι πλήρης η κατανόηση γιατί μερικές φορές, ακόμη και την καλύτερη μετάφραση να έχουμε, δεν είναι το ίδιο. Τ.
Χαχα, μαζί το στείλαμε. Καλά ο "Αλχημιστής" τώρα μέχρι το τέλος είναι καταπληκτικός, θα δεις. Όσο πάει όλο και καλύτερο γίνεται. Καληνύχτα, Ε.Κ. μου, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ εμφανίστηκε το πρώτο συγκεκριμένο σημάδι κίνδυνου. Τρεις πολεμιστές πλησίασαν και τους ρώτησαν τι γύρευαν οι δυο τους εκεί πέρα. - Βγήκα για κυνήγι με το γεράκι μου, απάντησε ο αλχημιστής. - Πρέπει να σας ψάξουμε για να σιγουρευτούμε ότι δεν κουβαλάτε όπλα, είπε ένας από τους πολεμιστές. Ο αλχημιστής κατέβηκε απ' το άλογο. Το ίδιο και το αγόρι. - Γιατί τόσο πολλά λεφτά; ρώτησε ο πολεμιστής ψάχνοντας το δισάκι του αγοριού. - Για να φτάσουμε μέχρι την Αίγυπτο, είπε εκείνος. Ο φρουρός που έψαξε τον αλχημιστή βρήκε ένα κρυστάλλινο μπουκαλάκι γεμάτο υγρό κι ένα γυάλινο κιτρινωπό αβγό, λίγο πιο μεγάλο από ένα αβγό κότας. - Τι είναι αυτά τα πράγματα; ρώτησε ο φρουρός. -Η φιλοσοφική λίθος και το ελιξήριο μακροζωίας. Είναι το μεγάλο έργο των αλχημιστών. Όποιος πιει αυτό το ελιξήριο δε θα αρρωστήσει ποτέ κι ένα θρύψαλο απ' αυτό το λίθο μετατρέπει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσάφι. Οι φρουροί ξεκαρδίστηκαν στα γέλια και ο αλχημιστής γέλασε μαζί τους. Είχαν βρει την απάντηση πολύ αστεία και τους άφησαν να φύγουν χωρίς άλλες φασαρίες, μ' όλα τα υπάρχοντα τους. - Τρελαθήκατε; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή, αφού οι άλλοι είχαν απομακρυνθεί αρκετά. Γιατί το κάνατε αυτό; - Για να σου δείξω έναν απλό νόμο του κόσμου, απάντησε ο αλχημιστής. Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας, δεν το παίρνουμε είδηση. Και ξέρεις γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε θησαυρούς. Συνέχισαν την πορεία τους στην έρημο. Με την κάθε μέρα που περνούσε, η καρδιά του αγοριού γινόταν όλο και πιο σιωπηλή. Δε νοιαζόταν πια για το παρελθόν ή για το μέλλον της ήταν αρκετό ν' αγναντεύει κι εκείνη την έρημο και να πίνει μαζί με το αγόρι από την Ψυχή του Κόσμου. Εκείνος και η καρδιά του έγιναν στενοί φίλοι, δε χωρούσε πια η προδοσία ανάμεσα τους. Όταν η καρδιά μιλούσε, ήταν για να ενθαρρύνει το αγόρι, το οποίο καμιά φορά, τις σιωπηλές μέρες, βαριόταν φοβερά. Η καρδιά του του μίλησε για πρώτη φορά για τα μεγάλα προσόντα του: για το θάρρος του να εγκαταλείψει τα πρόβατά του για να ζήσει τον Προσωπικό του Μύθο και για τον ενθουσιασμό του στο μαγαζί κρυστάλλων. Του μίλησε επίσης για κάτι άλλο, που το αγόρι δεν είχε προσέξει ποτέ: για τους κινδύνους που τον είχαν αγγίξει χωρίς αυτός καν να τους πάρει είδηση. Η καρδιά του είπε ότι μια μέρα είχε κρύψει το πιστόλι που αυτός είχε κλέψει από τον πατέρα του, γιατί υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να αυτοτραυματιστεί. Και του υπενθύμισε ότι μια μέρα που είχε αισθανθεί αδιάθετος στη μέση της πεδιάδας, είχε κάνει εμετό και μετά τον είχε πάρει ο ύπνος για λίγο: λίγο πιο πέρα στέκονταν δυο ληστές που είχαν σχεδιάσει να του κλέψουν τα πρόβατα και να τον δολοφονήσουν. Επειδή όμως το αγόρι αργούσε να εμφανιστεί, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι είχε πάρει άλλο δρόμο κι έφυγαν. - Οι καρδιές βοηθούν πάντα τους ανθρώπους; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή. - Μόνο εκείνους που ζουν τον Προσωπικό τους Μύθο. Αλλά βοηθούν πολύ τα παιδιά, τους μεθύστακες και τους ηλικιωμένους. - Αυτό θα πει ότι δε διατρέχουν κίνδυνο; - Αυτό θα πει απλούστατα ότι οι καρδιές κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, απάντησε ο αλχημιστής.
Κάποιο απόγευμα, πέρασαν από την κατασκήνωση μιας από τις φυλές. Παντού υπήρχαν πάνοπλοι Άραβες με εντυπωσιακά άσπρα ρούχα. Οι άντρες κάπνιζαν ναργιλέ και συζητούσαν για τις μάχες. Κανείς δεν έδωσε την παραμικρή σημασία στους δύο ταξιδιώτες. - Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, είπε το αγόρι, αφού είχαν απομακρυνθεί λίγο από την κατασκήνωση. Ο αλχημιστής έγινε έξαλλος. - Να εμπιστεύεσαι την καρδιά σου, είπε, μην ξεχνάς όμως ότι βρίσκεσαι στην έρημο. Όταν οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο, αισθάνεται και η Ψυχή του Κόσμου τις κραυγές της μάχης. Κανείς δε γλιτώνει τις συνέπειες από το παραμικρό που συμβαίνει κάτω από τον ήλιο. «Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα», σκέφτηκε το αγόρι. Λες και ήθελε η μοίρα ν' αποδείξει ότι ο αλχημιστής είχε δίκιο, δύο πολεμιστές εμφανίστηκαν πίσω από τους ταξιδιώτες. - Δεν επιτρέπεται να συνεχίσετε, είπε ο ένας. Βρίσκεστε στην περιοχή όπου γίνονται οι μάχες. - Δε θα πάω πολύ μακριά, απάντησε ο αλχημιστής κοιτάζοντας τους δυο πολεμιστές βαθιά στα μάτια. Αυτοί έμειναν σιωπηλοί λίγα λεπτά και μετά τους άφησαν να συνεχίσουν το ταξίδι. Το αγόρι τα παρακολουθούσε μαγεμένο όλα αυτά. - Αιχμαλωτίσατε τους δυο φρουρούς με το βλέμμα, σχολίασε. - Τα μάτια καθρεφτίζουν τη δύναμη της ψυχής, απάντησε ο αλχημιστής. «Σωστά», σκέφτηκε το αγόρι. Είχε αντιληφθεί ότι μέσα στο πλήθος των πολεμιστών στον καταυλισμό, ένας απ' αυτούς τους είχε καρφώσει με το βλέμμα του. Και στεκόταν τόσο μακριά, που ούτε καν το πρόσωπό του δεν μπορούσε να διακρίνει. Αλλά ήταν σίγουρος ότι τους κοιτούσε. Τελικά, όταν άρχισαν να διασχίζουν μια οροσειρά που εκτεινόταν σ' όλο τον ορίζοντα, ο αλχημιστής είπε ότι σε δύο μόνο μέρες θα είχαν φτάσει στις πυραμίδες. - Αν είναι να χωριστούμε μετά, απάντησε το αγόρι, μάθετέ με αλχημεία. - Την έμαθες κιόλας. Θα πει να διεισδύεις στην Ψυχή του Κόσμου και ν' ανακαλύπτεις το θησαυρό που εκείνη κράτησε για τον καθέναν. - Δεν είναι αυτό που θέλω να μάθω. Εννοώ το να μετατρέπω μολύβι σε χρυσάφι. Ο αλχημιστής σεβάστηκε τη σιωπή της ερήμου κι απάντησε στο αγόρι μόνο όταν έκαναν στάση για φαγητό. - Όλα στο σύμπαν εξελίσσονται, είπε εκείνος. Και για τους σοφούς το χρυσάφι είναι το πιο εξελιγμένο μέταλλο. Μη με ρωτάς γιατί· δεν το ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η παράδοση έχει πάντα δίκιο. »Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν ερμηνεύουν σωστά τα λόγια των σοφών. Και από σύμβολο της εξέλιξης, το χρυσάφι μετατράπηκε σε αιτία πολέμων. - Τα πράγματα μιλάνε πολλές γλώσσες, είπε το αγόρι. Άκουσα το χλιμίντρισμα της καμήλας σαν απλό χλιμίντρισμα, εξελίχτηκε μετά σε σήμα κίνδυνου και ξανάγινε τελικά χλιμίντρισμα. Και σιώπησε. Ο αλχημιστής μάλλον τα ήξερε όλα αυτά. - Γνώρισα αληθινούς αλχημιστές, συνέχισε. Κλειδώνονταν στο εργαστήριό τους και προσπαθούσαν να εξελιχτούν κι εκείνοι μαζί με το χρυσάφι. ανακάλυψαν τη φιλοσοφική λίθο. Γιατί είχαν καταλάβει ότι, όταν κάτι εξελίσσεται, εξελίσσεται μαζί και ό,τι είναι γύρω του. «Άλλοι ανακάλυψαν τυχαία τη λίθο. Ήταν κιόλας προικισμένοι, οι ψυχές τους ήταν πιο αφυπνισμένες από τις ψυχές των άλλων ανθρώπων. Αυτοί όμως δε λογαριάζονται, γιατί είναι ελάχιστοι. »Άλλοι, τέλος, έψαχναν μόνο χρυσάφι. Αυτοί δεν ανακάλυψαν ποτέ το μυστικό. Ξέχασαν ότι το μολύβι, ο χαλκός, το σίδερο έχουν κι αυτά έναν Προσωπικό Μύθο να πραγματοποιήσουν. Όποιος επεμβαίνει στον Προσωπικό Μύθο των άλλων ποτέ δε θα ανακαλύψει τον δικό του. Τα λόγια του αλχημιστή ακούστηκαν σαν κατάρα. Έσκυψε και έπιασε ένα κοχύλι από κάτω. - Εδώ υπήρχε κάποτε θάλασσα, είπε. - Το είχα προσέξει, απάντησε το αγόρι. -Η θάλασσα φυλάγεται μέσα σ' αυτό το κοχύλι, γιατί είναι ο Προσωπικός Μύθος του. Ποτέ δε θα το εγκαταλείψει, μέχρι να καλυφθεί ξανά η έρημος από νερό. Στη συνέχεια, ανέβηκαν στα άλογά τους και τράβηξαν προς τις πυραμίδες της Αιγύπτου.
Ο ήλιος είχε αρχίσει να γέρνει, όταν η καρδιά του αγοριού τον προειδοποίησε ότι κινδύνευαν. Βρίσκονταν ανάμεσα σε γιγαντιαίους αμμόλοφους και το αγόρι κοίταξε τον αλχημιστή, αλλά εκείνος δεν έδειχνε να έχει προσέξει τίποτε. Πέντε λεπτά αργότερα, το αγόρι διέκρινε δυο καβαλάρηδες μπροστά του· οι σιλουέτες τους διαγράφονταν αντίθετα στον ήλιο. Πριν προλάβει να μιλήσει με τον αλχημιστή, οι δυο καβαλάρηδες έγιναν δέκα, μετά εκατό, μέχρι που κάλυψαν τους γιγαντιαίους αμμόλοφους. Ήταν πολεμιστές ντυμένοι στα μπλε, με μια μαύρη ταινία γύρω από τα τουρμπάνια τους. Είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους μ' ένα άλλο μπλε πέπλο, που άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια. Ακόμη κι από μακριά τα μάτια τους φανέρωναν τη δύναμη της ψυχής τους. Και τα μάτια αυτά μιλούσαν για θάνατο.
ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ σε ένα στρατόπεδο εκεί κοντά. Ένας στρατιώτης έσπρωξε το αγόρι και τον αλχημιστή μέσα σε μια σκηνή. Ήταν μια σκηνή διαφορετική από τις άλλες που το αγόρι είχε γνωρίσει στην όαση· εκεί μέσα ένας αρχιστράτηγος έκανε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του επιτελείου του. - Είναι οι κατάσκοποι, είπε ένας από τους άντρες. - Είμαστε απλοί ταξιδιώτες, απάντησε ο αλχημιστής. - Σας είδαν στον καταυλισμό του εχθρού πριν από τρεις μέρες. Και μιλήσατε μ' έναν από τους πολεμιστές. - Είμαι ένας άνθρωπος που βαδίζει στην έρημο και γνωρίζει τα αστέρια, είπε ο αλχημιστής. Δεν έχω πληροφορίες για στρατούς ή για κίνηση των φυλών. Απλώς οδηγούσα το φίλο μου μέχρι εδώ. - Ποιος είναι ο φίλος σας; ρώτησε ο αρχιστράτηγος. - Ένας αλχημιστής, είπε ο αλχημιστής. Έμαθε τις δυνάμεις της φύσης. Και επιθυμεί να δείξει στο διοικητή τις εξαιρετικές του δυνατότητες. Το αγόρι άκουγε σιωπηλό. Και φοβισμένο. - Τι γυρεύει ένας ξένος σε ξένη χώρα; είπε ένας άλλος άντρας. - Έφερε λεφτά για να τα προσφέρει στη φυλή σας, απάντησε ο αλχημιστής πριν προλάβει το αγόρι να πει λέξη. Και πιάνοντας το δισάκι του αγοριού, παρέδωσε τα χρυσά νομίσματα στον αρχιστράτηγο. Ο Άραβας τα δέχτηκε σιωπηλός. Θα μπορούσαν μ' αυτά ν' αγοραστούν πολλά όπλα. - Και τι είναι ένας αλχημιστής; ρώτησε τελικά. - Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει τη φύση και τον κόσμο. Αν ήθελε, θα κατέστρεφε αυτή την κατασκήνωση μόνο με τη δύναμη του ανέμου. Οι άντρες γέλασαν. Γνώριζαν τη βία του πολέμου και ήξεραν ότι ο άνεμος δεν μπορεί να καταφέρει ένα θανάσιμο χτύπημα. Στα στήθια τους όμως οι καρδιές σφίχτηκαν. Ήταν άντρες της ερήμου και φοβόνταν τους μάγους. - Για να δούμε, είπε ο αρχιστράτηγος. - Χρειαζόμαστε τρεις μέρες, απάντησε ο αλχημιστής. Και τούτος θα μεταμορφωθεί σε άνεμο, μόνο και μόνο για ν' αποδείξει πόσο ισχυρή είναι η δύναμή του. Αν δεν το καταφέρει, εμείς προσφέρουμε ταπεινά τις ζωές μας για την τιμή της φυλής σας. - Δεν μπορείτε να μου προσφέρετε κάτι που μου ανήκει ήδη, είπε με υπεροψία ο αρχιστράτηγος. Αλλά χάρισε στους ταξιδιώτες τις τρεις μέρες.
Το αγόρι έμεινε πετρωμένο από τον τρόμο. Κι αν κατάφερε να βγει από τη σκηνή, ήταν επειδή ο αλχημιστής τον έπιασε από τα χέρια. - Μην τους αφήσεις ν' αντιληφθούν το φόβο σου, είπε ο αλχημιστής. Πρόκειται για γενναίους άντρες και περιφρονούν τους δειλούς. Το αγόρι όμως είχε μείνει άφωνο. Μόνο ύστερα από λίγο κατόρθωσε να μιλήσει, καθώς περπατούσαν στη μέση του στρατοπέδου. Ήταν άσκοπο να τους βάλουν φυλακή: οι Άραβες απλώς τους πήραν τα άλογα. Κι άλλη μια φορά ο κόσμος φανέρωνε τις πολλές του γλώσσες: η έρημος, πιο πριν ένα ελεύθερο απέραντο έδαφος, ήταν τώρα ένα απροσπέλαστο τείχος. - Τους δώσατε όλο μου το θησαυρό! είπε το αγόρι. Όσα είχα κερδίσει σ' όλη μου τη ζωή! - Και τι θα σου χρησίμευε, αν επρόκειτο να πεθάνεις; απάντησε ο αλχημιστής. Ο θησαυρός σου σε έσωσε για τρεις μέρες. Σπάνια τα λεφτά συμβάλλουν στην αναβολή του θανάτου. Το αγόρι όμως παραήταν τρομοκρατημένο για ν' ακούσει τα σοφά λόγια. Δεν ήξερε πώς να μεταμορφωθεί σε άνεμο. Δεν ήταν αλχημιστής. Ο αλχημιστής ζήτησε τσάι από έναν πολεμιστή και έχυσε λίγο πάνω στους καρπούς του αγοριού. Ένα κύμα ηρεμίας απλώθηκε στο σώμα του, ενώ ο αλχημιστής του έλεγε λόγια που εκείνο δεν μπορούσε να καταλάβει. - Να μην παραδοθείς στην απελπισία, είπε ο αλχημιστής με μια παράξενα γλυκιά φωνή. Αυτό σ' εμποδίζει να μιλήσεις με την καρδιά σου. -Μα δεν ξέρω πώς θα μεταμορφωθώ σε άνεμο. - Όποιος ζει τον Προσωπικό Μύθο του ξέρει ό,τι χρειάζεται να ξέρει. Μόνο ένα πράγμα καταντά απραγματοποίητο όνειρο: ο φόβος της αποτυχίας. - Δε φοβάμαι την αποτυχία. Απλούστατα δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο. - Ας το μάθεις, λοιπόν. Απ' αυτό εξαρτάται η ζωή σου. - Κι αν δεν το καταφέρω; - Θα πεθάνεις έχοντας ζήσει τον Προσωπικό Μύθο σου. Καλύτερα έτσι παρά να πεθάνεις σαν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν έμαθαν ότι υπάρχει ο Προσωπικός Μύθος. Μην ανησυχείς όμως. »Ο θάνατος κάνει τους ανθρώπους να ευαισθητοποιούνται για τη ζωή.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ Τ. Τ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ.ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ. ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙΡΟΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΙΟ ΣΥΧΝΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ .
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΕΒΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟ ΕΣΒΗΣΑ..ΤΙ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!! ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΝΟΙΩΘΕΙ Ο ΓΛΥΚΟΣ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΤΟΥ .... ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΕΔΩ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ...ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΑΝΔΡΕΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ Η ΜΟΙΡΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ Σ ΑΥΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΥΤΗ.... ΠΟΛΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ... Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΟΤΙ ΧΤΙΖΑΜΕ ΜΕ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ....
Καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλή μας φιλεναδίτσα Π και γλυκιά μας Ελενίτσα η απουσία της Καλημέρα σας αισθητή σήμερα..Ελπίζω να σας δω αργότερα,αν και θα είναι αργά το βράδυ αφού αλλαγή εβδομάδας αλλαγή βάρδιας..Καλή μου Π,κάθε καλοκαίρι αυτό το φαινόμενο με τις φωτιές είναι λυπηρό, αφού δεν αποφεύγονται δυστυχώς και αφού όλο και περισσότερο καταστρέφουμε την φύση και τον περιβόλλοντα χώρο της ζωής μας..Με την εξέλιξη της τεχνολογίας , με τους φρενήρεις ρυθμούς που ζούμε και με την εποχή της υπερκατανάλωσης έχουμε χάσει το παιχνίδι..σε όλους τους τομείς.Δυστυχώς..Καταστρέφουμε, δεν δημιουργούμε.Και εαν κάτι επιτύχουμε, έμμεσα και μακροπρόθεσμα αυτό εμπεριέχει..Όσο για τους σεισμούς τους έχουμε συνηθίσει πλέον αρκεί φυσικά να μην είναι καταστροφικοί..Τα κείμενά σας εχθές για την Αγάπη(Π και Ε.Κ) φυσικά πολύ όμορφα ,απαραίτητα , χρειαζούμενα και φυσικά συμφωνώ και εγώ επί των όμορφων σχολίων Ε.Κ και Τ..!!Νυχτοπουλάκι μου τα αποσπάσματά σου τρέλα..!!Σας Ευχαριστώ πολύ όλους και για αυτά που παραθέτετε μέσα σε αυτή την σελιδούλα και που σαφώς όλα κειμένονται στο νόημα των τίτλων της..και των αισθημάτων της..Γλυκιά μου Ελενίτσα με τα μελτεμάκια που έχει αυτές τις ημέρες μου θυμίζει το "Όσα παίρνει ο άνεμος" και το "Άστα τα μαλλάκια σου άνεκατωμένα άστα ν'ανεμίζουνε στην τρελή Νοτιά..χιχι!Ε.Κ μου δεν μου λες Αυθυποβολή έκανες εχθές το βράδυ στο Τρελό μου Κοκοράκι αφού εκεί που διάβαζα αργά (βγήκα λίγο από το σπίτι..)τον Αλχημιστή ένιωσα να κλείνουν τόσο τα ματάκια μου που ούτε Καληνύχτα δεν μπόρεσα να σας πώ..Για κανόνισε,μου φαίνεται πως παρέσυρες το κοκοράκι μου και πας να του αλλάξεις τα προγράμματάκια του..Μετά πως θα το στρώσω πάλι..Μάλλον το βλέπω για την Χύτρα ,δεν την γλυτώνει..χιχι!Όντως σήμερα είναι πολύ θρησκευτική,ευλαβική μέρα μεγάλη για την Παναγίτσα μας ας έχει Καλά όλο τον Κόσμο και μαζί και όλους Εμάς..Θυμάμαι πριν 8 χρόνια είχα πάει αυθημερόν τέτοια μέρα στους Λειψούς που είναι η Χάρη της και μάλιστα συμβαίνει όλο το χρόνο τα κρινάκια(Κλώνος λουλουδιών)που έχει μέσα η εικόνα της εδώ και πάμπολλα χρόνια χωρίς παρέμβαση αθρωπίνου χέρι να ανθίζουν Παραμονή και μετά να είναι ξερά Ολημερής το χρόνο..Η δε εικόνα της δεν την ήξερα πρώτη φορά την είδα ,είναι η Παναγίτσα που κρατάει στα χέρια της τον Σταυρό με τον Χριστούλη Εσταυρωμένο..Πολύ λυπητερή και συγκινησιακή..Ονομάζεται Η Παναγιά Του Χάρου.Αυτά προς το παρόν σας χαιρετώ και σας φιλώ όλους..Εύχομαι και ελπίζω και οι υπόλοιποι να είναι όλο καλά να περνούν καλοκαιρινά και να εκμεταλευτούμε όσο γίνεται το λίγο υπόλοιπο του καλοκαιριού μιας και ο χρόνος τρέχει γρήγορα..Με Αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ε.Κ Μου ξέχασα να σου πω?Εντάξει το καταλαβαίνω να κάνει λάθη ο Μαθητής και να χάνει τα κατεβατούλια..αλλά να κάνει και ο Καθηγητής αυτό δεν το περίμενα..Είδες που λέει η Παροιμία:"Άν Κοιμηθείς με Αλλοίθωρο το Πρωί Αλλοιθωρίζεις.."Αυτό μου φαίνεται έπαθες και εσύ..?ΧΙΨΙ!!ΣΟΡΥ Φιλεναδίτσα μου Καλή!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΑΝ ΚΑΙ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ...
Βρισκόμαστε στα 1600 μ.Χ. Μοναχοί από την Ιερή Μονή της Πάτμου φτάνουν στη Λειψώ της Δωδεκανήσου και χτίζουν σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το Χωριό το εξωμονάστηρο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ».
Ο Ναός είναι τρισυπόστατος, χτισμένος σε ρυθμό βυζαντινό. Τον διακρίνει ο χαμηλός τρούλος, τα ακανόνιστα τόξα, που γι' αυτό αισθητοποιούν μια ασυνήθιστη γοητεία, τα λιγοστά και στενόμακρα παράθυρα, που το φειδωλό φως τους υποβάλλει τον προσκυνητή.
Το διάβα των αιώνων άφησε ανέπαφη την εκκλησία, ενώ ερήμωσε τα γύρω κελιά των μοναχών. Μα σεβάστηκε το ιερό κειμήλιό τους, την πρωτότυπη και θαυματουργική εικόνα της "Παναγίας του Χάρου".
Πρωτοτυπία στην εικόνα δίνει το γεγονός ότι η Παναγία ιστορείται να κρατά το Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του μαρτυρίου. Και επειδή οι έννοιες νεκρός και Χάρος σχετίζονται, η εικόνα, και γενικότερα η εκκλησία, ονομάστηκε «Παναγία του Χάρου».
Πλήθος προσκυνητών έρχονται στις 23 Αυγούστου, για να κλίνουν το γόνυ μπροστά στην εικόνα του θαύματος με το ακόλουθο ιστορικό:
Τον Απρίλιο του 1943 η ευσέβεια μιας κοπέλας τοποθέτησε στην εικόνα άσπρους κρίνους. Αυτοί ξεράθηκαν, όπως ήταν φυσικό. Μα ξαφνικά τον Ιούλιο οι αποξηραμένοι κρίνοι άρχισαν παράδοξα να αποκτούν χυμούς και μάλιστα όσο πλησίαζε η γιορτή της 23ης Αυγούστου έφτασαν να βγάζουν μπουμπούκια μοσκομύριστα, ολοκληρωμένα την ημέρα του Πανηγυριού της.
Το θαύμα αυτό πραγματοποιείται από τότε μέχρι σήμερα. Και προσφέρεται ως ευλογία της Παναγίας του Χάρου σε κάθε προσκυνήτρια ψυχή, αλλά συγχρόνως και ως «σημείον αντιλεγόμενον» για τους άπιστους που, ενώ «θέτουν τον δάκτυλον επί των τύπων των ...κρίνων», πασχίζουν να το εξηγήσουν με λογικοφανείς ερμηνείες, γεννημένες από τη θολοκουλτούρα τους.
Κι όμως η "Παναγία του Χάρου" είτε για χάρη των πιστών της είτε για προβληματισμό των απίστων συνεχίζει το θαύμα της. Και μας καλεί όλους να πυκνώσουμε με την παρουσία μας τη στρατιά των πανηγυριωτών και να οδεύσουμε σ' αυτήν, για να αποθέσουμε τις ελπίδες μας και τους οραματισμούς μας.
καλησπερα σαμιωτισσα και ε.κ δεν ειχα ακουσει ποτε για αυτο το θαυμα της παναγιας του χαρου , μεγαλη η χαρη της να μας βοηθησει, αυτο με τις φωτιες ειναι τραγικο ο θανατος του πυροσβεστη με λυπησε πολυ γιατι η εδρα της πυροσβεστικης αυτης ειναι στο χωριο μου .ευχομαι ολοι να ειστε καλα ελενη
Γεια σας, φίλοι μου. Ξέχαστηκα με άλλα σήμερα στον υπολογιστή και πέρασε πολύ η ώρα. Σας βάζω αμέσως τη συνέχεια του Αλχημιστή η οποία είναι υπέροχη. Απο εδώ και μέχρι το τέλος είναι καταπληκτικό, θα δείτε. Τ.
Πέρασε η πρώτη μέρα. Έγινε μια μεγάλη μάχη και μερικοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο. «Ο θάνατος δεν αλλάζει τίποτε», σκεφτόταν το αγόρι. Τη θέση των σκοτωμένων πολεμιστών έπαιρναν άλλοι και η ζωή συνεχιζόταν. - Θα μπορούσες να πεθάνεις αργότερα, φίλε μου, είπε ένας φρουρός, μπροστά στο πτώμα ενός συντρόφου του. Θα μπορούσες να πεθάνεις όταν θα γινόταν ειρήνη. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, στο τέλος θα πέθαινες. Το βράδυ, το αγόρι πήγε και βρήκε τον αλχημιστή. Εκείνος ετοιμαζόταν να πάει στην έρημο μαζί με το γεράκι του. - Δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο, επανέλαβε το αγόρι. - Θυμάσαι τι σου έχω πει; Ότι ο κόσμος είναι μόνο η ορατή πλευρά του Θεού; Ότι η αλχημεία συνίσταται στο να μεταφέρει την πνευματική τελειότητα στο επίπεδο της ύλης; - Εσείς τι κάνετε τώρα; - Ταΐζω το γεράκι μου. - Αν δεν καταφέρω να μεταμορφωθώ σε άνεμο, θα πεθάνουμε, είπε το αγόρι. Τι νόημα έχει να ταΐζετε το γεράκι; - Εσύ θα πεθάνεις, είπε ο αλχημιστής. Εγώ μπορώ να μεταμορφωθώ σε άνεμο.
Τη δεύτερη μέρα το αγόρι ανέβηκε στην κορυφή ενός βράχου κοντά στο στρατόπεδο. Οι φρουροί το άφησαν να περάσει· ήδη είχαν ακούσει για το μάγο που μεταμορφωνόταν σε άνεμο και δεν ήθελαν να τον πλησιάσουν. Άλλωστε, η έρημος ήταν ένα μεγάλο και απροσπέλαστο τείχος. Πέρασε το υπόλοιπο της δεύτερης μέρας κοιτάζοντας την έρημο. Αφουγκράστηκε την καρδιά του. Και η έρημος αφουγκράστηκε το φόβο του. Μιλούσαν και οι δυο την ίδια γλώσσα.
Την τρίτη μέρα, ο αρχιστράτηγος είχε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του. - Πάμε να δούμε το αγόρι που μετατρέπεται σε άνεμο, είπε ο στρατηγός στον αλχημιστή. - Ας πάμε, απάντησε ο αλχημιστής. Το αγόρι τους οδήγησε στο σημείο όπου είχε καθίσει την προηγούμενη μέρα. - Χρειάζομαι λίγο χρόνο, είπε το αγόρι. - Δε βιαζόμαστε, απάντησε ο αρχιστράτηγος. Είμαστε άνθρωποι της ερήμου.
Το αγόρι άρχισε να κοιτάζει τον ορίζοντα τριγύρω. Βουνά στο βάθος, αμμόλοφοι, βράχοι και χαμηλά φυτά που επέμεναν να επιζούν εκεί όπου ήταν αδύνατο. Η έρημος, που τόσους μήνες τη διέσχιζε, και από την οποία, παρ' όλα αυτά, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος γνώριζε. Σ' αυτό το μικρό μέρος είχε συναντήσει Άγγλους, καραβάνια, πολέμους φυλών και μια όαση με πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τριακόσια πηγάδια. - Τι γυρεύεις εδώ σήμερα; τον ρώτησε η έρημος. Δεν κοιταχτήκαμε αρκετά χτες; - Σε κάποιο σημείο σου κρατάς τη γυναίκα που αγαπάω, είπε το αγόρι. Κι έτσι, όταν κοιτάω την άμμο σου, βλέπω και αυτή επίσης. Θέλω να γυρίσω πίσω σ' εκείνη και χρειάζομαι τη βοήθειά σου για να μεταμορφωθώ σε άνεμο. - Τι σημαίνει αγάπη; ρώτησε η έρημος. - Αγάπη θα πει να πετάξει το γεράκι πάνω από την άμμο σου. Γιατί για εκείνο εσύ είσαι ένας πράσινος κάμπος και ποτέ δεν επιστρέφει χωρίς κυνήγι. Γνωρίζει τους βράχους σου, τους αμμόλοφους σου και τα βουνά σου κι εσύ είσαι γενναιόδωρη απέναντι του. - Το ράμφος του γερακιού με κατασπαράζει, είπε η έρημος. Επί χρόνια φροντίζω τα θηράματά του, τα ποτίζω με το λιγοστό νερό που διαθέτω, τους δείχνω που να βρουν τροφή. Και ένα πρωί, το γεράκι κατεβαίνει από τον ουρανό, ακριβώς τη στιγμή που εγώ θα ένιωθα τη στοργή των θηραμάτων πάνω στην άμμο μου. Επιτίθεται σ' αυτά που εγώ δημιούργησα. -Μα γι' αυτό το σκοπό δημιούργησες τα θηράματα, απάντησε το αγόρι. Για να ταΐζεις το γεράκι. Και το γεράκι θα ταΐσει τον άνθρωπο. Και τότε και ο άνθρωπος θα ταΐσει κάποια μέρα την άμμο σου, απ' όπου θα ξαναβγούν θηράματα. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος. - Και αυτό είναι η αγάπη; - Αυτό είναι η αγάπη. Αυτό που μετατρέπει τα θηράματα σε γεράκι, το γεράκι σε άνθρωπο και τον άνθρωπο ξανά σε έρημο. Αυτό κάνει το μολύβι να μετατρέπεται σε χρυσάφι· και το χρυσάφι να ξανακρύβεται μέσα στο χώμα. - Δεν καταλαβαίνω τα λόγια σου, είπε η έρημος. - Κατάλαβε τουλάχιστον ότι σε κάποιο σημείο της άμμου σου με περιμένει μια γυναίκα. Γι' αυτό πρέπει να μεταμορφωθώ σε άνεμο. Η έρημος έμεινε σιωπηλή για λίγο. - Σου προσφέρω την άμμο μου, για να μπορεί ο άνεμος να φυσήξει. Μόνη μου όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Ζήτα τη βοήθεια του ανέμου.
Μια ελαφρή αύρα άρχισε να φυσά. Οι αξιωματικοί παρατηρούσαν από μακριά το αγόρι να μιλά σε μια γλώσσα που εκείνοι δε γνώριζαν. Ο αλχημιστής χαμογελούσε.
Ο άνεμος πλησίασε το αγόρι και του άγγιξε το πρόσωπο. Είχε ακούσει τη συζήτησή του με την έρημο, γιατί οι άνεμοι γνωρίζουν τα πάντα. Διασχίζουν τον κόσμο χωρίς να έχουν γεννηθεί ή να πεθαίνουν σ' ένα συγκεκριμένο τόπο. - Βοήθησέ με, είπε το αγόρι στον άνεμο. Κάποια μέρα άκουσα από μέσα σου τη φωνή της αγαπημένης μου. - Ποιος σ' έμαθε να μιλάς τη γλώσσα της ερήμου και του ανέμου; - Η καρδιά μου, απάντησε το αγόρι. Ο άνεμος είχε πολλά ονόματα. Εκεί τον έλεγαν σιρόκο, γιατί οι Άραβες πίστευαν ότι ερχόταν από χώρες σκεπασμένες με νερό, όπου κατοικούσαν μαύροι άνθρωποι. Στη μακρινή χώρα του αγοριού τον έλεγαν λεβάντε, γιατί πίστευαν ότι έφερνε την άμμο της ερήμου και τις πολεμικές κραυγές των Μαυριτανών. Μπορεί σ' ένα άλλο μέρος, μακριά από τους κάμπους με τα πρόβατα, να σκέφτονται οι άνθρωποι ότι ο άνεμος γεννιόταν στην Ανδαλουσία. Ο άνεμος όμως δεν ερχόταν από πουθενά και δεν πήγαινε πουθενά, και γι' αυτό ήταν πιο δυνατός κι από την έρημο. Μια μέρα θα μπορούσε κανείς να φυτέψει δέντρα στην άμμο, ακόμη και να εκθρέψει πρόβατα, ποτέ όμως να δαμάσει τον άνεμο. - Δεν μπορείς να γίνεις άνεμος, είπε ο άνεμος. Είμαστε δυο διαφορετικές φύσεις. - Λάθος! είπε το αγόρι. Γνώρισα τα μυστικά της αλχημείας, ενώ τριγύριζα στον κόσμο μαζί σου. Έχω μέσα μου όλους τους ανέμους, όλες τις έρημους, τους ωκεανούς και τ' αστέρια κι όσα δημιουργήθηκαν στο σύμπαν. Δημιουργηθήκαμε από το ίδιο Χέρι κι έχουμε την ίδια ψυχή. Θέλω να γίνω σαν εσένα, να διεισδύω παντού, να διασχίζω τις θάλασσες, να απομακρύνω την άμμο που σκεπάζει το θησαυρό μου, να φέρνω κοντά μου τη φωνή της αγαπημένης μου. - Εκείνη τη μέρα άκουσα τη συζήτησή σου με τον αλχημιστή, είπε ο άνεμος. Εκείνος είπε ότι το κάθε πράγμα έχει τον Προσωπικό Μύθο του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. - Δείξε μου πώς να γίνω άνεμος, μόνο για λίγα λεπτά, είπε το αγόρι. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί για τις απεριόριστες δυνατότητες των ανθρώπων και των ανέμων. Ο άνεμος ήταν πολύ περίεργος και κάτι τέτοιο του ήταν άγνωστο, θα ήθελε να συζητήσει για το ζήτημα αυτό, δεν ήξερε όμως πώς να μεταμορφώσει ανθρώπους σε άνεμο. Κι όμως, γνώριζε τόσα άλλα πράγματα! Έχτιζε έρημους, βύθιζε καράβια, σάρωνε ολόκληρα δάση και περιδιάβαινε σε πόλεις γεμάτες μουσική και παράξενους ήχους. Νόμιζε ότι ήταν παντοδύναμος, και να που ένα αγόρι τού έλεγε ότι υπήρχαν κι άλλα πράγματα ακόμα που ένας άνεμος θα μπορούσε να κάνει.
- Αυτό είναι που το λένε αγάπη, είπε το αγόρι, βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Όταν αγαπά κανείς, τότε καταφέρνει να γίνει οτιδήποτε μέσα στη δημιουργία! Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του, ακόμη και οι άνθρωποι οι ίδιοι μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. Φτάνει να βοηθάνε οι άνεμοι, εννοείται. Ο άνεμος ήταν υπερήφανος και τα λόγια του αγοριού τον εξόργισαν. Βάλθηκε να φυσά με μεγαλύτερη δύναμη, σηκώνοντας την άμμο της ερήμου. Τελικά, όμως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, παρόλο που είχε διασχίσει όλο τον κόσμο, δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει τον άνθρωπο σε άνεμο. Ούτε γνώριζε την αγάπη. - Ενώ τριγύριζα τον κόσμο, παρατήρησα ότι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για αγάπη κοιτάζοντας τον ουρανό, είπε ο άνεμος έξαλλος, επειδή αναγκαζόταν να παραδεχτεί τους περιορισμούς του. Ίσως να είναι καλύτερο να ρωτήσουμε τον ουρανό. - Βοήθησέ με, λοιπόν, είπε το αγόρι. Γέμισε αυτό το σημείο με σκόνη, για να μπορέσω να κοιτάξω τον ήλιο χωρίς να τυφλωθώ. Τότε ο άνεμος φύσηξε δυνατά και ουρανός γέμισε άμμο, αφήνοντας μόνο ένα χρυσό δίσκο στη θέση του ήλιου. Στο στρατόπεδο η ορατότητα μειωνόταν ολοένα και περισσότερο. Οι άνθρωποι της ερήμου τον ήξεραν εκείνο τον άνεμο. Τον λέγανε σιμούν και ήταν χειρότερος από μια τρικυμία στη θάλασσα, μόνο που αυτοί δε γνώριζαν τη θάλασσα. Τα άλογα χλιμίντριζαν και τα όπλα σκεπάζονταν όλο και περισσότερο με άμμο. Πάνω στο βράχο, ένας από τους αξιωματικούς στράφηκε προς τον αρχιστράτηγο και του είπε: - Ίσως θα ήταν καλύτερα να του πούμε να σταματήσει. Μόλις που διέκριναν το αγόρι. Τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα με μπλε μαντίλια και στα μάτια τους καθρεφτιζόταν μόνο έκπληξη. - Ας το σταματήσουμε, επέμεινε κι ένας άλλος αξιωματικός. - Θέλω να δω το μεγαλείο του Αλάχ, είπε με σεβασμό ο στρατηγός, θέλω να δω πώς ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται σε άνεμο. Στο νου του όμως κατέγραψε τα ονόματα των δυο αντρών που είχαν φοβηθεί. Μόλις κόπαζε ο άνεμος, θα τους καθαιρούσε από τους βαθμούς τους, γιατί οι άντρες της ερήμου δε φοβούνται.
- Ο άνεμος μου είπε ότι γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι στον ήλιο. Αν γνωρίζεις την αγάπη, γνωρίζεις επίσης την Ψυχή του Κόσμου, που αποτελείται από αγάπη. - Από δω που βρίσκομαι, είπε ο ήλιος, μπορώ να δω την Ψυχή του Κόσμου. Αυτή επικοινωνεί με την ψυχή μου και μαζί κάνουμε τα φυτά ν' αναπτύσσονται και τα πρόβατα να βαδίζουν αναζητώντας σκιά. Από δω που βρίσκομαι και είμαι πολύ μακριά από τον κόσμο, έμαθα ν' αγαπάω. Ξέρω ότι, αν πλησιάσω λίγο ακόμη τη γη, τα πάντα πάνω της θα πεθάνουν και η Ψυχή του Κόσμου θα πάψει να υπάρχει. Έτσι κοιταζόμαστε και αγαπιόμαστε· εγώ της δίνω ζωή και ζεστασιά κι εκείνη ένα λόγο ύπαρξης. - Εσύ γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι. - Γνωρίζω και την Ψυχή του Κόσμου, γιατί κουβεντιάζουμε πολύ, κατά τη διάρκεια αυτού του ατέλειωτου ταξιδιού στο σύμπαν. Εκείνη μου λέει ότι το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα μόνο τα ορυκτά και τα φυτά κατάλαβαν ότι τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να γίνει το σίδερο σαν το χαλκό και ο χαλκός σαν το χρυσάφι. Ο καθένας εκτελεί την αποστολή του σ' αυτό το μοναδικό πράγμα, και όλα θα ήταν μια συμφωνία ειρήνης αν το Χέρι που τα έγραψε όλα αυτά είχε ακινητοποιηθεί την πέμπτη μέρα της δημιουργίας. Υπήρξε όμως μια έκτη μέρα, είπε ο ήλιος. - Εσύ είσαι σοφός γιατί τα βλέπεις όλα από μακριά, απάντησε το αγόρι. Κι όμως, δε γνωρίζεις την αγάπη. Χωρίς την έκτη μέρα δημιουργίας, δε θα υπήρχε ο άνθρωπος και ο χαλκός θα ήταν πάντα χαλκός και το μολύβι θα ήταν πάντα μολύβι. Ο καθένας έχει το δικό του Προσωπικό Μύθο, αυτό είναι αλήθεια, αλλά μια μέρα αυτός ο Προσωπικός Μύθος θα γίνει πραγματικότητα. Τότε πρέπει να μετατραπεί σε κάτι καλύτερο και να έχει έναν καινούριο Προσωπικό Μύθο μέχρι να γίνει η Ψυχή του Κόσμου, πραγματικά, ένα και μοναδικό πράγμα. Ο ήλιος έμεινε σκεφτικός και αποφάσισε να λάμψει πιο δυνατά. Ο άνεμος, που απολάμβανε τη συζήτηση, φύσηξε κι αυτός πιο δυνατά, ώστε ο ήλιος να μην τυφλώσει το αγόρι. - Για το σκοπό αυτό υπάρχει η αλχημεία, είπε το αγόρι. Για να ψάξει ο κάθε άνθρωπος για το θησαυρό του και να τον βρει και για να θέλει μετά να είναι καλύτερος απ' ό,τι ήταν μέχρι τώρα. Το μολύβι θα εκτελέσει την αποστολή του μέχρι που ο κόσμος δε θα χρειάζεται πια μολύβι· τότε θα αναγκαστεί να μετατραπεί σε χρυσάφι. »Oι αλχημιστές το κάνουν αυτό. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.
- Και γιατί λες ότι εγώ δε γνωρίζω την αγάπη; ρώτησε ο ήλιος. - Γιατί η αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά, όπως εσύ. Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την Ψυχή του Κόσμου. Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια. Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της. Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι. Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε. - Και τι θέλεις εσύ από μένα; ρώτησε ο ήλιος. - Να με βοηθήσεις να μεταμορφωθώ σε άνεμο, απάντησε το αγόρι. -Η φύση με αναγνωρίζει ως την πιο σοφή απ' όλες τις υπάρξεις, είπε ο ήλιος. Δεν ξέρω όμως πώς να σε μεταμορφώσω σε άνεμο. - Με ποιον πρέπει τότε να μιλήσω; Για μια στιγμή ο ήλιος έμεινε ακίνητος. Ο άνεμος άκουγε και διέδιδε σ' όλο τον κόσμο ότι η σοφία του ήλιου ήταν απέραντη. Κι όμως, δεν έβρισκε τρόπο να ξεφύγει από εκείνο το αγόρι, που μιλούσε τη Γλώσσα του Κόσμου. - Να συζητήσεις με το Χέρι που τα έγραψε όλα, είπε ο ήλιος.
Ο άνεμος έβγαλε μια κραυγή χαράς και φύσηξε πιο δυνατά παρά ποτέ άλλοτε. Οι σκηνές ξεριζώθηκαν από την άμμο, τα ζώα απελευθερώθηκαν από τα χαλινάρια τους. Πάνω στο βράχο οι άντρες κρατιόνταν ο ένας από τον άλλο για να μην παρασυρθούν μακριά.
Τότε το αγόρι απευθύνθηκε στο Χέρι που είχε γράψει τα πάντα. Δεν είπε όμως τίποτε, μόνο αισθάνθηκε ότι το σύμπαν έμεινε σιωπηλό κι έμεινε κι αυτό σιωπηλό. Μια δύναμη αγάπης ξεχύθηκε από την καρδιά του και το αγόρι άρχισε να προσεύχεται. Ήταν μια προσευχή που δεν την είχε πει ποτέ άλλοτε, γιατί ήταν προσευχή χωρίς λόγια και ικεσίες. Δεν ευχαριστούσε επειδή τα πρόβατά του είχαν βρει βοσκή ούτε ικέτευε για να πουλήσει πιο πολλά κρύσταλλα ούτε παρακαλούσε να περιμένει την επιστροφή του η γυναίκα που είχε συναντήσει. Μέσα στη σιωπή που ακολούθησε, το αγόρι κατάλαβε ότι η έρημος, ο άνεμος και ο ήλιος έψαχναν επίσης για τα σημάδια που εκείνο το Χέρι είχε γράψει και προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν τις πορείες τους και να καταλάβουν τι ήταν γραμμένο σ' ένα απλό σμαράγδι. Ήξερε ότι εκείνα τα σημάδια ήταν διασκορπισμένα στη γη και στο διάστημα και ότι φαινομενικά δεν είχαν κανένα λόγο ύπαρξης, κανένα νόημα, και πως ούτε οι έρημοι ούτε οι άνεμοι ούτε οι ήλιοι ούτε και οι άνθρωποι ήξεραν για ποιο λόγο είχαν δημιουργηθεί. Αλλά εκείνο το Χέρι για τα πάντα είχε μια εξήγηση και μόνο εκείνο είχε την ικανότητα να κάνει θαύματα, να μετατρέψει ωκεανούς σε ερήμους και ανθρώπους σε άνεμο. Γιατί μόνο εκείνο καταλάβαινε ότι ένας σημαντικότερος σκοπός ωθούσε το σύμπαν μέχρι το σημείο όπου οι έξι μέρες της δημιουργίας θα μετατρέπονταν στο μεγάλο έργο.
Και το αγόρι βυθίστηκε στην Ψυχή του Κόσμου και είδε ότι η Ψυχή του Κόσμου είναι μέρος της ψυχής του Θεού, και είδε ότι η ψυχή του Θεού ήταν η ίδια η ψυχή του. Και ότι μπορούσε, τότε, να κάνει θαύματα.
Εκείνη τη μέρα, ο σιμούν φύσηξε όπως δεν είχε φυσήξει ποτέ. Για πολλές γενιές οι Άραβες διηγιόταν μεταξύ τους το μύθο ενός αγοριού που είχε μεταμορφωθεί σε άνεμο και παραλίγο να καταστρέψει ένα στρατόπεδο αψηφώντας την εξουσία του πιο ισχυρού αρχιστράτηγου της ερήμου. Όταν ο σιμούν κόπασε, όλοι κοίταξαν προς το σημείο όπου λίγο νωρίτερα βρισκόταν το αγόρι. Δεν ήταν πια εκεί· στεκόταν δίπλα σ' ένα φρουρό, που είχε σχεδόν σκεπαστεί από την άμμο και που φρουρούσε στην άλλη πλευρά του στρατοπέδου. Οι άντρες είχαν τρομοκρατηθεί από τη μαγεία. Μόνο δυο άτομα χαμογελούσαν: ο αλχημιστής, γιατί είχε βρει τον κατάλληλο μαθητή, και ο αρχιστράτηγος, γιατί ο μαθητής είχε καταλάβει τη δόξα του Θεού. Την επομένη, ο αρχιστράτηγος αποχαιρέτησε το αγόρι και τον αλχημιστή και διέταξε να τους συνοδεύσει ένα απόσπασμα μέχρι εκεί όπου επιθυμούσαν.
Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα.Πολύ άσχημο και λυπηρό το συμβάν που ανέφερες..Εγώ έχω πολλά χρόνια που δεν βλέπω ειδήσεις στην T.V και φυσικά τώρα το μαθαίνω από εσένα..Κρίμα πολύ κρίμα..Ότι και να πει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ λίγο..δεν χωρούν λόγια..μόνο πόνος..δυστυχώς..?Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ γειά σου!Δεν πειράζει που ξεχάστηκες αφού στο ραντεβού σου ήρθες,μόνο που ήταν λίγο καθυστερημένα, αλλά δεν πειράζει γιατί μας αποζημιώνεις απόψε και με το παραπάνω, με την ποσότητα των αποσπασμάτων σου και φυσικά και με το απίθανο περιεχόμενό τους..Σε Ευχαριστώ εγώ πολύ για την όμορφη συντροφιά σου πάντα!Και τώρα θα σας πω μια Γλυκιά Καληνύχτα σε Εσάς ,στους υπολοίπους φίλους..και σε όλο τον κόσμο..!Καλό Ξημέρωμα και αύριο με το καλό!!
Αγαπητέ μας φίλε Ανδρέα και σε Όλους Εσάς Κισμετοπαιδάκια Γλυκά!Με πολύ Αγάπη,Πάντα!!
ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ!!!!
"'Οταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός". Και τι με αυτό? Οι χαζοί διασκεδάζουν πολύ!
"Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός" Και βέβαια είμαι συναισθηματικός.Μου αρέσει τα δάκρυα βοηθάνε.
"Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς" Ποιός λέει ότι το μπλέξιμο είναι κίνδυνος? Εγώ θέλω να μπλεχτώ.
"Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό" Και τι άλλο έχω να δείξω?
"Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής" Α,μ'έχουν χαρακτηρίσει πολύ χειρότερα απ'αυτό.
"Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν" Δεν αγαπώ μόνο για να μου το ανταποδώσουν.
"Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις" Είμαι έτοιμος για αυτό..
"Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς κι όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις"
Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή.. είναι να μη ρισκάρεις τίποτε. Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος!
http://youtu.be/IcMiKulC1rI.............ΚΑΛΗΜΕΡΑΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΚ Τ ΑΝΔΡΕΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΗΜΕΡΑ....... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ......Π
Αφιερωμενο στους ανθρωπους που αγνοουνται και8 μαινουν στο περιθωριο απο ολους τους δηθεν δικαστες που αποφασιζουν αντι να προσπαθησουν γι αυτους να τους μεταχειριζονται σαν σκουπιδια.ασχημο πραγμα ο ρατσισμος ειδικα καποιων ανθρωπων που τους βαζουμε στο περιθωριο αντι με τον τροπο μας να τους βοηθησουμε. http://www.youtube.com/watch?v=d20z7UK2uyQ afiervmeno eiw mnhmhn toy nikoy 24 9 2001.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΘΟΤΑΝ ΜΟΝΟΣ. ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΔΗΜΗΤΡΗ? ΠΑΛΙ ΜΑΛ....ΕΚΕΝΕΣ??????? ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΔΗΜΗΤΡΗ??? ΑΣΤΑ ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ.ΘΥΜΑΣΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΣΩ?ΤΟ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ ΤΩΡΑ. ΘΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ ΡΕ. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ?? ΘΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΥΤΟ??ΤΙ ΓΕΛΑΣ ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΞΥΠΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕ Η ΖΩΗ ΕΣΕΝΕ ΤΟΝ ΔΥΝΑΤΟ ΤΑΧΑ? Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ 13 ΧΡΟΝΩΝ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΠΑΙΔΙ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΥ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ ΥΠΗΡΧΕ
ΕΚΤΟΤΕ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΥΓΙΣΕ ΟΤΑΝ ΕΠΙΑΣΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ. ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΑΡΧΙΣΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ ΝΑ ΤΑ ΚΟΨΕΙ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΑΦΟΥ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΠΩΣ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ. ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΕΤΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ. ΠΗΡΕ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΗΔΗΞΑΝ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΠΟ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΓΗΚΕ ΕΞΩ ΦΡΕΝΩΝ ΕΞΩ. ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΛΙ? ΡΕ ΡΕΜΑΛΙΑ ΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΝΕΤΕ?ΕΣΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ? ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ?ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΟΥΣ? ΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΛΛΑ Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΦΑΛΙΑΡΩΝΕ ΑΛΥΠΗΤΑ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΝ ΤΡΑΒΗΞΕ ΝΕ ΦΥΓΟΥΝ ΜΑΖΙ. ΠΑΜΕ ΘΑ ΕΡΘΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΣ. ΜΗΝ ΜΠΛΕΚΕΣΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ.ΑΣΕ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ. ΟΧΙ ΡΕ ΞΥΠΝΑ. ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΠΟΤΕ. ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ ΕΙΧΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ?ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ? ΣΕ ΝΙΚΗΣΕ Η ΖΩΗ? ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΡΕ ΑΞΙΖΕΙ?ΔΕΝ ΛΥΠΑΣΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ? ΕΓΩ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΤΕΙΣ ΕΣΥ ΤΩΡΑ? Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΣΚΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΛΑ ΜΗ ΒΑΡΑΣ ΣΕ ΕΚΠΕΔΕΥΑ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙΣ ΕΙΠΕ ΚΙ ΕΣΚΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ. ΜΕΤΑ ΠΗΡΑ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΦΥΤΟ. ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ. ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΕΙΔΕ ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ. ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΑ ΒΑΠΟΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ.ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΕΧΩΣΕ ΜΕΣΑ. ΜΕ ΣΤΕΝΗ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΕΚΕΝΕ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑ ΘΑΥΜΑ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ. ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ ΦΙΛΕ ΕΙΠΕ. ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ.Η ΦΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΑΣ ΡΕΜΑΛΙ. ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΔΕΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙ. ΕΠΡΕΠΕ ΣΑΝ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΩΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ. Η ΚΟΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΣΧΥΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.ΔΟΥΛΕΥΕ ΚΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΠΟΥ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΠΟΤΕ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΠΕΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΗΞΕΡΕ ΠΟΛΛΑ. ΔΙΔΑΣΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΤΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑΝ ΛΟΓΩ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΙΧΕ ΣΩΘΕΙ. ΓΙΩΡΓΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΤΙ ΕΣΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΝΕΚΡΟΣ. ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. ΤΗ ΜΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΔΩΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ.ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΤΙ ΛΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΩΣ ΤΗ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙΡΟ?Η ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΠΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΛΕΓΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ. ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΥΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΣΚΑΣΕ ΞΕΦΕΥΓΟΝΤΑΣ.ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΛΗ. ΠΡΙΝ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΕΛΑΦΡΩΣ ΠΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΠΑΞΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΦΙΞΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΕΙΧΕ ΔΑΚΡΥΣΕΙ. ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΟΥ ΕΙΠΕ? ΤΙ ΝΑ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ? ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΛΑ ΞΕΣΚΞΙΣΤΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ .ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΑΝΑ ΦΙΛΕ. ΧΑΡΗ ΣΕ ΣΕΝΑ ΖΩ. ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΖΩ. ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΕ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΣΥ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΕ ΞΕΡΩ.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΩΣΕ. ΕΞΩ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ.Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΦΥΓΑ ΕΒΛΕΠΑ ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΤΙΕΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΠΕΡΙΛΥΠΑ. ΠΟΛΟΙ ΑΠΕΦΕΥΓΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ. ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΜΟΥ ΚΟΛΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΤΑΜΠΕΛΑ Ο ΠΡΕΖΑΚΙΑΣ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ.ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΩΣΤΩ ΤΟ ΟΤΙ ΞΕΦΥΓΑ ΚΙ ΕΔΩΣΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ. ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΛΕΓΕ. ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟ ΗΣΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΧΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ. ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΕΣΥ.ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΕΧΘΕΣ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΕΦΤΥΣΕ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΔΥΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΡΠΑΞΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΥ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΦΙΛΕ ΕΛΕΓΑΝ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΦΥΓΕ ΠΑΡΑΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΧΕ ΧΑΘΕΙ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΙΑΒΑΣΕ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΙ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΙ ΕΓΩ ΦΥΣΙΚΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ?ΤΟ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟ ΠΕΡΟΘΩΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΟΥΜΕ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ?ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΕΡΙ ΜΕ ΣΥΝΝΙΔΕΙΣΗ? ΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ Η ΣΥΝΗΔΕΙΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ
Γειά σας και καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Π, ως συνήθως και η σημερινή σου Καλημέρα πανέμορφη όπως και η παρουσία σου.Να είσαι καλά και εσύ!Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,τι γίνεται..?Γνωρίζω πως τον τελευταίο καιρό είσαι απασχολημένη και εσύ περισσότερο..αλλά δεν μπορείς να χαλάς το προγραμματάκι σου..Γιατί η συνήθεια πάντα γίνεται λατρεία..!Περιμένω..?Γλυκιά μου Ελενίτσα πως πάει..?Πότε θα ξεκλέψεις λίγο χρόνο για τον εαυτούλη σου να κάνεις κανένα μπανάκι και να ξεκουραστείς πάλι λίγο..? Αν και τα μελτεμάκια καλά κρατούν..Η καθημερινή σου σταθερή παρουσία απαραίτητηκαι ευχάριστη σε εμάς όλους..!Καλό μας Ελενάκι και εσύ τι κάνεις?Είπαμε αλλά όχι να χάσουμε τόσο πολύ την καλή σου παρουσία εδώ..?Γράψε μας και κάτι..?Μπορεί να αργείς αλλά μην λησμονείς..?χιχι!!Αγαπημένοι μας φίλοι Χαρούλα,Α.Ε,Β,Β.V,περιμένουμε πως και τι την επιστροφή σας,γιατί έχετε λείψει αρκετά στη σελιδούλα αλλά και σε εμάς..?Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους καλούς μας φίλους που έχουμε να δούμε καιρό..Ας είμαστε καλά όλοι και με την καλή καρδιά θα βρούμε και λίγη ωρίτσα να μιλήσουμε εδώ..Έτσι και αλλιώς δεν θα αργήσει να έρθει ο χειμώνας που λίγο πολύ κάποιοι θα έχουν περισσότερο χρόνο και που όλοι μας θα αποζητήσουμε περισσότερο το γλυκό αυτό παρεάκι και την ζεστασιά της σελιδούλας αυτής.Μιας σελιδούλας που αληθινά όλοι την επιζητούμε για χίλιους δυο λόγους...!!Μην ξεχνάτε, φροντίζετε όλοι σας όσο γίνεται να περνάτε καλά..!!αφού η στιγμή περνάει και χάνεται..δεν ξαναεπαναλαμβάνεται..Πρέπει να φύγω σε λίγο για τη δουλειά,σας χαιρετώ όλους,να είστε όλοι σας καλά και θα σας δω το βραδάκι αργά..Καλό σας απόγευμα,φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
kalo meshmeri se oloys toys filoys kalo apogeyma ki ena omorfo brady eyxomai h istoria enai mia alhuinh istoria apo tis xiliades poy blepoyme gyrvm mas antre
Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα,η ιστορία σου αληθινή..συγκινητική..ταρακουνητική..λυπητερή..Σε Τιμά που τα οποιαδήποτε προβλήματα και μάλιστα της κοινωνίας,εσύ με την έμπνευσή σου και τα λόγια σου κάνεις ένα μάθημα Ανθρωπιάς και δείχνεις στους χαρακτήρες σου πως υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι,Φίλοι,Αγάπη,Ενδιαφέρον,Πίστη..Μας Διδάσκεις με το σωστό νόημά τους..και Καυτηριάζεις τις άπρεπείς συμπεριφορές..Και εν μέρη στη σημερινή αισθάνθηκα πολύ άσχημα γιατί όλοι μας λίγο πολύ έχουμε σκεφτεί έτσι.."ρατσιστικά"Πολύ δεν πιστεύουν και δεν θέλουν να δίνουν δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους..Βλέπεις το στίγμα και η προκατάληψη υπερτερούν..Ασχέτως που θα μπορούσε τα οποιαδήποτε αυτά προβλήματα να τα αντιμετωπίζαμε και εμείς η οι δικοί μας ανθρώποι..Γιατί σε τέτοιες καταστάσεις καταλήγουν ως επί το πλείστον άνθρωποι πολύ ευαίσθητοι και άνθρωποι που τα προβλήμματά τους τους φαίνονται αξεπέραστα, βουνό..καιμην έχοντας δυνάμεις ,αντοχές και συμπαράσταση τότε βρίσκουν διεξόδους εδώ..πέρνοντας δυστυχώς ένα δρόμο που τις περισσότερες φορές δεν έχει επιστροφή..Εξάλλου δεν θέλει πολύ για να ξεφύγει ό ανθρώπινος νους..μια λεπτή διαχωριστική γραμμή είναι..Απλώς κάποιοι είναι τυχεροί βρίσκοντας την κατάλληλη συμπαράστσση και κάποιοι δυστυχώς όχι..Μπράβο σου και πάλι που κατορθώνεις και φαίνετε στις ιστορίες σου το προσωπικό σου στοιχείο!!Άργησα πάλι στη δουλειά..Με Αγάπη,ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλήσπερα σαμιωτισσα δεν σας ξεχνω , αλλα το κομπιουτερ ειναι στη δουλεια μου και εχω πιεση τωρα και δεν το ανοιγω γιατι κολαω , τωρα εκανα ενα διαλειμα απο το πρωι και θα ξανασυνεχισω αχχχχχ και παλι αχχχχχχχχχχχ , τι να κανουμε? ελενη
http://youtu.be/c46OiBg_4UA.............ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ .ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑ.ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΛΥΚΙΕΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΥΧΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ,ΜΙΚΡΟΙ ΑΛΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ . ....Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!!!!!ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΟ.ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΜΟΙΑΖΕ ΦΤΩΧΗ.ΚΑΤΑΝΟΗΣΑ ΤΗ ΠΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩ ΤΗΝ ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΟΥΝ.ΤΕΛΙΚΑ Η ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΝΕΙ ΠΙΣΩ. ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΛΧΙΜΗΣΤΗΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ Τ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΕΞΩ.ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ Λ.ΦΙΣΜΠΕΡΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ. ΕΚ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΣΥ Η ΕΓΩ.ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ. ΑΝΤΡΕ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕΙΣ.ΣΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΑΠΙΑΣΤΗΚΕΣ ΜΕ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ. ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΘΛΙΒΟΥΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΓΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟ.ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΣ ΜΕ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ. ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ[ΡΤ9]
Γεια σας, φίλοι μου. Υποβολέα μου γλυκέ, τι ωραίο που ήταν το χθεσινοβραδινό κομμάτι από τον Μπουσκάλια. Έτσι είναι. Όταν δε ρισκάρουμε τίποτα, δε ζούμε πραγματικά. Γινόμαστε δέσμιοι των φόβων μας και χάνουμε την ελευθερία και τη ζωή. Γλιτώνουμε τον πόνο και τη λύπη, αλλά χάνουμε και τη χαρά. Εξάλλου, όσο βαθιά και αν πονέσουμε, τουλάχιστον θα πούμε ότι ζήσαμε. Κύριε Ανδρέα, είναι αλήθεια, όταν κάποιον τον αφήνουμε συνεχώς στο περιθώριο, ουσιαστικά τον καταδικάζουμε είτε να έχει ένα τέτοιο τέλος, είτε να ζει τελείως μίζερα μέχρι το τέλος της ζωής του. Είναι τόσο άδικο νε έχει ξεπεράσει πραγματικά κάποιος το πρόβλημά του και όλοι να του φέρονται σαν να το έχει ακόμα. Και όχι μόνο για τους ναρκομανείς, αλλά και γενικά. Είναι σαν να του λέμε: "Έκανες το λάθος, τελείωσε. Ό,τι και να κάνεις πλέον, τελείωσε" και αντί να τον στηρίξουμε τον καταδικάζουμε. Του αφαιρούμε όλες τις ελπίδες. Είναι όπως όταν κάνουμε λάθος, μετανοιώνουμε, ζητάμε συγγνώμη, επανορθώνουμε και επιμένουν να μη μας συγχωρούν. Π, τι όμορφα βιντεάκια είναι αυτά που μας βάζεις! ΡΤ9, όντως το βιβλίο είναι σταθμός, κι εγώ το έχω ερωτευτεί. Δεν ήξερα ότι σκέφτονται να το γυρίσουν σε ταινία, πολύ ενδιαφέρον. Συνεχίζω, λοιπόν, τώρα με τον Αλχημιστή. Τ.
ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ όλη τη μέρα. Προς το απόγευμα έκαναν στάση μπροστά σ' ένα μοναστήρι Κοπτών. Ο αλχημιστής είπε στο απόσπασμα ότι ήταν ελεύθεροι να φύγουν και κατέβηκε από το άλογο. - Από δω και πέρα, θα συνεχίσεις μόνος σου, είπε ο αλχημιστής. Οι πυραμίδες απέχουν μόνο τρεις ώρες από δω. - Ευχαριστώ, είπε το αγόρι. Μου μάθατε τη Γλώσσα του Κόσμου. - Απλούστατα, σου υπενθύμισα αυτό που ήδη ήξερες. Ο αλχημιστής χτύπησε την πόρτα του μοναστηριού. Τους υποδέχτηκε ένας μαυροντυμένος μοναχός. Αντάλλαξαν μερικά λόγια σε κοπτική γλώσσα και ο αλχημιστής κάλεσε το αγόρι να περάσει μέσα. - Τους παρακάλεσα να μ' αφήσουν να χρησιμοποιήσω την κουζίνα τους για λίγο, είπε. Κατευθύνθηκαν προς την κουζίνα του μοναστηριού. Ο αλχημιστής άναψε τη φωτιά κι ο μοναχός έφερε λίγο μολύβι, το οποίο ο αλχημιστής έριξε μέσα σ' ένα σιδερένιο σκεύος. Όταν το μολύβι έλιωσε, ο αλχημιστής έβγαλε από την τσάντα του εκείνο το παράξενο αβγό από κιτρινωπό γυαλί. Έξυσε ένα στρώμα τόσο λεπτό όσο μια τρίχα μαλλιού, το τύλιξε σε κερί και το έριξε στο σκεύος με το μολύβι. Το μείγμα πήρε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα αίματος. Στη συνέχεια, ο αλχημιστής έβγαλε το σκεύος από τη φωτιά και το άφησε να κρυώσει. Στο μεταξύ, συζητούσε με τον μοναχό για τον πόλεμο των φυλών. - Θα διαρκέσει πολύ, είπε στον μοναχό. Ο μοναχός φαινόταν στενοχωρημένος. Εδώ και πολύ καιρό, τα καραβάνια ήταν ακινητοποιημένα στην Γκίζα, περιμένοντας να τελειώσει ο πόλεμος. Ας γίνει όμως το θέλημα του Θεού, είπε ο μοναχός. - Είθε, απάντησε ο αλχημιστής. Όταν το σκεύος κρύωσε τελείως, ο μοναχός και το αγόρι κοίταξαν έκθαμβοι. Το μολύβι είχε πήξει στον κυκλικό πάτο της χύτρας, αλλά δεν ήταν πια μολύβι. Ήταν χρυσάφι. - Θα μάθω κάποτε να το κάνω αυτό; ρώτησε το αγόρι. - Αυτό ήταν ο Προσωπικός Μύθος μου, όχι ο δικός σου, απάντησε ο αλχημιστής. Ήθελα όμως να σου δείξω ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό. Κατευθύνθηκαν πάλι προς την πόρτα του μοναστηριού. Εκεί ο αλχημιστής χώρισε το δίσκο σε τέσσερα μέρη. - Αυτό είναι για σας, είπε προσφέροντας το ένα μέρος στον μοναχό. Για τη γενναιοδωρία σας προς τους προσκυνητές. -Η πληρωμή που δέχομαι είναι μεγαλύτερη από τη γενναιοδωρία μου. - Μην το ξαναπείτε αυτό ποτέ. Η ζωή μπορεί να το ακούσει και να σας δώσει λιγότερα την επόμενη φορά. Μετά πλησίασε το αγόρι. - Αυτό είναι για σένα. Για αποζημίωση όσων άφησες στον αρχιστράτηγο. Το αγόρι πήγε να πει ότι ήταν περισσότερα απ' ό,τι είχε αφήσει στον αρχιστράτηγο. Δε μίλησε όμως, γιατί είχε ακούσει το σχόλιο του αλχημιστή προς τον μοναχό... - Αυτό είναι για μένα, είπε ο αλχημιστής κρατώντας το ένα μέρος. Επειδή πρέπει να επιστρέψω μέσα από την έρημο και γίνεται πόλεμος μεταξύ των φυλών. Έπιασε τότε το τέταρτο κομμάτι και το παρέδωσε κι αυτό στον μοναχό. - Αυτό είναι για το αγόρι. Αν το χρειαστεί. -Μα εγώ πάω να ψάξω το θησαυρό μου, είπε το αγόρι. Τώρα βρίσκομαι κοντά του. - Και είμαι σίγουρος ότι θα τον βρεις, είπε ο αλχημιστής. - Γιατί αυτό, τότε; - Γιατί ήδη έχασες δύο φορές, μία με τον κλέφτη και άλλη μία με τον αρχιστράτηγο, τα λεφτά που είχες κερδίσει στο ταξίδι σου. Εγώ είμαι ένας προληπτικός γέρος Άραβας και πιστεύω στις παροιμίες της χώρας μου. Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «Ό,τι συμβεί μία φορά, μπορεί να μην ξανασυμβεί. Αλλά ό,τι συμβεί δύο φορές θα τριτώσει οπωσδήποτε». Ανέβηκαν στα άλογά τους.
- Θα σου διηγηθώ μια ιστορία για όνειρα, είπε ο αλχημιστής. Το αγόρι ζύγωσε με το άλογό του. - Στην αρχαία Ρώμη, την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, ζούσε ένας πολύ καλός άνθρωπος, που είχε δυο γιους: ο ένας ήταν στρατιωτικός· όταν κατατάχτηκε στο στρατό, στάλθηκε στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της αυτοκρατορίας. Ο άλλος γιος ήταν ποιητής και μάγευε όλη τη Ρώμη με τους ωραίους του στίχους. Κάποια νύχτα, ο γέρος είδε ένα όνειρο. Ένας άγγελος εμφανίστηκε για να του πει ότι τα λόγια του ενός γιου του θα γίνονταν γνωστά και θα απαγγέλλονταν σ' όλο τον κόσμο, από όλες τις μελλοντικές γενιές. Ο γέρος ξύπνησε γεμάτος ευγνωμοσύνη κι εκείνη τη νύχτα έκλαψε, γιατί η ζωή ήταν γενναιόδωρη και του είχε αποκαλύψει κάτι που ο κάθε γονιός θα άκουγε με υπερηφάνεια. Λίγο αργότερα, ο γέρος σκοτώθηκε, προσπαθώντας να σώσει ένα παιδί που κινδύνευε να τσακιστεί κάτω από τις ρόδες μιας άμαξας. Επειδή σ' όλη του τη ζωή είχε συμπεριφερθεί σωστά και δίκαια, πήγε κατευθείαν στον παράδεισο και συνάντησε τον άγγελο που είχε εμφανιστεί στο όνειρο του. »"Ήσουν καλός άνθρωπος", του είπε ο άγγελος. "Έζησες τη ζωή σου με αγάπη και πέθανες με αξιοπρέπεια. Μπορώ τώρα να ικανοποιήσω την κάθε σου επιθυμία". »"Ήταν και η ζωή πολύ καλή με μένα", απάντησε ο γέρος. "Όταν εμφανίστηκες στ' όνειρο μου, αισθάνθηκα ότι όλες οι προσπάθειες μου είχαν δικαιωθεί. Γιατί οι στίχοι του γιου μου θα μείνουν στη μνήμη των ανθρώπων στους μελλοντικούς αιώνες. Δε ζητάω τίποτε για μένα· παρ' όλα αυτά ο κάθε γονιός θα αισθανόταν υπερήφανος να μάθει ότι εκείνος τον οποίο μεγάλωσε και ανέθρεψε έγινε διάσημος. Θα ήθελα να ξέρω ότι τα λόγια του γιου μου θ' ακουστούν στο μακρινό μέλλον". »Ο άγγελος άγγιξε τον ώμο του γέροντα και οι δυο τους μεταφέρθηκαν σ' ένα μακρινό μέλλον. Γύρω τους εμφανίστηκε ένας απέραντος χώρος, με χιλιάδες ανθρώπους, που μιλούσαν μια παράξενη γλώσσα. »Ο γέρος έκλαψε απ' τη χαρά του. »"Το ήξερα ότι οι στίχοι του γιου μου, του ποιητή, ήταν καλοί και αθάνατοι", είπε στον άγγελο. "Θα ήθελα να μάθω ποια ποιήματά του απαγγέλλουν αυτοί οι άνθρωποι". (συνεχίζεται)
(συνέχεια) »Τότε ο άγγελος πλησίασε το γέρο με στοργή και κάθισαν σ' ένα από τα καθίσματα που υπήρχαν σ' εκείνο τον απέραντο χώρο. »"Οι στίχοι του γιου σας, του ποιητή, ήταν πολύ δημοφιλείς στη Ρώμη", είπε ο άγγελος. "Σε όλους άρεσαν και τους διασκέδαζαν. Όταν όμως τέλειωσε η περίοδος διακυβέρνησης του αυτοκράτορα Τιβέριου, ξεχάστηκαν οι στίχοι του. Αυτά τα λόγια ανήκουν στο γιο σας, εκείνον που κατατάχτηκε στο στρατό". »Ο γέρος κοίταξε τον άγγελο έκπληκτος. »"Ο γιος σας πήγε και υπηρέτησε σ' ένα μακρινό τόπο κι έγινε εκατόνταρχος. Ήταν κι εκείνος δίκαιος και καλός. Κάποιο απόγευμα ένας δούλος του αρρώστησε και ήταν ετοιμοθάνατος. Τότε ο γιος σας άκουσε για ένα ραβίνο που θεράπευε τους αρρώστους και περπάτησε μέρες ολόκληρες σε αναζήτηση αυτού του ανθρώπου. Στο δρόμο ανακάλυψε ότι ο άνθρωπος που αναζητούσε ήταν ο Γιος του Θεού. Συνάντησε άλλους ανθρώπους που είχαν θεραπευτεί από εκείνον, ασπάστηκε τα διδάγματά του και, παρόλο που ήταν εκατόνταρχος, αγκάλιασε την πίστη του. Ώσπου ένα πρωί έφτασε κοντά στο ραβίνο. »"Του είπε ότι ο δούλος του ήταν άρρωστος. Και ο ραβίνος προθυμοποιήθηκε να πάει ως το σπίτι του. Αλλά ο εκατόνταρχος ήταν άνθρωπος με πίστη και κοιτάζοντας το ραβίνο βαθιά στα μάτια κατάλαβε ότι πραγματικά βρισκόταν μπροστά στο Γιο του Θεού. »"Εκείνη τη στιγμή ο κόσμος γύρω τους σηκώθηκε. »"Αυτά είναι τα λόγια του γιου σου", είπε ο άγγελος στο γέρο. "Είναι τα λόγια που είπε στο ραβίνο εκείνη τη στιγμή και ποτέ δεν ξεχάστηκαν. Λένε: "Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου. Αλλά διάταξε με ένα μόνο λόγο και ο δούλος μου θα θεραπευτεί".
Ο αλχημιστής σπιρούνισε το άλογο. - Ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος πάνω στη γη, παίζει πάντα τον κύριο ρόλο στην ιστορία του κόσμου, είπε. Και συνήθως δεν το ξέρει. Το αγόρι χαμογέλασε. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι η ζωή θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντική για ένα βοσκό. - Γεια σου, είπε ο αλχημιστής. - Γεια σας, απάντησε το αγόρι.
Γειά σας φίλοι μου καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,πράγματι εμείς που ευτυχώς έχουμε την τύχη να μη ζούμε σε πόλη αλλά σε χωριό σαφώς είμαστε καλύτερα από όλες τις απόψεις..Εγώ μακριά από εδώ δεν κάνω,δεν μπορώ,δεν ζώ..Όταν έρχομαι στην Αθήνα το χειμώνα για δουλειές φροντίζω όσο γίνεται να τελειώσω πιο γρήγορα και να γυρίσω πίσω.Δεν αντέχω τους γρήγορους ρυθμούς της,δεν αντέχω την τρελή κίνηση,δεν αντέχω το μπετόν με τις οκταόροφες πολυκατοικίες,δεν αντέχω το καυσαέριο και να μην βλέπω καθαρό ουρανό,δεν αντέχω να ζω με τον φόβο και την ανασφάλεια..Πάνω από μια εβδομάδα δεν κάθομαι,μόλις τελειώσω γρήγορα-γρήγορα φεύγω..Μου λείπει πολύ η θαλασσίτσα,τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές,η ησυχία,η ηρεμία,η φύση,η καλημέρα των ανθρώπων..όλα..Δεν τ'αλλάζω με τίποτα..Τώρα όσο για τους σεισμούς τι να κάνουμε που την Ελλαδίτσα μας την αγαπάει ο εγκέλαδος και την επισκέφτετε δυστυχώς συχνά.Εύτυχώς όμως ακίνδυνα.Σε εμάς εδώ πριν τέσσερα χρόνια Σεπτέμβρη και Οκτώμβρη επί δύο μήνες συνέχεια μέρα και νύχτα έκανε συνέχεια μικροσεισμούς της τάξεως τρία και.. Ρίχτερ έως τέσσερα και κάτι..Βέβαια ήταν πολύ ενοχλητικό να μην πω ανησυχητικό..Δεν μπορούσες να ηρεμήσεις.Τους είχαμε συνηθίσει όμως αν μπορεί κανείς να το πεί αυτό καθ'εαυτού.Γι'αυτό μην ανησυχείς..θα περάσουν ..Τα πανέμορφα βιντεάκια σου είναι τόσο επιλεκτικά όλα..και σε ευχαριστούμε πολύ και για αυτό.Είναι κάτι που δεν έχω προσπαθήσει να μάθω? και ξέρεις γιατί? Γιατί τα προτιμώ να τα βλέπω από όλους εσάς..αφού για εμένα έχουν άλλη χάρη.. Γλυκιά μου και καλή μου Ελενίτσα θα σου πω πως μαζί με το ΑΧ ακολουθεί και το ΒΑΧ..Δυστυχώς τι να κάνουμε αφού δεν ανήκουμε στην κατηγορία των πολιτών που δεν έχουν ανάγκη καν να δουλέψουν αφού έχουν δουλέψει άλλοι γι'αυτούς πρωτύτερα ..και τα έχουν βρεί έτοιμα και στρωμένα όλα σε σημείο να μπορούν να ζήσουν άνετα και τα τρισσέγγονά τους..Ξέρεις όμως κάτι ,καλύτερα είμαστε εμείς γιατί καταλαβαίνουμε ,χαιρόμαστε και εκτιμάμε περισσότερο τον κόπο μας και αυτά που φτιάχνουμε..Άσε που πιστεύω πως είμαστε και καλύτεροι σαν άνθρωποι..Πολλοί από αυτούς που δεν έχουν ανάγκη .. τα σπαταλούν και τα διαχειρίζονται ασύστολα φτάνοντας σε σημείο πολλές φορές να πεθαίνουν και στην" ψάθα".Αγαπημένη μας φίλη ΡΤ9,τι όμορφη έκπληξη μας έκανες με την παρουσία σου..?Και για να σου πω την αλήθεια σε σκεφτόμασταν και εσένα όπως και τους υπολοίπους..Και αυτό γιατί χαιρόμαστε να σας βλέπουμε στην παρεείτσα μας.Άσε που τα σχολιάκια σας δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα..είναι πολύ αξιόλογα κάτι που δεν θέλουμε να στερούμαστε καλή μας φιλεναδίτσα? Μας αρέσουν πολύ!!Και εγώ δεν ήξερα για την ταινία,θα είναι καταπληκτική και πιστεύω πως θα σαρώσει..!!Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,όλα καλά..όλα ανθηρά..?Έβαλες χθες αρκερά αποσπάσματα και σήμερα ήσουν φειδωλή..Τι να κάνουμε θα το δεχτούμε και αυτό..?Όσο για την χθεσινή Καληνύχτα ήμουν σίγουρη πως και σε εσένα θα άρεσε..!!Μπουσκάλια είναι αυτός..!!!Δεν είναι ότι,ότι..?Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,δεν φτάνει που μου τρέλανες το κοκοράκι μου αλλά κάνεις και ζαβολίτσες με την απουσία σου..?Ποινή? περικοπή μισθού ,ότι πρέπει με την κρίση χιχι!!Να είστε καλά και όλοι εσείς οι υπόλοιποι,καλοί μας φίλοι..περιμένουμε να σας απολαύσουμε!!Φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι σας ευχόματε μια Γλυκιά Καληνύχτα με όνειρα Κισμετικά έχοντας τον Κενανούλη συντροφιά!
Με Αγάπη,ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Όπου σε πάει η καρδιά.
Η γιαγια συμβουλεύει την εγγονή της:
"...Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν. Να θυμάσαι ότι ένα δέντρο με πλούσια φυλλώματα και λίγες ρίζες ξεριζώνεται με το πρώτο φύσημα του αέρα, και σ' ένα δέντρο με πολλές ρίζες και ισχνά φυλλώματα η λέμφος κυλάει με δυσκολία. Ρίζα και φυλλώματα πρέπει ν' αναπτύσσονται με το ίδιο μέτρο, πρέπει να μένεις μέσα στα πράγματα και πάνω από αυτά, μόνο έτσι θα μπορέσεις να προσφέρεις σκιά και καταφύγιο, μόνο έτσι θα μπορέσεις να γεμίσεις με λουλούδια και καρπούς τη κατάλληλη εποχή.
Κι όταν θ' ανοιχτούν μπροστά σου τόσοι δρόμοι και δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις, μην ακολουθήσεις ένα στη τύχη, αλλά κάθησε και περίμενε. Πάρε βαθιές, γεμάτες εμπιστοσύνη ανάσες, όπως τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, χωρίς ν' αφήσεις τίποτα ν' αποσπάσει την προσοχή σου. Περίμενε, περίμενε κι άλλο. Μέινε ασάλευτη, σιωπηλή κι άκουσε την καρδιά σου. Κι όταν σου μιλήσει, πήγαινε όπου σε πάει εκείνη..."
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΛΕΠΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ.ΟΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΩ ΝΑ ΑΝΕΒΩ ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΩ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ.ΕΔΩ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΟ ΣΕΙΣΜΟΓΕΝΕΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΠΟΤΕ ΝΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΠΕΡΑΚΑΝΕ ΕΧΕΙ 1 ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΚΟΥΝΑΕΙ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑ ΜΕΡΑ.ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΕΙΜΩΡΕΙΤΑΙ......Π
http://youtu.be/pslU7QUDccI......ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ Τ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΞΑΝΑΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΕΛΘΟΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΣΠΑΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .......Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΦΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΟΛΥ...ΧΑΡΑ ΑΕ BV ΤΑΚΗ Β καλή συνέχεια στις διακοπές σας !!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΗ Π ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥ ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΠΛΩΘΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΑ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΡΤ9 ΜΕ ΤΙΜΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΤΟΜΟ ΘΕΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ... ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΝΕΡΓΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η 1234 ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ Κ2 ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΑΜΕ ΤΗΣ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ.... ΕΛΕΝΗ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!! ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑΡΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ...Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΦΘΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ... ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ!!! ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΓΓΟΝΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΣΧΕΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΤΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΕΙΤΕ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ.....ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΩΣΤΑ ΜΟΝΙΟΠΑΤΙΑ ,ΠΑΝΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ,ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΟΣΟ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ... ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΕΒΝΤΑΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΛΥΘΕΙ... ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ.... ΑΝΔΡΕΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΕΣ....ΤΗΝ ΕΖΗΣΕΣ!!!!! ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΙΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ... ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΑΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΤΡΑΒΗΞΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΜΠΑΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗ ΟΤΙ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ...ΑΥΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ.... Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ, ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΑΓΝΟΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΑΓΝΟΗΣΑΝ... ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ... ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΦΙΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ.........
Jorge Luis Borges: 112η επέτειος γέννησης και η Google αφιερώνει...
http://static.madata.gr/files/ggdd_476974358.jpg
24 Αυγούστου 2011 Jorge Luis Borges ή στα Ελληνικά, Χόρχε Λουίς Μπόρχες: Συγγραφέας, ποιητής, κριτικός από την Αργεντινή, γνωστός για τα φανταστικά διηγήματά του και τα δοκίμια φαντασίας.
"Μυθοπλασίες", "Το βιβλίο των Φανταστικών Όντων" είναι κάποια απο τα γνωστά του βιβλία. Το σημερινό doodle της Google είναι εμπνευσμένο από τα γραπτά του και με τον τρόπο αυτό τιμάται ο συγγραφέας και τα 112 χρόνια από τη γέννησή του καθώς θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα.
Γεννημένος στις 24 Αυγούστου 1899 στο Μπουένος Άιρες ο συγγραφέας ποιητής, δοκιμιογράφος και συγγραφέας μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, αν και ισπανικά ήταν η γλώσσα της λογοτεχνίας του.
Εκτός από τα διηγήματά του για τα οποία είναι περισσότερο γνωστός, ο Μπόρχες έγραψε επίσης ποίηση, δοκίμια, διάφορα σενάρια, και σημαντικό όγκο λογοτεχνικής κριτικής, προλόγους και βιβλιοκριτικές, επιμελήθηκε πολλές ανθολογίες, και μετέφρασε στα ισπανικά πολλά έργα από αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά (ακόμη και από αρχαία αγγλικά και αρχαία σκανδιναβικά). Το γεγονός ότι τυφλώθηκε (όπως και ο πατέρας του, ενώ ήταν ενήλικας) επηρέασε πολύ τα μετέπειτα γραπτά του.
Μη μπορώντας να διαβάσει και να γράψει (δεν έμαθε ποτέ του το Σύστημα Μπράιγ), εξαρτιόταν από τη μητέρα του, με την οποία είχε πάντοτε στενή σχέση και η οποία άρχισε να δουλεύει ως προσωπική του γραμματέας.
Ιδιαίτερη θέση στα πνευματικά του ενδιαφέροντα έχουν στοιχεία από τη μυθολογία, τα μαθηματικά, τη θεολογία, τη φιλοσοφία και, ως προσωποποίηση αυτών, η αίσθηση του Μπόρχες για τη λογοτεχνία ως ψυχαγωγία — όλα αυτά ο συγγραφέας τα μεταχειρίζεται άλλοτε ως παιγνίδι και άλλοτε τα βλέπει πολύ σοβαρά.
Πολλές από τις πιο γνωστές του ιστορίες αφορούν τη φύση του χρόνου, το άπειρο, καθρέφτες, λαβύρινθους, την πραγματικότητα και την ταυτότητα. Μερικές ιστορίες επικεντρώνονται σε φανταστικές ιδέες, όπως μια βιβλιοθήκη η οποία περιλαμβάνει όλα τα πιθανά κείμενα 410 σελίδων ("Η βιβλιοθήκη της Βαβέλ"), κάποιος που δεν ξεχνάει τίποτα απολύτως ("Φούνες ο μνημονικός"), μία οπή μέσα από την οποία μπορεί κανείς να δει τα πάντα στο σύμπαν ("Το άλεφ"), και ένα έτος στάσιμο που δίνεται σε κάποιον που στέκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ("Το μυστικό θαύμα"). Ο ίδιος Μπόρχες αφηγήθηκε αρκετά ρεαλιστικές ιστορίες της ζωής στη Νότια Αμερική, ιστορίες που αναφέρονταν σε λαϊκούς ήρωες, μάγκες το δρόμου, στρατιώτες, γκάουτσο, ντετέκτιβ, ιστορικές φυσιογνωμίες. Ανέμιξε το πραγματικό με το φανταστικό, και σε μερικές περιπτώσεις, κυρίως στα πρώτα του κείμενα, αυτές οι αναμίξεις δεν απείχαν πολύ από κάποιου είδους απάτη ή παραποίηση της πραγματικότητας.
Αν και πασίγνωστος τουλάχιστον από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, στον Μπόρχες δεν δόθηκε ποτέ το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κυρίως περί τα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν ο Μπόρχες είχε ήδη γεράσει και η υγεία του είχε αρχίσει να φθίνει, αυτή η μη απονομή στον Μπόρχες ήταν εμφανής παράλειψη. Εικάζεται ότι το βραβείο δεν απονεμήθηκε ποτέ στον Μπόρχες λόγω της σιωπηλής στήριξής του ή έστω απροθυμίας του να καταδικάσει τις στρατιωτικές δικτατορίες σε Αργεντινή, Χιλή, Ουρουγουάη και αλλού.
Έχει πει:
-Είναι άσκοπο να γράφει κανείς τεράστια βιβλία αναπτύσσοντας σε 500 σελίδες μια ιδέα που μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί σε πέντε λεπτά κουβέντας. Είναι προτιμότερο να προσποιείσαι ότι αυτά τα βιβλία ήδη υπάρχουν και να κάνεις μια σύνοψη ή κάποια σχόλια.......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
- Όπως όλοι οι συγγραφείς, μετρούσε την επιτυχία των συναδέλφων του με βάση αυτά που είχαν κάνει, ενώ ζητούσε να κρίνουν τον ίδιο από τα οράματα και τα σχέδιά του.
- Η Ποίηση θυμάται ότι ήταν μια προφορική τέχνη, προτού γίνει γραπτή τέχνη.
- Ο χρόνος είναι η τίγρη που με καταβροχθίζει, αλλά εγώ είμαι η τίγρη.
- Το πρωτότυπο δεν είναι ποτέ πιστό στη μετάφραση.
- Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζω αν τα γεγονότα που θα σας διηγηθώ είναι τα αίτια ή τα αποτελέσματα.
- Στη Βίβλο υπάρχουν εικόνες, μύθοι, μια θρησκεία, μόνο πού δεν υπάρχει σκέψη, στοχασμός. Είναι οι Έλληνες πού πρώτοι άρχισαν πραγματικά να στοχάζονται, οι πρώτοι πού δημιούργησαν ένα εξελιγμένο αστικό πολιτισμό.
- Το γράψιμο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!!!!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ.ΑΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΑΦΗ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΛΗΣΗ. Τ ΜΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ.ΘΑ ΓΥΡΙΣΤΕΙ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΤΟΝΑ ΟΤΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.................. ΕΚ Ο ΜΠΟΡΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΗ.ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΦΟΒΕΡΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ.ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ Η ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ. ΤΕΛΙΚΑ Η ΣΑΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΑΛΛΑ ΤΙ ΛΕΩ???? ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ!!!!!ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΨΕΓΑΔΙ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΡΟΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΔΩ. ΦΙΛΙΑ-ΑΓΑΠΗ-ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ-ΦΑΝΤΑΣΙΑ-ΕΞΥΠΝΑΔΑ-ΧΙΟΥΜΟΡ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΤΟΣΟ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΛΕΡΟ ΤΟΥ ΡΑΒΕΛ http://www.youtube.com/watch?v=Urfjyj4FnUc ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ.Ο ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΣ ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑ ΣΕ ΕΓΡΥΓΟΡΣΗ ΤΑ ΒΛΙΟΛΙΑ ΣΕ ΗΡΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΤΑ ΠΝΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΩΣΗ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΗΡΕΜΟΥ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ. ΚΑΛΟΣΑΣ ΒΡΑΔΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ{ΡΤ9}
ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ!!!!!!!!!! ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΑΥΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΡΑΤΩ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΕΚ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΕΣ.ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣ Η ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΠΟΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΑΝ ΣΑΝ ΚΙΝΗΤΗΡΙΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΡΑΤΗΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ. ΑΛΛΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ. ΑΛΛΑ ΘΡΥΛΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΟΛΟΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΚ ΓΙ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΣΠΑΝΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΜΕ ΑΠΛΟΧΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΥΧΙΕΤΑΙ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙ ΑΥΤΗ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΙΣΕΥΡΕΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΑΡΑΠΟΜΟΥΜΕΝΟ. ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ ΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΣΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΓΩΙΣΜΟ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΦΥΣΙΚΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΟΤΑΤΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΝΑΜΕ ΟΛΟΙ.ΡΤ9 Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΕ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΚΤΙΜΩ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚ ΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ Π ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΠΙΣΙΣ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΕ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΗΝ ΕΚ ΚΑΙ ΤΗΝ Τ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΝΑΞΙΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ Η ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΨΥΧΑΓΩΓΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΥ.ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Β ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΜΑΙΝΟΥΜΕ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ. ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΧΕΔΙΑΚΙΑ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΛΕΙΨΕΙ.ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΑΣ BV ΣΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΣΤΗ ΒΙΒΗ,ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ. ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΜΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΩ. ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΟΜΩΣ ΑΥΡΙΟ. ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Γεια σας, φίλοι μου. Γλυκέ μου υποβολέα, όλα καλά, τα αποσπάσματα τα κανονίζω και ανάλογα με τις ενότητες. Και προχθές δε θα έβαζα τόσα πολλά, αλλά επειδή δεν ήθελα να το χωρίσω όλο αυτό, την προσπάθειά του δηλαδή να μετατραπεί σε άνεμο. Οπότε δεν είναι στάνταρ το πόσα θα βάλω κάθε φορά. Επίσης, είναι και θέμα χρόνου. Πολύ ωραίο και το χθεσινό σου απόσπασμα, χρειάζεται να ακούμε την καρδιά μας, η λογική πολλές φορές μπορεί να μας παγιδεύσει, να μας εξαπατήσει. Π, πολύ ωραία και χαλαρωτικά τα βιντεάκια που μας βάζεις. Όσο για το Bir Günah Gibi, και μένα μου αρέσει πάρα πάρα πολύ! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, ξέρω ότι είναι αληθινά. Ε.Κ. μου, πολύ ωραίο το αφιέρωμα στον Jorge Luis Borges, σ'ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για όλα αυτά τα ωραία που μας βάζεις στη σελίδα. Το φαντάστηκα ότι υπάρχει πρόβλημα με τη σελίδα της Λογοτεχνίας. Όπου να 'ναι θα σου στείλω και το άλλο που λέγαμε, αν θέλεις να το βάλεις. Εν τω μεταξύ, όπου να 'ναι (μπορεί και σήμερα) τελειώνει και ο Αλχημιστής, όποτε μάλλον θα αρχίσω να σας βάζω κάτι άλλο. Όπως καταλαβαίνεις, αν μπουν όλα αυτά, χρειάζεται μεγάλη αύξηση της χωρητικότητας. Αλλά εντάξει, μην αγχώνεσαι, όποτε μπορεσεις. Ούτως ή άλλως, σε κάθε περίπτωση εγώ θα τα 'χω συγκεντρωμένα, μην ανησυχείς. Ελένη, τι να πω; Υπομονή. ✿*¨*•.¸❤இڿڰۣ-ڰۣ.❤, χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα στη σελίδα. ΡΤ9, όχι δεν το ήξερα ότι θα γυριστεί σε ταινία ο Αλχημιστής. Η αλήθεια είναι ότι και το βιβλίο πριν μερικούς μήνες το ανακάλυψα και άρχισα να το διαβάζω. Κάποια πρόσωπα μου είχαν πει για τον Paulo Coelho, ένα από αυτά και ο γλυκός μου υποβολέας από τη Σάμο. Πολύ ωραίο το Bolero του Ravel. Έκανες και πολύ ωραία περιγραφή για το κομμάτι. Εγώ θα πρόσθετα ότι έχει και κάτι ηρωικό. Τουλάχιστον έτσι νομίζω. Και όντως ταιριάζει στη σελίδα, έχεις δίκιο. Κύριε Ανδρέα, κι εσείς είστε δείγμα υπό εξαφάνιση, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ξέρετε ότι η εκτίμησή μου στο πρόσωπό σας είναι απεριόριστη. Μαρία-Ελένη μου, σ'ευχαριστούμε πάρα πολύ για το βίντεο που έφτιαξες, είμαι σίγουρη ότι είναι πολύ ωραίο, αναμένω να το δω. Καλή επιστροφή στους φίλους που λείπουν. Τ.
Το ΑΓΟΡΙ προχώρησε δυόμισι ώρες στην έρημο, προσπαθώντας να ακούσει προσεκτικά τι του έλεγε η καρδιά του. Εκείνη θα του αποκάλυπτε το ακριβές σημείο όπου ήταν κρυμμένος ο θησαυρός του. «Όπου είναι ο θησαυρός σου, εκεί είναι και η καρδιά σου», είχε πει ο αλχημιστής. Αλλά η καρδιά του μιλούσε για άλλα πράγματα. Διηγιόταν με υπερηφάνεια την ιστορία ενός βοσκού, που είχε αφήσει τα πρόβατα του για να ακολουθήσει ένα όνειρο που είχε δει δυο φορές. Έλεγε για τον Προσωπικό Μύθο και για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είχαν κάνει το ίδιο, που είχαν ξεκινήσει αναζητώντας μακρινές χώρες ή όμορφες γυναίκες, αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους της εποχής τους με τις προκαταλήψεις και τις αντιλήψεις τους. Σε όλη αυτή την πορεία, του μίλησε για ταξίδια, για ανακαλύψεις, για βιβλία και για μεγάλες μεταβολές. Καθώς ανηφόριζε έναν αμμόλοφο -και μόνο τότε- η καρδιά του του ψιθύρισε στο αφτί: «Το νου σου στο σημείο όπου θα κλάψεις. Γιατί σ' εκείνο το σημείο θα είμαι εγώ και σ' εκείνο το σημείο θα είναι και ο θησαυρός σου». Άρχισε ν' ανεβαίνει την ανηφόρα. Είχε πανσέληνο. Η σελήνη φώτιζε και τον αμμόλοφο, μ' ένα παιχνίδι σκιών που έκανε την έρημο να φαίνεται σαν τρικυμισμένη θάλασσα και θύμιζε στο αγόρι τη μέρα που είχε αφήσει το άλογο του να βαδίσει ελεύθερο μέσα στην έρημο, δείχνοντας στον αλχημιστή το σημάδι που περίμενε. Τέλος, η σελήνη φώτιζε τη σιωπή της ερήμου και την πορεία των ανθρώπων που ψάχνουν θησαυρούς. Όταν, ύστερα από λίγο, έφτασε στην κορυφή του αμμόλοφου, η καρδιά του χτύπησε δυνατά. Μέσα από την πλημμύρα του φεγγαρόφωτου και τις αντανακλάσεις της άσπρης άμμου υψώνονταν μεγαλόπρεπα και επιβλητικά οι πυραμίδες της Αιγύπτου. Το αγόρι έπεσε στα γόνατα κι έκλαψε. Ευχαριστούσε το Θεό γιατί είχε πιστέψει στον Προσωπικό Μύθο του και γιατί κάποια μέρα είχε συναντήσει ένα βασιλιά, έναν έμπορο, έναν Άγγλο κι έναν αλχημιστή. Προπαντός, επειδή είχε συναντήσει μια γυναίκα στην έρημο, η οποία του είχε μάθει ότι η αγάπη δεν απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Προσωπικό Μύθο του. Οι αιώνες των πυραμίδων της Αιγύπτου αγνάντευαν από ψηλά το αγόρι. Αν εκείνος ήθελε, θα μπορούσε τώρα να επιστρέψει στην όαση, να πάρει τη Φατιμά και να ζήσει σαν απλός βοσκός. Γιατί ο αλχημιστής ζούσε στην έρημο, παρόλο που καταλάβαινε τη Γλώσσα του Κόσμου, παρόλο που ήξερε να μετατρέπει μολύβι σε χρυσάφι. Το αγόρι δεν είχε να δείξει σε κανέναν την επιστήμη και την τέχνη του. Κατά τη διάρκεια της πορείας προς τον Προσωπικό Μύθο του, είχε μάθει ό,τι χρειαζόταν και είχε ζήσει όσα είχε ονειρευτεί να ζήσει. Είχε όμως φτάσει μέχρι το θησαυρό του και ένα έργο μόνο τότε είναι ολοκληρωμένο, όταν φτάνουμε στο στόχο μας. Εκεί, σ' εκείνο τον αμμόλοφο, το αγόρι είχε κλάψει. Κοίταξε κάτω και είδε ένα σκαραβαίο να κινείται στο σημείο όπου είχαν πέσει τα δάκρυα του. Στο διάστημα που είχε περάσει στην έρημο, είχε μάθει ότι στην Αίγυπτο οι σκαραβαίοι ήταν το σύμβολο του Θεοί. Ήταν ακόμη ένα σημάδι. Και το αγόρι βάλθηκε να σκάβει, αφού θυμήθηκε τα λόγια του εμπόρου των κρυστάλλων κανείς δε θα κατάφερνε να χτίσει μια πυραμίδα στον κήπο του, ακόμη κι αν συσσώρευε πέτρες σ' όλη του τη ζωή. Όλη τη νύχτα το αγόρι έσκαβε στο σημείο που υπέδειξε το σημάδι, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Από την κορυφή των πυραμίδων οι αιώνες τον ατένιζαν σιωπηλοί. Αλλά το αγόρι δεν τα παρατούσε: έσκαβε ασταμάτητα, παλεύοντας με τον άνεμο, ο οποίος συχνά ξαναπετούσε την άμμο μέσα στο λάκκο. Τα χέρια του κουράστηκαν, μετά πληγώθηκαν, αλλά το αγόρι πίστευε στην καρδιά του. Και η καρδιά του του είχε πει να σκάψει εκεί όπου είχαν πέσει τα δάκρυα.
Ξαφνικά, καθώς προσπαθούσε να βγάλει μερικές πέτρες, το αγόρι άκουσε βήματα. Κάποιοι πλησίαζαν προς το μέρος του. Είχαν την πλάτη γυρισμένη προς το φεγγάρι και το αγόρι δεν μπορούσε να διακρίνει ούτε τα μάτια ούτε τα πρόσωπα τους. - Τι κάνεις εκεί; ρώτησε μια από τις σιλουέτες. Το αγόρι δεν απάντησε. Τρόμαξε όμως. Τώρα είχε να σκάψει για ένα θησαυρό, γι' αυτό φοβόταν. - Είμαστε πρόσφυγες του πολέμου των φυλών, είπε μια άλλη σιλουέτα. Πρέπει να μάθουμε τι κρύβεις εκεί. Χρειαζόμαστε λεφτά. - Τίποτε δεν κρύβω, απάντησε το αγόρι. Αλλά ένας από τους νεοφερμένους τον άρπαξε και τον τράβηξε έξω από το λάκκο. Ο άλλος βάλθηκε να του ψάχνει τις τσέπες. Και βρήκε το κομμάτι το χρυσάφι. - Αυτός έχει χρυσάφι, είπε ένας από τους ληστές. Το φεγγάρι φώτιζε το πρόσωπο εκείνου που τον έψαχνε και το αγόρι είδε το θάνατο στα μάτια του. - Θα υπάρχει κι άλλο χρυσάφι κρυμμένο στο χώμα, είπε ένας άλλος. Και ανάγκασαν το αγόρι να σκάψει. Το αγόρι συνέχισε το σκάψιμο, δεν υπήρχε όμως τίποτε. Τότε άρχισαν να τον χτυπάνε. Τον ξυλοκόπησαν μέχρι να εμφανιστούν στον ουρανό οι πρώτες ακτίνες του ήλιου. Τα ρούχα του είχαν γίνει κουρέλια και αισθάνθηκε το θάνατο κοντά. «Τι να τα κάνω τα λεφτά, αν πρόκειται να πεθάνω; Σπάνια τα λεφτά γλιτώνουν άνθρωπο από το θάνατο», είχε πει ο αλχημιστής. - Ψάχνω ένα θησαυρό! κραύγασε τελικά το αγόρι. Παρόλο που το στόμα του είχε πληγωθεί και πρηστεί από τα χτυπήματα, διηγήθηκε στους ληστές ότι δυο φορές είχε δει στο όνειρό του έναν κρυμμένο θησαυρό, κοντά στις πυραμίδες της Αιγύπτου. Εκείνος που φαινόταν για αρχηγός, έμεινε πολλή ώρα σιωπηλός. Μετά είπε: - Αφήστε τον. Δεν έχει τίποτε άλλο. Θα το έκλεψε αυτό το χρυσάφι. Το αγόρι έπεσε μπρούμυτα κάτω. Δυο μάτια έψαξαν τα δικά του: ήταν ο αρχιληστής. Το αγόρι κοιτούσε τις πυραμίδες. - Πάμε να φύγουμε, είπε ο αρχιληστής στους άλλους. Πριν φύγει στράφηκε προς το αγόρι: - Δε θα πεθάνεις, είπε. Θα ζήσεις και θα μάθεις ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι τόσο ανόητος. Εκεί, στο σημείο όπου βρίσκεσαι, είδα κι εγώ ένα όνειρο κατ' επανάληψη, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια. Ονειρεύτηκα ότι έπρεπε να πάω μέχρι τους κάμπους της Ισπανίας, να βρω μια ερειπωμένη εκκλησία όπου κοιμόνταν συνήθως οι βοσκοί με τα πρόβατά τους. Μέσα στο παρεκκλήσι της φύτρωνε μια συκομουριά, κι αν εγώ έσκαβα στη ρίζα αυτής της συκομουριάς, θα έβρισκα έναν κρυμμένο θησαυρό. Δεν είμαι όμως τόσο ανόητος να διασχίσω μια έρημο, μόνο και μόνο επειδή είδα απανωτά ένα όνειρο. Κατόπιν έφυγε. Το αγόρι σηκώθηκε με δυσκολία και κοίταξε τις πυραμίδες άλλη μια φορά. Οι πυραμίδες του χαμογέλασαν και χαμογέλασε κι εκείνο ως απάντηση, με την καρδιά του να ξεχειλίζει από ευτυχία. Είχε βρει το θησαυρό.
Το ΑΓΟΡΙ το λέγανε Σαντιάγο. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει όταν έφτασε στη μικρή εγκαταλειμμένη εκκλησία. Η συκομουριά ήταν ακόμη εκεί, στο παρεκκλήσι, και ακόμη διακρίνονταν τα αστέρια μέσα από τη μισογκρεμισμένη σκεπή. Θυμήθηκε ότι κάποτε είχε μείνει εκεί με τα πρόβατα του και είχε περάσει τη νύχτα ήσυχα, με εξαίρεση το όνειρο. Τώρα στεκόταν χωρίς το κοπάδι του. Στο χέρι κρατούσε ένα φτυάρι. Αφέθηκε πολλή ώρα να κοιτάζει τον ουρανό. Κατόπιν έβγαλε από το δισάκι του ένα μπουκάλι κρασί και ήπιε. Θυμήθηκε εκείνη τη νύχτα στην έρημο που είχε επίσης κοιτάξει τ' αστέρια και πιει κρασί με τον αλχημιστή. Σκέφτηκε τους πολλούς δρόμους που είχε περπατήσει και τον παράξενο τρόπο με τον οποίο ο Θεός του είχε δείξει το θησαυρό. Αν δεν είχε πιστέψει τα επαναλαμβανόμενα όνειρα, δε θα είχε συναντήσει ούτε την τσιγγάνα ούτε το βασιλιά ούτε το ληστή ούτε... «ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος. Αλλά ο δρόμος ήταν γεμάτος σημάδια και δεν επρόκειτο να κάνω λάθος», είπε στον εαυτό του. Χωρίς να το καταλάβει, τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε, ο ήλιος ήταν ψηλά. Τότε βάλθηκε να σκάβει τη ρίζα της συκομουριάς. «Γερο-μάγε», σκεφτόταν το αγόρι. «Τα ήξερες όλα. Άφησες μάλιστα και λίγο χρυσάφι για να μπορέσω να επιστρέψω σ' αυτή την εκκλησία. Ο μοναχός γέλασε όταν με είδε να επιστρέφω καταξεσκισμένος. Ήταν ανάγκη να το υποφέρω κι αυτό;» - Όχι, άκουσε τον άνεμο να λέει. Αν σου τα είχα πει, δε θα είχες δει τις πυραμίδες. Δεν είναι πολύ ωραίες; Ήταν η φωνή του αλχημιστή. Το αγόρι χαμογέλασε και συνέχισε το σκάψιμο. Μισή ώρα αργότερα, το φτυάρι χτύπησε σε κάτι στέρεο. Μια ώρα αργότερα είχε μπροστά του μια κασέλα γεμάτη παλιά χρυσά ισπανικά νομίσματα. Υπήρχαν και πολύτιμοι λίθοι, χρυσές προσωπίδες με άσπρα και κόκκινα φτερά, πέτρινα ειδώλια διακοσμημένα με διαμάντια. Λάφυρα από μια κατάκτηση που η χώρα του είχε ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια και που ο κατακτητής είχε ξεχάσει ν' αναφέρει στα παιδιά του. Το αγόρι έβγαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από το δισάκι. Μόνο μια φορά είχε χρησιμοποιήσει αυτούς τους λίθους, κάποιο πρωινό στην αγορά. Η ζωή και ο δρόμος του ήταν πάντα γεμάτοι σημάδια. Έβαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ μέσα στην κασέλα με το χρυσάφι. Ήταν μέρος του θησαυρού του, γιατί του θύμιζαν ένα γέρο βασιλιά, που δε θα συναντούσε ποτέ πια. «Πραγματικά, η ζωή είναι γενναιόδωρη με όποιον ζει τον Προσωπικό Μύθο του», σκέφτηκε το αγόρι. Τότε θυμήθηκε ότι έπρεπε να πάει ως την Ταρίφα για να δώσει στην τσιγγάνα το ένα δέκατο απ' όλα αυτά. «Τι έξυπνοι που είναι οι τσιγγάνοι», σκέφτηκε. Ίσως επειδή ταξίδευαν τόσο πολύ. Αλλά ο άνεμος ξαναφύσηξε. Ήταν ο λεβάντες, ο άνεμος από την Αφρική. Δεν έφερνε την οσμή της ερήμου ούτε την απειλή της εισβολής των Μαυριτανών. Ίσα ίσα, έφερνε ένα πολύ γνωστό του άρωμα και τον ήχο ενός φιλιού, που έφτασε σιγά σιγά, για ν' ακουμπήσει πάνω στα χείλη του. Το αγόρι χαμογέλασε. Ήταν η πρώτη φορά που εκείνη έκανε κάτι τέτοιο. - Έρχομαι, Φατιμά, της απάντησε.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Τι γλυκιά,όμορφη,ζεστή,σοφή εικόνα είχε η σελιδούλα μας σήμερα..!Πόσο τέλεια είναι!Οι λέξεις της σου μιλάνε,σε κρατάνε,σε στηρίζουν,σε καθοδηγούνε,σε πάνε παραπέρα..Είναι σαν ένας καθαρός φωτεινός ουρανός που τα αστεράκια του όλα είναι αυτόφωτα και φέγγουν όλα εξίσου.Ερχόμενη από τη δουλείτσα μου κοιτώντας και διαβάζοντας τη σελιδούλα,πόσο ξεκουράστηκα,χαλάρωσα,χάρηκα,ευχαριστήθηκα και ένιωσα πλήρεις..Γλυκές μου φιλεναδίτσες και καλέ μας φίλε Ανδρέα της δίνετε ψυχή,πνοή ,ζωή,ομορφιά..Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι να είστε όλοι σας καλά πάντα για να σκορπίζετε αυτό το κράμα των δυνατών συναισθημάτων και των ευεργετικών ιδιοτήτων..Εκπέμπει φως,λάμψη και πάρα πολλά άλλα αυτή η σελιδούλα..κια όντως πολύ τυχερή οι αποδέκτες της.Κατ'αρχήν γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,διάβασα ένα υπέροχο κατεβατούλι από έναν υπέροχο άνθρωπο..ένιωσα και εισέπραξα την ζεστασιά του,την καλοσύνη του,την αγάπη του κ.α.Το γνωρίζεις πόσο σε αγαπώ και πόσο σε θαυμάζω..δεν πειράζει όμως να στο ξαναπώ,μιας και ότιδήποτε αισθανόμαστε πρέπει να το εκράζουμε πάντα..Με παρασύρατε και με συγκινήσατε και εσύ και οι καλές μας γλυκιές μας φιλεναδίτσες ΡΤ9 ,Ελενίτσα,Π,Καρδουλίτσα και ο καλός μας φίλος Ανδρέας όλοι..ο καθένας με την ξεχωριστή του σημαντική παρουσία..Η γλυκιά μου Ελενίτσα που απ'ότι έμαθα είναι τυχερή που κατάγεται από ένα τόσο ωραίο χωριουδάκι και εδώ θα της πω αν και το ξέρει?πως όσο μακρυά και αν ζούμε από τον τόπο μας είναι σαν να μην έχουμε φύγει ποτέ, αφού πάντα είναι μέσα στο μυαλό μας στην ψυχή μας και στην καρδιά μας..ζωντανεύει με τις εικόνες, τις μνήμες, τις αναμνήσεις μας μα πάνω απ'όλλα με την αγάπη μας.Σου εύχομαι όμως Ελενίτσα μου γλυκιά να στα φέρει έτσι ο καλός Θεούλης κάποια στιγμή τα πράγματα ούτως ώστε να επιστρέψεις πίσω και να μην χρειαστεί να ξαναφύγεις ποτέ!!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Π,όντως έχει απόλυτο δίκιο η Ε.Κ για τα βιντεάκια σου αφού είναι τόσο πανέμορφα που κολλάς,ξελογιάζεσαι και χασομεράς έτσι αλλού..Είναι πειρασμός..και να θες και να μην προλαβαίνεις δεν μπορείς να μην ενδώσεις..αυτό βέβαια πηγάζει από την αγάπη σου προς την σελιδούλα και κατ'επέκταση σε εμάς..Πολύ όμορφο και το σημερινό..νάσαι καλά,σε ευχαριστώ για αυτό!Καλή μας φιλεναδίτσα ΡΤ9,τι υπέροχος άνθρωπος είσαι και εσύ!Είσαι μια γλυκιά φιλεναδίτσα ευφιέστατη,διορατική,καλοσυνάτη,ειλικρηνής,ο λόγος σου πάντα αξιόλογος,καταρτισμένος με σπουδαιότητα και βαρύτητα ,αγαπητός,γλυκός,άξιος,σοφός που αν για τον οιοσδήποτε λόγο κάποιος δεν του δώσει την πρέπουσα σημασία ειλικρινά πιστεύω πως χαμένος θα είναι αυτός.Παίρνει κάποιος πολλά από σένα διαβάζοντάς σε..γι'αυτό σε παρακαλούμε πολύ να μην ξεχνάς αυτό το παρεάκι,γιατί αυτή η παρεείτσα τους έχει όλους ανάγκη..Σε ευχαριστώ πολύ που και εσύ με εκφράζεις απόλυτα!!Και σαφώς Θα συμφωνήσω επί της αναφοράς σου για τον μεγαλοφυέστατο,αξιόλογο Χόρχε και το δικό σου βιντεάκι πανέμορφο,τόσο που θαρρώ ξεπέρασε και το γλυκό κρασάκι μας.,Επι της ευκαιρίας σας κερνάω με αγάπη όλους σας ένα ποτηράκι..Γλυκιά μου καρδουλίτσα και αναρωτιόμουν πότε θα φανείς να μας ομορφήνεις και εσύ!Πόσο χάρηκα που σε είδα.. και πόσο τέλεια τα σχεδιάκια σου..σχεδιάκια που μόνο αγάπη,ομορφιά,και καλή καρδιά εκφράζουν και απεικονίζουν..σου εύχομαι πάντα αυτή την διάθεση να έχεις στη ζωή σου!!Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,κάθε μέρα με την παρουσία σου αλλά και όλο αυτό το χρονικό διάστημα επιβεβαιώνεις πόσο γλυκό,αξιόλογο και αξιαγάπητο μικρουλάκι είσαι..!!Ελπίζω να φανείς και να σε απολαύσω απόψε..Άσε που δεν "σε χορταίνω.."και εσένα!!Καλέ μας φίλε Ανδρέα για πολλοστή φορά θα υποκλιθώ ταπεινά στο μεγαλείο της ψυχής σου,της καρδιάς σου και του χαρισματικού ταλέντου σου..!!Σήμερα ανακάλυψα πως και εσύ είχες" κρυμμένη"μια" έκπληξη"..Τυχαίο ..?Δεν νομίζω..?Νιώθουμε όχι διπλά υπεράφανες για εσένα αλλά αμέτρητα..Τιμή μας!!Χαιρετώ και όλους τους υπολοίπους καλούς μας φίλους..!!Να είμαστε καλά και αγαπημένοι όλοι,Φιλάκια Πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
O ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΥΡΤΩ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΑ 2Ο ΕΙΧΕ ΑΝΕΒΕΙ ΜΕ ΦΙΛΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ.ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΟΙ ΟΙΠΟΙΕΣ ΤΟΥΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΤΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΚΙ ΕΓΙΝΕ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ. Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ .ΠΑΝΤΑ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΙ ΕΒΛΕΠΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙ ΑΥΤΗ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΦΕΥΓΕ ΚΡΥΦΑ ΓΙΑΤΙ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΦΟΥ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΩΣ ΠΟΙΟ ΤΟΛΜΗΡΗ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΛΟΙΠΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ. Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΤΗΝΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ. ΣΚΕΨΟΥΤΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΥΡΤΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΕΝΑΣ ΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΡΥΦΑ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΤΕΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ. ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΥΡΤΟ ΕΚΑΝΕ ΡΟΥΑ ΜΑΤ ΣΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΕΝ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ.Η ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ. ΛΑΜΠΡΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ. Η ΜΥΡΤΩ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ. ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΑΜΠΡΟ ΣΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΟΛΥ.ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ. ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΑΓΓΑΛΙΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ.ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΒΟΛΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΒΕΒΑΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΠΛΙΜΕΝΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΥΡΤΩ.ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟΥ ΡΙΧΤΗΚΕ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ ΛΛΑΜΠΡΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΙΔΑ ΜΑ ΚΑΘΙΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΑΣ ΜΕ ΠΕΡΝΑΡΕ 16 ΧΡΟΝΙΑ. ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΑΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΛΑΜΠΡΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΕΧΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΜΑΣ Η ΜΥΡΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙ ΠΟΤΕ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕ ΠΕΡΑ.
ΣΑΣ ΕΙΧΑ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΙΠΕ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.ΦΕΥΓΩ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΑΥΡΙΟ. ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ Μ ΑΓΑΠΑΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΜΕΝΑ.ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ. Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΑΝΕΡΑ ΕΝΟΧΛΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΟΚ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ ΜΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΘΥΜΟΥ. ΜΥΡΤΩ ΕΙΠΕ ΑΥΡΙΟ ΦΕΥΓΩ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΟΠΥ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΣΕ ΝΤΥΣΩ ΝΥΦΟΥΛΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΩ. ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ ΛΑΜΠΡΟ ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ ΤΗ ΖΩΗ. ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Σ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΚΙ ΕΠΕΣΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΥΠΕΦΕΡΕ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΤΗΝΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΘΑΛΑΜΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΕΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΑΝΕΣΤΑΙΝΕ ΚΑΙ ΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΔΕΙΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ.ΕΠΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΟΥΣΕ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΡΩΤΑ. ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΔΕΙΑ ΕΙΔΕ ΤΗ ΜΥΡΤΟ ΓΕΜΑΤΗ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΥΡΤΩ? ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ ??? ΠΕΣ ΜΟΥ. Η ΜΥΡΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕ. ΛΑΜΠΡΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΑΡΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΕΞΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕΣ ΠΟΛΥ ΗΠΙΑ ΠΟΛΥ. ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΕΡΙΞΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ. Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΟΛΥ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ Η ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ Η ΤΙΠΟΤΑ. ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΡΩΤΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΠΩΣ ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΑΝ ΤΟΝ ΕΧΑΝΕ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΕΘΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΞΕΡΟΚΑΤΑΠΙΕ. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΩΣ ΟΤΙ ΑΚΟΥΓΕ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΡΙΜΑΧΤΗΚΕ. ΠΗΓΕ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ. ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΠΑΛΙΟΠ.... ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ??? ΕΣΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ Η ΜΥΡΤΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΓΑΜΕ??? Η ΜΥΡΤΩ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕ. ΦΥΓΕ ΚΙ ΕΣΥ. ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΑΓΚΙΞΕΙΣ ΜΕ ΛΕΡΩΝΕΙΣ ΑΚΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣ?????? Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΘΛΙΨΗ. ΩΣΤΕ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟ ΤΟΤΕ??? Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΥΝΟΥΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΣΑΝ ΝΑ ΕΛΕΓΕ ΟΧΙ. ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ Μ ΑΚΟΥΣ?? ΕΙΠΕ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΕ ΜΙΣΩ ΜΟΥ ΡΙΜΑΞΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΟΧΙ ΛΑΜΠΡΟ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ ΤΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ??ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΕΡΑΣΕΣ ΡΕ? ΓΙΑ ΜΑΛ...? ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ ΛΑΜΠΡΟ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ Η ΜΥΡΤΩ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΕΛΑΜΠΑΝ ΑΠΟ ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ. ΤΟ ΑΠΟ ΓΕΥΜΑ ΗΠΙΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ. ΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ ΣΚΙΣΤΗΚΑΝ . ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΟ ΔΑΚΡΥΑ.ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΑΝΗΚΟΒΛΗΘΗΚΕ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΕ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΣΑΝ ΑΧΥΡΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΖΑΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΡΑΓΙΣΕ. ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΚΑΘΙΚΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΕΜΕΝΑ ΚΑΝΕΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΦΩΝΑΞΕ ΜΟΝΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΜΗ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΡΟΝΘΟΚΟΠΟΥΣΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ. ΩΣΤΕ ΦΟΒΑΣΑΙ ΜΗ ΣΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ Σ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΗΤΗ??? Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΦΤΥΣΕ ΜΕ ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ. ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΑΡΜΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ. ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΕΚΑΝΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΙ ΕΦΥΓΕ.
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΗΤΑΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ. ΗΤΑΝ ΣΥΝΤΡΙΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ.ΠΗΓΑΙΝΕ ΔΥΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΞΕΓΕΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΜΕΘΟΥΣΕ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΥΜΠΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΕ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΥΒΕΙ.ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ. ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΒΛΕΠΕ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΨΟΥΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΑΦΗΝΕΙ. ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΕ Η ΜΥΡΤΩ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ. ΛΑΜΠΡΟ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΒΟΛΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΓΕΛΙΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ? ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΟΡΚΟΥΣ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ?ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ?ΤΙΣ ΒΡΑΔΥΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΝΤΙΣΚΟ?ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΚΡΥΦΑ ΑΝΕΒΗΚΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ ΚΡΥΦΑ ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΙ? ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ ΜΕ ΛΑΜΠΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΜΩΣ. ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ. ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΙΞΙΜΟ ΕΝΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΟΥ ΣΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΜΥΡΤΩ Σ ΑΓΑΠΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ. ΜΕΤΑ ΑΠ ΜΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΑΓΑΠΗΣΩ. ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΛΑΜΠΡΟ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ. ΜΗΝ ΕΠΙΜΑΙΝΕΙΣ ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΜΟΥ ΡΙΜΑΞΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΕΡΝΩ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ Μ ΑΚΟΥΣ? ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ. ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΥΡΤΩ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ. ΚΡΑΤΗΣΕΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΡΟ. ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ. ΜΥΡΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕΣ. ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΜΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ ΤΩΡΑ ΑΤΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΡΙΜΑΓΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Μ,ΟΥ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΟ.ΙΣΩΣ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΓΩΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΩΣ ΕΣΥ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΝΤΕΥΤΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΡΑΓΙΣΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΞΑΝΑΑΓΑΠΗΣΕΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ Σ ΑΓΑΠΩ ΜΑ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΣ. Η ΜΥΡΤΟ ΣΠΑΡΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ. ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ. ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΝΤΥΣΩ ΣΤΑ ΑΣΠΡΑ. ΜΕΣΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ. Η ΜΥΡΤΩ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΠΡΙΝ ΦΤΓΕΙ ΦΑΝΤΑΡΟΣ. ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ. ΛΑΜΠΡΟ ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΓΥΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕ. ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΝΑ ΚΥΛΙΣΟΥΝ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΖΩΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ.ΕΚΑΝΕ ΜΙΚΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΙΝΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΕ ΜΕ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΤΟΝ ΞΥΝΙΣΕ ΑΜΕΣΩΣ. Η ΜΥΡΤΩ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΑΝ ΔΕ ΓΥΡΙΖΕ ΠΙΣΩ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ. Η ΜΥΡΤΩ ΠΗΓΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΗ ΖΩΗ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΧΕ ΛΑΒΩΘΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ.ΥΠΕΦΕΡΕ ΕΣΒΗΝΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΞΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΩΝΤΑΣ. ΜΕΤΑ 29 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΧΘΕΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΕ ΤΗΝ ΕΣΒΗΣΕ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΑΥΤΗΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ.Η ΜΥΡΤΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΕ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΥΣΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙ.
ειναι μια απο τις πολλες ιστοριες που συνβαινουν.καποιες φορες αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου και δεν μπορεις να κατηγορησεις κανενα. υπαρχουν πραγματα ομως που μπορει να λαβωσουν την ψυχη του ανθρωπου σαν απο ατσαλι και γυαλι.τοτε ειναι δυσκολο πολυ να κλεισει καληνυχτα σας και μια ομορφη ημερα αυριο σε ολους
Καλό βράδυ γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,Χάρηκα πολύ που σε είδα και που μου θύμισες ξανά ένα τόσο όμορφο σύγγραμμα..!!Να είσαι πάντα καλά και ότι καλύτερο στην πορεία της ζωής σου σε όλους τους τομείς..!!Αν και το βλέπουμε πως τόσο καλά χαρισματικά παιδιά που έχουν γερές αξιόλογες βάσεις..με τίποτα δεν χάνονται..αφού πατούν γερά στα πόδια τους..έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου..και σου εύχομαι,ελπίζω και ξέρω πως θα είναι πανέμορφο..!!Μπράβο σου,Συγχαρητήρια και σε Ευχαριστώ πολύ Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι!!Εξάλλου πως θα χαθείς και εσύ αφού βλέποντας και διαβάζοντας τα σημάδια καθοδηγείσαι σωστά!!Γιατί Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΉΣ για Εμάς είναι το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ..Σε Ευχαριστώ και πάλι που ασχολήθκηκες με τον Ιδιαίτερα Αγαπημένο μου Συγγραφέα PAULO GOHLEO!!!!Σου Εύχομαι από Καδιάς κάθε Ευτυχία γιατί την αξίζεις αληθινά!!!Σε Αγαπώ Πολύ Γλυκό μου Κοριτσάκι και να σε χαίρονται οι Γονείς σου καθώς και όλοι οι άλλοι δικοί σου ανθρώποι..!Όνειρα Γλυκάααα!!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.
Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα!!Απ'ότι κατάλαβα πάλι το 5.. δεν θα το γλυτώσω απόψε όπως λέει και η Ε.Κ μου,αφού είδα ότι έγραψες και φυσικά θα το απολαύσω!!Το πέντε η με κυνηγάει ή το κυνηγώ ..τι να πω?Δεν εξηγείται αλλιώς.Αφού χωρίς να το θέλω μου τρέχει..?Λέτε να παίξω κανένα Τζόκερ με αυτό μήπως και κερδίσουμε και σωθούμε όλοι..!Βέβαια θα δώσω τότε περισσότερο μερίδιο στην Ε.Κ,Κισμετοπαιδάκια μου γλυκά,όχι δεν την ξεχωρίζω απλώς εκείνη το εντόπισε,εγώ δεν το είχα προσέξει..Μάλλον ετσι πάλι παράταση ζωής θα πάρει το κοκοράκι μου..χιχι!!
Καλέ μας φίλε Ανδρέα μια Γλυκιά Καληνύχτα σε εσένα και σε όλους εσάς φίλοι μας καλοί ,φίλοι αγαπημένοι!!
Με αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ο κύκλος της χαράς (Paulo Coehlio)
Κάποια μέρα ένας χωρικός χτύπησε δυνατά την πόρτα ενός μοναστηριού. Όταν ο αδελφός θυρωρός άνοιξε, εκείνος του έδωσε ένα θαυμάσιο τσαμπί σταφύλια.
- Αγαπητέ αδελφέ, αυτά είναι τα πιο ωραία σταφύλια του αμπελιού μου. Ήρθα εδώ να σου τα χαρίσω. - Ευχαριστώ! θα τα πάω αυτά στον αβά, θα χαρεί πολύ με τέτοιο δώρο. - Όχι! Για σένα τα έφερα. - Για μένα; Ο αδελφός κοκκίνισε, επειδή αισθάνθηκε ότι δεν άξιζε ένα τέτοιο δώρο της φύσης. - Ναί! επέμενε ο χωρικός. Γιατί πάντα μου άνοιγες την πόρτα, όταν εγώ χτυπούσα. Όταν χρειαζόμουν βοήθεια, επειδή η σοδειά μου είχε καταστραφεί από την ξηρασία, εσύ μου έδινες κάθε μέρα ένα κομμάτι ψωμί κι ένα ποτήρι κρασί, θέλω αυτό το τσαμπί σταφύλια να σου φέρει λίγο από την αγάπη του ήλιου,την ομορφιά της βροχής και το θεϊκό θαύμα που το γέννησε τόσο όμορφο.
Ο αδελφός θυρωρός τοποθέτησε το τσαμπί μπροστά του κι όλο το πρωί το θαύμαζε: Ήταν πραγματικά όμορφο. ΓιΆ αυτό αποφάσισε να παραδώσει το δώρο στον αβά, που πάντα τον ενθάρρυνε με σοφά λόγια. Ο αβάς χάρηκε πολύ με τα σταφύλια, θυμήθηκε όμως ότι κάποιος αδελφός στο μοναστήρι είχε αρρωστήσει και σκέφτηκε: “θα του δώσω το τσαμπί. Ποιος ξέρει, μπορεί να φέρει κάποια χαρά στη ζωή του”. Έτσι κι έγινε. Τα σταφύλια δεν έμειναν, όμως, πολλή ώρα στο δωμάτιο του άρρωστου αδελφού, γιατί κι εκείνος συλλογίστηκε: “Ο αδελφός μάγειρας μΆ έχει φροντίσει τόσο καιρό, ταΐζοντας με με ό,τι καλύτερο. Σίγουρα θα χαρεί”. Όταν το μεσημέρι εμφανίστηκε ο αδελφός μάγειρας με το γεύμα, αυτός του έδωσε τα σταφύλια. “Είναι για σένα”, είπε ο άρρωστος αδελφός. “Επειδή πάντα βρίσκεσαι σΆ επαφή με τα προϊόντα που μας προσφέρει η φύση, θα ξέρεις τι να κάνεις μΆ αυτό το δημιούργημα του Θεού”. Ο αδελφός μάγειρας έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά του τσαμπιού και σχολίασε με τον βοηθό του πόσο τέλεια ήταν τα σταφύλια. Τόσο τέλεια, που κανείς άλλος δεν θα εκτιμούσε τέτοιο θαύμα της φύσης όσο ο αδελφός σκευοφύλακας, καθώς εκείνος ήταν ο υπεύθυνος για τη φύλαξη της Αγίας Μετάληψης και πολλοί στο μοναστήρι τον θεωρούσαν σαν άγιο άνθρωπο. Ο σκευοφύλακας με τη σειρά του χάρισε τα σταφύλια στον πιο νεαρό δόκιμο, ώστε να καταλάβει εκείνος, ότι το έργο του θεού φανερώνεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες της δημιουργίας. Όταν ο δόκιμος τα πήρε, η καρδιά του δόξαζε τον Κύριο, επειδή δεν είχε ξαναδεί τόσο όμορφο τσαμπί. Την ίδια στιγμή θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε φτάσει στο μοναστήρι και τον άνθρωπο που του είχε ανοίξει την πόρτα – αυτή η χειρονομία του είχε επιτρέψει να βρεθεί σήμερα σΆ εκείνη την κοινότητα ανθρώπων που ήξεραν να εκτιμούν τα θαύματα. Κι έτσι, λίγο πρίν νυχτώσει, έφερε το τσαμπί στον αδελφό θυρωρό. “Να το απολαύσεις”, είπε. “Γιατί εσύ περνάς τον περισσότερο χρόνο εδώ ολομόναχος. Αυτά τα σταφύλια θα σε κάνουν να χαρείς”. Ο αδελφός θυρωρός θεώρησε ότι εκείνο το δώρο προοριζόταν πραγματικά για τον ίδιο, απόλαυσε την κάθε ρόγα του τσαμπιού και κοιμήθηκε ευτυχισμένος.
Όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα!Όπως και μια 'Ομορφη Καλημέρα να έχετε εσείς και όλος ο κόσμος!!!!!!!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΜΠΑΙΝΩ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΑΣ ..ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΕ ΛΙΓΟ.. ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
Ένα καλό,όμορφο μεσημέρι να έχετε φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Ανδρέα,Ε.Κ,Π,Ελενίτσα,ΡΤ9,Τ,Χαρά,Α,Ε,Β,Β.V,Καρδουλίτσα,Κ2,Ιωάννα,Βιβή,Γραμ/τέα,Τάκη,Μ,Γ,Μαράκι-Ελενάκι,Σ,Ζετάκι,Ναταλάκι και γενικά όλοι σας..!!Δεν προλαβαίνω φεύγω για δουλείτσα..θα τα πούμε πρώτα ο Θεός το Βραδάκι..Σας Αγαπώ,Φιλάκια Πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλησπερα τρεχωωωωωωωωωω παρασκευη σημερα ζεστη και φυσαει ολα τα κακα μαζι!!!!!!!! σαμιωτισσα εγω παντα λεω οτι ειμαι εσωτερικος οικονομικος μεταναστης και καποια μερα θα επιστρεψω πισω , αν και ετσι που τα εχουν κανει δεν βλεπω να παιρνω συνταξη ελενη
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ.Η ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!! ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ....ΑΝΔΡΕΑ.Η ΛΕΞΗ ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΑΝΑΥΔΗ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΝΑ ΔΩ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΧΕΙΜΑΡΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΣΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΝΑ.ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΖΕΙ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ ΠΟΛΥ.ΑΝΔΡΕΑ........ΔΕΝ ΣΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΟΧΗ. ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ!!! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ!!!!! ΙΩΑΝΝΑ
ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΜΕΛΕΝΙΑ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!!!!!!!!ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ???????ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΕΛΗ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΑΕΡΑΚΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ.ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.ΤΟ ΚΡΥΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΤΑ ΒΑΡΙΑ ΡΟΥΧΑ ΟΙ ΒΡΟΧΕΣ Η ΣΥΝΝΕΦΙΑ ΜΕ ΘΛΙΒΟΥΝ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΕΙΣΕ.ΑΛΛΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ. Π ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΜΠΟΛΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ.ΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΜΟΥ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΒΑΛΑΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ.ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΕΔΩ.Ο ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ Ο ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ Η ΑΓΑΠΗ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ. ΕΚ ΜΟΥ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΕΙ????ΔΩΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΛΕΙΠΟΥΝ.ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!!!!!!!! ΕΛΕΝΗ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ?????ΣΕ ΛΙΓΟ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ!!!!!!ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ Η ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ?????ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΞΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΗΘΗΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΛΑ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΣΟΥ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ-ΣΥΖΥΓΟΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΕ ΠΟΙΚΙΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΒΑΛΤΩΝΕΙ.ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ??????? ΑΝΤΡΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΣΗ ΕΚΠΤΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΗΘΗΚΗ???? Ο ΤΥΧΕΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ Η ΜΥΡΤΩ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΜΕΝΗ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΩ ΤΗΝ ΗΘΗΚΟΠΛΑΣΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΘΗ ΜΑΣ. ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΟΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.ΤΟ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!!!!!ΤΟ ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ????? ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 25 ΜΕ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ. ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ{ΡΤ9}
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΑ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ. ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΥΣΤΙΧΕΙ. ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ , ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ,ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ. ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΠΟΥ Η ΧΩΡΑ ΗΤΑΝ ΑΦΑΝΗΣ 400 ΧΡΟΝΙΑ.ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΕΖΗΣΕ.ΣΗΜΕΡΑ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΕΡΑΣΩ ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ, ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΤΣΑΝΤΑ ΨΩΝΙΑ, ΕΝΑΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ,ΙΣΩΣ ΑΝ ΟΛΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΠΟΙΟ ΓΛΕΤΖΕΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΜΑΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΓΟΥΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ!ΑΣ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ. ΣΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΠΧ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ. Η ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ. ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΙΣΕ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΤΕ. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΥΓΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑΝ ΜΕ ΤΙ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΠΑΡΕΤΑΞΑΝ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. ΠΟΛΛΩΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΠΑΡΤΑ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΑΛΛΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΙΛΕΛΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΩΝ. ΤΩΡΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΠΟΙΕΣ ΠΡΩΤΟΜΝΑΓΙΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ?ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΗΡΑΝ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΙΝΙΑ.ΔΩΡΑ,ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ,ΜΙΣΘΟΙ ΤΩΝ 500 Ε ΑΝΕΡΓΟΙ 1000000 ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ.ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΠΑΧΟΥΛΕΣ ΤΣΕΠΕΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΝ ΕΣΥ ΠΑΘΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΤΑ ΒΠΕΠΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΩ.ΧΩΡΙΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΗΡΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΑΓΟΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΘΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!!!!!!!!!!!!Η ΕΛΒΕΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ 40% ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΨΑΞΕ ΕΚΕΙ. ΟΙ ΕΛΒΕΤΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΑ ΨΑΞΟΥΜΕ.ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ.ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕςΣ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ ,ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ Φ ΑΕΡΙΟ. ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ?ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ. ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ.Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑΟΡΙΑ ΤΟΥ. ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ. ΓΥΡΩΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΟΦΕΡΕΙ, ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΣ ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ ΖΩΝΤΑΝΟ.ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΗΘΙΚΟ ΜΕ ΟΤΙ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.ΝΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΕΘΝΟΣ!!!!!!!!!!!! ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΤΙΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ Τ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. ΤΗΝ Π ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΚ,ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΤΗΝ ΡΤ9 ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ.
ΙΩΑΝΝΑ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΑ.ΒΑΒΑΙΑ ΕΔΩ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΟ. ΑΛΛΗΛΟΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΥΤΕ ΑΞΙΖΩ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΥΠΟΚΛΙΣΕΙΣ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΜΗ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΝΤΡΕ
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα, έχετε δίκιο σ'αυτά που λέτε, περνάμε δύσκολες ώρες ως έθνος, και απ'ό,τι φαίνεται θα 'ρθουν ακόμη πιο δύσκολες, χρειάζεται να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο όπως και όσο μπορούμε. Τ.
Λοιπόν, από σήμερα ξεκινάω να σας βάζω αποσπάσματα από το βιβλίο "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" που είναι και πάλι γραμμένο από τον Paulo Coelho. Αρχικά, θα σας βάλω σήμερα τα λίγα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα που αναγράφονται στο βιβλίο, κατόπιν την περίληψη και μετά ένα απόσπασμα του βιβλίου. Γλυκέ μου υποβολέα, ξέχασα πριν να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ ο Κύκλος της χαράς του Coelho. Πόσο υπέροχο, πόσο γλυκό! Τίμησες με τον καλύτερο τρόπο το τελευταίο μέρος του Αλχημιστή. Τ.
Ο Πάουλο Κοέλο γεννήθηκε το 1947 στο Ρίου ντε Ζανέιρου. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να γυρίσει τον κόσμο ως χίπης. Όταν επέστρεψε στη Βραζιλία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και στίχους για τα τραγούδια του Ραούλ Σέιξας. Το 1970 εκδίδει το περιοδικό 2001. Το 1981 εγκαταλείπει τη δουλειά του ως διευθυντής μιας δισκογραφικής εταιρείας και αρχίζει να ταξιδεύει στον κόσμο για δύο χρόνια. Στην Ολλανδία θα γνωρίσει τον άνθρωπο που θ’ αλλάξει τη ζωή του, παροτρύνοντάς τον ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του. Ο Κοέλο θ’ αναγεννηθεί πνευματικά στρεφόμενος στο χριστιανισμό και θ’ αρχίσει το συγγραφικό του έργο, καταγράφοντας στο πρώτο του βιβλίο, Το Ημερολόγιο Ενός Μάγου ή Ο Προσκυνητής της Κομποστέλα (1987), τις προσωπικές του εμπειρίες. Θ’ ακολουθήσουν Ο Αλχημιστής (1988), Μπρίντα (1990), Οι Βαλκυρίες (1992), Στις Όχθες του Ποταμού Πιέδρα Κάθισα κι Έκλαψα (1994), Το Πέμπτο Βουνό (1996), Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός (1997). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και έχουν γνωρίσει παγκόσμια εκδοτική επιτυχία.
Η Βερόνικα ζει με τα ίδια όνειρα και τις ίδιες επιθυμίες που έχει ο κάθε νέος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Κάνει μια καλούτσικη δουλειά και μένει σ’ ένα μικρό διαμέρισμα που της παρέχει την ευχαρίστηση του ιδιωτικού της χώρου. Συχνάζει σε μπαρ με κίνηση. Συναντά όμορφα αγόρια και βγαίνει με μερικά. Παρ’ όλα αυτά, η Βερόνικα δεν είναι ευτυχισμένη. Κάτι της λείπει στη ζωή. Γι’ αυτό, το πρωί της 11ης Νοεμβρίου 1997, η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει. Φαντασία και όνειρα. Έρωτας και τρέλα. Επιθυμία και θάνατος. Οδεύοντας προς το θάνατο, η Βερόνικα διαπιστώνει ότι κάθε στιγμή της ύπαρξης αποτελεί μια επιλογή για το αν θα ζήσουμε ή αν θα τα παρατήσουμε όλα. Η Βερόνικα δοκιμάζει νέες ηδονές και ανακαλύπτει ότι πάντα υπάρχει κάποιο νόημα για τη ζωή. Μόνο που ο χρόνος είναι λίγος. Η Βερόνικα αποφάσισε να πεθάνει και αυτός ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
Περιμένοντας το θάνατο, η Βερόνικα άρχισε να διαβάζει περί πληροφορικής, ένα θέμα που δεν της κινούσε το παραμικρό ενδιαφέρον – κάτι που ταίριαζε με όλα όσα είχε κάνει στη ζωή της ολόκληρη, πάντα γυρεύοντας το πιο εύκολο ή το πιο προσιτό• όπως αυτό το περιοδικό, για παράδειγμα. Προς μεγάλη έκπληξη της όμως, η πρώτη αράδα του κειμένου την έβγαλε από τη φυσική απάθειά της (τα ηρεμιστικά δεν είχαν ακόμη διαλυθεί μέσα στο στομάχι της, αλλά η Βερόνικα ήταν απαθής απ' τη φύση της) και την έκανε για πρώτη φορά στη ζωή της να θεωρήσει σωστή μια φράση που ήταν πολύ της μόδας μεταξύ των φίλων της: «Τίποτα σ' αυτό τον κόσμο δε συμβαίνει τυχαία». Γιατί αυτή η πρώτη αράδα ακριβώς τη στιγμή που είχε αρχίσει να πεθαίνει; Ποιο ήταν το κρυφό μήνυμα που πρόβαλλε μπροστά στα μάτια της, αν βέβαια υπάρχουν κρυφά μηνύματα και όχι συμπτώσεις;
η αγαπη και η πιστη πολλες φορες στη ζωη μας κανει θαυματα.ακουμε πολλες χιλιαδες ισως φορες πως καποιος με ανιατη ασθενεια πιστεψε και οι γιατροι μιλουσαν για θαυμα. αυτο το ξεχνουμε αλλα τα γεγονοτα εχουν γινει. ο κοσμος αυτος πιστεψε βαθεια και αληθινα. ο εχων νου θα διαβει τις πυλες και το παραμυθι της ζωης θα το δαμασει τοτε μπορει να κατανοησει το μυστηριο της ζωης. το συμπαν κι ο θεος συνομοτουν. ολα γινονται τοτε. πισω απο αυτον τον κοσμο που βλεπουμε υπαρχει κατι αληθινο που πολλες φορες το κλειδι ειναι η αγαπη και η πιστη.μια φραση του χριστου προς τον αναπηρο ηταν. η πιστη σου σε εσωσε. και ο ζριστοσ δεν πηγε καποτε σε μια πολη που δεν πιστευαν. χωρις πιστη τιποτα δεν γινεται. η αγαπη και η πιστη ειναι το κλειδι για να μας δωσουν οι υπεροχοι κοσμοι που δεν βλεπουμε τους θησαυρους τους. κοιταξτε το συμπαν. αγαπη και πιστη χρειαζεται και ισως μουσικη. η ιστορια που διαβαζετε εχει πολυ μεγαλη αξια για οσους την καταλαβουν.δανειζομαι τα ονοματα απο το βιντεακι αλλα αυτο που κρυβεται στην ιστορια δεν ειναι παραμυθι. τολμησε πιστεψε και δες. ας νιωσει την ιστορια και ας αισθανθει ζεστασια στην καρδια του οποιος τον εκφραζει. η πιστη και η αγαπη ακομη και ανιατες ασθενειες δαμαζει.
η μαγδα ηταν απο μικρη πολυ ρομαντικος ανθρωπος. ειχε πατησει τα 33 ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ. Ο ΓΚΡΕΜΟΣ ΕΧΑΣΚΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΧΑΘΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ. ΤΗΣ ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ. ΚΑΜΑΡΩΝΕ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΠΡΟΛΑΒΕ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΡΟΜΑΞΩ ΚΙ ΕΓΩ ΒΟΛΤΑ ΒΓΗΚΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΝΗΡΟ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΛΙΓΟ. ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ Ε? ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΜΑΣ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΗΚΑ ΜΑΓΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.ΑΠΛΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. ΕΚΕΙΝΗ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.
ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΖΩΗ.ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΟΛΑ. ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΜΟΛΙΣ ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ ΑΥΤΗ Η ΦΕΓΓΑΡΑΔΑ. ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΜΟΥ ΚΥΡΙΑ? ΝΑΙ ΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΠΕ Η ΜΑΓΔΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΧΤΗΚΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΔΑ ΠΑΙΡΝΟΥΣΑΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΑΝ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ ΚΙ ΕΚΑΝΑΝ ΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. ΧΟΡΕΥΑΝ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΩΤΑ ΣΤΑ ΠΟΙΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΜΑΖΙ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΥ ΔΗΘΓΟΥΤΑΝ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΒΓΑΙΝΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΜΑΓΕΥΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΙΣΩΣ Η ΣΕΛΗΝΗ. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ. ΟΛΑ ΣΚΑΛΩΣΑΝ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗ ΜΑΓΔΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΗ ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ. ΜΑΓΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΕΛΕΓΕ. ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΩ Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ Σ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΩΣΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝ ΣΕ ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ. ΘΑ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΗ ΣΚΕΨΗ. ΕΙΣΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. ΜΑΓΔΑ ΘΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ Η ΜΑΓΔΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ. ΦΥΓΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΕΔΙΣΕΙ. ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΕΝΩ Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟΤΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ. ΑΧ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ. ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟ ΚΟΙΤΑΞΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ Η ΜΑΓΔΑ. ΤΟΤΕ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΕΚΡΥΨΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΠΟΥ ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΦΟΔΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΦΥΓΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΕΧΑΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΕΙΧΑΝΕ ΒΡΕΙ ΔΟΤΗ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ Η ΜΑΓΔΑ ΕΧΑΣΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ.ΣΥΜΠΤΩΣΗ?? Ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΕ. ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ. ΕΙΧΕ ΔΕΙΛΙΑΣΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΓΔΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗ ΜΕΤΑΠΙΣΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΜΕΣ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΜΟΝΗ. ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΗ ΜΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ
ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΗ ΜΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ. ΕΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΣΕ ΜΑΓΔΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΓΔΑ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ Η ΜΑΓΔΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΕ ΛΙΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΠΩΣ ΗΡΘΕΣ ΜΑΓΔΑ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΜΟΝΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ? ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ? ΤΟΝ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΕΧΩ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΑΛΛΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΛΕΟΝ. ΜΕ ΠΑΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΕΔΩ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΗΝ ΕΣΦΙΞΕ ΓΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ. ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΧΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΒΡΗΚΑ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΜΑΓΔΑ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΝΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΝΙΩΣΕ ΠΟΣΟ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ Τ ΑΣΤΡΑ. ΤΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΣ. ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΕΓΩ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΠΕ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Ξαφνικά, άκουσε μια βροντή και μια ριπή του ανέμου τον έριξε κάτω. Ο χώρος γέμισε σκόνη, που σχεδόν έκρυψε το φεγγάρι. Μπροστά του, ένα τεράστιο άσπρο άλογο σηκώθηκε στα πισινά του πόδια μ' ένα τρομακτικό χλιμίντρισμα.
Το αγόρι μόλις και διέκρινε τι γινόταν, αλλά, όταν η σκόνη κατακάθισε κάπως, αισθάνθηκε έναν πρωτόγνωρο τρόμο. Καβάλα στο άλογο καθόταν ένας καβαλάρης ντυμένος στα ολόμαυρα, μ' ένα γεράκι στον αριστερό του ώμο. Φορούσε ένα τουρμπάνι, κι ένα μαντίλι σκέπαζε το πρόσωπό του αφήνοντας ακάλυπτα μόνο τα μάτια. Έμοιαζε να είναι ο απεσταλμένος της ερήμου και ήταν ο πιο επιβλητικός άντρας που το αγόρι είχε δει μέχρι τότε. Ο παράξενος καβαλάρης τράβηξε το γιαταγάνι που ήταν κρεμασμένο από τη σέλα. Το ατσάλι άστραψε στο φεγγαρόφωτο.
- Ποιος τόλμησε να διαβάσει το πέταγμα των γερακιών; ρώτησε με τόσο δυνατή φωνή, που ο αντίλαλός της ακούστηκε ανάμεσα στις πενήντα χιλιάδες φοινικιές της Αλ-Φαγιούμ.
- Εγώ τόλμησα, είπε το αγόρι. Κι αμέσως θυμήθηκε την εικόνα του αγίου Ιακώβου του Ματαμόουρος με το άσπρο άλογο του να ποδοπατάει τους απίστους. Ακριβώς το ίδιο. Μόνο που τώρα οι όροι είχαν αντιστραφεί.
- Εγώ τόλμησα, επανέλαβε το αγόρι και έσκυψε το κεφάλι για να δεχτεί το χτύπημα του σπαθιού. Πολλές ζωές θα σωθούν, γιατί δεν είχατε υπόψη σας την Ψυχή του Κόσμου.
Το σπαθί όμως δεν έπεσε με ταχύτητα. Ο ξένος χαμήλωσε το χέρι του σιγά σιγά, ώσπου η άκρη της λεπίδας ν' αγγίξει το μέτωπο του αγοριού. Ήταν τόσο κοφτερή, που βγήκε μια σταγόνα αίμα.
Ο καβαλάρης καθόταν τελείως ακίνητος. Το ίδιο και το αγόρι. Ούτε για μια στιγμή δε σκέφτηκε να ξεφύγει. Μέσα στην καρδιά του μια παράξενη χαρά τον κυρίευε: θα πέθαινε για τον Προσωπικό του Μύθο. Και για τη Φατιμά. Τα σημάδια ήταν αληθινά, λοιπόν. Μπροστά του ήταν ο εχθρός και γι' αυτό δεν έπρεπε να φοβηθεί το θάνατο, γιατί υπήρχε μια Ψυχή του Κόσμου. Σε λίγο θα ήταν μέρος της. Αύριο και ο εχθρός θα ήταν μέρος της.
Ο ξένος όμως απλώς ακουμπούσε το σπαθί στο μέτωπό του.
Τ.
- Γιατί διάβασες το πέταγμα των πουλιών;
- Διάβασα μόνο αυτά που τα πουλιά ήθελαν να διηγηθούν. Εκείνα θέλουν να σώσουν την όαση κι εσείς θα πεθάνετε. Η όαση έχει περισσότερους άντρες από σας. Το σπαθί εξακολουθούσε ν' ακουμπά στο μέτωπό του.
- Ποιος είσαι εσύ για ν' αλλάξεις τη μοίρα που χάραξε ο Αλάχ;
-Ο Αλάχ δημιουργεί τους στρατούς, δημιουργεί και τα πουλιά. Ο Αλάχ μου έδειξε τη γλώσσα των πουλιών. Όλα γράφτηκαν από το ίδιο Χέρι, είπε το αγόρι, ενώ στο μυαλό του γύρισαν τα λόγια του καμηλιέρη.
Τελικά, ο ξένος απομάκρυνε το σπαθί από το κεφάλι του. Το αγόρι αισθάνθηκε μια κάποια ανακούφιση. Δεν μπορούσε όμως να ξεφύγει.
- Προσοχή με τις μαντείες, είπε ο ξένος. Όταν τα πράγματα είναι γραμμένα, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τα αποφεύγεις.
- Είδα μόνο ένα στρατό, είπε το αγόρι. Δεν είδα την έκβαση καμιάς μάχης.
Ο καβαλάρης φάνηκε ικανοποιημένος με την απάντηση. Εξακολουθούσε όμως να κρατά το σπαθί στο χέρι.
- Τι γυρεύει ένας ξένος σε ξένη χώρα;
- Ψάχνω για τον Προσωπικό μου Μύθο. Κάτι που ποτέ δε θα καταλάβεις.
Ο καβαλάρης ξαναέβαλε το σπαθί στη θήκη και το γεράκι στον ώμο του έβγαλε μια παράξενη κραυγή. Το αγόρι άρχισε να χαλαρώνει.
- Έπρεπε να δοκιμάσω το θάρρος σου, είπε ο ξένος. Το θάρρος είναι το πιο σημαντικό χάρισμα για όποιον ψάχνει τη Γλώσσα του Κόσμου.
Το αγόρι ξαφνιάστηκε. Εκείνος ο άνθρωπος μιλούσε για πράγματα γνωστά σε λίγους μόνο ανθρώπους.
- Ποτέ δεν πρέπει να χαλαρώνει κανείς, έστω και αν έχει φτάσει τόσο μακριά, συνέχισε. Πρέπει ν' αγαπά κανείς την έρημο, ποτέ όμως να μην της έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Γιατί η έρημος είναι μια δοκιμασία για όλους τους ανθρώπους: ελέγχει το κάθε βήμα και σκοτώνει τον αφηρημένο.
Αυτά τα λόγια τού θύμιζαν εκείνα του γέρου βασιλιά.
- Αν οι πολεμιστές έρθουν και ακόμη έχεις το κεφάλι σου πάνω στους ώμους, μετά τη δύση του ήλιου, αναζήτησε με, είπε ο ξένος.
Το ίδιο χέρι που είχε κρατήσει το σπαθί έσεισε ένα μαστίγιο. Το άλογο ξανασηκώθηκε στα πισινά του πόδια προκαλώντας ένα σύννεφο σκόνης.
- Πού μένετε; φώναξε το αγόρι καθώς ο καβαλάρης
απομακρυνόταν.
Το χέρι με το μαστίγιο έδειξε προς το νότο.
Το αγόρι είχε βρει τον αλχημιστή.
Τ.
Ξέχασα να πω πως είναι υπέροχη ιδέα αυτό με την αναδρομή, κύριε Ανδρέα. Το απόσπασμα 14 που γράψατε ότι είναι ένα από τα αγαπημένα σας, είναι και μένα ένα από τα αγαπημένα μου. Με συγκίνησε πολύ αυτό το κείμενο, ειλικρινά. Καληνύχτα σε όλους και όνειρα γλυκά. Τ.
O NIKOS ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ.Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ.ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΗΤΑΝ ΟΜΟΓΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ν ΥΟΡΚΗ ΚΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΕΝΑΣ ΦΤΩΧΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ.Η ΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ. ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΛΗΓΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΝΩΝΑΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΕΙΧΕ ΒΡΕΙ ΤΟ ΕΤΕΡΟ ΤΟΥ ΗΜΙΣΙ.
ΜΕΙΝΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ....
ΤΟ ΞΕΡΑΜΕ ΝΙΚΟ ΟΤΙ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.ΘΑ Ε3ΧΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ...
ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΤΕΛΗ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΧΩΡΙΣΕ. Ο ΝΙΚΟΣ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΝΑ ΠΕΤΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΑΘΗΚΕ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΚΕΙΝΗ.Ο ΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΕΤΑ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΕΠΕΣΕ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ.Η ΟΥΣΙΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΠΩΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ.Ο ΝΙΚΟΣ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΔΑΡΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΜΠΡΑΒΟΥΣ. ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΧΑΡΤΙ. ΑΛΗΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΩ. ΑΝ ΔΕ ΦΥΓΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.Η ΑΤΥΧΙΑ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ.Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΣΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΡΑΚΑΡΕ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΣΟΒΑΡΑ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΤΡΕΞΕ ΑΝΗΣΥΧΟΣ.ΕΠΙΑΝΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ . Η ΜΟΝΑΧΟΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ?ΡΩΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΤΥΧΩΣ
Ο ΠΑΡΕΡΑΣ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΔΙΝΕ ΦΟΒΟΤΑΝ
ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΥΡΙΕ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΝΟΥΜΕ.Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΗΤΑΝ ΕΞΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΥΠΗ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ Ο ΝΙΚΟΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ. ΕΙΧΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΜΑ ΚΑΤΑ ΣΥΜΠΤΩΣΗ
ΕΓΩ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΤΕ ΜΑ ΣΩΣΤΕΤΗ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΣΤΑΜΑΤΙΣΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΗΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΣΕΤΕ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΡΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΩΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΚ ΤΟΥ ΤΟΣΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕ ΤΩΡΑ Ο ΝΙΚΟΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΔΕΝ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΕ ΑΦΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ. ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΥΕ ΝΥΧΤΑ ΗΜΕΡΑ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΝ. Ο ΝΙΚΟΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ.ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ? ΜΗΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΗΝ ΑΥΓΗ? ΡΩΤΗΣΕ. Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΕΠΕΣΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΕΥΓΝΟΜΟΝΩΝΤΑΣ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.
ΟΧΙ ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΔΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ. ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΓΗ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΑΥΓΗ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΑΥΓΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΟΣΕΣ ΑΥΓΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ?Ο ΝΙΚΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΣ.Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΙ ΕΚΛΑΙΓΕ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΤΑΦΑΝΤΙΚΑ.ΝΑΙ ΝΙΚΟ ΜΟΥ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΟ. ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΘΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ ΔΙΧΩΣ ΤΕΛΟΣ
Αφιερωνεται σε οσους απο την κοινονικη τους ταξη ξεχνουν οτι ειναι ανθρωποι και το παιζουν θεοι. Ερχονται ομως στιγμες στη ζωη που τα λεφτα δε μετρουν και φαινεται ποσο λιγοι ειναι.ηθικον διδαγμα,. ολοι ανθρωποι ειμαστε φτανει να ειμαστε και ανθρωποι στην ψυχη και στην καρδια καληνυχτα σας αφιερωνεται σε ανθρωπους με ψυχη και με συναισθημα. σε ολους εσας φυσικα καληνυχτα σας
http://www.greektube.org/content/view/28584/2/
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Με Καλωσορίζατε ο καθένας σας ξεχωριστά και συνάμα διαφορετικά προσφέροντάς μου δωρεάν το πιό σπάνιο τέλειο,μοναδικό,ακριβό,απόκτημά σας!Και φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από την αγάπη σας,την καλοσύνη σας,την ζεστασιά της ψυχής σας και της καρδιάς σας.Ένιωσα με τη γλυκιά φωνούλα σας και τη ζεστή αγκαλιά σας ένα με εσάς..Είδα μέσα στον καθ'ένας σας ξεχωριστά..Είχε φύγει το περιτύλιγμα και είδα το περιεχόμενο..Που σαφώς σε αυτές τις περιπτώσεις το περυτίλυγμα δεν λέει,είναι φτωχό, γιατί δεν χρειάζεται παραπάνω φρου-φρού μιας και το περιεχόμενο είναι πλούσιο..! Ένιωσα πως νιώθατε,ποικίλα πολλαπλά συναισθήματα..Ένιωσα και είδα τι επιθυμούσατε..Απλώσατε τα χέρια σας και αυτό είναι πολύ θαυμάσιο,γιατί όταν απλώνεις το χέρι σου και δείχνεις την αγάπη σου παίρνεις ένα θετικό αντικαθρέφτισμα του εαυτού σου.Είναι και ο μοναδικός,πραγματικός τρόπος που έχουμε να δούμε τον εαυτό μας και να αναπτυχθούμε.Γιατί γινόμαστε άνθρωποι μόνο όταν απλώνουμε το χέρι και διακινδυνεύουμε να εμπιστευτούμε τους άλλους και να τους μπάσουμε μέσα στη ζωή μας.Εμείς Κισμετοπαιδάκια γλυκά έχουμε προ πολλού απλώσει τα χέρια μας,ρισκάραμε,εμπιστευτήκαμε και κερδίσαμε..!Κερδίσαμε την δικαίωση και καταξίωση του καλού μας φίλου Ανδρέα.Καθημερινά κερδίζουμε τα οφέλη αυτής της σελιδούλας που είναι πως νιώθουμε και αγγίζουμε ο ένας τον άλλον,με αγάπη,αποδοχή,εμπιστοσύνη..ούτως ώστε να ολοκληρωνόμαστε όλοι μαζί..Πως θα μπορούσα εγώ λοιπόν να αφήσω κενό ,άδειο το μικρό κομματάκι του Πάζλ που αντιστοιχεί σε εμένα χαλώντας σας την όμορφη καταπληκτική εικόνα του όταν δεν είναι ολοκληρωμένο.Αφού γνωρίζουμε πως για να αγοραστεί,να ξεχωριστεί το κάθε κοματάκι μιας που το καθένα είναι μοναδικό και έχει τη δική του αποκλειστική θέση,πως χρειάζεται τόσος χρόνος,αγώνας ,κόπος και πάνω απ'όλα ,όλα τα κομματάκια του για να γεμίσει και να ολοκληρωθεί! θα μπορούσα εγώ να το αφήσω λειψώ.?Τι φταίνε τα άλλα όμορφα,γλυκά κοματάκια και τι φταίω και εγώ να μείνω μοναχούλι σαν ορφανούλι,παραπονούλι,ψωριαρούλι.. Πως θα μπορούσα λοιπόν να το παραβλέψω και να το προσπεράσω αυτό και να μην σας πω Χαρούμενα Καλώς σας βρήκααα!!!!!!!!!!!!!!!!!!Και όπως σοφά είπε και ο καλός μας φίλος Ανδρέας "ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό"και αφού "οι κεραυνοί δεν σκιάζουν τα ψηλά βουνά"συνεχίζουμε μπροστά και η Κισμετοπαρέα όλοι προς τη δόξα τραβάαααααααααααα!!!Σας Ευχαριστώ όλους..πάρα πολύ!!Δεν θα μπορούσα με τίποτα να σας στερηθώ,το είδατε εξάλλου αυτό,σας Λατρεύω και σας Αγαπώ πολύ..Ειλικρινά με Τιμά και νιώθω μεγάλη Χαρά που με έχετε συγκαταλέξει μέσα στις καλές φιλεναδίτσες σας ή φίλους,είναι για μένα το σπουδαιότερο δώρο αυτό μέχρι τώρα και το φυλάω σαν κόρη οφθαλμού!Και όπως λέει και Η Λάμια στον γλυκό μας Κενανούλη:1) Θα σ'αγαπώ μέχρι να ασπρίσει και η τελευταία τρίχα από τα μαλλιά μου.2)Όπως γέρνουν οι Ιτιές προς το νερό..3)Οπως συρρέουν τα μυγάκια στο φως ..έτσι σας έχω ανάκη και δεν μπορώ να σας αποχωριστώ..Από τις πιο καταπληκτικές σκηνές του έργου..Και επειδή εγώ όμως ευτυχώς δεν είμαι Λάμια που δεν τήρησε αυτά που έλεγε τότε πως ένιωθε..Θα με ανεχτήτε κι'άλλο!!χιχι!!Φίλε Ανδρέα επειδή δεν προλαβαίνω εν τάχυ,η αποψινή σου ιστορία ρομαντική ,ευαίσθητη,ρεαλιστική,συγκινητική..θαυμάσιο το σοφό δίδαγμά σου το οποίο όμως πείθει και τον πιο δύσπιστο ότι όντως έχεις απόλυτο δίκιο ,αφού το βλέπεικαι το νιώθει μέσα από την ιστορία σου που δεν είναι πέρα για πέρα φανταστική αντιθέτως..Σε Συγχαίρω και πάλι δικαίως..Κισμετοπαιδάκια γλυκά τα κατάφερα πάλι.. Όντως το κοκοράκι μου φταίει,είναι πονηρούλι και ζωηρούλι και κάνει ότι θέλει αυτό.Μου αλλάζει την ώρα επίτηδες γιατί φοβάται μην το πιάσω και πάει στη κατσαρόλα για μεζέ..χιχι! Μια γλυκιά καληνύχτα σε όλους μας..Φιλάκια πολλά!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
http://youtu.be/3slbC_397Eg........ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!! ...............Π
καλημερα
καλημερα Π
καλημεραααααααααααααααααααααααα υποβολεα εκ σαμου
ελενη
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΑΝΔΡΕΑ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΛΕΝΗ Τ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ..........Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΝΑ ΚΤΙΣΜΑ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ. ΕΠΕΙΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΓΕΡΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ.ΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΑ ΒΑΛΑΜΕ ΠΡΙΝ 10 ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΗΝΕΣ. ΕΔΩ ΠΕΤΥΧΑΜΕ ΕΝΑ ΘΑΥΜΑ.ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΑ ΜΑΙΛ .ΚΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΙΛ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΑΖΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΚΑΛΗΣ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ. ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΟΙ ΟΠΩΣ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΝΟΥΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ. ΒΕΒΑΙΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑΜΠΟΥΡΙΑ.ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΤΙΣΜΕ ΟΛΟ ΑΓΑΠΗ ΚΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΥΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΣΑΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΕΣ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΩΘΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑ ΟΤΑΝ ΜΕ ΚΟΠΟ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΟΤΑΝ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΑΠΕΛΠΙΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙ?ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΕΙΩΜΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΜΕ.ΕΤΣΙ ΚΑΙ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΠΟΥ ΧΑΡΗΚΑΜΕ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΗΣ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΛΩΝΑ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΤΙΣΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ. ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΠΩΣ ΣΙΓΟΥΡΕΥΤΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΙΨΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΖΛ.ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ Κ2 ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΡΑΦΕΙ.ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.ΤΟ ΠΑΖΛ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΝΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΙΨΕΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥ.ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ Ο ΓΛΥΚΟΣ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΥΛ ΜΕ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΧΙΟΥΜΟΡ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ.....
ΑΝΔΡΕΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ !!!
ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ.
ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΙΑ !!!
ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΛΕΨΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΕΣΙΜΟ , ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΙΛΙΑ???
ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΑΝΤΩ:
ΠΟΛΛΟΙ, ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ !!!
ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΗΔΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΑΚΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ..
ΦΙΛΗ Κ2 ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ, ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ...
ΕΙΣΑΙ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΗ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ...WALL CAM
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ...
ΠΑΡΙΟΣ - ΓΟΝΙΔΗΣ - ΟΙ ΦΙΛΟΙ
http://www.youtube.com/watch?v=drFVNFZ29U8&feature=related
F O R ❥ YOU MY FRIENDS¸¸.☆♥❥❥❥ ¸¸.☆♥❥❥
οταν χαραζει στο αιγαιο
http://www.youtube.com/watch?v=ay_iJuMZjco&NR=1
♥ ♥ ax kai na feuge to ploio♥ ♥
http://www.youtube.com/watch?v=dbyidLNswUY&feature=related
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΤΕ ΣΜΙΘ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ...
http://www.thea.gr/userfiles/8133d869-0cd2-40cd-82b6-3d09f3d027d1/11_rodos_625.jpg
Γεια σας, παιδιά. Γλυκέ μου υποβολέα, τι ευχάριστη, τι υπέροχη έκπληξη ήταν αυτή σήμερα όταν άνοιξα τη σελίδα και είδα το χθεσινό σου σχόλιο! Χαίρομαι τόσο, τόσο πολύ!!! Ε.Κ. μου, πολύ όμορφο όντως το ηλιοβασίλεμα, αυτή η εικόνα που μας έβαλες είναι υπέροχη! Κύριε Ανδρέα, και η χθεσινή σας ιστορία γεμάτη νόημα, γιατί πολύ απλά, όσο πλούσιος και να είναι κάποιος, δεν αγοράζονται όλα με τα χρήματα. Ένα απ' αυτά είναι η υγεία. Ένα άλλο η αγάπη. Και ο Νίκος την αγάπησε πιο αγνά, πιο αληθινά και με περισσότερη ανιδιοτέλεια από τον ίδιο της τον πατέρα. Τ.
Και τώρα αποσπάσματα από τον Αλχημιστή. Είναι πολύ ωραία πιστεύω αυτά που θα σας βάλω απόψε. Τ.
ΤΟ ΠΡΩΙ της επομένης, δυο χιλιάδες ένοπλοι βρίσκονταν κρυμμένοι ανάμεσα στις φοινικιές της Αλ-Φα-γιούμ. Πριν φτάσει ο ήλιος στο ζενίθ, πεντακόσιοι πο-
λεμιστές εμφανίστηκαν στον ορίζοντα.........................................................................................................................................................................................................................
Οι άντρες της όασης περικύκλωσαν τους καβαλάρηδες της ερήμου................................................................................................................................................................ Αν δεν υπήρχαν τα σώματα των νεκρών, η όαση θα φαινόταν ότι ζει μια κανονική μέρα.
Μόνο ένας πολεμιστής έμεινε ζωντανός, ο επικεφαλής του αποσπάσματος. Το απόγευμα τον οδήγησαν στους αρχηγούς των φυλών, οι οποίοι τον ρώτησαν γιατί είχε παραβιάσει την παράδοση. Ο επικεφαλής απάντησε ότι οι άντρες του ήταν πεινασμένοι και διψασμένοι, εξαντλημένοι έπειτα από τόσες μέρες μάχης: γι' αυτό είχαν αποφασίσει να εισβάλουν σε μια όαση για να μπορέσουν να συνεχίσουν τον πόλεμο.
Ο αρχηγός της φυλής είπε ότι λυπόταν για τους πολεμιστές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιτρεπόταν να παραβιάζεται η παράδοση. Το μόνο πράγμα που άλλαζε στην έρημο ήταν οι αμμόλοφοι, όταν φυσούσε ο άνεμος.
Στη συνέχεια καταδίκασε τον επικεφαλής σε έναν ατιμωτικό θάνατο. Αντί να τον σκοτώσουν μ' ένα σπαθί ή με μια σφαίρα τουφεκιού, τον απαγχόνισαν από μια φοινικιά.............................................................................
Ο αρχηγός της φυλής κάλεσε τον ξένο και του έδωσε πενήντα χρυσά νομίσματα. Μετά του υπενθύμισε ξανά την ιστορία του Ιωσήφ της Αιγύπτου και τον παρακάλεσε να γίνει σύμβουλος της όασης.
Τ.
ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ είχε δύσει τελείως και τα πρώτα αστέρια είχαν αρχίσει να εμφανίζονται (όχι πολύ λαμπρά, γιατί ήταν ακόμη πανσέληνος), το αγόρι προχώρησε νότια. Εκεί υπήρχε μόνο μια σκηνή και σύμφωνα με μερικούς Άραβες ο τόπος ήταν γεμάτος τζίνι. Το αγόρι όμως κάθισε και περίμενε πολλή ώρα.
Όταν το φεγγάρι ήταν πια ψηλά στον ουρανό, εμφανίστηκε ο αλχημιστής. Κουβαλούσε στον ώμο του δυο ψόφια γεράκια.
- Εδώ είμαι, είπε το αγόρι.
- Δεν έπρεπε, απάντησε ο αλχημιστής. Εκτός εάν ο Προσωπικός Μύθος σου ήταν να φτάσεις μέχρι εδώ.
- Γίνεται πόλεμος μεταξύ των φυλών. Αδύνατο να διασχίσω την έρημο.
Ο αλχημιστής κατέβηκε από το άλογό του κι έκανε νόημα στο αγόρι να τον ακολουθήσει μέσα στη σκηνή. Ήταν μια σκηνή σαν όλες τις άλλες που είχε γνωρίσει στην έρημο, με εξαίρεση τη μεγάλη κεντρική σκηνή, που είχε την πολυτέλεια των παραμυθιών. Κοίταξε για εργαλεία και φούρνους αλχημείας, δεν είδε όμως τίποτε τέτοιο. Υπήρχε μόνο ένας σωρός από βιβλία, μια εστία και χαλιά με παράξενα σχέδια.
- Κάθισε, θα ετοιμάσω τσάι, είπε ο αλχημιστής. Και θα φάμε μαζί αυτά τα γεράκια.
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Τ.
- Γιατί θέλατε να με δείτε; είπε το αγόρι.
- Εξαιτίας των σημαδιών, απάντησε ο αλχημιστής.
Ο άνεμος μου εκμυστηρεύτηκε πότε θα 'ρχόσουν. Και ότι θα είχες ανάγκη από βοήθεια.
- Δεν πρόκειται για μένα. Πρόκειται για τον άλλο ξένο, τον Άγγλο. Εκείνος σας έψαχνε.
- Εκείνος πρέπει να βρει άλλα πράγματα πριν βρει εμένα. Είναι όμως στο σωστό δρόμο. Άρχισε να αγναντεύει την έρημο.
- Κι εγώ;
- Όταν θέλουμε πάρα πολύ κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε το όνειρό μας, είπε ο αλχημιστής, επαναλαμβάνοντας τα λόγια του γέρου βασιλιά. Το αγόρι κατάλαβε. Ένας ακόμα άνθρωπος είχε βρεθεί στο δρόμο του για να τον οδηγήσει στον Προσωπικό Μύθο του.
- Κι εσείς θα μου τον μάθετε;
- Όχι. Ήδη ξέρεις ό,τι χρειάζεσαι. Απλώς θα σε ωθήσω προς το θησαυρό σου.
- Υπάρχει πόλεμος μεταξύ των φυλών, επέμεινε το αγόρι.
- Την ξέρω την έρημο.
- Ήδη βρήκα το θησαυρό μου. Έχω μια καμήλα, τα λεφτά από το μαγαζί των κρυστάλλων και πενήντα χρυσά νομίσματα. Στη χώρα μου θα είμαι πλούσιος.
- Κι όμως, τίποτε απ' αυτά δεν είναι κοντά στις πυραμίδες, είπε ο αλχημιστής.
- Έχω τη Φατιμά. Είναι ένας θησαυρός μεγαλύτερος από αυτόν που κατάφερα να μαζέψω.
- Ούτε κι αυτή είναι κοντά στις πυραμίδες.
Έφαγαν τα γεράκια σιωπηλά. Ο αλχημιστής άνοιξε ένα μπουκάλι και γέμισε το ποτήρι του αγοριού μ' ένα κόκκινο υγρό. Ήταν κρασί, και μάλιστα ένα από τα καλύτερα κρασιά που το αγόρι είχε πιει ποτέ. Το κρασί όμως απαγορευόταν από το νόμο.
- Το κακό δεν περιέχεται σ' αυτό που μπαίνει από το στόμα του ανθρώπου, είπε ο αλχημιστής. Το κακό περιέχεται σ' αυτό που βγαίνει από κει.
Το αγόρι αισθανόταν όλο και πιο χαρούμενο εξαιτίας του κρασιού, αν και φοβόταν τον αλχημιστή. Κάθισαν έξω από τη σκηνή, κοιτάζοντας το φεγγαρόφωτο που θάμπωνε τ' αστέρια.
- Πιες και διασκέδασε λιγάκι, είπε ο αλχημιστής, διαπιστώνοντας ότι το αγόρι γινόταν όλο και πιο χαρούμενο. Ν' αναπαυτείς, όπως συνήθως αναπαύεται ο πολεμιστής πριν από τη μάχη. Μην ξεχάσεις όμως ότι όπου είναι η καρδιά σου, εκεί και ο θησαυρός σου. Και πρέπει οπωσδήποτε να βρεις το θησαυρό σου, για να έχουν νόημα όσα έχεις ανακαλύψει στο δρόμο σου.
»Αύριο να πουλήσεις την καμήλα σου και ν' αγοράσεις ένα άλογο. Δεν μπορείς να βασίζεσαι στις καμήλες: κάνουν χιλιάδες βήματα χωρίς κανένα σημάδι κούρασης. Ξαφνικά όμως γονατίζουν και πεθαίνουν. Τα άλογα κουράζονται σιγά σιγά. Και μπορείς να ξέρεις πάντα τι μπορείς να απαιτείς απ' αυτά ή πότε θα πεθάνουν.
Τ.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΝΥΧΤΑ το αγόρι εμφανίστηκε στη σκηνή του αλχημιστή με ένα άλογο. Περίμενε λίγο κι εκείνος εμφανίστηκε καβάλα στο ζώο και με το γεράκι στον αριστερό ώμο του.
- Δείξε μου τη ζωή στην έρημο, είπε ο αλχημιστής. Μόνο όποιος βρίσκει τη ζωή μπορεί να βρει θησαυρούς.
Ξεκίνησαν την πορεία πάνω στην άμμο, ενώ το φεγγάρι έλαμπε ακόμη από πάνω τους. «Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βρω τη ζωή στην έρημο», σκέφτηκε το αγόρι. «Ακόμη δεν ξέρω την έρημο».
Ήθελε να γυρίσει για να πει τις σκέψεις του στον αλχημιστή, τον φοβόταν όμως. Έφτασαν στο σημείο με τις πέτρες, όπου το αγόρι είχε δει τα γεράκια στον
ουρανό· το μόνο που διέκοπτε τη σιωπή της ερήμου ήταν ο άνεμος.
- Δε θα καταφέρω να βρω ζωή στην έρημο, είπε το αγόρι. Ξέρω ότι υπάρχει, δε θα καταφέρω όμως να τη βρω.
-Η ζωή έλκει τη ζωή, απάντησε ο αλχημιστής.
Και το αγόρι κατάλαβε. Αμέσως χαλάρωσε τα ηνία του αλόγου του, που προχώρησε ελευθέρα πάνω στις πέτρες και την άμμο. Ο αλχημιστής προχωρούσε σιωπηλός και το άλογο του αγοριού βάδισε για μισή σχεδόν ώρα. Δε φαίνονταν πια οι φοινικιές της όασης, μόνο το τεράστιο φεγγάρι στον ουρανό και οι βράχοι που έλαμπαν με μια ασημένια λάμψη. Ξαφνικά, σ' ένα σημείο όπου δεν είχε βρεθεί ποτέ πριν, το αγόρι παρατήρησε ότι το άλογό του σταμάτησε απότομα.
- Εδώ υπάρχει ζωή, απάντησε το αγόρι στον αλχημιστή. Δε γνωρίζω τη γλώσσα της ερήμου, αλλά το άλογό μου γνωρίζει τη γλώσσα της ζωής.
Κατέβηκαν από τα άλογα. Ο αλχημιστής δεν είπε τίποτε. Κοιτούσε τις πέτρες, βαδίζοντας σιγά. Ξαφνικά σταμάτησε κι έσκυψε όλο προσοχή. Στο έδαφος υπήρχε μια τρύπα ανάμεσα στις πέτρες· ο αλχημιστής έχωσε το χέρι του στην τρύπα και συνέχισε χώνοντας το μπράτσο μέχρι τον ώμο. Κάτι σάλεψε εκεί μέσα και τα μάτια του αλχημιστή -το αγόρι μόνο τα μάτια του μπορούσε να δει- μισόκλεισαν από την προσπάθεια και την ένταση. Το χέρι φαινόταν να παλεύει μ' αυτό που ήταν μέσα στην τρύπα. Μ' ένα πήδημα που τρόμαξε το αγόρι, ο αλχημιστής τράβηξε το χέρι του και σηκώθηκε αμέσως όρθιος. Στο χέρι του κρατούσε ένα φίδι από την ουρά.
Και το αγόρι πήδηξε, προς τα πίσω όμως. Το φίδι σπαρταρούσε ασταμάτητα, βγάζοντας θορύβους και σφυρίγματα που έσπαζαν τη σιωπή της ερήμου. Ήταν μια νάγια, που το δηλητήριο της θα μπορούσε να σκοτώσει έναν άνθρωπο σε λίγα λεπτά.
«Προσοχή στο δηλητήριο», πρόλαβε και σκέφτηκε το αγόρι. Αλλά ο αλχημιστής είχε χώσει το χέρι του στην τρύπα και μάλλον είχε ήδη δαγκωθεί. Το πρόσωπό του όμως ήταν ήρεμο. «Ο αλχημιστής είναι διακοσίων χρόνων», είχε πει ο Άγγλος. Σίγουρα θα ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τα φίδια της ερήμου.
Τ.
Το αγόρι είδε πως ο σύντροφός του πήγε προς το άλογο και τράβηξε το γιαταγάνι του. Χαράζοντας μ' αυτό έναν κύκλο στο έδαφος, έβαλε το φίδι στη μέση. Το ζώο ακινητοποιήθηκε αμέσως.
- Μην ανησυχείς, είπε ο αλχημιστής. Δε θα φύγει από κει. Κι εσύ ανακάλυψες τη ζωή στην έρημο, το σημάδι που χρειαζόμουνα.
- Γιατί ήταν αυτό τόσο σημαντικό;
- Γιατί οι πυραμίδες είναι περικυκλωμένες από έρημο.
Το αγόρι δεν ήθελε ν' ακούσει για τις πυραμίδες. Από την προηγούμενη νύχτα αισθανόταν ένα βάρος και μια στενοχώρια στην καρδιά. Γιατί το να πάει να ψάξει για το θησαυρό του σήμαινε ότι έπρεπε να αφήσει τη Φατιμά.
- Θα σε οδηγήσω στην έρημο, είπε ο αλχημιστής.
- Θέλω να μείνω στην όαση, απάντησε το αγόρι. Έχω ήδη βρει τη Φατιμά. Και αυτή για μένα αξίζει πιο πολύ κι από το θησαυρό.
-Η Φατιμά είναι γυναίκα της ερήμου, είπε ο αλχημιστής. Ξέρει ότι οι άντρες πρέπει να φεύγουν για να μπορούν να επιστρέψουν. Εκείνη έχει ήδη βρει το θησαυρό της: εσένα. Περιμένει τώρα να βρεις κι εσύ αυτό που ψάχνεις.
Τ.
- Κι αν αποφασίσω να μείνω;
- Θα είσαι ο σύμβουλος της όασης. Έχεις αρκετό χρυσάφι για ν' αγοράσεις πολλά πρόβατα και πολλές καμήλες. Θα παντρευτείς τη Φατιμά και θα ζήσετε ευτυχισμένοι τον πρώτο χρόνο. Θα μάθεις να αγαπάς την έρημο και θα γνωρίσεις μία μία τις πενήντα χιλιάδες φοινικιές, θα καταλάβεις πώς αναπτύσσονται και θα σου φανερώσουν έναν κόσμο που αλλάζει ασταμάτητα. Και θα καταλάβεις τα σημάδια όλο και καλύτερα, γιατί η έρημος είναι ένας δάσκαλος ανώτερος από τους άλλους δασκάλους.
»Το δεύτερο χρόνο θα θυμηθείς ότι υπάρχει ένας θησαυρός. Τα σημάδια θ' αρχίσουν να μιλάνε επίμονα γι' αυτόν κι εσύ θα προσπαθήσεις να τα αγνοήσεις. Θα κάνεις χρήση της γνώσης σου μόνο για το καλό της όασης και των κατοίκων της. Οι αρχηγοί των φυλών θα σου είναι ευγνώμονες γι' αυτό. Οι καμήλες σου θα σου χαρίσουν πλούτο και εξουσία.
»Τον τρίτο χρόνο τα σημάδια θα συνεχίσουν να μιλάνε για το θησαυρό σου και τον Προσωπικό Μύθο σου. Θα τριγυρίζεις στην όαση τη μια νύχτα πίσω από την άλλη και η Φατιμά θα γίνει μια θλιμμένη γυναίκα, γιατί υπήρξε η αιτία να διακόψεις το δρόμο σου. Εσύ όμως θα συνεχίσεις να την αγαπάς και θα βρεις ανταπόκριση. Θα θυμηθείς ότι εκείνη ποτέ δε σου ζήτησε να μείνεις, γιατί μια γυναίκα της ερήμου ξέρει να περιμένει τον άντρα της. Γι' αυτό δε θα της καταλογίσεις ευθύνες. Θα τριγυρίσεις όμως πολλές νύχτες στην άμμο της όασης κι ανάμεσα στις φοινικιές, σκεπτόμενος ότι ίσως θα μπορούσες να είχες προχωρήσει, αν είχες περισσότερη εμπιστοσύνη στην αγάπη σου για τη Φατιμά. Γιατί αυτό που σε κράτησε στην όαση ήταν ο δικός σου φόβος μήπως δεν ξαναγυρίσεις ποτέ. Κι εκείνη τη στιγμή τα σημάδια θα σου δείξουν ότι ο θησαυρός σου θάφτηκε για πάντα.
»Τον τέταρτο χρόνο τα σημάδια θα σε εγκαταλείψουν γιατί αρνήθηκες να τα ακούσεις. Οι αρχηγοί των φυλών θα το καταλάβουν και θα καθαιρεθείς από το συμβούλιο. Θα είσαι μεν ένας πλούσιος έμπορος, με πολλές καμήλες και πολλά εμπορεύματα, αλλά θα περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου τριγυρίζοντας μεταξύ των φοινικιών και της ερήμου, ξέροντας ότι δεν πραγματοποίησες τον Προσωπικό Μύθο σου και ότι τώρα είναι πια πολύ αργά.
»Χωρίς να έχεις καταλάβει ότι η Αγάπη ποτέ δεν εμποδίζει έναν άνθρωπο ν' ακολουθήσει τον Προσωπικό Μύθο του. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, θα πει ότι δεν πρόκειται για την αληθινή Αγάπη, εκείνη που μιλά τη Γλώσσα του Κόσμου.
Τ.
Ο αλχημιστής έσβησε τον κύκλο που είχε χαράξει στο έδαφος και το φίδι έσπευσε να εξαφανιστεί ανάμεσα στις πέτρες. Το αγόρι σκεφτόταν τον έμπορο κρυστάλλων, που πάντα ήθελε να πάει στη Μέκκα, και τον Άγγλο, που έψαχνε για έναν αλχημιστή. Το αγόρι σκεφτόταν μια γυναίκα που εμπιστεύτηκε την έρημο και η έρημος της έφερε μια μέρα τον άνθρωπο που ήθελε ν' αγαπήσει.
Ανέβηκαν στα άλογά τους κι αυτή τη φορά το αγόρι ήταν εκείνο που ακολούθησε τον αλχημιστή. Ο άνεμος έφερνε τους ήχους της όασης κι εκείνος προσπαθούσε να διακρίνει τη φωνή της Φατιμά. Εκείνη τη μέρα δεν είχε πάει στο πηγάδι εξαιτίας της μάχης.
Την ίδια νύχτα, καθώς κοιτούσε ένα φίδι μέσα σ' έναν κύκλο, ο παράξενος καβαλάρης με το γεράκι στον ώμο του είχε μιλήσει για αγάπη και θησαυρούς, για τις γυναίκες της ερήμου και για τον Προσωπικό Μύθο του.
- Θα έρθω μαζί σας, είπε το αγόρι. Κι αμέσως αισθάνθηκε γαλήνη μέσα στην καρδιά του.
- Θα ξεκινήσουμε αύριο, πριν από την αυγή, ήταν η μοναδική απάντηση του αλχημιστή.
Τ.
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα. Τ.
Στην όχθη του ποταμού Κηρέα βρίσκεται ο πολυθρύλιτος πλάτανος. Είναι ένα θαύμα και μοναδικό μνημείο της φύσης ηλικίας 2500 ετών. Ο Δημ Σέττας στο βιβλίο του μας πληροφορεί ότι ο κορμός έχει περίμετρο 18 μέτρα και διάμετρο 6 μέτρα. Η κουφάλα του έχει έκταση 14 τ.μέτρα. Το ύψος του 30 μέτρα. Η θέα του δένδρου είναι συγκλονιστική και δεν περιγράφεται με αριθμούς. Ο ίδιος γράφει για τους θρύλους του γερο πλάτανου. Όποιος βρεθεί τα μεσάνυχτα κάτω από αυτόν ακούει φωνές και όργανα να παίζουν. Βλέπει ξωτικά, δαιμόνια και νεράιδες να διαβαίνουν στις όχθες του ποταμού. Ο γερο Βασίλης, περιβολάρης, λέει ότι ο πλάτανος επειδή είναι χιλιόχρονος γι' αυτό είναι στοιχειωμένος. Όσο κι άν φυσήξει ο αέρας δεν σπάει ούτε κλαρί, ούτε αστροπελέκι το πιάνει.
ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ Α ΜΕΡΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ. ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΘΡΥΛΟΣ ΠΛΑΘΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
http://www.youtube.com/watch?v=Rp0MkAtiDdE&feature=related
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΟΤΑ ΜΟΥ ΚΗΡΕΑ.ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ .ΑΝΔΡΕΑ ΑΥΤΟΣς Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΕΙΝΑΙ 2500 ΕΤΩΝ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΕΡΟΣΤΕΡΓΙΟΣ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ,ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΑΚΟΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΙ ΟΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΝΑ ΔΕΧΤΕΙ. ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΕΙ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΙΣ ΞΑΣΤΕΡΙΕΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ.
ΝΑΙ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΚΟΥΦΑΛΑ ΤΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 14 ΜΕΤΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ.ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΠΟΛΛΟΙ ΛΕΕΙ Ο ΘΡΥΛΟΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΞΩΤΙΚΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΣΤ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ. ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΠΙΣΙΣ ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΡΙΓΥΡΝΟΥΝ ΝΕΡΑΙΔΕΣ,ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΑ. ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΛΗΟΙ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΧΟΡΟ ΞΩΤΙΚΩΝ. ΑΥΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΝ. ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΙ. ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΟΤΕ ΕΙΠΑΝ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΙ ΑΜΕΣΩΣ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ. ΣΕ ΔΥΟ ΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ.ΟΙ ΠΑΛΗΟΙ ΦΟΒΟΤΑΝ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΕΔΩ. ΔΕΣ ΥΨΟΣ Ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΘΕΑ.ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΗΔΙΕΣ ΑΝΔΡΕΑ.
ΕΓΩ ΤΙΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.ΟΤΑΝ ΛΕΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ. ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΑ ΟΤΙ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΟΥΛΑΣ ΜΟΥ. ΕΚΕΙΝΗ ΠΙΣΤΕΥΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΡΥΛΟΥΣ.ΕΚΕΙΝΗ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΜΙΚΡΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΗΡΘΕ.ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΑΔΙ. ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΙΣΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΑ ΕΙΔΕ.ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΦΩΤΕΙΝΑ. ΑΓΓΕΛΟΙ.ΤΗΝ ΕΙΔΑΝ ΝΑ ΚΡΑΤΑ ΑΠΟ ΘΕΜΜΑ ΠΙΣΤΗΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ. ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΞΩΤΙΚΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΕ. ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΥΛΗ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ. ΓΙΟΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΔΙΑΝΕΙΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ.
ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ.
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΤΑΝ ΒΑΝΑΥΣΟΣ ΚΑΙ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΕΡΧΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΙ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΕ ΠΟΙ ΜΟΛΟΠΕΣ ΕΙΧΑΝ ΦΥΓΕΙ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΒΑΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΘΑΝΕ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ. ΑΠΟ ΤΑ 5 ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΣΤΑ 10 ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΕΧΘΕΣ. ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΗΛΘΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΔΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ. ΜΟΥ ΦΑΝΗΚΕ ΠΩΣ ΦΕΥΓΑΛΕΑ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΝΕΣΩΣ. ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΜΑΖΙ ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ.
ΚΑΛΑ ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΕΙΠΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΕ ΘΡΥΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΟΛΟΙ.
ΕΣΥ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ.
ΜΟΛΙΣ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟΝ ΧΑΣΤΟΥΚΗΣΕ ΒΑΝΑΥΣΑ. ΣΕ ΜΙΣΩ!!!!!!!!ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΖΩΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ.
ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ.
ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΟΠΡΙΤΗ. ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ.
ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΗΡΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ. ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΑΙΜΟΝΙΑ ΑΝ ΠΑΣ.
ΠΑΨΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΛΕΓΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΔΙΩΞΩ.ΤΟΥ ΕΙΠΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΣΙΝΤΡΙΜΜΕΝΟΣ.ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΝΑ ΤΟ ΣΚΑΣΕΙ. ΠΗΓΕ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟ ΠΑΝΗΨΥΛΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΑΙ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ.ΕΠΕΣΕ ΜΠΡΟΥΜΙΤΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΕ ΑΝΑΦΙΛΗΤΑ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΡΗΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ.ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΟΝΤΑΝ ΕΝΑ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΑΓΩΣΕ. ΕΙΔΕ ΝΑ ΚΑΘΡΕΠΤΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ, ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΑ ΣΤΑ ΕΚΕΤΟ ΜΕΤΡΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΚΡΥΣΕ,ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΟΜΟ. ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΜΙΑ ΜΕΛΛΟΔΙΚΗ ΦΩΝΗ. ΑΚΟΥΣΕΜΕ ΑΝΔΡΕΑ. ΟΣΑ ΠΙΣΤΕΥΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΓΝΩΡΙΣΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΑ.ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΣΕ ΜΕΡΗ ΟΝΕΙΡΩΔΗ ΠΟΥ ΔΕ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΟΜΙΣΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΡΛΕΤΑ ΜΑΚΡΥΑ ΣΤΗΝ ΟΧΘΗ ΕΒΛΕΠΕ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΝ. ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΥΡΙΣΕ ΑΠΟ ΤΟΜΑ ΚΙ ΕΒΓΑΛΕ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ. ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ ΤΗΣ ΝΕΡΑΙΔΑΣ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΔΙΚΗ ΤΟΥ.Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΑΜΠΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 30 Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ 10.
ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΜΕ ΜΕΛΩΔΙΚΗ ΦΩΝΗ. ΚΑΘΕ ΧΑΣΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΘΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΤΑΜΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΣΚΩ ΕΓΩ. ΜΟΝΟ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΚΑΙ ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΓΙΑ ΜΑΣ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΞΕΝΙΑ ΤΗΣ ΦΩΤΕΙΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΓΙΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΜ,ΕΣΩΣ.
ΓΙΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΜ,ΕΣΩΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΝΕΡΑΙΔΑ.
ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ.ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΤΡΕΧΕ ΚΑΙ ΚΡΥΦΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤ ΑΣΤΕΡΙΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΗΞΕΡΕ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙ. ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΟΤΑΝ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΓΙΑΤΡΕΥΕ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ 18 ΟΤΑΝ ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ.
ΖΕΛΝΤΑ Σ ΑΓΑΠΩ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ
ΜΑ ΕΙΜΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ.
ΟΧΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΝΑ ΤΗ ΦΙΛΗΣΕΙ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΜΑ ΔΑΚΡΥΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΔΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΥΤΕ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΖΕΛΝΤΑ, ΖΕΛΝΤΑ ΦΩΝΑΖΕ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΣ. ΖΕΛΝΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ.
ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ ΠΙΑ 35. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ.ΚΙ ΕΙΧΕ ΦΕΡΕΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΤΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΓΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΓΕΛΟΥΣΕ ΜΗ ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΣΟΒΑΡΑ.ΤΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΗΡΘΕ ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΑ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ. ΜΠΑ ΕΛΕΓΕ ΙΣΩΣ ΜΟΝΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ.ΕΚΑΝΕ ΣΥΝΤΡΙΜΜΕΝΟΣ ΚΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΦΥΓΕΙ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ
ΑΝΔΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΑ. ΗΤΑΝ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΛΕΣ ΚΙ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ. ΤΟΣΟ ΜΕΛΩΔΙΚΗ ΤΟΣΟ ΟΙΚΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΕ.Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΛΙΤΟΥΡΗΣΕ. Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΤΟΝ ΘΑΜΠΩΝΕ. ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΟΤΣΟΣ ΑΛΛΑ ΞΑΝΘΑ ΝΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΤΑΛΕΥΚΟ ΦΟΡΕ ΜΑΣΤΗΣ. ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΦΟΡΟΥΣΕ ΕΝΑ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΕΒΛΕΠΕ. ΣΤΟΥΣ ΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΔΥΟ ΓΑΛΑΖΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ. ΣΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΑΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ
ΕΚΠΛΗΣΣΕΣΑΙ ΑΝΔΡΕΑ?ΕΣΥ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΜΑΣ ΕΙΔΕΣ. ΤΟ ΝΟΜΙΣΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ?ΕΣΥ ΖΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΑΘΕΠΤΗ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΣΜΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ ΚΑΙ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ.΄ΖΕΛΝΤΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ. ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΙΣΩ.
ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕ ΜΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΔΡΕΑ.ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ ΕΧΘΕΣ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ
ΠΟΙΑ? ΡΩΤΗΣΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΗΓΕ ΠΩΣ ΤΗΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΥΦΑΛΑ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ.ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ 1000 . ΜΕΣΑ ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΑΔΙ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΡΙΓΗΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ. ΕΒΓΑΛΕ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΟΥΦΤΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΙΞΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ. ΛΑΜΠΙΡΙΖΕ ΗΤΑΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΤΟΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΡΥΠΑ ΕΙΔΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ. ΕΝΑΝ ΜΠΛΕ ΣΚΟΥΡΟ ΟΥΡΑΝΟ.ΔΥΟ ΦΕΓΓΑΡΙΑ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ.ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ ΟΝΕΙΡΩΔΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΔΕΙ. ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΑΠΑΝΤΟΥ. ΚΟΙΤΑΞΕ ΠΙΣΩ ΤΟΥ. ΕΒΛΕΠΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΚΟΣΜΟ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΧΟΤΑΝ ΝΑΠΟ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ. ΑΚΟΥΓΕ ΤΗΝ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΝΤΟΣΟ ΓΛΥΚΕΙΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΔΩΣΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ.ΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΗΤΑΝ ΚΕΝΟ. ΜΟΝΟ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑ ΥΠΗΤΧΕ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΥΔΟΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΕΛΑΣΤΗ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΝΑ ΜΙΣΟΧΑΣΕΙ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΝ ΦΙΛΗΣΕ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΕΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ. Η ΜΑΝΤΙΛΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΒΓΑΛΕΣ ΜΙΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΠΕΙΡΑΧΤΙΚΑ. ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΗΡΘΕΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΕΚΕΙΝΕΣ ΘΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΠΟΟΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΘΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΟΥΝ. ΔΕΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΣΑΑ ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΑΚΣ. ΦΥΛΗ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ.ΕΣΕΙΣ ΤΑ ΛΕΤΕ ΔΑΙΜΟΝΙΑ.ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΗΣ ΕΙΠΕ. ΠΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΜΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΖΕ ΔΕΝ ΤΟ ΧΩΡΟΥΣΕ Ο ΝΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΜΕΡΟΣ Α Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΚΟΣΜΩΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΕΚ, Τ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ. ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Κατ'αρχήν γλυκό μου νυχτοπουλάκι,θα συμφωνήσω απόλυτα με το σχόλιό σου επί του αποσπάσματος του Ανδρέα.Δεν πρέπει ποτέ να μετράμε τους ανθρώπους με το ποιοί είναι ή τι έχουν σε υλικά αγαθά,αλλά να τους υπολογίζουμε και να τους μετράμε με το αν αξίζουν σαν άνθρωποι.. και αν αξίζουν στην καρδιά...Δεν πρέπει να τους βάζουμε ταμπέλες στο πρόσωπο και να αποφασίζουμε αν μας συμφέρει και αν μας κάνουν ..να τους κάνουμε παρέα?Δεν πρέπει να τους κατατάσουμε σε κατηγορίες πρώτη,δεύτερη,τρίτη και ου το κάθε εξής.Διότι όλοι έχουν την αξία τους,όλοι έχουν αισθήματα και αξιοπρέπεια.Και πολλές φορές αυτοί οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι είναι πολύ πιο αξιόλογοι από άλλους..Εδώ θα σου πω πως οι περισσότεροι από τους επιφανείς αυτούς κυρίους όταν ξεκίνησαν να φτιάχνουν την ζωή τους δεν είχαν τίποτα η δεν ήταν και τίποτα?..Απλώς η τύχη οι συγκιρίες και κάποιες άλλες καταστάσεις τους βοήθησαν να γίνουν κάποιοι,που ενδεχωμένος μπορεί και να μην το άξιζαν.Στο διάβα τους όμως ξεχνούν πολλοί ποιοί ήταν και από που ξεκίνησαν,χάνοντας στον δρόμο τον ίδιο τους τον εαυτό και γιατί όχι και την ίδια τους την ψυχή.Λυπηρό δεν είναι αυτό?Προσωπικά δεν υπάρχουν άνθρωποι ενός κατώτερου Θεού..Άσε που έχουμε ανάγκη ακόμα και το μυρμηγκάκι..Και άσε που όπως είδαμε δεν ξέρεις ποτέ πως θα σου τα φέρει κάποια στιγμή η ζωή..?Πιστεύω πως το μεγαλύτερο προτέρημα στον άνθρωπο είναι να είναι ταπεινός!Αυτή η λεξούλα τα λέει και τα περικλείει όλα..Τα αποσπάσματά σου τα σημερινά,από τα καλύτερα!Όντως πρέπει να μην σταματήσουμε ποτέ να κυνηγάμε ,να διεκδικούμε και να μην επηρεαζόμαστε από άλλες δυνάμεις,όταν έχουμε βάλει ένα όνειρο και ένα στόχο.Διότι μη έχοντας καταφέρει τον προσωπικό μας μύθο πάντα θα μας λείπει κάτι,πάντα θα μας κυνηγάει αυτό,θα αναρωτιόμαστε αν το είχα προσπαθήσει..?και θα μας κάνει δυστυχισμένους..Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα που το αδιαμφισβήτητο φυσικό σου ταλέντο να μπορείς με μια προτασούλα σου ή με μια λεξούλα να τα περικλείεις και να τα λές όλα ,είναι όλα τα λεφτά!Με μιά σου λεξούλα έχεις πει όλο το ζουμί..?Εγώ σε θαυμάζω..!Και πιστεύω πως χάνει η σελιδούλα που δεν γράφεις κάτι περισσότερο..Να είσαι πάντα καλά!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα ..Π..και εσύ να είσαι πάντα καλά,πιστεύω πως και η δική σου παρουσία στη σελιδούλα κάτι προσφέρει..Τα βιντεάκια σου όλα ένα και ένα..Γειά σου Καλό μου Μαράκι-Ελενάκι,πως πάει το βιντεάκι..?,κοντεύουμε να δούμε το δημιουργηματάκι..?Για πές..?Να προσέχεις να μην μας παρακουράζεσαι?
SYNEXIZETAI:ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ ,νομίζεις πως δεν θα κάνω το παραπονούλι που άλλαξες λίγο το προγραμματούλι σου σήμερα..?Με ξέρεις να τα αφήνω..?Για μπες στο πρόγραμμα..?Βέβαια δεν μπορώ να πω?Με το πανέμορφο ηλιοβασσιλεματάκι σου με δελέασες και πήγα κάτω στο λιμάνι με Έλληνες φίλους από την Αφρική σε ένα μαγαζί που τα τραπεζάκια του σχεδόν είναι με τη θάλασσα για φαγητό ,είδα και το πανέμορφο φεγγαράκι που έβγαινε ,σπρωχνόταν σιγά-σιγά απέναντι μου στης Τουρκίας το βουνό,ήταν μια απόλαυση ..το μεγεθούλι του είναι σαν την φέτα την μισή ενός ολόκληρου καρπουζιού.Ε,βέβαια μετά πήγα και για το Φοντάν(παγωτούλι παρφέ σοκολάτας,γλύκα σκέτη...)Αν θες σε κερνώ μην μου παραπονιέσαι, όχι μόνο εσένα αλλά όλα τα Κισμετοπαιδάκια μας..Φυσικά πριν λίγο ήρθα και είπα να σας χαιρετήσω όλους..!Καλέ μου φίλε Ανδρέα έτσι όπως νιώθεις και βλέπεις κάποια πράγματα τα εκφράζεσαι, ήτε με τα σχόλιά σου ήτε με τα καταπληκτικά αποσπάσματά σου..έχεις πάντα απόλυτο δίκιο ,όλους μας βρίσκεις πάντα σύμφωνους,αλλά αυτό που μετράει και αξίζει περισσότερο σε εμάς είναι αυτά που νιώθουμε και εισπράτουμε από την αληθινή σου φιλία..Αυτό συβαίνει γιατί έχεις μια μεγάλη καρδιά που οξύμορο βέβαια αλλά χωράει όλο τον κόσμο μέσα..!Αγαπητή μας φιλεναδίτσα με την καρδουλίτσα που είσαι..?Λείπουν και οι πινελιές οι δικές σου..όπως και της καλής μας ΡΤ9 που τα σχολιά κια της πολύ αξιόλογα,το ίδιο και για την Κ.. δεν θυμάμαι το δίπλα,σορυ αλλά έχω πιεί κι'ένα κρασάκι..Δεν είπαμε να σας χάσουμε..?Όλοι είναι ευπρόσδεκτη σε αυτή τη σελιδούλα,δεν εξαιρεί κανέναν ήτε παλιοί ήτε καινούργιοι..όλοι κάτι σημαντικό προσθέτουν ..καλό βέβαια είναι να πληθύνουμε και ακόμα περισσότερο..Τους αγκαλιάζει όλους..!!Το χάρισμά της είναι αυτό!!Κισμετοπαιδάκια γλυκά Χαρά,Α.Ε,Β,Β.V,Βιβή,Γραμ/τέα,Τάκη,Μ,Γ,Ελένη από Βόλο,Σ,Ζετάκι,Ναταλάκι,Μαίρη και όλοι οι υπόλοιποι,εύχομαι να είστε όλοι καλά να περνάτε καλύτερα,σε κάποιους τελειώνουν οι διακοπούλες τους θα τους δούμε σύντομα..Είχα κάτι να γράψω,τώρα δεν προλαβαίνω,αύριο..Σας Ευχαριστώ πολύ όλους,καινούργιους.. και παλιούς..Δεν μου αρέσει ο όρος καινούργιος ..δεν τον ξαναχρησιμοποιώ,θα θυμάμαι" τα ονόματά σας.."Φιλάκια Πολλά!!Σας Καληνυχτίζω γλυκά,να είμαστε όλοι καλά!!Το κοκοράκι μου λαλεί,σήμερα ξέρει πως απέφυγε την εκτελεστική μιας και δρα το γλυκό κρασί..ΚΑΛΗΜΕΡΑ OΛΗ ΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!
Καλέ μου Ανδρέα,τώρα σε είδα..,θα σε διαβάσω και μετά θα πάω γι ύπνο,να κοιμηθώ γλυκά!Μια καληνύχτα σου εύχομαι ωραία,φιλάκια πολλά δώσε στην αξιαγάπητη οικογένειά σου..!!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα σε Ολους Εσάς!!!
ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ.ΑΝΔΡΕΑ!ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΑ.ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΖΟΥΣΑ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΒΑΛΕΣ ΜΕΣΑ!ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!ΕΥΦΥΕΣ!!ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ!!!ΟΛΟΖΩΝΤΑΝΟ!!ΤΕΤΟΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΝΑΓΚΗ.ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.
ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ!!!!
ΑΝΔΡΕΑ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΡΑΨΕ Η ΙΩΑΝΝΑ ΟΤΙ ΤΟ ΖΟΥΣΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΩ...ΕΒΛΕΠΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ...
ΠΟΣΟ ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΕΙΣΑΙ!!!
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ..
ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ ΚΡΑΣΑΚΙ ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΙΔΕΣ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΕΣ ΝΑ ΣΕ ΧΑΙΔΕΥΟΥΝ ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΓΛΥΚΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ....
ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΠΙΑΣΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΟΛΗ ΣΟΥ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ...
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΜΙΑ ΧΑΡΗ.ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ Η ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΕΝΑ ΑΥΞΟΝΤΑ ΑΡΙΘΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ,ΠΟΥ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΘΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΝΩ ΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΩ ΜΗΠΩΣ ΞΕΧΑΣΑ ΝΑ ΑΝΑΡΤΗΣΩ ΚΑΠΟΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ
http://images.paraorkut.com/img/pics/glitters/s/saturday-8024.gif
http://www.picturesanimations.com/w/weekend/weekend2520in.jpg
ΚΑΛΑ ΜΠΑΝΙΑ
http://www.hironkentavros.gr/img/sea5.jpg
ΠΟΣΟ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ !!!!
http://diadiktio.pblogs.gr/files/f/225146-204681-170499390_5_PFXX.jpg
Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Οταν ο Θεός δημιουργούσε τη γυναίκα, δούλευε ως αργά το βράδυ της έκτης μέρας της Δημιουργίας.
Κάποια στιγμή, πέρασε ένας άγγελος και ρώτησε: «Γιατί ξοδεύεις τόσο χρόνο σ’ αυτό το δημιούργημά σου; »
Και ο Θεός, απάντησε : «Έχεις δει όλες τις προδιαγραφές που πρέπει να καλύψω σ’ αυτή τη μορφή; Θα πρέπει να είναι φτιαγμένη από εύπλαστο υλικό και να έχει πάνω από 200 κινούμενα μέρη, να θρέφεται με όλα τα είδη τροφίμων, να μπορεί να αγκαλιάζει κάμποσα παιδιά ταυτόχρονα και την ίδια στιγμή να δίνει ένα χάδι που να μπορεί να θεραπεύσει οτιδήποτε: από ένα τραυματισμένο γόνατο μέχρι μια ραγισμένη καρδιά. Και θα πρέπει να μπορεί να τα κάνει όλα αυτά με δύο χέρια μόνο».
Ο άγγελος εντυπωσιάστηκε: «Μόνο με δύο χέρια; Αδύνατον! Πολύ δουλειά για μια μέρα… Περίμενε Κύριε μέχρι αύριο, και τότε τέλειωσε την».
«Α, όχι», είπε ο Θεός. Είμαι τόσο κοντά στο να ολοκληρώσω αυτό το δημιούργημα, που το ‘χω μέσα στην καρδιά μου, ώστε δεν μπορώ να σταματήσω. Θα το ονομάσω, “γυναίκα”. Θα γιατρεύει τον εαυτό της όταν αρρωσταίνει, και θα μπορεί να εργάζεται 18 ώρες την ημέρα».
Ο άγγελος πλησίασε κοντύτερα και άγγιξε την γυναίκα. «Μα την έχεις κάνει πολύ τρυφερή, Κύριε».
«Είναι τρυφερή», είπε ο Θεός, «αλλά την έχω κάνει και πολύ ανθεκτική. Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να αντέξει και να ξεπεράσει»;
«Μπορεί να σκέφτεται», ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός απάντησε : «Όχι μόνο μπορεί να σκέφτεται, αλλά μπορεί να σκέφτεται πρακτικά και λογικά, να διαχειρίζεται πολλά διαφορετικά πράγματα».
Ο άγγελος άγγιξε το μάγουλο της γυναίκας. «Κύριε, μοιάζει σαν αυτό το δημιούργημά σου να στάζει κάτι»!
«Δεν στάζει… είναι ένα δάκρυ», διόρθωσε ο Θεός τον άγγελο.
«Και σε τί χρειάζεται », ρώτησε ο άγγελος .
Και ο Θεός είπε : «Τα δάκρυα είναι ο τρόπος της να εκφράζει την λύπη, τις αμφιβολίες της, την αγάπη της, την μοναξιά της, τα βάσανά της και την αξιοπρέπειά της».
Αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στον άγγελο : «Κύριε είσαι μεγαλοφυΐα! Σκέφτηκες τα πάντα! Η γυναίκα είναι πράγματι έξοχη»!
«Ναι, πράγματι είναι», είπε ο Θεός. «Η γυναίκα έχει δυνάμεις πού εντυπωσιάζουν τον άνδρα. Μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα και να αντέχει βαριά φορτία. Αντέχει χαρά, αγάπη και γνώμες. Χαμογελάει όταν νοιώθει την ανάγκη να ουρλιάξει. Τραγουδάει όταν νοιώθει την ανάγκη να κλάψει. Κλαίει όταν είναι χαρούμενη και γελάει όταν φοβάται. Μάχεται γι’ αυτό που πιστεύει. Αντιστέκεται στην αδικία. Δεν δέχεται το «όχι» σαν απάντηση, όταν μπορεί να δει καλύτερη λύση. Δίνει όλο της τον εαυτό ώστε η οικογένειά της να θριαμβεύσει. Παίρνει μια φίλη της ή ένα φίλο της μαζί στο γιατρό όταν φοβάται. Η αγάπη της είναι άνευ όρων. Κλαίει όταν τα παιδιά της πετυχαίνουν. Είναι χαρούμενη όταν οι φίλοι της τα καταφέρνουν. Χαίρεται όταν μαθαίνει για μια γέννα. Η καρδιά της ραγίζει όταν ένας συγγενής ή ένας φίλος πεθαίνει, αλλά βρίσκει την δύναμη να συνεχίζει στη ζωή. Ξέρει ότι ένα φιλί και ένα χάδι, μπορούν να θεραπεύσουν μια ραγισμένη καρδιά.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα μ’ αυτήν: Ξεχνάει τι αξίζει."
καλημερα
καλο σαββατοκυριακο να εχετε ολοι, γλυκια σαμιωτισσα εγω δεν εχω το χαρισμα του γλυκου λογου που εχεις εσυ και δεν μπορω να γραφω πολλα.
σημερα φυσαει εδω μαλλον μπηκαν για τα καλα τα μελτεμια , καλες βουτιες σε οσους πανε θαλασσα
ελενη
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΙΩΑΝΝΑ. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ.ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΚΑΘΕΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΣ ΚΑΝΕΝΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΞΙΑ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΟΛΩΝΑΣ ΕΔΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΧΤΙΣΤΗΚΕ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΤΕΒΑΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙ ΤΗΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. ΝΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ.ΑΝ ΤΑ ΒΑΛΕΣ ΚΑΤΩ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΠΟΝΟ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗ ΖΩΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ,ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΠΟΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΤΧΑΝ ΙΣΩΣ ΠΟΛΕΜΟΙ.ΠΕΡΙΠΟΥ ΠΡΙΝ 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΛΑΟΙ ΕΙΧΑΝΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΕΕΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΩΣ ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΤΟΥ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΤΑΝ ΩΣ ΠΕΤΡΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ.Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΕΚ. ΑΝΤΡΕ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ..
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τ ΑΝΔΡΕΑ ΣΑΜΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΛΕΝΗ..ΙΩΝΝΑ Π ..ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ..
ΑΝΔΡΕΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΥΠΕΡΟΧΗ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ..ΕΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗ ΚΑΘΕ ΛΕΞΗ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΘΕ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΜΑΓΕΥΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΟΥ..ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΗΝΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ..ΜΑΓΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ...ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΣ..ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΩΝΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ...
ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΠΛΑ ΛΕΙΠΕΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ..ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ...
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ...ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ ΣΕ ΟΤΙ ΚΑΝΕΤΕ...
ΕΚΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΧΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΘΑ ΣΥΓΧΑΡΩ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΞΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Τ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΥΝΟΜΙΛΙΚΕΣ ΤΗΣ ΞΕΝΥΧΖΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΖΟΝΤΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ. ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΘΕΙ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ Η ΑΠ ΤΗ ΖΩΗ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΝ ΜΕΛΕΤΗΣΕΤΕ ΤΙΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΥ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΔΡΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ. ΙΣΩΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΡΑΦΟΤΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΗΤΑΝ ΙΣΩΣ ΠΟΙΟ ΑΓΝΟΣ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΛΑ. ΩΣΤΟΣΟ ΣΚΕΛΕΤΟΣ ΔΡΑΚΟΥ ΔΕ ΒΡΕΘΗΚΕ ΠΟΤΕ. ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΒΑΒΑΙΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΛΛΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΝΑ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΕΩΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕΤΡΟΥΝ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕ ΧΩΡΑ Ο ΝΟΥΣ ΜΑΣ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΙΣΩΣ Η ΓΗ ΑΛΛΑ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΤΟΣΟ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ. ΙΣΩΣ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΔΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΙ ΕΓΡΑΨΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. Ο ΤΟΛΚΙΝ ΕΛΕΓΕ. ΓΙΑΤΙ ΕΨΑΞΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΕΙΑ ΤΙΣ ΞΑΣΤΕΡΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΤΟ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ? ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ ΤΟΤΕ ΑΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΤΙ Ο ΜΑΡΚΟ ΠΟΛΟ ΠΡΙΝ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΖΟΝΤΑΝ ΜΠΑΜΠΟΥΛΕΣ ΜΕ ΝΥΧΙΑ. ΚΙ ΕΚΕΙ ΔΡΑΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ ΔΡΑΚΟΙ ΚΑΙ ΞΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ ΘΡΥΛΟΙ. ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΚΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙ? ΣΕ ΠΟΣΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΚΙ ΕΚΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΡΕΓΜΑΤΑ ΟΤΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ?ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΦΤΑΝΕΙ. ΟΠΩΣ ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΜΕ ΔΕΟΣ ΜΠΛΟΚΑΡΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΕΤΣΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΑ ΛΕΕΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ. ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΑΓΝΗ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΣΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΑΡΕΣΕ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗΝ ΞΑΣΤΕΡΙΑ? ΜΗΠΩΣ Η ΠΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΗ?ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ, ΑΓΝΟΤΗΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑ ΟΜΩΣ ΑΡΚΕΤΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΟΥΣΙΑΖΩ ΕΔΩ ΣΕ ΣΑΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ. ΣΤΗΡΙΖΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΘΡΥΛΟ ΚΑΙ ΠΛΑΘΩ ΕΝΑ ΜΙΝΙ ΕΠΟΣ. ΑΣ ΑΦΕΘΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΒΑΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΑΝ. ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΠΩΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΓΡΑΦΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΕΙ ΩΣΤΟΣΟ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΛΑΝΟ. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΙΚΥΡΙΑΚΟ. ΩΡΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΜΕ ΤΙΜΗ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
Στη νεότερη παράδοση στις πηγές του Λάδωνα μαζεύονται οι νεράιδες και στήνουν το χορό . Μια φορά ο Ανάγνος , ένας όμορφος νέος με ψηλό και λυγερό κορμί περνούσε από κει. Μια νεράιδα, η Ζωγράφω, μόλις τον είδε της άρεσε και τον πλησίασε. Αυτός με γρήγορες κινήσεις την αρπάζει και της βγάζει τη μαντίλα. Όποιος καταφέρει να βγάλει τη μαντίλα νεράιδας, την κάνει δική του και η νεράιδα δεν ξαναφεύγει από αυτόν. Έτσι και η Ζωγράφω έμεινε μαζί του για πάντα και απέκτησαν παιδιά.
ΣΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΣΤΗΡΙΧΤΗΚΑ ΚΙ ΕΠΛΑΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΕΠΟΣ. ΤΙ ΕΙΠΑ?????? ΜΥΘΟΥΣ??? ΙΣΩΣ ΑΛΛΑΞΕΤΕ ΑΠΟΨΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ 2 ΜΕΡΟΣ Ο ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΠ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ.ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΑΣΤΑΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΥΣΕ. ΤΑ ΕΛΑΦΡΟΞΑΝΘΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΟΥΚΛΕΣ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΡΥΣΑ. ΠΑΝΤΟΥ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ ΔΕΙ.ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΕΝΑΣ ΟΝΕΙΡΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ. ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΛΑΜΠΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ ΜΑ ΟΙ ΦΟΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΦΥΤΑ ΗΤΑΝ ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ. ΝΟΜΙΣΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΠΟΙΟ ΑΣΧΗΜΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΝΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΟΣΜΟ.ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ. ΞΩΤΙΚΑ ΜΕ ΟΡΓΑΝΑ ΣΑΝ ΛΥΡΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΦΕΥΓΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΟΙ ΤΙΓΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΙΠΟΤΑ. ΗΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΧΑΙΔΕΥΑΝ . ΚΟΙΜΟΤΑΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΟΥ.ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΣΥΤΡΑΠΟΒΟΛΟΥΣΑΜ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ.Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΕΝΑ ΜΑΓΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΩΠΟ ΧΡΩΜΜΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ. ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΙΣΟ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΙ ΕΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ. ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΤΟΥ. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΡΠΟΣΤΑΛ. ΤΟΤΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΚΑΤΩ ΜΙΑ ΓΑΛΗΝΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΕΙΔΕ ΚΑΤΙ ΠΕΛΩΡΙΑ ΠΟΥΛΙΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ. ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ ΕΜΕΙΝΕ ΑΝΑΥΔΟΣ. ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΣΑΝ ΤΟΝ ΠΗΓΑΣΟ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ. ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ? ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ ΓΛΥΚΑ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΣΗ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ.ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΣΠΡΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΑΛΟΓΟ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΓΗ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΗΚΕ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΡΤ ΠΟΣΤΑΛ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΙΓΙΣΙΑ ΤΟΥ ΞΩΤΙΚΟΥ ΣΑΝ ΠΝΟΗ ΑΝΕΒΗΚΕ
ΕΛΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΤΕΧΕΙΣ ΕΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ. ΑΣΕ ΤΙΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΟ ΠΗΔΑ. ΑΝ ΠΕΣΕΙΣ ΕΛΕΓΧΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΚΑΝΕ ΕΝΑ ΣΑΛΤΟ ΑΛΛΑ ΠΕΡΑΣΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ.ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΝΕΙΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ.
ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕΜΕ ΦΩΝΑΞΕ Η ΖΕΛΝΤΑ.ΣΚΕΨΟΥ ΠΩΣ ΑΝΗΨΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙΣ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΝΙΩΣΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ ΚΙ ΕΝΟΙΩΣΕ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ. ΤΟΤΕ ΕΝΟΙΩΣΕ ΠΣΑ ΚΑΘΕΤΑΙ. ΟΤΟ ΑΛΟΓΟ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΚΑΤΩΤΟΥ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΑΓΓΑΛΙΑΖΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟ ΑΡΩΜΑ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΛΙΖΟΝΤΑΝ
ΖΑΛΙΖΟΝΤΑΝ. ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΜΑΚΡΥΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΧΑΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ. ΚΤΩ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΕΙΔΕ ΚΑΤΙ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΞΥΛΙΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΕΙ. ΕΝΑ ΓΕΡΟΣΟΦΟ ΑΠ ΟΤΙ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΞΩΤΙΚΟ ΤΑ ΣΚΑΛΙΖΕ.ΖΟΥΣΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΦΕΓΓΑΡΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΛΗΘΙΝΟΣ..ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΕΒΛΕΠΕ ΦΤΕΡΩΤΑ ΔΕΛΦΙΝΙΑ. ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΒΡΑΧΟ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.ΚΑΝΕΝΑ ΟΥΤΕ ΚΑΜΙΑ ΥΠΕΡ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ.ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΒΡΑΧΟ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΕΝΑΝ ΠΙΝΑΚΑ ΖΩΓΡΑΦΙΙΚΗΣ. ΗΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΜΙΑ ΚΑΤΑΞΑΝΘΗ ΝΕΡΑΙΔΑ. ΜΕ ΓΑΛΑΖΙΑ ΜΑΤΙΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΖΑΛΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ.ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΤΗΣΕ ΟΥΡΑ. ΜΙΑ ΓΟΡΓΓΓΓΓΓΓ....
ΣΩΣΤΑ ΛΕΕΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΤΣΙ ΤΙΣ ΛΕΓΑΤΕ ΕΣΕΙΣ. ΠΟΛΛΑ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΑΡΧΙΣΕ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΥΕ.ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ. ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΕΥΘΥΣ ΣΤΟΝ ΧΑΡΑΓΜΕΝΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ ΣΑΝ ΦΤΕΡΩΤΕΣ ΠΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΤΙ ΣΑ ΣΥΡΤΕΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ. ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΥΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ. ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΙ ΑΛΛΑ ΜΙΝΙΑΤΟΥΡΕΣ.ΠΟΛΛΟΙ ΕΥΦΥΕΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.
ΑΝΔΡΕΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΑ.ΓΥΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΙΣ ΧΡΥΣΗ ΣΤΕΡΙΑ ΠΟΥ ΦΕΓΓΙΖΕ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ . ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ. ΕΝΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΣΑΝ ΘΕΟΣ ΞΩΤΙΚΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΙΚΡΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΧΑΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΣΟΦΙΑ ΧΙΛΙΕΤΗΡΙΔΩΝ.
ΗΡΘΑ ΠΑΤΕΡΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΕΦΕΡΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΝΙΣΤΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟ ΝΤΡΑΠΗΚΕ. ΠΟΙΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΣΚΕΦΤΗΚΕ. ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΠΑΝΕΜΟΕΦΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΕΦΟΙ ΚΑΙ ΓΕΡΟΔΕΜΕΝΟΙ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΑΠΟ ΑΓΝΩΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΠΟΥ ΕΛΑΜΠΑΝ ΣΑΝ ΧΡΥΣΟΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ. ΤΟ ΣΤΟΜΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΞΩΤΙΚΟΥ ΔΕΝ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ
ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΕΚΛΕΚΤΕ. ΟΛΑ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ ΓΥΡΩ ΤΟΥ. ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΕΦΕΓΓΑΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ . ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΟΥΣΙΚΗ.ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΣΑΝ ΑΠΟ ΦΩΤΟΡΥΘΜΙΚΑ ΤΡΕΜΟΠΑΙΖΑΝ. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ. ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ.ΜΕΤΕΩΡΙΤΕΣ ΣΑΝ ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ ΕΣΚΑΖΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΙ ΕΝΑΣΨΥΘΙΡΟΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝ ΝΤΕΞΕ ΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ. ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΠΑΡ ΟΛΟ ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ. ΤΟΤΕ Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΝΟΥ ΣΕ ΚΑΛΟΣΩΡΙΖΕΙ ΑΝΔΡΕΑ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΑΝ.ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΑΝΟΙΓΑΝ. ΔΥΟ ΕΣΚΥΨΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ.ΣΕ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΝΟΙΞΕ ΚΙ ΕΝΦΑΝΙΣΤΗΚΕ .ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΚΑΘΑΡΙ ΠΡΑΣΙΝΟ. ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΓΟΝΑΤΙΣΕ . ΤΑ ΔΥΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΗΚΩΘΗΚΑΝ. ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟΣ ΗΧΟΣ ΕΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΠΕΛΩΡΙΑ ΒΟΥΝΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΣΑΝ ΣΚΙΕΣ. ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΣΟΒΑΡΕΨΑΜ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ, ΘΑ ΔΕΙΣ ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΗΡΘΕΣ.ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΞΑΡΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ.ΑΝ ΜΑΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΘΟ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ.ΤΟ ΓΕΡΟΞΩΤΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ. ΕΛΑ ΟΜΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΕΛΑ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙΣ.
ΤΕΛΟΣ Β ΜΕΡΟΥΣ ΤΟ ΕΠΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ antam sim. akomh ki an xauv ua meinv auanatos stis kardiew sas
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά σου αγαπημένη μου Ελενίτσα,που εσύ δεν έχεις κάτι λιγόυερο..ίσα-ίσα..Ο λόγος σου έχει Ορθότητα,Βαρύτητα,Ντομπροσύνη..κ.α.Και γνωρίζω πως είναι πολύ δύσκολο αυτό..?Λίγοι το έχουν και μπορούν να το πράττουν..?Για τα μελτεμάκια έχεις δίκιο.Όσοι κάνουν μπανάκια έχουν ένα θεματάκι με αυτά,εμείς που δεν κάνουμε μας αρέσουν γιατί μας δροσίζει το αεράκι τους..Σε ξαναευχαριστώ πολύ και πάλι..αλλά θα σου πω ειλικρινά κάποιοι μπορεί να βλέπετε κάτι που εγώ δεν βλέπω..Ίσως γιατί θεωρώ κάποια πράγματα αυτονόητα ή ίσως γιατί έτσι είμαι εκ φύσεως ή είναι ο χαρακτήρας μου..τι να πώ..?Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ μπράβο σου για την σημερινή σου επιλογή,πολύ καλή και πάλι..!Όντως έτσι είναι η γυναίκα,όλα αυτά,μπορεί και περισσότερα..!Έχω στον τοίχο του σπιτιού μου ένα παλιό χειροποίητο κεντημένο κάδρο από την γιαγιά μου..που στο κέντρο του σαν ρητό έχει..Το"Γυνή χρηστή πηδάλιον έστ'οικίας"Γιατί οι παλιοί ήταν σοφοί..Να κάτι ακόμα που είναι η γυναίκα..Ανδρέα μου για σένα σε λίγο..Μαράκι μου καλό, έτσι όπως τα λέτε όλοι είναι..για τον καλό μας φίλο Ανδρέα..Κισμετοπαιδάκια γλυκά,υπόλοιπα σας χαιρετώ όλους..θα τα πούμε μετά,γιατί ο Α..θέλει τον υπολογιστή τώρα..Φιλάκια πολλά.Με Αγάπη και Εκτίμηση πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Aγαπημένα μας Κισμετοπαιδάκια,τι κάνετε..?Που είστε όλα και χαθήκατε και δεν βλέπω κίνηση σήμερα στη σελιδούλα?Μήπως το ρίξατε όλοι λίγο πολύ έξω?Μιας και είναι Σαββατοκύριακο..?Και εσείς καλοί μας φίλοι οι μη σταθεροί της σελιδούλας,τι γίνεστε..?Μας λείπετε το ξέρετε?Μας λείπουν οι σκέψεις σας ,οι απόψεις σας,η φιλία σας και γιατί όχι και η αγάπη σας..!Περιμένουμε να σας δούμε για να προσθέσετε και τις δικιές σας πινελιές,που σας διαβεβαιώ δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητες..?Ακούστε που σας το λέω?Πράγματι έτσι είναι...Εν ολίγοις σας λέω θα χαρούμε να γίνετε κάπως σταθεροί..Μιας και δεν είναι κακό..?Καθόλου κακό μάλιστα..!Ασε που θέλω να βλέπω εκτός των άλλων και τα όμορφα σχεδιάκια,που είναι έκφραση τέχνης για εμένα από την καλή μας φιλεναδίτσα με την καρδουλίτσα.Όπως και τις υπόλοιπες καλές μας φίλες Π,ΡΤ9,Κ2,Ιωάννα..Επιτρέπετε να με έχετε αφήσει μοναχούλι..καθ'ότι και παραπονούλι..Ιωάννα και Ε.Κ,συμφωνώ και επαυξάνω στα σχόλιά σας σήμερα επί του καλού μας Ανδρέα..Ε.Κ μου θα ήθελα να σου συμπληρώσω στο παραπάνω σχόλιό μου αφού λόγω χρόνου δεν προλάβαινα ,πως το ρητό που σου έγραψα άπειρες φορές όταν βρίσκομαι στα ζόρια μου το κοιτώ και αντλώ δύναμη από αυτό για τη συνέχεια..Σου υπενθυμίζει, σε προσγειώνει..και σε στηρίζει..Νυχτοπουλάκι μου γλυκό Τ,όπου νάναι πιστεύω πως θα σκάσεις μύτη με τα ωραία σου αποσπάσματα ..Και εδώ που το σταμάτησες ως συνήθως έχει περισσότερο ενδιαφέρον..Αυτά για εσάς..ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Αγαπητέ μας φίλε Ανδρέα,κάθε φορά που σκέφτομαι να σχολιάσω ένα απόσπασμά σου ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου πώ?Και αυτό διότι νιώθω πως μπορεί να επαναλαμβάνομαι,να γίνομαι γραφική,κλασσική..αλλά το κυριότερο πως δεν μπορώ εγώ απόλυτα να καλύψω και να εκφράσω το μεγαλειώδες αυτό ταλέντο σου..Ένα ταλέντο που είναι πολύμορφο και πολύπλευρο,μιας και οι ισστορίες σου δεν είναι εγκλωβισμένες και τυποποιημένες σε ένα στυλ ή στο ίδιο μοτίβο συνέχεια..Με την καινούργια σου απίθανη ιστορία τη Νεραιδόσκονη ..μας εξέπληξες και ειλικρινά έμεινα άφωνη..Βέβαια από τον Τίτλο και μόνο κατάλαβα πως θα λέει πολλά και πως θα είναι και αυτή άξια Θαυμασμού.!!Ο τίτλος της Ονειρικός,Γλυκός,Θεσπέσιος!Με την αφήγησή σου μας προσκάλεσες να ζήσουμε,να ταξιδέψουμε μαζί για να γωνρίσουμε ένα άλλο Σύμπαν,με μια άλλη Χώρα όπου με την βοήθεια της γλυκιάς Νεραιδούλας σουκαι της Νεραιδόκονή της, όπου με τα ξωτικά και τα όμορφα εξωγήινα τερατάκια και τις περαιτερω εξελίξεις που θα διαδραματιστούν εμείς νιώθουμε πως γίναμε παιδιά κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό ,μιας και ξεφεύγεις λίγο από την πεζή πραγματικότητα και μιας που ξέρουμε πως κατά βάθος κρύβουμε όλοι ένα παιδί μέσα μας..Και Κάτι που το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό που και που να μπορούμε να το εξωτερικεύουμε..Απ'ότι καταλαβαίνω οι Ήρωές σου θα πετάξουν προς την περιπέτεια της ζωής τους και μαζί συγχρόνως και εμείς..Στην αφήγησή σου προς το καταπληκτικό αυτό Ταξίδι σου,η ιστορία του είναι ένα όνειρο φανταστικό,πολύχρωμο και μαγικό..!Νιώθουμε πως ζούμε και εμείς μέσα σε αυτόν το κόσμο Μαγείας και Φαντασίας!Η φαντασία σου είναι συναρπαστική και έχεις την ικανότητα να μας προσκαλείς σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο.Είσαι Ανεξάντλητα Ευρηματικός,Εφευρετικός,Απεριόριστος,Ανατρεπτικός..κ.α.Η Νεραιδόσκονη είναι πολύ περισσότερο από μια ρομαντική νοσταλγία η ένα παραμύθι που μας κρατά σε αγωνία,αντιπροσωπεύει τις κρυφές μας ελπίδες και τους ασίγαστους πόθους μας.Η ισχυρή του συναισθηματική αλήθεια πηγάζει από τη φαντασία μιας φυγής ή περιπέτειας διαχρονικής..Όταν το διάβαζα νόμιζα πως ήμουν στη Χώρα του Ποτέ Ποτέ( Πήτερ Παν..)Και νόμιζα πως ήμουν Η Αλίκη Στη Χώρα Των Θαυμάτων..Σε Ευχαριστώ Πολύ γι αυτό που κατάφερες να νομίσω,να ζήσω και να θυμηθώ..Τα κλασσικά αυτά αριστουργήματα..!!Σε Χιλιοευχαριστώ δε που γράφοντάς τα εδώ αποδεικνύεις και επιβεβαιώνεις( εκτός των άλλων τρόπων σου)πως για ακόμη μια φορά είσαι ένας σπάνιος,αληθινός,αξιόλογος φίλος μας..!!Με Αγάπη και εκτίμηση πάντα!
Γεια σας, φίλοι μου. Κύριε Ανδρέα, τελικά το 'χετε και με τα παραμύθια, και πάρα πολύ μάλιστα. Και μόνο το ότι δημιουργείτε όλα αυτά κάθε φορά από έναν μύθο δείχνει την αστείρευτη φαντασία που έχετε. Και όντως, και μένα μου έρχονταν εικόνες στο μυαλό διαβάζοντας τη "νεραϊδοσκονη". Είναι σαν να μπαίνεις μες στην ιστορία και να το ζεις. Ε.Κ. μου, πολύ ωραίο το κείμενο με τη δημιουργία της γυναίκας. Σχετικά με αυτό που μου ζήτησες, μην ανησυχείς, θα ξεκινήσω με τον αριθμό 1 και θα προχωράω με το 2, το 3, το 4, κ.τ.λ. σε κάθε απόσπασμα για να μη σου ξεφύγει κάτι. Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα. Έψαχνα να βρω κάτι αποσπάσματα από ταινίες που κατά κάποιο τρόπο έχουν κοινά με τη "νεραϊδοσκονη" του κυρίου Ανδρέα, ειδικά τα δύο αποσπάσματα που βρήκα από τη μια ταινία. Όπως καταλαβαίνεις, παραπέρασε η ώρα και η επόμενη ενότητα του Αλχημιστή είναι μεγάλη και όχι τίποτα άλλο, αλλά δεν την έχω κι έτοιμη. Για να μη σ' αφήσω παραπονεμένη, όμως, θα βάλω ένα μικρό απόσπασμα.
Λοιπόν, τα link από τη μία ταινία (τα οποία είναι παραμυθένια, όπως και η ταινία γενικά) είναι τα εξής:
http://www.youtube.com/watch?v=hAyD-pB3cr0
http://www.youtube.com/watch?v=dNDuBRL4zQc
Κι ένα link από μια άλλη ταινία (κάτι κοινό νομίζω υπάρχει και σ' αυτό το απόσπασμα):
http://www.youtube.com/watch?v=dtwXtwJByYk&feature=relmfu
Τ.
Λοιπόν, θα βάλω τώρα δύο μικρά αποσπάσματα από τον Αλχημιστή. Τ.
ΤΟ ΑΓΟΡΙ δεν έκλεισε μάτι όλη τη νύχτα. Δυο ώρες πριν από την αυγή, ξύπνησε ένα από τα αγόρια που κοιμόνταν στην ίδια σκηνή και το παρακάλεσε να του δείξει που έμενε η Φατιμά..............................................................................................................................................................................
Του ζήτησε κατόπιν να μάθει πού κοιμόταν η Φατιμά, να την ξυπνήσει και να της πει ότι το αγόρι την περίμενε..............................................................................................................................................................................................
- Τώρα άφησέ μας μόνους, είπε το αγόρι στο νεαρό Άραβα,...........................................................................................................................................................................
Η Φατιμά εμφανίστηκε στην είσοδο της σκηνής. Άρχισαν να περπατούν ανάμεσα στις φοινικιές. Το αγόρι ήξερε ότι ήταν ενάντια στην παράδοση, αυτό όμως δεν είχε καμιά σημασία εκείνη τη στιγμή.
- Φεύγω, είπε. Θέλω να ξέρεις ότι θα επιστρέψω. Σ' αγαπώ, γιατί...
- Μην πεις τίποτε, τον διέκοψε η Φατιμά. Αγαπάμε γιατί αγαπάμε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για ν' αγαπάμε.
Αλλά το αγόρι συνέχισε:
- Σ' αγαπώ, επειδή είδα ένα όνειρο, συνάντησα ένα βασιλιά, πούλησα κρύσταλλα, διέσχισα την έρημο, οι φυλές κήρυξαν πόλεμο και βρέθηκα κοντά σ' ένα πηγάδι για να μάθω που έμενε ένας αλχημιστής. Σ' αγαπώ, γιατί όλο το σύμπαν συνωμότησε για να βρεθώ κοντά σου.
Αγκαλιάστηκαν. Ήταν η πρώτη φορά που τα κορμιά τους αγγίζονταν.
- Θα επιστρέψω, επανέλαβε το αγόρι.
- Μέχρι τώρα κοιτούσα την έρημο με λαχτάρα, είπε η Φατιμά. Από δω και πέρα, θα την κοιτάζω με ελπίδα. Ο πατέρας μου έφυγε μια μέρα, αλλά ξαναγύρισε στη μητέρα μου και εξακολουθεί να γυρίζει.
Και δεν είπαν τίποτε άλλο. Περπάτησαν λίγο ανάμεσα στις φοινικιές και το αγόρι την άφησε μπροστά στη σκηνή.
- Θα επιστρέψω, όπως επέστρεψε κι ο πατέρας σου στη μητέρα σου, είπε.
Παρατήρησε ότι τα μάτια της Φατιμά ήταν βουρκωμένα.
- Κλαις;
- Είμαι μια γυναίκα της ερήμου, είπε κρύβοντας το πρόσωπό της. Αλλά πάνω απ' όλα είμαι γυναίκα.
1
Τ.
Η Φατιμά μπήκε στη σκηνή. Σε λίγο θα εμφανιζόταν ο ήλιος. Με το ξημέρωμα θα έβγαινε για να κάνει όσα έκανε εδώ και τόσα χρόνια· τώρα όμως όλα είχαν αλλάξει. Το αγόρι δε βρισκόταν πια στην όαση και η όαση δε θα είχε γι' αυτή το νόημα που είχε μέχρι τότε. Δε θα ήταν πια ο τόπος με τις πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τα τριακόσια πηγάδια, όπου κατέφταναν οι προσκυνητές, χαρούμενοι ύστερα από μακρινό ταξίδι. Η όαση, από δω και πέρα, θα ήταν γι' αυτή κενός τόπος.
Από κείνη τη μέρα, η έρημος θα ήταν πιο σημαντική. Πάντα θα την κοιτούσε, προσπαθώντας να μάθει ποιο αστέρι ακολουθούσε το αγόρι σε αναζήτηση του θησαυρού του. Θα έστελνε τα φιλιά της με τον άνεμο, με την ελπίδα ότι αυτός θα άγγιζε το πρόσωπο του αγοριού και θα του έλεγε πως αυτή ζούσε και τον περίμενε, όπως μια γυναίκα περιμένει ένα γενναίο άντρα, που αναζητάει όνειρα και θησαυρούς. Από εκείνη τη μέρα και στο εξής, η έρημος θα ήταν ένα και μόνο πράγμα: η ελπίδα της επιστροφής του.
2
Τ.
Καληνύχτα, γλυκέ μου υποβολέα. Δεν μπορείς να πεις, λίγα αλλά ωραία. Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά, παραμυθένια, γεμάτα νεραϊδόσκονη! Τ.
Και αφού απ'ότι καταλαβαίνω είμαι μοναχούλα είπα να γεμίσω τη Σελιδούλα...!Δεν πρόλαβα χθές..!
Περιγραφική Ερασιτεχνικη Ποίηση Για Την Σελιδούλα μας..!!Με Αγάπη Σε Όλους Σας..!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Σελιδούλα μας γλυκιά
Είσαι μέσα στη Καρδιά
Η εικόνα σου μια ζωγραφιά
Τον πόνο μας παίρνεις και δίνεις χαρά
Σαν εσένα στο κόσμο δεν υπάρχει άλλη καμιά
Είσαι μια και μοναδικιά!
Η μέρα μας ξεκινά με καλημέρα δυναμικιά
Παίρνουμε δύναμη,ζωντάνια χαρά
Στη συνέχεια η ενημέρωση ακολουθά
Οπωσδήποτε μας αφορά αφου ακονίζει τα μυαλά
Και το Αλτσχάιμερ μας Νικά!
Στη συνέχεια μεσημέρι θαρθεί
Εχουμε όρεξη πολύ
Απ'τη δουλειά έχουμε κουραστεί
Βιντεάκι με φαγητό έτοιμο θα σερβιριστεί
Μας ήρθε σπίτι η εναλλακτική
Χωρίς να μένουμε ποτέ νηστικοί!
Χαιρετούρες ακολουθούν πολλές
Απ'τις φιλεναδίτσες καινούργιες και παλιές
Ολες τους βάζουν χρώμα με τις δικιές τους Πινελιές
Τα σχόλιά τους ζωγραφιές
Φαντάζουν δε σαν ποιητικές συλλογές!
Θέματα ποικίλλα πολλά
Βιντεάκια με τραγούδια χαρωπά
Οι εικόνες τους σε ταξιδεύουν μακριά
Αποσπάσματα κείμενα φιλοσοφικά
Δίνουν σε όλους μας πνεύμα στη καρδιά
Αντε πλήξε εσύ τώρα μ'όλα αυτά!
Βλέπουμε αγγίζουμε παίρνουμε πολλά
Φως ελπίδα χαρά
Εχεις πίστη στη καρδιά
Η αγκαλιά σου ουράνια ψηλά
Στ'αστέρια βρίσκεσαι νοερά!
Το τελείωμα της μέρας θαρθεί
Η νύχτα θα πέσει θα φανεί
Νυχτοπουλάκια κάνουν διαδρομή
Τον καλό τους φίλο Ανδρέα
Περιμένουν ναρθεί
Με τ'αποσπασματά του τη ψυχή τους να βρεί
Χαρίζοντάς τους μια νύχτα ονειρική!
Το Θαύμα του Κισμέτ
Δεν λογίζετε να χαθεί
Είμαστε όλοι ισάξιοι μέσα κει
Υπάρχει διαφορά μόνο υψομετρική
Και η νίκη όπου νάναι δεν θ'αργήσει ναρθεί
Κισμετοπαιδάκια υπομονή
Το πάρτυ είναι εν'αναμονή
Το Τέλος του Κισμέτ θ'ανατραπεί
Και ο Ανδρέας μας θα δικαιωθεί
Το γλέντι θα πάει ως το πρωί
Χαρούμενοι που Κενάν και Λάμια
Ειν'επιτέλους μαζί!
Ο Κενανούλης αδημονεί
Το παρελθόν έχει σβηστεί
Το Σ'ΆΓΑΠΩ Η ΛΆΜΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΙ
Γυναικα του θα γενεί
Ο Ανδρέας έφερε την Ανατροπή
Και εμείς παρόντες όλοι εκεί..!!
Φιλάκια σας στέλνω πολλά
Μου ήρθε εκεί στη δουλειά
Να θυμηθούμε τα παλιά
Στη Σελιδούλα μας να Δώσουμε Φτερά
Αφου η Αγάπη υπάρχει στην Καρδιά!!
Μια Γλυκιά Καλημέρα και μια Καλημέρα όλη μέρα!!
ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ..Απόψε δεν είχα τον καλό μας φίλο Ανδρέα αλλά είχα εσένα και με κάλυψες δεόντως..!Το απόσπασμα με συγκίνησε, η Φατιμά αν και γυναίκα της ερήμου(σκληρή)..Αγάπησε αληθινά..συγκινήθηκα..Και εγώ πιστεύω αυτό για το Σύμπαν..αν και πολλοί δεν το πιστεύουν αλλά αυτό εμένα δεν με νοιάζει..Με την Καληνύχτα σου εκτός των άλλων Έγραψες Απόψε..!!Φιλάκια Πολλά!Να είσαι πάντα καλά και χαρούμενο..!Με Αγάπη!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.
http://www.youtube.com/watch?v=hAyD-pB3cr0................ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ....Π
καλημερα
παει το κατεβατουλι μου το ιντερνετ σημερα σερνεται
ελενη
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΜΟΥ Η ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ .ΑΛΛΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΣΤΕΙΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΒΛΕΠΩ ΕΔΩ ΓΡΑΜΜΕΝΟ. ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΑΥΤΟ.ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΟΜΟΡΦΗ Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΚΑΠΟΙΑ ΝΕΡΑΙΔΟΥΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΡΙΧΝΕ ΛΙΓΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΛΛΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΠΛΑΙΜΑΣ ΚΑΘΗΜΑΡΙΝΑ. Τ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ .ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ...............Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ Τ ΚΑΙ Π ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΑΥΤΟ ΛΕΩ. ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΕΧΟΥΝ ΚΙ ΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΟ ΑΠΟ ΨΥΧΗΣ.ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ. Τ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΣΟΥ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΕΙΝΑΙ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΗΜΕΡΑ ΕΠΙΣΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. Η ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
http://youtu.be/q5FEr55pEgU.......Π
http://youtu.be/ZL8Itw340CI........Π
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ Η ΟΜΑΔΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ. Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ
Οι θρύλοι για νεράιδες και πλάσματα του νερού είναι πολύ συνηθισμένοι, όχι μόνο στην ιρλανδια και την αγγλία αλλά και στην Ελλάδα. Αυτο συμβαίνει, ίσως γιατί το νερό είναι ένα στοιχείο που μαγεύει τους ανθρώπους, αρκετά μυστηριώδες και απρόσιτο πολλές φορές. Δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμη και σε μικρούς τοπικούς μύθους συναντάμε γυναίκες που αναδύονται απο τα νερα μιας λίμνης ή πλάσματα που κατοικούν σε έναν ποταμό.
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΒΑΘΕΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΖΑΛΙΣΑΝ. ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΓΝΩΣΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΕΘΟΥΣΕ ΤΟ ΝΟΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΧΑΝ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΧΕ.ΠΑΝΤΟΥ ΕΠΕΦΤΕ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΧΙΟΝΙ ΣΑΝ ΛΕΥΚΕΣ. ΣΑΝ ΝΥΦΑΔΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΤΡΥΓΙΡΙΖΑΝ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ. ΑΚΟΥΓΕ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΣΑΝ ΑΠΟ ΓΕΛΙΑ. ΗΤΑΝ ΝΟΗΜΟΝΤΕΣ ΝΥΦΑΔΕΣ. ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ. ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΙ ΑΓΜΩΣΤΟ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ. ΑΚΟΥΣΕ ΨΥΘΙΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΦΥΛΛΑ.ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΑ ΑΓΡΙΜΙΑ ΟΛΑ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΑ ΣΑΝ ΑΠΟ ΣΕΒΑΣΜΟ.ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΦΩΝΗ. ΧΑΙΡΕ ΑΝΔΡΕΑ ΕΚΛΕΚΤΕ. ΤΑ ΖΩΑ ΟΛΑ ΕΣΚΥΨΑΝ. ΑΥΤΑ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΗΤΑΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΗΤΑΝ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΠΟΛΛΑ ΞΩΤΙΚΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥΣ ΦΤΙΑΓΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ. ΣΤΗΜΕΣΗ ΗΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΧΙΛΙΕΤΙΡΙΔΩΝ.ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Η ΖΕΛΝΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΑ.ΕΝΑ ΨΗΛΟ ΞΑΝΘΟ ΞΩΤΙΚΟ ΚΟΙΥΟΥΣΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΑ. ΑΚΟΥΣΤΕΜΕ ΟΛΟΙ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ.ΠΡΙΝ ΠΟΛΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΠΗΧΘΗ ΣΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ Η ΑΚΑΣΤΗ ΚΑΙ Η ΙΡΙΣ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΡΕΣ ΜΟΥ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΡΥΨΕΙ ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΑ ΤΟΝ ΛΙΘΟ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ.ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΠΡΙΝ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΝ ΟΙ ΖΑΡΟΝ ΦΥΛΗ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΟΝΤΟΙ ΚΑΚΟΜΟΥΤΣΟΥΝΟΙ ΚΙ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΟΤΙ ΜΟΡΦΕΣ ΗΘΕΛΑΝ.ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΚΥΚΛΟΣ. ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΙ. ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΟΥ. ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΣΑΛΕΧ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΦΕΡΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ. Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΝΕΚΡΟ ΟΣΤΟΣΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΠΕΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΑ. Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΛΚΙΝ
ΠΟΛΛΟΙ ΓΙΝΑΝΕ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ. ΑΛΛΟΙ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΓΝΩΣΤΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΟΥ.ΩΣΤΟΣΟ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ ΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. ΚΑΠΟΤΕ ΖΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΑΣ. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΗΣ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΑΝ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΑΣ.ΟΙ ΖΑΡΟΝ. ΚΑΤΟΙΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΕΧΟΥΝ ΣΑΛΕΧ ΔΡΑΚΟΥΣ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΣΑΣ ΕΦΙΑΛΤΙΚΑ. ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΑΛΕΧ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΝΟΗΜΟΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΕΔΩ ΠΕΡΑ. ΖΩΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ. ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ.ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΛΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ.Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΣΤΕΤΑΙΩΜΑ ΕΧΟΥΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ. ΜΕ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΛΗΣΙΑΣΑΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ. ΠΡΙΝ ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΛΥ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΤΕΒΗΚΕ. Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΗΤΑΝ ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ. ΕΝΑΣ ΛΙΘΟΣ ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΣΕ ΜΑΣ ΚΙ ΕΝΑΣ ΜΕΤΕΩΡΙΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ. ΤΩΡΑ ΟΙ ΖΑΡΟΞ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ. ΟΛΗ Η ΚΟΛΩΝΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ. ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΕΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΑΙΣΘΑΝΟΣΟΥΝ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ.ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΔΕΝΤΡΟ Τ ΑΣΤΡΑ ΜΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ Τ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ. ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ. ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ.ΘΥΜΗΣΟΥ.ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑΣΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΤΕΘΕΙ Ο ΑΣ. ΟΑΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟ ΞΩΤΙΚΟ ΓΕΡΟΔΕΜΕΝΟ 2 Ο ΤΑΙΛ. Ο ΤΑΙΛ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΞΩΤΙΚΟ ΓΥΡΩ ΣΤΑ ΔΕΚΑ.Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΙΟ ΕΠΙΛΕΚΤΕΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΑΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΝΗ ΨΥΧΗ. ΠΑΝΤΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΕΣ ΑΝΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΠΩΣ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ. ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΜΕΝΕΣ ΚΙ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΙ Η ΜΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ. ΣΥΝΗΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ. ΗΤΑΝ ΝΤΥΜΕΝΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΕ ΚΥΝΗΓΙ. ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΑ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΞΑ. ΣΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΜ ΣΤΕΦΑΝΙ ΑΠΟ ΣΠΑΝΙΑ ΦΩΣΦΟΡΟΥΧΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ. ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΝΟΗΜΩΝ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΤΗ ΜΥΤΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΤΟ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΓΕΛΟΥΣΕ.ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΜΕ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΕΣ ΚΙΝΟΥΝΤΑΝ ΚΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΜΕΡΗ.
ΑΝΔΡΕΑ Ο ΑΣ ΘΑ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΕΙ ΕΙΠΕ Ο ΣΟΦΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΓΟΥΡΛΩΣΑΝ ΜΑ ΓΕΛΟΥΣΕ. ΚΙ ΕΣΥ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΚΙΝΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ. ΘΥΜΗΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΘΥΜΗΣΟΥ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΕΝΑ ΡΑΒΔΙ ΠΟΥ ΠΕΤΑΞΕ ΣΠΙΘΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΤΟ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ.΄ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΠΟΛΛΗ ΩΡΑ ΑΝΔΡΕΑ ΔΩΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΚΟΙΛΑΔΑ. ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΕΙΔΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΛΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΥΑ ΝΑ ΙΠΠΕΕΥΕΙ ΕΝΑ ΑΣΠΡΟ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΛΟΓΟ. ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΚΙ ΑΝΕΒΑΙΝΑΝ ΠΑΛΙ. ΕΝΑ ΕΦΕΓΓΕ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΩΝ
ΕΛΑ ΑΝΔΡΕΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΟΙΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΡΙΓΗΣΕ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ. ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΗΤΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ.ΜΗΤΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΦΩΝΑΞΕ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ. ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ, ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΖΕ
ΕΔΩ ΚΑΘΕ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ. ΕΔΩ ΦΕΡΑΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΕΙΣ. ΙΣΩΣ ΝΟΜΙΣΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΣΤ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ.ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΣΤΙΓΜΗ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΕΣΤΡΙΨΕ, ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ. ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΣΑΝ ΑΣΤΡΑ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΗΚΩΣΑΝ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΣΕ ΜΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ
ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΕΔΩ ΑΝΔΡΕΑ. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΗΣΕ ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΔΩ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΙΧΕ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΙΛΟΥΣΕ. ΕΙΔΕΣ ΑΝΔΡΕΑ ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΥ?ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙΣ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΑΝΔΡΕΑ.ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΣΤΡΙΓΓΛΙΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΚΟΒΕ ΤΟ ΑΙΜΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΡΟΜΑΞΕ. ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΝΑ ΤΡΟΜΑΖΕΙ. ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ.
ΜΕΙΝΕ ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΣΑΝ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΚΙΑ ΠΕΤΟΥΣΕ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΔΡΑΚΟΣ ΔΑΙΜΟΝΙΟ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΕΚΑΝΕ ΣΕΙΣΜΟ. ΟΤΑΝ ΠΑΤΟΥΣΕ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΕΡΝΑΝ ΑΛΥΣΙΔΕΣ. ΕΒΓΑΛΕ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΚΡΑΥΓΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΓΩΣΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΗ ΦΙΛΗΣΕ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΘΗΣΥΧΑΣΕΙ. ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ. ΒΡΗΚΑΝ ΠΥΛΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟΝ
ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΠΙΣΩ. ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΠΡΙΓΚΙΠΑ
ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ
ΜΗΤΕΡΑ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΞΕΧΥΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΗΣ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.ΜΟΛΙΣ ΤΗΝ ΕΦΤΑΣΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΕΝΑ ΓΕΛΙΟ ΚΙ ΟΤΑΝ ΧΑΜΗΛΩΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΕΦΙΑΛΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΝΤΟ ΑΣΧΗΜΟ ΠΛΑΣΜΕ
ΚΑΤΙ ΣΑ ΣΠΑΘΙ ΒΓΗΚΕ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΒΕΛΟΣ ΤΟ ΔΙΑΠΕΡΑΣΕ ΚΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΡΒΟΥΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ. ΠΙΣΩ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ.
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΝΔΡΕΑ. ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΜΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΗΚΕ ΚΑΤΙ. ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΤΗΝ ΚΡΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΨΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟΙ. ΑΓΑΠΑΤΕ ΒΑΘΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΦΡΙΚΑΛΑΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΖΑΡΕΝ.ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΕΞΑΡΤΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ
Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΗ. Ο ΑΣ ΕΤΡΕΧΕ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΛΑΘΟΣ ΓΙ ΑΥΤΟΝ..ΟΧΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΖΑΡΕΝ. ΣΚΕΨΟΥ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ. ΕΝΩΣΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑ ΣΤ ΑΣΤΡΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΟΥ ΚΑΙ ΓΙΝΕ ΣΥΦΟΥΝΑΣ.Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΚΕΠΤΟΝΤΑΝ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ, ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΘΥΜΗΘΗΚΞΕ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΕΜΦΥΤΗ. ΠΑΛΕΨΕ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΣΠΑΘΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣ. ΝΑΙ ΕΤΡΕΧΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕ ΜΑ ΒΕΛΤΙΟΝΟΝΤΑΝ.Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΗΡΕ ΑΡΚΕΤΑ. ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΔΩ/ ΕΙΝΑΣΤΕ ΣΧΕΔΟΝ ΕΤΟΙΜΟΙ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΟΜΟ ΤΟ ΑΝΔΡΕΑ.
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΓΥΜΝΑΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΑΧΡΟΙΝΟΣ ΝΕΟΣ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕ ΑΝΑΥΔΟ. ΔΥΟ ΗΛΙΟΙ ΑΝΕΤΕΙΛΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΙΕΙ ΚΙ ΕΝΑΣ ΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΛΙΓΟ ΠΟΙΟ ΑΠΟΜΑΚΡΟΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΑΣΤΡΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ.ΜΑΚΡΥΑ ΣΤΟΝ ΩΚΑΙΑΝΟ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΗΤΗ ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ. ΕΒΛΕΠΕ ΟΛΟΧΡΥΣΟΥΣ ΔΡΑΚΟΥΣ ΝΑ ΠΕΤΟΥΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ.ΧΑΙΡΕ ΕΚΛΕΚΤΕ.ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΑΔΥΘΗΚΑΝ ΔΥΟ ΤΙΤΑΝΕΣ. ΤΟ ΥΨΟΣ ΤΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟ ΜΕΤΡΑ. ΜΟΛΙΣ ΟΡΘΩΘΗΚΑΝ ΕΓΙΝΑΝ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΕΦΟΣΟΝ ΚΟΙΤΑΞΑΝ ΡΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ.ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΤΥΛΟ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΣΙΝΑΔΑ. ΑΝΤΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΚΞΟΣΜΟ. ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΛΩΡΙΕΣ ΣΦΙΓΓΕΣ ΣΑΝ ΦΡΟΥΡΟΙ. ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΒΓΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΛΙ ΤΟΥΣ ΤΟΣΟ ΜΕΘΥΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕ ΛΟΓΙΑ. ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΟΠΕΛΛΑ ΕΠΑΙΖΕ ΛΥΡΑ ΚΑΙ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΚΑΤΙ ΣΑ ΧΡΥΣΟΣΚΟΝΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΟΨΗ.ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΑΝΔΡΕΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ. ΙΔΟΥ ΕΜΠΡΟΣ ΣΟΥ Η ΟΜΑΔΑ ΣΟΥ. ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΗ ΟΛΗ Η ΟΜΑΔΑ ΟΙ ΠΟΛΕΝΙΣΤΡΙΕΣ Η ΖΕΛΝΤΑ Ο ΑΣ Ο ΤΑΙΛ ΟΛΟΙ ΗΤΑΝ ΔΕΚΑ.ΤΟ ΓΕΡΟ ΞΩΤΙΚΟ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ. ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΑΜΦΙΕΣΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΤΩΡΑ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΜΕ ΤΑ ΞΩΤΙΚΑ .ΕΙΧΕ ΟΨΗ ΝΕΡΑΙΔΕΝΙΟΥ ΠΟΛΕΝΙΣΤΗ. ΛΙΓΟ ΛΙΓΟ ΘΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΤΟΤΕ ΦΑΝΗΚΕ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΕ ΘΑΜΠΩΝΕ. ΓΥΡΩ ΤΗΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΒΑΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΑΛΕΥΚΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ. ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΚΙΠΤΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΤΑΛΛΟ ΠΟΥ ΑΣΤΡΑΦΤΕ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΧΑΙΑ ΣΟΦΑ. ΗΤΑΝ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΖΕΛΝΤΑΣ. ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΜΕ ΚΟΡΩΝΕΣ ΤΗΣ ΕΠΑΙΖΑΝ ΛΥΡΑ ΣΤΑ ΧΟΡΤΑ.ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΕ ΕΝΑ ΠΕΙΔΕΡΑΙΟ ΠΟΥ ΕΛΑΜΠΕ.
ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΕΙΣ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΘΥΜΗΣΟΥ ΕΚΛΕΚΤΕ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΝΗ. ΗΤΑΝ ΕΚΕΙΝΗ. ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΜΑ ΜΙΛΟΥΣΕ ΜΕ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ.ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ ΣΑΣ.ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ. Η ΤΥΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΑΣ.ΔΕΚΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΑ ΑΛΟΓΑ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΑ.
ΘΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ ΛΕΕΙ Ο ΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΜΕ. ΕΜΠΡΟΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΤΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ. ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕ ΘΑ ΝΙΚΗΘΕΙ. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΜΑΣ ΝΙΚΗΣΕΙ.ΟΛΟΙ ΕΚΠΟΛΗΧΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕ. ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟΓΕΙΩΘΗΚΑΝ. Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ. ΘΑ ΓΛΙΤΩΝΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ? ΤΙ ΤΡΟΜΕΡΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ? ΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΗ ΧΙΛΙΟΤΡΑΓΟΥΔΗΣΜΕΝΗ ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ?ΗΤΑΝ ΜΥΘΟΣ ΑΛΛΑ ΥΠΗΡΧΕ. Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ, ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΑΡΧΙΣΕ. ΟΛΟΙ ΣΗΚΩΣΑΝ ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΕΝΙΑ ΣΠΑΘΙΑ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΟΥΣ ΠΟΥ ΕΔΥΑΝ. ΟΛΑ ΕΛΑΜΨΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΕΤΑΞΕ ΜΙΑ ΛΑΜΨΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΗΛΙΩΝ. ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΣ. ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. ΕΜΠΡΟΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΣΟΥ ΖΕΛΝΤΑ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΕΡΙΞΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΡΙΓΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΑΣΤΡΑ ΦΑΝΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Η ΠΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΟΓΩΝ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ. ΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΕΣ ΑΚΤΕΣ ΧΑΘΗΚΑΝ. ΒΑΘΕΙΑ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΣΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ. ΠΑΝΗΨΥΛΑ ΟΡΗ ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΓΡΙΑ ΟΜΟΡΦΙΑ Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΞΕΚΙΝΗΣΕ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΡΜΟΣΒΥΣΑΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΕΛΟΣ 3 ΜΕΡΟΥΣ
http://www.youtube.com/watch?v=eKFUVXiyr1I
Από την Ιστιαία Ευβοίας:
Δυό αδέρφια έμεναν μαζί σε ένα σπίτι,
στο οποίο σπίτι υπήρχε ένα δωμάτιο για το οποίο οι γονείς τους είχαν πει να μην το ανοίξουν ποτέ,
γιατί το περιεχόμενό του θα γινόταν λόγος για να μαλώσουν άσχημα τα παιδιά.
Όταν πέθαναν οι γονείς τους, τα παιδιά αποφάσισαν να ανοίξουν αυτό το δωμάτιο για να δουν τι περιείχε,
αφού πρώτα υποσχέθηκαν μεταξύ τους να μην μαλώσουν πότε για αυτό.
Όταν μπήκαν, αντίκρισαν έναν άδειο χώρο, με μόνο ένα πορτραίτο σʼ έναν τοίχο, το πορτραίτο μιας νεράιδας!
Ήταν όμορφη πολύ, με τα χρυσά μαλλιά της να λούζουν τους ώμους της,
και τα μάτια της να είναι σαν την πανσέληνο που μαγνητίζει την παλίρροια την νύχτα.
Τα αγόρια τυφλώθηκαν από την ομορφιά της και έβαλαν σκοπό της ζωής τους να την κάνουν δικιά τους.
Όμως, τσακώθηκαν ποιος θα την έπαιρνε,
και έτσι αποφασίσαν να την βρουν και να την αφήσουν να επιλέξει αυτή!
Το όνομα της ήταν Πάτρα Κυούρτα Λεμονιά.
Σαν αερικό που ήταν, ξεγλιστρούσε, μα ήθελε να δει πιο από τα δύο αδέρφια ήταν το καλύτερο.
Η νεράιδα επέλεξε τον μικρότερο, γιατί αποδείχτηκε ο πιο όμορφος και άξιος της αγάπης της κι έτσι έγινε το ταίρι της.
Ο μεγαλύτερος έψαξε μια καλύτερη τύχη και έγινε και αυτός ευτυχισμένος,
μα ποτέ δεν έφυγε από το νου η μορφή της, η ομορφιά και η χάρη της!
http://www.youtube.com/watch?v=NTrgOVMbcXc&feature=related
MEROS 4 ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΟ ΠΑΛΑΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΡΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Η ΝΥΧΤΑ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ.ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΜΙΣΟΦΕΓΓΑΡΟ ΑΝΕΤΕςΙΛΕ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΧΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΑΓΕΙΑ.ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΙΠΤΑΜΕΝΑ ΑΛΟΓΑ. ΜΟΛΙΣ ΕΙΔΕ ΤΟ ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΑ ΕΧΑΣΕ. ΜΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΞΩΤΙΚΑ ΒΓΑΛΜΕΝΑ ΛΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΜΕΘΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΛΛΟΝΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΜΕ ΠΕΛΩΡΙΑ ΦΤΕΡΑ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ. ΟΙ ΔΥΟ ΕΙΧΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΤΑΛΕΥΚΑ ΦΤΕΡΑ ΑΓΓΕΛΟΥ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΔΙΑΦΑΝΗ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ ΤΟΥΣ ΕΛΟΥΣΑΝ ΜΕ ΣΠΑΝΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΜΥΡΟΒΟΛΑ ΕΝΩ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΕΝΑ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΛΥΡΑ. ΕΛΑΜΠΕ ΣΑΝ ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΑ. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΟΥΣΕ. ΚΑΤΑΞΑΝΘΗ ΜΕ ΓΑΛΑΝΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΖΑΛΙΖΑΝ, ΣΕ ΜΕΘΟΥΣΑΝ.ΧΑΘΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ. ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΒΓΗΚΕ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΑ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΑ ΒΟΥΝΑ.ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΠΕΤΟΥΣΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΩΚΑΙΑΝΟ. ΚΑΤΩ ΠΕΛΩΡΙΑ ΚΗΤΗ ΒΟΥΤΟΥΣΑΝ. ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΥ ΟΙ ΦΑΛΑΙΝΕΣ ΕΜΟΙΑΖΑΝ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ. ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΟΙΡΟΛΟΙ. ΚΑΤΩ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ ΕΝΑ ΚΟΠΑΔΙ ΑΠΟ ΓΟΡΓΟΝΕΣ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ. ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΗΤΑΝ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΒΟΥΤΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΣΤΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ. ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΓΕΙΑΣ. ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΕΙΧΑΝ ΒΑΣΗ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ. ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΕΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ Η ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥΣ. ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΥΠΕΡΟΧΑ ΠΑΝΗΨΥΛΑ ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΞΩΤΙΚΩΝ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΕΣ.ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΓΥΡΙΣΑΝ ΕΛΕΦΡΩΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ. ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΧΡΥΣΑΦΙ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΤΙ ΝΑ ΨΥΘΙΡΙΣΑΝ ΚΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥΣ ΒΓΗΚΕ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ.ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΟΓΑ. ΤΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΠΕΛΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΔΕ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΦΕΓΓΑΡΙΩΝ. ΠΕΛΩΡΙΑ ΜΑΝΙΤΕΡΙΑ ΜΕ ΜΕΘΥΣΤΙΚΑ ΧΡΩΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ. ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΜΕΘΥΣΤΙΚΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΙΟ ΟΜΟΡΦΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΕΙ.ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΧΑΝ ΦΤΕΡΑ ΔΙΑΦΑΝΗ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΙΣ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ
ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΛΕΕΙ Ο ΑΣ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΑΠΟΚΡΥΘΗΚΕ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΖΩΗ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ ΑΝΔΡΕΑ ΕΙΠΕ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΞΕΠΕΡΑΣΕΤΟ ΠΕΣ ΠΩΣ ΗΣΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ.ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΠΙΣΚΕΥΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΤΑ ΧΑΣΕΙΣ.
ΔΙΕΣΧΥΣΑΝ ΜΙΑ ΖΟΥΓΚΛΑ ΑΠΟ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΚΑΙ ΦΩΣΦΟΡΟΥΧΑ ΕΛΑΤΑ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΟ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ ΕΝΑΣ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΕΤΡΕΧΕ. ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΕ Η ΟΜΑΔΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΝΑ ΣΜΗΝΟΣ ΑΠΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ.
Ο ΚΑΤΑΡΑΚΤΗΣ ΕΙΠΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΑΙΛ ΕΙΝΑΙ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΝΕΙΡΙΚΗ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΑ ΑΛΛΟΥΚΟΣΜΟΥ. ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΤΟΛΜΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ.Ο ΒΡΑΧΟΣ ΚΟΥΝΗΘΗΚΕ. ΕΝΑ ΠΕΛΩΡΙΟ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΧΡΥΣΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΗΚΩΘΗΚΕ. ΕΝΑΣ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΣΑΛΕΧ.
ΧΑΙΡΕ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ.
Η ΖΕΛΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΙΜΠΟΥΣΕ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ. ΧΑΙΡΕΤΕ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΞΑΝΑΚΟΙΜΗΘΗΚΕ. ΕΔΩ ΕΙΝΑΙΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΦΟΒΗΘΕΟΣ ΠΕΡΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΙΣ ΠΑΡΥΦΕΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.
ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ.ΟΛΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΑ. ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΤΙ ΣΤΑ ΤΡΙΣΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΟ ΕΞΗΓΗΣΩ. ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΚΑΘΑΡΗ ΨΥΧΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΚΟΙΤΑ Τ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ ΣΤΟΝ ΘΕΟ. ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΖΩΗ. ΗΔΗ ΕΝΑ ΣΥΜΠΑΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΕΝΑ. ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ. ΔΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ. ΟΤΑΝ ΠΟΝΑΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΣΟΥ ΕΔΩ. ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΥ ΤΡΕΛΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΑΝΗΛΘΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕ.
ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΤΑΙΛ. ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ.ΜΑΖΙ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ. ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΑΙ ΤΗΝ ΟΡΜΗ ΠΡΟΧΩΡΑ ΠΙΣΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΑΝΙΕΣ ΠΥΛΕΣ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΥΛΗ ΠΡΟΕΚΥΨΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΖΑΡΟΝ. ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗ. ΤΑ ΝΕΡΑ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΠΑΓΩΣΕ Ο ΧΡΟΝΟΣ.ΠΙΣΩ Η ΟΜΑΔΑ ΕΔΕΙΧΝΑΝ ΑΓΑΛΜΑΤΑ. ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΒΟΥΙΖΕ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΒΓΗΚΑΝ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΔΕΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙΣ.ΠΕΝΤΕ ΠΛΗΝΗΤΕΣ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ. ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΑΛΛΑ ΙΣΩΣ ΠΥΛΗ ΠΡΟΣ ΑΛΛΟΝ ΚΟΣΜΟ.ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΝ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ. ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΕΡΓΗΣ ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΥΠΗΤΧΑΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΑ ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΚΑΙ Τ ΑΝΕΒΑΖΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΠΕΙΡΟ
Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΕΝΑ ΜΠΑΟΥΛΑΚΙ ΜΑ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ. ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ. ΤΟ ΓΥΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ. ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΜΠΗΣΕ ΤΟ ΧΕΡΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΕΒΓΑΛΕ ΕΝΑ ΣΦΥΡΙΓΜΑ ΚΙ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΚΑΤΙ ΥΓΡΟ.ΚΑΤΙ ΕΠΙΠΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΜΕ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ. ΕΔΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟΣΟΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ. ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕ. ΘΑΥΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ.ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΙΣΧΕΙΟΥΝ ΕΔΩ. ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΥΣΙΔΑ. ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΝ ΚΤΥΠΗΣΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΡΕΥΜΑ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.ΕΙΧΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΡΙ ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΜΙΣΕ ΜΕ ΔΕΟΣ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΞΑΝΑΖΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΕ. ΕΓΡΑΦΕ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΙΣΟΣΒΗΣΜΕΝΑ ek.xara,samivtissa,t,βv.anna,antre,bibh,takhs,eirhnh,mairh,mus,ivanna,annita.elenh m.m,g,xrist, ΕΠΑΝΩ ΕΓΡΑΦΕ Η dynamh ths agaphs
ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΙ ΕΝΟΙΩΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟ? ΡΩΤΗΣΕ. Ο ΑΣ ΓΕΛΑΣΕ. ΠΗΡΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ. ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΝΕΒΓΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ. ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΙ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΔΕΝ ΧΩΡΑΕΙ. ΚΟΙΤΑ ΠΟΣΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΞΕΜΝΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΚΑΡΕΚΛΑ ΠΟΥ ΚΟΠΗΛΑΤΟΥΣΕ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΠΕΡΑΣΕ. ΕΝΑ ΜΕΤΑΓΙΟΝ ΜΕ ΦΤΕΡΑ ΠΕΡΑΣΕ.ΦΤΑΝΕΙ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΣΕ ΑΠΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΜΑΣ. ΩΡΑ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΜΕ.ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ ΔΕΝ ΑΠΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΥΨΩΜΕ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ. ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΜΟΥ. ΜΟΛΙΣ ΒΓΗΚΑΝ ΚΙ ΟΣΟ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ Η ΟΜΑΔΑ ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΞΕΠΑΓΩΝΕ.ΗΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΠΑΓΩΣΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ. ΜΙΑ ΝΕΡΑΙΔΑ ΕΚΑΝΕ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ. ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΕΝΑ ΛΟΦΟ ΟΛΟ ΠΡΑΣΙΝΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΤΟ ΕΙΔΑΝ. ΕΝΑΣ ΠΕΛΩΡΙΟΣ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟΣ ΠΥΡΓΟΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΚΟΚΚΙΝΟΠΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΑΛΗΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΧΗΜΑ ΠΟΛΥ ΟΝΕΙΡΩΔΕΣ. ΨΗΛΑ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΕ ΝΥΤΗ. ΠΟΛΛΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΛΕΣ ΚΑΙ ΥΠΗΤΧΕ ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ. Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΓΥΡΙΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΚΟΚΚΙΝΟ. ΝΑ ΤΟ ΑΔΥΤΟ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ. ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ. ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.ΕΜΠΡΟΣ ΕΚΛΕΚΤΕ ΕΙΠΕ ΑΥΣΤΗΡΑ. ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ. ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΧΗ. ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ. ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΚΡΑΥΓΑΣΑΝ. ΕΔΩΣΑΝ ΕΝΑΝ ΟΡΚΟ ΝΙΚΗΣ. ΚΑΠΟΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΝΟΙΩΣΕ ΤΟΤΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ.
ΑΚΟΥΣΤΕΜΕ ΕΙΠΕ. ΣΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ. ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΝΙΚΙΟΜΑΣΤΕ. ΘΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΜΟΝΟΛΙΘΟ ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΜΕ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ. ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕΜΕ. Ο ΑΣ,Ο ΤΑΙΛ ΚΑΙ Η ΖΕΛΝΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΡΑΒΗΞΕ ΜΕ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΝ.ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ ΣΤΗ ΖΕΛΝΤΑ. ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΕΛΙΚΑ. ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΟΙ ΣΟΦΟΙ. Η ΟΜΑΔΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΧΑΝΗ ΠΥΡΓΟ. Η ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΑΡΧΙΖΕ. ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΤΟΤΕ ΜΙΑ ΦΟΒΕΡΗ ΣΤΡΙΓΚΛΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΟΝΗ. Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΜΕ ΠΕΛΩΡΙΑ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΖΑΛΕΧ. Η ΟΜΑΔΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΚΑΘΕΚΤΗ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗ ΖΕΛΝΤΑ ΝΑ ΤΗΣ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.ΜΑΖΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΖΕΛΝΤΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ. ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΚΑΚΟ.ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΜΕ ΝΟΗΜΑ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ. Η ΖΕΛΝΤΑ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΙΚΗ.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
http://www.youtube.com/watch?v=NTrgOVMbcXc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
http://www.youtube.com/watch?v=uKEh6dnetOA
http://www.youtube.com/watch?v=3py_OvcmdUA
Είναι άγνωστο από πόσους αιώνες, οι ντόπιοι τον ξέρουν σαν τον μοναχό τον πεύκο.
Στην κορυφή του βουνού στέκει μόνος του με λίγα πευκάκια τριγύρω του.
Η διάμετρος του κορμού είναι 3 μέτρα και η κουφάλα του άνοιγμα 1,5 μέτρο.
Στο Μετόχι λένε όταν είχε πέσει κεραυνός και έπιασε φωτιά, όλα τα δένδρα κάηκαν εκτός αυτού του πεύκου.
Κι αυτό γιατί τον προστάτευαν τα ξωτικά που τον είχαν για κατοικία τους.
Τις νύχτες περιφέρονται γύρω από το δένδρο. Δεν πλησιάζει κανείς.
Από μακριά διακρίνουν κάτι λάμψεις και φωτεινά σημάδια που μια χάνονται μια φαίνονται στο σκοτάδι.
5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΙΝΟ ΠΑΛΑΤΙ.
Ο ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΝ Η ΣΥΡΤΗ ΦΩΝΗ ΠΟΥ ΕΚΟΒΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΑΛΙ. ΚΑΠΟΙΟ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΠΟΥΛΙ ΕΚΑΝΕ ΒΟΥΤΙΑ
ΣΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΤΑΙΛ. ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΠΗΡΑΝ ΘΕΣΗ ΜΑΧΗΣ. ΤΑ ΠΕΛΩΡΙΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΑΛΕΧ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ. Η ΟΨΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΡΟΜΕΡΗ. ΣΑΛΕΧ ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΚΟΣΜΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΟΤΑΝ ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΣ.ΠΟΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΙΣΘΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΑΚΞΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΔΙΑΠΕΡΑΣΤΙΚΗ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΛΕΧ.ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΕΣ ΕΡΙΞΑΝΑ ΦΩΤΕΙΝΑ ΒΕΛΗ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ ΝΑ ΑΝΑΣΗΚΩΘΕΙ. ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΠΜΗ ΒΟΥΤΙΑ. ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΞΕΡΑΣΕ ΦΩΤΙΑ. ΙΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝ. ΜΙΑ ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΙΑ ΤΟ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΣΤΡΟΦΗ ΚΙ ΕΦΥΓΕ. ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΟΙΚΙΝΔΥΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΦΥΓΕ.Η ΖΕΛΝΤΑ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΙΓΑΝΤΙΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΣΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΤΛΛΟ ΣΚΕΦΤΙΚΗ. ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΛΙΜΝΗ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ.ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΟΙ ΚΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ. ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΠΑΘΙ ΣΥΝΗΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ. ΔΙΑΛΕΓΟΥΝ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΟΥΝ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΟ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΥΣΕΙΣ ΕΝΑ ΓΡΥΦΟ ΟΜΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΟΥΝ.ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΟΙ ΖΑΡΕΧ ΑΝΟΙΞΑΝ ΠΥΛΕΣ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΠΑΡΟΝ ΜΕΛΛΟΝ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ. ΟΙ ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ ΕΙΠΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ. ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΦΑΙΝΟΝΤΑΝ ΕΜΠΡΟΣ ΤΟΥΣ.ΗΤΑΝ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΡΥΣΤΑΛΟ.ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΑΣ. ΤΟ ΣΑΛΕΧ ΕΚΑΝΕ ΒΟΥΤΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ ΑΡΠΑΞΕ ΤΗΝ ΖΕΛΝΤΑ. ΖΕΛΝΤΑΑΑΑΑ ΦΩΝΑΞΑΝ ΚΙ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕ ΜΙΣΟΣ.ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΤΟΝ ΟΜΟ ΤΟΥ. ΗΤΑΝ Ο ΑΣ. ΑΚΟΥΣΕ ΦΙΛΕ. ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΤΗΣ. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΩ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΖΑΡΟΝ. Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΗΤΑΝ ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΟΣ. ΘΑ ΤΗΝ ΣΩΣΟΥΜΕ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΕΙΠΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ . ΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ. ΕΛΑΤΕ ΘΑ ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΣΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΕΙΠΕ Ο ΑΣ. ΚΑΝΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ ΠΟΛΥ ΛΑΘΟΣ. Η ΜΟΙΡΑ ΤΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΡΕΜΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ Α ΜΕΡΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
Β ΜΕΡΟΣ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ
Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΟΥΝ ΣΕ ΑΟΡΙΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα, η ιστορία σας αποκτά όλο και περισσότερο ενδιαφέρον, γίνεται όλο και πιο όμορφη, όλο και πιο ονειρική και φυσικά έχει βαθιά νοήματα. Ειλικρινά, σήμερα πάλι έμεινα έκπληκτη με το πηγαίο ταλέντο και την αστείρευτη φαντασία σας, καθώς και με αυτά που πιστεύετε και νοιώθετε, τα οποία διαφαίνονται μέσα από την ιστορία. Κάθε φορά νομίζω ότι τα έχω δει όλα και κάθε φορά εκπλήσσομαι ευχάριστα βλέποντας όλο και περισσότερα...... Όσο για το βιβλίο που είχε μέσα τα ονόματά μας, ειλικρινά συγκινήθηκα. Όσον αφορά το σημείο που γράφετε για την κυκλικότητα του χρόνου, ξέρετε, στην ινδική γλώσσα η ίδια λέξη που χρησιμοποιείται για το χθες χρησιμοποιείται και για το αύριο. Επίσης, νομίζω ότι η λέξη που χρησιμοποιείται για το προχθές χρησιμοποιείται και για το μεθαύριο. Με αυτό τον τρόπο τονίζεται μέσα από τη γλώσσα η κυκλικότητα του χρόνου.
Τώρ θα σας βάλω αποσπάσματα από τον Αλχημιστή. Και τα σημερινά πιστεύω είναι από τα πολύ ωραία.
Τ.
- Μη σκέφτεσαι αυτά που άφησες πίσω σου, είπε ο αλχημιστής, όταν άρχισαν να καλπάζουν πάνω στην άμμο της ερήμου. Τα πάντα είναι χαραγμένα στην Ψυχή του Κόσμου και θα παραμείνουν εκεί για πάντα.
- Οι άνθρωποι ονειρεύονται πιο πολύ την επιστροφή παρά το χωρισμό, είπε το αγόρι, που σιγά σιγά εξοικειωνόταν με τη σιωπή της ερήμου.
- Αν αυτό που βρήκες αποτελείται από ύλη στην καθαρή μορφή της, ποτέ δε θα σαπίσει. Και θα μπορέσεις μια μέρα να επιστρέψεις. Αν επρόκειτο μόνο για μια στιγμιαία λάμψη φωτός, σαν την έκρηξη ενός αστεριού, τότε δε θα βρεις τίποτε όταν επιστρέψεις. Θα έχεις όμως δει μια έκρηξη φωτός. Και μόνο γι' αυτό, άξιζε τον κόπο.
Ο άντρας μιλούσε με τη γλώσσα της αλχημείας. Το αγόρι όμως ήξερε ότι εννοούσε τη Φατιμά.
Ήταν δύσκολο να μη σκέφτεσαι ό,τι έχεις αφήσει πίσω. Η έρημος, με το σχεδόν πάντα ίδιο τοπίο της, συνήθως γέμιζε όνειρα. Το αγόρι έβλεπε ακόμη τις φοινικιές, τα πηγάδια και το πρόσωπο της αγαπημένης γυναίκας. Έβλεπε τον Άγγλο με το εργαστήριό του και τον καμηλιέρη, που ήταν δάσκαλος και δεν το ήξερε. «Ίσως ο αλχημιστής να μην έχει αγαπήσει ποτέ», σκέφτηκε το αγόρι.
.............................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
Τη νύχτα άπλωναν τις κουβέρτες τους και δεν άναβαν φωτιά. Οι νύχτες της ερήμου είναι ψυχρές και, καθώς το φεγγάρι λιγόστευε στον ουρανό, γίνονταν όλο και πιο σκοτεινές. Για μια ολόκληρη εβδομάδα βάδιζαν σιωπηλοί, μιλώντας μόνο για τις αναγκαίες προφυλάξεις για να αποφύγουν τις μάχες μεταξύ των φυλών. Ο πόλεμος συνεχιζόταν και καμιά φορά ο άνεμος έφερνε τη γλυκανάλατη οσμή του αίματος. Κάποια μάχη είχε γίνει εκεί κοντά και ο άνεμος υπενθύμιζε στο αγόρι ότι υπήρχε η γλώσσα των σημαδιών, πάντα πρόθυμη να δείξει αυτά που τα μάτια του δεν μπορούσαν να διακρίνουν.
3
Τ.
Όταν συμπληρώθηκαν εφτά μέρες ταξιδιού, ο αλχημιστής αποφάσισε να κατασκηνώσουν νωρίτερα από το συνηθισμένο...............................................................................................................................................................
- Πλησιάζεις στο τέλος του ταξιδιού σου, είπε ο αλχημιστής. Τα συγχαρητήριά μου, γιατί ακολούθησες τον Προσωπικό Μύθο σου.
- Με οδηγείτε σιωπηλός, είπε το αγόρι. Νόμιζα ότι θα μου μαθαίνατε αυτά που ξέρετε. Πριν από αρκετό καιρό βρέθηκα στην έρημο μ' έναν άνθρωπο που κουβαλούσε βιβλία αλχημείας. Δεν κατάφερα όμως να μάθω τίποτε.
- Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μάθεις, απάντησε ο αλχημιστής. Μέσα από τη δράση. Ό,τι χρειαζόταν να μάθεις σου το έμαθε το ταξίδι. Μόνο ένα πράγμα έμεινε ακόμη.
Το αγόρι ήθελε να μάθει τι ήταν, αλλά ο αλχημιστής κάρφωσε τα μάτια του στον ορίζοντα περιμένοντας να επιστρέψει το γεράκι.
- Γιατί σας λένε αλχημιστή;
- Γιατί είμαι.
- Και τι δεν πήγαινε καλά με τους άλλους αλχημιστές, που αναζητούσαν χρυσάφι και δεν το βρήκαν;
- Έψαχναν μόνο χρυσάφι, απάντησε ο σύντροφός του. Έψαχναν το θησαυρό του Προσωπικού Μύθου τους, χωρίς να θέλουν να ζήσουν τον ίδιο το Μύθο.
- Τι μου έμεινε ακόμη να μάθω;
Αλλά ο αλχημιστής κοιτούσε συνέχεια τον ορίζοντα. Σε λίγο το γεράκι γύρισε με την τροφή. Έσκαψαν ένα λάκκο κι άναψαν μέσα φωτιά, για να μη φαίνεται η λάμψη της φλόγας.
- Είμαι αλχημιστής γιατί είμαι αλχημιστής, είπε ετοιμάζοντας το φαγητό. Έμαθα την επιστήμη από τους παππούδες μου, οι οποίοι την έμαθαν από τους παππούδες τους, κι ούτω καθεξής, μέχρι τη δημιουργία του κόσμου. Εκείνη την εποχή, όλη η γνώση του μεγάλου έργου μπορούσε να γραφτεί σ' ένα απλό σμαράγδι. Αλλά οι άνθρωποι δεν έδωσαν σημασία στα απλά πράγματα κι άρχισαν να γράφουν πραγματείες, ερμηνείες και φιλοσοφικές μελέτες. Άρχισαν επίσης να λένε ότι ήξεραν το δρόμο καλύτερα απ' τους άλλους.
»Αλλά ο Σμαραγδένιος Πίνακας παραμένει ζωντανός μέχρι σήμερα.
- Τι ήταν γραμμένο στο Σμαραγδένιο Πίνακα; ήθελε να μάθει το αγόρι.
Ο αλχημιστής βάλθηκε να κάνει σχέδια στην άμμο· αυτό δεν κράτησε πάνω από πέντε λεπτά. Ενώ εκείνος χάραζε τα σχέδια, το αγόρι θυμήθηκε το γέρο βασιλιά και την πλατεία όπου κάποτε είχαν συναντηθεί· του φάνηκε σαν να είχαν περάσει πολλά χρόνια.
- Αυτό ήταν γραμμένο στο Σμαραγδένιο Πίνακα, είπε ο αλχημιστής όταν σταμάτησε να γράφει.
Το αγόρι πλησίασε και διάβασε τις λέξεις πάνω στην άμμο.
- Είναι ένας κώδικας, είπε το αγόρι, κάπως απογοητευμένο από το Σμαραγδένιο Πίνακα. Μοιάζει με τα βιβλία του Άγγλου.
- Όχι, απάντησε ο αλχημιστής. Είναι σαν το πέταγμα των γερακιών δεν πρέπει να προσπαθεί να το καταλάβει κανείς μόνο με τη λογική. Ο Σμαραγδένιος Πίνακας είναι ένα άμεσο πέρασμα στην Ψυχή του Κόσμου.
»Οι σοφοί κατάλαβαν ότι αυτός ο φυσικός κόσμος δεν είναι παρά μια εικόνα και μια αντιγραφή του παραδείσου. Η ύπαρξη αυτού του κόσμου αποτελεί την εγγύηση ότι υπάρχει ένας κόσμος πιο τέλειος απ' αυτόν. Ο Θεός τον δημιούργησε ώστε να μπορέσουν οι άνθρωποι, μέσω των όσων φαίνονται, να καταλάβουν τα πνευματικά του διδάγματα και τα θαύματα της σοφίας του. Αυτό είναι που εγώ ονομάζω δράση.
- Πρέπει να καταλάβω το Σμαραγδένιο Πίνακα; ρώτησε το αγόρι.
- Ισως, αν βρισκόσουν σ' ένα εργαστήριο αλχημείας, να ήταν τώρα η κατάλληλη στιγμή να καταλάβεις το Σμαραγδένιο Πίνακα. Τώρα όμως βρίσκεσαι στην έρημο. Να βυθιστείς, λοιπόν, στην έρημο. Αυτή είναι τόσο χρήσιμη για να καταλάβεις τον κόσμο, όσο οποιοδήποτε άλλο πράγμα πάνω στη γη. Ούτε καν χρειάζεται να καταλάβεις την έρημο: αρκεί να θαυμάσεις έναν απλό κόκκο άμμου· εκεί θ' ανακαλύψεις όλα τα θαύματα της δημιουργίας.
- Τι να κάνω για να βυθιστώ στην έρημο;
- Ν' ακούσεις την καρδιά σου. Αυτή γνωρίζει όλα τα πράγματα, επειδή κατάγεται από την Ψυχή του Κόσμου, στην οποία και θα επιστρέψει μια μέρα.
4
Τ.
Προχώρησαν σιωπηλοί άλλες δυο μέρες. Ο αλχημιστής ήταν τώρα πιο προσεκτικός, γιατί πλησίαζαν την περιοχή των πιο σκληρών μαχών. Και το αγόρι προσπαθούσε ν' ακούσει την καρδιά του.
Ήταν μια δύσκολη καρδιά· μέχρι τώρα είχε συνηθίσει να φεύγει πάντα, από δω και πέρα ήθελε να επιστρέψει πάση θυσία. Μερικές φορές, η καρδιά του
διηγιόταν με τις ώρες ιστορίες νοσταλγίας, άλλες φορές συγκινούνταν με την ανατολή του ήλιου στην έρημο, κάτι που έκανε το αγόρι να δακρύζει κρυφά. Η
καρδιά χτυπούσε πιο γρήγορα όταν έλεγε στο αγόρι για το θησαυρό, χτυπούσε όμως πιο αργά όταν το βλέμμα του αγοριού χανόταν στον απέραντο ορίζοντα της ερήμου. Ποτέ όμως δε σιωπούσε, ακόμη κι αν το αγόρι δεν αντάλλαζε λέξη με τον αλχημιστή.
- Γιατί πρέπει ν' ακούμε την καρδιά; ρώτησε το αγόρι εκείνη τη μέρα, καθώς έστηναν τη σκηνή.
- Γιατί όπου είναι η καρδιά σου, εκεί είναι και ο θησαυρός σου.
-Η καρδιά μου είναι ταραγμένη, είπε το αγόρι. Βλέπει όνειρα, συγκινείται, είναι ερωτευμένη με μια γυναίκα της ερήμου. Μου ζητά πράγματα και, πολλές νύχτες, όταν τη σκέφτομαι, δε μ' αφήνει να κοιμηθώ.
- Αυτό είναι καλό. Η καρδιά σου είναι ζωντανή. Συνέχιζε ν' ακούς αυτά που έχει να σου πει.
Τις επόμενες τρεις μέρες συνάντησαν πολλούς πολεμιστές και διέκριναν άλλους στον ορίζοντα. Η καρδιά του αγοριού άρχισε να μιλάει για το φόβο. Διηγιόταν στο αγόρι ιστορίες που είχε ακούσει από την Ψυχή του Κόσμου, ιστορίες ανθρώπων που είχαν ξεκινήσει μάταια σε αναζήτηση θησαυρών. Μερικές φορές τρόμαζε το αγόρι με τη σκέψη ότι δε θα κατάφερνε να βρει το θησαυρό ή ότι θα πέθαινε στην έρημο. Άλλες φορές έλεγε στο αγόρι ότι αισθανόταν ήδη ικανοποιημένη, αφού είχε βρει κιόλας μια αγάπη και πολλά χρυσά νομίσματα.
-Η καρδιά μου με προδίδει, είπε το αγόρι στον αλχημιστή, όταν έκαναν στάση για να ξεκουραστούν τα άλογα. Δε θέλει να συνεχίσω.
- Αυτό είναι καλό. Αποδεικνύει ότι η καρδιά σου είναι ζωντανή. Είναι φυσικό να φοβάσαι να ανταλλάξεις μ' ένα όνειρο όσα έχεις καταφέρει μέχρι τώρα.
- Τότε γιατί πρέπει ν' ακούω την καρδιά μου;
- Γιατί ποτέ δε θα καταφέρεις να την κάνεις να βουβαθεί. Ακόμη κι αν προσποιηθείς ότι δεν ακούς τι σου λέει, αυτή θα είναι μέσα στο στήθος σου, επαναλαμβάνοντας πάντα αυτό που σκέφτεται για τη ζωή και τον κόσμο.
- Ακόμη κι αν με προδώσει;
- Προδοσία είναι το απροσδόκητο χτύπημα. Αν γνωρίζεις καλά την καρδιά σου, δε θα σε αιφνιδιάσει ποτέ. Γιατί θα γνωρίζεις τα όνειρα και τις επιθυμίες σου και θα ξέρεις πώς ν' αντιδράσεις. Κανείς δεν μπορεί ν' αγνοήσει την καρδιά του. Επομένως, είναι καλύτερα ν' ακούς τι σου λέει. Για να μην καταφέρει ποτέ να σε αιφνιδιάσει.
5
Τ.
Το αγόρι εξακολουθούσε ν' ακούει την καρδιά του, ενώ προχωρούσαν στην έρημο. Σιγά σιγά έμαθε τις πονηριές και τα κόλπα της, έμαθε να τη δέχεται όπως ήταν. Τότε το αγόρι έπαψε να φοβάται κι έπαψε και η επιθυμία του να γυρίσει πίσω, γιατί κάποιο απόγευμα η καρδιά του του είπε ότι ήταν ευχαριστημένη. «Μπορεί να διαμαρτύρομαι μερικές φορές», έλεγε η καρδιά του, «επειδή είμαι μια καρδιά ανθρώπου και οι καρδιές των ανθρώπων είναι έτσι. Φοβούνται να πραγματοποιήσουν τα μεγαλύτερά τους όνειρα, επειδή νομίζουν ότι δεν το αξίζουν ή ότι δε θα τα καταφέρουν. Εμείς οι καρδιές πεθαίνουμε από το φόβο, μόνο και μόνο που σκεφτόμαστε αγάπες που έφυγαν για πάντα, στιγμές που θα μπορούσαν να είναι καλές και δεν ήταν, θησαυρούς που θα μπορούσαν να είχαν ανακαλυφθεί και όμως έμειναν για πάντα θαμμένοι στην άμμο. Γιατί όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει, στο τέλος υποφέρουμε πολύ».
6
Τ.
- Η καρδιά μου φοβάται τον πόνο, είπε το αγόρι στον αλχημιστή μια νύχτα που κοιτούσαν τον αφέγγαρο ουρανό.
- Πες της ότι ο φόβος του πόνου είναι χειρότερος κι από τον ίδιο τον πόνο. Και ότι καμιά καρδιά δεν υπέφερε ποτέ όταν ξεκίνησε να αναζητήσει τα όνειρα της, γιατί κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης με το Θεό και την αιωνιότητα.
«Κάθε στιγμή αναζήτησης είναι μια στιγμή συνάντησης», είπε το αγόρι στην καρδιά του. «Ενώ αναζητούσα το θησαυρό μου, η κάθε μέρα ήταν φωτεινή, γιατί ήξερα ότι η κάθε ώρα της ήταν μέρος του ονείρου μου να τον ανακαλύψω. Ενώ αναζητούσα αυτό το όνειρο, στην πορεία, ανακάλυψα πράγματα που ποτέ δεν έλπιζα ότι θα τα βρω, αν δεν είχα βρει το θάρρος να αποτολμήσω πράγματα αδύνατα για τους βοσκούς».
Τότε η καρδιά του ηρέμησε για ένα ολόκληρο απόγευμα. Τη νύχτα το αγόρι κοιμήθηκε ήσυχα κι όταν ξύπνησε η καρδιά του βάλθηκε να του διηγείται τα πράγματα της Ψυχής του Κόσμου. Του είπε ότι κάθε ευτυχισμένος άνθρωπος κουβαλούσε το Θεό μέσα του. Και ότι την ευτυχία μπορούμε να τη βρούμε σ' έναν απλό κόκκο άμμου της ερήμου, όπως είχε πει ο αλχημιστής. Γιατί ένας κόκκος άμμου είναι μια στιγμή της δημιουργίας και το σύμπαν χρειάστηκε χιλιάδες, εκατομμύρια χρόνια για να τον δημιουργήσει.
«Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει», του είπε η καρδιά του. «Εμείς οι καρδιές, συνήθως, μιλάμε σπάνια γι' αυτούς τους θησαυρούς, γιατί οι άνθρωποι δε θέλουν πια να τους βρουν. Μόνο στα μικρά παιδιά μιλάμε. Μετά αφήνουμε τη ζωή να οδηγήσει τον καθένα στον προορισμό του. Αλλά, δυστυχώς, λίγοι είναι εκείνοι που ακολουθούν το δρόμο που είναι χαραγμένος γι' αυτούς, το δρόμο του Προσωπικού Μύθου και της ευτυχίας. Νιώθουν τον κόσμο σαν κάτι το απειλητικό και γι' αυτό γίνεται ο κόσμος κάτι το απειλητικό.
»Τότε εμείς οι καρδιές μιλάμε όλο και πιο σιγά, αλλά ποτέ δε σιωπούμε. Και ευχόμαστε για να μην ακουστούν τα λόγια μας: δε θέλουμε να υποφέρουν οι άνθρωποι επειδή δεν ακολούθησαν τις καρδιές τους».
- Γιατί δε λένε οι καρδιές στους ανθρώπους ότι πρέπει να συνεχίσουν την πορεία προς τα όνειρά τους; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή.
- Γιατί, σε μια τέτοια περίπτωση, η καρδιά υποφέρει πιο πολύ απ' όλους. Και στις καρδιές δεν αρέσει να υποφέρουν.
Από κείνη τη μέρα, το αγόρι κατάλαβε την καρδιά του. Την παρακάλεσε να μην τον εγκαταλείψει ποτέ. Κι αν κάποτε εκείνος απομακρυνόταν από τα όνειρά του, να του σφίξει το στήθος και να κρούσει τον κώδωνα του κίνδυνου. Το αγόρι ορκίστηκε να προσέχει πάντα αυτό το σημάδι, θα το υπάκουε.
Εκείνη τη νύχτα εκμυστηρεύτηκε τα πάντα στον αλχημιστή. Και ο αλχημιστής κατάλαβε ότι η καρδιά του αγοριού είχε επιστρέψει στην Ψυχή του Κόσμου.
- Τι να κάνω τώρα; ρώτησε το αγόρι.
- Κατευθύνσου προς τις πυραμίδες, είπε ο αλχημιστής. Και εξακολούθησε να προσέχεις τα σημάδια. Η καρδιά σου είναι πια ικανή να σου δείξει το θησαυρό.
- Αυτό είναι που μου απέμενε να μάθω;
- Όχι, απάντησε ο αλχημιστής. Αυτό που ακόμη
πρέπει να μάθεις είναι το εξής:
«Πάντα, πριν πραγματοποιήσει ένα όνειρο, η Ψυχή του Κόσμου αποφασίζει να ελέγξει τι μαθεύτηκε κατά την πορεία. Και αυτό, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά για να μπορέσουμε, μαζί με το όνειρο μας, να κάνουμε κτήμα και αυτά που μάθαμε κατά την πορεία μας προς τα εκεί. Αυτή είναι η στιγμή που οι περισσότεροι άνθρωποι τα παρατάνε. Είναι αυτό που στη γλώσσα της ερήμου το
λέμε: "Να πεθάνεις από τη δίψα, ενώ οι φοινικιές φαίνονται πια στον ορίζοντα".
»Μια αναζήτηση αρχίζει πάντα με την τύχη του πρωτάρη. Και τελειώνει πάντα με τη δοκιμασία του κατακτητή.
Το αγόρι θυμήθηκε μια παλιά παροιμία της χώρας του. Έλεγε ότι η πιο σκοτεινή ώρα ήταν εκείνη πριν από την ανατολή.
7
Τ.
Σας βάζω μερικά αποσπάσματα από μια ταινία που είναι σαν παραμύθι. (Πρόκειται για μια γυναίκα που την παράτησε ο άντρας της και ένα φάντασμα που την ερωτεύεται και μπαίνει στη θέση του άντρα της, παίρνοντας τη μορφή του) Το πρώτο απόσπασμα που θα σας βάλω δεν το βρήκα με υπότιτλους. Το δεύτερο το βρήκα με υπότιτλους, αλλά από ένα σημείο και μετά μικραίνει η εικόνα. Το βρήκα και με κανονική εικόνα, αλλά χωρίς υπότιτλους. Οπότε, θα σας βάλω και τα δύο link. Τα link, λοιπόν, είναι τα εξής:
http://www.youtube.com/watch?v=W6X57aOfmYw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=EwWzxFPENxk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=MVgKnjtp8lw&feature=related
Τ.
Καληνύχτα σε όλους και όνειρα γλυκά. Τ.
Γειά σας,ήρθα και εγώ ,φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά σου καλέ μας Ανδρέα,γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,σε έχασα σήμερα..γιατί?ανησύχησα..,άσε που λείπεις και από την σελιδούλα.Γειά σου καλή μας φιλεναδούλα Π,για εσένα ανησύχησα χθές που δεν σε είδα..νόμιζα ότι έλειπες διήμερο..αλλά τώρα εντάξει.Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα που στεναχωρήθηκα για το κατεβατούλι σου..,για τον κόπο σου αλλά και γιατί χάσαμε σίγουρα ένα ωραίο σχολιάκι σου.Μάλλον η Τρελοπασαζάντε θα φταίνε πάλι..?Αλλιώς δεν εξηγείτε.Θα τέλειωσε η άδειούλα τους και η διακοπούλες τους μας θυμήθηκαν και φαίνεται γύρισαν δρυμίτεροι..Αλλά ξέρεις εσύ..εμείς δεν πτωούμαστε..Γειά σου καλό μας Μαράκι-Ελενάκι,όλα καλά πιστεύω..Γειά σας Χαρά,Α.Ε,Β.V,B,Γραμ/τέα,Βιβή,Ελένη από Βόλο,Τάκη,Γ,Μ,Μαίρη,Ζετάκι,Ναταλάκ,Σ,ΡΤ9,Κ2,Καρδουλίτσα , σε όλους τους καλούς μας φίλους είτε γράφουν,είτε μας διαβάζουν χωρίς να γράφουν και γενικά σε όλο τον κόσμο!Ελπίζω να μην ξέχασα κανέναν σας..Κισμετοπαιδάκια καλά Ανδρέα, Π,Τ,τι πανέμορφα,γλυκά,ρομαντικά,ευαίσθητα..βιντεάκια ήταν αυτά που βάλατε!Οι εικόνες τους,τα λόγια τους,το νόημά τους,τα χρώματά τους όλα φανταστικάΣε αγγίζουν..!!Εκεί που πάω να ξεχωρίσω πιο μ'αρέσει πιο πολύ έρχεται το άλλο για να μου αλλάξει γνώμη..και πάει λέγοντας..Με λίγα λόγια όλα είναι το ίδιο αξιόλογα και όμορφα έχοντας το καθένα την χάρη του..Πάντως σας ευχαριστώ πολύ για το ωραίο αυτό θέαμα!Φυσικά και για τα άλλα Κισμετοπαιδάκια ισχύει αυτό απλώς σήμερα είσασταν μόνο εσείς..Όπως επίσης και για τα σχόλιά σας,αξιόλογα πάντα όλων..!!Ξέχασα να σας πω έχετε χαιρετίσματα και φιλάκια πολλά από την αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Α.Ε,η οποία επιστρέφει στις 30 του μηνός και φυσικά θα είναι και πάλι κοντά μας,καθώς επίσης πολλά φιλάκια από τον Γραμ/τέα και την Βιβή ,πέρασαν σήμερα για λίγο από τη δουλειά και με ρωτούσαν για όλους σας..Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,θα συμφωνήσω ως συνήθως με το σχόλιό σου επί του καλού μας φίλου Ανδρέα για την καταπληκτική Νεραιδόσκονη και θα πω,πως ακόμα και στους μαγεικούς,φανταστικούς,παραμυθένιους,ονειρεμένους κόσμους ακόμα και εκεί υπάρχει το Κακό..Με μόνη διαφορά όμως πως εκεί πάντα Νικάει το Καλό ,ενώ εδώ κυρίως Όχι..Και ίσως αυτός να είναι και ο κύριος λόγος που μας αρέσουν διότι ξέρουμε όλοι εκ των προτέρων (όπως και στα παραμύθια) πως το τέλος θα είναι ευτυχισμένο..Ενώ εδώ αν βλέπουμε ή σκεφτόμαστε κάποια πράγματα έτσι θεωρούντε ουτοπιστικά..Άνδρέα περιμένουμε με αγωνία την συνέχεια..!!Η αναφορά σου πάντα σε όλους μας δείχνει και λέει πολλά,μας συγκίνησες πάλι..!Νυχτοπουλάκι μου πράγματι είσαι στα ωραιότερα αποσπάσματα ,σε ευχαριστούμε πολύ για την προσφορά σου ,τα απολαμβάνουμε εξίσου..!!Με Αγάπη πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Μια γλυκιά καληνύχτα,όνειρα γλυκά και καλο ξημέρωμα!
ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ!Με Αγάπη σε όλους εσάς!
1)Ορθή Γνώση,για να σας δώσει τα απαραίτητα εργαλεία για το ταξίδι.
2)Σοφία,για να χρησιμοποιήσετε τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος με τρόπο που θα σας βοηθήσει καλύτερα να ανακαλύψετε την παρουσία σας,το "τώρα."
3)Κατανόηση,για να δεχόσαστε τους άλλους που έχουν ίσως διαφορετικό τρόπο από το δικό σας με λεπτότητα και κατανόηση,καθώς προχωράτε μαζί τους ή αναμεσά τους ή γύρω τους στο δρόμο της ζωής σας.
4)Αρμονία,για να μπορείτε να δεχόσαστε τη φυσική ροή της ζωής.
5)Δημιουργικότητα,για να συνειδητοποιήσετε και να αναγνωρίσετε νέες λύσεις και άγνωστα μονοπάτια στο δρόμο σας.
6)Δύναμη,για να αντισταθείτε στο φόβο και να προχωρήσετε μπροστά,παρά την αβεβαιότητα,χωρίς εγγυήσεις,η πληρωμή.
7)Γαλήνη,για να στεκόσαστε γερά στα πόδια σας.
8)Χαρά,για να είσαστε πάντα γεμάτοι τραγούδια,γέλια και χορούς.
9)Αγάπη,ο σίγουρος οδηγός προς το υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας που είναι ικανός να φθάσει ο άνθρωπος.
10)Ενότητα,κι αυτό μας ξαναφέρνει εκεί απ'όπου ξεκινήσαμε-τη θέση όπου είμαστε ένα με τον εαυτό μας και με όλα τα άλλα πράγματα.
Ζωή μέσα στην Αγάπη σημαίνει Ζωή μέσα στη Ζωή και Ζωή μέσα στη Ζωή σημαίνει Ζωή μέσα στην Αγάπη.Η Ζωή είναι ένα Δώρο του Θεού σε Μας.Ο τρόπος που ζούμε τη ζωή μας είναι το δικό μας δώρο στο Θεό.Κάντε το δώρο αυτό Υπέροχο!
Η Αγάπη δεν Απολογείται.
"Αν βρίσκομαι στο ίδιο επίπεδο με το κατώτερο είμαι ένα τίποτα.Κι αν δεν ξέρω στα σίγουρα ότι ο πιο παλαβός ξεμωραμένος του χωριού είναι ίσος μου,και ντρέπομαι να περπατήσει πλάι μου σαν φίλος,δεν θα γράψω ούτε μια λέξη,-γιατί τόση ήταν η δύναμή μου".
ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ ΚΑΡΠΕΝΤΕΡ.
Σωστό!Σωστότατο!!!
Κισμετοπαιδάκια γλυκά Καλημέρα και Καλή Εβδομάδα σε Όλους..!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
http://youtu.be/5LU9hboc0_s.................K A Λ Η Μ Ε Ρ Α !!!..........Π
KALHMERA SE OLOYS ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΝΕΡΑΙΔΟΣΚΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΕΙΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΠΟΕΚΔΟΣΗ. ΜΟΥ ΖΗΤΗΘΗ ΝΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΧΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟ. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΙΚΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΖΗΤΩ ΣΥΓΝΩΜΗ.ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΘΑ ΒΡΩ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΣΕΛΗΝΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΕΙ
καλημερα
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ να εχουμε αρχισαν να γυριζουν στις δουλειες τους το τηλεφωνο κτυπα και παλι
σαμιωτισσα ειχα γραψει και αρκετα αλλα....
κυριε αντρεα εγω δεν εχω γραψει σχολια για τα κειμενα σας , γιατι ο χρονος μου ειναι πολυ πιεσμενος και τα κειμενα σας μεγαλα και δεν εχω προλαβει να τα διαβασω , ελπιζω αυτο να το κανω συντομα
ελενη
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΥΣ ΑΔΕΙΟΥΧΟΥΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ
ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΦΙΛΗ Π ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΤΕΙΑΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ..ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΗΧΟΣ ΣΕ ΑΡΜΟΝΙΑ.....
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣΤΑΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ!!!ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΛΗΘΙΝΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΗ ΑΠ ΟΛΟΥΣ ΑΝ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ!!!
ΑΝΔΡΕΑ ΤΙ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ??????
ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΦΩΝΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ!!!!!!!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΙΒΛΙΟ ΗΡΩΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ...ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΜΑΣ Τ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΩΔΕΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΟΤΙ ΕΚΠΛΗΣΣΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΝΩ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΜΟΥ ΛΕΣ ΓΕΙΑ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΤΩΡΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΒΛΕΠΩ ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΝΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΑ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ ΣΕ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ!!!!!!!!!!
ΕΚΕΙ ΕΜΕΙΝΑ ΜΕ ΑΝΟΙΧΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ......
ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΧΑΘΕΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΤΙ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟ ΕΧΕΙΣ...
ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΞΟΝΤΑ ΑΡΙΘΜΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΣ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ !!ΤΙ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ!!ΤΙ ΧΡΩΜΑΤΑ !!ΤΙ ΕΙΚΟΝΕΣ!!ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΛΛΟΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ...
ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑ Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΟΦΟΣ !!!!!
ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΤΥΠΩΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΡΝΙΖΑΡΟΥΜΕ??
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΚΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΩ ΚΑΝΕΝΑ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥΣ...
ΟΣΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ....
http://youtu.be/nNL9Lole-iE.......Ε Κ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ........Π
http://youtu.be/yZUKA1gK4b4....ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.....Π
http://youtu.be/0TVwfWxvnR8....ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ?ΕΝΑ ΜΟΝΟ ...ΝΑ ΣΕ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΑΝΕΙΣ ΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ .....Π
http://www.greektube.org/content/view/63518/2/
ΕΓΩΙΣΜΟΣ
η ιστορια που εγραψα ειναι αληθινη απο ανθρωπους που γνωριζα αν και διαφοροποιημενη. Αραγε ποσοι στη ζωη μασ βαση ενος εγωισμου παιρνουμε λαθος αποφασεις πΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΝΑ ΦΤΗΝΟ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΟ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΠΩς ΕΝΑς ΜΕΓΑΛΟς ΕΡΩΤΑς. ΑΥΤΟ ΜΑς ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΕΧΩς. ΔΕΝ ΜΙΛΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΗ ΑΦΟΡΑ ΠΟΛΛΟΥς ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΑΙΡΟΥς ΒΛΕΠΩ.
Ο ΝΙΚΟΣ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΛΥΚΕΙΟ ΣΤΟ ΝΥΚΤΕΡΙΝΟ.ΗΤΑΝ ΚΑΛΛΟΝΗ ΚΑΙ ΑΡΕΣΕ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΜΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΩΡΑΙΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΖΕ ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ. ΣΤΟ ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΗΤΑΝ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΕΙΔΕ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. Ο ΝΙΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ. ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΠΕΖΟΥΛΙ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΤΡΕΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΕΖΟΥΛΙ. ΕΚΛΕΨΕ ΤΙΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΟΛΕΣ. ΤΟΤΕ ΡΩΤΗΣΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ..........
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΑ
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΧΑΙΡΩ ΠΟΛΥ ΤΗΣ ΛΕΕΙ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΟΠΩΛΕΙΟ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ.ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΠΑΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΠΑΡΗΓΓΕΙΛΕ ΝΑ ΣΑΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΕΔΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΠΕΡΗΦΑΝΑ. ΣΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ Ο ΝΙΚΟΣ
ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ? ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ.
ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΕΧΕ ΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΣΠΑΝΙΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΛΟΙΠΟΝ ΤΗΣ ΕΙΠΕ ΑΔΙΑΦΟΡΑ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ. ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΕΣΤΡΙΨΕ ΚΙ ΑΦΥΓΕ. ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ. ΛΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ? ΤΗ ΡΩΤΗΣΑΝ. ΟΧΙ ΕΙΠΕ ΑΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ. ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΑΝΕΓΡΑΦΕ ΕΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΑΚΤΗ ΜΕ ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΩΡΑ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΣΑΝ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ. ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΓΑΛΕ ΣΕ ΕΝΑ ΒΡΑΧΑΚΙ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ.ΕΙΔΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΕΑΡΟ ΓΥΡΙΣΜΕΝΟ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΤΙΣ ΤΣΕΠΕΣ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΕΝΑ ΑΠΙΘΑΝΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΗΓΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΙΔΕ ΤΟ ΝΙΚΟ.
ΤΟ ΗΞΕΡΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ
ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΕΖΗΣΕ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ. ΔΕΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΕΙΧΑΝ ΑΡΡΑΒΩΝΙΣΤΕΙ. ΗΤΑΝ ΟΜΩΣ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΕΓΩΙΣΤΕΣ.ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΖΗΛΕΥΑΝ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΡΙΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ Η ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΕΓΩΙΣΜΟ. ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΙ Η ΕΙΡΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ Ο ΕΝΑΣ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΗΤΑΝ ΔΑΣΚΑΛΑ ΚΑΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ. ΓΙΑ ΣΠΑΣΙΜΟ Ο ΝΙΚΟΣ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΣΧΕΣΗ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ. ΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕ. ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΝΑ ΦΙΛΟΥΝ ΞΕΝΑ ΧΕΙΛΗ ΤΟΥΣ ΕΦΥΓΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ.ΑΠΟ ΕΓΩΙΣΜΟ Ο ΝΙΚΟΣ ΝΟΜΙΣΕ ΠΩΣ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΛΛΗ ΚΑΙ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑΝ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ.
ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΩΡΙΣΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΕΠΙΠΟΛΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΝΙΚΟ ΗΤΑΝ ΑΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΔΥΣΤΙΧΙΣΜΕΝΗ.
Ο ΝΙΚΟΣ ΧΩΡΗΣΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΝΟΜΙΣΕ ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣΕ ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΔΕΙΧΝΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ ΠΗΓΕ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΜΕ ΤΑ ΒΡΑΧΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΕ ΠΟΤΕ. ΣΚΕΦΤΟΤΑΝ ΤΗ ΓΚΑΦΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΣΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΕ. ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΝΘΟΔΕΣΜΗ.ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ
ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ.
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΟΛΙΣ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΕΤΡΕΞΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ.ΜΟΛΙΣ ΕΙΠΑΝ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΞΕΣΠΑΣΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΚΙ ΕΣΦΙΓΓΕ ΜΕ ΠΟΝΟ ΣΥΝΕΧΩΣ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΚΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ. ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕ ΚΑΙ ΖΕΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ
http://www.greektube.org/content/view/63518/2/
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΤΙΣ ΕΚ,ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ,Τ ΠΟΥ ΤΗΝ ΣΥΓΧΑΙΡΩ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ Μ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΛΕΩ ΟΤΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΤΗΣ. ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΜΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΝΗ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΥΤΕΡΑ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΩ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΤΗΝ Π ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΜΟΡΦΑ ΣΧΟΛΙΑ. ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΟΛΕΣ ΑΞΙΖΕΤΕ ΠΟΛΛΑ
Kαλησπέρα σε όλες σας.Ανδρέα ουδέποτε κανείς συγγραφέας ηρωικής φαντασίας δέν παρέστησε τόσο πειστικά τον κόσμο των ξωτικών.Σου αξίζουν πολλά μπράβο.Με έβαλες μεσα και ξεχάστηκα.Πολύ θα ήθελα να διαβάσω τη συνέχεια. το 1,2,3,4
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλέ μας φίλε Ανδρέα φυσικά όταν πρόκειται για το καλό σου αλοίμονο να είχαμε πρόβλημα με την συνέχεια των ωραιοτάτων κειμένων σου..Έτσι κι αλλιώς εμείς το είχαμε δεικαι έχουμε πάρει γεύση του μεγάλου σου ταλέντου από πρίν και φυσικά αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα!Και να σου πούμε και κάτι..?Προσωπικά θα προτιμήσω με Χίλια που λένε να το δω και να το αγοράσω από το βιβλιοπωλείο..γιατί τότε θα νιώθω πολύ υπερήφανη για σένα και πολύ περισσότερο χαρούμενη μιας και η αξία σου θα έχει αναγνωρισθεί και από τους αρμοδίους....?Βέβαια πιστεύω πως δεν θα σου κάνουν Χάρη,αυτές έχουν παροπλιστεί προ πολλού..Το Αξίζεις,το Βλέπουν ,το Καταλαβαίνουν και όπως όλοι τη δουλειά τους θα κάνουν σωστά κοιτώντας φυσικά το συμφέρον τους..Άντε με το Καλό και γρήγορα σου Εύχομαι..Το μόνο που θα σου ζητήσουμε σαν καλός φίλος που είσαι είναι να μας δώσεις αυτογραφάκια πιο εύκολα...?χιχι!Εδώ είναι από τις σπάνιες φορές που θα χρησιμοποιήσω "Το Μέσον"..Η ιστορία σου όπως ανέφερες και εσύ αληθινή,έτσι δυστυχώς συμβαίνει πολλές φορές στης σχέσεις όταν επικρατεί ο Εγωισμός..Ευτυχώς όμως εδώ κατάφεραν έστω και μετά από ένα αποτυχημένο γάμο ο καθένας τους να ζήσουν τελικά μαζί,διότι υπάρχουν και πολλές άλλες περιπτώσεις που δεν το καταφέρνουν..Για μένα ο Εγωισμός είναι από τα χειρότερα ελαττώματα στον άνθρωπο και μάλιστα το πιο ηλίθιο,αφού μέσω αυτού στερούμαστε πολλές φορές την ευτυχία,και γινόμαστε δυστυχισμένοι.. ,αξιολύπητοι είναι..Αγαπημένη μας Ελενίτσα το πρόσεξες πως σήμερα έγραψες ένα Μίνι κατεβατούλι..χιχι!!και μάλιστα ειλικρινέστατο..ένα από τα πολλά χαρίσματά σου..Μου άρεσε!!Μπράβο σου Ελενίτσα μας!!Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,πολύ όμορφο το υπέρ κατεβατούλι σου..χιχι!Όντως έχεις δίκιο ως συνήθως για τον Δεκάλογο,να το κάνουμε απαραιτήτως..!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,σε ευχαριστούμε και εσένα πολύ για τις αφιερώσεις σου,τα αισθήματα αμοιβαία πάντα..!!Είναι πανέμορφες σε χρώματα.μυρουδιές,μουσικές και εικόνες..καταπληκτικά!!Να είστε όλες φιλεναδίτσες μου γλυκιές καλά!!Τώρα φεύγω πηγαίνω στη Σάμο με την Βιβή για μια δουλειά,φιλάκια πολλά σε όλες και όλους..θα τα πούμε αργότερα..Καλά και ωραία να περνάτε όλοι!!Γειά σας,με Αγάπη πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου καλή μας φιλεναδίτσα 1234..Ένα υπέροχο απόγευμα σου εύχομαι και χαρήκαμε πολύ που σε είδαμε, αλλά και για τα καλά σου λόγια επί του Ανδρέα..Σε χαιρετούμε!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ο ΥΜΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ.............
Aκόμα κι αν ήξερα να μιλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων
μα και των αγγέλων, χωρίς όμως να έχω αγάπη, θα είχα γίνει
χαλκός που βγάζει σκέτους ήχους ή τύμπανο που δημιουργεί
μόνο φασαρία. Kι αν είχα το χάρισμα της προφητείας και
κατανοούσα όλα τα μυστήρια και κατείχα όλη τη γνώση, κι
αν είχα όλη την πίστη, έτσι που να μετατοπίζω βουνά, χωρίς
όμως να έχω αγάπη, θα ήμουν ένα τίποτε.
Kι αν ακόμα διένειμα όλα τα υπάρχοντά μου για να θρέψω
τους πεινασμένους, κι αν παρέδιδα το σώμα μου να καεί στη
φωτιά, χωρίς όμως να έχω αγάπη, δε θα με είχε ωφελήσει σε
τίποτε.
H αγάπη μακροθυμεί, επιζητάει το καλό. H αγάπη δε φθονεί.
H αγάπη δεν καυχησιολογεί, δεν αλαζονεύεται, δε φέρεται
άπρεπα, δεν κυνηγάει το δικό της συμφέρον, δεν κυριεύεται
από θυμό, δεν κρατά λογαριασμό για το κακό που της
κάνουν, δε χαίρεται για την αδικία, αλλά μετέχει στη χαρά
για την επικράτηση της αλήθειας. Όλα τα καλύπτει, όλα τα
πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
H αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει. Eνώ τα άλλα, είτε προφητείες
είναι αυτές, θα καταργηθούν, είτε γλώσσες είναι, θα πάψουν,
είτε γνώση, θα καταργηθεί. Γιατί μόνο ως ένα βαθμό
γνωρίζουμε και ως ένα βαθμό προφητεύουμε. Mα όταν έρθει
το τέλειο, τότε το ατελές θα καταργηθεί.
Παιδάκι όταν ήμουνα, σαν παιδάκι μιλούσα, σαν παιδάκι
σκεφτόμουν, σαν παιδάκι έβγαζα συμπεράσματα. Mα όταν
έγινα άντρας, σταμάτησα να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν
παιδάκι. Γιατί, πραγματικά, τώρα βλέπουμε απροσδιόριστα
σαν σε θαμπό καθρέφτη. Tότε όμως θα δούμε πρόσωπο με
πρόσωπο. Tώρα γνωρίζω μονάχα ως ένα βαθμό, τότε όμως
θα γνωρίσω τέλεια, όπως ακριβώς με έχει γνωρίσει ο Θεός.
Aυτά, λοιπόν, που μένουν τελικά, είναι η πίστη, η ελπίδα και
η αγάπη. Aυτά τα τρία, με κορυφαία τους, όμως, την αγάπη....Π
http://youtu.be/UcXXpssBFVM.......KΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΖΕΣΤΗ ΠΟΛΥ ΦΩΤΙΕΣ ΕΝΑ ΓΥΡΩ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΕΙΣΜΟ [ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ] ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟΣΑΣ ΒΡΑΔΥ..........Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΑΠ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΣΤΡΩΝΕΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΤΕΒΑΤΟΥΛΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΛΟΓΙΚΕΣ ΩΡΕΣ...ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ 5 ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΣΙΓΟΥΡΟ ΤΩΡΑ Η ΠΕΝΤΕ ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η 5 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ...ΑΝ ΤΟ ΚΟΚΟΡΙ ΛΑΛΟΥΣΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙ ΩΡΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΕΣ ΤΡΕΛΛΑΝΕΙ ΤΟ ΚΑΗΜΕΝΟ....
ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΟΥ ΠΟΙΗΣΗ ΤΙ ΝΑ ΠΩ..ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ ΤΙΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΝΥΧΤΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΑΡΤΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ....
ΦΙΛΗ Π ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ...
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΣΕΙΣΜΙΚΕΣ ΔΟΝΗΣΕΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΤΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ..
ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΥΜΝΟ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΣΩΣΤΕΣ ..
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΖΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ...
ΝΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠ ΑΥΤΟΥΣ
Αγάπη είναι να κρυώνεις αλλά να μη τραβάς τη κουβέρτα προς το μέρος σου.
Αγάπη είναι να ψάχνει ένα τηλέφωνο στο κινητό και μόλις περάσει από το όνομά σου να ξεχνά ποιόν θέλει να τηλεφωνήσει.
Αγάπη είναι να μπαίνεις στις στροφές με 150 αλλά όταν είσαι μαζί της να πηγαίνεις με 70.
Αγάπη είναι να ανοίγει το φθηνό κρασί γιατί το καλό το θέλει για αύριο, που θα πιεις εσύ.
Αγάπη είναι να μην ρωτάς αν σ'αγαπάει.
Αγάπη είναι το φιλί πάνω στο δάκρυ.
Αγάπη είναι να αγαπά σε σένα, όσα εσύ δε μπόρεσες να αγαπήσεις στον εαυτό σου.
Γεια σας, φίλοι μου. Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα, ξέχασα χθες να πω ότι το ποιήμα σου για τη σελίδα μου άρεσε πολύ. Αυθεντικό, όπως κάθε φορά. Γεια σου Ελένη, αφοπλιστική η ειλικρίνειά σου, μπράβο σου, σε θαυμάζω! Γεια σας, κύριε Ανδρέα, είναι πραγματικά υπέροχη η "Νεραϊδοσκονη" σας, αλλά σας καταλαβαίνω απόλυτα αν πρέπει να σταματήσετε να γράφετε αποσπάσματα στη σελίδα. Αν είναι να βγει κανονικά, κάνουμε όση υπομονή χρειαστεί. Σε σχέση με την ιστορία που βάλατε σήμερα, έχετε δίκιο, αυτά γίνονται. Τουλάχιστον, μακάρι να έχουν αίσιο τέλος και να μην καταστρέφονται όλα από τον εγωισμό. Μακάρι να μην εκτιμάμε κάτι μόνο όταν το χάνουμε, και ειδικά όταν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Μακάρι να μην εξαπατάμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Γεια σου, Μαρία-Ελένη, καλή συνέχεια με το βίντεο που φτιάχνεις, ανυπομονώ να το δω. Γεια σου Ε.Κ., έχουν όντως πολύ όμορφα εξωτερικά γυρίσματα κάποιες από αυτές οι ταινίες, αλλά και εσωτερικά επίσης. Και μένα μου αρέσει πολύ αυτό το βίντεο με το χορό και τα εξωτερικά γυρίσματα. Χαιρετώ και όλους τους υπόλοιπους φίλους της σελίδας, αυτούς που κάνουν διακοπές αυτές τις μέρες, τη Χαρά και την Α.Ε., αυτούς που έχουν καιρό να γράψουν, την BV, τη Ζέτα, τη Ναταλία, τη Σ, τον γραμματέα εκ Σάμου, τη Βιβή, τη Μαίρη, καθώς και αυτούς που μπήκαν πρόσφατα, την Ιωάννα, τη φίλη με τα σχεδιάκια, την Π, τη ΡΤ9, την Κ2. Συγγνώμη αν ξέχασα κάποιον. Π, τι όμορφο βιντεάκι το τελευταίο που έβαλες και τι ωραία μελωδία! Όσο για το απόσπασμα της Καινής Διαθήκης από τον Απόστολο Παύλο για την αγάπη, απλά τα λέει όλα. Έτσι είναι, όσο και ό,τι και να δίνουμε, αν δεν έχουμε αγάπη μέσα μας, δεν έχει νόημα. Όπως και οι αρετές, αν δεν εφαρμόζονται ως βοήθημα για να φτάσουμε στην αγάπη και την καταπάτηση του εγωισμού μας, επίσης δεν έχουν νόημα. Τ.
Καποτε..
Kάποτε ο χρόνος είχε τέσσερις εποχές, σήμερα έχει δύο.
Κάποτε δουλεύαμε οκτώ ώρες, σήμερα έχουμε χάσει το μέτρημα.
Κάποτε είχαμε χρόνο να πάμε για καφέ με τους φίλους μας.
Τώρα τα λέμε μέσω MSN και Skype.
Κάποτε είχαμε χρόνο να κοιτάξουμε τον ουρανό, να δούμε το χρώμα του, να ακούσουμετο κελάϊδισμα των πουλιών, να νιώσουμε την ευωδιά του βρεγμένου χώματος.
Σήμερα τα βλέπουμε στην τηλεόραση.
Κάποτε παίζαμε με τους φίλους μας ποδόσφαιρο στις αλάνες.
Σήμερα παίζουμε ποδόσφαιρο στο Playstation.
Κάποτε ζητάγαμε συγγνώμη από κοντά..
Σήμερα το λέμε και με SMS.
Κάποτε κυκλοφορούσαμε με ταπεινά αυτοκίνητα 1000 κυβικών και ήμασταν χαρούμενοι.
Σήμερα κυκλοφορούμε με τζιπ 2000 κυβικών και στεναχωριόμαστε που δεν έχουμε τζιπ... 3000 κυβικών.
Κάποτε αγοράζαμε ένα παντελόνι και το είχαμε για δύο χρόνια.
Τώρα το έχουμε δύο μήνες και μετά παίρνουμε άλλο.
Κάποτε ζούσαμε σε σπίτι 65 τετραγωνικών και ήμασταν ευτυχισμένοι.
Σήμερα ζούμε σε σπίτια 120 τετραγωνικών και δεν χωράμε μέσα...
Κάποτε λέγαμε καλημέρα σε ένα περαστικό και τον ρωτούσαμε για την τάδε οδό.
Σήμερα μας το λέει ο navigator.
Κάποτε πίναμε νερό της βρύσης και ήμασταν μια χαρά.
Σήμερα πίνουμε εμφιαλωμένο και αρρωσταίνουμε.
Κάποτε είχαμε τις πόρτες των σπιτιών ανοικτές , όπως και τις καρδιές μας.
Σήμερα κλειδαμπαρωνόμαστε, βάζουμε συναγερμούς και έχουμε και 5-6 λυκόσκυλα για να μην αφήσουμε κανέναν να μας πλησιάσει,είτε είναι καλός, είτε κακός.
Κάποτε ξυπνάγαμε πρωί πρωί την Κυριακή για να πάμε στην εκκλησία.
Σήμερα δεν πάμε γιατί είναι...μπανάλ. Και γιατί οι παπάδες γίνανε μεσίτες και επιχειρηματίες.
Κάποτε είχαμε 2 τηλεοπτικά κανάλια και πάντα βρίσκαμε κάτι ενδιαφέρον να δούμε.
Σήμερα έχουμε 100 κανάλια και δεν μας αρέσει κανένα πρόγραμμα.
Κάποτε μαζευόμασταν όλη η οικογένεια γύρω από το κυριακάτικο τραπέζι και αισθανόμασταν ενωμένοι και ευτυχισμένοι.
Σήμερα έχει ο καθένας το δικό του δωμάτιο και δεν βρισκόμαστε
μαζί στο τραπέζι ποτέ...
Κάποτε τα περιοδικά έπαιρναν συνέντευξη από τον Σεφέρη.
Σήμερα παίρνουν από τονΚαρβέλα.
Κάποτε ντοκουμέντο ήταν μια επιστημονική ανακάλυψη.
Σήμερα ντοκουμέντο είναι ένα ερασιτεχνικό βίντεο που δείχνει δύο οπαδούς ομάδων να ανοίγουν ο ένας το κεφάλι του άλλου.
Κάποτε βλέπαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια με τον Μίκυ Μάους, τον Σεραφίνο, τονΤιραμόλα ,σήμερα βλέπουμε τους Power Rangers και τους Monsters με όπλα και χειροβομβίδες να σκοτώνουν και να ξεκοιλιάζουν...τους κακούς.
Κάποτε μας αρκούσε μια βόλτα με τον συντροφο μας σε ένα ταπεινό δρομάκι της γειτονιάς.
Χέρι-χέρι, να κοιτάμε τον ουρανό, να σιγοψυθιρίζουμε ένα ρομαντικό τραγουδάκι και να ταξιδεύουμε νοητά.
Σήμερα πάμε διακοπές στο Ντουμπάι, στο Μαρόκο και στο Μεξικό. Και ονειρευόμαστε ταξίδια στο Θιβέτ...
Κάποτε είχαμε το θάρρος και τη λεβεντιά να λέμε «Έκανα λάθος».
Σήμερα λέμε «Αυτός φταίει»...
Κάποτε νοιαζόμασταν για το γείτονα,
σήμερα τσατιζόμαστε αν αγοράσει καλύτερη τηλεόραση από εμάς.
Κάποτε ζούσαμε με το μισθό μας.
Σήμερα ζούμε με τους μισθούς που ΘΑ πάρουμε.
Κάποτε δεν είχαμε φράγκο στην τσέπη, μα ήμασταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι!
Σήμερα έχουμε τα πάντα και τρωγόμαστε με τα ρούχαμας.
Κάποτε περνάγαμε υπέροχα στο ταβερνάκι της γειτονιάς, με κρασάκι, τραγούδι και κουτσομπολιό.
Σήμερα...μιζεριάζουμε σε ακριβά εστιατόρια του Κολωνακίου.
Κάποτε ιδανικό ήταν να γίνεις αναγνωρισμένος. Σήμερα ιδανικό είναι να γίνεις απλά αναγνωρίσιμος...
Κάποτε μας δάνειζε λεφτά ο αδελφός μας.
Σήμερα μας δανείζουν οι τράπεζες.
Κάποτε κοιτούσαμε στα μάτια τους ανθρώπους.
Τώρα τους κοιτάμε στην τσέπη.
Κάποτε δουλεύαμε για να ζήσουμε.
Σήμερα ζούμε για να δουλεύουμε.
Κάποτε είχαμε χρόνο για τον εαυτό μας...
Σήμερα δεν έχουμε χρόνο για κανένα....
Αυτό το «Κάποτε», το έλεγαν Ζωή.... _____ _____
Με την ευκαιρία, σας βάζω κι εγώ κάποια άλλα μεταφρασμένα αποσπάσματα από την Καινή διαθήκη για την αγάπη.
... ἐγὼ δὲ σᾶς λέγω, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, εὔχεσθε πρὸς Θεὸν ἀγαθὰ δι᾿ ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι σᾶς καταρῶνται, εὐεργετεῖτε ἐκείνους ποὺ σᾶς μισοῦν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι σᾶς μεταχειρίζονται ὑβριστικῶς καὶ περιφρονητικῶς καὶ σᾶς καταδιώκουν ἀδίκως...
κατὰ Ματθαῖον, ε´ 44
... καὶ ὀφείλεις νὰ ἀγαπήσῃς Κύριον τὸν Θεόν σου μὲ ὅλην τὴν καρδία σου καὶ μὲ ὅλην τὴν ψυχή σου καὶ μὲ ὅλον τὸν νοῦ σου καὶ μὲ ὅλη τὴν ἰσχύ σου, αὑτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἐντολή. καὶ δευτέρα ἐντολὴ εἶναι αὑτή· νὰ ἀγαπήσῃς τὸν πλησίον σου ὡς τὸν ἐαυτόν σου. Μεγαλύτερη ἐντολὴ ἀπὸ αὐτὲς δὲν ὑπάρχει.
κατὰ Μάρκον, ιβ´ 30-31
... νὰ ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας καὶ νὰ τοὺς εὐεργετεῖτε καὶ νὰ τοὺς δανείζετε, χωρὶς νὰ ἐπίζετε σὲ ἀναπόδοση· καὶ θὰ εἶναι πολλὴ ἡ ἀνταμοιβή σας ἀπὸ τὸν Θεόν· θὰ εἶσθε τέκνα τοῦ Ὑψίστου κατὰ χάρη καὶ θὰ τοῦ ὁμοιάζετε, ἀφοῦ καὶ αὐτὸς εἶναι εὐεργετικὸς πρὸς τοὺς ἀχάριστους καὶ πονηρούς.
κατὰ Λουκᾶν, στ´ 35
Σᾶς δίδω νέα ἐντολή· νὰ ἀγαπᾶτε δηλαδὴ ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, ὅπως ἐγὼ ἠγάπησα ἐσᾶς, ἔτσι καὶ ἐσεῖςνὰ ἀγαπᾶσθε μεταξύ σας. Ἔτσι, θὰ μάθουν ὅλοι, ὅτι εἶστε μαθητές δικοί μου, ἐὰν ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας.
Κατὰ Ἰωάννην, ιγ´ 34-35
Ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ σᾶς, προσπαθεῖτε νὰ ἔχετε εἰρηνικὲς σχέσεις μὲ ὅλους. Μὴ ζητῆτε, ἀγαπητοί, νὰ ὑπερασπίζετε τὸν ἑαυτόν σας μὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ δότε τόπο στὴν ὀργή. διότι, καθὼς εἶναι γραμμένο τὴν ἀνταπόδωση θὰ τὴν δώσει ὁ Κύριος. Ἐὰν λοιπὸν πεινᾶ ὁ ἐχθρός σου, τάιζέ τον· ἐὰν διψᾶ, πότισέ τον· διότι, ἔτσι θὰ μαζεύσης στὴν κεφαλή του τύψεις καὶ ντροπὴ πολλή, ὡς κάρβουνα ἀναμμένα. Μὴ νικᾶσαι ἀπὸ τὸ κακό, ὥστε νὰ παρασύρεσαι σὲ ἐκδίκηση, ἀλλὰ νίκα τὸ κακό μὲ τἠν ἀγαθοεργία σου.
Παύλου πρὸς Ρωμαίους, ιβ´ 18-21
ἐπάνω δὲ ἀπὸ ὅλα, φροντίσατε νὰ ἔχετε μεταξὺ σας ἀγάπη διαρκῆ καὶ θερμή, διότι ἔτσι ἡ άγάπη θὰ σκεπάσει καὶ θα συγχωρήσει ὅλες τὶς ἁμαρτίες σας· νὰ γίνετε φιλόξενοι, χωρὶς νὰ γογγύζετε.
Α´ Πέτρου, δ´ 8-9
Ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀσκεῖ συνεχῶς τὴν ἀγάπη, μένει μὲ τὸ Θεὸ καὶ ὁ Θεὸς μὲνει μὲ αὐτόν.
Α´ Ἰωάννου, δ´ 16
Τα βρήκα σε αυτό το link:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/peri_agaphs.htm#poem
ΓΕΙΑ ΣΟΥ Τ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ?
Ξέχασα να γράψω το Τ. στο προηγούμενο σχόλιο των 12.53 π.μ.
Γεια σου, Ε.Κ. Όντως, αυτό συνέβαινε συχνά παλιότερα, που ήμασταν όλα τα νυχτοπουλάκια συγκεντρωμένα, χαχα. Τ.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ..
ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑΝ ΑΡΧΑΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ
ΕΓΩ ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΙΔΑΧΤΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΩΝΩ ΓΙ ΑΥΤΟ
Ναι, εκεί που τα βρήκα, έχει και το πρωτότυπο κείμενο. Πέρα από το γεγονός ότι αυτή η γλώσσα έχει απίστευτη δομή, και όσο καλύτερα τη μάθουμε τόσο το καλύτερο για μας, είναι γενικά πολύ καλό να μπορούμε να καταλαβαίνουμε το πρωτότυπο κείμενο, για να είναι πλήρης η κατανόηση γιατί μερικές φορές, ακόμη και την καλύτερη μετάφραση να έχουμε, δεν είναι το ίδιο. Τ.
Ε.Κ. μου, με το e-mail όλα καλά, ε; Τ.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΝΕΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ
ΜΕ ΤΟ EMAIL ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗ ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΤΟ ΛΥΣΩ
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ Τ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ ΣΟΥ
Α, μάλιστα. Είναι συγκεκριμένη η χωρητικότητα, δεν το είχα φανταστεί αυτό. Ok, δεν πειράζει, όποτε μπορέσεις. Τ.
Χαχα, μαζί το στείλαμε. Καλά ο "Αλχημιστής" τώρα μέχρι το τέλος είναι καταπληκτικός, θα δεις. Όσο πάει όλο και καλύτερο γίνεται. Καληνύχτα, Ε.Κ. μου, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα.
Τ., πάλι ξέχασα να το βάλω στο σχόλιο της 1.19 π.μ.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ....
http://i166.photobucket.com/albums/u92/sueyoderson/gnt/gnt0701.gif
Λοιπόν, και τώρα η συνέχεια του Αλχημιστή. Τ.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ εμφανίστηκε το πρώτο συγκεκριμένο σημάδι κίνδυνου. Τρεις πολεμιστές πλησίασαν και τους ρώτησαν τι γύρευαν οι δυο τους εκεί πέρα.
- Βγήκα για κυνήγι με το γεράκι μου, απάντησε ο αλχημιστής.
- Πρέπει να σας ψάξουμε για να σιγουρευτούμε ότι δεν κουβαλάτε όπλα, είπε ένας από τους πολεμιστές.
Ο αλχημιστής κατέβηκε απ' το άλογο. Το ίδιο και το αγόρι.
- Γιατί τόσο πολλά λεφτά; ρώτησε ο πολεμιστής ψάχνοντας το δισάκι του αγοριού.
- Για να φτάσουμε μέχρι την Αίγυπτο, είπε εκείνος.
Ο φρουρός που έψαξε τον αλχημιστή βρήκε ένα κρυστάλλινο μπουκαλάκι γεμάτο υγρό κι ένα γυάλινο κιτρινωπό αβγό, λίγο πιο μεγάλο από ένα αβγό κότας.
- Τι είναι αυτά τα πράγματα; ρώτησε ο φρουρός.
-Η φιλοσοφική λίθος και το ελιξήριο μακροζωίας.
Είναι το μεγάλο έργο των αλχημιστών. Όποιος πιει αυτό το ελιξήριο δε θα αρρωστήσει ποτέ κι ένα θρύψαλο απ' αυτό το λίθο μετατρέπει οποιοδήποτε μέταλλο σε χρυσάφι.
Οι φρουροί ξεκαρδίστηκαν στα γέλια και ο αλχημιστής γέλασε μαζί τους. Είχαν βρει την απάντηση πολύ αστεία και τους άφησαν να φύγουν χωρίς άλλες φασαρίες, μ' όλα τα υπάρχοντα τους.
- Τρελαθήκατε; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή, αφού οι άλλοι είχαν απομακρυνθεί αρκετά. Γιατί το κάνατε αυτό;
- Για να σου δείξω έναν απλό νόμο του κόσμου, απάντησε ο αλχημιστής. Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας, δεν το παίρνουμε είδηση.
Και ξέρεις γιατί; Γιατί οι άνθρωποι δεν πιστεύουν σε θησαυρούς.
Συνέχισαν την πορεία τους στην έρημο. Με την κάθε μέρα που περνούσε, η καρδιά του αγοριού γινόταν όλο και πιο σιωπηλή. Δε νοιαζόταν πια για το παρελθόν ή για το μέλλον της ήταν αρκετό ν' αγναντεύει κι εκείνη την έρημο και να πίνει μαζί με το αγόρι από την Ψυχή του Κόσμου. Εκείνος και η καρδιά του έγιναν στενοί φίλοι, δε χωρούσε πια η προδοσία ανάμεσα τους.
Όταν η καρδιά μιλούσε, ήταν για να ενθαρρύνει το αγόρι, το οποίο καμιά φορά, τις σιωπηλές μέρες, βαριόταν φοβερά. Η καρδιά του του μίλησε για πρώτη
φορά για τα μεγάλα προσόντα του: για το θάρρος του να εγκαταλείψει τα πρόβατά του για να ζήσει τον Προσωπικό του Μύθο και για τον ενθουσιασμό του στο μαγαζί κρυστάλλων.
Του μίλησε επίσης για κάτι άλλο, που το αγόρι δεν είχε προσέξει ποτέ: για τους κινδύνους που τον είχαν αγγίξει χωρίς αυτός καν να τους πάρει είδηση. Η καρδιά του είπε ότι μια μέρα είχε κρύψει το πιστόλι που αυτός είχε κλέψει από τον πατέρα του, γιατί υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να αυτοτραυματιστεί. Και του υπενθύμισε ότι μια μέρα που είχε αισθανθεί αδιάθετος στη μέση της πεδιάδας, είχε κάνει εμετό και μετά τον είχε πάρει ο ύπνος για λίγο: λίγο πιο πέρα στέκονταν δυο ληστές που είχαν σχεδιάσει να του κλέψουν τα πρόβατα και να τον δολοφονήσουν. Επειδή όμως το αγόρι αργούσε να εμφανιστεί, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι είχε πάρει άλλο δρόμο κι έφυγαν.
- Οι καρδιές βοηθούν πάντα τους ανθρώπους; ρώτησε το αγόρι τον αλχημιστή.
- Μόνο εκείνους που ζουν τον Προσωπικό τους Μύθο. Αλλά βοηθούν πολύ τα παιδιά, τους μεθύστακες και τους ηλικιωμένους.
- Αυτό θα πει ότι δε διατρέχουν κίνδυνο;
- Αυτό θα πει απλούστατα ότι οι καρδιές κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, απάντησε ο αλχημιστής.
8
Τ.
Κάποιο απόγευμα, πέρασαν από την κατασκήνωση μιας από τις φυλές. Παντού υπήρχαν πάνοπλοι Άραβες με εντυπωσιακά άσπρα ρούχα. Οι άντρες κάπνιζαν
ναργιλέ και συζητούσαν για τις μάχες. Κανείς δεν έδωσε την παραμικρή σημασία στους δύο ταξιδιώτες.
- Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος, είπε το αγόρι, αφού είχαν απομακρυνθεί λίγο από την κατασκήνωση.
Ο αλχημιστής έγινε έξαλλος.
- Να εμπιστεύεσαι την καρδιά σου, είπε, μην ξεχνάς όμως ότι βρίσκεσαι στην έρημο. Όταν οι άνθρωποι κάνουν πόλεμο, αισθάνεται και η Ψυχή του Κόσμου τις κραυγές της μάχης. Κανείς δε γλιτώνει τις συνέπειες από το παραμικρό που συμβαίνει κάτω από τον ήλιο.
«Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα», σκέφτηκε το αγόρι.
Λες και ήθελε η μοίρα ν' αποδείξει ότι ο αλχημιστής είχε δίκιο, δύο πολεμιστές εμφανίστηκαν πίσω από τους ταξιδιώτες.
- Δεν επιτρέπεται να συνεχίσετε, είπε ο ένας. Βρίσκεστε στην περιοχή όπου γίνονται οι μάχες.
- Δε θα πάω πολύ μακριά, απάντησε ο αλχημιστής κοιτάζοντας τους δυο πολεμιστές βαθιά στα μάτια. Αυτοί έμειναν σιωπηλοί λίγα λεπτά και μετά τους άφησαν να συνεχίσουν το ταξίδι.
Το αγόρι τα παρακολουθούσε μαγεμένο όλα αυτά.
- Αιχμαλωτίσατε τους δυο φρουρούς με το βλέμμα, σχολίασε.
- Τα μάτια καθρεφτίζουν τη δύναμη της ψυχής, απάντησε ο αλχημιστής.
«Σωστά», σκέφτηκε το αγόρι. Είχε αντιληφθεί ότι μέσα στο πλήθος των πολεμιστών στον καταυλισμό, ένας απ' αυτούς τους είχε καρφώσει με το βλέμμα του. Και στεκόταν τόσο μακριά, που ούτε καν το πρόσωπό του δεν μπορούσε να διακρίνει. Αλλά ήταν σίγουρος ότι τους κοιτούσε.
Τελικά, όταν άρχισαν να διασχίζουν μια οροσειρά που εκτεινόταν σ' όλο τον ορίζοντα, ο αλχημιστής είπε ότι σε δύο μόνο μέρες θα είχαν φτάσει στις πυραμίδες.
- Αν είναι να χωριστούμε μετά, απάντησε το αγόρι, μάθετέ με αλχημεία.
- Την έμαθες κιόλας. Θα πει να διεισδύεις στην Ψυχή του Κόσμου και ν' ανακαλύπτεις το θησαυρό που εκείνη κράτησε για τον καθέναν.
- Δεν είναι αυτό που θέλω να μάθω. Εννοώ το να μετατρέπω μολύβι σε χρυσάφι.
Ο αλχημιστής σεβάστηκε τη σιωπή της ερήμου κι απάντησε στο αγόρι μόνο όταν έκαναν στάση για φαγητό.
- Όλα στο σύμπαν εξελίσσονται, είπε εκείνος. Και για τους σοφούς το χρυσάφι είναι το πιο εξελιγμένο μέταλλο. Μη με ρωτάς γιατί· δεν το ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι η παράδοση έχει πάντα δίκιο.
»Οι άνθρωποι είναι εκείνοι που δεν ερμηνεύουν σωστά τα λόγια των σοφών. Και από σύμβολο της εξέλιξης, το χρυσάφι μετατράπηκε σε αιτία πολέμων.
- Τα πράγματα μιλάνε πολλές γλώσσες, είπε το αγόρι. Άκουσα το χλιμίντρισμα της καμήλας σαν απλό χλιμίντρισμα, εξελίχτηκε μετά σε σήμα κίνδυνου και ξανάγινε τελικά χλιμίντρισμα.
Και σιώπησε. Ο αλχημιστής μάλλον τα ήξερε όλα αυτά.
- Γνώρισα αληθινούς αλχημιστές, συνέχισε. Κλειδώνονταν στο εργαστήριό τους και προσπαθούσαν να εξελιχτούν κι εκείνοι μαζί με το χρυσάφι. ανακάλυψαν τη φιλοσοφική λίθο. Γιατί είχαν καταλάβει ότι, όταν κάτι εξελίσσεται, εξελίσσεται μαζί και ό,τι είναι γύρω του.
«Άλλοι ανακάλυψαν τυχαία τη λίθο. Ήταν κιόλας προικισμένοι, οι ψυχές τους ήταν πιο αφυπνισμένες από τις ψυχές των άλλων ανθρώπων. Αυτοί όμως δε λογαριάζονται, γιατί είναι ελάχιστοι.
»Άλλοι, τέλος, έψαχναν μόνο χρυσάφι. Αυτοί δεν ανακάλυψαν ποτέ το μυστικό. Ξέχασαν ότι το μολύβι, ο χαλκός, το σίδερο έχουν κι αυτά έναν Προσωπικό Μύθο να πραγματοποιήσουν. Όποιος επεμβαίνει στον Προσωπικό Μύθο των άλλων ποτέ δε θα ανακαλύψει τον δικό του.
Τα λόγια του αλχημιστή ακούστηκαν σαν κατάρα.
Έσκυψε και έπιασε ένα κοχύλι από κάτω.
- Εδώ υπήρχε κάποτε θάλασσα, είπε.
- Το είχα προσέξει, απάντησε το αγόρι.
-Η θάλασσα φυλάγεται μέσα σ' αυτό το κοχύλι, γιατί είναι ο Προσωπικός Μύθος του. Ποτέ δε θα το εγκαταλείψει, μέχρι να καλυφθεί ξανά η έρημος από νερό.
Στη συνέχεια, ανέβηκαν στα άλογά τους και τράβηξαν προς τις πυραμίδες της Αιγύπτου.
9
Τ.
Ο ήλιος είχε αρχίσει να γέρνει, όταν η καρδιά του αγοριού τον προειδοποίησε ότι κινδύνευαν. Βρίσκονταν ανάμεσα σε γιγαντιαίους αμμόλοφους και το αγόρι κοίταξε τον αλχημιστή, αλλά εκείνος δεν έδειχνε να έχει προσέξει τίποτε. Πέντε λεπτά αργότερα, το αγόρι διέκρινε δυο καβαλάρηδες μπροστά του· οι σιλουέτες
τους διαγράφονταν αντίθετα στον ήλιο. Πριν προλάβει να μιλήσει με τον αλχημιστή, οι δυο καβαλάρηδες έγιναν δέκα, μετά εκατό, μέχρι που κάλυψαν τους γιγαντιαίους αμμόλοφους.
Ήταν πολεμιστές ντυμένοι στα μπλε, με μια μαύρη ταινία γύρω από τα τουρμπάνια τους. Είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους μ' ένα άλλο μπλε πέπλο, που άφηνε ακάλυπτα μόνο τα μάτια. Ακόμη κι από μακριά τα μάτια τους φανέρωναν τη δύναμη της ψυχής τους. Και τα μάτια αυτά μιλούσαν για θάνατο.
10
Τ.
ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ σε ένα στρατόπεδο εκεί κοντά. Ένας στρατιώτης έσπρωξε το αγόρι και τον αλχημιστή μέσα σε μια σκηνή. Ήταν μια σκηνή διαφορετική από τις άλλες που το αγόρι είχε γνωρίσει στην όαση· εκεί μέσα ένας αρχιστράτηγος έκανε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του επιτελείου του.
- Είναι οι κατάσκοποι, είπε ένας από τους άντρες.
- Είμαστε απλοί ταξιδιώτες, απάντησε ο αλχημιστής.
- Σας είδαν στον καταυλισμό του εχθρού πριν από τρεις μέρες. Και μιλήσατε μ' έναν από τους πολεμιστές.
- Είμαι ένας άνθρωπος που βαδίζει στην έρημο και γνωρίζει τα αστέρια, είπε ο αλχημιστής. Δεν έχω πληροφορίες για στρατούς ή για κίνηση των φυλών. Απλώς οδηγούσα το φίλο μου μέχρι εδώ.
- Ποιος είναι ο φίλος σας; ρώτησε ο αρχιστράτηγος.
- Ένας αλχημιστής, είπε ο αλχημιστής. Έμαθε τις δυνάμεις της φύσης. Και επιθυμεί να δείξει στο διοικητή τις εξαιρετικές του δυνατότητες.
Το αγόρι άκουγε σιωπηλό. Και φοβισμένο.
- Τι γυρεύει ένας ξένος σε ξένη χώρα; είπε ένας άλλος άντρας.
- Έφερε λεφτά για να τα προσφέρει στη φυλή σας, απάντησε ο αλχημιστής πριν προλάβει το αγόρι να πει λέξη. Και πιάνοντας το δισάκι του αγοριού, παρέδωσε τα χρυσά νομίσματα στον αρχιστράτηγο.
Ο Άραβας τα δέχτηκε σιωπηλός. Θα μπορούσαν μ' αυτά ν' αγοραστούν πολλά όπλα.
- Και τι είναι ένας αλχημιστής; ρώτησε τελικά.
- Είναι ένας άνθρωπος που γνωρίζει τη φύση και τον κόσμο. Αν ήθελε, θα κατέστρεφε αυτή την κατασκήνωση μόνο με τη δύναμη του ανέμου.
Οι άντρες γέλασαν. Γνώριζαν τη βία του πολέμου και ήξεραν ότι ο άνεμος δεν μπορεί να καταφέρει ένα θανάσιμο χτύπημα. Στα στήθια τους όμως οι καρδιές σφίχτηκαν. Ήταν άντρες της ερήμου και φοβόνταν τους μάγους.
- Για να δούμε, είπε ο αρχιστράτηγος.
- Χρειαζόμαστε τρεις μέρες, απάντησε ο αλχημιστής. Και τούτος θα μεταμορφωθεί σε άνεμο, μόνο και μόνο για ν' αποδείξει πόσο ισχυρή είναι η δύναμή του. Αν δεν το καταφέρει, εμείς προσφέρουμε ταπεινά τις ζωές μας για την τιμή της φυλής σας.
- Δεν μπορείτε να μου προσφέρετε κάτι που μου ανήκει ήδη, είπε με υπεροψία ο αρχιστράτηγος.
Αλλά χάρισε στους ταξιδιώτες τις τρεις μέρες.
11
Τ.
Το αγόρι έμεινε πετρωμένο από τον τρόμο. Κι αν κατάφερε να βγει από τη σκηνή, ήταν επειδή ο αλχημιστής τον έπιασε από τα χέρια.
- Μην τους αφήσεις ν' αντιληφθούν το φόβο σου, είπε ο αλχημιστής. Πρόκειται για γενναίους άντρες και περιφρονούν τους δειλούς.
Το αγόρι όμως είχε μείνει άφωνο. Μόνο ύστερα από λίγο κατόρθωσε να μιλήσει, καθώς περπατούσαν στη μέση του στρατοπέδου. Ήταν άσκοπο να τους βάλουν φυλακή: οι Άραβες απλώς τους πήραν τα άλογα. Κι άλλη μια φορά ο κόσμος φανέρωνε τις πολλές του γλώσσες: η έρημος, πιο πριν ένα ελεύθερο απέραντο έδαφος, ήταν τώρα ένα απροσπέλαστο τείχος.
- Τους δώσατε όλο μου το θησαυρό! είπε το αγόρι. Όσα είχα κερδίσει σ' όλη μου τη ζωή!
- Και τι θα σου χρησίμευε, αν επρόκειτο να πεθάνεις; απάντησε ο αλχημιστής. Ο θησαυρός σου σε έσωσε για τρεις μέρες. Σπάνια τα λεφτά συμβάλλουν στην αναβολή του θανάτου.
Το αγόρι όμως παραήταν τρομοκρατημένο για ν' ακούσει τα σοφά λόγια. Δεν ήξερε πώς να μεταμορφωθεί σε άνεμο. Δεν ήταν αλχημιστής.
Ο αλχημιστής ζήτησε τσάι από έναν πολεμιστή και έχυσε λίγο πάνω στους καρπούς του αγοριού. Ένα κύμα ηρεμίας απλώθηκε στο σώμα του, ενώ ο αλχημιστής του έλεγε λόγια που εκείνο δεν μπορούσε να καταλάβει.
- Να μην παραδοθείς στην απελπισία, είπε ο αλχημιστής με μια παράξενα γλυκιά φωνή. Αυτό σ' εμποδίζει να μιλήσεις με την καρδιά σου.
-Μα δεν ξέρω πώς θα μεταμορφωθώ σε άνεμο.
- Όποιος ζει τον Προσωπικό Μύθο του ξέρει ό,τι χρειάζεται να ξέρει. Μόνο ένα πράγμα καταντά απραγματοποίητο όνειρο: ο φόβος της αποτυχίας.
- Δε φοβάμαι την αποτυχία. Απλούστατα δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο.
- Ας το μάθεις, λοιπόν. Απ' αυτό εξαρτάται η ζωή σου.
- Κι αν δεν το καταφέρω;
- Θα πεθάνεις έχοντας ζήσει τον Προσωπικό Μύθο σου. Καλύτερα έτσι παρά να πεθάνεις σαν τα εκατομμύρια των ανθρώπων που δεν έμαθαν ότι υπάρχει ο Προσωπικός Μύθος. Μην ανησυχείς όμως.
»Ο θάνατος κάνει τους ανθρώπους να ευαισθητοποιούνται για τη ζωή.
12
Τ.
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα. Τ.
ΓΕΙΑ ΣΑΣ. ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΚΛΑΒΩΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΤΗΣ Τ. Τ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΥΛ ΤΩΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ.ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ.ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΟΛΙΣ ΓΥΡΙΣΑ. ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙΡΟΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ. ΑΛΛΑ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΙΟ ΣΥΧΝΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ ΣΑΣ .
http://www.youtube.com/watch?v=6dzU2OHl198
antre
http://www.youtube.com/watch?v=7r4yd2jHaeI&feature=related
antre
eimaste ston asterismo ths apanthshs gia th dynamh ths agaphs. eyxomai kai pisteyv oi eyxes sas na piasoyn topo.exei eruei toso konta. eginan tosa polla. eyxomai na akoysoyme ayto poy perimenoyme.
http://www.youtube.com/watch?v=WY6nT8a87zc&feature=related
antre kalhnyxta. mia omorfh hmera ayrio
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΕΝΑ ΚΑΤΕΒΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟ ΕΣΒΗΣΑ..ΤΙ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΠΩΣ ΝΟΙΩΘΕΙ Ο ΓΛΥΚΟΣ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ ΤΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ....
ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ
ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ
ΕΔΩ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ...ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
http://www.giapraki.com/e107_files/public/1280978376_3192_FT111619_1913314gcn4uw5a3m.gif
ΚΑΛΗΜΕΡΑ
http://www.youtube.com/watch?v=si3gycPVVNc
♥.¸¸.☆ .♥.¸¸.☆ .♥.¸¸.☆ .♥.¸¸.☆ .♥.¸¸.☆ .♥.¸¸.☆
ΑΝΔΡΕΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΠΟΛΥ ΕΝΤΟΝΑ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ
Η ΜΟΙΡΑ ΕΧΕΙ ΓΡΑΨΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΡΑ Σ ΑΥΤΗΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΘΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΑΥΤΗ....
ΠΟΛΥ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΚΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΔΕΙΞΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΟΥΣ...
Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΟΤΙ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΟΤΙ ΧΤΙΖΑΜΕ ΜΕ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ....
Καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλή μας φιλεναδίτσα Π και γλυκιά μας Ελενίτσα η απουσία της Καλημέρα σας αισθητή σήμερα..Ελπίζω να σας δω αργότερα,αν και θα είναι αργά το βράδυ αφού αλλαγή εβδομάδας αλλαγή βάρδιας..Καλή μου Π,κάθε καλοκαίρι αυτό το φαινόμενο με τις φωτιές είναι λυπηρό, αφού δεν αποφεύγονται δυστυχώς και αφού όλο και περισσότερο καταστρέφουμε την φύση και τον περιβόλλοντα χώρο της ζωής μας..Με την εξέλιξη της τεχνολογίας , με τους φρενήρεις ρυθμούς που ζούμε και με την εποχή της υπερκατανάλωσης έχουμε χάσει το παιχνίδι..σε όλους τους τομείς.Δυστυχώς..Καταστρέφουμε, δεν δημιουργούμε.Και εαν κάτι επιτύχουμε, έμμεσα και μακροπρόθεσμα αυτό εμπεριέχει..Όσο για τους σεισμούς τους έχουμε συνηθίσει πλέον αρκεί φυσικά να μην είναι καταστροφικοί..Τα κείμενά σας εχθές για την Αγάπη(Π και Ε.Κ) φυσικά πολύ όμορφα ,απαραίτητα , χρειαζούμενα και φυσικά συμφωνώ και εγώ επί των όμορφων σχολίων Ε.Κ και Τ..!!Νυχτοπουλάκι μου τα αποσπάσματά σου τρέλα..!!Σας Ευχαριστώ πολύ όλους και για αυτά που παραθέτετε μέσα σε αυτή την σελιδούλα και που σαφώς όλα κειμένονται στο νόημα των τίτλων της..και των αισθημάτων της..Γλυκιά μου Ελενίτσα με τα μελτεμάκια που έχει αυτές τις ημέρες μου θυμίζει το "Όσα παίρνει ο άνεμος" και το "Άστα τα μαλλάκια σου άνεκατωμένα άστα ν'ανεμίζουνε στην τρελή Νοτιά..χιχι!Ε.Κ μου δεν μου λες Αυθυποβολή έκανες εχθές το βράδυ στο Τρελό μου Κοκοράκι αφού εκεί που διάβαζα αργά (βγήκα λίγο από το σπίτι..)τον Αλχημιστή ένιωσα να κλείνουν τόσο τα ματάκια μου που ούτε Καληνύχτα δεν μπόρεσα να σας πώ..Για κανόνισε,μου φαίνεται πως παρέσυρες το κοκοράκι μου και πας να του αλλάξεις τα προγράμματάκια του..Μετά πως θα το στρώσω πάλι..Μάλλον το βλέπω για την Χύτρα ,δεν την γλυτώνει..χιχι!Όντως σήμερα είναι πολύ θρησκευτική,ευλαβική μέρα μεγάλη για την Παναγίτσα μας ας έχει Καλά όλο τον Κόσμο και μαζί και όλους Εμάς..Θυμάμαι πριν 8 χρόνια είχα πάει αυθημερόν τέτοια μέρα στους Λειψούς που είναι η Χάρη της και μάλιστα συμβαίνει όλο το χρόνο τα κρινάκια(Κλώνος λουλουδιών)που έχει μέσα η εικόνα της εδώ και πάμπολλα χρόνια χωρίς παρέμβαση αθρωπίνου χέρι να ανθίζουν Παραμονή και μετά να είναι ξερά Ολημερής το χρόνο..Η δε εικόνα της δεν την ήξερα πρώτη φορά την είδα ,είναι η Παναγίτσα που κρατάει στα χέρια της τον Σταυρό με τον Χριστούλη Εσταυρωμένο..Πολύ λυπητερή και συγκινησιακή..Ονομάζεται Η Παναγιά Του Χάρου.Αυτά προς το παρόν σας χαιρετώ και σας φιλώ όλους..Εύχομαι και ελπίζω και οι υπόλοιποι να είναι όλο καλά να περνούν καλοκαιρινά και να εκμεταλευτούμε όσο γίνεται το λίγο υπόλοιπο του καλοκαιριού μιας και ο χρόνος τρέχει γρήγορα..Με Αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ε.Κ Μου ξέχασα να σου πω?Εντάξει το καταλαβαίνω να κάνει λάθη ο Μαθητής και να χάνει τα κατεβατούλια..αλλά να κάνει και ο Καθηγητής αυτό δεν το περίμενα..Είδες που λέει η Παροιμία:"Άν Κοιμηθείς με Αλλοίθωρο το Πρωί Αλλοιθωρίζεις.."Αυτό μου φαίνεται έπαθες και εσύ..?ΧΙΨΙ!!ΣΟΡΥ Φιλεναδίτσα μου Καλή!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΑΝ ΚΑΙ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΗΓΕΙΤΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ...
Βρισκόμαστε στα 1600 μ.Χ. Μοναχοί από την Ιερή Μονή της Πάτμου φτάνουν στη Λειψώ της Δωδεκανήσου και χτίζουν σε απόσταση ενός χιλιομέτρου από το Χωριό το εξωμονάστηρο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΧΑΡΟΥ».
Ο Ναός είναι τρισυπόστατος, χτισμένος σε ρυθμό βυζαντινό. Τον διακρίνει ο χαμηλός τρούλος, τα ακανόνιστα τόξα, που γι' αυτό αισθητοποιούν μια ασυνήθιστη γοητεία, τα λιγοστά και στενόμακρα παράθυρα, που το φειδωλό φως τους υποβάλλει τον προσκυνητή.
Το διάβα των αιώνων άφησε ανέπαφη την εκκλησία, ενώ ερήμωσε τα γύρω κελιά των μοναχών. Μα σεβάστηκε το ιερό κειμήλιό τους, την πρωτότυπη και θαυματουργική εικόνα της "Παναγίας του Χάρου".
Πρωτοτυπία στην εικόνα δίνει το γεγονός ότι η Παναγία ιστορείται να κρατά το Χριστό όχι ως βρέφος, αλλά κρεμάμενο νεκρό στο Σταυρό του μαρτυρίου. Και επειδή οι έννοιες νεκρός και Χάρος σχετίζονται, η εικόνα, και γενικότερα η εκκλησία, ονομάστηκε «Παναγία του Χάρου».
Πλήθος προσκυνητών έρχονται στις 23 Αυγούστου, για να κλίνουν το γόνυ μπροστά στην εικόνα του θαύματος με το ακόλουθο ιστορικό:
Τον Απρίλιο του 1943 η ευσέβεια μιας κοπέλας τοποθέτησε στην εικόνα άσπρους κρίνους. Αυτοί ξεράθηκαν, όπως ήταν φυσικό. Μα ξαφνικά τον Ιούλιο οι αποξηραμένοι κρίνοι άρχισαν παράδοξα να αποκτούν χυμούς και μάλιστα όσο πλησίαζε η γιορτή της 23ης Αυγούστου έφτασαν να βγάζουν μπουμπούκια μοσκομύριστα, ολοκληρωμένα την ημέρα του Πανηγυριού της.
Το θαύμα αυτό πραγματοποιείται από τότε μέχρι σήμερα. Και προσφέρεται ως ευλογία της Παναγίας του Χάρου σε κάθε προσκυνήτρια ψυχή, αλλά συγχρόνως και ως «σημείον αντιλεγόμενον» για τους άπιστους που, ενώ «θέτουν τον δάκτυλον επί των τύπων των ...κρίνων», πασχίζουν να το εξηγήσουν με λογικοφανείς ερμηνείες, γεννημένες από τη θολοκουλτούρα τους.
Κι όμως η "Παναγία του Χάρου" είτε για χάρη των πιστών της είτε για προβληματισμό των απίστων συνεχίζει το θαύμα της. Και μας καλεί όλους να πυκνώσουμε με την παρουσία μας τη στρατιά των πανηγυριωτών και να οδεύσουμε σ' αυτήν, για να αποθέσουμε τις ελπίδες μας και τους οραματισμούς μας.
http://www.impantokratoros.gr/dat/DA7E9297/image1.png?634497082194974430
καλησπερα
σαμιωτισσα και ε.κ δεν ειχα ακουσει ποτε για αυτο το θαυμα της παναγιας του χαρου , μεγαλη η χαρη της να μας βοηθησει, αυτο με τις φωτιες ειναι τραγικο ο θανατος του πυροσβεστη με λυπησε πολυ γιατι η εδρα της πυροσβεστικης αυτης ειναι στο χωριο μου .ευχομαι ολοι να ειστε καλα
ελενη
Γεια σας, φίλοι μου. Ξέχαστηκα με άλλα σήμερα στον υπολογιστή και πέρασε πολύ η ώρα. Σας βάζω αμέσως τη συνέχεια του Αλχημιστή η οποία είναι υπέροχη. Απο εδώ και μέχρι το τέλος είναι καταπληκτικό, θα δείτε. Τ.
Πέρασε η πρώτη μέρα. Έγινε μια μεγάλη μάχη και μερικοί τραυματίες μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο. «Ο θάνατος δεν αλλάζει τίποτε», σκεφτόταν το αγόρι. Τη θέση των σκοτωμένων πολεμιστών έπαιρναν άλλοι και η ζωή συνεχιζόταν.
- Θα μπορούσες να πεθάνεις αργότερα, φίλε μου, είπε ένας φρουρός, μπροστά στο πτώμα ενός συντρόφου του. Θα μπορούσες να πεθάνεις όταν θα γινόταν ειρήνη. Αλλά, έτσι κι αλλιώς, στο τέλος θα πέθαινες.
Το βράδυ, το αγόρι πήγε και βρήκε τον αλχημιστή. Εκείνος ετοιμαζόταν να πάει στην έρημο μαζί με το γεράκι του.
- Δεν ξέρω πώς να μεταμορφωθώ σε άνεμο, επανέλαβε το αγόρι.
- Θυμάσαι τι σου έχω πει; Ότι ο κόσμος είναι μόνο η ορατή πλευρά του Θεού; Ότι η αλχημεία συνίσταται στο να μεταφέρει την πνευματική τελειότητα στο επίπεδο της ύλης;
- Εσείς τι κάνετε τώρα;
- Ταΐζω το γεράκι μου.
- Αν δεν καταφέρω να μεταμορφωθώ σε άνεμο, θα πεθάνουμε, είπε το αγόρι. Τι νόημα έχει να ταΐζετε το γεράκι;
- Εσύ θα πεθάνεις, είπε ο αλχημιστής. Εγώ μπορώ να μεταμορφωθώ σε άνεμο.
13
Τ.
Τη δεύτερη μέρα το αγόρι ανέβηκε στην κορυφή ενός βράχου κοντά στο στρατόπεδο. Οι φρουροί το άφησαν να περάσει· ήδη είχαν ακούσει για το μάγο που μεταμορφωνόταν σε άνεμο και δεν ήθελαν να τον πλησιάσουν. Άλλωστε, η έρημος ήταν ένα μεγάλο και απροσπέλαστο τείχος.
Πέρασε το υπόλοιπο της δεύτερης μέρας κοιτάζοντας την έρημο. Αφουγκράστηκε την καρδιά του. Και η έρημος αφουγκράστηκε το φόβο του.
Μιλούσαν και οι δυο την ίδια γλώσσα.
14
Τ.
Την τρίτη μέρα, ο αρχιστράτηγος είχε σύσκεψη με τους αξιωματικούς του.
- Πάμε να δούμε το αγόρι που μετατρέπεται σε άνεμο, είπε ο στρατηγός στον αλχημιστή.
- Ας πάμε, απάντησε ο αλχημιστής.
Το αγόρι τους οδήγησε στο σημείο όπου είχε καθίσει την προηγούμενη μέρα.
- Χρειάζομαι λίγο χρόνο, είπε το αγόρι.
- Δε βιαζόμαστε, απάντησε ο αρχιστράτηγος. Είμαστε άνθρωποι της ερήμου.
Το αγόρι άρχισε να κοιτάζει τον ορίζοντα τριγύρω. Βουνά στο βάθος, αμμόλοφοι, βράχοι και χαμηλά φυτά που επέμεναν να επιζούν εκεί όπου ήταν αδύνατο. Η έρημος, που τόσους μήνες τη διέσχιζε, και από την οποία, παρ' όλα αυτά, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος γνώριζε. Σ' αυτό το μικρό μέρος είχε συναντήσει Άγγλους, καραβάνια, πολέμους φυλών και μια όαση με πενήντα χιλιάδες φοινικιές και τριακόσια πηγάδια.
- Τι γυρεύεις εδώ σήμερα; τον ρώτησε η έρημος. Δεν κοιταχτήκαμε αρκετά χτες;
- Σε κάποιο σημείο σου κρατάς τη γυναίκα που αγαπάω, είπε το αγόρι. Κι έτσι, όταν κοιτάω την άμμο σου, βλέπω και αυτή επίσης. Θέλω να γυρίσω πίσω σ' εκείνη και χρειάζομαι τη βοήθειά σου για να μεταμορφωθώ σε άνεμο.
- Τι σημαίνει αγάπη; ρώτησε η έρημος.
- Αγάπη θα πει να πετάξει το γεράκι πάνω από την άμμο σου. Γιατί για εκείνο εσύ είσαι ένας πράσινος κάμπος και ποτέ δεν επιστρέφει χωρίς κυνήγι. Γνωρίζει τους βράχους σου, τους αμμόλοφους σου και τα βουνά σου κι εσύ είσαι γενναιόδωρη απέναντι του.
- Το ράμφος του γερακιού με κατασπαράζει, είπε η έρημος. Επί χρόνια φροντίζω τα θηράματά του, τα ποτίζω με το λιγοστό νερό που διαθέτω, τους δείχνω που να βρουν τροφή. Και ένα πρωί, το γεράκι κατεβαίνει από τον ουρανό, ακριβώς τη στιγμή που εγώ θα ένιωθα τη στοργή των θηραμάτων πάνω στην άμμο μου. Επιτίθεται σ' αυτά που εγώ δημιούργησα.
-Μα γι' αυτό το σκοπό δημιούργησες τα θηράματα, απάντησε το αγόρι. Για να ταΐζεις το γεράκι. Και το γεράκι θα ταΐσει τον άνθρωπο. Και τότε και ο άνθρωπος θα ταΐσει κάποια μέρα την άμμο σου, απ' όπου θα ξαναβγούν θηράματα. Έτσι λειτουργεί ο κόσμος.
- Και αυτό είναι η αγάπη;
- Αυτό είναι η αγάπη. Αυτό που μετατρέπει τα θηράματα σε γεράκι, το γεράκι σε άνθρωπο και τον άνθρωπο ξανά σε έρημο. Αυτό κάνει το μολύβι να μετατρέπεται σε χρυσάφι· και το χρυσάφι να ξανακρύβεται μέσα στο χώμα.
- Δεν καταλαβαίνω τα λόγια σου, είπε η έρημος.
- Κατάλαβε τουλάχιστον ότι σε κάποιο σημείο της άμμου σου με περιμένει μια γυναίκα. Γι' αυτό πρέπει να μεταμορφωθώ σε άνεμο.
Η έρημος έμεινε σιωπηλή για λίγο.
- Σου προσφέρω την άμμο μου, για να μπορεί ο άνεμος να φυσήξει. Μόνη μου όμως δεν μπορώ να κάνω τίποτε. Ζήτα τη βοήθεια του ανέμου.
15
Τ.
Μια ελαφρή αύρα άρχισε να φυσά. Οι αξιωματικοί παρατηρούσαν από μακριά το αγόρι να μιλά σε μια γλώσσα που εκείνοι δε γνώριζαν.
Ο αλχημιστής χαμογελούσε.
Ο άνεμος πλησίασε το αγόρι και του άγγιξε το πρόσωπο. Είχε ακούσει τη συζήτησή του με την έρημο, γιατί οι άνεμοι γνωρίζουν τα πάντα. Διασχίζουν τον κόσμο χωρίς να έχουν γεννηθεί ή να πεθαίνουν σ' ένα συγκεκριμένο τόπο.
- Βοήθησέ με, είπε το αγόρι στον άνεμο. Κάποια μέρα άκουσα από μέσα σου τη φωνή της αγαπημένης μου.
- Ποιος σ' έμαθε να μιλάς τη γλώσσα της ερήμου και του ανέμου;
- Η καρδιά μου, απάντησε το αγόρι.
Ο άνεμος είχε πολλά ονόματα. Εκεί τον έλεγαν σιρόκο, γιατί οι Άραβες πίστευαν ότι ερχόταν από χώρες σκεπασμένες με νερό, όπου κατοικούσαν μαύροι άνθρωποι. Στη μακρινή χώρα του αγοριού τον έλεγαν λεβάντε, γιατί πίστευαν ότι έφερνε την άμμο της ερήμου και τις πολεμικές κραυγές των Μαυριτανών. Μπορεί σ' ένα άλλο μέρος, μακριά από τους κάμπους με τα πρόβατα, να σκέφτονται οι άνθρωποι ότι ο άνεμος γεννιόταν στην Ανδαλουσία. Ο άνεμος όμως δεν ερχόταν από πουθενά και δεν πήγαινε πουθενά, και γι' αυτό ήταν πιο δυνατός κι από την έρημο. Μια μέρα θα μπορούσε κανείς να φυτέψει δέντρα στην άμμο, ακόμη και να εκθρέψει πρόβατα, ποτέ όμως να δαμάσει τον άνεμο.
- Δεν μπορείς να γίνεις άνεμος, είπε ο άνεμος. Είμαστε δυο διαφορετικές φύσεις.
- Λάθος! είπε το αγόρι. Γνώρισα τα μυστικά της αλχημείας, ενώ τριγύριζα στον κόσμο μαζί σου. Έχω μέσα μου όλους τους ανέμους, όλες τις έρημους, τους ωκεανούς και τ' αστέρια κι όσα δημιουργήθηκαν στο σύμπαν. Δημιουργηθήκαμε από το ίδιο Χέρι κι έχουμε την ίδια ψυχή. Θέλω να γίνω σαν εσένα, να διεισδύω παντού, να διασχίζω τις θάλασσες, να απομακρύνω την άμμο που σκεπάζει το θησαυρό μου, να φέρνω κοντά μου τη φωνή της αγαπημένης μου.
- Εκείνη τη μέρα άκουσα τη συζήτησή σου με τον αλχημιστή, είπε ο άνεμος. Εκείνος είπε ότι το κάθε πράγμα έχει τον Προσωπικό Μύθο του. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο.
- Δείξε μου πώς να γίνω άνεμος, μόνο για λίγα λεπτά, είπε το αγόρι. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε μαζί για τις απεριόριστες δυνατότητες των ανθρώπων και των ανέμων.
Ο άνεμος ήταν πολύ περίεργος και κάτι τέτοιο του ήταν άγνωστο, θα ήθελε να συζητήσει για το ζήτημα αυτό, δεν ήξερε όμως πώς να μεταμορφώσει ανθρώπους σε άνεμο. Κι όμως, γνώριζε τόσα άλλα πράγματα! Έχτιζε έρημους, βύθιζε καράβια, σάρωνε ολόκληρα δάση και περιδιάβαινε σε πόλεις γεμάτες μουσική και παράξενους ήχους. Νόμιζε ότι ήταν παντοδύναμος, και να που ένα αγόρι τού έλεγε ότι υπήρχαν κι άλλα πράγματα ακόμα που ένας άνεμος θα μπορούσε να κάνει.
16
Τ.
- Αυτό είναι που το λένε αγάπη, είπε το αγόρι, βλέποντας ότι ο άνεμος ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Όταν αγαπά κανείς, τότε καταφέρνει να γίνει οτιδήποτε μέσα στη δημιουργία! Όταν αγαπά κανείς, δεν έχει ανάγκη να καταλάβει τι συμβαίνει, γιατί από εκείνη τη στιγμή όλα συμβαίνουν μέσα του, ακόμη και οι άνθρωποι οι ίδιοι μπορούν να μεταμορφωθούν σε άνεμο. Φτάνει να βοηθάνε οι άνεμοι, εννοείται.
Ο άνεμος ήταν υπερήφανος και τα λόγια του αγοριού τον εξόργισαν. Βάλθηκε να φυσά με μεγαλύτερη δύναμη, σηκώνοντας την άμμο της ερήμου. Τελικά, όμως, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι, παρόλο που είχε διασχίσει όλο τον κόσμο, δεν ήξερε πώς να μεταμορφώσει τον άνθρωπο σε άνεμο. Ούτε γνώριζε την αγάπη.
- Ενώ τριγύριζα τον κόσμο, παρατήρησα ότι πολλοί άνθρωποι μιλούσαν για αγάπη κοιτάζοντας τον ουρανό, είπε ο άνεμος έξαλλος, επειδή αναγκαζόταν να παραδεχτεί τους περιορισμούς του. Ίσως να είναι καλύτερο να ρωτήσουμε τον ουρανό.
- Βοήθησέ με, λοιπόν, είπε το αγόρι. Γέμισε αυτό το σημείο με σκόνη, για να μπορέσω να κοιτάξω τον ήλιο χωρίς να τυφλωθώ.
Τότε ο άνεμος φύσηξε δυνατά και ουρανός γέμισε άμμο, αφήνοντας μόνο ένα χρυσό δίσκο στη θέση του ήλιου.
Στο στρατόπεδο η ορατότητα μειωνόταν ολοένα και περισσότερο. Οι άνθρωποι της ερήμου τον ήξεραν εκείνο τον άνεμο. Τον λέγανε σιμούν και ήταν χειρότερος από μια τρικυμία στη θάλασσα, μόνο που αυτοί δε γνώριζαν τη θάλασσα. Τα άλογα χλιμίντριζαν και τα όπλα σκεπάζονταν όλο και περισσότερο με άμμο.
Πάνω στο βράχο, ένας από τους αξιωματικούς στράφηκε προς τον αρχιστράτηγο και του είπε:
- Ίσως θα ήταν καλύτερα να του πούμε να σταματήσει.
Μόλις που διέκριναν το αγόρι. Τα πρόσωπά τους ήταν καλυμμένα με μπλε μαντίλια και στα μάτια τους καθρεφτιζόταν μόνο έκπληξη.
- Ας το σταματήσουμε, επέμεινε κι ένας άλλος αξιωματικός.
- Θέλω να δω το μεγαλείο του Αλάχ, είπε με σεβασμό ο στρατηγός, θέλω να δω πώς ένας άνθρωπος μεταμορφώνεται σε άνεμο.
Στο νου του όμως κατέγραψε τα ονόματα των δυο αντρών που είχαν φοβηθεί. Μόλις κόπαζε ο άνεμος, θα τους καθαιρούσε από τους βαθμούς τους, γιατί οι άντρες της ερήμου δε φοβούνται.
17
Τ.
- Ο άνεμος μου είπε ότι γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι στον ήλιο. Αν γνωρίζεις την αγάπη, γνωρίζεις επίσης την Ψυχή του Κόσμου, που αποτελείται από αγάπη.
- Από δω που βρίσκομαι, είπε ο ήλιος, μπορώ να δω την Ψυχή του Κόσμου. Αυτή επικοινωνεί με την ψυχή μου και μαζί κάνουμε τα φυτά ν' αναπτύσσονται και τα πρόβατα να βαδίζουν αναζητώντας σκιά. Από δω που βρίσκομαι και είμαι πολύ μακριά από τον κόσμο, έμαθα ν' αγαπάω. Ξέρω ότι, αν πλησιάσω λίγο ακόμη τη γη, τα πάντα πάνω της θα πεθάνουν και η Ψυχή του Κόσμου θα πάψει να υπάρχει. Έτσι κοιταζόμαστε και αγαπιόμαστε· εγώ της δίνω ζωή και ζεστασιά κι εκείνη ένα λόγο ύπαρξης.
- Εσύ γνωρίζεις την αγάπη, είπε το αγόρι.
- Γνωρίζω και την Ψυχή του Κόσμου, γιατί κουβεντιάζουμε πολύ, κατά τη διάρκεια αυτού του ατέλειωτου ταξιδιού στο σύμπαν. Εκείνη μου λέει ότι το μεγαλύτερο της πρόβλημα είναι ότι μέχρι σήμερα μόνο τα ορυκτά και τα φυτά κατάλαβαν ότι τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Δεν είναι ανάγκη λοιπόν να γίνει το σίδερο σαν το χαλκό και ο χαλκός σαν το χρυσάφι. Ο καθένας εκτελεί την αποστολή του σ' αυτό το μοναδικό πράγμα, και όλα θα ήταν μια συμφωνία ειρήνης αν το Χέρι που τα έγραψε όλα αυτά είχε ακινητοποιηθεί την πέμπτη μέρα της δημιουργίας.
Υπήρξε όμως μια έκτη μέρα, είπε ο ήλιος.
- Εσύ είσαι σοφός γιατί τα βλέπεις όλα από μακριά, απάντησε το αγόρι. Κι όμως, δε γνωρίζεις την αγάπη. Χωρίς την έκτη μέρα δημιουργίας, δε θα υπήρχε ο άνθρωπος και ο χαλκός θα ήταν πάντα χαλκός και το μολύβι θα ήταν πάντα μολύβι. Ο καθένας έχει το δικό του Προσωπικό Μύθο, αυτό είναι αλήθεια, αλλά μια μέρα αυτός ο Προσωπικός Μύθος θα γίνει πραγματικότητα. Τότε πρέπει να μετατραπεί σε κάτι καλύτερο και να έχει έναν καινούριο Προσωπικό Μύθο μέχρι να γίνει η Ψυχή του Κόσμου, πραγματικά, ένα και μοναδικό πράγμα.
Ο ήλιος έμεινε σκεφτικός και αποφάσισε να λάμψει πιο δυνατά. Ο άνεμος, που απολάμβανε τη συζήτηση, φύσηξε κι αυτός πιο δυνατά, ώστε ο ήλιος να μην τυφλώσει το αγόρι.
- Για το σκοπό αυτό υπάρχει η αλχημεία, είπε το αγόρι. Για να ψάξει ο κάθε άνθρωπος για το θησαυρό του και να τον βρει και για να θέλει μετά να είναι καλύτερος απ' ό,τι ήταν μέχρι τώρα. Το μολύβι θα εκτελέσει την αποστολή του μέχρι που ο κόσμος δε θα χρειάζεται πια μολύβι· τότε θα αναγκαστεί να μετατραπεί σε χρυσάφι.
»Oι αλχημιστές το κάνουν αυτό. Δείχνουν ότι, όταν προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε, τα πάντα γύρω μας γίνονται επίσης καλύτερα.
18
Τ.
- Και γιατί λες ότι εγώ δε γνωρίζω την αγάπη; ρώτησε ο ήλιος.
- Γιατί η αγάπη δε θα πει να μένεις ακίνητος όπως η έρημος ούτε να διασχίζεις τον κόσμο όπως ο άνεμος ούτε να τα βλέπεις όλα από μακριά, όπως εσύ. Η αγάπη είναι η δύναμη που μεταμορφώνει και καλυτερεύει την Ψυχή του Κόσμου. Όταν μπήκα μέσα της πρώτη φορά, τη βρήκα τέλεια. Μετά, όμως, διαπίστωσα ότι ήταν μια αντανάκλαση όλων των υπάρξεων και ότι είχε τους πολέμους και τα πάθη της. Εμείς είμαστε εκείνοι που τροφοδοτούμε την Ψυχή του Κόσμου και η γη που ζούμε θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, αν εμείς είμαστε καλύτεροι ή χειρότεροι. Εκεί μπαίνει τότε η δύναμη της αγάπης, γιατί, όταν αγαπάμε, επιθυμούμε πάντα να γίνουμε καλύτεροι απ' ό,τι είμαστε.
- Και τι θέλεις εσύ από μένα; ρώτησε ο ήλιος.
- Να με βοηθήσεις να μεταμορφωθώ σε άνεμο, απάντησε το αγόρι.
-Η φύση με αναγνωρίζει ως την πιο σοφή απ' όλες τις υπάρξεις, είπε ο ήλιος. Δεν ξέρω όμως πώς να σε μεταμορφώσω σε άνεμο.
- Με ποιον πρέπει τότε να μιλήσω;
Για μια στιγμή ο ήλιος έμεινε ακίνητος. Ο άνεμος άκουγε και διέδιδε σ' όλο τον κόσμο ότι η σοφία του ήλιου ήταν απέραντη. Κι όμως, δεν έβρισκε τρόπο να ξεφύγει από εκείνο το αγόρι, που μιλούσε τη Γλώσσα του Κόσμου.
- Να συζητήσεις με το Χέρι που τα έγραψε όλα, είπε ο ήλιος.
Ο άνεμος έβγαλε μια κραυγή χαράς και φύσηξε πιο δυνατά παρά ποτέ άλλοτε. Οι σκηνές ξεριζώθηκαν από την άμμο, τα ζώα απελευθερώθηκαν από τα χαλινάρια τους. Πάνω στο βράχο οι άντρες κρατιόνταν ο ένας από τον άλλο για να μην παρασυρθούν μακριά.
19
Τ.
Τότε το αγόρι απευθύνθηκε στο Χέρι που είχε γράψει τα πάντα. Δεν είπε όμως τίποτε, μόνο αισθάνθηκε ότι το σύμπαν έμεινε σιωπηλό κι έμεινε κι αυτό σιωπηλό.
Μια δύναμη αγάπης ξεχύθηκε από την καρδιά του και το αγόρι άρχισε να προσεύχεται. Ήταν μια προσευχή που δεν την είχε πει ποτέ άλλοτε, γιατί ήταν προσευχή χωρίς λόγια και ικεσίες. Δεν ευχαριστούσε επειδή τα πρόβατά του είχαν βρει βοσκή ούτε ικέτευε για να πουλήσει πιο πολλά κρύσταλλα ούτε παρακαλούσε να περιμένει την επιστροφή του η γυναίκα που είχε συναντήσει. Μέσα στη σιωπή που ακολούθησε, το αγόρι κατάλαβε ότι η έρημος, ο άνεμος και ο ήλιος έψαχναν επίσης για τα σημάδια που εκείνο το Χέρι είχε γράψει και προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν τις πορείες τους και να καταλάβουν τι ήταν γραμμένο σ' ένα απλό σμαράγδι. Ήξερε ότι εκείνα τα σημάδια ήταν διασκορπισμένα στη γη και στο διάστημα και ότι φαινομενικά δεν είχαν κανένα λόγο ύπαρξης, κανένα νόημα, και πως ούτε οι έρημοι ούτε οι άνεμοι ούτε οι ήλιοι ούτε και οι άνθρωποι ήξεραν για ποιο λόγο είχαν δημιουργηθεί. Αλλά εκείνο το Χέρι για τα πάντα είχε μια εξήγηση και μόνο εκείνο είχε την ικανότητα να κάνει θαύματα, να μετατρέψει ωκεανούς σε ερήμους και ανθρώπους σε άνεμο. Γιατί μόνο εκείνο καταλάβαινε ότι ένας σημαντικότερος σκοπός ωθούσε το σύμπαν μέχρι το σημείο όπου οι έξι μέρες της δημιουργίας θα μετατρέπονταν στο μεγάλο έργο.
Και το αγόρι βυθίστηκε στην Ψυχή του Κόσμου και είδε ότι η Ψυχή του Κόσμου είναι μέρος της ψυχής του Θεού, και είδε ότι η ψυχή του Θεού ήταν η ίδια η ψυχή του. Και ότι μπορούσε, τότε, να κάνει θαύματα.
Εκείνη τη μέρα, ο σιμούν φύσηξε όπως δεν είχε φυσήξει ποτέ. Για πολλές γενιές οι Άραβες διηγιόταν μεταξύ τους το μύθο ενός αγοριού που είχε μεταμορφωθεί σε άνεμο και παραλίγο να καταστρέψει ένα στρατόπεδο αψηφώντας την εξουσία του πιο ισχυρού αρχιστράτηγου της ερήμου.
Όταν ο σιμούν κόπασε, όλοι κοίταξαν προς το σημείο όπου λίγο νωρίτερα βρισκόταν το αγόρι. Δεν ήταν πια εκεί· στεκόταν δίπλα σ' ένα φρουρό, που είχε σχεδόν σκεπαστεί από την άμμο και που φρουρούσε στην άλλη πλευρά του στρατοπέδου.
Οι άντρες είχαν τρομοκρατηθεί από τη μαγεία. Μόνο δυο άτομα χαμογελούσαν: ο αλχημιστής, γιατί είχε βρει τον κατάλληλο μαθητή, και ο αρχιστράτηγος, γιατί ο μαθητής είχε καταλάβει τη δόξα του Θεού.
Την επομένη, ο αρχιστράτηγος αποχαιρέτησε το αγόρι και τον αλχημιστή και διέταξε να τους συνοδεύσει ένα απόσπασμα μέχρι εκεί όπου επιθυμούσαν.
20
Τ.
Καληνύχτα, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα σε όλους. Τ.
Γειά σου γλυκιά μου Ελενίτσα.Πολύ άσχημο και λυπηρό το συμβάν που ανέφερες..Εγώ έχω πολλά χρόνια που δεν βλέπω ειδήσεις στην T.V και φυσικά τώρα το μαθαίνω από εσένα..Κρίμα πολύ κρίμα..Ότι και να πει κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ λίγο..δεν χωρούν λόγια..μόνο πόνος..δυστυχώς..?Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ γειά σου!Δεν πειράζει που ξεχάστηκες αφού στο ραντεβού σου ήρθες,μόνο που ήταν λίγο καθυστερημένα, αλλά δεν πειράζει γιατί μας αποζημιώνεις απόψε και με το παραπάνω, με την ποσότητα των αποσπασμάτων σου και φυσικά και με το απίθανο περιεχόμενό τους..Σε Ευχαριστώ εγώ πολύ για την όμορφη συντροφιά σου πάντα!Και τώρα θα σας πω μια Γλυκιά Καληνύχτα σε Εσάς ,στους υπολοίπους φίλους..και σε όλο τον κόσμο..!Καλό Ξημέρωμα και αύριο με το καλό!!
Αγαπητέ μας φίλε Ανδρέα και σε Όλους Εσάς Κισμετοπαιδάκια Γλυκά!Με πολύ Αγάπη,Πάντα!!
ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ!!!!
"'Οταν γελάς κινδυνεύεις να περάσεις για χαζός".
Και τι με αυτό? Οι χαζοί διασκεδάζουν πολύ!
"Όταν κλαις κινδυνεύεις να περάσεις για συναισθηματικός"
Και βέβαια είμαι συναισθηματικός.Μου αρέσει τα δάκρυα βοηθάνε.
"Όταν ανοίγεσαι στον άλλο κινδυνεύεις να μπλεχτείς"
Ποιός λέει ότι το μπλέξιμο είναι κίνδυνος? Εγώ θέλω να μπλεχτώ.
"Όταν εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου κινδυνεύεις να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό"
Και τι άλλο έχω να δείξω?
"Όταν εκθέτεις τις ιδέες και τα όνειρά σου μπροστά στους άλλους κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς αφελής"
Α,μ'έχουν χαρακτηρίσει πολύ χειρότερα απ'αυτό.
"Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην στο ανταποδώσουν"
Δεν αγαπώ μόνο για να μου το ανταποδώσουν.
"Όταν ζεις κινδυνεύεις να πεθάνεις"
Είμαι έτοιμος για αυτό..
"Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις ν'απογοητευτείς κι όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις ν'αποτύχεις"
Ναι, αλλά πρέπει να ρισκάρεις γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή.. είναι να μη ρισκάρεις τίποτε.
Ο άνθρωπος που δε ρισκάρει τίποτε, δεν κάνει τίποτε, δεν είναι τίποτε και δε γίνεται τίποτε. Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τη λύπη όμως δε μπορεί να μάθει και να νιώσει και ν'αλλάξει και ν'αναπτυχθεί και να αγαπήσει και να ζήσει. Δεμένος με τις βεβαιότητες του, είναι ένας σκλάβος. Έχει παραιτηθεί από την ελευθερία του. Μόνο ο ανθρωπος που ρισκάρει είναι πραγματικά ελεύθερος!
Όνειρα γλυκά..!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
http://youtu.be/IcMiKulC1rI.............ΚΑΛΗΜΕΡΑΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!!!! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΕΚ Τ ΑΝΔΡΕΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΗΜΕΡΑ....... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΛΕΠΕΙ ......Π
Αφιερωμενο στους ανθρωπους που αγνοουνται και8 μαινουν στο περιθωριο απο ολους τους δηθεν δικαστες που αποφασιζουν αντι να προσπαθησουν γι αυτους να τους μεταχειριζονται σαν σκουπιδια.ασχημο πραγμα ο ρατσισμος ειδικα καποιων ανθρωπων που τους βαζουμε στο περιθωριο αντι με τον τροπο μας να τους βοηθησουμε.
http://www.youtube.com/watch?v=d20z7UK2uyQ afiervmeno eiw mnhmhn toy nikoy 24 9 2001.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΦΕΤΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΙΔΕ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΚΑΘΟΤΑΝ ΜΟΝΟΣ.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΔΗΜΗΤΡΗ? ΠΑΛΙ ΜΑΛ....ΕΚΕΝΕΣ??????? ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΔΗΜΗΤΡΗ???
ΑΣΤΑ ΦΙΛΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ.ΘΥΜΑΣΑΙ ΚΑΠΟΤΕ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΑΥΤΗ ΘΑ ΚΑΤΑΠΕΣΩ?ΤΟ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΟΒΕΤΑΙ ΤΩΡΑ.
ΘΑ ΤΟ ΚΟΨΕΙΣ ΡΕ. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΛΙΓΟ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ?? ΘΑ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕΙ ΑΥΤΟ??ΤΙ ΓΕΛΑΣ ΡΕ ΒΛΑΚΑ ΞΥΠΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΣΑΙ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΝΙΚΗΣΕ Η ΖΩΗ ΕΣΕΝΕ ΤΟΝ ΔΥΝΑΤΟ ΤΑΧΑ? Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ 13 ΧΡΟΝΩΝ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΠΑΙΔΙ 7 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΤΑΝ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΟΥ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ ΥΠΗΡΧΕ
ΕΚΤΟΤΕ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΧΩΡΙΣΤΗΚΑΝ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΥΓΙΣΕ ΟΤΑΝ ΕΠΙΑΣΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΤΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΠΟΤΕ. ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΟΝΤΑΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΚΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΑΡΧΙΣΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΗΤΑΝ ΑΡΓΑ ΝΑ ΤΑ ΚΟΨΕΙ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΡΗΚΕ ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΑΦΟΥ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΕ ΠΩΣ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΝ. ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Η ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΕΙ ΑΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ. ΚΑΙ ΙΔΟΥ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΞΑΝΑΠΙΑΣΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΕΤΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ. ΠΗΡΕ ΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΠΗΔΗΞΑΝ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΠΟ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΓΗΚΕ ΕΞΩ ΦΡΕΝΩΝ ΕΞΩ.
ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΛΙ? ΡΕ ΡΕΜΑΛΙΑ ΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑ ΔΙΝΕΤΕ?ΕΣΕΙΣ ΓΑΜΩΤΟ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ? ΞΥΠΝΑ ΡΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ?ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΒΡΗΚΕΣ ΑΥΤΟΥΣ? ΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΛΛΑ Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΦΑΛΙΑΡΩΝΕ ΑΛΥΠΗΤΑ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΝ ΤΡΑΒΗΞΕ ΝΕ ΦΥΓΟΥΝ ΜΑΖΙ.
ΠΑΜΕ ΘΑ ΕΡΘΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΗΝ ΤΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΣ. ΜΗΝ ΜΠΛΕΚΕΣΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ.ΑΣΕ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΟΥ.
ΟΧΙ ΡΕ ΞΥΠΝΑ. ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΚΑΠΟΤΕ. ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ ΕΙΧΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ?ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ? ΣΕ ΝΙΚΗΣΕ Η ΖΩΗ? ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΡΕ ΑΞΙΖΕΙ?ΔΕΝ ΛΥΠΑΣΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ? ΕΓΩ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΔΥΝΑΤΟ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΤΕΙΣ ΕΣΥ ΤΩΡΑ?
Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΣΚΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ
ΚΑΛΑ ΜΗ ΒΑΡΑΣ ΣΕ ΕΚΠΕΔΕΥΑ ΝΑ ΜΕ ΣΩΣΕΙΣ ΕΙΠΕ ΚΙ ΕΣΚΑΣΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ. ΜΕΤΑ ΠΗΡΑ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΤΟ ΚΛΑΜΑ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΕ ΣΕ ΜΙΑ ΓΩΝΙΑ ΦΥΤΟ. ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ. ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΕΙΔΕ ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ. ΚΥΝΗΓΗΣΕ ΤΑ ΒΑΠΟΡΑΚΙΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΖΑΝ.ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΤΟΥΣ ΕΧΩΣΕ ΜΕΣΑ. ΜΕ ΣΤΕΝΗ ΠΑΡΕΑ ΠΟΥ ΕΚΕΝΕ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΑ ΘΑΥΜΑ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
ΣΕ ΣΕΝΑ ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ ΦΙΛΕ ΕΙΠΕ. ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΝ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ.Η ΦΗΜΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΗΤΑΝ ΙΚΑΝΑ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΑΣ ΡΕΜΑΛΙ. ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΔΕΝ ΞΕΦΕΥΓΕΙ. ΕΠΡΕΠΕ ΣΑΝ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΞΩΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ. Η ΚΟΠΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΙΣΧΥΡΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ.ΔΟΥΛΕΥΕ ΚΙ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΛΑ ΑΝ ΚΑΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΠΟΥ ΔΕ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΠΟΤΕ. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥΣ ΕΙΧΕ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ. ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΠΕΣΕΙ ΚΑΠΟΤΕ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΗΞΕΡΕ ΠΟΛΛΑ. ΔΙΔΑΣΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟΤΟΥ ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΕΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑΝ ΛΟΓΩ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΙΧΕ ΣΩΘΕΙ.
ΓΙΩΡΓΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΤΙ ΕΣΥ. ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΝΕΚΡΟΣ.
ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ. ΤΗ ΜΙΑ ΖΗΤΗΣΕ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΔΩΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ.ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ.
ΤΙ ΛΕΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΡΕΑ ΩΣ ΤΗ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΛΗ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙΡΟ?Η ΧΑΡΑ ΗΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΠΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΞΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΕΛΕΓΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ.
ΠΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΥΤΗΤΑ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΣΚΑΣΕ ΞΕΦΕΥΓΟΝΤΑΣ.ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΗ ΔΙΠΛΑΝΗ ΠΟΛΗ. ΠΡΙΝ ΧΩΡΙΣΟΥΝ ΕΛΑΦΡΩΣ ΠΙΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΠΑΞΕ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΦΙΞΕ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΕΙΧΕ ΔΑΚΡΥΣΕΙ.
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΟΥ ΕΙΠΕ?
ΤΙ ΝΑ ΣΥΝΒΑΙΝΕΙ ΡΕ ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΟ? ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΑΛΑ ΞΕΣΚΞΙΣΤΗΚΑΜΕ ΣΤΟ ΓΕΛΙΟ .ΤΟ ΕΙΧΑ ΑΝΑΓΚΗ ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΑΝΑ ΦΙΛΕ. ΧΑΡΗ ΣΕ ΣΕΝΑ ΖΩ. ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΙ ΕΓΩ ΖΩ. ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΕ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΣΥ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΕ ΞΕΡΩ.
ΤΟ ΑΛΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΝΟΙΚΙΑΣΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΙ ΠΑΓΩΣΕ. ΕΞΩ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ.Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΟ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΟΣΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΦΥΓΑ ΕΒΛΕΠΑ ΠΑΝΤΟΥ ΜΑΤΙΕΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ ΠΕΡΙΛΥΠΑ. ΠΟΛΟΙ ΑΠΕΦΕΥΓΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ. ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΜΟΥ ΚΟΛΛΗΣΑΝ ΤΗΝ ΤΑΜΠΕΛΑ Ο ΠΡΕΖΑΚΙΑΣ. ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ.ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΧΡΩΣΤΩ ΤΟ ΟΤΙ ΞΕΦΥΓΑ ΚΙ ΕΔΩΣΑ ΠΑΡΑΤΑΣΗ. ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΕΛΕΓΕ. ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟ ΗΣΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΙΧΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ. ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ Ο ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΕΣΥ.ΜΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΕΧΘΕΣ ΓΙΑΤΙ ΚΙ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ.Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΙΣ ΓΡΟΘΙΕΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ. ΕΦΤΥΣΕ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΔΥΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΡΠΑΞΕΙ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ. ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΟΥ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΝ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΦΙΛΕ ΕΛΕΓΑΝ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΝ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ. ΦΥΓΕ ΠΑΡΑΤΑ ΤΟΥΣ ΔΕ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ. Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΧΕ ΧΑΘΕΙ. ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΙΑΒΑΣΕ. Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΤΗΚΕ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΙ ΕΦΤΑΣΕ ΝΑ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΙ ΕΓΩ ΦΥΣΙΚΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΝ?ΤΟ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΤΟ ΠΕΡΟΘΩΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΟΛΛΟΥΜΕ ΤΑΜΠΕΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ?ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΕΡΙ ΜΕ ΣΥΝΝΙΔΕΙΣΗ? ΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΖΗΤΗΣΑΝ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΛΕ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ Η ΣΥΝΗΔΕΙΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ
http://www.youtube.com/watch?v=xxfI2FbqXx8
Γειά σας και καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Π, ως συνήθως και η σημερινή σου Καλημέρα πανέμορφη όπως και η παρουσία σου.Να είσαι καλά και εσύ!Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,τι γίνεται..?Γνωρίζω πως τον τελευταίο καιρό είσαι απασχολημένη και εσύ περισσότερο..αλλά δεν μπορείς να χαλάς το προγραμματάκι σου..Γιατί η συνήθεια πάντα γίνεται λατρεία..!Περιμένω..?Γλυκιά μου Ελενίτσα πως πάει..?Πότε θα ξεκλέψεις λίγο χρόνο για τον εαυτούλη σου να κάνεις κανένα μπανάκι και να ξεκουραστείς πάλι λίγο..? Αν και τα μελτεμάκια καλά κρατούν..Η καθημερινή σου σταθερή παρουσία απαραίτητηκαι ευχάριστη σε εμάς όλους..!Καλό μας Ελενάκι και εσύ τι κάνεις?Είπαμε αλλά όχι να χάσουμε τόσο πολύ την καλή σου παρουσία εδώ..?Γράψε μας και κάτι..?Μπορεί να αργείς αλλά μην λησμονείς..?χιχι!!Αγαπημένοι μας φίλοι Χαρούλα,Α.Ε,Β,Β.V,περιμένουμε πως και τι την επιστροφή σας,γιατί έχετε λείψει αρκετά στη σελιδούλα αλλά και σε εμάς..?Το ίδιο ισχύει και για όλους τους άλλους καλούς μας φίλους που έχουμε να δούμε καιρό..Ας είμαστε καλά όλοι και με την καλή καρδιά θα βρούμε και λίγη ωρίτσα να μιλήσουμε εδώ..Έτσι και αλλιώς δεν θα αργήσει να έρθει ο χειμώνας που λίγο πολύ κάποιοι θα έχουν περισσότερο χρόνο και που όλοι μας θα αποζητήσουμε περισσότερο το γλυκό αυτό παρεάκι και την ζεστασιά της σελιδούλας αυτής.Μιας σελιδούλας που αληθινά όλοι την επιζητούμε για χίλιους δυο λόγους...!!Μην ξεχνάτε, φροντίζετε όλοι σας όσο γίνεται να περνάτε καλά..!!αφού η στιγμή περνάει και χάνεται..δεν ξαναεπαναλαμβάνεται..Πρέπει να φύγω σε λίγο για τη δουλειά,σας χαιρετώ όλους,να είστε όλοι σας καλά και θα σας δω το βραδάκι αργά..Καλό σας απόγευμα,φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
kalo meshmeri se oloys toys filoys kalo apogeyma ki ena omorfo brady eyxomai h istoria enai mia alhuinh istoria apo tis xiliades poy blepoyme gyrvm mas antre
http://www.youtube.com/watch?v=0N8f428Oenw&feature=related
Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα,η ιστορία σου αληθινή..συγκινητική..ταρακουνητική..λυπητερή..Σε Τιμά που τα οποιαδήποτε προβλήματα και μάλιστα της κοινωνίας,εσύ με την έμπνευσή σου και τα λόγια σου κάνεις ένα μάθημα Ανθρωπιάς και δείχνεις στους χαρακτήρες σου πως υπάρχουν ακόμα Άνθρωποι,Φίλοι,Αγάπη,Ενδιαφέρον,Πίστη..Μας Διδάσκεις με το σωστό νόημά τους..και Καυτηριάζεις τις άπρεπείς συμπεριφορές..Και εν μέρη στη σημερινή αισθάνθηκα πολύ άσχημα γιατί όλοι μας λίγο πολύ έχουμε σκεφτεί έτσι.."ρατσιστικά"Πολύ δεν πιστεύουν και δεν θέλουν να δίνουν δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους..Βλέπεις το στίγμα και η προκατάληψη υπερτερούν..Ασχέτως που θα μπορούσε τα οποιαδήποτε αυτά προβλήματα να τα αντιμετωπίζαμε και εμείς η οι δικοί μας ανθρώποι..Γιατί σε τέτοιες καταστάσεις καταλήγουν ως επί το πλείστον άνθρωποι πολύ ευαίσθητοι και άνθρωποι που τα προβλήμματά τους τους φαίνονται αξεπέραστα, βουνό..καιμην έχοντας δυνάμεις ,αντοχές και συμπαράσταση τότε βρίσκουν διεξόδους εδώ..πέρνοντας δυστυχώς ένα δρόμο που τις περισσότερες φορές δεν έχει επιστροφή..Εξάλλου δεν θέλει πολύ για να ξεφύγει ό ανθρώπινος νους..μια λεπτή διαχωριστική γραμμή είναι..Απλώς κάποιοι είναι τυχεροί βρίσκοντας την κατάλληλη συμπαράστσση και κάποιοι δυστυχώς όχι..Μπράβο σου και πάλι που κατορθώνεις και φαίνετε στις ιστορίες σου το προσωπικό σου στοιχείο!!Άργησα πάλι στη δουλειά..Με Αγάπη,ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλήσπερα
σαμιωτισσα δεν σας ξεχνω , αλλα το κομπιουτερ ειναι στη δουλεια μου και εχω πιεση τωρα και δεν το ανοιγω γιατι κολαω , τωρα εκανα ενα διαλειμα απο το πρωι και θα ξανασυνεχισω αχχχχχ και παλι αχχχχχχχχχχχ , τι να κανουμε?
ελενη
http://youtu.be/c46OiBg_4UA.............ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ .ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑ.ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΛΥΚΙΕΣ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΥΧΕΡΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΕΣΤΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ,ΜΙΚΡΟΙ ΑΛΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ . ....Π
http://youtu.be/dGRcC_WQ08Q ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ...ΜΕ ΤΟΣΟ ΑΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ.....ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΠΕΙΣΟΔΕΙΟ....Π
http://youtu.be/tF9g-1TPLpk..........ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ........Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!!!!!ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΩ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΟ.ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ Η ΣΕΛΙΔΑ ΕΜΟΙΑΖΕ ΦΤΩΧΗ.ΚΑΤΑΝΟΗΣΑ ΤΗ ΠΙΚΡΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΩ ΤΗΝ ΒΙΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΟΥΝ.ΤΕΛΙΚΑ Η ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟΥ ΣΚΕΨΗΣ ΜΑΣ ΤΑ ΔΙΝΕΙ ΠΙΣΩ.
ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΛΧΙΜΗΣΤΗΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ Τ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΕΞΩ.ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΟΥ Λ.ΦΙΣΜΠΕΡΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ.
ΕΚ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΣΥ Η ΕΓΩ.ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ.
ΑΝΤΡΕ ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ.ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΖΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕΙΣ.ΣΤΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΑΠΙΑΣΤΗΚΕΣ ΜΕ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΟ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ.
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΥΤΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΘΛΙΒΟΥΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΟΥΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΑΓΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΣΤΟ.ΕΝΑΣ ΙΣΤΟΣ ΜΕ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ.
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ[ΡΤ9]
http://youtu.be/hk82U7u_D-4.......K A Λ Η Ν Υ Χ Τ Α Ο Ν Ε Ι Ρ Α Γ Λ Υ Κ Α ......Π
Γεια σας, φίλοι μου.
Υποβολέα μου γλυκέ, τι ωραίο που ήταν το χθεσινοβραδινό κομμάτι από τον Μπουσκάλια. Έτσι είναι. Όταν δε ρισκάρουμε τίποτα, δε ζούμε πραγματικά. Γινόμαστε δέσμιοι των φόβων μας και χάνουμε την ελευθερία και τη ζωή. Γλιτώνουμε τον πόνο και τη λύπη, αλλά χάνουμε και τη χαρά. Εξάλλου, όσο βαθιά και αν πονέσουμε, τουλάχιστον θα πούμε ότι ζήσαμε.
Κύριε Ανδρέα, είναι αλήθεια, όταν κάποιον τον αφήνουμε συνεχώς στο περιθώριο, ουσιαστικά τον καταδικάζουμε είτε να έχει ένα τέτοιο τέλος, είτε να ζει τελείως μίζερα μέχρι το τέλος της ζωής του. Είναι τόσο άδικο νε έχει ξεπεράσει πραγματικά κάποιος το πρόβλημά του και όλοι να του φέρονται σαν να το έχει ακόμα. Και όχι μόνο για τους ναρκομανείς, αλλά και γενικά. Είναι σαν να του λέμε: "Έκανες το λάθος, τελείωσε. Ό,τι και να κάνεις πλέον, τελείωσε" και αντί να τον στηρίξουμε τον καταδικάζουμε. Του αφαιρούμε όλες τις ελπίδες. Είναι όπως όταν κάνουμε λάθος, μετανοιώνουμε, ζητάμε συγγνώμη, επανορθώνουμε και επιμένουν να μη μας συγχωρούν.
Π, τι όμορφα βιντεάκια είναι αυτά που μας βάζεις! ΡΤ9, όντως το βιβλίο είναι σταθμός, κι εγώ το έχω ερωτευτεί. Δεν ήξερα ότι σκέφτονται να το γυρίσουν σε ταινία, πολύ ενδιαφέρον. Συνεχίζω, λοιπόν, τώρα με τον Αλχημιστή. Τ.
ΠΡΟΧΩΡΗΣΑΝ όλη τη μέρα. Προς το απόγευμα έκαναν στάση μπροστά σ' ένα μοναστήρι Κοπτών. Ο αλχημιστής είπε στο απόσπασμα ότι ήταν ελεύθεροι να φύγουν και κατέβηκε από το άλογο.
- Από δω και πέρα, θα συνεχίσεις μόνος σου, είπε ο αλχημιστής. Οι πυραμίδες απέχουν μόνο τρεις ώρες από δω.
- Ευχαριστώ, είπε το αγόρι. Μου μάθατε τη Γλώσσα του Κόσμου.
- Απλούστατα, σου υπενθύμισα αυτό που ήδη ήξερες.
Ο αλχημιστής χτύπησε την πόρτα του μοναστηριού. Τους υποδέχτηκε ένας μαυροντυμένος μοναχός. Αντάλλαξαν μερικά λόγια σε κοπτική γλώσσα και ο αλχημιστής κάλεσε το αγόρι να περάσει μέσα.
- Τους παρακάλεσα να μ' αφήσουν να χρησιμοποιήσω την κουζίνα τους για λίγο, είπε.
Κατευθύνθηκαν προς την κουζίνα του μοναστηριού. Ο αλχημιστής άναψε τη φωτιά κι ο μοναχός έφερε λίγο μολύβι, το οποίο ο αλχημιστής έριξε μέσα σ' ένα σιδερένιο σκεύος. Όταν το μολύβι έλιωσε, ο αλχημιστής έβγαλε από την τσάντα του εκείνο το παράξενο αβγό από κιτρινωπό γυαλί. Έξυσε ένα στρώμα τόσο λεπτό όσο μια τρίχα μαλλιού, το τύλιξε σε κερί και το έριξε στο σκεύος με το μολύβι. Το μείγμα πήρε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα αίματος. Στη συνέχεια, ο αλχημιστής έβγαλε το σκεύος από τη φωτιά και το άφησε να κρυώσει. Στο μεταξύ, συζητούσε με τον μοναχό για τον πόλεμο των φυλών.
- Θα διαρκέσει πολύ, είπε στον μοναχό.
Ο μοναχός φαινόταν στενοχωρημένος. Εδώ και πολύ καιρό, τα καραβάνια ήταν ακινητοποιημένα στην Γκίζα, περιμένοντας να τελειώσει ο πόλεμος. Ας γίνει όμως το θέλημα του Θεού, είπε ο μοναχός.
- Είθε, απάντησε ο αλχημιστής.
Όταν το σκεύος κρύωσε τελείως, ο μοναχός και το αγόρι κοίταξαν έκθαμβοι. Το μολύβι είχε πήξει στον κυκλικό πάτο της χύτρας, αλλά δεν ήταν πια μολύβι. Ήταν χρυσάφι.
- Θα μάθω κάποτε να το κάνω αυτό; ρώτησε το αγόρι.
- Αυτό ήταν ο Προσωπικός Μύθος μου, όχι ο δικός σου, απάντησε ο αλχημιστής. Ήθελα όμως να σου δείξω ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό.
Κατευθύνθηκαν πάλι προς την πόρτα του μοναστηριού. Εκεί ο αλχημιστής χώρισε το δίσκο σε τέσσερα μέρη.
- Αυτό είναι για σας, είπε προσφέροντας το ένα μέρος στον μοναχό. Για τη γενναιοδωρία σας προς τους προσκυνητές.
-Η πληρωμή που δέχομαι είναι μεγαλύτερη από τη γενναιοδωρία μου.
- Μην το ξαναπείτε αυτό ποτέ. Η ζωή μπορεί να το ακούσει και να σας δώσει λιγότερα την επόμενη φορά.
Μετά πλησίασε το αγόρι.
- Αυτό είναι για σένα. Για αποζημίωση όσων άφησες στον αρχιστράτηγο.
Το αγόρι πήγε να πει ότι ήταν περισσότερα απ' ό,τι είχε αφήσει στον αρχιστράτηγο. Δε μίλησε όμως, γιατί είχε ακούσει το σχόλιο του αλχημιστή προς τον μοναχό...
- Αυτό είναι για μένα, είπε ο αλχημιστής κρατώντας το ένα μέρος. Επειδή πρέπει να επιστρέψω μέσα από την έρημο και γίνεται πόλεμος μεταξύ των φυλών.
Έπιασε τότε το τέταρτο κομμάτι και το παρέδωσε κι αυτό στον μοναχό.
- Αυτό είναι για το αγόρι. Αν το χρειαστεί.
-Μα εγώ πάω να ψάξω το θησαυρό μου, είπε το αγόρι. Τώρα βρίσκομαι κοντά του.
- Και είμαι σίγουρος ότι θα τον βρεις, είπε ο αλχημιστής.
- Γιατί αυτό, τότε;
- Γιατί ήδη έχασες δύο φορές, μία με τον κλέφτη και άλλη μία με τον αρχιστράτηγο, τα λεφτά που είχες κερδίσει στο ταξίδι σου. Εγώ είμαι ένας προληπτικός γέρος Άραβας και πιστεύω στις παροιμίες της χώρας μου. Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «Ό,τι συμβεί μία φορά, μπορεί να μην ξανασυμβεί. Αλλά ό,τι συμβεί δύο φορές θα τριτώσει οπωσδήποτε».
Ανέβηκαν στα άλογά τους.
21
Τ.
- Θα σου διηγηθώ μια ιστορία για όνειρα, είπε ο αλχημιστής.
Το αγόρι ζύγωσε με το άλογό του.
- Στην αρχαία Ρώμη, την εποχή του αυτοκράτορα Τιβέριου, ζούσε ένας πολύ καλός άνθρωπος, που είχε δυο γιους: ο ένας ήταν στρατιωτικός· όταν κατατάχτηκε στο στρατό, στάλθηκε στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της αυτοκρατορίας. Ο άλλος γιος ήταν ποιητής και μάγευε όλη τη Ρώμη με τους ωραίους του στίχους. Κάποια νύχτα, ο γέρος είδε ένα όνειρο. Ένας άγγελος
εμφανίστηκε για να του πει ότι τα λόγια του ενός γιου του θα γίνονταν γνωστά και θα απαγγέλλονταν σ' όλο τον κόσμο, από όλες τις μελλοντικές γενιές. Ο γέρος ξύπνησε γεμάτος ευγνωμοσύνη κι εκείνη τη νύχτα έκλαψε, γιατί η ζωή ήταν γενναιόδωρη και του είχε αποκαλύψει κάτι που ο κάθε γονιός θα άκουγε με υπερηφάνεια. Λίγο αργότερα, ο γέρος σκοτώθηκε, προσπαθώντας να σώσει ένα παιδί που κινδύνευε να τσακιστεί κάτω από τις ρόδες μιας άμαξας. Επειδή σ' όλη του τη ζωή είχε συμπεριφερθεί σωστά και δίκαια, πήγε κατευθείαν στον παράδεισο και συνάντησε τον άγγελο που είχε εμφανιστεί στο όνειρο του.
»"Ήσουν καλός άνθρωπος", του είπε ο άγγελος. "Έζησες τη ζωή σου με αγάπη και πέθανες με αξιοπρέπεια. Μπορώ τώρα να ικανοποιήσω την κάθε σου επιθυμία".
»"Ήταν και η ζωή πολύ καλή με μένα", απάντησε ο γέρος. "Όταν εμφανίστηκες στ' όνειρο μου, αισθάνθηκα ότι όλες οι προσπάθειες μου είχαν δικαιωθεί. Γιατί οι στίχοι του γιου μου θα μείνουν στη μνήμη των ανθρώπων στους μελλοντικούς αιώνες. Δε ζητάω τίποτε για μένα· παρ' όλα αυτά ο κάθε γονιός θα αισθανόταν υπερήφανος να μάθει ότι εκείνος τον οποίο μεγάλωσε και ανέθρεψε έγινε διάσημος. Θα ήθελα να ξέρω ότι τα λόγια του γιου μου θ' ακουστούν στο μακρινό μέλλον".
»Ο άγγελος άγγιξε τον ώμο του γέροντα και οι δυο τους μεταφέρθηκαν σ' ένα μακρινό μέλλον. Γύρω τους εμφανίστηκε ένας απέραντος χώρος, με χιλιάδες ανθρώπους, που μιλούσαν μια παράξενη γλώσσα.
»Ο γέρος έκλαψε απ' τη χαρά του.
»"Το ήξερα ότι οι στίχοι του γιου μου, του ποιητή, ήταν καλοί και αθάνατοι", είπε στον άγγελο. "Θα ήθελα να μάθω ποια ποιήματά του απαγγέλλουν αυτοί οι άνθρωποι". (συνεχίζεται)
22
Τ.
(συνέχεια)
»Τότε ο άγγελος πλησίασε το γέρο με στοργή και κάθισαν σ' ένα από τα καθίσματα που υπήρχαν σ' εκείνο τον απέραντο χώρο.
»"Οι στίχοι του γιου σας, του ποιητή, ήταν πολύ δημοφιλείς στη Ρώμη", είπε ο άγγελος. "Σε όλους άρεσαν και τους διασκέδαζαν. Όταν όμως τέλειωσε η περίοδος διακυβέρνησης του αυτοκράτορα Τιβέριου, ξεχάστηκαν οι στίχοι του. Αυτά τα λόγια ανήκουν στο γιο σας, εκείνον που κατατάχτηκε στο στρατό".
»Ο γέρος κοίταξε τον άγγελο έκπληκτος.
»"Ο γιος σας πήγε και υπηρέτησε σ' ένα μακρινό τόπο κι έγινε εκατόνταρχος. Ήταν κι εκείνος δίκαιος και καλός. Κάποιο απόγευμα ένας δούλος του αρρώστησε και ήταν ετοιμοθάνατος. Τότε ο γιος σας άκουσε για ένα ραβίνο που θεράπευε τους αρρώστους και περπάτησε μέρες ολόκληρες σε αναζήτηση αυτού του ανθρώπου. Στο δρόμο ανακάλυψε ότι ο άνθρωπος που αναζητούσε ήταν ο Γιος του Θεού. Συνάντησε άλλους ανθρώπους που είχαν θεραπευτεί από εκείνον, ασπάστηκε τα διδάγματά του και, παρόλο που ήταν εκατόνταρχος, αγκάλιασε την πίστη του. Ώσπου ένα πρωί έφτασε κοντά στο ραβίνο.
»"Του είπε ότι ο δούλος του ήταν άρρωστος. Και ο ραβίνος προθυμοποιήθηκε να πάει ως το σπίτι του. Αλλά ο εκατόνταρχος ήταν άνθρωπος με πίστη και κοιτάζοντας το ραβίνο βαθιά στα μάτια κατάλαβε ότι πραγματικά βρισκόταν μπροστά στο Γιο του Θεού.
»"Εκείνη τη στιγμή ο κόσμος γύρω τους σηκώθηκε.
»"Αυτά είναι τα λόγια του γιου σου", είπε ο άγγελος στο γέρο. "Είναι τα λόγια που είπε στο ραβίνο εκείνη τη στιγμή και ποτέ δεν ξεχάστηκαν. Λένε: "Κύριε, δεν είμαι άξιος να μπεις κάτω από τη στέγη μου. Αλλά διάταξε με ένα μόνο λόγο και ο δούλος μου θα θεραπευτεί".
Ο αλχημιστής σπιρούνισε το άλογο.
- Ό,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος πάνω στη γη, παίζει πάντα τον κύριο ρόλο στην ιστορία του κόσμου, είπε. Και συνήθως δεν το ξέρει.
Το αγόρι χαμογέλασε. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί ότι η ζωή θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντική για ένα βοσκό.
- Γεια σου, είπε ο αλχημιστής.
- Γεια σας, απάντησε το αγόρι.
23
Τ.
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα. Τ.
Γειά σας φίλοι μου καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,πράγματι εμείς που ευτυχώς έχουμε την τύχη να μη ζούμε σε πόλη αλλά σε χωριό σαφώς είμαστε καλύτερα από όλες τις απόψεις..Εγώ μακριά από εδώ δεν κάνω,δεν μπορώ,δεν ζώ..Όταν έρχομαι στην Αθήνα το χειμώνα για δουλειές φροντίζω όσο γίνεται να τελειώσω πιο γρήγορα και να γυρίσω πίσω.Δεν αντέχω τους γρήγορους ρυθμούς της,δεν αντέχω την τρελή κίνηση,δεν αντέχω το μπετόν με τις οκταόροφες πολυκατοικίες,δεν αντέχω το καυσαέριο και να μην βλέπω καθαρό ουρανό,δεν αντέχω να ζω με τον φόβο και την ανασφάλεια..Πάνω από μια εβδομάδα δεν κάθομαι,μόλις τελειώσω γρήγορα-γρήγορα φεύγω..Μου λείπει πολύ η θαλασσίτσα,τα σπίτια με τις κεραμοσκεπές,η ησυχία,η ηρεμία,η φύση,η καλημέρα των ανθρώπων..όλα..Δεν τ'αλλάζω με τίποτα..Τώρα όσο για τους σεισμούς τι να κάνουμε που την Ελλαδίτσα μας την αγαπάει ο εγκέλαδος και την επισκέφτετε δυστυχώς συχνά.Εύτυχώς όμως ακίνδυνα.Σε εμάς εδώ πριν τέσσερα χρόνια Σεπτέμβρη και Οκτώμβρη επί δύο μήνες συνέχεια μέρα και νύχτα έκανε συνέχεια μικροσεισμούς της τάξεως τρία και.. Ρίχτερ έως τέσσερα και κάτι..Βέβαια ήταν πολύ ενοχλητικό να μην πω ανησυχητικό..Δεν μπορούσες να ηρεμήσεις.Τους είχαμε συνηθίσει όμως αν μπορεί κανείς να το πεί αυτό καθ'εαυτού.Γι'αυτό μην ανησυχείς..θα περάσουν ..Τα πανέμορφα βιντεάκια σου είναι τόσο επιλεκτικά όλα..και σε ευχαριστούμε πολύ και για αυτό.Είναι κάτι που δεν έχω προσπαθήσει να μάθω? και ξέρεις γιατί? Γιατί τα προτιμώ να τα βλέπω από όλους εσάς..αφού για εμένα έχουν άλλη χάρη.. Γλυκιά μου και καλή μου Ελενίτσα θα σου πω πως μαζί με το ΑΧ ακολουθεί και το ΒΑΧ..Δυστυχώς τι να κάνουμε αφού δεν ανήκουμε στην κατηγορία των πολιτών που δεν έχουν ανάγκη καν να δουλέψουν αφού έχουν δουλέψει άλλοι γι'αυτούς πρωτύτερα ..και τα έχουν βρεί έτοιμα και στρωμένα όλα σε σημείο να μπορούν να ζήσουν άνετα και τα τρισσέγγονά τους..Ξέρεις όμως κάτι ,καλύτερα είμαστε εμείς γιατί καταλαβαίνουμε ,χαιρόμαστε και εκτιμάμε περισσότερο τον κόπο μας και αυτά που φτιάχνουμε..Άσε που πιστεύω πως είμαστε και καλύτεροι σαν άνθρωποι..Πολλοί από αυτούς που δεν έχουν ανάγκη .. τα σπαταλούν και τα διαχειρίζονται ασύστολα φτάνοντας σε σημείο πολλές φορές να πεθαίνουν και στην" ψάθα".Αγαπημένη μας φίλη ΡΤ9,τι όμορφη έκπληξη μας έκανες με την παρουσία σου..?Και για να σου πω την αλήθεια σε σκεφτόμασταν και εσένα όπως και τους υπολοίπους..Και αυτό γιατί χαιρόμαστε να σας βλέπουμε στην παρεείτσα μας.Άσε που τα σχολιάκια σας δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα..είναι πολύ αξιόλογα κάτι που δεν θέλουμε να στερούμαστε καλή μας φιλεναδίτσα? Μας αρέσουν πολύ!!Και εγώ δεν ήξερα για την ταινία,θα είναι καταπληκτική και πιστεύω πως θα σαρώσει..!!Γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,όλα καλά..όλα ανθηρά..?Έβαλες χθες αρκερά αποσπάσματα και σήμερα ήσουν φειδωλή..Τι να κάνουμε θα το δεχτούμε και αυτό..?Όσο για την χθεσινή Καληνύχτα ήμουν σίγουρη πως και σε εσένα θα άρεσε..!!Μπουσκάλια είναι αυτός..!!!Δεν είναι ότι,ότι..?Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,δεν φτάνει που μου τρέλανες το κοκοράκι μου αλλά κάνεις και ζαβολίτσες με την απουσία σου..?Ποινή? περικοπή μισθού ,ότι πρέπει με την κρίση χιχι!!Να είστε καλά και όλοι εσείς οι υπόλοιποι,καλοί μας φίλοι..περιμένουμε να σας απολαύσουμε!!Φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι σας ευχόματε μια Γλυκιά Καληνύχτα με όνειρα Κισμετικά έχοντας τον Κενανούλη συντροφιά!
Με Αγάπη,ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Όπου σε πάει η καρδιά.
Η γιαγια συμβουλεύει την εγγονή της:
"...Κάθε φορά που θα νιώθεις χαμένη, μπερδεμένη, να σκέφτεσαι τα δέντρα, να θυμάσαι τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνουν. Να θυμάσαι ότι ένα δέντρο με πλούσια φυλλώματα και λίγες ρίζες ξεριζώνεται με το πρώτο φύσημα του αέρα, και σ' ένα δέντρο με πολλές ρίζες και ισχνά φυλλώματα η λέμφος κυλάει με δυσκολία. Ρίζα και φυλλώματα πρέπει ν' αναπτύσσονται με το ίδιο μέτρο, πρέπει να μένεις μέσα στα πράγματα και πάνω από αυτά, μόνο έτσι θα μπορέσεις να προσφέρεις σκιά και καταφύγιο, μόνο έτσι θα μπορέσεις να γεμίσεις με λουλούδια και καρπούς τη κατάλληλη εποχή.
Κι όταν θ' ανοιχτούν μπροστά σου τόσοι δρόμοι και δεν θα ξέρεις ποιον να διαλέξεις, μην ακολουθήσεις ένα στη τύχη, αλλά κάθησε και περίμενε. Πάρε βαθιές, γεμάτες εμπιστοσύνη ανάσες, όπως τη μέρα που ήρθες στον κόσμο, χωρίς ν' αφήσεις τίποτα ν' αποσπάσει την προσοχή σου. Περίμενε, περίμενε κι άλλο. Μέινε ασάλευτη, σιωπηλή κι άκουσε την καρδιά σου. Κι όταν σου μιλήσει, πήγαινε όπου σε πάει εκείνη..."
Καλημέρα όλη μέρα!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
http://youtu.be/-60GpJlCaVA........ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!......Π
ΑΓΑΠΗΜΕΝΕΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΛΕΠΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΟΥ.ΟΤΑΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΩ ΝΑ ΑΝΕΒΩ ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΩ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΩ ΛΟΓΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΩ.ΕΔΩ Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΟ ΣΕΙΣΜΟΓΕΝΕΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΟΠΟΤΕ ΝΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΠΕΡΑΚΑΝΕ ΕΧΕΙ 1 ΜΗΝΑ ΠΟΥ ΚΟΥΝΑΕΙ ΜΕΡΑ ΠΑΡΑ ΜΕΡΑ.ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΜΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΡΑΝΙΟΥ ΤΟΠΟ.ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΕΙΜΩΡΕΙΤΑΙ......Π
http://youtu.be/pslU7QUDccI......ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ Τ ΚΑΛΗΜΕΡΑ. ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗΝΕΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΞΑΝΑΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΕΡΕΛΘΟΝ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΟΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΣΠΑΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΙΔΙΑ .......Π
http://youtu.be/gJty8FwIpLw.......ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ...........Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕ ΑΦΩΝΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΠΟΛΥ...ΧΑΡΑ ΑΕ BV ΤΑΚΗ Β καλή συνέχεια στις διακοπές σας !!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΗ Π ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥ ΧΑΛΑΡΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΑΠΛΩΘΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΑ....ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ
ΡΤ9 ΜΕ ΤΙΜΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑΥΤΟΣΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΤΟΜΟ ΘΕΤΙΚΟ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ...
ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΝΕΡΓΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η 1234
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ Κ2 ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΠΟΥ ΑΝ ΤΗΣ ΤΗΝ ΠΛΗΓΩΣΑΜΕ ΤΗΣ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ....
ΕΛΕΝΗ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΣΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑΡΘΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ...Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΦΘΕΙΡΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ...
ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΑΡΤΑΣ ΚΑΙ ΤΙ ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ!!!
ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΓΓΟΝΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΤΕ ΣΧΕΣΗ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΕΙΤΕ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΕΙΤΕ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΦΙΛΙΑΣ.....ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ ΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΩΣΤΑ ΜΟΝΙΟΠΑΤΙΑ ,ΠΑΝΤΑ ΒΕΒΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΚΑΝΟΝΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ,ΠΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΛΙΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΟΣΟ ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ...
ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΤΕΒΝΤΑΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΛΥΘΕΙ...
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΦΙΛΟΙ....
ΑΝΔΡΕΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΕΣ....ΤΗΝ ΕΖΗΣΕΣ!!!!!
ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΦΕΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΙΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ...
ΤΙΜΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΤΑΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΤΡΑΒΗΞΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΑΣΤΙΓΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΗ ΑΣΧΕΤΩΣ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΜΠΑΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΤΟΥ,ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΓΝΩΜΗ ΟΤΙ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ...ΑΥΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΣΩΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ....
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ, ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΑΓΝΟΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΑΓΝΟΗΣΑΝ...
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥΣ...
ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΦΙΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ.........
ΤΟ ΧΘΕΣΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ GOOGLE....
Jorge Luis Borges: 112η επέτειος γέννησης και η Google αφιερώνει...
http://static.madata.gr/files/ggdd_476974358.jpg
24 Αυγούστου 2011
Jorge Luis Borges ή στα Ελληνικά, Χόρχε Λουίς Μπόρχες: Συγγραφέας, ποιητής, κριτικός από την Αργεντινή, γνωστός για τα φανταστικά διηγήματά του και τα δοκίμια φαντασίας.
"Μυθοπλασίες", "Το βιβλίο των Φανταστικών Όντων" είναι κάποια απο τα γνωστά του βιβλία. Το σημερινό doodle της Google είναι εμπνευσμένο από τα γραπτά του και με τον τρόπο αυτό τιμάται ο συγγραφέας και τα 112 χρόνια από τη γέννησή του καθώς θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα.
Γεννημένος στις 24 Αυγούστου 1899 στο Μπουένος Άιρες ο συγγραφέας ποιητής, δοκιμιογράφος και συγγραφέας μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, αν και ισπανικά ήταν η γλώσσα της λογοτεχνίας του.
Εκτός από τα διηγήματά του για τα οποία είναι περισσότερο γνωστός, ο Μπόρχες έγραψε επίσης ποίηση, δοκίμια, διάφορα σενάρια, και σημαντικό όγκο λογοτεχνικής κριτικής, προλόγους και βιβλιοκριτικές, επιμελήθηκε πολλές ανθολογίες, και μετέφρασε στα ισπανικά πολλά έργα από αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά (ακόμη και από αρχαία αγγλικά και αρχαία σκανδιναβικά). Το γεγονός ότι τυφλώθηκε (όπως και ο πατέρας του, ενώ ήταν ενήλικας) επηρέασε πολύ τα μετέπειτα γραπτά του.
Μη μπορώντας να διαβάσει και να γράψει (δεν έμαθε ποτέ του το Σύστημα Μπράιγ), εξαρτιόταν από τη μητέρα του, με την οποία είχε πάντοτε στενή σχέση και η οποία άρχισε να δουλεύει ως προσωπική του γραμματέας.
Ιδιαίτερη θέση στα πνευματικά του ενδιαφέροντα έχουν στοιχεία από τη μυθολογία, τα μαθηματικά, τη θεολογία, τη φιλοσοφία και, ως προσωποποίηση αυτών, η αίσθηση του Μπόρχες για τη λογοτεχνία ως ψυχαγωγία — όλα αυτά ο συγγραφέας τα μεταχειρίζεται άλλοτε ως παιγνίδι και άλλοτε τα βλέπει πολύ σοβαρά.
Πολλές από τις πιο γνωστές του ιστορίες αφορούν τη φύση του χρόνου, το άπειρο, καθρέφτες, λαβύρινθους, την πραγματικότητα και την ταυτότητα. Μερικές ιστορίες επικεντρώνονται σε φανταστικές ιδέες, όπως μια βιβλιοθήκη η οποία περιλαμβάνει όλα τα πιθανά κείμενα 410 σελίδων ("Η βιβλιοθήκη της Βαβέλ"), κάποιος που δεν ξεχνάει τίποτα απολύτως ("Φούνες ο μνημονικός"), μία οπή μέσα από την οποία μπορεί κανείς να δει τα πάντα στο σύμπαν ("Το άλεφ"), και ένα έτος στάσιμο που δίνεται σε κάποιον που στέκεται μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα ("Το μυστικό θαύμα"). Ο ίδιος Μπόρχες αφηγήθηκε αρκετά ρεαλιστικές ιστορίες της ζωής στη Νότια Αμερική, ιστορίες που αναφέρονταν σε λαϊκούς ήρωες, μάγκες το δρόμου, στρατιώτες, γκάουτσο, ντετέκτιβ, ιστορικές φυσιογνωμίες. Ανέμιξε το πραγματικό με το φανταστικό, και σε μερικές περιπτώσεις, κυρίως στα πρώτα του κείμενα, αυτές οι αναμίξεις δεν απείχαν πολύ από κάποιου είδους απάτη ή παραποίηση της πραγματικότητας.
Αν και πασίγνωστος τουλάχιστον από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, στον Μπόρχες δεν δόθηκε ποτέ το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Κυρίως περί τα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν ο Μπόρχες είχε ήδη γεράσει και η υγεία του είχε αρχίσει να φθίνει, αυτή η μη απονομή στον Μπόρχες ήταν εμφανής παράλειψη. Εικάζεται ότι το βραβείο δεν απονεμήθηκε ποτέ στον Μπόρχες λόγω της σιωπηλής στήριξής του ή έστω απροθυμίας του να καταδικάσει τις στρατιωτικές δικτατορίες σε Αργεντινή, Χιλή, Ουρουγουάη και αλλού.
Έχει πει:
-Είναι άσκοπο να γράφει κανείς τεράστια βιβλία αναπτύσσοντας σε 500 σελίδες μια ιδέα που μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί σε πέντε λεπτά κουβέντας. Είναι προτιμότερο να προσποιείσαι ότι αυτά τα βιβλία ήδη υπάρχουν και να κάνεις μια σύνοψη ή κάποια σχόλια.......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
.......
- Η ζωή είναι ένα όνειρο που βλέπει ο Θεός.
- Όπως όλοι οι συγγραφείς, μετρούσε την επιτυχία των συναδέλφων του με βάση αυτά που είχαν κάνει, ενώ ζητούσε να κρίνουν τον ίδιο από τα οράματα και τα σχέδιά του.
- Η Ποίηση θυμάται ότι ήταν μια προφορική τέχνη, προτού γίνει γραπτή τέχνη.
- Ο χρόνος είναι η τίγρη που με καταβροχθίζει, αλλά εγώ είμαι η τίγρη.
- Το πρωτότυπο δεν είναι ποτέ πιστό στη μετάφραση.
- Δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζω αν τα γεγονότα που θα σας διηγηθώ είναι τα αίτια ή τα αποτελέσματα.
- Στη Βίβλο υπάρχουν εικόνες, μύθοι, μια θρησκεία, μόνο πού δεν υπάρχει σκέψη, στοχασμός. Είναι οι Έλληνες πού πρώτοι άρχισαν πραγματικά να στοχάζονται, οι πρώτοι πού δημιούργησαν ένα εξελιγμένο αστικό πολιτισμό.
- Το γράψιμο δεν είναι τίποτε άλλο από ένα κατευθυνόμενο όνειρο.
καλησπερα
τρελλος αερας παλι .ε.κ οντως ο τοπος μου ειναι ωραιος με αγρια πετρινη ομορφια και καθαρες θαλασσες ολοι τωρα λεμε δουλεια να υπαρχει αλλα τα προβληματα καθε μερα και μεγαλωνουν η αθηνα αφορητη σαμιωτισσα οντως εισαι τυχερη πουεισαι σε νησι
ελενη
✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤✿*¨*•.¸❤ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣஇڿڰۣ-ڰۣ.❤இڿڰۣ-ڰۣ.❤
ΕΛΕΙΨΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΛΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΩ ΦΙΛΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ❤ ❤❤ ❤❤ ❤❤ ❤❤ ❤❤ ❤❤
http://youtu.be/kb97EA9JqB0......ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΥΩ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΕΣΑΣ........Π
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ!!!!!!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ.ΑΝ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΕΣΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΑΦΗ.ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΘΕΛΗΣΗ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΛΗΣΗ.
Τ ΜΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΓΝΩΡΙΖΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΧΗΜΙΣΤΗ.ΘΑ ΓΥΡΙΣΤΕΙ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΗΝ ΙΟΡΔΑΝΙΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΤΙ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΝΤΟΝΑ ΟΤΙ ΤΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙ ΡΟΛΟ ΚΑΙ ΑΥΤΗ.ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ..................
ΕΚ Ο ΜΠΟΡΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΗ.ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΦΟΒΕΡΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΣΥΝΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ.ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ Η ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ.
ΤΕΛΙΚΑ Η ΣΑΜΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΚΑΛΟ ΚΡΑΣΙ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΑΛΛΑ ΤΙ ΛΕΩ???? ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΟ ΜΕΡΟΣ ΜΟΝΟ ΟΜΟΡΦΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ!!!!!ΤΟΣΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΑΒΑΖΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ΔΕΝ ΒΡΗΚΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΨΕΓΑΔΙ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΡΟΜΑΝΤΙΚΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΔΩ.
ΦΙΛΙΑ-ΑΓΑΠΗ-ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ-ΦΑΝΤΑΣΙΑ-ΕΞΥΠΝΑΔΑ-ΧΙΟΥΜΟΡ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΤΟΣΟ ΑΞΙΑΓΑΠΗΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ.
ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΛΕΡΟ ΤΟΥ ΡΑΒΕΛ http://www.youtube.com/watch?v=Urfjyj4FnUc
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΕΤΕ.Ο ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΟΣ ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑ ΣΕ ΕΓΡΥΓΟΡΣΗ ΤΑ ΒΛΙΟΛΙΑ ΣΕ ΗΡΕΜΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΡΕΣΕΝΤΟ ΤΑ ΠΝΕΥΣΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΡΓΑΝΑ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΕ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΩΣΗ.ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΗΡΕΜΟΥ.
ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ.
ΚΑΛΟΣΑΣ ΒΡΑΔΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ{ΡΤ9}
ΤΟ ΓΡΑΨΙΜΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΟ ΟΝΕΙΡΟ!!!!!!!!!! ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΑΥΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΡΑΤΩ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΕΚ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙΕΣ.ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΣ Η ΣΚΕΨΗ ΟΤΙ ΠΟΙΟ ΓΡΗΓΟΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΑΝ ΣΑΝ ΚΙΝΗΤΗΡΙΟΣ ΔΥΝΑΜΗ ΕΧΕΙ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΡΑΤΗΜΕΝΑ ΜΕΣΑ ΤΗΣ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ. ΑΛΛΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ. ΑΛΛΑ ΘΡΥΛΟΙ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΕΓΩ ΟΛΟΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΚ ΓΙ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΗΣ ΠΩ ΟΤΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΙ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΗΝ ΣΠΑΝΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΜΕ ΑΠΛΟΧΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΥΧΙΕΤΑΙ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙ ΑΥΤΗ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ. ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΩ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΔΙΣΕΥΡΕΤΟ ΑΝΘΡΩΠΟ. ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΑΡΑΠΟΜΟΥΜΕΝΟ. ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΒΑΖΕΙΣ ΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΣΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΓΩΙΣΜΟ.ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ. ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΦΥΣΙΚΑ ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΟΤΑΤΕΣ ΚΟΛΩΝΕΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΥΠΕΡΟΧΟΥ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΝΑΜΕ ΟΛΟΙ.ΡΤ9 Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΟΠΟΙΗΣΕ. ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΗΣΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΑΣ. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΤΑ ΕΚΤΙΜΩ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚ ΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΝ Π ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΠΙΣΙΣ. ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΕ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΕΔΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΗΝ ΕΚ ΚΑΙ ΤΗΝ Τ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΝΑΞΙΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ Η ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΚΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΨΥΧΑΓΩΓΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΠΟΛΥ.ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ. ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΧΑΡΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΕΤΟΧΟΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Β ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΝΑΜΑΙΝΟΥΜΕ.ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΕΛΕΝΗ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΣΟ ΚΟΠΟ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ. ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΧΕΔΙΑΚΙΑ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΛΕΙΨΕΙ.ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΑΣ BV ΣΤΗΝ ΜΑΙΡΗ ΣΤΗ ΒΙΒΗ,ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ. ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΜΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΣ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΩ. ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΟΜΩΣ ΑΥΡΙΟ. ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΣΥΝΟΜΙΛΗΣΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ .........Π
Γεια σας, φίλοι μου. Γλυκέ μου υποβολέα, όλα καλά, τα αποσπάσματα τα κανονίζω και ανάλογα με τις ενότητες. Και προχθές δε θα έβαζα τόσα πολλά, αλλά επειδή δεν ήθελα να το χωρίσω όλο αυτό, την προσπάθειά του δηλαδή να μετατραπεί σε άνεμο. Οπότε δεν είναι στάνταρ το πόσα θα βάλω κάθε φορά. Επίσης, είναι και θέμα χρόνου. Πολύ ωραίο και το χθεσινό σου απόσπασμα, χρειάζεται να ακούμε την καρδιά μας, η λογική πολλές φορές μπορεί να μας παγιδεύσει, να μας εξαπατήσει. Π, πολύ ωραία και χαλαρωτικά τα βιντεάκια που μας βάζεις. Όσο για το Bir Günah Gibi, και μένα μου αρέσει πάρα πάρα πολύ! Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, ξέρω ότι είναι αληθινά. Ε.Κ. μου, πολύ ωραίο το αφιέρωμα στον Jorge Luis Borges, σ'ευχαριστούμε για άλλη μια φορά για όλα αυτά τα ωραία που μας βάζεις στη σελίδα. Το φαντάστηκα ότι υπάρχει πρόβλημα με τη σελίδα της Λογοτεχνίας. Όπου να 'ναι θα σου στείλω και το άλλο που λέγαμε, αν θέλεις να το βάλεις. Εν τω μεταξύ, όπου να 'ναι (μπορεί και σήμερα) τελειώνει και ο Αλχημιστής, όποτε μάλλον θα αρχίσω να σας βάζω κάτι άλλο. Όπως καταλαβαίνεις, αν μπουν όλα αυτά, χρειάζεται μεγάλη αύξηση της χωρητικότητας. Αλλά εντάξει, μην αγχώνεσαι, όποτε μπορεσεις. Ούτως ή άλλως, σε κάθε περίπτωση εγώ θα τα 'χω συγκεντρωμένα, μην ανησυχείς. Ελένη, τι να πω; Υπομονή. ✿*¨*•.¸❤இڿڰۣ-ڰۣ.❤, χάρηκα πολύ που σε ξαναείδα στη σελίδα. ΡΤ9, όχι δεν το ήξερα ότι θα γυριστεί σε ταινία ο Αλχημιστής. Η αλήθεια είναι ότι και το βιβλίο πριν μερικούς μήνες το ανακάλυψα και άρχισα να το διαβάζω. Κάποια πρόσωπα μου είχαν πει για τον Paulo Coelho, ένα από αυτά και ο γλυκός μου υποβολέας από τη Σάμο. Πολύ ωραίο το Bolero του Ravel. Έκανες και πολύ ωραία περιγραφή για το κομμάτι. Εγώ θα πρόσθετα ότι έχει και κάτι ηρωικό. Τουλάχιστον έτσι νομίζω. Και όντως ταιριάζει στη σελίδα, έχεις δίκιο. Κύριε Ανδρέα, κι εσείς είστε δείγμα υπό εξαφάνιση, ανεξαρτήτως ηλικίας. Ξέρετε ότι η εκτίμησή μου στο πρόσωπό σας είναι απεριόριστη. Μαρία-Ελένη μου, σ'ευχαριστούμε πάρα πολύ για το βίντεο που έφτιαξες, είμαι σίγουρη ότι είναι πολύ ωραίο, αναμένω να το δω. Καλή επιστροφή στους φίλους που λείπουν. Τ.
Λοιπόν, θα σας βάλω τα τελευταία κομμάτια του Αλχημιστή απόψε, που είναι επίσης πολύ ωραία. Τ.
Το ΑΓΟΡΙ προχώρησε δυόμισι ώρες στην έρημο, προσπαθώντας να ακούσει προσεκτικά τι του έλεγε η καρδιά του. Εκείνη θα του αποκάλυπτε το ακριβές σημείο όπου ήταν κρυμμένος ο θησαυρός του.
«Όπου είναι ο θησαυρός σου, εκεί είναι και η καρδιά σου», είχε πει ο αλχημιστής.
Αλλά η καρδιά του μιλούσε για άλλα πράγματα. Διηγιόταν με υπερηφάνεια την ιστορία ενός βοσκού, που είχε αφήσει τα πρόβατα του για να ακολουθήσει ένα όνειρο που είχε δει δυο φορές. Έλεγε για τον Προσωπικό Μύθο και για όλους εκείνους τους ανθρώπους που είχαν κάνει το ίδιο, που είχαν ξεκινήσει αναζητώντας μακρινές χώρες ή όμορφες γυναίκες, αντιμετωπίζοντας τους ανθρώπους της εποχής τους με τις προκαταλήψεις και τις αντιλήψεις τους. Σε όλη αυτή την πορεία, του μίλησε για ταξίδια, για ανακαλύψεις, για βιβλία και για μεγάλες μεταβολές.
Καθώς ανηφόριζε έναν αμμόλοφο -και μόνο τότε- η καρδιά του του ψιθύρισε στο αφτί: «Το νου σου στο σημείο όπου θα κλάψεις. Γιατί σ' εκείνο το σημείο θα είμαι εγώ και σ' εκείνο το σημείο θα είναι και ο θησαυρός σου».
Άρχισε ν' ανεβαίνει την ανηφόρα. Είχε πανσέληνο. Η σελήνη φώτιζε και τον αμμόλοφο, μ' ένα παιχνίδι σκιών που έκανε την έρημο να φαίνεται σαν τρικυμισμένη θάλασσα και θύμιζε στο αγόρι τη μέρα που είχε αφήσει το άλογο του να βαδίσει ελεύθερο μέσα στην έρημο, δείχνοντας στον αλχημιστή το σημάδι που περίμενε. Τέλος, η σελήνη φώτιζε τη σιωπή της ερήμου και την πορεία των ανθρώπων που ψάχνουν θησαυρούς.
Όταν, ύστερα από λίγο, έφτασε στην κορυφή του αμμόλοφου, η καρδιά του χτύπησε δυνατά. Μέσα από την πλημμύρα του φεγγαρόφωτου και τις αντανακλάσεις της άσπρης άμμου υψώνονταν μεγαλόπρεπα και επιβλητικά οι πυραμίδες της Αιγύπτου.
Το αγόρι έπεσε στα γόνατα κι έκλαψε. Ευχαριστούσε το Θεό γιατί είχε πιστέψει στον Προσωπικό Μύθο του και γιατί κάποια μέρα είχε συναντήσει ένα βασιλιά, έναν έμπορο, έναν Άγγλο κι έναν αλχημιστή. Προπαντός, επειδή είχε συναντήσει μια γυναίκα στην έρημο, η οποία του είχε μάθει ότι η αγάπη δεν απομακρύνει τον άνθρωπο από τον Προσωπικό Μύθο του.
Οι αιώνες των πυραμίδων της Αιγύπτου αγνάντευαν από ψηλά το αγόρι. Αν εκείνος ήθελε, θα μπορούσε τώρα να επιστρέψει στην όαση, να πάρει τη Φατιμά και να ζήσει σαν απλός βοσκός. Γιατί ο αλχημιστής ζούσε στην έρημο, παρόλο που καταλάβαινε τη Γλώσσα του Κόσμου, παρόλο που ήξερε να μετατρέπει μολύβι σε χρυσάφι. Το αγόρι δεν είχε να δείξει σε κανέναν την επιστήμη και την τέχνη του. Κατά τη διάρκεια της πορείας προς τον Προσωπικό Μύθο του, είχε μάθει ό,τι χρειαζόταν και είχε ζήσει όσα είχε ονειρευτεί να ζήσει.
Είχε όμως φτάσει μέχρι το θησαυρό του και ένα έργο μόνο τότε είναι ολοκληρωμένο, όταν φτάνουμε στο στόχο μας. Εκεί, σ' εκείνο τον αμμόλοφο, το αγόρι είχε κλάψει. Κοίταξε κάτω και είδε ένα σκαραβαίο να κινείται στο σημείο όπου είχαν πέσει τα δάκρυα του. Στο διάστημα που είχε περάσει στην έρημο, είχε μάθει ότι στην Αίγυπτο οι σκαραβαίοι ήταν το σύμβολο του Θεοί.
Ήταν ακόμη ένα σημάδι. Και το αγόρι βάλθηκε να σκάβει, αφού θυμήθηκε τα λόγια του εμπόρου των κρυστάλλων κανείς δε θα κατάφερνε να χτίσει μια πυραμίδα στον κήπο του, ακόμη κι αν συσσώρευε πέτρες σ' όλη του τη ζωή.
Όλη τη νύχτα το αγόρι έσκαβε στο σημείο που υπέδειξε το σημάδι, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Από την κορυφή των πυραμίδων οι αιώνες τον ατένιζαν σιωπηλοί.
Αλλά το αγόρι δεν τα παρατούσε: έσκαβε ασταμάτητα, παλεύοντας με τον άνεμο, ο οποίος συχνά ξαναπετούσε την άμμο μέσα στο λάκκο. Τα χέρια του κουράστηκαν, μετά πληγώθηκαν, αλλά το αγόρι πίστευε στην καρδιά του. Και η καρδιά του του είχε πει να σκάψει εκεί όπου είχαν πέσει τα δάκρυα.
24
Τ.
Ξαφνικά, καθώς προσπαθούσε να βγάλει μερικές πέτρες, το αγόρι άκουσε βήματα. Κάποιοι πλησίαζαν προς το μέρος του. Είχαν την πλάτη γυρισμένη προς το φεγγάρι και το αγόρι δεν μπορούσε να διακρίνει ούτε τα μάτια ούτε τα πρόσωπα τους.
- Τι κάνεις εκεί; ρώτησε μια από τις σιλουέτες.
Το αγόρι δεν απάντησε. Τρόμαξε όμως. Τώρα είχε να σκάψει για ένα θησαυρό, γι' αυτό φοβόταν.
- Είμαστε πρόσφυγες του πολέμου των φυλών, είπε μια άλλη σιλουέτα. Πρέπει να μάθουμε τι κρύβεις εκεί. Χρειαζόμαστε λεφτά.
- Τίποτε δεν κρύβω, απάντησε το αγόρι.
Αλλά ένας από τους νεοφερμένους τον άρπαξε και τον τράβηξε έξω από το λάκκο. Ο άλλος βάλθηκε να του ψάχνει τις τσέπες. Και βρήκε το κομμάτι το χρυσάφι.
- Αυτός έχει χρυσάφι, είπε ένας από τους ληστές.
Το φεγγάρι φώτιζε το πρόσωπο εκείνου που τον έψαχνε και το αγόρι είδε το θάνατο στα μάτια του.
- Θα υπάρχει κι άλλο χρυσάφι κρυμμένο στο χώμα, είπε ένας άλλος.
Και ανάγκασαν το αγόρι να σκάψει. Το αγόρι συνέχισε το σκάψιμο, δεν υπήρχε όμως τίποτε. Τότε άρχισαν να τον χτυπάνε. Τον ξυλοκόπησαν μέχρι να εμφανιστούν στον ουρανό οι πρώτες ακτίνες του ήλιου. Τα ρούχα του είχαν γίνει κουρέλια και αισθάνθηκε το θάνατο κοντά.
«Τι να τα κάνω τα λεφτά, αν πρόκειται να πεθάνω; Σπάνια τα λεφτά γλιτώνουν άνθρωπο από το θάνατο», είχε πει ο αλχημιστής.
- Ψάχνω ένα θησαυρό! κραύγασε τελικά το αγόρι. Παρόλο που το στόμα του είχε πληγωθεί και πρηστεί από τα χτυπήματα, διηγήθηκε στους ληστές ότι δυο φορές είχε δει στο όνειρό του έναν κρυμμένο θησαυρό, κοντά στις πυραμίδες της Αιγύπτου.
Εκείνος που φαινόταν για αρχηγός, έμεινε πολλή ώρα σιωπηλός. Μετά είπε:
- Αφήστε τον. Δεν έχει τίποτε άλλο. Θα το έκλεψε αυτό το χρυσάφι.
Το αγόρι έπεσε μπρούμυτα κάτω. Δυο μάτια έψαξαν τα δικά του: ήταν ο αρχιληστής. Το αγόρι κοιτούσε τις πυραμίδες.
- Πάμε να φύγουμε, είπε ο αρχιληστής στους άλλους.
Πριν φύγει στράφηκε προς το αγόρι:
- Δε θα πεθάνεις, είπε. Θα ζήσεις και θα μάθεις ότι ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι τόσο ανόητος. Εκεί, στο σημείο όπου βρίσκεσαι, είδα κι εγώ ένα όνειρο κατ' επανάληψη, εδώ και σχεδόν δυο χρόνια. Ονειρεύτηκα ότι έπρεπε να πάω μέχρι τους κάμπους της Ισπανίας, να βρω μια ερειπωμένη εκκλησία όπου κοιμόνταν συνήθως οι βοσκοί με τα πρόβατά τους. Μέσα στο παρεκκλήσι της φύτρωνε μια συκομουριά, κι αν εγώ έσκαβα στη ρίζα αυτής της συκομουριάς, θα έβρισκα έναν κρυμμένο θησαυρό. Δεν είμαι όμως τόσο ανόητος να διασχίσω μια έρημο, μόνο και μόνο επειδή είδα απανωτά ένα όνειρο.
Κατόπιν έφυγε.
Το αγόρι σηκώθηκε με δυσκολία και κοίταξε τις πυραμίδες άλλη μια φορά. Οι πυραμίδες του χαμογέλασαν και χαμογέλασε κι εκείνο ως απάντηση, με την καρδιά του να ξεχειλίζει από ευτυχία.
Είχε βρει το θησαυρό.
25
Τ.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το ΑΓΟΡΙ το λέγανε Σαντιάγο. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει όταν έφτασε στη μικρή εγκαταλειμμένη εκκλησία. Η συκομουριά ήταν ακόμη εκεί, στο παρεκκλήσι, και ακόμη διακρίνονταν τα αστέρια μέσα από τη μισογκρεμισμένη σκεπή. Θυμήθηκε ότι κάποτε είχε μείνει εκεί με τα πρόβατα του και είχε περάσει τη νύχτα ήσυχα, με εξαίρεση το όνειρο.
Τώρα στεκόταν χωρίς το κοπάδι του. Στο χέρι κρατούσε ένα φτυάρι.
Αφέθηκε πολλή ώρα να κοιτάζει τον ουρανό. Κατόπιν έβγαλε από το δισάκι του ένα μπουκάλι κρασί και ήπιε. Θυμήθηκε εκείνη τη νύχτα στην έρημο που είχε επίσης κοιτάξει τ' αστέρια και πιει κρασί με τον αλχημιστή. Σκέφτηκε τους πολλούς δρόμους που είχε περπατήσει και τον παράξενο τρόπο με τον οποίο ο Θεός του είχε δείξει το θησαυρό. Αν δεν είχε πιστέψει τα επαναλαμβανόμενα όνειρα, δε θα είχε συναντήσει ούτε την τσιγγάνα ούτε το βασιλιά ούτε το ληστή ούτε... «ο κατάλογος είναι πολύ μεγάλος. Αλλά ο δρόμος ήταν γεμάτος σημάδια και δεν επρόκειτο να κάνω λάθος», είπε στον εαυτό του.
Χωρίς να το καταλάβει, τον πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησε, ο ήλιος ήταν ψηλά. Τότε βάλθηκε να σκάβει τη ρίζα της συκομουριάς.
«Γερο-μάγε», σκεφτόταν το αγόρι. «Τα ήξερες όλα. Άφησες μάλιστα και λίγο χρυσάφι για να μπορέσω να επιστρέψω σ' αυτή την εκκλησία. Ο μοναχός γέλασε όταν με είδε να επιστρέφω καταξεσκισμένος. Ήταν ανάγκη να το υποφέρω κι αυτό;»
- Όχι, άκουσε τον άνεμο να λέει. Αν σου τα είχα πει, δε θα είχες δει τις πυραμίδες. Δεν είναι πολύ ωραίες;
Ήταν η φωνή του αλχημιστή. Το αγόρι χαμογέλασε και συνέχισε το σκάψιμο. Μισή ώρα αργότερα, το φτυάρι χτύπησε σε κάτι στέρεο. Μια ώρα αργότερα είχε μπροστά του μια κασέλα γεμάτη παλιά χρυσά ισπανικά νομίσματα. Υπήρχαν και πολύτιμοι λίθοι, χρυσές προσωπίδες με άσπρα και κόκκινα φτερά, πέτρινα ειδώλια διακοσμημένα με διαμάντια. Λάφυρα από μια κατάκτηση που η χώρα του είχε ξεχάσει εδώ και πολλά χρόνια και που ο κατακτητής είχε ξεχάσει ν' αναφέρει στα παιδιά του.
Το αγόρι έβγαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ από το δισάκι. Μόνο μια φορά είχε χρησιμοποιήσει αυτούς τους λίθους, κάποιο πρωινό στην αγορά. Η ζωή και ο δρόμος του ήταν πάντα γεμάτοι σημάδια.
Έβαλε τον Ουρίμ και τον Τουμίμ μέσα στην κασέλα με το χρυσάφι. Ήταν μέρος του θησαυρού του, γιατί του θύμιζαν ένα γέρο βασιλιά, που δε θα συναντούσε ποτέ πια.
«Πραγματικά, η ζωή είναι γενναιόδωρη με όποιον ζει τον Προσωπικό Μύθο του», σκέφτηκε το αγόρι. Τότε θυμήθηκε ότι έπρεπε να πάει ως την Ταρίφα για να δώσει στην τσιγγάνα το ένα δέκατο απ' όλα αυτά. «Τι έξυπνοι που είναι οι τσιγγάνοι», σκέφτηκε. Ίσως επειδή ταξίδευαν τόσο πολύ.
Αλλά ο άνεμος ξαναφύσηξε. Ήταν ο λεβάντες, ο άνεμος από την Αφρική. Δεν έφερνε την οσμή της ερήμου ούτε την απειλή της εισβολής των Μαυριτανών. Ίσα ίσα, έφερνε ένα πολύ γνωστό του άρωμα και τον ήχο ενός φιλιού, που έφτασε σιγά σιγά, για ν' ακουμπήσει πάνω στα χείλη του.
Το αγόρι χαμογέλασε. Ήταν η πρώτη φορά που εκείνη έκανε κάτι τέτοιο.
- Έρχομαι, Φατιμά, της απάντησε.
26
Τ.
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά, καλό ξημέρωμα και μια όμορφη ημέρα αύριο. Τ.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Τι γλυκιά,όμορφη,ζεστή,σοφή εικόνα είχε η σελιδούλα μας σήμερα..!Πόσο τέλεια είναι!Οι λέξεις της σου μιλάνε,σε κρατάνε,σε στηρίζουν,σε καθοδηγούνε,σε πάνε παραπέρα..Είναι σαν ένας καθαρός φωτεινός ουρανός που τα αστεράκια του όλα είναι αυτόφωτα και φέγγουν όλα εξίσου.Ερχόμενη από τη δουλείτσα μου κοιτώντας και διαβάζοντας τη σελιδούλα,πόσο ξεκουράστηκα,χαλάρωσα,χάρηκα,ευχαριστήθηκα και ένιωσα πλήρεις..Γλυκές μου φιλεναδίτσες και καλέ μας φίλε Ανδρέα της δίνετε ψυχή,πνοή ,ζωή,ομορφιά..Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι να είστε όλοι σας καλά πάντα για να σκορπίζετε αυτό το κράμα των δυνατών συναισθημάτων και των ευεργετικών ιδιοτήτων..Εκπέμπει φως,λάμψη και πάρα πολλά άλλα αυτή η σελιδούλα..κια όντως πολύ τυχερή οι αποδέκτες της.Κατ'αρχήν γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,διάβασα ένα υπέροχο κατεβατούλι από έναν υπέροχο άνθρωπο..ένιωσα και εισέπραξα την ζεστασιά του,την καλοσύνη του,την αγάπη του κ.α.Το γνωρίζεις πόσο σε αγαπώ και πόσο σε θαυμάζω..δεν πειράζει όμως να στο ξαναπώ,μιας και ότιδήποτε αισθανόμαστε πρέπει να το εκράζουμε πάντα..Με παρασύρατε και με συγκινήσατε και εσύ και οι καλές μας γλυκιές μας φιλεναδίτσες ΡΤ9 ,Ελενίτσα,Π,Καρδουλίτσα και ο καλός μας φίλος Ανδρέας όλοι..ο καθένας με την ξεχωριστή του σημαντική παρουσία..Η γλυκιά μου Ελενίτσα που απ'ότι έμαθα είναι τυχερή που κατάγεται από ένα τόσο ωραίο χωριουδάκι και εδώ θα της πω αν και το ξέρει?πως όσο μακρυά και αν ζούμε από τον τόπο μας είναι σαν να μην έχουμε φύγει ποτέ, αφού πάντα είναι μέσα στο μυαλό μας στην ψυχή μας και στην καρδιά μας..ζωντανεύει με τις εικόνες, τις μνήμες, τις αναμνήσεις μας μα πάνω απ'όλλα με την αγάπη μας.Σου εύχομαι όμως Ελενίτσα μου γλυκιά να στα φέρει έτσι ο καλός Θεούλης κάποια στιγμή τα πράγματα ούτως ώστε να επιστρέψεις πίσω και να μην χρειαστεί να ξαναφύγεις ποτέ!!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Π,όντως έχει απόλυτο δίκιο η Ε.Κ για τα βιντεάκια σου αφού είναι τόσο πανέμορφα που κολλάς,ξελογιάζεσαι και χασομεράς έτσι αλλού..Είναι πειρασμός..και να θες και να μην προλαβαίνεις δεν μπορείς να μην ενδώσεις..αυτό βέβαια πηγάζει από την αγάπη σου προς την σελιδούλα και κατ'επέκταση σε εμάς..Πολύ όμορφο και το σημερινό..νάσαι καλά,σε ευχαριστώ για αυτό!Καλή μας φιλεναδίτσα ΡΤ9,τι υπέροχος άνθρωπος είσαι και εσύ!Είσαι μια γλυκιά φιλεναδίτσα ευφιέστατη,διορατική,καλοσυνάτη,ειλικρηνής,ο λόγος σου πάντα αξιόλογος,καταρτισμένος με σπουδαιότητα και βαρύτητα ,αγαπητός,γλυκός,άξιος,σοφός που αν για τον οιοσδήποτε λόγο κάποιος δεν του δώσει την πρέπουσα σημασία ειλικρινά πιστεύω πως χαμένος θα είναι αυτός.Παίρνει κάποιος πολλά από σένα διαβάζοντάς σε..γι'αυτό σε παρακαλούμε πολύ να μην ξεχνάς αυτό το παρεάκι,γιατί αυτή η παρεείτσα τους έχει όλους ανάγκη..Σε ευχαριστώ πολύ που και εσύ με εκφράζεις απόλυτα!!Και σαφώς Θα συμφωνήσω επί της αναφοράς σου για τον μεγαλοφυέστατο,αξιόλογο Χόρχε και το δικό σου βιντεάκι πανέμορφο,τόσο που θαρρώ ξεπέρασε και το γλυκό κρασάκι μας.,Επι της ευκαιρίας σας κερνάω με αγάπη όλους σας ένα ποτηράκι..Γλυκιά μου καρδουλίτσα και αναρωτιόμουν πότε θα φανείς να μας ομορφήνεις και εσύ!Πόσο χάρηκα που σε είδα.. και πόσο τέλεια τα σχεδιάκια σου..σχεδιάκια που μόνο αγάπη,ομορφιά,και καλή καρδιά εκφράζουν και απεικονίζουν..σου εύχομαι πάντα αυτή την διάθεση να έχεις στη ζωή σου!!Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,κάθε μέρα με την παρουσία σου αλλά και όλο αυτό το χρονικό διάστημα επιβεβαιώνεις πόσο γλυκό,αξιόλογο και αξιαγάπητο μικρουλάκι είσαι..!!Ελπίζω να φανείς και να σε απολαύσω απόψε..Άσε που δεν "σε χορταίνω.."και εσένα!!Καλέ μας φίλε Ανδρέα για πολλοστή φορά θα υποκλιθώ ταπεινά στο μεγαλείο της ψυχής σου,της καρδιάς σου και του χαρισματικού ταλέντου σου..!!Σήμερα ανακάλυψα πως και εσύ είχες" κρυμμένη"μια" έκπληξη"..Τυχαίο ..?Δεν νομίζω..?Νιώθουμε όχι διπλά υπεράφανες για εσένα αλλά αμέτρητα..Τιμή μας!!Χαιρετώ και όλους τους υπολοίπους καλούς μας φίλους..!!Να είμαστε καλά και αγαπημένοι όλοι,Φιλάκια Πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
http://www.youtube.com/watch?v=yhzzA6A8ad4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=X0DlPhrHyJ0&feature=related
O ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ Η ΜΥΡΤΩ ΓΝΩΡΙΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΩ ΠΟΛΗΣ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΑ 2Ο ΕΙΧΕ ΑΝΕΒΕΙ ΜΕ ΦΙΛΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ.ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΣΑΝ ΤΗ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΟΙ ΟΙΠΟΙΕΣ ΤΟΥΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΤΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΚΙ ΕΓΙΝΕ Η ΓΝΩΡΙΜΙΑ. Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΕΚΛΕΙΣΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ .ΠΑΝΤΑ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΙ ΕΒΛΕΠΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΜΑΡΩΝΕ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙ ΑΥΤΗ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΦΕΥΓΕ ΚΡΥΦΑ ΓΙΑΤΙ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΦΟΥ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΥΝ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ.Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΩΣ ΠΟΙΟ ΤΟΛΜΗΡΗ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ.
ΛΟΙΠΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ. Η ΞΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΝΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΣΤΗΝΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ. ΣΚΕΨΟΥΤΟ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΡΕΛΑ ΤΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ Η ΜΥΡΤΩ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΕΝΑΣ ΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΠΑΙΡΝΕ ΚΡΥΦΑ ΤΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΤΕΝΑΚΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΘΩΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΕΛΕΙΩΜΟ. ΟΙ ΦΙΛΕΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΜΥΡΤΟ ΕΚΑΝΕ ΡΟΥΑ ΜΑΤ ΣΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΕΝ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑΝ.Η ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ.
ΛΑΜΠΡΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΠΩ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ. Η ΜΥΡΤΩ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ. ΕΣΕΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΑΜΠΡΟ ΣΕ ΕΧΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΟΛΥ.ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ ΚΑΤΣΙΚΙ ΔΕΝ ΛΕΓΟΝΤΑΙ. ΑΤΕΛΕΙΩΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΑΓΓΑΛΙΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΟ ΕΡΩΤΑ.ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΒΟΛΤΕΣ ΤΟΥΣ ΕΒΓΑΙΝΑΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΒΕΒΑΙΑ ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΠΛΙΜΕΝΤΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΛΛΑ ΕΙΧΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΜΥΡΤΩ.ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΕΚΑΝΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟΥ ΡΙΧΤΗΚΕ.
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙΣ ΛΛΑΜΠΡΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΜΟΥ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΙΔΑ
ΜΑ ΚΑΘΙΣΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΑΣ ΜΕ ΠΕΡΝΑΡΕ 16 ΧΡΟΝΙΑ.
ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΑΜΕΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΛΑΜΠΡΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΕΧΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΜΑΣ Η ΜΥΡΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙ ΠΟΤΕ.
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΤΑΞΕ ΠΕΡΑ.
ΣΑΣ ΕΙΧΑ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΚΥΡΙΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΙΠΕ. ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ.ΦΕΥΓΩ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΑΥΡΙΟ. ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ Μ ΑΓΑΠΑΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΜΕΝΑ.ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΒΡΑΔΥ.
Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΑΝΕΡΑ ΕΝΟΧΛΗΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΟΚ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΗΣΕ ΜΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΘΥΜΟΥ.
ΜΥΡΤΩ ΕΙΠΕ ΑΥΡΙΟ ΦΕΥΓΩ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΑΛΛΑ ΑΝ ΜΟΠΥ ΚΡΑΤΗΘΕΙΣ ΠΙΣΤΗ ΘΑ ΣΕ ΝΤΥΣΩ ΝΥΦΟΥΛΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΩ.
ΑΝ ΣΕ ΧΑΣΩ ΛΑΜΠΡΟ ΔΕΝ ΤΗ ΘΕΛΩ ΤΗ ΖΩΗ. ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ Σ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΚΙ ΕΠΕΣΕ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ.
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΥΠΕΦΕΡΕ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΤΗΝΟΤΑΝ ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΘΑΛΑΜΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΕΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΠΟΥ ΑΝΕΣΤΑΙΝΕ ΚΑΙ ΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΔΕΙΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ.ΕΠΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΔΕΝ ΞΕΚΟΛΟΥΣΕ Ο ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΚΑΝΑΝΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΡΩΤΑ.
ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΔΕΙΑ ΕΙΔΕ ΤΗ ΜΥΡΤΟ ΓΕΜΑΤΗ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΗ
ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΜΥΡΤΩ? ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ ??? ΠΕΣ ΜΟΥ.
Η ΜΥΡΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΕ.
ΛΑΜΠΡΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΜΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΑΡΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΕΞΑΔΕΛΦΟ ΤΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ.ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕΣ ΠΟΛΥ ΗΠΙΑ ΠΟΛΥ. ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΕΡΙΞΕ Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ. Ο ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ ΗΘΕΛΕ ΠΟΛΥ ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ Η ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ Η ΤΙΠΟΤΑ. ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΡΩΤΑ.ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ. Η ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΠΩΣ ΘΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΑΝ ΤΟΝ ΕΧΑΝΕ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΜΕΘΥΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΞΕΡΟΚΑΤΑΠΙΕ. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΩΣ ΟΤΙ ΑΚΟΥΓΕ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΡΙΜΑΧΤΗΚΕ. ΠΗΓΕ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ. ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ ΠΑΛΙΟΠ.... ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ??? ΕΣΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ Η ΜΥΡΤΩ ΚΙ ΕΓΩ ΤΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΓΑΜΕ??? Η ΜΥΡΤΩ ΤΟΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕ.
ΦΥΓΕ ΚΙ ΕΣΥ. ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΑΓΚΙΞΕΙΣ ΜΕ ΛΕΡΩΝΕΙΣ ΑΚΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣ?????? Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΘΛΙΨΗ.
ΩΣΤΕ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΚΕΙΝΟ ΤΟΤΕ???
Η ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΟΥΝΟΥΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΣΑΝ ΝΑ ΕΛΕΓΕ ΟΧΙ.
ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ Μ ΑΚΟΥΣ?? ΕΙΠΕ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ. ΣΕ ΜΙΣΩ ΜΟΥ ΡΙΜΑΞΕΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.
ΟΧΙ ΛΑΜΠΡΟ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ ΤΟΥ ΕΙΠΕ.
ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΩ ΤΙ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΣΕΒΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΤΗΣ??ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΠΕΡΑΣΕΣ ΡΕ? ΓΙΑ ΜΑΛ...?
ΜΗ ΦΕΥΓΕΙΣ ΛΑΜΠΡΟ ΦΩΝΑΞΕ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ Η ΜΥΡΤΩ.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΕΛΑΜΠΑΝ ΑΠΟ ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ. ΤΟ ΑΠΟ ΓΕΥΜΑ ΗΠΙΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΤΗΣ ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ. ΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΧΕΡΙΑ ΣΚΙΣΤΗΚΑΝ . ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΟ ΔΑΚΡΥΑ.ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΜΕ ΜΙΣΟΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΑΝΗΚΟΒΛΗΘΗΚΕ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΤΟΝ ΣΗΚΩΣΕ ΜΕ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΤΟΞΕΥΣΕ ΣΑΝ ΑΧΥΡΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΖΑΜΑΡΙΑ ΠΟΥ ΡΑΓΙΣΕ.
ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΚΑΘΙΚΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΣΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΥΡΤΩ.
ΕΜΕΝΑ ΚΑΝΕΜΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΦΩΝΑΞΕ ΜΟΝΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΜΗ ΜΑΘΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΡΟΝΘΟΚΟΠΟΥΣΕ ΜΕ ΛΥΣΣΑ.
ΩΣΤΕ ΦΟΒΑΣΑΙ ΜΗ ΣΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ Σ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΗΤΗ???
Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΦΤΥΣΕ ΜΕ ΑΗΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΝΟ. ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΘΑΡΜΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ. ΜΕ ΤΗ ΜΗΧΑΝΗ ΕΚΑΝΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΙ ΕΦΥΓΕ.
Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΗΤΑΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ. ΗΤΑΝ ΣΥΝΤΡΙΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ.ΠΗΓΑΙΝΕ ΔΥΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΞΕΓΕΛΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ.ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ. ΜΕΘΟΥΣΕ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΥΜΠΑ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΕ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΥΒΕΙ.ΕΚΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ. ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΒΛΕΠΕ ΤΗ ΜΥΡΤΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΡΙΝΑ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΨΟΥΡΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΑΦΗΝΕΙ. ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΣΕ Η ΜΥΡΤΩ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΟΥΝ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ.
ΛΑΜΠΡΟ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΕΣ ΒΟΛΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΠΑΣΤΙΚΟ ΓΕΛΙΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΡΩΤΑ? ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΟΡΚΟΥΣ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ?ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΚΤΗ?ΤΙΣ ΒΡΑΔΥΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΝΤΙΣΚΟ?ΘΥΜΑΣΑΙ ΠΟΥ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΚΡΥΦΑ ΑΝΕΒΗΚΕΣ ΜΕ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ ΚΡΥΦΑ ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΙ? ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ ΜΕ ΛΑΜΠΡΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΧΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΜΩΣ. ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ. ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΑΙΞΙΜΟ ΕΝΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΟΥ ΣΤΟ ΒΙΟΛΙ ΤΗΣ ΕΙΠΕ
ΜΥΡΤΩ Σ ΑΓΑΠΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ. ΜΕΤΑ ΑΠ ΜΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΑΓΑΠΗΣΩ.
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΛΑΜΠΡΟ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ.
ΜΗΝ ΕΠΙΜΑΙΝΕΙΣ ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ.ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ ΜΟΥ ΡΙΜΑΞΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ. ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΕΡΝΩ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ Μ ΑΚΟΥΣ? ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ Σ ΑΓΑΠΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ. ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΠΙΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ ΜΥΡΤΩ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΚΟΤΩΣΕΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ.
ΚΡΑΤΗΣΕΜΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΚΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΓΓΑΛΙΑ ΣΟΥ ΛΑΜΠΡΟ. ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΜΟΥ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΩ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΣΑ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΝΕΙΣ. ΜΥΡΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΠΕΡΑΣΑ ΕΙΠΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ. ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕΣ. ΞΑΝΑΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΜΟΥ. ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ ΤΩΡΑ ΑΤΡΩΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΡΙΜΑΓΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Μ,ΟΥ. ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΟΙΟ ΔΥΝΑΤΟ.ΙΣΩΣ ΚΑΝΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΧΕΣΗ ΓΙΑ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΓΩΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΩΣ ΕΣΥ. ΙΣΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΝΤΕΥΤΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΡΑΓΙΣΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ΝΑ ΞΑΝΑΑΓΑΠΗΣΕΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ Σ ΑΓΑΠΩ ΜΑ ΜΗΝ ΜΕ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΣ. Η ΜΥΡΤΟ ΣΠΑΡΑΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ. ΜΥΡΤΟ ΜΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ. ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΣΕ ΝΤΥΣΩ ΣΤΑ ΑΣΠΡΑ. ΜΕΣΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙ. Η ΜΥΡΤΩ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΠΑΤΩΜΑ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΠΡΙΝ ΦΤΓΕΙ ΦΑΝΤΑΡΟΣ. ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΟΝ ΠΡΟΔΩΣΕ. ΛΑΜΠΡΟ ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΓΥΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕ. ΔΕΝ ΑΦΗΣΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΝΑ ΚΥΛΙΣΟΥΝ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ.Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΖΩΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΑΡΕΕΣ.ΕΚΑΝΕ ΜΙΚΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΙΝΟΥΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΜΟΙΑΖΕ ΜΕ ΤΗΣ ΜΥΡΤΩΣ ΤΟΝ ΞΥΝΙΣΕ ΑΜΕΣΩΣ. Η ΜΥΡΤΩ ΑΠΕΙΛΟΥΣΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΑΝ ΔΕ ΓΥΡΙΖΕ ΠΙΣΩ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ. Η ΜΥΡΤΩ ΠΗΓΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΚΑΛΟΓΡΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΗ ΖΩΗ. Ο ΛΑΜΠΡΟΣ ΕΙΧΕ ΛΑΒΩΘΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ ΔΕ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ.ΥΠΕΦΕΡΕ ΕΣΒΗΝΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΕ ΕΞΟΔΟΥΣ ΚΑΙ ΓΛΕΝΤΩΝΤΑΣ. ΜΕΤΑ 29 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΣΑΝ ΕΧΘΕΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΝΙΩΘΕ ΤΗΝ ΕΣΒΗΣΕ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ. ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΑΥΤΗΝ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΛΑΜΠΡΟ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ.Η ΜΥΡΤΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΕ ΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΥΣΙΟ ΝΑ ΤΟΝ ΞΑΝΑΠΛΗΣΙΑΣΕΙ.
ειναι μια απο τις πολλες ιστοριες που συνβαινουν.καποιες φορες αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου και δεν μπορεις να κατηγορησεις κανενα. υπαρχουν πραγματα ομως που μπορει να λαβωσουν την ψυχη του ανθρωπου σαν απο ατσαλι και γυαλι.τοτε ειναι δυσκολο πολυ να κλεισει
καληνυχτα σας και μια ομορφη ημερα αυριο σε ολους
http://www.youtube.com/watch?v=SwdaUVc3jac
Καλό βράδυ γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,Χάρηκα πολύ που σε είδα και που μου θύμισες ξανά ένα τόσο όμορφο σύγγραμμα..!!Να είσαι πάντα καλά και ότι καλύτερο στην πορεία της ζωής σου σε όλους τους τομείς..!!Αν και το βλέπουμε πως τόσο καλά χαρισματικά παιδιά που έχουν γερές αξιόλογες βάσεις..με τίποτα δεν χάνονται..αφού πατούν γερά στα πόδια τους..έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου..και σου εύχομαι,ελπίζω και ξέρω πως θα είναι πανέμορφο..!!Μπράβο σου,Συγχαρητήρια και σε Ευχαριστώ πολύ Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι!!Εξάλλου πως θα χαθείς και εσύ αφού βλέποντας και διαβάζοντας τα σημάδια καθοδηγείσαι σωστά!!Γιατί Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΉΣ για Εμάς είναι το ΑΛΦΑ και το ΩΜΕΓΑ..Σε Ευχαριστώ και πάλι που ασχολήθκηκες με τον Ιδιαίτερα Αγαπημένο μου Συγγραφέα PAULO GOHLEO!!!!Σου Εύχομαι από Καδιάς κάθε Ευτυχία γιατί την αξίζεις αληθινά!!!Σε Αγαπώ Πολύ Γλυκό μου Κοριτσάκι και να σε χαίρονται οι Γονείς σου καθώς και όλοι οι άλλοι δικοί σου ανθρώποι..!Όνειρα Γλυκάααα!!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.
Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα!!Απ'ότι κατάλαβα πάλι το 5.. δεν θα το γλυτώσω απόψε όπως λέει και η Ε.Κ μου,αφού είδα ότι έγραψες και φυσικά θα το απολαύσω!!Το πέντε η με κυνηγάει ή το κυνηγώ ..τι να πω?Δεν εξηγείται αλλιώς.Αφού χωρίς να το θέλω μου τρέχει..?Λέτε να παίξω κανένα Τζόκερ με αυτό μήπως και κερδίσουμε και σωθούμε όλοι..!Βέβαια θα δώσω τότε περισσότερο μερίδιο στην Ε.Κ,Κισμετοπαιδάκια μου γλυκά,όχι δεν την ξεχωρίζω απλώς εκείνη το εντόπισε,εγώ δεν το είχα προσέξει..Μάλλον ετσι πάλι παράταση ζωής θα πάρει το κοκοράκι μου..χιχι!!
Καλέ μας φίλε Ανδρέα μια Γλυκιά Καληνύχτα σε εσένα και σε όλους εσάς φίλοι μας καλοί ,φίλοι αγαπημένοι!!
Με αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Ο κύκλος της χαράς (Paulo Coehlio)
Κάποια μέρα ένας χωρικός χτύπησε δυνατά την πόρτα ενός μοναστηριού. Όταν ο αδελφός θυρωρός άνοιξε, εκείνος του έδωσε ένα θαυμάσιο τσαμπί σταφύλια.
- Αγαπητέ αδελφέ, αυτά είναι τα πιο ωραία σταφύλια του αμπελιού μου. Ήρθα εδώ να σου τα χαρίσω.
- Ευχαριστώ! θα τα πάω αυτά στον αβά, θα χαρεί πολύ με τέτοιο δώρο.
- Όχι! Για σένα τα έφερα.
- Για μένα; Ο αδελφός κοκκίνισε, επειδή αισθάνθηκε ότι δεν άξιζε ένα τέτοιο δώρο της φύσης.
- Ναί! επέμενε ο χωρικός. Γιατί πάντα μου άνοιγες την πόρτα, όταν εγώ χτυπούσα. Όταν χρειαζόμουν βοήθεια, επειδή η σοδειά μου είχε καταστραφεί από την ξηρασία, εσύ μου έδινες κάθε μέρα ένα κομμάτι ψωμί κι ένα ποτήρι κρασί, θέλω αυτό το τσαμπί σταφύλια να σου φέρει λίγο από την αγάπη του ήλιου,την ομορφιά της βροχής και το θεϊκό θαύμα που το γέννησε τόσο όμορφο.
Ο αδελφός θυρωρός τοποθέτησε το τσαμπί μπροστά του κι όλο το πρωί το θαύμαζε: Ήταν πραγματικά όμορφο. ΓιΆ αυτό αποφάσισε να παραδώσει το δώρο στον αβά, που πάντα τον ενθάρρυνε με σοφά λόγια.
Ο αβάς χάρηκε πολύ με τα σταφύλια, θυμήθηκε όμως ότι κάποιος αδελφός στο μοναστήρι είχε αρρωστήσει και σκέφτηκε: “θα του δώσω το τσαμπί. Ποιος ξέρει, μπορεί να φέρει κάποια χαρά στη ζωή του”.
Έτσι κι έγινε. Τα σταφύλια δεν έμειναν, όμως, πολλή ώρα στο δωμάτιο του άρρωστου αδελφού, γιατί κι εκείνος συλλογίστηκε: “Ο αδελφός μάγειρας μΆ έχει φροντίσει τόσο καιρό, ταΐζοντας με με ό,τι καλύτερο. Σίγουρα θα χαρεί”.
Όταν το μεσημέρι εμφανίστηκε ο αδελφός μάγειρας με το γεύμα, αυτός του έδωσε τα σταφύλια.
“Είναι για σένα”, είπε ο άρρωστος αδελφός. “Επειδή πάντα βρίσκεσαι σΆ επαφή με τα προϊόντα που μας προσφέρει η φύση, θα ξέρεις τι να κάνεις μΆ αυτό το δημιούργημα του Θεού”.
Ο αδελφός μάγειρας έμεινε κατάπληκτος από την ομορφιά του τσαμπιού και σχολίασε με τον βοηθό του πόσο τέλεια ήταν τα σταφύλια. Τόσο τέλεια, που κανείς άλλος δεν θα εκτιμούσε τέτοιο θαύμα της φύσης όσο ο αδελφός σκευοφύλακας, καθώς εκείνος ήταν ο υπεύθυνος για τη φύλαξη της Αγίας Μετάληψης και πολλοί στο μοναστήρι τον θεωρούσαν σαν άγιο άνθρωπο.
Ο σκευοφύλακας με τη σειρά του χάρισε τα σταφύλια στον πιο νεαρό δόκιμο, ώστε να καταλάβει εκείνος, ότι το έργο του θεού φανερώνεται στις πιο μικρές λεπτομέρειες της δημιουργίας. Όταν ο δόκιμος τα πήρε, η καρδιά του δόξαζε τον Κύριο, επειδή δεν είχε ξαναδεί τόσο όμορφο τσαμπί. Την ίδια στιγμή θυμήθηκε την πρώτη φορά που είχε φτάσει στο μοναστήρι και τον άνθρωπο που του είχε ανοίξει την πόρτα – αυτή η χειρονομία του είχε επιτρέψει να βρεθεί σήμερα σΆ εκείνη την κοινότητα ανθρώπων που ήξεραν να εκτιμούν τα θαύματα.
Κι έτσι, λίγο πρίν νυχτώσει, έφερε το τσαμπί στον αδελφό θυρωρό.
“Να το απολαύσεις”, είπε. “Γιατί εσύ περνάς τον περισσότερο χρόνο εδώ ολομόναχος. Αυτά τα σταφύλια θα σε κάνουν να χαρείς”.
Ο αδελφός θυρωρός θεώρησε ότι εκείνο το δώρο προοριζόταν πραγματικά για τον ίδιο, απόλαυσε την κάθε ρόγα του τσαμπιού και κοιμήθηκε ευτυχισμένος.
Όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα!Όπως και μια 'Ομορφη Καλημέρα να έχετε εσείς και όλος ο κόσμος!!!!!!!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
http://youtu.be/vwjckBCIPZU.......ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.......Π
http://youtu.be/w_b088Y-1Qw.......EK ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΜΗΝ ....ΚΑΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ!!!.....Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΜΠΑΙΝΩ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΟΜΕΝΑ ΣΑΣ ..ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΕ ΛΙΓΟ..
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
http://m.orkutnow.com/en/scraps/good-morning/good_morning_2.gif
http://img1.imensagens.com/en/friday/23.gif
http://youtu.be/i08gXorAJus.......ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ....Π
Ένα καλό,όμορφο μεσημέρι να έχετε φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Ανδρέα,Ε.Κ,Π,Ελενίτσα,ΡΤ9,Τ,Χαρά,Α,Ε,Β,Β.V,Καρδουλίτσα,Κ2,Ιωάννα,Βιβή,Γραμ/τέα,Τάκη,Μ,Γ,Μαράκι-Ελενάκι,Σ,Ζετάκι,Ναταλάκι και γενικά όλοι σας..!!Δεν προλαβαίνω φεύγω για δουλείτσα..θα τα πούμε πρώτα ο Θεός το Βραδάκι..Σας Αγαπώ,Φιλάκια Πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλησπερα
τρεχωωωωωωωωωω παρασκευη σημερα ζεστη και φυσαει ολα τα κακα μαζι!!!!!!!!
σαμιωτισσα εγω παντα λεω οτι ειμαι εσωτερικος οικονομικος μεταναστης και καποια μερα θα επιστρεψω πισω , αν και ετσι που τα εχουν κανει δεν βλεπω να παιρνω συνταξη
ελενη
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ.Η ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ!!! ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΞΕΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ....ΑΝΔΡΕΑ.Η ΛΕΞΗ ΥΠΟΚΛΙΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΑΝΑΥΔΗ ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ ΝΑ ΔΩ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙ Ο ΧΕΙΜΑΡΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΝΔΡΕΑΣ.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΣΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΚΙ ΕΜΕΝΑ.ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΤΙΣ ΖΕΙ.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ ΠΟΛΥ.ΑΝΔΡΕΑ........ΔΕΝ ΣΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΑΝ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΟΧΗ. ΣΕ ΘΑΥΜΑΖΩ!!! ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΛΟΙΠΟΝ!!!!! ΙΩΑΝΝΑ
ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΜΕΛΕΝΙΑ ΠΑΡΕΑ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ!!!!!!!!ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΤΕ???????ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΤΕΛΗ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΜΕ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΑΕΡΑΚΙ ΝΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΛΥΠΑΜΑΙ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΝΑ Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ.ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΑΝΟΙΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.ΤΟ ΚΡΥΟ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΕΧΩ ΤΑ ΒΑΡΙΑ ΡΟΥΧΑ ΟΙ ΒΡΟΧΕΣ Η ΣΥΝΝΕΦΙΑ ΜΕ ΘΛΙΒΟΥΝ.ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΕΙΣΕ.ΑΛΛΑ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕ ΚΑΛΗ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΑΝΟΙΞΗ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.
Π ΜΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΕΒΑΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΜΠΟΛΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ.ΑΝ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΜΟΥ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΒΑΛΑΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ.ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΕΔΩ.Ο ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ Ο ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ Η ΑΓΑΠΗ Η ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ.ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΥΓΚΛΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.
ΕΚ ΜΟΥ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΑΘΕΙ????ΔΩΣΕ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΛΕΙΠΟΥΝ.ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ!!!!!!!!
ΕΛΕΝΗ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ?????ΣΕ ΛΙΓΟ ΟΛΟΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΕΙ ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ.ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΙΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ!!!!!!ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ Η ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ?????ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΞΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΗΘΗΚΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΟΛΑ ΤΑ ΕΦΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΣΟΥ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ-ΣΥΖΥΓΟΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΜΕ ΠΟΙΚΙΛΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΒΑΛΤΩΝΕΙ.ΛΟΙΠΟΝ ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ ΣΥΝΤΑΞΗ???????
ΑΝΤΡΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΩ ΠΟΣΗ ΕΚΠΤΩΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΗΘΗΚΗ????
Ο ΤΥΧΕΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΑΜΠΡΟΣ Η ΜΥΡΤΩ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΜΕΝΗ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΕ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΑΝ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΣΤΗΣΩ ΤΗΝ ΗΘΗΚΟΠΛΑΣΤΡΙΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΘΙΜΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΗΘΗ ΜΑΣ.
ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΟΤΙ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.ΤΟ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ!!!!!ΤΟ ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ????? ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 25 ΜΕ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ.
ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ{ΡΤ9}
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΤΕ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΙΤΕ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΜΑ ΩΣ ΕΘΝΟΣ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΚΡΑΤΟΣ ΣΕ ΚΟΜΒΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ. ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΥΣΤΙΧΕΙ. ΦΤΑΝΟΥΝ ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΝΑ ΧΩΡΙΖΟΥΝ , ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ,ΝΑ ΜΗ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ. ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ Η ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ ΠΟΥ Η ΧΩΡΑ ΗΤΑΝ ΑΦΑΝΗΣ 400 ΧΡΟΝΙΑ.ΠΟΛΛΟΙ ΜΕ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΩΝ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΕΝΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΕΖΗΣΕ.ΣΗΜΕΡΑ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΝΑ ΦΙΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ, ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΠΑΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΕΡΑΣΩ ΕΝΑ ΚΑΦΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ, ΙΣΩΣ ΜΙΑ ΤΣΑΝΤΑ ΨΩΝΙΑ, ΕΝΑΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ,ΙΣΩΣ ΑΝ ΟΛΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΠΩ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΠΟΙΟ ΓΛΕΤΖΕΣ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΜΑΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΡΓΟΥΜΕ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ ΠΑΝΤΑ ΝΙΚΟΥΜΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ. ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ!ΑΣ ΕΝΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΥΠΟΦΕΡΕΙ. ΣΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΠΧ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ ΗΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ. ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ. Η ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ. ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ ΜΑΣ ΤΗ ΧΑΡΙΣΕ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΤΕ. ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΖΥΓΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΑΝ ΜΕ ΤΙ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΠΑΡΕΤΑΞΑΝ ΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ. ΠΟΛΛΩΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΑΚΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΣΠΑΡΤΑ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΑΛΛΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΙΛΕΛΕΡ ΓΙΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΩΝ. ΤΩΡΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΠΟΙΕΣ ΠΡΩΤΟΜΝΑΓΙΕΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ?ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΠΙΤΡΕΨΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΑ ΠΗΡΑΝ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΙΝΙΑ.ΔΩΡΑ,ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ,ΜΙΣΘΟΙ ΤΩΝ 500 Ε ΑΝΕΡΓΟΙ 1000000 ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ.ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ. ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΠΑΧΟΥΛΕΣ ΤΣΕΠΕΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΝ ΕΣΥ ΠΑΘΕΙΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΤΑ ΒΠΕΠΩ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΩ.ΧΩΡΙΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΗΡΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Η ΑΓΟΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΘΑ ΑΥΞΗΘΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!!!!!!!!!!!!Η ΕΛΒΕΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ 40% ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ.ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΨΑΞΕ ΕΚΕΙ. ΟΙ ΕΛΒΕΤΟΙ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΝΑ ΤΑ ΨΑΞΟΥΜΕ.ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ.ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕςΣ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΠΡΩΤΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΚΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΑΝΕΒΑΣΜΕΝΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ ,ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ Φ ΑΕΡΙΟ. ΠΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΓΚΕΣ?ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ. ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΝΟΝΙΚΩΣ.Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΑΟΡΙΑ ΤΟΥ. ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ. ΓΥΡΩΜΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΟΦΕΡΕΙ, ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ Ο ΛΑΟΣ ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ ΖΩΝΤΑΝΟ.ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΗΘΙΚΟ ΜΕ ΟΤΙ ΤΡΟΠΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ.ΝΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΕΘΝΟΣ!!!!!!!!!!!! ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ. ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΤΙΣ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΕΣ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ Τ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ. ΤΗΝ Π ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΚ,ΤΗΝ ΕΛΕΝΗ ΤΗΝ ΡΤ9 ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΔΩ.
ΙΩΑΝΝΑ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΟΥ ΣΧΟΛΙΑ.ΒΑΒΑΙΑ ΕΔΩ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΙ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΛΕΝΤΟ. ΑΛΛΗΛΟΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΜΑΣΤΕ.ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ ΑΠΛΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΥΤΕ ΑΞΙΖΩ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΥΠΟΚΛΙΣΕΙΣ. ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΜΗ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΣΑΝ ΣΥΝΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΝΤΡΕ
http://www.youtube.com/watch?v=TQ6r1FewDFQ&feature=related
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα, έχετε δίκιο σ'αυτά που λέτε, περνάμε δύσκολες ώρες ως έθνος, και απ'ό,τι φαίνεται θα 'ρθουν ακόμη πιο δύσκολες, χρειάζεται να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο όπως και όσο μπορούμε. Τ.
Λοιπόν, από σήμερα ξεκινάω να σας βάζω αποσπάσματα από το βιβλίο "Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει" που είναι και πάλι γραμμένο από τον Paulo Coelho. Αρχικά, θα σας βάλω σήμερα τα λίγα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα που αναγράφονται στο βιβλίο, κατόπιν την περίληψη και μετά ένα απόσπασμα του βιβλίου.
Γλυκέ μου υποβολέα, ξέχασα πριν να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ ο Κύκλος της χαράς του Coelho. Πόσο υπέροχο, πόσο γλυκό! Τίμησες με τον καλύτερο τρόπο το τελευταίο μέρος του Αλχημιστή. Τ.
Πάουλο Κοέλο
Ο Πάουλο Κοέλο γεννήθηκε το 1947 στο Ρίου ντε Ζανέιρου. Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να γυρίσει τον κόσμο ως χίπης. Όταν επέστρεψε στη Βραζιλία, άρχισε να γράφει θεατρικά έργα και στίχους για τα τραγούδια του Ραούλ Σέιξας. Το 1970 εκδίδει το περιοδικό 2001. Το 1981 εγκαταλείπει τη δουλειά του ως διευθυντής μιας δισκογραφικής εταιρείας και αρχίζει να ταξιδεύει στον κόσμο για δύο χρόνια. Στην Ολλανδία θα γνωρίσει τον άνθρωπο που θ’ αλλάξει τη ζωή του, παροτρύνοντάς τον ν’ ανακαλύψει τον εαυτό του. Ο Κοέλο θ’ αναγεννηθεί πνευματικά στρεφόμενος στο χριστιανισμό και θ’ αρχίσει το συγγραφικό του έργο, καταγράφοντας στο πρώτο του βιβλίο, Το Ημερολόγιο Ενός Μάγου ή Ο Προσκυνητής της Κομποστέλα (1987), τις προσωπικές του εμπειρίες. Θ’ ακολουθήσουν Ο Αλχημιστής (1988), Μπρίντα (1990), Οι Βαλκυρίες (1992), Στις Όχθες του Ποταμού Πιέδρα Κάθισα κι Έκλαψα (1994), Το Πέμπτο Βουνό (1996), Το Εγχειρίδιο του Πολεμιστή του Φωτός (1997). Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και έχουν γνωρίσει παγκόσμια εκδοτική επιτυχία.
1
Τ.
Περίληψη
Η Βερόνικα ζει με τα ίδια όνειρα και τις ίδιες επιθυμίες που έχει ο κάθε νέος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Κάνει μια καλούτσικη δουλειά και μένει σ’ ένα μικρό διαμέρισμα που της παρέχει την ευχαρίστηση του ιδιωτικού της χώρου. Συχνάζει σε μπαρ με κίνηση. Συναντά όμορφα αγόρια και βγαίνει με μερικά. Παρ’ όλα αυτά, η Βερόνικα δεν είναι ευτυχισμένη. Κάτι της λείπει στη ζωή. Γι’ αυτό, το πρωί της 11ης Νοεμβρίου 1997, η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει.
Φαντασία και όνειρα. Έρωτας και τρέλα. Επιθυμία και θάνατος. Οδεύοντας προς το θάνατο, η Βερόνικα διαπιστώνει ότι κάθε στιγμή της ύπαρξης αποτελεί μια επιλογή για το αν θα ζήσουμε ή αν θα τα παρατήσουμε όλα. Η Βερόνικα δοκιμάζει νέες ηδονές και ανακαλύπτει ότι πάντα υπάρχει κάποιο νόημα για τη ζωή. Μόνο που ο χρόνος είναι λίγος. Η Βερόνικα αποφάσισε να πεθάνει και αυτός ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
2
Τ.
Περιμένοντας το θάνατο, η Βερόνικα άρχισε να διαβάζει περί πληροφορικής, ένα θέμα που δεν της κινούσε το παραμικρό ενδιαφέρον – κάτι που ταίριαζε με όλα όσα είχε κάνει στη ζωή της ολόκληρη, πάντα γυρεύοντας το πιο εύκολο ή το πιο προσιτό• όπως αυτό το περιοδικό, για παράδειγμα.
Προς μεγάλη έκπληξη της όμως, η πρώτη αράδα του κειμένου την έβγαλε από τη φυσική απάθειά της (τα ηρεμιστικά δεν είχαν ακόμη διαλυθεί μέσα στο στομάχι της, αλλά η Βερόνικα ήταν απαθής απ' τη φύση της) και την έκανε για πρώτη φορά στη ζωή της να θεωρήσει σωστή μια φράση που ήταν πολύ της μόδας μεταξύ των φίλων της: «Τίποτα σ' αυτό τον κόσμο δε συμβαίνει τυχαία».
Γιατί αυτή η πρώτη αράδα ακριβώς τη στιγμή που είχε αρχίσει να πεθαίνει; Ποιο ήταν το κρυφό μήνυμα που πρόβαλλε μπροστά στα μάτια της, αν βέβαια υπάρχουν κρυφά μηνύματα και όχι συμπτώσεις;
3
Τ.
http://youtu.be/AxfAW08ZwFc....... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..............Π
Καληνύχτα, Π, καλή ξεκούραση και όνειρα γλυκά. Το κομμάτι που μας έβαλες είναι ό,τι πρέπει για καληνύχτα. Καλυνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά. Τ.
http://www.youtube.com/watch?v=7ZnByq3L_zE&feature=related
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
η αγαπη και η πιστη πολλες φορες στη ζωη μας κανει θαυματα.ακουμε πολλες χιλιαδες ισως φορες πως καποιος με ανιατη ασθενεια πιστεψε και οι γιατροι μιλουσαν για θαυμα. αυτο το ξεχνουμε αλλα τα γεγονοτα εχουν γινει. ο κοσμος αυτος πιστεψε βαθεια και αληθινα. ο εχων νου θα διαβει τις πυλες και το παραμυθι της ζωης θα το δαμασει τοτε μπορει να κατανοησει το μυστηριο της ζωης. το συμπαν κι ο θεος συνομοτουν. ολα γινονται τοτε. πισω απο αυτον τον κοσμο που βλεπουμε υπαρχει κατι αληθινο που πολλες φορες το κλειδι ειναι η αγαπη και η πιστη.μια φραση του χριστου προς τον αναπηρο ηταν. η πιστη σου σε εσωσε. και ο ζριστοσ δεν πηγε καποτε σε μια πολη που δεν πιστευαν. χωρις πιστη τιποτα δεν γινεται. η αγαπη και η πιστη ειναι το κλειδι για να μας δωσουν οι υπεροχοι κοσμοι που δεν βλεπουμε τους θησαυρους τους. κοιταξτε το συμπαν. αγαπη και πιστη χρειαζεται και ισως μουσικη. η ιστορια που διαβαζετε εχει πολυ μεγαλη αξια για οσους την καταλαβουν.δανειζομαι τα ονοματα απο το βιντεακι αλλα αυτο που κρυβεται στην ιστορια δεν ειναι παραμυθι. τολμησε πιστεψε και δες. ας νιωσει την ιστορια και ας αισθανθει ζεστασια στην καρδια του οποιος τον εκφραζει. η πιστη και η αγαπη ακομη και ανιατες ασθενειες δαμαζει.
η μαγδα ηταν απο μικρη πολυ ρομαντικος ανθρωπος. ειχε πατησει τα 33 ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ. Ο ΓΚΡΕΜΟΣ ΕΧΑΣΚΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΑΠΛΩΘΕΙ ΚΑΙ ΧΑΘΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ. ΤΗΣ ΑΡΕΣΑΝ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ. ΚΑΜΑΡΩΝΕ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΠΡΟΛΑΒΕ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΡΟΜΑΞΩ ΚΙ ΕΓΩ ΒΟΛΤΑ ΒΓΗΚΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΝΗΡΟ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΕΙΠΕ ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΛΙΓΟ.
ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΤΕ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ Ε? ΚΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΕΜΑΣ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΩΣΤΑΣ
ΧΑΡΗΚΑ ΜΑΓΔΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.ΑΠΛΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. ΕΚΕΙΝΗ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΤΑ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΕΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.
ΠΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΖΩΗ.ΟΙ ΛΥΚΟΙ ΞΕΡΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ. Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙ ΟΛΑ. ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΕΥΧΗ ΜΟΛΙΣ ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ ΑΥΤΗ Η ΦΕΓΓΑΡΑΔΑ.
ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΖΙ ΣΑΣ ΩΡΑΙΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΗ ΜΟΥ ΚΥΡΙΑ?
ΝΑΙ ΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΠΕ Η ΜΑΓΔΑ.
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΧΤΗΚΕ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ ΚΙ ΑΓΑΠΗ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΔΑ ΠΑΙΡΝΟΥΣΑΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΘΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΖΑΝ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ ΚΙ ΕΚΑΝΑΝ ΕΥΧΕΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ. ΧΟΡΕΥΑΝ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΑΝ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΓΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΡΩΤΑ ΣΤΑ ΠΟΙΟ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΒΡΙΣΚΑΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΜΑΖΙ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΥ ΔΗΘΓΟΥΤΑΝ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΒΓΑΙΝΕ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΠΟΥ ΜΑΓΕΥΕ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ. ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΣ ΕΒΑΖΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΙΣΩΣ Η ΣΕΛΗΝΗ. Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΜΕΓΑΛΗ.
ΟΛΑ ΣΚΑΛΩΣΑΝ ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΤΗ ΜΑΓΔΑ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΗ ΕΝΩ ΕΚΕΙΝΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ.
ΜΑΓΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΕΛΕΓΕ. ΚΑΝΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣΩ
Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ
Σ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΚΩΣΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ. ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΝ ΣΕ ΑΠΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΣ ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ. ΘΑ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΗ ΣΚΕΨΗ. ΕΙΣΑΙ ΔΙΣΤΑΚΤΙΚΟΣ. ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΜΑΓΔΑ ΘΑ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ
Η ΜΑΓΔΑ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΙΑΣΕ ΤΟ ΧΕΡΙ. ΦΥΓΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΑΣΕΙΣ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΕΔΙΣΕΙ. ΤΗΝ ΦΙΛΗΣΕ ΚΙ ΕΦΥΓΕ ΕΝΩ Η ΜΑΓΔΑ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ. ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟΤΕ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ. ΑΧ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΝΕ ΤΟΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ. ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟ ΚΟΙΤΑΞΕ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΝΩ Η ΜΑΓΔΑ. ΤΟΤΕ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΕΚΡΥΨΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ ΠΟΥ ΞΕΠΡΟΒΑΛΕ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΟΥΣΕ.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΣΦΟΔΡΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΞΕΦΥΓΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΕΧΑΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΕΙΧΑΝΕ ΒΡΕΙ ΔΟΤΗ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΥΝΕΤΡΙΒΗ ΟΤΑΝ ΕΜΑΘΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΤΗΣ Η ΜΑΓΔΑ ΕΧΑΣΕ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ.ΣΥΜΠΤΩΣΗ?? Ο ΚΩΣΤΑΣ ΕΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΕ. ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΟΥΣΕ. ΕΙΧΕ ΔΕΙΛΙΑΣΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΓΔΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗ ΜΕΤΑΠΙΣΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΕΙΔΕ ΜΕΣ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ ΜΟΝΗ. ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΗ ΜΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ
ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΗ ΜΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΣΕ ΚΑΙ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΤΟ ΣΤΕΡΑΙΩΜΑ. ΕΤΡΕΞΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΣΕ
ΜΑΓΔΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΑΓΔΑ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΣΕ ΞΕΧΑΣΩ
Η ΜΑΓΔΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΣΕ ΛΙΓΜΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΧΑΙΔΕΨΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ ΤΟΥ ΕΙΠΕ.
ΠΩΣ ΗΡΘΕΣ ΜΑΓΔΑ ΕΔΩ ΠΑΝΩ ΜΟΝΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ? ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ?
ΤΟΝ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΤΟ ΔΡΟΜΟ. ΕΧΩ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΑΛΛΕΣ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΛΕΟΝ. ΜΕ ΠΑΕΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΕΔΩ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΗΝ ΕΣΦΙΞΕ ΓΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ. ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ. ΕΙΧΑ ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΑ ΑΤΥΧΗΜΑ ΕΧΑΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΟ ΒΡΗΚΑ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ ΜΑΓΔΑ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΝΙΩΣΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΝΙΩΣΕ ΠΟΣΟ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ. ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕΣ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ Τ ΑΣΤΡΑ. ΤΙΣ ΠΙΣΤΕΥΕΣ. ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ. ΕΓΩ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΕΙΠΕ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΕΨΕ ΤΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ
Δημοσίευση σχολίου