καλησπερα,παω να λιωσω να σιδερωσω,ελπιζω να εισαστε σε καλυτερη θεση απο μενα...........,ζεστη πολυ και ανυποφορη,αυτη η υγρασια δεν περιγραφετε,Π αν εχεις την ευκαιρια για μπανιο στην θαλασσα και οχι στο σπιτι μην το καθυστερεις καθολου.δεν παλευετε παιδια με τιποτα,ΕΛΕΝΗΗΗΗ περιμενω το μυστικουληηηη που ελπιζω να μην ειναι κατεβατουλιιιι,οχι τιποτα αλλο,παντα γραφεις κατεβατα οταν εγω λειπω μακρια.φιλια πολλα κισμετοπαρεα,ελπιζω εσεις να περνατε πολυ πιο ωραια.Φιλε Β που εισαι που γυρνας κανε και καμια βουτια για μας,μας εχει φαει ο καυσωνας....ΕΛΕΝΗ-ΜΑΡΙΑ,ΣΑΜΟΣ απο σας δεν ζητω δροσια γιατι τοσο καιρο τα λογια μου πανε χαμενα,η θαλασσα ειναι μονο διακοσμητικια.... καλο μεσημερακι
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ "ΑΓΑΠΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕ ΕΠΕΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ" ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ? ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΟΥ ΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΑΛΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΑ ΕΧΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ .... ΑΝΔΡΕΑ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΜΕ ΒΑΘΕΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΥ Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΑΛΗΝΗ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ... ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ: ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!!! ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕ ΠΕΙΣΜΩΣΕ ΤΟΣΟ ΩΣΤΕ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΙ!!ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΕ ΑΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.... ΤΟ ΤΟΛΜΗΜΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΚΔΟΘΕΙ ΠΟΥ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ..ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΘΗΣΑΥΡΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΛΑΧΤΑΡΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ!!!! Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΥΤΕΡΗ .... ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΛΗΣΗ Η ΣΕΛΙΔΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΤΙ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΟΙΚΙΛΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ... ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΝΩΜΗΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΜΕ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ... ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ..ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΣ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ!!! ΧΑΡΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ...ΑΠ ΟΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ Η ΒΙΒΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΙΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΕΣ ΦΙΛΗ Π ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΚΕΨΗ... ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΣΕΙ!! ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.ΧΑΡΑ ΡΤ9 ΑΕ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΒΑΘΟΣ. Τ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΛΟ ΚΟΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΨΥΧΗ ΚΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΥΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣΑ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ Η ΒΙΒΗ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΙ ΤΗΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. ΕΚ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ.ΒV ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.Π Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΟΛΙΣ ΕΥΧΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ. ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ. ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΚ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΚΛΑΒΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΠΛΟΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕΜΕΝΑ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΥΣΤΑ ΗΔΗ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ.ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΒΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΩ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ Η ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΙΝΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΡΙ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΒΑΛΩ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΤΟ ΕΙΠΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΑ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΜΟΛΙΣ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΠΕΧΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΚΑΝΑ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΑΜΕ ΟΛΟΙ. ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΑ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. ΩΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΜΑΡΩΝΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΩ. ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑΤΕ ΠΛΑΙ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ. ΕΧΩ ΠΙΣΤΗ ΟΤΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΛΟΙ
Ο ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΗΤΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΥΛΗ. ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ. ΤΑ ΞΕΡΑ ΧΟΡΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΦΡΑΚΤΕΣ ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ. ΕΚΕΙ ΕΠΑΙΖΕ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΙΣ. Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ. ΜΑΖΙ ΑΘΩΟΙ ΣΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ. Η ΑΛΙΣ ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑΙΜΙΑ ΣΤΑ 37. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΟΥ. ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΠΩΣ. ΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΦΩΣ ΜΕ ΚΑΛΕΙ. ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΑ 93 ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΩΡΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑ ΤΗΝ ΑΛΙΣ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΥΛΗΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΤΡΕΧΑΝ. ΔΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΕΨΑΝ. ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΑΛΙΣ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ. ΕΝΑΣ ΚΡΥΟΣ ΑΕΡΑΣ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΙΑ ΣΥΡΤΗ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ Τζοοοοοναθααααααααααν.ΑΛΙΣ ΑΛΙΣ ΜΥΡΙΖΩ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ?ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΔΩΜΑΤΙΟ.ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΥΦΟΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΑΛΛΑΞΕ. ΤΩΡΑ ΓΕΛΟΥΣΕ. ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΦΩΣ.Τζοοοοοοοναθααααααν ΠΡΟΧΩΡΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ. ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ. ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΡΧΟΜΑΙ. ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. ΠΕΡΙΜΑΝΑΜΕ ΑΛΙΣ.
ΕΛΕΝΑΚΙ δεν φορας παλτο γιατι διαφορετικα δεν θα μας μιλαγες,αλλα δεν μου ειπες ακομα που το ειδες οτι εφυγε η ανυποφορη ζεστη;μονο με τα κλιματιστικα κανουμε δουλεια και οχι μονο εγω,μηπως φιλεναδιτσα εισαι κρυουλιαρα;λιγουλακι;οχι τιποτα αλλο μετα λενε εμενα κρυουλιαρα με το παραμικρο ,καλο τρεξιμο φιλεναδα και χαιρομαι που η μερα σου αν και καυτη ειναι καλη,οσο για σενα ΕΚ ενταξει σημειωσατε λαθος,αφου ξερεις το προβλημα μου,αλλωστε καλη καρδια η ΒΙΒΗ δεν θα μου θυμωσει,ΒΙΒΗ κρατα το για τον μαρτη γιατι τοτε θα να σαι σιγουρη πως παλι καποιον θα αφησω εξω,το τελευταιο καιρο,κατι παθαινω,παντος οι ευχουλες ηταν απο καρδιας κερασμενες,ααα φιλεναδιτσα ελπιζω να εκανες αυτο που ειπαμε οχι μονο λογια του αερα.ΑΝΤΡΕΑ η καθε σου ιστορια και ενα θεμα,τα εχουν πει αλλωστε ολοι οι φιλοι,νοιωθω πως τα λογια για την εκτιμηση και την αγαπη που νοιωθω θα ειναι φτωχα.να σαι καλα για να ημαστε και μεις,και μην σε νοιαζει,το ταξιδι τωρα αρχιζει.τιποτα δεν θα παει χαμενο,οι ανθρωποι που δεν το βαζουν κατω και αγωνιζονται με ηθος βασιζομενοι στα χερια τους αποκτουν στο τελος το βραβειο τους.για μενα εσυ το εχεις κερδισει,εισαι ενας ανθρωπος πληρες,συγκροτημενος ,αξιος φιλος,αδερφος,συζυγος ,πατερας,αγωνιστης ζωης,και πολλα αλλα που δεν θα χωρουν να τα γραψω.Αυτο θαυμασα σε σενα απο την πρωτη στιγμη.Αν η ζωη τα φερει να κανεις και το ταλεντο σου επαγγελματικα τοτε εχεις δυο φορες πετυχει.στους υπολοιπους φιλους και ειδικα σε καποιους που εχουν καιρο να μας φανουν ευχομαι να ειναι καλα.κισμετοπαρεα ομορφη σας φιλω
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ!!!!!!!!! ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΡΟΣΙΣΕ???????ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟ ΝΗΣΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΔΡΟΣΙΑ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΗ ΜΟΝΟ ΔΡΟΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ. ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕΝΑΜΕ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΡΟΣΙΖΟΜΟΥΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΕΓΩ. ΕΚ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΛΙΑ.ΓΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ? ΑΝΤΡΕ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΛΟΓΙΑ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΘΗΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. ΝΑ ΠΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΙΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΔΩ.ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΗΘΟΣ ΑΡΧΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ[ΡΤ9]
Η Μαρία είναι το ίδιο πρόσωπο με τήν Μαρία Ελένη?Και άν είναι το R τί σημαίνει?Μή γελάσετε απλά έχω μιά απορία. Ας μου απαντήσει η ίδια. xar xar xar xar xar K2
ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΛΛΕΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΓΑΦΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΡΕΧΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ!!!!!!!!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟ ΜΑΣ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΤΑ ΟΥΖΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΝΩ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΚΡΑΤΑΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΗ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ. ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΛΩΣΤΕ ΜΕ ΤΕΤΑΙΑ ΟΜΟΦΗ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΛΗ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΘΡΕΦΙΖΕΤΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ. ΑΝΔΡΕΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΜΕ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑΑΑΑ. ΕΚ ΕΛΕΝΑΚΙ ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑ ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣΞΕΧΝΩ ΚΑΛΥΝΗΧΤΑ
http://youtu.be/CyBcHUe4WeQ........ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.ΖΕΣΤΗ ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΕΙ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΥΓΡΑΣΙΑ......ΑΝΔΡΕΑΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑ ..........ΕΚ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ................Π
http://youtu.be/F1chURgPLJA........ΦΙΛΕΝΑΔΟΥΛΕΣ ΜΙΑ ΧΑΡΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΣΑΣ.ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΤΕ ΞΕΚΙΝΑ Η ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ BURAK ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...............Π
καλησπερα κισμετοπαρεααααα,καλησπερα Κ2,ΡΤ9,Π,ΒΙΒΗ τι εκπληξη ηταν αυτη;το ηξερα πως εσυ καταλαβαινεις,αμοιβαια τα αισθηματα οσο για το ομορφη αυτο τα παραλες,αν κρινω απο την Ελευθεριτσα θα εισαι αστερι οπως και εκεινη.η ομορφια ειναι για τον καθε ανθρωπο διαφορετικη.Για μενα η ομορφια της ψυχης μετραει,τωρα αν εσυ ειδες στις φωτο ολα αυτα τα υπεροχα πραγματα για μενα σε ευχαριστω απο καρδιας.να σαι γερη και παντα ευτυχισμενη γιατι το αξιζεις.να περνας καλα οπως και οποτε μπορεις,οσο για την δουλιτσα καλη δυναμη και σε περιμενω με το καλο οταν θα κρυωσει ο καιρουλης και θα χουχουλιαζουμε,οσο για τις φωτο χαρηκα που τις ειδες γιατι δεν ημουν σιγουρη αν τις εστειλα σωστα.οπως εχω ξαναπει δεν κατεχω και πολλα απο υπολογιστες,φιλακια.Τωρα φιλοι μουΑΝΤΡΕΑ,ΡΤ9,Π ξερω πως σας πηρα στο λαιμο μου,αλλα οπως βλεπετε η ΒΙΒΗ μας ειναι τοσο καλοκαρδη και υπεροχος ανθρωπος που δεν θα μπορουσε να παρεξηθει για κατι τετοιο.για αυτο την αγαπω και την ΠΑΩΩΩΩ οπως ελεγε καποτε καποιος.ΣΑΜΟΣ εχεις αδερφουλα διαμαντακι οπως εσυ,και ειναι υπεροχο να βλεπεις την αγαπη και τον σεβασμο που εχετε η μια στην αλλη.ειστε πολυ τυχερες γιατι δεν ειναι ολα τα αδερφια ετσι.ΡΤ9,Π πεστε τα και σεις στο ελενακι γιατι εγω πραγματι εχω ψηθει.αρα φιλεναδιτσα μηπως εισαι...μπρρρρρ.οχι τιποτα αλλο να μου πεις που εισαι να ερθω να σε παρω αγκαλιτσα,μηπως εσυ ζεσταθεις και εγω κρυωσω.κατι πρεπει να κανουμε για να σωθουμε δεν γινετε,ειμαστε και κοντινα μια χαρα.καληνυχτα λοιπον σε ολοι την υπεροχη παρεα,καλο βραδυ,και με το καλο να εχουμε ενα καλο ξημερωμα.
αχχχχχχχ με φαγατε που δεν ζεσταινομουν και αυριο το αφεντικο αποφασισε να με βαλει να σιδερωνω , αχχ θα λιωσω , βεβαια και εγω με αιρκοντισιον κοιμαμαι τα βραδυα αλλα επιμενω τελειωνουν οι ζεστες, στονκαιρο ειπαν οτι θα αρχισουν τα πρωτοβροχια ελενη
Γεια σας, φίλοι μου. Κύριε Ανδρέα, η χθεσινή σας ιστορία, όπως και η σημερινή, όπως πάντα πανέμορφες, διδακτικές και με βάθος. Στη χθεσινή σας ιστορία, ο Γιάννης βοήθησε την Ασημίνα να ξαναβρεί τον εαυτό της. Τι πιο σημαντικό από αυτό; Εκεί βρίσκεται το νόημα της αληθινής, γεμάτης ελευθερία αγάπης. Μπροστά σ'αυτό που βρήκε στο πρόσωπό του, τι σημασία είχε αν ήταν ανάπηρος; Η ψυχική πληρότητα είναι το πιο σημαντικό. Όσο για τη σημερινή σας ιστορία, ιδιαίτερα συγκινητική όπως και η χθεσινή. Όντως, κάποιες αγάπες, κάποιοι έρωτες δεν ξεχνιούνται ποτέ, ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη κι αν περάσουν πολλά χρόνια από τότε που ο ένας απ'τους δύο έχει φύγει απ' αυτό τον κόσμο. Γλυκέ μου υποβολέα, κι εσύ τα εξέφρασες όλα τόσο όμορφα και πάλι χθες βράδυ για τον κύριο Ανδρέα και τις ιστορίες του. Όντως, για να εισπράξουμε όλα αυτά τα θετικά πράγματα ώστε να εξελιχθούμε και να γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι, χρειάζεται όχι μόνο να θέλουμε, αλλά και να μπορούμε να τα τηρήσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής. Και πραγματικά ο κ. Ανδρέας το έχει καταφέρει αυτό σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό. Ε.Κ. μου, χαίρομαι πολύ που ξαναέγραψες, φαντάζομαι ότι αυτό σημαίνει ότι το προβληματάκι έχει λυθεί. Και χαίρομαι ακόμη πιο πολύ γι'αυτό. Έτσι είναι πάντως, όπως τα λες, στη σελίδα είναι όλοι καλοδεχούμενοι να γράψουν, καθώς η σελίδα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και εννοείται ότι όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Αρκεί να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά ίσοι. Εξάλλου, εκεί βρίσκεται η ομορφιά και το ενδιαφέρον, στη διαφορετικότητα του καθενός μας που δίνει μια υπέροχη ποικιλία, δημιουργώντας μια όαση ξεκούρασης, γαλήνης και αντίστοιχης ποικιλίας συναισθημάτων. Μαρία-Ελένη, κι εμένα μου αρέσει πολύ αυτός ο ηθοποιός με τα υπέροχα πράσινα μάτια. Εκτός της απαράμιλλης ομορφιάς του, πιστεύω ότι είναι απ'τους καλύτερους ηθοποιούς. Και όντως κάνει πολύ ωραίο ζευγάρι με αυτή την ηθοποιό στο βιντεάκι που μας έβαλες. Το συγκεκριμένο βίντεο, παρ' ό,τι δεν έχει παραδοσιακά στοιχεία, για το στυλ του είναι απ'τα καλύτερα. Μου αρέσει και μένα πολύ. Και ξέρεις είναι και οι δυο χορευτές εκτός από ηθοποιοί, κάτι που φαίνεται και σε αρκετές ταινίες τους. Χαρά, όσο για το αγαπημένο σου ζευγάρι, πρόκειται για ένα απ'τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που έχουν περάσει ποτέ απ'τον κινηματογράφο σ'αυτή τη χὠρα. Έχουν κάνει τεράστια επιτυχία εκεί. Π, τι ωραίες μουσικές επιλογές και πάλι, το feelings και το greensleeves. Μας καλημερίζεις, μας καλησπερίζεις και μας καληνυχτίζεις με τον καλύτερο τρόπο. Α.Ε., όσον αφορά τα κείμενα που σας βάζω, εννοείται ότι κι εγώ το απολαμβάνω, είναι μεγάλη μου χαρά και ξέρω ότι εκτιμάται δεόντως από εσάς. Τ.
ΕΞΩ ΑΠ' το ΚΑΓΚΕΛΩΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια, μ' ένα σχεδόν γεμάτο φεγγάρι να βγαίνει πίσω απ' τα βουνά. Οι ποιητές αγαπούσαν την πανσέληνο και έγραφαν γι' αυτή χιλιάδες στίχους, αλλά η Βερόνικα είχε πάθος για το μισοφέγγαρο, επειδή είχε ακόμη χώρο να μεγαλώσει, να επεκταθεί, να γεμίσει με φως όλη την επιφάνεια του πριν από την αναπόφευκτη παρακμή του. Είχε τη διάθεση να πάει στο πιάνο της μεγάλης αίθουσας και να γιορτάσει εκείνη τη νυχτιά με μια όμορφη σονάτα που είχε μάθει στο κολέγιο· κοιτάζοντας τον ουρανό την καταλάμβανε μια απερίγραπτη αίσθηση ευεξίας, σαν η απεραντοσύνη του Σύμπαντος να της έδειχνε και τη δική της αιωνιότητα. Όμως τη χώριζε από τον πόθο της μια πόρτα από ατσάλι και μια γυναίκα που ποτέ δεν τελείωνε το βιβλίο της. Άλλωστε κανείς δεν έπαιζε πιάνο τέτοια ώρα, μέσα στη νύχτα - θα ξυπνούσε όλη τη γειτονιά. Η Βερόνικα γέλασε. Η «γειτονιά» ήταν οι θάλαμοι οι γεμάτοι από τρελούς, που ήταν και αυτοί παραγεμισμένοι με φάρμακα για να κοιμηθούν. ……………………………………………………………………………………………………………… «Γύρνα στο κρεβάτι σου», είπε η νοσοκόμα. «Τα καλά κορίτσια τώρα βλέπουν όνειρα με αγγελάκια ή με τον καλό τους». «Μη μου φέρεσαι σαν να 'μαι παιδί. Δεν είμαι μια καλόβολη τρελή που φοβάται και τη σκιά της. Είμαι έξαλλη, παθαίνω κρίσεις υστερίας, δε σέβομαι τη ζωή μου, ούτε τη ζωή των άλλων. Σήμερα είμαι πειραγμένη. Είδα το φεγγάρι και θέλω με κάποιον να μιλήσω». Η νοσοκόμα την κοίταξε έκπληκτη με την αντίδραση της. «Με φοβάσαι;» επέμεινε η Βερόνικα. «Μια δυο μέρες μένουν ώσπου να πεθάνω. Τι έχω να χάσω;» «Γιατί δεν πας να κάνεις μια βολτίτσα, μικρή, και να μ' αφήσεις να τελειώσω το βιβλίο;» «Γιατί υπάρχει εδώ μια φυλακή και μια γυναίκα δεσμοφύλακας, που προσποιείται ότι διαβάζει ένα βιβλίο μόνο και μόνο για να δείξει στους άλλους ότι είναι έξυπνη. Αλλά στην πραγματικότητα προσέχει κάθε κίνηση μέσα στο θάλαμο και φυλάει τα κλειδιά της πόρτας σαν να ήταν θησαυρός. Μάλλον το υπαγορεύει ο κανονισμός κι αυτή υπακούει, επειδή έτσι μπορεί να ασκήσει την εξουσία που δεν έχει στην καθημερινή ζωή της με τον άντρα και τα παιδιά της». Η Βερόνικα έτρεμε, χωρίς να ξέρει ακριβώς το γιατί. «Κλειδιά;» ρώτησε η νοσοκόμα. «Η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή. Λες να θέλω να μείνω εδώ μέσα, κλειδαμπαρωμένη μ' ένα τσούρμο ψυχασθενείς;»
Μα πώς γίνεται να είναι ανοιχτή η πόρτα; Πριν από λίγες μέρες ήθελα να βγω από δω και τούτη η γυναίκα ήρθε να με προσέχει ως την τουαλέτα. Τι είναι αυτά που λέει; «Μη με παίρνεις στα σοβαρά», συνέχισε η νοσοκόμα. «Η αλήθεια είναι ότι δε χρειαζόμαστε πολύ έλεγχο λόγω των υπνωτικών χαπιών. Απ' το κρύο τρέμεις;» «Δεν ξέρω. Μάλλον έχει σχέση με την καρδιά μου». «Αν θέλεις, πήγαινε να κάνεις τη βόλτα σου». «Για να πω την αλήθεια, αυτό που θα ήθελα να κάνω είναι να παίξω πιάνο». «Η σάλα είναι μονωμένη και αν παίξεις πιάνο δε θα ενοχλήσεις κανέναν. Κάνε ό,τι τραβάει η όρεξή σου». Το τρέμουλο της Βερόνικας μετατράπηκε σε σιγανούς λυγμούς, δειλούς και συγκρατημένους. Γονάτισε και ακούμπησε το κεφάλι της στην αγκαλιά της γυναίκας κλαίγοντας ασταμάτητα. Η νοσοκόμα άφησε το βιβλίο και της χάιδεψε το κεφάλι, αφήνοντας το κύμα της λύπης και του κλάματος να φύγει μόνο του. Έτσι έμειναν οι δυο τους για σχεδόν μισή ώρα: η μία, που έκλαιγε χωρίς να λέει το γιατί, και η άλλη, που παρηγορούσε χωρίς να γνωρίζει το λόγο. Οι λυγμοί κάποτε πήραν τέλος. Η νοσοκόμα τη σήκωσε, την έπιασε απ' το χέρι και την πήγε ως την πόρτα. «Έχω μια κόρη στην ηλικία σου. Όταν ήρθες εδώ με τους ορούς και τα σωληνάκια, αναρωτήθηκα γιατί μια κοπέλα όμορφη, νέα, με όλη τη ζωή μπροστά της, αποφασίζει να αυτοκτονήσει. «Ύστερα άρχισαν να κυκλοφορούν ιστορίες: για το γράμμα που άφησες -και που ποτέ δεν πίστεψα ότι ήταν η αληθινή αιτία-, για το ότι μέρες σου είναι μετρημένες εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας της καρδιάς. Η εικόνα της κόρης μου δεν έφευγε απ' το μυαλό μου. Κι αν αποφασίσει εκείνη να κάνει κάτι παρόμοιο; Γιατί μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να πάνε κόντρα στη φυσική τάξη της ζωής, που σημαίνει να αγωνίζεσαι να επιβιώσεις με κάθε τρόπο;» «Γι' αυτό έκλαιγα», είπε η Βερόνικα. «Όταν πήρα τα χάπια, ήθελα να σκοτώσω κάποιον που μισούσα. Δεν ήξερα ότι υπήρχαν μέσα μου άλλες Βερόνικες, που θα μάθαινα να τις αγαπώ». «Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να μισήσει τον εαυτό του;» «Ίσως η δειλία. Ή ο αιώνιος φόβος μήπως κάνεις λάθος, μήπως δεν κάνεις αυτό που περιμένουν οι άλλοι. Πριν από λίγα λεπτά ήμουν χαρούμενη, ξέχασα τη θανατική καταδίκη μου. Όταν συνειδητοποίησα και πάλι την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, τρόμαξα». Η νοσοκόμα άνοιξε την πόρτα και η Βερόνικα βγήκε.
Δεν έπρεπε να μου κάνει αυτή την ερώτηση. Γιατί θέλει να καταλάβει γιατί έκλαψα; Δε βλέπει ότι είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, με επιθυμίες και φόβους κοινούς για όλο τον κόσμο, και ότι τέτοιου είδους ερωτήσεις -τώρα που είναι πλέον αργά- μπορούν να με κάνουν να πανικοβληθώ; Ενώ περπατούσε στους διαδρόμους, που ήταν φωτισμένοι απ' την ίδια χλομή λάμπα που είχε δει στο θάλαμο, η Βερόνικα συνειδητοποίησε ότι ήταν πάρα πολύ αργά: δεν μπορούσε πια να ελέγξει το φόβο της. Πρέπει να συγκρατηθώ. Είμαι άνθρωπος που φτάνει ως το τέλος αυτό που αποφασίζει να κάνει. Ήταν αλήθεια ότι είχε προχωρήσει μέχρι τις ύστατες συνέπειες πολλά πράγματα στη ζωή της, αλλά μόνο όσα δεν ήταν σημαντικά, π.χ. διαιώνιζε τσακωμούς τους οποίους θα μπορούσε να λύσει και με μια απλή «συγνώμη» ή παρατούσε έναν άντρα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη, γιατί θεωρούσε ότι αυτή η σχέση δεν οδηγούσε πουθενά. Ήταν αδιάλλακτη στα πιο εύκολα: για να δείχνει στον εαυτό της τη δύναμη και την απάθειά της, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μια γυναίκα ευάλωτη, που ποτέ δεν είχε κατορθώσει να ξεχωρίσει στα μαθήματα, στις αθλητικές εκδηλώσεις του σχολείου της, στην προσπάθειά της να διατηρήσει την οικογενειακή αρμονία του σπιτιού της. Είχε ξεπεράσει τα απλά ελαττώματά της, μόνο και μόνο για να ηττηθεί στα σημαντικά και ουσιώδη. Κατάφερνε να δίνει την εντύπωση μιας γυναίκας ανεξάρτητης, ενώ χρειαζόταν απελπισμένα μια συντροφιά. Όταν έκανε κάπου την εμφάνιση της, όλοι την κοιτούσαν, αλλά συνήθως τελείωνε τη βραδιά της μονάχη, στο μοναστήρι, βλέποντας τηλεόραση απο μια συσκευή που δεν είχε καν σωστά συντονισμένα τα κανάλια. Είχε δώσει σ' όλους τους φίλους της την εντύπωση ότι ήταν ένα πρότυπο που έπρεπε να το ζηλεύουν - και είχε σπαταλήσει σχεδόν όλη την ενέργεια της προσπαθώντας να συμπεριφέρεται σύμφωνα με την εικόνα που είχε δημιουργήσει. Εξαιτίας αυτού, ποτέ δεν της περίσσεψαν δυνάμεις για να είναι ο εαυτός της: ένας άνθρωπος που, όπως όλοι στον κόσμο, χρειαζόταν τους άλλους για να είναι ευτυχισμένος. Μα οι άλλοι ήταν πολύ δύσκολοι! Αντιδρούσαν απρόβλεπτα, ζούσαν φυλακισμένοι στις άμυνές τους, συμπεριφέρονταν όπως η ίδια, δείχνοντας αδιαφορία για τα πάντα. Όταν έφτανε κάποιος πιο ανοιχτός προς τη ζωή, ή τον απέρριπταν αμέσως ή τον έκαναν να υποφέρει θεωρώντας τον κατώτερο και «αφελή». Πολύ ωραία. Μπορεί να είχε εντυπωσιάσει πολύ κόσμο με τη δυναμικότητα και την αποφασιστικότητα της, αλλά πού είχε φτάσει; Στο κενό. Στην απόλυτη μοναξιά. Στη «Βιλέτ». Στον προθάλαμο του θανάτου.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Τι κάνετε?Αν και απ'ότι βλέπω μια χαρά σας βρίσκω όλους!!Και πάντα έτσι να είναι!Η χαρά περισσότερη αφού επέστρεψε η Ε.Κ μας και αφού μετά από απουσία κάποιων μηνών είδαμε και την Βιβή μας.Η εικόνα της σελιδούλας μας και σήμερα όπως πάντα καταπληκτική!Οι όμορφες παρουσίες σας συντελούν πάντα στο να την κοσμούν και να την κάνουν αξιολάτρευτη!Όσο για τα καλά,όμορφα σχόλιά σας προς εμένα φίλοι μου καλοί θα σας ξαναπώ πως εγώ χωρίς εσάς δεν είμαι τίποτα και πως εσείς είστε το ίδιο και ακόμα καλύτεροι από εμένα.Πάντως για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ και να ξέρετε πως με κάνετε να νιώθω άσχημα..Η αγαπησιάρικη αυτή σελιδούλα όπως είπε και η γλυκιά μας ΡΤ9 είναι ένα κράμα διαφορετικών ανθρώπων που με την βοήθειά τους ενωμένοι όλοι μαζί και με την ιδιαίτερη εμφανή χάρη που έχει ο καθένας ξεχωριστά συντελούν στο να αντανακλά πάντα η σελιδούλα την θεσπέσια αυτή ονειρική εικόνα και να έχει ακόμη την πρώτη θέση στην καρδιά μας και στην ψυχή μας.Κάτι όχι και τόσο δύσκολο βέβαια αφού γνώμονας και οδηγός της είναι πάντα η αγάπη και συνεπιβάτης της η όμορφη αυτή φιλία.Αν έχεικαταφέρει την οποιαδήποτε επιτυχία το μυστικό της και το συστατικό της είναι εδώ..Καλή μου Χαρούλα αν πρόκειται να βλέπουμε εδώ τις φιλεναδίτσες που λόγω εργασιών δεν προλαβαίνουν να μας γράψουν?τότε να κάνεις συχνά τέτοια όμορφα λάθη,όπως με την Βιβή μας..Θα σου πω πως διαβάζοντάς σε η αναφορά για το διδυμάκι μου με συγκίνησε.Και ξέρεις κάτι είναι πολύ καλύτερο από εμένα.Η αλήθεια είναι πως είναι ευλογία,τύχη και ευτυχία του να έχει κανείς αδέλφια .Εγώ προσωπικά τους χρωστάω πολλά..!!Όσον αφορά τις σχέσεις η αλήθεια είναι πως όπως στις διαπροσωπικές έτσι και στις συγγενικές μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες εντάσεις και παρεξηγήσεις.Κουτό και άσχημο βέβαια αλλά συμβαίνει?Από εμάς εξαρτάται και στο χέρι μας είναι να αποφεύγονται.Η αγάπη πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει?Ειδικά σε τόσο μεγάλο βαθμό συγγενείας.Αν μας χωρίζει δυστυχώς δεν μας την έδειξαν και δεν μας την έμαθαν σωστά..Δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο και σημαντικότερο εκτός από αυτήν.Δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα..Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,σιδερένια και ατσαλένια!!Καλώς μας ήρθες και πάλι,μου έλειψες πολύ..?Πρέπει τώρα όπως καταλαβαίνεις να μας αποζημιώσεις δεόντος..χιχι!!Υπερκόποση θα μας πάθεις?χιχι!!Καλό μου Μαράκι -Ελενάκι χάρηκα που είδα και την δική σου παρουσία..Γλυκιά μου Ελενίτσα και σε εμάς εδώ έχει ζέστη παρ'όλο που έχει αεράκι αλλά νιώθεις να κολλάς και δυσφορείς..Ελενίτσα μας,εγώ εαν ήμουν ρουχαλάκι και με ρωτούσες ποια εποχή να διαλέξω?θα σου έλεγα πως από το να βρέχομαι.. θα σου έλεγα καλύτερα να ζεσταίνομαι.. αφού έτσι μπορείς να αφερείς..και ούτε γάτος,ούτε ζημιά?χιχι!Όπως καταλαβαίνεις διάλεξα με το τι προτιμώ εγώ.?χαχα!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,πολύ όμορφα τα σημεολογικά των ονομάτων μας, που απ'ότι αντελήφθην οι έννοιές τους είναι παρμένες από την αρχαία ιστορία μας από την θρησκεία μας..Είχαν πολύ δόση αλήθειας?Κάτι που δεν το περίμενα.?Τώρα με τα σπουδαία βιντεάκια σου όπως βλέπεις, καταφέρνεις να με ξενυχτάς και μετά μου φωνάζουν οι αγαπημένες φιλεναδίτσες.?Αφού όπως και σήμερα γύρισα αργά από την δουλίτσα μου και δεν προλαβαίνω αλλιώς
Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα. Μου φαίνεται αντί να το πάω πιο νωρίς, όλο πιο αργά το πάω. Κι εγώ χάρηκα που είδα και τη Βιβή σήμερα στη σελίδα μετά από τόσον καιρό. Λοιπόν, σας βάζω ενα άλλο απόσπασμα από την ίδια ταινία μ'αυτό που έβαλε η Μαρία-Ελένη, που έχει επίσης πολύ ωραίο χορευτικό, παρ'ό,τι μη παραδοσιακό.
http://www.youtube.com/watch?v=c5TmJRIoBaA
Καληνύχτα, υποβολέα μου. Καληνύχτα, όνειρα γλυκά και καλημέρα σε όλους. Τ.
Γλυκιά μας φιλεναδίτσα ΡΤ9,τα αισθήματα αμοιβαία..,όπως και με όλους φυσικά..Όσο για το Κοκοράκι μου το έχω για ΜΑΣΚΟΤ,αφού είναι Τούρκικο.?Το όνομα αυτού Κενανούλης και τώρα πές μου εσύ, με τη ψυχή εγώ να το βάλω στη Χύτρα ή να το θυσιάσω στην Αρένα?Φτάνει που τον θυσίασαν μια φορά η Λάμια,οι Πασαζάντε και οι άλλοι?Να το κάνω και εγώ?Δεν γίνεται?Δεν αντέχω?Δεν βαστώ..?Εγώ δεν έχω δίλημα σαν αυτούς..? Μάλλον θα το στείλω" γαμπρό "στην Ε.Κ,για τις κοτούλες της.Τρόπος για να συμπεθεριάσουμε κιόλας χιχι!Βέβαια θα τον κάνω δέμα αφού πρώτα μας αναστήσουν οι αρμόδιοι μέσω του καλού μας φίλου Ανδρέα τον Κενανούλη μας!Δεν γνωρίζω εαν έχεις επισκεφτεί το νησί μας?Πάντως η Σάμος είναι εδώ και όποτε θελήσεις να ξέρεις πως σε περιμένει..!!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Α.Ε,τι κάνεις?δεν σε είδα πρωτύτερα.?Μάλλον θα τρέχεις και εσύ μιας και πλησιάζουν οι ημέρες που θα ανοίξουν τα σχολεία.Θα σας ευχηθούμε τότε μην σας χαλάσουμε τις λίγες ξένοιαστες ημέρες που σας έμειναν.Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,ξέρω πως θα σε δω σήμερα μιας και εχθές στο ραντεβουδάκι μας με έστησες..Όχι τίποτα άλλο από το πολύ πέρασμα των χρόνων είχα ξεχάσει και πως ήταν η αναμονή..χιχι!Καλέ μου φίλε Ανδρέα με τον πρόλογό της ιστορίας σου εχω μείνει και πάλι άφωνη ,αφού συνέλαβες μια τέτοια ιδιαίτερη φαντασική καταπληκτική ιδέα..!Μου θύμισες και με παρέπεμψες στο κλασικό αριστούργημα "Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη"!.Ένα έργο που έχει αφήσει εποχή..Η θύμησή του ζωντανή αφού η καταπληκτική ερμηνεία των μεγάλων αυτών ηθοποιών,οι διάλογοί τους,τα στοιχεία μιας όχι ήρεμης φύσης και η υπερτέρηση δυστυχώς του κοινωνικού ανταγωνισμού και εγωισμού στάθηκαν εμπόδιο στην άγρια,άσβεστη αγάπη των πρωταγωνιστών του.. Ένας έρωτας που δεν ολοκληρώθηκε και δεν ξεχάστηκε ποτέ και που η ιστορία αυτή μόνο συγκίνηση προκαλεί..Η ευφάνταστη αυτή "σύλληψή σου" γνωρίζω εκ των πρωτέρων πως θα συγκλονίσει και πως θα κατ'αξιωθεί μαζί με τις τόσες άλλες καταπληκτικές ιστορίες σου!!Είσαι όντως ένα σπάνιο φαινόμενο!!Σε Συγχαίρω και πάλι..!!Κισμετοπαιδάκια υπόλοιπα σας χαιρετούμε και ελπίζουμε να είστε όλα σας καλά και να περνάτε καλύτερα!!Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Την αυγή μπορείς να την φτάσεις μόνο περπατώντας το μονοπάτι της νύχτας.
Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς. Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.
Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση. Κόλαση είναι η άδεια καρδιά.
Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
όταν η αγάπη σε καλεί,ακολούθησε την,μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχειά και απότομα.κι'οταν τα φτερά της σ'αγκαλιάσουν ,παραδόσου,μόλο που το σπαθί που είναι κρυμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει,κι'οταν σου μιλήσει,πίστεψε την,μόλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρα σου σαν τον βορειά που ερημώνει τον κήπο.
Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον. Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το. Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον. Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον.
Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιο σας σπάσει , το καράβι σας θα χορεύει ήθα παρασύρεται από τα κύματα , ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θαλασσας. Γιατί το λογικό , όταν κυβερνά μόνο , είναι μία δύναμη που φυλακίζει , και το πάθος αφύλαχτο είναι μία φλόγα που καίει μέχρι την καταστροφή . Για τούτο ,αφήστε την ψυχή σας να ανυψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του παθους , για να μπορεί να τραγουδά . κι αφήστε την να κατευθύνει το πάθος σας με το λογικό , για να μπορεί το πάθος σας να ζει μέσα από την καθημερινή αναστάτωσή του , και σαν τον φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του .
Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα σε όλους εσάς, τους καλούς αγαπημένους φίλους μας ..!!ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ!!ΟΛΗ ΜΕΡΑΑΑ!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλημεραααα σημερα ειναι παλι μια ζεστη μεραααα και ακομα ειναι και πρωιιι που να βγει για τα καλα ο ηλιος,καηκαμε.ΕΛΕΝΗ μηπως το αφεντικο σε ειδε δροσερη δροσερη και σου λεει αντεχει;φιλεναδιτσα σε καταλαβαινω συμπασχω με το προβλημα,χτες εγινα κοτοπουλακι απο την ζεστη και το σιδερακι.Θα φουλαρω τα κλιματιστικα για να σου στειλω λιγη δροσια,παντος θα σε σκεφτομαι.ΣΑΜΟΣ και εγω το σκεφτηκα αυτο αλλα ειπαμε ειμαι λιγο ξεχασιαρα αλλα στο τελος θα με παρεξηγησουνε αν αρχιζω τα μπερδεματα,Τ ,ΣΑΜΟΣ τα σχολια σας υπεροχα,και οπως εσεις μοναδικα,οσο για το γλυκο το κοκορακι τωρα που εμαθα και το ονομα με τιποτα τετοια θυσια και ας κανει λαθη τραγικα,αυτος παιδι μου ειναι η Μασκοτ μας,το αστερι μας.ΕΚ ευχομαι σημερα να εισαι καλυτερα απο χτες,να προσεχεις και ολα θα γινουν φιλακια,Π η ταινια του Μπουρακ αναφερουν οτι θα βγει στα μεσα σεπτεμβρη,μολις ανακοινωθει επισημα θα το βαλουμε και εδω για οποιον ενδιαφερεται να την δει,ειναι ταινια εποχης του 40 και φαινεται ακριβη και ενδιαφερουσα.εχω φυσικα την εντυπωση πως ο φιλος μας μας ετοιμαζει εκπληξη μια που εχει πει οτι πηρε τον καλο ρολο,αλλα στις φωτο που τον ειδα δεν μου φαινετε και τοσο.θα δειξει οταν με το καλο ξεκινησει.μακαρι να γινει και το βιβλιαρακι του ΑΝΤΡΕΑ μας να τον δουμε επιτελους να παιρνει την δικαιωση του και με το παραπανω,ειχα και εχω προαισθημα θετικο,αναμενουμε και βλεπουμε.στην καρδια μας και στο μυαλο μας ο Κεναν δεν εχει αυτο το τραγικο τελος οπως του δωσανε.Ας ευχηθουμε αυτη η προσπαθεια του Αντρεα να μην παει χαμενη γιατι το αξιζει πρωτα ο ιδιος και μετα θα δωσει ανελπηστη χαρα σε παρα πολυ κοσμο που ακομα περιμενει.ΣΑς χαιρετω,ευχομαι σε ολη την κισμετοπαρεα,σε αυτους που μας εκτιμουν και ας μην μας γραφουν,στα φιλαρακια που εχουν καιρο να φανουν ,μια ομορφη ημερα,δημιουργικη,και πανω απο ολα δροσερηηηηηη,καλημεραααααααα
μπαινω για ενα λεπτακι να σας ενημερωσω γιατι μολις το εμαθα και εγω ...
Bir Gunah Gibi Η νέα σειρά του Burak που θα ξεκινήσει τη Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011 στις 20:00 το βράδυ από το ATV AVRUPA. Ένα σήριαλ εντελώς διαφορετικό από τα άλλα! Σε αυτό το σήριαλ θα παίξει με την πραγματική του φωνή και το όνομά του στην σειρά θα είναι Enver! Είναι πολύ ενθουσιασμένος με αυτή την παραγωγή και όπως μας είπε η σειρά θα πάει για 2 χρόνια!!! Η σειρά βασίζεται σε βιβλίο το οποίο δεν θα ακολουθήσουν πιστά!!!
Λοιπόν αυτή ήταν μία έκπληξη του group μας σε εσάς! Ταξιδέψαμε για μία μέρα στην όμορφη Πόλη για να έχουμε υλικό από το Bir Gunah Gibi,το οποίο θα δείτε σύντομα!! Αυτό είναι να είσαι ηθοποιός, να αγαπάς τους θαυμαστές σου και να είσαι πάντα εκεί! Αυτό είναι ο Burak..γι αυτό τον αγαπάμε και τον στηρίζουμε γιατί αυτή η απλότητά του είναι που κάνει την διαφορά από κάποιους άλλους!!!
ευχαριστω φιλεναδιτσα που πρωτη με ενημερωσες και κοιταξα,ανωνυμε φιλε ευχαριστουμε για την ενημερωση,καλημερα σε ολους και σε σενα Π ευχομαι καλη συνεχεια
δυστυχως δεν εχω χρονο ,Π μην πιασεις κοκκινο θα τσακωθουμε εχω αλλεργιααααα,αυτο για καποια ψυχη πονηρη που ολο παιχνιδακια κανει,φιλακια παιδια τρεχω για την ωρα
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΑ? ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥΣ. .......... Κόκκινο Δεν υπάρχει τίποτα μυστικό για το κόκκινο τριαντάφυλλο και το συμβολισμό της αγάπης. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δύσκολα θα υπήρχε αν έλειπε αυτό το λουλούδι. Το απόλυτο σύμβολο της ρομαντικής αγάπης και του απόλυτου πάθους, το κόκκινο τριαντάφυλλο επίσης, αποπνέει σεβασμό και δημιουργικό πνεύμα. Εκπροσωπώντας την αληθινή αγάπη που είναι δυνατότερη από τα αγκάθια του, το κόκκινο τριαντάφυλλο είναι γνωστό παγκοσμίως ως το λουλούδι τον εραστών.
Λευκό Εκπροσωπώντας την ταπεινότητα, την αγνότητα και την αθωότητα, το λευκό τριαντάφυλλο - που συχνά αναφέρεται ως το νυφικό τριαντάφυλλο - σχετίζεται με την αγνή αγάπη. Στη Σκωτία, όταν ανθίζει το φθινόπωρο το λευκό τριαντάφυλλο, αυτό θεωρείτε ως δείγμα ενός πρώιμου γάμου. Επίσης, συμβολίζει την αλήθεια και την ευλάβεια, στέλνει ένα μήνυμα πίστης και λέει ότι ''εγώ θα είμαι άξιος σου".
Κίτρινο Ενώ στη βικτωριανή εποχή, το κίτρινο τριαντάφυλλο συμβόλιζε τη ζήλια, σήμερα αντιπροσωπεύει τη φιλία, τη χαρά και φροντίδα. Ένα μπουκέτο από αυτά τα ηλιόλουστα άνθη αποπνέει ζεστασιά, φωτεινότητα και στοργή.
Ροζ Συμβολίζει την ευγένεια, τη θηλυκότητα, την κομψότητα και τη φινέτσα, το ροζ τριαντάφυλλο επίσης, φέρει επιπλέον σημασίες ανάλογα με την απόχρωση του. Ένα έντονο ροζ αποπνέει τη βαθιά ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή, ενώ παλ αποχρώσεις θυμίζουν χάρη και ευγένεια, θαυμασμό και ευτυχία.
Πορτοκαλί Με το ζεστό, ζωντανό χρώμα τους, τα πορτοκαλί τριαντάφυλλα συμβολίζουν τον ενθουσιασμό και την επιθυμία. Αν ψάχνετε ένα τρόπο να εκφράσετε τον θαυμασμό και την έλξη που νιώθετε - ή μια υποψία πάθους και ενθουσιασμού - τότε στείλτε ένα μπουκέτο γεμάτο με αυτά τα φλογερά άνθη.
Λιλά & μοβ Πιστεύεται ότι έχουν σχεδόν μυστικιστικό χαρακτήρα, με συμβολισμό που συνδέεται με γοητεία και επιθυμία. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι ένα λιλά ή ένα μωβ τριαντάφυλλο στέλνει ένα μήνυμα κεραυνοβόλου έρωτα.
Μπλε Μπλε χρώμα που ενισχύει την συναισθηματική ηρεμία, τη γαλήνη, την ευχαρίστηση και την ανάκτηση δυνάμεων.
Φούξια Φούξια χρώμα που εκφράζει τη τόλμη, την φιλοδοξία, την αυτογνωσία, τα ελεγχόμενα πάθη και συναισθήματα.
Καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Σας στέλνω μια όμορρφη γλυκιά δροσερή Καλημέρα χαρισμένη μαζί με ένα Μπουκέτο Τριανταφύλλων Πλούσιο στα Χρώματα ,Λευκό,Κίτρινο,Έντονο Ρόζ και Φούξια..Πανέμορφο και Αρωματικό..!!Να είσαι καλά γλυκιά μας φιλεναδίτσα Π,που σήμερα αισθητικά,αρωματικά,σημεολογικά άνθισες και χρωμάτισες πανέμορφα την ημέρα μας και την διάθεσή μας..!Ότι Καλύτερο!!Πολύ ωραίο,υπέροχο!!Γλυκιά μου Χαρούλα όντως παρ'όλο το αεράκι και σήμερα έχει ζέστη,υπομονή,λίγο έμεινε..Καλή μου Ελενίτσα αφού σε ταλαιπωρεί το αφεντικούλη σου,εγώ λέω να βάλεις αυτό να σιδερώσει και εσύ να πάρεις ρεπό η άδεια από την σημαία..Να νιώσει και να καταλάβει το μεροκάματο του πόνου μήπως και σε προσέχει περισσότερο...Χαρούλα μου και Π μου όσο για τον Μπουράκ δεν χωρούν λόγια..!!Φυσικά και δεν θα το χάσουμε και του Ευχόμασδτε Καλή Επιτυχία και Δημιουργικότητα..να έχει την ανάλογη καταξίωση στην καρδιά των τηλεθεατών η ταινία του όση έχει και ο ίδιος..!!Καλέ μας φίλε ανώνυμε να είσαι καλά και σε ευχαριστούμε πολύ για την πληροφορία σου,όπως και το καλό μας Μαράκι -Ελενάκι.Να έχετε όλοι ένα υπέροχο απόγευμα,ένα τέλειο βράδυ,καλό σας μεσημέρι και πάλι σε όλους σας καλοί μου φίλοι...!!Τρέχω δεν προλαβαίνω..θα τα ξαναπούμε αργά..Γειά σας και φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά πολύχρωμα τριαντάφυλλα και αρώματα..όπως είστε και εσείς όλοι..!!Με Αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΏΤΙΣΣΕς.
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΑΡΕΙΤΣΑΑΑΑ,ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΤΣΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΝΑ ΣΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΗΣΩ,Π ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ,ΕΓΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΡΟΖ ΠΑΛ,ΤΟ ΜΠΛΕ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΩ ΑΔΥΝΑΜΙΑ,ΤΟ ΜΩΒ,ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟΒΥΣΙΝΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ,ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΟΥ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΛΕΥΚΟ ΜΕ ΦΟΥΞΙΑ ΚΑΙ ΡΟΖ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΣΑΝ ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟΣ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ,ΕΙΧΕ ΞΕΤΡΕΛΑΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ.Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ,ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ,ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΔΥΑΖΩ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.ΣΑΜΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΑΚΙ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ ,ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΙΤΣΑ ,ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΥΩΔΙΑΣΤΟ!!!!!
καλησπερα πτωμα απο τη κουραση εβγαλα φουρταλα ( αν το λετε ετσι και εσεις) στο χερι , χαρα ευχαριστω για τη συμπαρασταση , γλυκεια σαμιωτισσα ακολουθησα τη συμβουλη σου και το εβαλα το αφεντικουλη και σιδερωνε μες στη ζεστη ,, οταν σιδερωνω μετα επιβραβευω τον εαυτο μου , και τωρα τρωω απο τα αγαπημενα μπισκοτα με επικαλυψη σοκολατας χαρα εχεις καποιο προβλημα με το κοκκινο αγαπημενο μου χρωμα? ΕΛΕΝΗ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.ΧΑΡΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΡΟΣΙΣΕ ΕΔΩ ΚΑΤΩ . ΦΥΣΑΕΙ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΦΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΧΘΕΣ.......ΜΗ ΣΑΣ ΠΩ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΖΑΚΕΤΟΥΛΑ!!!..........Π
καλησπερα φιλοι μου,τι μου κανετε;Π εχω τρελα με τα λουλουδια και ευτυχως ο ενας μου γιος ειδικα εχει παρει και αυτος την αδυναμια μου αυτη,στην αθηνα δυστυχως δεν μπορω να βαλω λουλουδια με το που ανοιξει ο καιρος μου καιγοντε απο την ζεστη και ας εχω τεντα,οποτε μονο στο εξοχικο εχουμε την δυνατοτητα αυτη να τα χαρουμε.οσο για τα χρωματα αυτα μεχρι στιγμης ειναι οι αδυναμιες ολων μας.ΕΛΕΝΗ καλα του εκανες του αφεντικου αφου σε παιρνει,ετσι με αυτη την ζεστη και την κουφοβραση να μαθει να δει την γλυκα,τωρα για τα μπισκοτακια με επικαλυψη σοκολατας με τσακισες,θα τρεχω και δεν θα φτανω.Οσο για τους τυχερους που στα μερη τους δροσιζοντε να ξερετε ζηλευω.ανωνυμε φιλε ευχαριστουμε για την ενημερωση.καλη συνεχεια σε ολη την κισμετοπαρεα και σε ολους τους φιλους αυτης.
ΕΛΕΝΗ το ξεχασα ,αφου ξερεις ΕΛΕΝΑΚΙ πονηρο ,κοκκινη σουπια δεν πεφτω στην παγιδα,χιχιχι,αλλα να ξερεις οσο αλεργια εχω τοσο με πλησιαζει ,τυχαιο λες;Και μενα μου τρωει τα μηνυματα,φιλακια καλο βραδυ!!!!!
Καλησπέρα καλοί μου φίλοι, εύχομαι να είστε όλοι καλά. Διάβασα τα όμορφα σχόλια σας, την συνέχεια της ιστορίας της Τ., τα φιλοσοφημένα λόγια της αγαπημένης Σαμιώτισσας, τον συμβολισμό των χρωμάτων των τριαντάφυλλων που μας έγραψε η Π., καθώς και το ωραίο βιντεάκι. Χάρηκα που μετά από πολύ καιρό μας έγραψε η Βιβή, όπως και τα νέα που μάθαμε του αγαπημένου μας Μπουράκ. Στην αγαπημένη μας ΕΚ εύχομαι να είναι πάντα σιδερένια και να διαβάζουμε και πάλι τα ενδιαφέροντα σχόλια της. Ελένη υπομονή σε λίγο θα δροσίσει και θα αναπολούμε το ζεστό καλοκαιράκι, σε καταλαβαίνω βέβαια η ζέστη στην πόλη είναι αφόρητη. ΡΤ9 πολύ ωραία και τα δικά σου σχόλια. Χαρά καλή δύναμη, σε λίγο που ανοίγουν τα σχολεία τα κεφάλια μέσα!!!! Με έχει πιάσει κι εμένα μια μελαγχολία λες και θα ξαναπάω στο σχολείο, συμπαραστέκομαι όμως στους μαθητές!!! Γενικά αυτή την περίοδο πάντα η διάθεσή μου είναι κάπως περίεργη, αισθάνομαι ότι είναι περισσότερο μια περίοδος περισυλλογής, ίσως σκέφτομαι για πράγματα που δεν έχουν γίνει και πρέπει να κάνουμε. Ελπίζω να μην σας μελαγχόλησα, Σας φιλώ Α.Ε.
Γεια σας, φίλοι μου. Γλυκέ μου υποβολέα, χθες η καληνύχτα και η καλημέρα σου μαζί, γεμάτη πραγματικά σοφά λόγια. Μου άρεσαν πάρα πολύ! Χαρά, δεν ξέρω, αλλά εμείς το κλιματιστικό το έχουμε κλείσει εδώ και καιρό. Ειδικά το βράδυ έχει μια χαρά δροσούλα. Τη μέρα, βέβαια, εντάξει, κάνει ζέστη, αλλά όχι όπως πριν. Ελπίζω σύντομα να το μην το χρειάζεστε κι εσείς το κλιματιστικό, γιατί σε βλέπω να γίνεσαι ψητό κοτοπουλάκι, ειδικά με το σιδέρωμα. Και τώρα που είπα κοτοπουλάκι, το κοκκοράκι απ'την Τουρκία, αν έχει το όνομα "Κενάν", πώς να σου πάει η καρδιά να το σφάξεις; Σου πάει; Δε σου πάει. Δε γίνεται. Ενδιαφέρον μου φαίνεται και μένα το Bir gunah gibi. Και νομίζω ότι εμφανισιακά του πάει φοβερά αυτός ο ρόλος εποχής. Νομίζω έκαναν πολύ καλά που τον διάλεξαν. Ευχαριστούμε και τους ανώνυμους για τις πληροφορίες τους σε σχέση με τον Burak Hakki και την Asli Tandogan. Π, σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την αφιέρωση του τραγουδιού! Τι ωραία που ήταν σήμερα και αυτή η έκδοση του greensleeves με ευφάνταστη επεξεργασία για χορωδία. Και η χορωδία καταπληκτική, απίθανη. Ειλικρινά σ' ευχαριστούμε πολύ που διευρύνεις τους μουσικούς μας ορίζοντες κάθε φορά με τις ποικιλες και ποιοτικές, αξιόλογες επιλογές σου. Ελένη, τι είναι η φουρταλα; Εγώ πάντως δεν την ξέρω τη λέξη. Ίσως είναι τοπική. Σας βάζω αμέσαως μερικά αποσπάσματα από τη Βερόνικα. Τ.
Οι τύψεις για την απόπειρα αυτοκτονίας ξαναγύρισαν και η Βερόνικα τις απομάκρυνε και πάλι αποφασιστικά. Γιατί τώρα ένιωθε κάτι που ποτέ δεν το είχε επιτρέψει στον εαυτό της: μίσος. Μίσος. Κάτι τόσο απτό όσο και οι τοίχοι, τα πιάνα ή οι νοσοκόμες - μπορούσε σχεδόν να αγγίξει την καταστροφική ενέργεια που έβγαινε απ' το κορμί της. Άφησε το συναίσθημα να έρθει, χωρίς να νοιαστεί αν ήταν καλό ή όχι - της αρκούσε λίγος αυτοέλεγχος, η κατάλληλη συμπεριφορά, τα ανάλογα προσωπεία. Η Βερόνικα ήθελε τώρα να περάσει τις δυο τρεις μέρες ζωής που της απέμεναν συμπεριφερόμενη όσο πιο ενοχλητικά μπορούσε. Άρχισε χαστουκίζοντας έναν ηλικιωμένο άντρα, έπαθε κρίση με το νοσοκόμο, αρνήθηκε να φέρεται ευγενικά και να μιλάει με τους άλλους όταν ήθελε να μένει μόνη και τώρα ήταν αρκετά ελεύθερη, ώστε να νιώθει μίσος - αν και αρκετά έξυπνη για να μην αρχίσει να σπάει τα πάντα γύρω της και να αναγκαστεί να περάσει το τέλος της ζωής της υπό την επήρεια ηρεμιστικών φαρμάκων σ' ένα κρεβάτι του θαλάμου. Μίσησε όλα όσα μπορούσε εκείνη τη στιγμή. Τον εαυτό της, τον κόσμο, την καρέκλα μπροστά της, τη χαλασμένη θέρμανση σ' ένα διάδρομο, τους τέλειους ανθρώπους, τους εγκληματίες. Ήταν έγκλειστη σε φρενοκομείο και μπορούσε να νιώθει πράγματα που οι άνθρωποι κρύβουν απ' τον εαυτό τους - επειδή εκπαιδευόμαστε να αγαπάμε, να είμαστε καλοί δέκτες, να προσπαθούμε να βρούμε διέξοδο, να αποφεύγουμε τη σύγκρουση. Η Βερόνικα μισούσε τα πάντα, αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο είχε ζήσει τη ζωή της - χωρίς ποτέ να ανακαλύψει τις εκατοντάδες άλλες Βερόνικες που υπήρχαν μέσα της και ήταν ενδιαφέρουσες, τρελές, παράξενες, θαρραλέες και ριψοκίνδυνες.
Σε κάποια στιγμή άρχισε να αισθάνεται μίσος και για τον άνθρωπο που αγαπούσε πιο πολύ στον κόσμο: τη μητέρα της. Η υπέροχη σύζυγος, που εργαζόταν τη μέρα και έπλενε τα πιάτα τη νύχτα, θυσιάζοντας τη ζωή της για να μορφωθεί η κόρη της, να μάθει πιάνο και βιολί, να ντύνεται σαν πριγκίπισσα, να αγοράζει παπούτσια και παντελόνια μάρκας, ενώ εκείνη μπάλωνε τα παλιόρουχα που φορούσε εδώ και χρόνια. Πώς μπορώ να μισώ κάποιον που μου έδωσε μόνο αγάπη; Σκεφτόταν αμήχανη η Βερόνικα, θέλοντας να διορθώσει τα συναισθήματα της. Αλλά ήταν ήδη πολύ αργά- το μίσος ήταν ελεύθερο, είχε ανοίξει τις πύλες της προσωπικής της κόλασης. Μισούσε την αγάπη που της είχε δοθεί, επειδή ήταν μια αγάπη που δε ζητούσε τίποτα σε αντάλλαγμα - πράγμα παράλογο, εξωπραγματικό, αφύσικο. Η αγάπη που δε ζητούσε τίποτα σε αντάλλαγμα κατάφερνε να τη γεμίζει ενοχές και επιθυμία να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της, ακόμη και αν αυτό σήμαινε να εγκαταλείψει όλα όσα είχε ονειρευτεί για τον εαυτό της. Ήταν μια αγάπη που για χρόνια προσπάθησε να της κρύψει τις δυσκολίες και τη σήψη του κόσμου - αγνοώντας ότι μια μέρα θα το αντιλαμβανόταν και δε θα είχε άμυνες για να τις αντιμετωπίσει. Και ο πατέρας της; Μισούσε και τον πατέρα της. Επειδή, αντίθετα από τη μητέρα της που δούλευε όλη την ώρα, αυτός ήξερε να ζει, την πήγαινε στα μπαρ και στο θέατρο, διασκέδαζαν μαζί και -όταν ήταν ακόμη νέος- τον αγαπούσε κρυφά, όχι ως πατέρα αλλά ως άντρα. Τον μισούσε επειδή ήταν πάντα τόσο γοητευτικός και τόσο ανοιχτός με όλο τον κόσμο - με εξαίρεση τη μητέρα της, τη μόνη που πραγματικά άξιζε το καλύτερο. Μισούσε τα πάντα. Τη βιβλιοθήκη με το σωρό από βιβλία γεμάτα εξηγήσεις για τη ζωή, το κολέγιο όπου αναγκάστηκε να σπαταλήσει νύχτες ολόκληρες μαθαίνοντας άλγεβρα, αν και δεν ήξερε κανένα άνθρωπο –εκτός από τους καθηγητές και τους μαθηματικούς- που να είχε ανάγκη την άλγεβρα για να γίνει πιο ευτυχισμένος. Γιατί την είχαν υποχρεώσει να διαβάσει τόσο πολλή άλγεβρα και γεωμετρία και όλο εκείνο το βουνό από τελείως άχρηστα πράγματα;
Η Βερόνικα έσπρωξε την πόρτα της αίθουσας, πήγε στο πιάνο, σήκωσε το καπάκι και -με όλη τη δύναμή της- χτύπησε τα πλήκτρα με τα δυο χέρια. Μια συγχορδία τρελή, ασυνάρτητη, εκνευριστική ήχησε στον άδειο χώρο, χτυπώντας στους τοίχους και επιστρέφοντας στα αφτιά της σαν ένας οξύς θόρυβος που έμοιαζε να της γρατσουνίζει την ψυχή. Όμως αυτό ήταν το πιστότερο πορτρέτο της ψυχής της εκείνη τη στιγμή. Ξαναχτύπησε τα πλήκτρα με τα χέρια και άλλη μια φορά οι παράφωνες νότες αντήχησαν παντού. Είμαι τρελή. Μπορώ να το κάνω αυτό. Μπορώ να μισώ και μπορώ να χτυπάω το πιάνο. Από πότε ξέρουν οι -ψυχασθενείς να βάζουν τις νότες στη σειρά; Χτύπησε τα πλήκτρα μία, δυο, δέκα, είκοσι φορές και κάθε φορά το μίσος της φαινόταν να εξασθενεί, ώσπου χάθηκε τελείως.
Τότε, και πάλι, μια βαθιά γαλήνη την κατέκλυσε και η Βερόνικα ξανακοίταξε τον έναστρο ουρανό με το μισοφέγγαρο -το αγαπημένο της-, που γέμιζε με γλυκό φως το μέρος όπου βρισκόταν. Είχε και πάλι την αίσθηση ότι το Άπειρο και η Αιωνιότητα πήγαιναν χέρι χέρι και αρκούσε να κοιτάξεις το ένα από τα δύο -όπως το χωρίς όρια Σύμπαν- για να αντιληφθείς την παρουσία του άλλου, του Χρόνου που δε σταματάει ποτέ, που δε χάνεται και παραμένει στο Παρόν, όπου βρίσκονται όλα τα μυστικά της ζωής. Μεταξύ του θαλάμου και της σάλας η Βερόνικα στάθηκε ικανή να μισήσει τόσο δυνατά και τόσο έντονα, ώστε δεν της έμεινε καθόλου μνησικακία στην καρδιά. Άφησε τα αρνητικά συναισθήματά της, που για χρόνια καταπιέζονταν στην ψυχή της, να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια. Τα είχε νιώσει και τώρα δεν ήταν πια απαραίτητα- μπορούσαν να φύγουν.
Έμεινε σιωπηλή γευόμενη το παρόν της, αφήνοντας την αγάπη να καταλάβει το κενό που άφησε το μίσος. Όταν ένιωσε ότι έφτασε η στιγμή, στράφηκε στη σελήνη και έπαιξε μια σονάτα προς τιμήν της - ξέροντας ότι την άκουγε καμαρώνοντας και αυτό προκαλούσε ζήλια στ' αστέρια. Έπαιξε τότε μια μουσική για τ' αστέρια, μια άλλη για τον κήπο και μια τρίτη για τα βουνά, που δεν μπορούσε να τα δει μέσα στη νύχτα, αλλά ήξερε ότι βρίσκονταν εκεί. Ενώ ακουγόταν η μουσική για τον κήπο, εμφανίστηκε ένας άλλος τρελός, ο Έντουαρντ, ένας σχιζοφρενής χωρίς καμιά δυνατότητα θεραπείας. Δεν την τρόμαξε η παρουσία του· αντίθετα του χαμογέλασε και προς έκπληξή της τής χαμογέλασε και αυτός. Ακόμη και στο δικό του απόμακρο κόσμο, πιο μακρινό και απ' τη σελήνη, ήταν ικανή να φτάσει και να κάνει θαύματα η μουσική.
Καλημερααααααα καλημερααααα σημερα μια καινουρια μερα,ευχομαι να ειναι δημιουργικη,λιγοτερο αγχωτικη και δροσερη.Τ μου δυστυχως εγω ψηνομαι,ευτυχια στους φιλους που αισθανεστε την πρωτη δροσια του φθινοπωρου,το βιντεακι σου οπως και της Π δεν μπορεσα να το ανοιξω,απο χθες ειδικα αναβαθμιστηκε το προγραμμα αλλα ειναι πιο περιπλοκο ,σας ευχαριστω πολυ γιατι ξερω πως θα ειναι ομορφο.Τωρα μια προσωπικη γνωμη για την Βερονικα,πιστευω οτι δεν πηρε ουσιαστικη αγαπη απο τους δικους της.μπορει να ειχε τα παντα υλικα ,αλλα για μενα ηταν το δεκανικι ενος προβληματικου γαμου και μεσα απο την Βερονικα ζουσαν ο καθενας τους τις επιθυμιες τους και τα θελω τους.δεν κοιταξαν την Βερονικα στη ουσια,πιστευω πως εκεινη ηταν ζητιανος της αγαπης τους αφου για να τα εχει καλα και να ειναι ολα τελεια επρεπε να συμβαδιζει με το τι θα ηθελαν ,και αυτο το εκανε και με τους εξω.ετσι καταντησε να ζει ρηχα και εφτασε σε αυτο το σημειο.τωρα πλεον που ηταν λιγο πριν το θανατο εγινε μεσα εκει ελευθερη ,αρχισε να εκδηλωνει συναισθηματα και να κανει πραξεις που δεν θα τα εκανε με τιποτα στην προυγουμενη ζωη της.οσο και για την φιλη της την Ζετνα και εκεινη πιστευω πως δεν βλεπει την αγαπη που εχει διπλα της και ζηταει χαμενα μηπως και γιατι.αντιθετα αυτη παιρνει αγαπη και μαλιστα εχει ενα συζυγο που την εχει ελευθερη να επιλεγει για την δικη της ευτυχια,και ομως εκεινη μενει τυφλη και ζηταει το χαμενο ονειρο και μια αγαπη ψευτικη.πιστευω πως και οι δυο θα καταλαβουν τι σημαινει αγαπη και απολυτη ευτυχια πολυ αργα.φυσικα αυτη ειναι προσωπικη μου γνωμη αυτο πηρα απο την ιστορια.ΑΕ δεν εισαι η μονη που σε πιανει περιεργη συμπεριφορα,εγω το παθαινω αυτο μετα τον δεκαπενταυγουστο να μην σου πω και πιο πριν.οσο για την χαλαρωση,προλαβαινουμε δεν προλαβαινουμε και μεις και τα δυστυχα αυτα παιδια,που βομβαρδιζοντε απο χιλιαδες πληροφοριες και οι πιο πολλες αχρηστες και χωρις εξηγηση.καλο κουραγιο σου ευχομαι και να ξερεις πως συμπασχω στο επακρο μαζι σου.και δεν ειναι μονο αυτο εμεις οι γονεις μονο η σκεψη ενος αβεβαιου μελλον μας ριχνει και πιο πολυ την ψυχολογια.τα βομβαρδιζουμε και τα πιεζουμε ολοι αλλα γιατι;αυτο με σκοτωνει εμενα πιο πολυ.τελοσπαντον μην σας χαλαω πρωι πρωι.σας φιλω και σας βαζω καποιον αγαπημενο μου τουρκο καλλιτεχνη .καποιοι ισως τον θυμηθουν καποιοι οχι.επιτελους τον θυμηθηκα,ΣΑΜΟΣ εσυ φυσικα δεν υπαρχει θεμα να μην τον ξερεις γιατι ξερεις καλα το διδυμακι του.φιλακια σε ολους και να εχετε μια ομορφη μερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ "ΑΓΑΠΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ" ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ?ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ!!! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ!!! ΠΟΛΛΕΣ ΑΤΕΚΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ!!! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΝΟΜΑ ΤΣΑΜΠΙΚΟ/Α!!!ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΑΥΤΗ ΕΙΚΟΝΑ!!!
Βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της νήσου Ρόδου 32 χιλιόμετρα απ την πόλη ανάμεσα στην περιοχή Κολύμπια και στο Δήμο Αρχαγγέλου.
Ο ναός της Παναγίας Τσαμπίκας ανακαινίσθηκε το 1760 απ το μοναχό Χατζηγεράσιμο. Είναι ναός δωδεκανησιακού τύπου με συνδυασμό σταυροθολίων στην οροφή, μονόχωρος (ένας κλίτος) και στρωμένος με τα παραδοσιακά χοχλάκια. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι μεγάλης τέχνης και φαίνεται παλαιότερο του 17ου αιώνα. Ο ναός πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου, στο Γενέσιον της Θεοτόκου. Η μικρή, όμως, εικόνα της Παναγίας Τσαμπίκας που βρέθηκε θαυματουργικά πάνω στο λόφο, εικονίζει την Παναγία Πλατυτέρα. Η ονομασία Τσαμπίκα, σύμφωνα με την παράδοση, οφείλεται στη λέξη της τοπικής διαλέκτου «τσάμπα» που σημαίνει σπίθα και συνδέεται με τον τρόπο εύρεσης της εικόνας. Ένας βοσκός καθόταν στη βρύση του Αιμαχιού (ιστορικός τόπος Αρχαγγέλου που βρίσκεται χαμηλά απέναντι από το βουνό), όταν είδε ψηλά στην κορυφή, εκεί που σήμερα βρίσκεται ο μικρός ναός της Παναγίας Τσαμπίκας της κυράς, κάτι σαν σπίθες (τσάμπες)......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
...... Όλη η νύχτα πέρασε κοιτάζοντας ο βοσκός να δει αν κινηθεί το φως. Ίσως κάποιος να το κρατούσε. Το φως παρέμενε στην ίδια θέση. Ήρθε και δεύτερη νύχτα και τρίτη νύχτα.
Πάλι, στον ίδιο τόπο, το ίδιο φως. Τότε ο βοσκός, περίεργος αλλά και φοβισμένος μήπως υπήρχαν στο βουνό κακοποιοί, κάλεσε συγχωριανούς του οπλισμένους, ν ανέβουν να δουν τι συμβαίνει. Σαν έφτασαν στην κορυφή, παραδόξως, αντικρίζουν μία ασημένια εικόνα της Παναγίας επάνω στο κυπαρίσσι και μπροστά της καντήλι αναμμένο. Το γεγονός αυτό διαδόθηκε παντού, καθώς και στην Κύπρο, όπου ακούστηκε με πολλή κατάπληξη. Γιατί πράγματι, είχε χαθεί από κάποιο Μοναστήρι μια εικόνα τη Παναγίας με το καντήλι. Επίτροποι από την Κύπρο, ήρθαν στον Αρχάγγελο και αναγνώρισαν την εικόνα.
Παίρνοντάς την, επέστρεψαν στην πατρίδα. Η εικόνα, όμως πάλι έφυγε απ το θρόνο της κι ερχόταν στην κορυφή του βουνού. Λυπημένοι οι φίλοι Κύπριοι ήρθαν πάλι και πήραν την εικόνα.
Για να βεβαιωθούν και οι δύο πλευρές πως πρόκειται για την ίδια εικόνα, έκαψαν λίγο το ξύλο της από πίσω για να τη σημαδέψουν (το σημάδι αυτό σώζεται ως σήμερα). Και τρίτη φορά η εικόνα επέστρεψε φέγγοντας στην κορυφή του βουνού. Τότε, γη αδελφότητα έχτισε ναΰδριο και οντάδες σ' εκείνο το σημείο αφιερωμένο στην Παναγία Τσαμπίκα την Κυρά. Για λόγους ασφαλείας, η θαυματουργή εικόνα βρίσκεται στην Παναγία Τσαμπίκα Κάτω. Πάνω στο λόφο στη Γ Κυριακή των νηστειών, της σταυροπροσκυνήσεως, γίνεται μεγάλο πανηγύρι και πανροδιακό προσκύνημα, ίσως γιατί η άνοδος εκεί ψηλά θυμίζει τον Γολγοθά του Κυρίου μας. Πολλά είναι τα θαύματα της Παναγίας. Πιο πολύ, όμως, οι άτεκνες γυναίκες είναι εκείνες που παρακαλούν την Θεοτόκο να τους χαρίσει παιδί και τάζουν είτε να βαφτίσουν το παιδί του εκεί, είτε να του δώσουν το όνομα Τσαμπίκος ή Τσαμπίκα.
Έτσι στη Ρόδο ακούγεται πάρα πολύ αυτό το όνομα. Έχουμε και περιπτώσεις αλλοδαπών που έχουν δώσει αυτό το όνομα στα παιδιά τους. Ένα από τα παλιότερα θαύματα της Παναγίας Τσαμπίκας είναι και αυτό που συνδέεται με τα μεγάλα κτήματα γύρω από το Μοναστήρι. Αυτά τα κτήματα ανήκαν σ έναν Τούρκο Πασά, του οποίου η γυναίκα δεν τεκνοποιούσε. Εκείνη μαθαίνοντας για την Παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτιλάκι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας της.
Έγινε το θαύμα κι έμεινε έγκυος. Ο Τούρκος δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί ήταν δικό του. Ούτε πίστευε πως επρόκειτο για θαύμα. Όταν όμως γεννήθηκε το μωρό, κρατούσε στη μικρή χούφτα του το φυτιλάκι του καντηλιού. Έτσι, ο Τούρκος Πασάς δώρισε στην εκκλησία όλα αυτά τα κτήματα που βρίσκονται γύρω απ το ναό.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Τ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ. ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΦΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΤΩ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΕΔΩ ΕΦΤΑΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΕΧΟΥΝ ΡΗΜΑΞΕΙ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ 1000000 ΑΝΕΡΓΟΙ 15000 ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΛΑΘΗ. ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΕΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ. ΑΣ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ. ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΕΥΧΤΕΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ.ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.ΕΧΟΥΝ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΠΕΘΑΝΑΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ? ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΨΗΦΙΣΑΝ ΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ. ΠΧ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ 1000 Ε ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙΣ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΑ 970 ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ 30Ε ΤΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ? ΤΡΟΦΗ/ ΡΕΥΜΑ?ΝΕΡΟ?ΚΛΠ ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΘΙΚΕΥΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. ΚΑΛΑ ΤΟΣΟΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚΕΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!!!!!ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΔΕΝ ΚΟΛΩΝΩ. ΑΙΣΙΧΤΙΡ!!!ΜΑΛ....ΕΣ .ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. ΟΥΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΑ. ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ???????ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ? Η ΤΡΟΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΟΡΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕ. ΣΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΚΟΨΤΕ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ. ΑΥΤΑ. ΕΚ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ. ΕΙΔΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ. ΕΣΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΣΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕΣ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΔΕΟΣ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Monday, June 13, 2011ΑΝΕΡΓΙΑ Πάνος Παναγιώτου Χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής της XrimaNews στο Mega: "μέχρι το τέλος του 2011 θα έχουμε 1.000.000 ανέργους στην Ελλάδα". Η χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων.....
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Ιούλιο 2010 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.439.296 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 607.035 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.261.458 άτομα. Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 52.866 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009 (μείωση 1,2%) και αυξήθηκαν κατά 9.473 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2010 (αύξηση 0,21%). Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 130.328 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009 (αύξηση 27,3%) και κατά 24.671 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2010 (αύξηση 4,2%).
Ζοφερές προβλέψεις για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είχαν να κάνουν οι «σοφοί» της Royal Bank of Scotland, που, ούτε λίγο, ούτε πολύ, «βλέπουν» ως αναπόφευκτη τη χρεοκοπία της χώρας μας και την τοποθετούν χρονικά στα πλαίσια του επόμενου ελέγχου της τρόικας, περί τα μέσα Δεκεμβρίου δηλαδή!
Οι αναλυτές της τράπεζας μάλιστα δηλώνουν πως ουσιαστικά το ελληνικό default έχει ήδη γίνει, απλώς δεν «ανακοινώνεται» για «τακτικούς λόγους» που έχουν να κάνουν με την ομαλή συνέχιση της διαδικασίας στήριξης Ιρλανδίας και Πορτογαλίας και με τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία!
Οσον αφορά τώρα στις επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης, η RBS θεωρεί πως οπωσδήποτε θα πλήξει τα ευρωπαϊκά ομόλογα, πλην των γερμανικών ίσως, εξ’ ου και συστήνει προσώρας αποχή από αυτά, η χρεοκοπία της Ελλάδας ενδέχεται να πυροδοτήσει και σενάρια αποχώρησης της χώρας μας από το ευρώ - αν και τελικώς, εκτιμούν οι ειδικοί της τράπεζας, πως αυτό δεν θα συμβεί- ενώ στο τέλος θα συμφωνηθεί μεταξύ Αθήνας, Ευρώπης και ΔΝΤ ένα «κούρεμα» της τάξεως του 50%-60%, για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων
Και φυσικά έλεγχο όλων των πολιτικών που διατέλεσαν υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, αλλά και βουλευτές από το 1974 μέχρι σήμερα. Όλοι θα πρέπει να αποδείξουν που τα βρήκαν και να τα δικαιολογήσουν. Όχι μόνο να βαρύνει τον απλό πολίτη το βάρος της απόδειξης, όλοι όσοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα πρέπει να δώσουν λόγο. Όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα , και να δικαιολογήσουν την περιουσία τους. Να μας πουν πως μ΄έναν μισθό έχτισαν παλάτια, αγόρασαν κότερα, και ζουν σαν μεγιστάνες. Τέρμα η κοροϊδία. Αυτό που γίνεται τώρα είναι η διασφάλιση από το πολιτικό κατεστημένο αυτού του μαφιόζικου μοντέλου διακυβέρνησης. Να μην πληγούν και να διατηρηθούν ακέραιοι οι «πυλώνες» της διαφθοράς, πληρώνοντας για άλλη μια φορά, όπως πάντα, ο πολίτης. Αυτούς όμως τους συνεργάτες του το σύστημα θέλει να τους διαφυλάξει και να τους προστατέψει, για να συνεχίζει να κυβερνά. Για να γίνει μια πραγματική αλλαγή, πρέπει η χώρα να ελευθερωθεί από το πολιτικό σύστημα που παράγει την διαφθορά , και αυτό γίνεται μόνο με την ανατροπή. Δεν γίνεται με ευχολόγια και με χορούς στις πλατείες. Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος που δημιούργησε την διαφθορά και ρήμαξε τη χώρα πρέπει να είναι ο στόχος και το ζητούμενο. Η απόδοση δικαιοσύνης πρέπει να είναι η προϋπόθεση
Έτσι, θυμήθηκα ότι στη συζήτηση για το ασφαλιστικό, με τους εκπροσώπους των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ο κ. Λοβέρδος (τότε Υπουργός Εργασίας) υπογράμμισε ότι για την κυβέρνηση ισχύουν τρία «δεν».
«Δεν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές».
OLOS O ELLHNIKOS LAOS, OI DIPLA MAS OI PANTES JEFYSOYN.ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ. ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!!!!!! ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΕΣΤΕ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΒΟΜΒΕΣ. ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ. ΒΟΜΒΕΣ ΠΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ ,ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΡΡΙΚΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΑΝΗΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΛΕΞΑΜΕ. ΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ.ΠΟΛΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΣ. Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΩΜΑΣΤΕ.
Το κακό θα έρθει από τους διαβασμένους" έλεγε ο Πατροκοσμάς... και το κακό ήρθε!
Η παιδεία... "Παιδεία, εστί ου την υδρίαν πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν." (Πλάτωνας.) Η Παιδεία είναι, όχι το γέμισμα του άδειου δοχείου (ο εγκέφαλος του παιδιού) , αλλά άναμμα ψυχής, είναι φώς. . ΠΟΤΕ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΑΔΩΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ.ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΣΕ ΟΣΑΣ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΕΛΕΓΕ.ΕΑΝ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΔΩΣΩ.ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..............Π
καλησπερα κισμετοπαρειτσα.ΕΚ βοηθεια μας η σημερινη μερα,και να χαιρεσαι την φιλη σου,πολυχρονη,αυτη την φορα δεν νομιζω να κανω λαθος γιατι το ονομα ειναι χαρακτηριστικο.Ευχομαι καποια στιγμη να αξιωθω να ερθω να την δω απο κοντα,οσο για την ιστορια της με συγκινησε.Π ευχαριστω για το τραγουδακι αυτο μπορεσε και μου ανοιξε και το ειδα,καταπληκτικο,Αντρεα μου εγω προσπαθω να το ριχνω στην τρελη γιατι διαφορετικα μας βλεπω οπως η Βερονικα της Τ,οσο για τα βιβλια πολυ γνωστοι μου εχουν αρχισει να αγοραζουν τα βιβλια,εγω αυτο το αρνουμε,ελεος πια τι αλλο θα περιμενουμε.αυτοι ολοι μας βαζουν σε αργο θανατο,γιατι αυτο που κανουν αυτο ειναι.πλεον το θεμα επιβιωσης ειναι υπαρκτο σε ολους μας,λιγο ή πολυ.αυριο αρχιζουν οι αστυνομικοι απεργια γιατι φτασαν το μισθο κοντα στα 500ε,με τις περικοπες του τελος του μηνος.που θα παει αυτο,ας ξεσηκωθουμε ενωμενοι ολοι να τους δειξουμε οτι πια δεν αντεχουμε αλλες μειωσεις,αυξησεις και φορους.ομως ολοι και οργανωμενα,γιατι διαφορετικα δεν βλεπω μελλον.πουλαμε οτι μας δινει πορους ,πως αν δεν βγαζουμε θα ορθοπωδησουμε;καθε μερα βλεπω και ακουω και κατι καινουριο που μας ριχνει πιο βαθια στον πατο της αβυσου.πρεπει να καταλαβουμε ολοι οτι αν δεν γινει κατι τωρα τιποτα μετα δεν μας σωζει.δυστυχως εγω αυτη την γνωμη εχω και προσπαθω να μην το σκεφτομαι ουτε για μενα ουτε για τα παιδια,συνεχεια.το μελλον μας ειναι ζοφυρο και μαυρο.δυστυχως οι ανθρωποι που πολεμησαν και εδωσαν αιμα για αυτη την χωρα και τα ιδανικα της θα τριζουν τα κοκκαλα τους απο την σαπιλα και το χαλι που βλεπουν και θα αναρωτιουντε.αραγε για ποιο λογο γιναν τοσες θυσιες;.και παλια υπηρχαν προδοτες και πουλημενοι,αλλα αυτο που εγινε τα τελευταια 30 χρονια ειναι ανευ προυγουμενου.λυπαμαι για την πατριδα μου,λυπαμαι για τα παιδια μας και για μας.αυτος ο μηνας να μην πω αυτος ο χρονος που ερχετε θα καθορισει το μελλον μας.εγω σαν ελληνας πολιτης αντιδρω με οποιο τροπο μπορω,αλλα μονο συντονισμενα και ολοι μαζι οι ελληνες,χωρις κατηγορειες χωρις κομματα,ολοι μαζι μια γροθια και μια ψυχη,ισως κανουμε κατι.οχι να σκεφτομαστε το κοψιμο του μεροκαμματου και αφηνουμε τους λιγους.ξερω πως ειναι δυσκολο και κατανοητο,αλλα σημερα ειναι το ενα μεροκαμματο,αυριο δεν θα υπαρχει κανενα.αρα ποτε πρεπει να αντιδρασουμε;φιλοι μου δεν ζηταω να συμφωνησετε μαζι μου,αυτη ειναι μια προσωπικη γνωμη,αλλα για μενα ετσι εχει η κατασταση,ειναι δικοπο μαχαιρι και πρεπει να το καταλαβουμε.και δυστυχως να το κανουμε μονοι μας γιατι απο τους διανοουμενους εκτος απειροελαχιστων εξαιρεσεων και των πολιτικων δεν βλεπω φως.σας κουρασα αλλα λυπαμαι,δεν ειχα σκοπο να μιλησω αλλα το αδερφακι μου μου εβγαλε τα εσωψυχα μου.μπορει να το ριχνω στην τρελη αλλα δεν σημαινει οτι δεν προβληματιζομαι ή δεν βλεπω.φιλακια σε ολους καλη συνεχεια
τα μισα μηνυματα τωρα τα ειδα,αλλα ετσι και αλλιως αυτο που ειχα να πω το ειπα,σας φιλω καλο απογευμα σε ολους σας ,βοηθεια μας και παλι,γιατι η πιστη στο καθετι ειναι αυτη που μας δινει δυναμη.καλησπερα φιλαρακια!!!!!!!!!!!!!
φιλοι μου τι κανετε; αποτι βλεπω ησυχια,εξω παρολο οτι ειναι βραδυ η ζεστη με την υγρασια καλα κρατει.σας βαζω κατι που ειδα και μου αρεσε πολυ
ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η ζωή είναι σαν ένα ταξίδι με το τρένο. Επιβιβάζεσαι συχνά και αποβιβάζεσαι, υπάρχουν ατυχήματα, σε μερικές στάσεις ευχάριστες εκπλήξεις και βαθιά λύπη σε άλλες. Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο, συναντάμε ανθρώπους, για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού: τους γονείς μας. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Αποβιβάζονται σε κάποια στάση και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη, τη στοργή, τη φιλία και τη συντροφιά τους. Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα άτομα, που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας. Είναι τα αδέρφια μας… οι φίλοι μας κι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αγαπάμε. Μερικά από τα άτομα που επιβιβάζονται, βλέπουν το ταξίδι σαν ένα μικρό περίπατο. Άλλοι βρίσκουν μόνο λύπη στο ταξίδι τους. Υπάρχουν πάλι άλλοι στο τρένο, που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να βοηθήσουν αυτούς που τους χρειάζονται. Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα. Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί.. Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες, που αγαπάμε περισσότερο, κάθονται σε κάποιο άλλο βαγόνι και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι του ταξιδιού. Αυτονόητα απέχουμε, και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τους ψάξουμε και να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι. Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους, γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη.. Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι: γεμάτο προκλήσεις, όνειρα, φαντασία, ελπίδες και αποχαιρετισμούς… ….αλλά χωρίς επιστροφή. Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με τους συνταξιδιώτες μας και να ψάξουμε το καλύτερο στοιχείο στον καθένα από αυτούς. Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας. Ακόμη κι εμείς μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση και κάποιος να υπάρχει που θα μας καταλάβει. Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά, όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας, ούτε καν για εκείνον που κάθεται ακριβώς δίπλα μας. Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ όταν κατέβω για πάντα από το τρένο….. Ναι, αυτό πιστεύω. Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα είναι οδυνηρός. Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου. Αλλά έχω την ελπίδα, πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό κι έχω την αίσθηση ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση.. Αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, είναι η σκέψη, ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες. Φίλοι μου, ας προσέξουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο. Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση πίσω μας, η οποία να αφήσει νοσταλγία και όμορφες αναμνήσεις σʼ αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι.
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση. “Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;”
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε. “Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σʼ αυτό το παιδί.”
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ. Ο Shay με ρώτησε, “μπαμπά, νομίζεις ότι θα μʼ αφήσουν να παίξω μαζί τους;”
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους. Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, “χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους. Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο. Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους. Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές. Σʼ αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση. Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε. Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του. Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, “Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε…”
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει…
Η εξέδρα συνέχισε τότε, “Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε..”
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα. Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του. Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, “Shay, Shay, Shay!!!”
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του “απο δώ, απο δώ Shay..” Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας “Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα..” Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σʼ αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο “ήρωας” που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων. Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή: Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς; ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Η Πραγματική Φιλία απο Paulo Coelho
Ένας άντρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε έναν δρόμο. Και καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρεις στάχτη. Όμως ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δυο του ζώα (κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούρια τους κατάσταση…) Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κι αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μία πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης μας κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο: - Καλημέρα.
- Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας. - Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος; - Αυτός είναι ο παράδεισος. - Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε! - Μπορείτε κύριε να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε. Και ο φύλακας του έδειξε την πηγή. - Ναι, μα το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης… - Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα. Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ, αλλά δεν σκεφτόταν να πιει μόνο αυτός. Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του. Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις, έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε έναν χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα… Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άντρας, και είχε το κεφάλι σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν. - Καλημέρα, είπε ο διαβάτης. Ο άντρας έγνεψε σε απάντηση με το κεφάλι του. - Διψάμε πολύ, το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ. - Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια, είπε ο άντρας, δείχνοντας το μέρος. - Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε. Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άντρα. - Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος. - Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος;, ρώτησε ο άντρας. - ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ. - Ο Παράδεισος; Μα, ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μου είπε ότι εκείνο ήταν ο Παράδεισος! - Εκείνο δεν ήταν ο Παράδεισος. Ήταν η Κόλαση, απάντησε ο φύλακας.Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος. - Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας! Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης. - Σε καμία περίπτωση!, αντέτεινε ο άντρας. Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους!
Ηθικά διδάγματα: - Ποτέ να μην εγκαταλείπεις τους πραγματικούς σου Φίλους, ακόμη κι αν αυτό σου προκαλεί δυσκολίες. - Εάν αυτοί σου προσφέρουν την αγάπη τους και τη συντροφιά τους έχεις ένα χρέος: Να μην τους εγκαταλείψεις ποτέ. - Το να κάνεις ένα Φίλο είναι Ευλογία, το να έχεις ένα Φίλο είναι Δώρο, το να κρατήσεις ένα Φίλο είναι Αρετή,το να είναι κάποιος Φίλος σου είναι Τιμή!
Θέλω ν' ανεβείς στο τρένο της ζωής μου σου' χω κρατήσει μια θέση από καιρό σε περιμένω σαν ανάσα της ψυχής μου να' σαι για πάντα στο δικό μου το πλευρό
Νιώθω να σ' αγαπώ σαν να' σαι είδα και ζω με την ελπίδα να ταξιδεύσουμε μαζί σ' ένα ταξίδι μαγεμένο σ' ένα ταξίδι ονειρεμένο με την αγάπη μου να ζει
Πόσο λαχταρώ να δω το πρόσωπο σου χρόνια κοιτώ μιαν άδεια θέση και πονώ σα φυλαχτό να κρεμαστώ απ' το λαιμό σου έλα και κάνε το όνειρο μου αληθινό
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΑΥΡΙΟ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΛΕΤ Ο ΧΑΡΑ.. ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ...ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ...ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ!!! ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΝΑ ΣΥΝΟΜΩΤΗΣΕΙ... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
ΣΠΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΑΣ ΦΕΡΝΩ ΝΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΕΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΟΛΑ ΟΚ ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΩ ΕΓΩ ΜΗ ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΚΑΛΑΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΕΔΩ ΦΙΛΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ? ΕΜΕΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΑΡΑ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΝΤΑΛΙΚΑΣ? ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ ΝΑ ΧΟΡΕΥΩ ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΥΡΟ ΓΙΓΑ. ΧΟΡΕΥΩ ΓΙΑ ΠΑΡΤΙ ΜΟΥ. ΕΓΩ Ο ΕΝΑΣ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ο Β.ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΑΝΤΡΑ ΕΞΩ ΚΑΡΔΙΑ. ΘΑ ΛΕΓΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΤΕΤΟΙΟΥΝ ΑΝΤΡΑ ΤΕΤΟΙΟΥΝ ΑΝΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΩ ΜΑΙΚΛ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΩ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ.ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΩ ΚΙ ΑΣ ΟΔΗΓΑΩ ΚΑΙ ΚΟΡΝΕΡΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΡΙΝ ΕΙΧΑ ΚΕΦΙΑ. ΧΑΙΡΕΤΙΣΑ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ. ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ ΦΙΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΑΝ ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕ. ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕ. ΓΕΙΑ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ????????? ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΤΡΩΩ ΜΑΤΖΟΥΝΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΓΚΕΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ? ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΣΑΣ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ? ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ? ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ? ΞΕΛΑΡΥΓΚΙΑΣΤΗΚΑ ΑΝΤΕ ΠΟΙΟΣ? ΑΝΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΓΩ Ο ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ο ΠΑΙΔΑΡΑΣ Ο ΑΦΘΑΣΤΟΣ Ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΠΟΙΟΣ? ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ ΛΕΤΕ? Ο Β Ο ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ Ο Β ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΠΑΡΝΤΟΝ? ΓΙΕΣ Ο Β ΧΙΧΙΧΙΧΙΙΧΙΧ ΝΑΙ Ο Β
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕ ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Η ΦΕΤΑ ΜΕ ΨΩΜΙ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΕΔΩ ΕΝΑΝ ΤΥΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΑΝ ΒΑΛΕΙΣ ΑΛΛΗ ΔΕΚΑ ΚΙΛΑ ΠΕΡΙΠΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΕΛΤΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΜΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΣΗΚΩΣΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΡΝΑΩ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΤΟΥΣΕΣ ΜΟΥ. ΩΧ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ. ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ. Ο Β ΕΙΜΑΙ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Ο ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΦΕΤΑ ΜΕ ΨΩΜΙ
POY NA SAS TA LEV TI EPAUA STH MHLO AFHSTE HTAN MIA XONTRH KAI EPAIZE ME TA KYMATA KAI ME BLEFARIZE KI EGV THS SOYFRVNA TH MYTH KI ETRVGA PAGVTO. DEITE BINTEO MOY TH UYMIZEI IDIA EINAI BOHUEIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα όπως τα λέτε είναι. Πόλεμος είναι αυτό που ζούμε. Και παραλογισμός. Παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί μειώνονται και όσο για το μέγεθος και τα είδη των φόρων... Τι να πει κανείς; Υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας. ΕΛΕΟΣ!!! Ε.Κ. μου, δεν τα ήξερα όλα αυτά για την Παναγία την Τσαμπίκα. Για την ακρίβεια δεν είχα ακούσει καν γι' αυτή. Τι ωραία που μας τα έβαλες. Απίστευτη η ιστορία της. Π μου, τι υπέροχο κομμάτι και αυτό που μας έβαλες απόψε για καληνύχτα. Υπέροχο, εκφραστικά παιγμένο, βγάζει πολύ όμορφα συναισθήματα. Επίσης, πολύ ωραίο και τρυφερό το τραγούδι "Το τρένο της ζωής" που μας έβαλε η Χαρά και με μια γλυκιά κοριτσίστικη φωνή να το τραγουδάει. Το κείμενο με το τρένο της ζωής επίσης μου άρεσε πάρα πολύ. Χαρά μου, όσον αφορά τη Βερόνικα, έχω την αίσθηση ότι ο συγγραφέας εστιάζει όχι τόσο στο αν και κατά πόσο οι γονείς της την αγαπούσαν αληθινά, αλλά κυρίως στο πώς ζούσε εκείνη τη ζωή της, χωρίς να τολμάει να αγωνιστεί για τα πραγματικά όνειρά της, φοβούμενη ότι θα χάσει την αγάπη τους. Τώρα, όσον αφορά τη Ζέντκα, έχει ήδη καταλάβει ότι όλο αυτά τα μήπως σχετικά με κείνο τον άντρα ήταν ανοησίες. Ανοησίες με την έννοια ότι στην πραγματικότητα πλέον δεν την ένοιαζε. Προφανώς, κάτι άλλο την ενοχλούσε. Β, χαίρομαι πολύ που γύρισες με τόσο ανεβασμένη διάθεση. Μας την ανεβάζεις κι εμάς κάθε φορά με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Φέτα!!! Αυτά είναι! Πάντως, πέρα απ'την πλάκα, τρελαίνομαι κι εγώ για φέτα. Όταν είναι ποιοτική είναι τόσο νόστιμη και τρώγεται και σε διάφορους συνδυασμούς, όπως λέει και το song! Χαχα! Μια απορία έχω όμως. Πώς γίνεται να έχεις σηκώσει ψηλά το καρπούζι και να το γυρνάς ταυτόχρονα με τις πατούσες σου; Ή το έχεις σηκώσει με τα πόδια σου; Κάνεις και τέτοια ακροβατικά; Θα τρελαθώ. Χιχι, πλάκα κάνω. Τ.
ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΛΕΙΔΟΘΗΚΗ, σκεφτόταν ο δόκτωρ Ιγκόρ, καθώς άνοιγε την πόρτα του μικρού ιατρείου του στο ίδρυμα της «Βιλέτ». Η παλιά είχε αρχίσει να διαλύεται και η μικρή ασπιδούλα που τη στόλιζε του είχε μόλις πέσει στο πάτωμα. Ο δόκτωρ Ιγκόρ έσκυψε και την έπιασε. Τι να έκανε τη μικρή ασπίδα που είχε πάνω το θυρεό της Λιουμπλιάνας; Καλύτερα να την πετούσε. Όμως μπορούσε να δώσει να την επιδιορθώσουν και να βάλουν καινούρια δερμάτινη λαβή - ή μπορούσε να τη δώσει στον εγγονό του να παίζει. Και οι δύο λύσεις του φάνηκαν ανόητες: μια καινούρια κλειδοθήκη θα κόστιζε πολύ φτηνά και ο εγγονός του δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον για ασπίδες - περνούσε όλο τον καιρό του βλέποντας τηλεόραση ή διασκεδάζοντας με ηλεκτρονικά παιχνίδια εισαγόμενα απ' την Ιταλία. Πάντως δεν την πέταξε- την έβαλε στην τσέπη, για να αποφασίσει αργότερα τι θα την κάνει. Γι' αυτό ήταν διευθυντής ψυχιατρείου και όχι ασθενής: επειδή σκεφτόταν πολύ πριν κάνει οτιδήποτε. Άναψε το φως - ξημέρωνε κάθε μέρα και πιο αργά όσο προχωρούσε ο χειμώνας. Η έλλειψη του φωτός, καθώς επίσης οι μετακομίσεις και τα διαζύγια ήταν οι κυριότερες αιτίες για την αύξηση των περιπτώσεων κατάθλιψης. Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήθελε πολύ να έρθει σύντομα η άνοιξη, που θα έλυνε τα μισά προβλήματά του.
Κοίταξε το πρόγραμμα της μέρας. Έπρεπε να εξετάσει τη λήψη ορισμένων μέτρων για να μην πεθάνει της πείνας ο Έντουαρντ, η σχιζοφρένειά του τον έκανε απρόβλεπτο - τώρα πια δεν έτρωγε καθόλου. Ο δόκτωρ Ιγκόρ είχε δώσει εντολή για χορήγηση τροφής ενδοφλεβίως, η οποία όμως δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πάντα· ο Έντουαρντ ήταν είκοσι οχτώ χρόνων, γερός άντρας, αλλά ακόμη και με τον ορό θα εξασθενούσε και θα κατέληγε σκελετός. Ποια θα ήταν η αντίδραση του πατέρα του Έντουαρντ, ενός από τους πιο γνωστούς πρέσβεις της νεαρής σλοβένικης δημοκρατίας και από τους αρχιτέκτονες των λεπτών διαπραγματεύσεων με τη Γιουγκοσλαβία στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα; Άλλωστε αυτός ο άνθρωπος είχε δουλέψει χρόνια για το Βελιγράδι, είχε καταφέρει να γλιτώσει από τους συκοφάντες -που τον κατηγορούσαν ότι είχε υπηρετήσει τον εχθρό- και παρέμενε στο διπλωματικό σώμα - μόνο που τώρα αντιπροσώπευε μια άλλη χώρα. Ήταν άνθρωπος με εξουσία και επιρροή και προκαλούσε σ' όλους το φόβο. Αυτό απασχόλησε για λίγο το δόκτορα Ιγκόρ –όπως πριν τον είχε απασχολήσει η ασπίδα της κλειδοθήκης-, αλλά αμέσως απομάκρυνε τη σκέψη απ' το μυαλό του: για τον πρέσβη ήταν αδιάφορη η εμφάνιση του γιου του- δε σκόπευε να τον παρουσιάσει σε επίσημες εκδηλώσεις, ούτε να τον πάρει συνοδό στα διάφορα μέρη του κόσμου όπου πήγαινε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Ο Έντουαρντ ήταν στη «Βιλέτ» - και θα έμενε εκεί για πάντα ή για όσο ο πατέρας του συνέχιζε να παίρνει τον τεράστιο μισθό του. Ο δόκτωρ Ιγκόρ αποφάσισε να διακόψει τη χορήγηση τροφής ενδοφλεβίως αφήνοντας τον Έντουαρντ να αδυνατίσει ακόμη λίγο, μέχρι να αποκτήσει από μόνος του την επιθυμία να φάει. Αν η κατάσταση χειροτέρευε, θα έκανε μια έκθεση και θα μεταβίβαζε την ευθύνη στο διοικητικό συμβούλιο των γιατρών της «Βιλέτ». «Αν δε θέλεις να έχεις δυσκολίες, πάντα να μοιράζεις την ευθύνη», τον είχε διδάξει ο πατέρας του, επίσης γιατρός, με πολλούς θανάτους να βαραίνουν στη συνείδηση του αλλά χωρίς προβλήματα με τις Αρχές. Αφού συνέταξε τη διακοπή της φαρμακευτικής θεραπείας του Έντουαρντ, ο δόκτωρ Ιγκόρ πέρασε στην επόμενη περίπτωση: η έκθεση ανέφερε ότι είχε τελειώσει η περίοδος θεραπείας της ασθενούς Ζέντκα Μέντελ, η οποία και μπορούσε να πάρει εξιτήριο. Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήθελε να το επιβεβαιώσει προσωπικά- άλλωστε τίποτα δεν ήταν χειρότερο για ένα γιατρό απ' το να δέχεται διαμαρτυρίες εκ μέρους της οικογένειας των ασθενών που περνούσαν απ' τη «Βιλέτ». Και αυτό συνέβαινε σχεδόν πάντα - μετά από μια περίοδο σε νοσοκομείο για ψυχικά αρρώστους, σπάνια ο ασθενής κατάφερνε να προσαρμοστεί και πάλι στην κανονική ζωή. Δεν έφταιγε το ψυχιατρείο. Ούτε κανένα απ' όλα τα ψυχιατρεία –ένας Θεός ξέρει πόσα- που ήταν διασκορπισμένα ως τις τέσσερις άκρες της Γης και αντιμετώπιζαν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα επαναπροσαρμογής των ασθενών. Έτσι όπως η φυλακή ποτέ δε σωφρονίζει τους φυλακισμένους -μόνο τους μαθαίνει πώς να κάνουν πιο πολλά εγκλήματα-, τα ψυχιατρεία συνήθιζαν τους ασθενείς σ' έναν κόσμο τελείως εξωπραγματικό, όπου όλα ήταν επιτρεπτά και κανείς δε χρειαζόταν να έχει την ευθύνη των πράξεών του. Μία διέξοδος έμενε μόνο: να βρεθεί θεραπεία για την Παραφροσύνη. Και ο δόκτωρ Ιγκόρ ήταν αφοσιωμένος σ' αυτό το σκοπό με όλη την ψυχή του, αναπτύσσοντας μια θέση που θα έφερνε επανάσταση στην ψυχιατρική. Στα άσυλα, οι προσωρινοί ασθενείς που συμβίωναν με τους ανίατους υφίσταντο μια διαδικασία εκφυλισμού της κοινωνικότητας τους που, αφού άρχιζε, ήταν αδύνατο να σταματήσει. Αυτή η Ζέντκα Μέντελ θα κατέληγε πίσω στο νοσοκομείο - αυτή τη φορά με τη θέλησή της, παραπονούμενη για ανύπαρκτες ενοχλήσεις, μόνο και μόνο για να είναι κοντά σε ανθρώπους που φαίνονταν να την κατανοούν περισσότερο απ' ό,τι ο έξω κόσμος. Αν όμως ο δόκτωρ Ιγκόρ ανακάλυπτε πώς να καταπολεμήσει το Βιτριόλι -το δηλητήριο που θεωρούσε υπεύθυνο για την τρέλα- το όνομά του θα γραφόταν στην Ιστορία και η Σλοβενία θα κέρδιζε οριστικά τη θέση της στο χάρτη. Εκείνη τη βδομάδα εμφανίστηκε μια θεόσταλτη ευκαιρία, όταν μια γυναίκα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει· μια ευκαιρία που δε σκόπευε να χάσει για όλο το χρυσάφι του κόσμου.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ έμεινε ικανοποιημένος. Αν και για οικονομικούς λόγους ήταν ακόμη αναγκασμένος να δέχεται θεραπείες -όπως το ινσουλινικό σοκ- τις οποίες είχε καταδικάσει από καιρό η ιατρική -επίσης για οικονομικούς λόγους-, η «Βιλέτ» ανανέωνε την ψυχιατρική θεραπεία. Εκτός απ' το γεγονός ότι είχε στη διάθεσή του χρόνο και μέσα για να ερευνήσει το Βιτριόλι, βασιζόταν και στην υποστήριξη των ιδιοκτητών για να κρατήσει στο άσυλο την ομάδα που αποκαλούσαν «Αδελφότητα». Οι μέτοχοι του ιδρύματος είχαν επιτρέψει να είναι ανεκτός -προσέξτε, όχι να ενθαρρύνεται, αλλά να είναι ανεκτός- εγκλεισμός με διάρκεια μεγαλύτερη απ' ό,τι ήταν απαραίτητο. Το επιχείρημά τους ήταν ότι για ανθρωπιστικούς λόγους έπρεπε να δοθεί στον ασθενή που θεραπεύτηκε πρόσφατα η δυνατότητα επιλογής της καταλληλότερης στιγμής για επανένταξή του στον κόσμο και αυτό επέτρεπε σε ένα μέρος τους να αποφασίζει να μένει στη «Βιλέτ», σαν να επρόκειτο για ξενοδοχείο λουξ ή για λέσχη όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι με κοινά στοιχεία. Έτσι ο δόκτωρ Ιγκόρ κατόρθωνε να κρατάει τρελούς και υγιείς στον ίδιο χώρο και πέτυχε μάλιστα οι δεύτεροι να ασκούν θετική επιρροή στους πρώτους. Για να αποφευχθεί δυσάρεστη τροπή των πραγμάτων -όπου οι τρελοί θα έφταναν να επηρεάσουν αρνητικά όσους είχαν θεραπευτεί-, κάθε μέλος της «Αδελφότητας» έπρεπε να βγαίνει από το ίδρυμα τουλάχιστον μία φορά τη μέρα. Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήξερε ότι οι λόγοι που προφασίζονταν οι μέτοχοι για την παρατεινόμενη παρουσία θεραπευμένων ανθρώπων στο άσυλο -«ανθρωπιστικοί λόγοι», έλεγαν- δεν ήταν παρά μια δικαιολογία. Φοβούνταν μήπως η Λιουμπλιάνα, η μικρή και χαριτωμένη πρωτεύουσα της Σλοβενίας, δεν είχε αρκετούς πλούσιους τρελούς, τόσους που να μπορούν να στηρίξουν όλο αυτό το ακριβό, σύγχρονο οικοδόμημα. Άλλωστε, το σύστημα της δημόσιας υγείας βασιζόταν σε άσυλα πρώτης κατηγορίας, γεγονός που έφερνε τη «Βιλέτ» σε μειονεκτική θέση στην αγορά των ψυχικών νόσων. Όταν οι μέτοχοι μετέτρεψαν τον παλιό στρατώνα σε ψυχιατρείο, είχαν στόχο ανθρώπους που ενδεχομένως θα έπεφταν θύματα του πολέμου με τη Γιουγκοσλαβία. Όμως ο πόλεμος διήρκεσε ελάχιστα. Οι μέτοχοι πόνταραν στο ότι ο πόλεμος θα επαναληφθεί, αλλά αυτό δε συνέβη. Ύστερα, μετά από πρόσφατες έρευνες, ανακάλυψαν ότι οι πόλεμοι προκαλούσαν ψυχικά προβλήματα αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα απ' ό,τι η υπερένταση, η ανία, οι κληρονομικές παθήσεις, η μοναξιά και η απόρριψη. Όταν ένα σύνολο ανθρώπων έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα -όπως σε περίπτωση πολέμου ή υψηλού πληθωρισμού ή επιδημίας-, σημειωνόταν κάποια μικρή αύξηση στον αριθμό των αυτοκτονιών αλλά ταυτόχρονα μεγάλη μείωση στις καταστάσεις κατάθλιψης, παράνοιας και ψυχώσεων. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρούνταν επιστροφή στους συνήθεις δείκτες αφού είχε πλέον ξεπεραστεί το πρόβλημα, αποδεικνύοντας έτσι –όπως το καταλάβαινε ο δόκτωρ Iγκόρ- ότι ο άνθρωπος αφήνεται στην πολυτέλεια της τρέλας μόνο όταν συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Μπροστά του είχε άλλη μια πρόσφατη έρευνα, αυτή τη φορά απ' τον Καναδά, ο οποίος επιλέχθηκε πρόσφατα από μια αμερικανική εφημερίδα ως η χώρα με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο παγκοσμίως. Ο δόκτωρ Ιγκόρ διάβασε:
* Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά έχουν παρουσιάσει κάποιου είδους ψυχική ασθένεια: 40 % των ανθρώπων μεταξύ 15 και 34 χρόνων, 33 % των ανθρώπων μεταξύ 35 και 54 χρόνων, 20 % των ανθρώπων μεταξύ 55 και 64 χρόνων. * Εκτιμάται ότι ένας στους πέντε ανθρώπους πάσχει από κάποιου είδους ψυχική διαταραχή. * Ένας στους οχτώ Καναδούς θα εισαχθεί σε νοσοκομείο λόγω ψυχικών διαταραχών τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Απίθανη αγορά, καλύτερη από εδώ σκέφτηκε. Όσο πιο ευτυχισμένοι έχουν τη δυνατότητα να είναι οι άνθρωποι, τόσο πιo δυστυχισμένοι γίνονται.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ μελέτησε μερικές ακόμη περιπτώσεις, αναλογιζόμενος προσεχτικά ποιες έπρεπε να εξετάσει μαζί με το συμβούλιο του νοσοκομείου και για ποιες μπορούσε να αποφανθεί μόνος του. Όταν τελείωσε, είχε πια ξημερώσει για τα καλά και έσβησε το φως. Στη συνέχεια είπε να μπει ο πρώτος επισκέπτης - η μητέρα της ασθενούς που είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει.
«Είμαι η μητέρα της Βερόνικας. Πώς είναι η κατάσταση της κόρης μου;» Ο δόκτωρ Ιγκόρ σκέφτηκε μήπως έπρεπε να πει την αλήθεια και να τη γλιτώσει από ανώφελες εκπλήξεις - στο κάτω κάτω είχε και μια κόρη με το ίδιο όνομα. Όμως αποφάσισε ότι ήταν καλύτερο να μη μιλήσει. Είπε ψέματα: «Ακόμη δεν ξέρουμε. Χρειαζόμαστε άλλη μια βδομάδα». «Δεν καταλαβαίνω γιατί το έκανε αυτό η Βερόνικα», έλεγε η γυναίκα κλαίγοντας μπροστά του. «Είμαστε καλοί γονείς, προσπαθήσαμε με πολλές θυσίες να της δώσουμε την καλύτερη δυνατή ανατροφή. Αν και είχαμε τα προβλήματά μας ως ζευγάρι, κρατήσαμε ενωμένη την οικογένεια σαν παράδειγμα επιμονής και καρτερίας μπροστά στις αντιξοότητες. Έχει καλή δουλειά, δεν είναι άσχημη, μα παρ' όλα αυτά...» «...μα παρ' όλα αυτά προσπάθησε να αυτοκτονήσει», τη διέκοψε ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Μη σας εκπλήσσει, καλή μου κυρία, έτσι είναι. Οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κατανοήσουν την ευτυχία. Αν θέλετε, μπορώ να σας δείξω τις στατιστικές του Καναδά». «Του Καναδά;» Η γυναίκα τον κοίταξε έκπληκτη. Ο δόκτωρ Ιγκόρ είδε ότι κατάφερε να τραβήξει αλλού την προσοχή της και συνέχισε: «Κοιτάξτε, ήρθατε εδώ όχι για να μάθετε πώς πάει η κόρη σας, αλλά για να δικαιολογηθείτε για το γεγονός ότι αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Πόσων χρόνων είναι;» «Είκοσι τεσσάρων». «Δηλαδή μια γυναίκα ώριμη, που έχει γνωρίσει τη ζωή, ξέρει τι θέλει και μπορεί να κάνει τις επιλογές της. Τι σχέση έχει αυτό με το γάμο σας και με τις θυσίες που κάνατε εσείς και ο σύζυγος σας; Από πότε μένει μόνη;» «Εδώ και έξι χρόνια». «Βλέπετε; Ανεξάρτητη όσο δεν παίρνει. Κι ακόμη, επειδή ένας Αυστριακός γιατρός -ο δόκτωρ Σίγκμουντ Φρόιντ, είμαι σίγουρος ότι τον έχετε ακουστά- έγραψε σχετικά μ' αυτές τις αρρωστημένες σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών, από τότε μέχρι σήμερα όλοι νιώθουν ενοχές για όλα. Οι Ινδιάνοι πιστεύουν ότι το παιδί που έγινε δολοφόνος είναι θύμα της γονικής ανατροφής; Απαντήστε μου». «Δεν έχω την παραμικρή ιδέα», απάντησε η γυναίκα όλο και πιο έκπληκτη απ' όσα έλεγε ο γιατρός. Ίσως τον είχαν κολλήσει οι ασθενείς του. «Θα σας δώσω εγώ την απάντηση», είπε ο δόκτωρ Iγκόρ. «Οι Ινδιάνοι πιστεύουν ότι ο δολοφόνος είναι ένοχος και όχι η κοινωνία, ούτε οι γονείς του ούτε οι πρόγονοί του. Οι Γιαπωνέζοι αυτοκτονούν επειδή το παιδί τους αποφάσισε να πάρει ναρκωτικά και να αρχίσει τους πυροβολισμούς; Η απάντηση είναι και πάλι η ίδια: Όχι! Και μιλάμε για τους Γιαπωνέζους, που, απ' όσο ξέρω, αυτοκτονούν για το παραμικρό. Τις προάλλες μάλιστα διάβασα μια είδηση ότι ένας νέος αυτοκτόνησε επειδή δεν κατάφερνε να περάσει τις εξετάσεις».
«Μήπως μπορώ να μιλήσω με την κόρη μου;» ρώτησε η γυναίκα, που δεν την ενδιέφεραν Γιαπωνέζοι, Ινδιάνοι και Καναδοί. «Σε λίγο, σε λίγο», απάντησε ο δόκτωρ Ιγκόρ, λίγο θυμωμένος με τη διακοπή. «Αλλά πρώτα θέλω να καταλάβετε κάτι: Με εξαίρεση μερικές παθολογικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι τρελαίνονται όταν προσπαθούν να ξεφύγουν απ' την καθημερινότητα. Με καταλάβατε;» «Σας κατάλαβα πολύ καλά», απάντησε η γυναίκα. «Κι αν νομίζετε ότι δε θα είμαι ικανή να τη φροντίσω, μείνετε ήσυχος: ποτέ δεν προσπάθησα να αλλάξω τη ζωή μου». «Χαίρομαι». Ο δόκτωρ Ιγκόρ έδειξε ανακούφιση. «Φανταστήκατε ποτέ έναν κόσμο όπου, για παράδειγμα, δε θα ήμασταν υποχρεωμένοι να επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα της ζωής μας τα ίδια πράγματα; Αν αποφασίζαμε, για παράδειγμα, να τρώμε μόνο την ώρα που θα πεινούσαμε, πώς θα έκαναν το κουμάντο τους οι νοικοκυρές και τα εστιατόρια;» Θα ήταν πιo φυσιολογικό να τρώμε μόνο όταν θα μας ερχόταν πείνα, σκέφτηκε η γυναίκα, χωρίς να πει τίποτα, από φόβο μήπως της απαγορεύσουν να δει τη Βερόνικα. «Θα δημιουργούνταν πολύ μεγάλη σύγχυση», είπε. «Νοικοκυρά είμαι και καταλαβαίνω». «Οπότε έχουμε το πρωινό, το μεσημεριανό, το βραδινό. Πρέπει να ξυπνάμε σε ορισμένη ώρα κάθε μέρα και να αναπαυόμαστε μια φορά τη βδομάδα. Έχουμε τα Χριστούγεννα για να δίνουμε δώρο και το Πάσχα για να περνάμε τρεις μέρες στη λίμνη. Θα σας ευχαριστούσε αν ο άντρας σας, μόνο και μόνο επειδή τον κατέλαβε μια ξαφνική παρόρμηση πάθους, αποφάσιζε να κάνει έρωτα στο σαλόνι;» Τι λέει αυτός ο άνθρωπος; Εγώ ήρθα εδώ να δω την κόρη μου! «Θα στενοχωριόμουν», του απάντησε πολύ προσεχτικά, ελπίζοντας να έδωσε την αναμενόμενη απάντηση. «Πολύ ωραία», κραύγασε ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Το μέρος όπου κάνουμε έρωτα είναι το κρεβάτι. Διαφορετικά δίνουμε το κακό παράδειγμα και διασπείρουμε την αναρχία». «Μπορώ να δω την κόρη μου;» τον διέκοψε η γυναίκα. Ο δόκτωρ Ιγκόρ παραιτήθηκε- τούτη η επαρχιώτισσα δε θα καταλάβαινε ποτέ τι της έλεγε, δεν την ενδιέφερε να συζητήσει για την τρέλα από φιλοσοφική άποψη - ακόμη και αν μάθαινε ότι η κόρη της είχε πετύχει στην απόπειρα αυτοκτονίας της και είχε πέσει σε κώμα. Χτύπησε ένα κουδουνάκι και εμφανίστηκε η γραμματέας του. «Πείτε να φωνάξουν την κοπέλα που προσπάθησε να αυτοκτονήσει», είπε. «Εκείνη με το γράμμα στις εφημερίδες, που έγραφε ότι αυτοκτονούσε για να μάθουν όλοι πού βρίσκεται η Σλοβενία».
«ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗ ΔΩ. Έκοψα πια κάθε δεσμό μου με τον κόσμο». Στάθηκε δύσκολο να το πει εκεί, στην αίθουσα, μπροστά σ' όλο τον κόσμο. Όμως ούτε ο νοσοκόμος είχε φανεί διακριτικός όταν ανακοίνωσε με δυνατή φωνή ότι την περίμενε η μητέρα της - σαν να ήταν κάτι που αφορούσε τους πάντες. Δεν ήθελε να δει τη μητέρα της, επειδή θα υπέφεραν και οι δυο. Ήταν καλύτερα να τη θεωρεί κιόλας πεθαμένη. Η Βερόνικα σιχαινόταν τους αποχαιρετισμούς. Ο άντρας έφυγε προς την κατεύθυνση από την οποία είχε έρθει και εκείνη άρχισε πάλι να αγναντεύει τα βουνά. Ο ήλιος είχε επιστρέψει επιτέλους ύστερα από μια βδομάδα - η Βερόνικα το ήξερε απ' την προηγούμενη νύχτα, γιατί της το είχε πει το φεγγάρι ενώ εκείνη έπαιζε πιάνο. Όχι, αυτό είναι τρέλα. Αρχίζω να χάνω τον έλεγχο. Τα άστρα δε μιλάνε - παρά μόνο σ' εκείνους που αυτοαποκαλούνται αστρολόγοι. Αν το φεγγάρι μίλησε με κάποιον, τότε σίγουρα μίλησε μ' εκείνο το σχιζοφρενή. Δεν πρόλαβε να τελειώσει αυτή τη σκέψη και ένιωσε μια σουβλιά στο στήθος και το ένα χέρι να μουδιάζει. Είδε το ταβάνι να φέρνει βόλτες: η καρδιακή προσβολή! Ένιωσε κάτι σαν ευφορία, λες και ο θάνατος την απελευθέρωνε απ' το φόβο του θανάτου. Σε λίγο όλα θα τελείωναν! Μπορεί να πονούσε λίγο, αλλά τι ήταν πέντε λεπτά αγωνίας μπροστά στην ανταμοιβή της αιώνιας γαλήνης; Η μόνη πράξη της ήταν να κλείσει τα μάτια: της προκαλούσε μεγάλη φρίκη στις ταινίες να βλέπει τους πεθαμένους με ανοιχτά τα μάτια. Όμως η καρδιακή προσβολή τής φαινόταν διαφορετική απ' ό,τι την είχε φανταστεί, καθώς η αναπνοή της άρχισε να δυσκολεύει. Τρομοκρατημένη η Βερόνικα άρχισε να ανακαλύπτει ότι σύντομα θα ζούσε το χειρότερο φόβο της: το θάνατο από ασφυξία. Θα πέθαινε σαν να την έθαβαν ζωντανή ή σαν να βούλιαζε στο βυθό της θάλασσας. Τρέκλισε, έπεσε, ένιωσε ένα δυνατό χτύπημα στο πρόσωπο και έβαλε τα δυνατά της να αναπνεύσει- αλλά αέρας δεν ερχόταν. Το χειρότερο απ' όλα: δεν ερχόταν ο θάνατος. Είχε απόλυτη συνείδηση όσων συνέβαιναν γύρω της, ξεχώριζε χρώματα και σχήματα. Δυσκολευόταν μόνο να ακούσει τι έλεγαν οι άλλοι - οι φωνές και τα επιφωνήματα έμοιαζαν απόμακρα, σαν να έρχονταν από άλλο κόσμο. Με αυτή την εξαίρεση, όλα τα άλλα ήταν πραγματικά, αέρας δεν ερχόταν -απλούστατα, δεν υπάκουε στις εντολές των πνευμόνων και των μυών της- και δεν έχανε τις αισθήσεις της. Ένιωσε ότι κάποιος τη χτυπούσε και τη γυρνούσε ανάσκελα- αλλά είχε χάσει πια τον έλεγχο της κίνησης των ματιών της, τα οποία στριφογύριζαν στέλνοντας εκατοντάδες διαφορετικές εικόνες στον εγκέφαλό της, προσθέτοντας στην αίσθηση του πνιγμού και μια πλήρη οπτική σύγχυση. Σε λίγο και οι εικόνες άρχισαν να γίνονται απόμακρες• και όταν η αγωνία της έφτασε στο ζενίθ, εισέβαλε επιτέλους ο αέρας, κάνοντας έναν τρομερό θόρυβο που τους έκανε όλους μέσα στην αίθουσα να παραλύσουν από φόβο.
Η Βερόνικα άρχισε να αδειάζει τα σωθικά της ασταμάτητα. Αφού πέρασε η στιγμή της παρ' ολίγον τραγωδίας, μερικοί τρελοί άρχισαν να γελάνε με τη σκηνή - και εκείνη ένιωσε ταπεινωμένη, χαμένη και ανίκανη να αντιδράσει. Ένας νοσοκόμος μπήκε τρέχοντας και της έκανε μια ένεση στο χέρι. «Ηρέμησε. Πέρασε τώρα». «Δεν πέθανα!» άρχισε να ουρλιάζει προχωρώντας προς τους άλλους τροφίμους και λερώνοντας το πάτωμα και τα έπιπλα με τον εμετό της. «Παραμένω σ' αυτό το τρελάδικο, αναγκασμένη να συμβιώνω με σας! Ζώντας χίλιους θανάτους κάθε μέρα και κάθε νύχτα – χωρίς κανείς να με λυπάται!» Στράφηκε στο νοσοκόμο, τράβηξε τη σύριγγα απ' το χέρι της και την πέταξε προς τον κήπο. «Κι εσύ τι θέλεις; Γιατί δε μου βάζεις δηλητήριο, αφού ξέρεις ότι είμαι έτσι κι αλλιώς καταδικασμένη; Είσαι αναίσθητος;» Χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της, ξανακάθισε στο πάτωμα και ξέσπασε σε κλάματα, σε γοερούς λυγμούς, ουρλιάζοντας, ενώ μερικοί τρόφιμοι γελούσαν και σχολίαζαν τα λερωμένα ρούχα της. «Δώσ' της ένα ηρεμιστικό!» είπε μια γιατρίνα μπαίνοντας βιαστικά. «Έλεγξε την κατάσταση!» Όμως ο νοσοκόμος είχε παραλύσει. Η γιατρίνα ξαναβγήκε επιστρέφοντας με δύο νοσοκόμους και καινούρια σύριγγα. Οι άντρες άρπαξαν γερά το υστερικό πλάσμα που χτυπιόταν στη μέση της αίθουσας, ενώ η γιατρίνα ενέχυνε και την τελευταία σταγόνα ηρεμιστικού στη φλέβα του λερωμένου χεριού.
Γειά σου καλέ μας φίλε Β με τον ιδιαίτερο ξεχωριστό δικό σου τρόπο πάντα..Η εμφάνισή σου δυναμική και λίγο τρελούτσικη..Εδώ θα σου πω πως χρειάζεται που και που αφού έτσι ξεπερνάς πολλά προβλήματα ..Χάρηκα πολύ που με το γλυκό σου κοριτσάκι όλα καλά. και πως να μην είναι άλλωστε αφού έχει καταλάβει πως είσαι από αυτά τα άτομα που όταν ο άλλος σε έχει δίπλα του η κοντά του δεν μπορεί να πλήξει ποτέ.Δώστης χαιρετίσματα από εμάς και πάντα καλά να είστε.Όσο αφορά το βιντεάκι με τη φέτα σε περιόδους λιτότητας καλέ μου Βδεν κάνουμε λάθη και δεν προκαλούμε με τέτοιο βιντεάκι?Εκτός και το είδες διαφορετικά?Πως?Σαν τρόπο όταν οικονομικά δεν αντέχουμε για αγορά φέτας να βλέπουμε και να ακούμε το βιντεάκι και να νιώθουμε πλήρεις.Αφού θα νομίζουμε πως τρώμε φέτα και αφου ακούγοντας όλα τα συνοδευόμενα θα νιώθουμε το στομαχάκι μας γεμάτο.Μπράβο σου καλέ μας φίλε Β που σκέφτηκες αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο φαγητού και πείνας..Άντε καλή όρεξη και καλή μας χώνεψη..Δεν έχω καταλάβει όμως εαν γύρισες.Όπως και να έχει σε ευχαριστούμε πολύ που μας θυμάσαι,πιστεύω απ'ότι βλέπω πως περάσατε ωραία τις διακοπούλες σας και του χρόνου πάλι να είστε καλά να ξεκουραστήτε πάλι..Σε χαιρετούμε.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Καληνύχτα, Β (τι έγινε, έφυγες ξαφνικά;). Χαίρομαι πάντως που είσαι καλά και χαρούμενος. Καληνύχτα σε όλους τους υπόλοιπους, όνειρα γλυκά, καλό ξημέρωμα και μια όμορφη ημέρα αύριο.
Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ.Θα συμφωνήσω απόλυτα με το παραπάνω σχόλιό σου επί των απόψεών σου για την κρίση,για την Βερόνικα και για τα λόγια που είπες στους καλούς μας φίλους..Έχουν έναν τρόπο μοναδικό όλα σου τα σχόλια,πάντα εστιάζονται στην ουσία και στο νόημα και πάντα μου αρέσουν.Μπράβο σου! Γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις φοβερή ωριμότητα,παιδεία,ήθος ,ευγένεια και γενικά είσαι άψογη σε όλα.. Απόψε είδα σε κόλλησε ο φίλος μας ο Β και είχες κέφια ,αφού παρέθεσες πολλά (χορταστικά)κατεβατούλια..Σε ευχαριστούμε για την αξιόλογη προσφορά σου και φυσικά για τον κόπο σου.Να είσαι καλά!!Χαρούλα σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.. ήταν καταπληκτική αφού οι γείτονές μας σε όλα τους τα τραγούδια έχουν ένα ιδιαίτερο ξεχωριστό δικό τους στυλ,εκτός της φωνής είναι και ο τρόπος που τραγουδούν και η μουσική τους αφού συμπληρώνεται με τα δικά τους παραδοσιακά μουσικά όργανα αναδεικνύοντας έτσι και την κουλτούρα τους σε όλο της το εύρος..Μου άρεσε πολύ!Όσο για την Μεγαλόχαρη της Ρόδου ας δίδει σε όλους μας δύναμη ,υπομονή,κουράγιο,σοφία,υγεία.χαρά...όλα τα καλά!!Πολλά φιλάκια!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΥΠΟΒΟΛΕΑΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ Β ΚΑΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΣΟΥ ΣΤΥΛ.... ΦΕΤΑ ΜΕ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ??? ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΑΣ... ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ... ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ
καλημερααααααααα ολη μερααααα οπως λεει η φιλεναδαααα,καλημερα φιλοι μου καλοι και αγαπημενοι και πληρως οπως βλεπω ανεβασμενοι,φιλε μου Β καλωσηρθες στο παρεακι μας ελειψες λιγουλακι.Αποτι βλεπω ηρθες πληρως ανεβασμενος αυτο δειχνει οτι εισαι φουλ ερωτευμενος και ευτυχισμενος,τι πιο ομορφο και εκπληκτικο,χαιρετισμους και στο κοριτσακι μας ,και του χρονου να ευχηθω καλυτερα!!!!!!!!θα συμφωνησω και με τις δυο φιλεναδιτσες για την φετα και στο φαγωμα,αλλα και στο μονο στην ιδεα,μαλλον μας το εβαλες για το δευτερο για να μας ανεβασεις τοηθικο και οχι μονο που κοντευει να φτασει στο πατο.οσο για τις γυναικες ολοι οι ανθρωποι εχουμε δικαιωματα,αυτο που μετραει ειναι η καρδουλα και οχι το περιτυλιγμα,φυσικα παντα ο πρωτος αποδεκτης ειναι το εξωτερικο,ομως τι να το κανεις το εξω αμα το μεσα ειναι φτωχο και σαπιο.παντος ο φιλος ΜΠΑΜΠΗΣ εγκρινεται γιατι κοιτα μαλλον ψυχικο κοσμο και σιγουρα δεν θα ισχυει μονο για τις γυναικες.και για να ειστε φιλοι ισως και εσυ εξω απο την πλακιτσα ειπαμε εισαι ψυχουλα.Τ μου για την βερονικα λεμε ακριβως το ιδιο,και εγω αυτο λεω οτι δεν πηρε αγαπη αληθινη,και δεν εκανε αυτα που ηθελε για να τα εχει καλα με ολους.η ζετνα παλι το αντιθετο ζουσε στο ψεμμα της και δεν εκτιμησε την αγαπη που της δοθηκε.παντος το συμπερασμα μας ειναι το ιδιο.τωρα τα καινουρια δεν προλαβα να τα διαβασω θα το κανω αργοτερα οταν καποια στιγμη θα εχω ησυχια,οσο για το τραγουδακι με την πιτσιρικα μου αρεσε και ηθελα να το μοιραστω μαζι σας.Π ομορφα και χαλαρωτικα το κομματι της καληνυχτας και αυτη η φυση μαγευτικη.σε ολους ευχομαι μια καλη αρχη για σημερα και καλη δουλιτσα
http://www.youtube.com/watch?v=58WrDIPR5m8&feature=related Ταξίδι έγινα για σένα μεσα στον κόσμο σου να μπω πλανήτες φώτισα μαζί σου βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ....
"Αγάπη ατελείωτη, το κάθε μου γιατί στα χρόνια μου να κρύβεσαι και να σε βρίσκω εκεί Σε φέρνω μες στην σκέψη μου στο νου μου όλο το χθες μία αίσθηση αξέχαστη οι δικές μας οι στιγμές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Τα χρώματα στο βλέμμα σου αλλάζουν σα το φως Μα ίδιος μένει πάντοτε ο έρωτας αυτός Ξυπνάνε στις οθόνες μου σκηνές κι αναπνοές αλήθειες που χαράξανε καινούργιες διαδρομές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό"
kαλημερα Π καλημερα φιλοι μου,σε οσους δεν εχει ερθει ο καινουριος φορος της εφοριας σιγουρα θα ειναι καλημερα,σε οσους ξυπνησαν με το πακετακι στην πορτα τους καλη δυναμη τους ευχομαι,καλο κουραγιο,δεν ξερω τι να πω αλλο εχω μεινει αναυδη με αυτα που βλεπω ακουω και βιωνω.δεν εχω διαθεση να πω τιποτα αλλο,μονο να ντρεπονται
http://www.youtube.com/watch?v=Ux-l59te3Pg
Φιλε Β τωρα ουτε ο Μπαμπης δεν με σηκωνει,καλημερα
ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ,ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ....ΜΑ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΟΥΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ.ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ..ΤΙ ΚΑΙΡΟ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΩ ΧΑΡΟΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΚΑΙΡΟΥ ΖΕΣΤΗ? Η ΔΡΟΣΙΑ?..........Π
Γειά σας και ένα Καλό Μεσημέρι να έχετε Όλοι,φίλοι μας καλοί φίλοι αγαπημένοι!Ε.Κ,Χαρούλα,Π,Β,Ελενίτσα,ΡΤ9,Α.Ε,Μαράκι-Ελενάκι,Ανδρέα,Κ2,ΒV,Τ και όλοι εσείς οι υπόλοιποι που είτε γράφετε,είτε κάνετε στάση και αφουγκράζεστε αυτή την όμορφη σελιδούλα..!!Προσπαθήστε όσο γίνεται να παραμερίσετε στην άκρη του μυαλού σας τα οποιαδήποτε τρέχοντα προβλήματά σας,κάντε μια ανάπαυλα το δικαιούσθε άλλωστε και μιας και ο καιρούλης είναι καλός χαρείτε τον και εκμεταλευτείτε το ώστε να έχετε ένα ωραίο ,καλό Σαββατοκύριακο!!Είμαι σίγουρη πως δεν θα χάσετε..Δείτε με θετική σκέψη και αισιοδοξία την όμορφη πλευρά της ζωής,το σπουδαιότερο και σημαντικότερο αυτό Θείο Δώρο και Αγαθό..Πάντα να σκέφτεστε πως αυτό που σας στεναχώρησε η σας λύπησε τώρα ήταν και είναι το ίδιο που χαρήκατε πριν..γι'αυτό συνεχίζετε ..Μην μιζεριάζουμε και αφήνουμε την καθημερινότητα να μας" τρώει".Κάθε ημέρα είναι μοναδική όπως και εμείς γι'αυτό ας μην χάνουμε μπρός από τα μάτια μας τις όμορφες στιγμές και ομορφιές..!!Ας μην περνούν από εμπρός μας και απλώς είμαστε παθητικοί παρατηρητές και θεατές..Ας μην σπαταλάμε αδίκως τον χρόνο μας..Ας ανοίξουμε την Καρδιά μας και τα Φτερά μας,ας διευρύνουμε τους ορίζοντές μας,ας στοχαστούμε τα θετικά πράγματα από τα οποία περιβαλλόμεθα γύρω μας..ας ανοιχθούμε..ας εκφραστούμε..και είμαι σίγουρη πως δεν θα χάσουμε αλλά αντιθέτως..!!Φεύγω τώρα,Φιλάκια Πολλά!Με Αγάπη και Εκτίμηση πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλησπερα διαθεση χαλια, που θα παει αυτη η κατασταση παλευουμε με νυχια και με δοντια αλλα δεν βλεπω να εχει αποτελεσμα, τις ευχες μου για ενα καλο σαββατοκυριακο ελενη
καλησπερα καλη μου φιλοι,ζηταω συγνωμη που χαλασα την διαθεση ολω ,αλλα θελοντας και μη τα πραγματα βαινουν μονα τους προς τα κει.καλη μου ΣΑΜΟΣ με τι καρδια να ζησουμε και με τι φτερα να ανοιχθουμε.ολα ειναι κρεμασμενα σε μια πολυ λεπτη κλωστη,πλεον λυπαμαι για αυτο που θα πω αλλα δεν μας εχει μεινει τιποτα.σημερα μου ηρθε ο φορος αλληλεγγυης οπως λεγετε και οχι μονο σε μενα,ο κοσμος στο σουπερ μαρκετ παραμιλουσε και ελεγε για αυτο και πως θα τα φερουνε βολτα.τα σχολεια ανοιγουν σε τρεις μερες και δεν εχουν ουτε βιβλια και μας φτανουν στο σημειο να τα αγορασουμε,κατι που πιστευω πως ειναι λαθος,οι μισθοι εχουν φτασει στα κατωτερα επιπεδα,οι ακριβεια στα υψη,και οι απολυσεις το ιδιο,και ποσα αλλα.πως λοιπον να εκφραστουμε και να δουμε θετικα.ναι σιγουρα υπαρχει ενα θετικο εχουμε την υγεια μας αλλα και αυτη για ποσο.η μονη λυση ετσι οπως το βλεπω ειναι μια μαζικη αντιδραση οπως ειπα και χτες τουλαχιστον να καταλαβουν οτι εφτασε ο κομπος στο χτενι.δεν ξερω αλλα πολυ φοβαμαι οτι θα ερθουν μερες οχι απλα δυσκολες,ξερεις ποσοι ανθρωποι στην ηλικια των δικων μου που ζησανε τον πολεμο του 40 μου ειπανε οτι ακομα και τοτε ηταν καλυτερα;γιατι τωρα εχουμε οικονομικο πολεμο και ημαστε ζωντανοι νεκροι,εμεις και δυστυχως αυτα τα παιδια.που ειναι το μελλον αυτων;οταν δεν εχουμε εμεις τωρα;δεν λεω προσπαθω και το ριχνω στην τρελιτσα αλλα για ποσο;βεβαια ειναι το μονο που μας κρατα ορθιους και ζωντανους.λυπαμαι που σας ξαναστεναχωρεσα αλλα εδω εχουμε μοιραστει τοσα και κατα καποιο τροπο βρισκουμε μια παρηγορια και ξεφευγουμε.ΕΛΕΝΗ χαθηκες χθες,θα σου βαζω απουσια απο δω και περα να το ξερεις.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ.ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ.ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΦΩΣ. ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΠΟΤΕ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΦΥΓΑΤΕ.ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΜΑΘΑΙΝΑΤΕ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΤΩΝ ΕΣΩ .ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
Πότε έγινε αυτό? Ίσως δέν καταλάβατε?Μάλλον ξέρω ποιά είσθε.Θα θέλατε έναν διάλογο εκτός του βιβίου?Καταλαβαίνω όπως εσείς ότι έτσι κάνουμε κακό. Φιλικά Ε.Π.
καλησπερα σε ολη την ομορφη κισμετοπαρεα,φιλε ανωνυμε το βιβλιαρακι του ΑΝΤΡΕΑ περιμενει την τελικη απαντηση μερα με την μερα,αλλωστε αν διαβασεις πισω σχολια θα δεις την αναφορα του ιδιου του ΑΝΤΡΕΑ,καλησπερα ΙΩΑΝΝΑ δεν εισαι η μονη που βλεπεις κακες ειδησεις,πιστευω πως ολοι το βλεπουμε αλλα δεν μπορουμε να πιστεψουμε πως φτασανε τα πραγματα ως εδω,ευχαριστω για τα καλα σου λογια ως πρρος τον ΑΝΤΡΕΑ,σε μας και για την παρειτσα που μας κρατας,να σαι καλα.σε ολους τους φιλους τους καλους ευχομαι να εχετε ενα ομορφο βραδυ αν και σημερα σας βαρυνα λιγο την καρδουλα.φιλακια πολλα και καληνυχτα,ελπιζω το μηνυματακι να ερθει γιατι μου τα τρωει παλι....ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΚΙΣΜΕΤΟΓΛΥΚΑ!!!!!!!!!
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.ΚΙ ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΙΑ ΕΙΣΤΕ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΑΣ ΑΚΡΙΒΕΣ.ΤΟ ΠΑΡΟΝΟΜΑ ΣΑΣ ΩΜΩΣ? ΣΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΑ?ΚΑΚΟ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΝΑ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΛΛΑ ΠΙΕΖΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ. ΤΟΝ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ.ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΥΡΙΑ Ε.Π.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
Συγνώμη Ιωάννα δέν είχα κακή πρόθεση.Να είσαι πάντα καλά.Εγώ απλά είπα ότι ήταν δύσκολη η έκδοση αυτού ειδικά του βιβλίου.Ξέρω πώς είναι πολύ πιθανόν να γίνει και μου προξενεί εντύπωση. Μεγάλη προσπάθεια.Εγώ το μόνο που είπα είναι ασχέτως το τί θα γίνει με αυτό να συνεχίσει γιατί το έχει.Το παραέχει γιά να λέμε το αληθές. Φιλικά Ε.Π.
Η πρόθεσή μου ήταν φιλότιμη κι άς έδωσα λάθος συμπεράσματα.Ο κάθε άνθρωπος έχει τον τύπο του.Εφόσον με ξέρεις Ιωαννα θα ξέρεις ότι εγώ τα λέω όλα έξω απο τα δόντια.Και θα ξέρεις ότι πάντα έχω δίκιο.Καλή επιτυχία που το αξίζει.Φιλικα Ε.Π.
Εγώ γεννήθηκα για να αιφνιδιάζω.Άστα αυτά λοιπόν Ιωάννα.Το έχουμε κάνει να μήν πώ.Εύχομαι καλή επιτυχία στον άνθρωπο.Άς αποφασίσει μόνος του αγαπητή Ιωάννα.Κι άσε τούς αιφνιδιασμούς. Καληνυχτα. Φιλικα Ε.Π. Εχουμε και δουλειές.
ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΠ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΗΣΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΑ. ΕΣΥ ΕΠΕΜΕΙΝΕΣ.ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΑΠΟ ΕΔΩ.ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΙ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ. ΕΣΥ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ.ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΕΙΠΑ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ. ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
Καληνύχτα καλοί μου φίλοι και καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας. Είμαι αρκετά κουρασμένη και δεν βρήκα ελεύθερο χρόνο να σας γράψω νωρίτερα. Α.Ε.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ? ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Β ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Τ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Π ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΠ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΙΩΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ!!!! ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΜΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΟ ΔΕ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ... ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΓΥΡΩ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΔΡΟΣΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ.... ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΟΥΝ.ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΤΟΝΟΘΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΣΥΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ... ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΑΧΙΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΠΟΥ ΑΝ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΣ ΜΑΣ ΕΒΛΕΠΑΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΩΜΕ ΘΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΣΕ ΠΑΛΑΤΙΑ.... ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΩΝ ΙΣΧΝΩΝ ΑΓΕΛΑΔΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΣ ...ΜΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ...ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.. ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΣΙΒΙΟ ΜΑΣ...Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ ΣΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΤΗΣ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΒΑΛΕ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΚΤΟΥΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΝΑ ΣΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΟ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.... ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ.... ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ...ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ...ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΜΙΑ ΨΥΧΗ... ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΦΙΛΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ... Η ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ....ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ.. ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ... ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ...ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΙΣΩΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΟΜΩΤΗΣΕΙ.....
Γεια σας, φίλοι μου. Καληνύχτα Ε.Κ., που με κάλυψες πλήρως με τα λεγόμενά σου, και για την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο που περνάμε ως χώρα, αλά και σε όλα όσα είπες. Καληνύχτα Α.Ε., καληνύχτα Ιωάννα που χαιρόμαστε πολύ για την απάντησή σου σε σχέση με το βιβλίο του κ. Ανδρέα, καληνύχτα Ε.Π. Γλυκέ μου υποβολέα, καταπληκτική και η χθεσινή σου επιλογή για τα παιδιά και τους γονείς. Μακάρι όλοι οι γονείς να καταλάβαιναν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ιδιοκτησία τους, μακάρι να μην "κρέμονταν" από τα παιδιά τους και να σέβονταν τις επιλογές τους, χωρίς να μιλούν ή να φέρονται απαξιωτικά όταν δε συμφωνούν με κάποιες από αυτές. Γιατί αυτό καταντάει κάτι πολύ άρρωστο, που πολύ μακριά βρίσκεται από την αληθινή, ανιδιοτελή και με ελευθερία αγάπη. Χαρά, πραγματικά υπέροχα τα δύο τραγούδια του Στέφανου Κορκολή, αγαπημένα κομμάτια!!! Β, απόψε τα 'δωσες όλα, έκανες πλήρες πρόγραμμα με το τραγούδια! Λοιπόν, συνεχίζω με τη Βερόνικα. Τ.
ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΊΟ του δόκτορα Ιγκόρ, ξαπλωμένη σ' ένα κάτασπρο κρεβάτι με καινούριο σεντόνι. Ο γιατρός ακροαζόταν την καρδιά της. Προσποιήθηκε ότι κοιμόταν ακόμη, αλλά κάποια αλλαγή πρέπει να συνέβη μέσα στο στήθος της, γιατί στη φωνή του διέκρινε τη βεβαιότητα ότι τον άκουγε. «Ηρέμησε», είπε. «Με τέτοια υγεία μπορείς να ζήσεις και εκατό χρόνια». Η Βερόνικα άνοιξε τα μάτια…………………………………………………..... «Τι είπατε;» «Είπα να ηρεμήσεις». «Όχι. Είπατε ότι μπορώ να ζήσω και εκατό χρόνια», Ο γιατρός προχώρησε μέχρι το γραφείο του. «Είπατε ότι μπορώ να ζήσω και εκατό χρόνια». «Στην ιατρική τίποτα δεν είναι οριστικό», επιχείρησε να καλυφθεί ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Όλα είναι πιθανά». «Πώς είναι η καρδιά μου;» «Τα ίδια». Τότε δε χρειαζόταν τίποτ' άλλο. Οι γιατροί μπροστά σε μια βαριά περίπτωση λένε «θα ζήσεις μέχρι τα εκατό σου χρόνια» ή «δεν είναι τίποτα σοβαρό» ή «έχεις καρδιά και πίεση μικρού παιδιού» ή ακόμη «πρέπει να ξανακάνουμε τις εξετάσεις». Σαν να φοβούνται ότι ο ασθενής θα τους διαλύσει όλο το γραφείο. Η Βερόνικα προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά δεν τα κατάφερε: το δωμάτιο άρχισε να στριφογυρίζει. «Μείνε λίγο ακόμη, ώσπου να νιώσεις καλύτερα. Δε μ' ενοχλείς». Ωραία, σκέφτηκε η Βερόνικα. Αλλά και αν τον ενοχλούσα;
Ως έμπειρος γιατρός, ο δόκτωρ Ιγκόρ έμεινε για κάμποση ώρα σιωπηλός, προσποιούμενος ότι ασχολείται με τα έγγραφα πάνω στο γραφείο του. Όταν βρισκόμαστε απέναντι σε άλλο άνθρωπο και αυτός δε λέει κουβέντα, η κατάσταση γίνεται εκνευριστική και έντονα ανυπόφορη. Ο δόκτωρ Ιγκόρ έλπιζε ότι η κοπέλα θα άρχιζε να μιλάει - και ο ίδιος θα μπορούσε να συγκεντρώσει και άλλα στοιχεία για τη διατριβή του σχετικά με την τρέλα και τη μέθοδο θεραπείας που εκείνος ανέπτυσσε. Όμως η Βερόνικα δεν έβγαλε μιλιά. Ίσως έχει φτάσει πια σε βαθμό δηλητηρίασης που ξεπερνάει το Βιτριόλι, σκέφτηκε ο δόκτωρ Ιγκόρ και αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή – που γινόταν εκνευριστική και έντονα ανυπόφορη. «Σου αρέσει να παίζεις πιάνο, έτσι;» είπε προσπαθώντας να πάρει το πιο άνετο ύφος. «Και στους τρελούς αρέσει να ακούνε. Χτες ένας στήθηκε και μ' άκουγε». «Ο Έντουαρντ. Σχολίασε κάτι για κάποιον που του άρεσε πολύ. Ποιος ξέρει, ίσως αρχίσει να τρέφεται και πάλι σαν κανονικός άνθρωπος». «Σχιζοφρενής που του αρέσει η μουσική; Και τη σχολιάζει με άλλους;» «Βέβαια. Και πάω στοίχημα ότι δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αυτή η λέξη». Ο γιατρός, που με τα βαμμένα μαύρα μαλλιά του έμοιαζε περισσότερο με ασθενή, είχε δίκιο. Η Βερόνικα είχε ακούσει τη λέξη πολλές φορές, αλλά δεν είχε ιδέα για το τι σήμαινε. «Θεραπεύεται;» ρώτησε, για να μάθει περισσότερα σχετικά με τους σχιζοφρενείς. «Ελέγχεται. Ακόμη δεν ξέρουμε ακριβώς τι συμβαίνει στον κόσμο της τρέλας- όλα είναι καινούρια και οι διαδικασίες αλλάζουν ανά δεκαετία. Ο σχιζοφρενής είναι άνθρωπος που έχει ήδη απ' τη φύση του την τάση να φεύγει απ' αυτό τον κόσμο, ώσπου ένα συμβάν -σοβαρό ή όχι, ανάλογα με την κάθε περίπτωση- τον οδηγεί στο να δημιουργήσει μια πραγματικότητα μόνο δική του. Η περίπτωσή του μπορεί να εξελιχθεί ως την απόλυτη απόσυρση –που εμείς την ονομάζουμε κατατονία- ή μπορεί να παρουσιάσει βελτίωση που θα επιτρέψει στον ασθενή να εργαστεί και να ζήσει μια ουσιαστικά φυσιολογική ζωή. Αυτό εξαρτάται από ένα και μόνο πράγμα: το περιβάλλον του». «Να δημιουργήσει μια πραγματικότητα μόνο δική του», επανέλαβε η Βερόνικα. «Τι είναι η πραγματικότητα;» «Αυτό που η πλειονότητα πιστεύει ότι είναι. Όχι απαραίτητα το καλύτερο ή το πιο λογικό, αλλά αυτό που ταίριαξε στην επιθυμία του συνόλου. Βλέπετε τι έχω στο στήθος;» «Μια γραβάτα». «Πολύ ωραία. Η απάντησή σας είναι λογική, όπως ταιριάζει σ' έναν πλήρως φυσιολογικό άνθρωπο: μια γραβάτα! »Ένας τρελός όμως θα έλεγε ότι έχω στο στήθος ένα χρωματιστό κομμάτι ύφασμα, γελοίο, άχρηστο, δεμένο με πολύπλοκο τρόπο, που τελικά δυσκολεύει τις κινήσεις της κεφαλής και επιβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια για να εισέλθει ο αέρας στα πνευμόνια. Αν αφαιρεθώ κοντά σε ανεμιστήρα, μπορεί να πεθάνω στραγγαλισμένος απ' αυτό το κομμάτι ύφασμα. »Αν ένας τρελός με ρωτήσει σε τι χρησιμεύει η γραβάτα, θα πρέπει να απαντήσω: "Σε τίποτα απολύτως". Ούτε καν για καλλωπισμό, γιατί τη σήμερον ημέρα έχει μετατραπεί σε σύμβολο δουλείας, εξουσίας, απόμακρης ψυχρότητας. Η μόνη χρησιμότητα της γραβάτας είναι να τη βγάζουμε όταν φτάνουμε στο σπίτι, οπότε έχουμε την αίσθηση ότι απελευθερωνόμαστε από κάτι που δεν ξέρουμε ούτε τι είναι. »Όμως η αίσθηση της ανακούφισης δικαιολογεί την ύπαρξη της γραβάτας; Όχι. Ακόμη κι έτσι, αν ρωτήσω έναν τρελό κι ένα φυσιολογικό άνθρωπο τι είναι αυτό, θα θεωρηθεί υγιής αυτός που θα απαντήσει "γραβάτα". Δεν έχει σημασία ποιος λέει το σωστό, σημασία έχει ποιος έχει δίκιο». «Απ' το οποίο συμπεραίνετε ότι δεν είμαι τρελή, αφού είπα το σωστό όνομα του χρωματιστού υφάσματος».
Όχι, δεν είσαι τρελή, σκέφτηκε ο δόκτωρ Ιγκόρ, που ήταν αυθεντία επί του θέματος, με πολλά διπλώματα κρεμασμένα στον τοίχο του γραφείου του. Η απόπειρα αυτοκαταστροφής ήταν κάτι ανθρώπινο - γνώριζε πολλούς ανθρώπους που την είχαν επιχειρήσει, αλλά πάλι συνέχιζαν να ζουν με εμφάνιση αθώα και φυσιολογική, μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν επιλέξει τη σκανδαλώδη μέθοδο της αυτοκτονίας. Αυτοκτονούσαν λίγο λίγο, δηλητηριαζόμενοι με αυτό που ο δόκτωρ Ιγκόρ αποκαλούσε Βιτριόλι. Το Βιτριόλι ήταν μια τοξική ουσία της οποίας τα συμπτώματα είχε διαπιστώσει στις συζητήσεις του με άντρες και γυναίκες που γνώριζε. Τώρα έγραφε μια σχετική διατριβή, την οποία θα κατέθετε στην Ακαδημία Επιστημών της Σλοβενίας για μελέτη. Ήταν το πιο σημαντικό βήμα στο χώρο της τρέλας, από τότε που ο δόκτωρ Πινέλ έδωσε εντολή να αφαιρέσουν τις αλυσίδες που έδεναν τους ασθενείς, σοκάροντας τον ιατρικό κόσμο με την ιδέα ότι μερικοί απ' αυτούς είχαν δυνατότητα θεραπείας. Όπως και η λίμπιντο -μια χημική αντίδραση υπεύθυνη για την ερωτική επιθυμία, την οποία είχε αναγνωρίσει ο δόκτωρ Φρόιντ, αλλά κανένα εργαστήριο δεν μπόρεσε ποτέ να αναπαραγάγει-, το Βιτριόλι εκκρινόταν από τον οργανισμό ανθρώπων που βρίσκονταν σε κατάσταση φόβου - αν και ακόμη περνούσε απαρατήρητο από τις σύγχρονες εξετάσεις φασματοσκοπίας. Αναγνωριζόταν ωστόσο εύκολα από τη γεύση του, που δεν ήταν ούτε γλυκιά ούτε αλμυρή - αλλά πικρή. Ο δόκτωρ Ιγκόρ -που προέβη στην ανακάλυψη αυτού του θανατηφόρου δηλητηρίου, η οποία, όμως, δεν του είχε ακόμη αναγνωριστεί- του είχε δώσει το όνομα ενός δηλητηρίου που είχαν κατά κόρον χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αυτοκράτορες, βασιλιάδες και ερωτευμένοι κάθε λογής όταν ήθελαν να απομακρύνουν οριστικά κάποιον ενοχλητικό.
Ωραίοι καιροί εκείνοι με τους αυτοκράτορες και τους βασιλιάδες: μια εποχή στην οποία ο κόσμος ζούσε και πέθαινε ρομαντικά. Ο δολοφόνος καλούσε το θύμα για ένα ωραίο γεύμα, ο σερβιτόρος έμπαινε με δύο ωραία κύπελλα, ένα από τα οποία είχε μέσα βιτριόλι μαζί με το ποτό. Πόση συγκίνηση διέγειραν οι κινήσεις του θύματος: έπιανε το κύπελλο, έλεγε μερικά λόγια φιλικά ή εχθρικά, έπινε αυτό που νόμιζε ότι ήταν ένα ακόμη γευστικό ποτό, έριχνε ένα βλέμμα γεμάτο έκπληξη στον αμφιτρύωνα του και έπεφτε κεραυνοβολημένο στο έδαφος! Όμως αυτό το δηλητήριο, σήμερα ακριβό και δυσεύρετο στην αγορά, αντικαταστάθηκε από πιο σίγουρες διαδικασίες εξολόθρευσης – όπως περίστροφα, βακτηρίδια κτλ. Ο δόκτωρ Ιγκόρ, ρομαντικός από τη φύση του, ανέσυρε το σχεδόν ξεχασμένο όνομα για να βαφτίσει την ψυχική ασθένεια που είχε κατορθώσει να διαγνώσει και η ανακάλυψη της οποίας σύντομα θα τρόμαζε τον κόσμο. Ήταν παράξενο που κανείς ποτέ δεν είχε αναφερθεί στο Βιτριόλι ως θανατηφόρα τοξική ουσία, αν και η πλειονότητα των παθόντων αναγνώριζε τη γεύση του και ονόμαζε τη διαδικασία της δηλητηρίασης «Πικρία». Όλα τα όντα είχαν Πικρία στον οργανισμό τους -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό-, έτσι όπως σχεδόν όλοι έχουμε το βακτηρίδιο της φυματίωσης. Όμως οι δύο αρρώστιες εκδηλώνονται μόνο σε περίπτωση εξασθένησης του ασθενούς- στην περίπτωση της Πικρίας, ευνοϊκό έδαφος για την εμφάνιση της ασθένειας παρουσιάζεται όταν δημιουργείται ο φόβος για την αποκαλούμενη «πραγματικότητα». Μερικοί άνθρωποι στην προσπάθεια τους να θέλουν να κατασκευάσουν έναν κόσμο στον οποίο δε θα μπορούσε να διεισδύσει καμιά εξωτερική απειλή, αυξάνουν υπερβολικά τις άμυνες τους προς το άγνωστο -ξένους ανθρώπους, νέα μέρη, διαφορετικές εμπειρίες- και αφήνουν τον εσωτερικό τους κόσμο αφρούρητο. Από κει αρχίζει η Πικρία να προκαλεί ανεπανόρθωτες βλάβες. Ο μεγάλος στόχος της Πικρίας (ο δόκτωρ Ιγκόρ προτιμούσε να την ονομάζει Βιτριόλι) ήταν η θέληση. Οι άνθρωποι που έπεφταν θύματα της αρρώστιας έχαναν σιγά σιγά την όρεξη για οτιδήποτε και μέσα σε λίγα χρόνια δεν μπορούσαν να βγουν απ' τον κόσμο τους, καθώς είχαν ξοδέψει τεράστια αποθέματα ενέργειας κατασκευάζοντας ψηλά τείχη για να μεταπλάσουν την πραγματικότητα κατά την επιθυμία τους. Με το να αποφεύγουν τις εξωτερικές επιθέσεις, είχαν ταυτόχρονα περιορίσει την εσωτερική ανάπτυξη τους. Συνέχιζαν να πηγαίνουν στη δουλειά, να βλέπουν τηλεόραση, να παραπονιούνται για την κυκλοφορία και να κάνουν παιδιά, αλλά όλα αυτά γίνονταν μηχανικά και χωρίς μεγάλη εσωτερική συγκίνηση - γιατί στο κάτω κάτω όλα ήταν υπό έλεγχο. Το μεγάλο πρόβλημα με τη δηλητηρίαση από Πικρία ήταν ότι και τα πάθη -μίσος, έρωτας, απελπισία, ενθουσιασμός, περιέργεια- δεν εκδηλώνονταν πια. Μετά από λίγο καιρό, στους πικραμένους δεν απέμενε καμιά επιθυμία. Δεν είχαν διάθεση ούτε να ζήσουν ούτε να πεθάνουν αυτό ήταν το πρόβλημα.
Γι' αυτό οι πικραμένοι συναρπάζονταν πάντα από ήρωες και τρελούς: δε φοβούνταν ούτε τη ζωή ούτε το θάνατο. Τόσο οι ήρωες όσο και οι τρελοί έδειχναν αδιάφοροι μπροστά στον κίνδυνο και προχωρούσαν εμπρός, αν και όλοι τους έλεγαν να μην το κάνουν. Ο τρελός αυτοκτονούσε, ο ήρωας προσφερόταν μαρτυρική θυσία υπέρ κάποιου ευγενούς σκοπού - αλλά και οι δύο τελικά πέθαιναν και οι πικραμένοι περνούσαν πολλά μερόνυχτα σχολιάζοντας τον παραλογισμό και τη δόξα αυτών των δύο ανθρώπινων τύπων. Ήταν η μόνη στιγμή κατά την οποία ο πικραμένος είχε τη δύναμη να σκαρφαλώσει στο αμυντικό τείχος του και να ρίξει μια ματιά προς τα έξω• αλλά σύντομα τα χέρια και τα πόδια του κουράζονταν και επέστρεφε στην καθημερινότητα του. Ο χρόνια πικραμένος παρατηρούσε την αρρώστια του μόνο μια φορά τη βδομάδα: τα βράδια της Κυριακής. Τότε, καθώς δεν είχε τη δουλειά ή τη ρουτίνα να του μετριάζει τα συμπτώματα, αισθανόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά - η ησυχία σ' αυτές τις βραδιές ήταν φοβερή, η ώρα δεν περνούσε με τίποτα και υπήρχε διάχυτος ένας συνεχής εκνευρισμός. Όμως έφτανε η Δευτέρα και ο πικραμένος ξεχνούσε αμέσως τα συμπτώματα του - αν και βλαστημούσε που δεν είχε ποτέ καιρό για να ξεκουραστεί και διαμαρτυρόταν που περνούσαν τόσο γρήγορα τα Σαββατοκύριακα. Το μοναδικό μεγάλο πλεονέκτημα της αρρώστιας, από κοινωνική άποψη, ήταν ότι είχε γίνει ήδη κανόνας· επομένως ο εγκλεισμός δεν ήταν πλέον απαραίτητος - με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες η δηλητηρίαση ήταν τόσο βαριάς μορφής, ώστε η συμπεριφορά του ασθενούς άρχιζε να επηρεάζει τους άλλους. Όμως η πλειονότητα των πικραμένων μπορούσε να παραμένει ελεύθερη, χωρίς να αποτελεί απειλή για την κοινωνία ή τους άλλους, καθώς -εξαιτίας των ψηλών τειχών που είχαν κατασκευάσει γύρω τους- ήταν τελείως απομονωμένοι από τον κόσμο, αν και έδιναν την εντύπωση ότι συμμετείχαν στα δρώμενα του. Ο δόκτωρ Σίγκμουντ Φρόιντ ανακάλυψε τη λίμπιντο και τη θεραπεία των προβλημάτων με τα οποία σχετίζεται εφευρίσκοντας την ψυχανάλυση. Πέρα απ' την ανακάλυψη ότι υπάρχει το Βιτριόλι, ο δόκτωρ Ιγκόρ έπρεπε να αποδείξει ότι και σ' αυτή την περίπτωση ήταν δυνατή η θεραπεία. Ήθελε να γραφτεί το όνομα του στην ιστορία της ιατρικής - αν και δεν είχε αυταπάτες όσο αφορά στις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε για να επιβάλει τις ιδέες του, καθώς οι «φυσιολογικοί» ήταν ικανοποιημένοι με τη ζωή τους και ποτέ δε θα παραδέχονταν την αρρώστια τους, ενώ οι «άρρωστοι» αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη μιας πελώριας αλυσίδας ασύλων, εργαστηρίων, συνεδρίων και λοιπών. Ξέρω ότι ο κόσμος δε θα αναγνωρίσει τώρα την προσπάθειά μου, έλεγε μέσα του, καμαρώνοντας που δεν τον καταλάβαιναν. Αυτό άλλωστε ήταν το τίμημα που αναγκάζονταν να πληρώνουν οι ιδιοφυΐες.
«Τι πάθατε;» ρώτησε η κοπέλα απέναντι του. «Μοιάζετε σαν να μπήκατε στον κόσμο των ασθενών σας». Ο δόκτωρ Ιγκόρ αγνόησε το θρασύ σχόλιο. «Μπορείς να πηγαίνεις τώρα», της είπε.
Η ΒΕΡΌΝΙΚΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ αν ήταν μέρα ή νύχτα - ο δόκτωρ Ιγκόρ είχε το φως αναμμένο, αλλά έτσι έκανε κάθε πρωί. Εν τω μεταξύ, φτάνοντας στο διάδρομο, είδε το φεγγάρι και αντιλήφθηκε ότι είχε κοιμηθεί πιο πολύ απ' όσο πίστευε. Στο δρόμο για το δωμάτιο πρόσεξε στον τοίχο μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία: ήταν η κεντρική πλατεία της Λιουμπλιάνας, χωρίς το άγαλμα του ποιητή Πρεσέρεν ακόμη, με ζευγάρια που έκαναν περίπατο – μάλλον κάποια Κυριακή. Κοίταξε την ημερομηνία της φωτογραφίας: καλοκαίρι 1910. Καλοκαίρι 1910. Έδειχνε ανθρώπους με παιδιά και εγγόνια, ανθρώπους που είχαν πια πεθάνει, απαθανατισμένους σε μια στιγμή της ζωής τους. Οι γυναίκες ήταν ντυμένες με βαριά φορέματα και οι άντρες φορούσαν όλοι καπέλο, παλτό, γραβάτα (ή χρωματιστό ύφασμα, όπως την έλεγαν οι τρελοί), γκέτες και είχαν ομπρέλα κρεμασμένη στο μπράτσο. Και η ζέστη; Η θερμοκρασία πρέπει να ήταν ίδια με αυτή των τωρινών καλοκαιριών: τριάντα πέντε βαθμοί υπό σκιάν. Αν έφτανε ένας Εγγλέζος με βερμούδα και χωρίς σακάκι -πολύ πιο κατάλληλη αμφίεση για τη ζέστη-, τι θα σκέφτονταν αυτοί οι άνθρωποι; «Τρελός». Είχε καταλάβει πλήρως τι ήθελε να πει ο δόκτωρ Iγκόρ. Έτσι κατανοούσε και το γεγονός ότι απολάμβανε πάντα στη ζωή πολλή αγάπη, στοργή, προστασία, αλλά της έλειπε ένα στοιχείο που θα τα έκανε όλα αυτά ευλογία: έπρεπε να ήταν λίγο πιο τρελή. Οι γονείς της θα συνέχιζαν να την αγαπούν έτσι κι αλλιώς, αλλά εκείνη δεν τολμούσε να πληρώσει το τίμημα του ονείρου της, φοβούμενη μην τους πληγώσει . Αυτό το όνειρο που ήταν βαθιά θαμμένο στις αβύσσους της μνήμης της, μολονότι καμιά φορά ανασάλευε σε κάποια συναυλία ή χάρη σ' έναν ωραίο δίσκο που άκουγε τυχαία. Όμως όποτε το όνειρό της ξυπνούσε, μια αίσθηση τόσο μεγάλης απογοήτευσης καταλάμβανε τη Βερόνικα, ώστε το έβαζε και πάλι σε λήθαργο. Ήξερε από μικρή ποια ήταν η πραγματική κλίση της: να γίνει πιανίστρια! Το είχε καταλάβει από το πρώτο μάθημα, στα δώδεκα χρόνια της. Η καθηγήτρια της αντιλήφθηκε και αυτη το ταλέντο της και την παρότρυνε να γίνει επαγγελματίας. Μα όταν -ευχαριστημένη από τη νίκη της σ' ένα διαγωνισμό- είπε στη μητέρα της ότι θα άφηνε τα πάντα για να αφοσιωθεί μόνο στο πιάνο, εκείνη την κοίταξε με στοργή και απάντησε: «Κανείς δε βγάζει το ψωμί του απ' το πιάνο, αγάπη μου». «Μα εσύ με βάζεις και κάνω μαθήματα!» «Για να αναπτύξεις τα καλλιτεχνικά χαρίσματα σου, μόνο γι' αυτό. Θα το εκτιμά ο σύζυγος σου και θα ξεχωρίζεις στις γιορτές. Ξέχνα την ιστορία με το πιάνο και άντε να σπουδάσεις δικηγόρος. Αυτό είναι το επάγγελμα του μέλλοντος». Η Βερόνικα έκανε αυτό που ζητούσε η μητέρα της, βέβαιη ότι ως μητέρα είχε αρκετή εμπειρία για να ξέρει τι είναι η πραγματικότητα. Η Βερόνικα τελείωσε τις σπουδές, μπήκε στη σχολή, αποφοίτησε με δίπλωμα και υψηλούς βαθμούς - αλλά βρήκε δουλειά μόνο ως βιβλιοθηκάριος. Έπρεπε να είχα φανεί πιο τρελή. Όμως -όπως η πλειονότητα των ανθρώπων-το ανακάλυψε πολύ αργά.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά και από εμάς γλυκιά μας Ιωάννα,ευχάριστη πολύ η παρουσία σου αλλά πολύ ευχάριστη φυσικά και η απάντησή σου προς την φίλη ανώνυμη.Σε Ευχαριστούμε Πολύ για την πρωτοβουλία σου..Γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ, που και απόψε θα πρωτοτυπήσω αφού θα πω για πολλοστή φορά πως συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενά σου όλα στο καταπληκτικό υπέροχο αυτό κατεβατούλι σου..Πάντα ορθές και ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου όπως και οι απόψεις σου... Και θα ξαναπώ πως μπρός στο ύψιστο και υπέρτατο αγαθό της υγείας δεν χωράει τίποτα άλλο..Όταν έχουμε την υγειά μας όλα γίνονται και επιλύονται..Έχουμε δύναμη,θέληση,κουράγιο,λογική,αισιοδοξία,πίστη,ελπίδα και μπορούμε έτσι να βρούμε τρόπους,δρόμους,διεξόδους λύσεις ούτως ώστε να μας οδηγήσουν στην επίλυση των οιοσδήποτε προβλημάτων μας.Με προσοχή,σωστές κινήσεις και θετικές σκέψεις όλα σιγά-σιγά μπορούν να ξεπεραστούν.Διαφορετικά αν αφεθούμε στην μεμψιμοιρία και την ηττοπάθεια τότε όντως θα είμαστε όχι για κλάματα αλλά πολύ χειρότερα..Μην βαραίνουμε περισσότερο την ψυχή μας και την ζωή μας?Όσο γίνεται ας βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο..Για πολλούς πέραν του οικονομικού και της ανασφάλειας υπάρχουν πολλά χειρότερα προβλήματα που δεν τα φαντάζεται ο νούς μας.Και για αυτούς τους ανθρώπους αυτό φαντάζει σχεδόν μηδαμινό ,αδιάφορο,ασήμαντο και ας βρίσκοντε και αυτοί στο ίδιο αδιέξοδο?.Γειά σου γλυκιά μας Ελενίτσα ,που δεν πέρασες σήμερα απαρατήρητη..Γειά σου αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Α.Ε,που οι δουλίτσες δεν τελειώνουν ποτέ και οι ημέρες πάνε,έρχονται και φεύγουν γι'αυτό μην μας παρακουράζεσαι.Γειά σου καλέ μας φίλε Β που απ'ότι μου φαίνεται θα σε στέλνουμε συχνά για διακοπούλες αφού συντελούν στο μέγιστο βαθμό του μουσικού σου ρεπερτορίου και της όμορφης ψυχαγωγίας μας.Γειά σου αγαπημένη μας φιλενα δίτσα Π,στο καλό να πας ..,ωραία να περάσεις και με το καλό να μας έρθεις.Η παρουσία σου σημαντική ,απαραίτητη..Γειά σου Ε.Π.Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,ευτυχώς σήμερα σε είδα,,χιχι!Θα σε απολαύσω σε λίγο μιας και οι οποιεσδήποτε συνήθειες δεν κόβονται..Γειά σου καλή μας Χαρούλα που αφού με ψυχοπλάκωσες σήμερα και εσύ περισσότερο ,μιας και ήμουν από μόνη μου για να συνέλθω όντως θα πάρω το αντίδοτό μου που δεν είναι τίποτα άλλο από τα Φοντάν και δει σοκολατοειδή.Γιατί όπως προανέφερα οι κακιές συνήθειες δεν κόβονται με τίποτα όσο και να το θέλουμε και να το προσπαθούμε.Αν και θα σας πω,πως αν κόψουμε και αυτές αφού είναι προς ευχαρίστησή μας τότε δεν μας μένει τίποτα άλλο από το να φουντάρουμε..Έκφραση που την λέω πάντα εδώ..Γειά σου γλυκιά μου φιλεναδίτσα Β.V,δεν σε ξεχνώ ποτέ.?Γειά σου Ελενίτσα από Βόλο,γειά σου Σ,γειά σου Καρδουλίτσα,γειά σου ΡΤ9,Κ2,Ζετάκι,Ναταλάκι,Μαίρη,Βιβή,Γραμ/τέα,Ανδρέα,Σ.Α,Τάκη,Γ,Μ,Μαράκι -Ελενάκι και σε όλους τους υπολοίπους καλούς μας φίλους..!Ας είμαστε όλοι καλά και έχει ο Θεός?Και μην τρέξετε να μου πείτε πως ο καλός Θεούλης έχει αλλά εμείς δεν έχουμε γιατί θα σας μαλώσω γλυκά..!Έχουμε την υγειά μας,αυτό ζητάμε και αυτό επιθυμούμε όλοι?Ε, και όλα τα άλλα έπονται..!!Σας Κισμετοφιλούμε γλυκά εσάς και όλο τον κόσμο!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα να έχετε Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!!ΟΙ ΣΑΝΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Από Καρδιάς..!!ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ..!!!!!!!
…} «Θεωρούμε το «εγώ» μας σαν κάτι ουσιαστικό, τον εαυτό που κατασκευάσαμε. Θα σας πω όμως μια αλήθεια, δεν τον κατασκευάσατε εσείςαυτό τον εαυτό. Άλλοι τον έφτιαξαν. Οι άλλοι σας είπαν ποιος πρέπει να είστε και ποιος όχι, πώς πρέπει να κινείστε, να μυρίζετε και να κάνετε τα περισσότερα πράγματα που κάνετε. […] Βγες από τον εαυτό σου και άφησέ τον εκεί. […] Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπουν μέσα σου τα νέα μηνύματα. Ο εαυτός κατασκευάζει τεράστια τείχη γύρω του για «αυτο»προστασία. Αυτά τα τείχη τα ονομάζει πραγματικότητα. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει μ’ αυτό που ο περιτειχισμένος εαυτός θεωρεί πραγματικό, δεν αφήνεται να περάσει από το τείχος έτσι, όταν πια φτάνει μέσα η νέα αντίληψη, έχει γίνει αυτό που ήθελε από την αρχή. Έτσι οι περισσότεροι από μας περνάμε τη ζωή μας βλέποντας μόνον ότι θέλουμε να δούμε, ακούγοντας μόνον ότι θέλουμε να ακούσουμε, μυρίζοντας ότι θέλουμε να μυρίσουμε, ενώ όλα τα υπόλοιπα παραμένουν απολύτως αόρατα. Όλα τα πράγματα βρίσκονται εδώ. Για να δούμε, το μόνο που χρειάζεται είναι να τα αφήσουμε να μπουν, να τα αγγίξουμε, να τα γευτούμε, να τα δαγκώσουμε, να τα αγκαλιάσουμε (το πιο ευχάριστο), να τα ζήσουμε όπως είναι –όχι όπως είμαστε εμείς».
{…}Πώς αντέχεις να πεθάνεις χωρίς να γίνεις όλα όσα είσαι; Αυτό θα το πετύχεις, αν αποφασίσεις να το κάνεις. Είναι τόσο εύκολο. Έτσι γίνονται οι αλλαγές και η αλλαγή είναι πάντα δυνατή. Δεν αντέχω ν’ ακούω κουβέντες όπως: «Το γέρικο σκυλί δε μαθαίνει καινούργια κόλπα». Έχω διδάξει πολλά καινούργια κόλπα σε γέρικα σκυλιά. Μπορείς όμως να διαλέξεις. Η ζωή είναι επιλογή και είναι στα χέρια σου. Μπορείς να την ζήσεις χαρούμενα ή να την ζήσεις θλιβερά. Μπορείς να είσαι επιπόλαιος. Μπορεί να είσαι πολύ σοβαρός. Ανάλαβε όμως ολόκληρη την ευθύνη για την επιλογή που κάνεις. Αν πλήττεις, αν φοβάσαι, αν δε σ’ αρέσει το σκηνικό σου, άνοιξε την πόρτα και φύγε! Ποιος είπε, ότι πρέπει να μείνεις εδώ; Όσο η καρδιά και το μυαλό σου δουλεύουν και το ηθικό είναι ακμαίο, μπορείς να μπεις σ’ όποιο σκηνικό θελήσεις. Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου. Να δημιουργήσεις ένα νέο. Από αύριο κιόλας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάνε τα διαφορετικά γιατί μόνο η πράξη αλλάζει. Οι κουβέντες είναι καλές μόνο στην αρχή. Η συνειδητοποίηση είναι μόνο η μισή λύση. Τα υπόλοιπα είναι πράξη. Διάλεξε το δρόμο της ζωής. Διάλεξε το δρόμο της αγάπης. Διάλεξε το δρόμο του ενδιαφέροντος. Διάλεξε το δρόμο της ελπίδας. Διάλεξε το δρόμο της πίστης στο αύριο. Διάλεξε το δρόμο της εμπιστοσύνης. Διάλεξε το δρόμο της καλοσύνης. Από σένα εξαρτάται. Εσύ θα διαλέξεις. Μπορείς να διαλέξεις την απελπισία, την δυστυχία. Μπορείς να κάνεις τη ζωή δύσκολη για τους άλλους. «… Η επιλογή είναι δική σου: Μπορείς να διαλέξεις την χαρά αντί για την απελπισία. Μπορείς να διαλέξεις την δράση αντί για την απάθεια. Μπορείς να διαλέξεις την ανάπτυξη αντί για την στασιμότητα. Μπορεί να διαλέξεις τον εαυτό σου. Και μπορείς να διαλέξεις την ζωή Είναι καιρός να μάθεις ότι δεν βρίσκεσαι στο έλεος δυνάμεων ισχυρότερων από σένα. Εσύ είσαι η ισχυρότερη δύναμη για σένα!...Μπορείς να διαλέξεις την θρησκοληψία. Γιατί όμως; Δεν έχει νόημα. Είναι και πάλι αυτομαστίγωση. Σε προειδοποιώ όμως ότι, αν αποφασίσεις να πάρεις την πλήρη ευθύνη για τη ζωή σου, δεν πρόκειται να είναι εύκολο πράγμα και θα πρέπει να μάθεις ξανά να ρισκάρεις. για τους εθισμούς του. Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.
Το να κρατάς κρυμμένο τον εαυτό σου, να τον χάνεις με τις αυτομειωτικές σου ιδέες, είναι θάνατος. Μην αφήσεις να σου συμβεί αυτό. Η μεγαλύτερη υποχρέωσή σου είναι να γίνεις όλα όσα είσαι όχι μόνο για δικό σου όφελος, αλλά και για δικό μου. {.}Σκεφτόμαστε πολύ λιγότερο απ' όσα ξέρουμε. Ξέρουμε πολύ λιγότερα απ' όσο αγαπάμε. Αγαπάμε πολύ λιγότερο απ' όσο μπορούμε. Και σ' αυτό ακριβώς το βαθμό είμαστε λιγότεροι απ' όσο είμαστε"
Καλημέρα Όλη Μέρα !!!! Aποδράστε...Ξεσκάστε... Χαρείτε όλοι σας την ηλιόλουστη αυτή ημέρα..Άλλοι δεν μπορούν να έχουν την δυνατότητα αυτή..?Μην ξεχνιόμασθε και παρασυρόμασθε θεωρόντας και νομίζοντας κάποια πράγματα δεδομένα,βέβαια,αυτονόητα και σίγουρα..?Γιατί δυστυχώς δεν είναι έτσι.?Μην το θυμόμασθε μόνο όταν ακούμε ή μαθαίνουμε κάτι άσχημο και μετά από λίγο το ξεχνάμε αφού δεν αφορά εμάς.? Έ τσι λοιπόν ,Καλά να περάσετε όλοι..Κισμετοπαιδάκια Γλυκά..!!
καλημερααααα ολη μεραααααα,ευχομαι η σημερινη να ειναι πιο αισιοδοξη απο την χθεσινη.ΣΑΜΟΣ ευχαριστω για το φοντανακι το χρειαζομουνα λιγακι,ΑΕ σε καταλαβαινω ειδικα τωρα που εμειναν δυο μερες για το ανοιγμα των σχολειων;βοηθεια μας.ευχομαι ενα καλο οσο το επιτρεπουν οι καταστασεις σαββατοκυριακο,καλη σας μερα και καλη συνεχεια!!!!!!!!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ!!!!!!!!!!!!!! ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΑ ΕΙΧΑ ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΛΑΥΣΩ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΨΑΤΕ. ΕΚ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΑΝΑΡΡΩΣΕΣ.ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ!!!!!!!!!! ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΛΙΓΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ.ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΝΑΙ ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΟΧΙ.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΑΚΙΔΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ [ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΕΦΟΔΙΑ]ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΑ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΟΜΕΡΟ ΜΙΜΙΤΙΣΜΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ. ΚΡΙΜΑ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ. Τ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΡΟΝΙΚΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΣΟΥΜΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ. Π ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ?ΤΟ ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΟΡΑΚΙ ΤΙ ΓΛΥΚΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ!!!!! ΒΛΕΠΩ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΑΝΟΔΟ ΕΝΟΣ ΜΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΚΑΡΔΙΑ.ΜΠΡΑΒΟ!!!!! ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ Η ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ Η ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ Η ΕΠ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ.ΣΥΓΝΩΜΗ. ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΤΑΙ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΑ.ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΕΝΟ ΛΟΥΚΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!!!!!!!!!! ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΑΣ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΑΣ ΑΓΑΠΗΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ ΑΣ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ ΚΑΠΟΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΜΑΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ. ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΑ ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΡΕΟΥΛΑ[ΡΤ9]
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ... Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΧΤΕΣ ΚΑΙ Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ.... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΡΥΒΩ ΟΤΙ ΜΕ ΛΥΠΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΕΣ ... ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ Η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ.. ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ ΠΑΡ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ..... ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΜΕ ΒΑΘΕΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΗΤΑΝ "ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ"ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ ΒΓΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ....ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ... ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΤΟΤΕ Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΑ ΕΒΓΑΖΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΡΑΨΕ Η ΡΤ9...ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!!!! ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΕΠΕΜΕΝΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΤΑΛΟΥΝ... Π ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.. ΑΕ ΜΟΥ ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚ ΓΙΑΤΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΓΛΥΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ.... ΕΛΕΝΗ ΠΑΛΙ ΖΕΣΤΗ....ΑΝΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΔΡΟΣΙΣΕΙ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ... ΦΙΛΕ Β ΤΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟΥ..ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ!!!! ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...
Αν Ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο. Βοηθάει ο Αι- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει το αμπάρι κι ο ληνός. Θέρος, τρύγος, πόλεμος. Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα [:ισημερία] Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε. Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια. Τον Τρυγητή τ' αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι. Του Σεπτέμβρη οι βροχές, πολλά καλά μας φέρνουν. Του Σταυρού αρμένιζε και του Σταυρού δένε. Του Σταυρού κοίτα και τ’ Αϊ Γιωργιού ξεκίνα. Του Σταυρού σταύρωνε και δένε. Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.
ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ Ανατολή Ήλιου: 07:01 Δύση Ήλιου: 19:42 Σελήνη 13 ημερών Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αυτοκτονίας. Γιορτάζουν: Έραστος, Εράστη, Μητροδώρα, Πουλχερία.
Γεγονoτα ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...
1224: Ιδρύεται το τάγμα των Φραγκισκανών μοναχών από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης.
1925: Υπογράφεται και δημοσιεύεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας (αβασιλεύτου), που τίθεται αμέσως σε ισχύ.
1960: Ο θρυλικός αιθίοπας μαραθωνοδρόμος Αμπέμπε Μπικίλα κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, τρέχοντας ξυπόλητος.
1977: Ο τυνήσιος φονιάς Χαμιντά Τζαντουμπί είναι ο τελευταίος κατάδικος που εκτελείται με γκιλοτίνα στη Γαλλία.
1982: Η Άννα Βερούλη παίρνει την πρώτη θέση στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Στίβου της Αθήνας, με βολή στα 70,02 μ. Είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στην ιστορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, που ξεκίνησε το 1934. Στο ίδιο αγώνισμα, η Σοφία Σακοράφα κατατάσσεται τρίτη.
1995: Το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει θέσεις των Σερβοβοσνίων, που πολιορκούν το Σεράγεβο.
Πριν Μιλήσεις , Άκου ✔ Πριν Γράψεις , Σκέψου ✔ Πριν Πληγώσεις, Νιώσε ✔ Πριν Μισήσεις , Αγάπησε ✔ Πριν Τα Παρατήσεις, Προσπάθησε ✔ Μα Πριν Πεθάνεις ,ΖΗΣΕ ✔✔✔
Κάποτε,σε εκείνα τα χρόνια τα παλία, ήταν ένας ιππότης πάνω στο λευκό του άτι, με ματιά καθαρή σαν του ήλιου παρόλο που το κορμί του είχε χιλιάδες σημάδια από της μάχες που είχε μέχρι στιγμής δώσει. Αφού λοιπόν βαρέθηκε τους πολέμους και τις μάχες αποφάσισε να περπατάει στους δρόμους της ζωής με την πανοπλία του πάνω στο λευκό του άτι …. Η καρδιά του είχε δει τόσο πόνο και τόσο ψέμα που είχε σκληρύνει, αλλά ο ιππότης δεν το καταλάβαινε. Ένοιωθε μοναξιά τις νύχτες που έβγαζε την πανοπλία του και κοίταζε τον έναστρο ουρανό και μόνο τότε αφού σιγουρευόταν πως δεν τον βλέπει κανείς άφηνε την καρδιά να μαλακώσει από τα δάκρυα του. Και εκείνη του μιλούσε και του έλεγε για την μοναξιά που την βαραίνει. Έτσι περνούσαν οι νύχτες. Το πρωί φορούσε και πάλι την πανοπλία του και συνέχιζε το ατελές πάντα ταξίδι του. Μια μέρα βρέθηκε μπροστά σε μια θάλασσα και είδε στην αμμουδιά ένα μπουκαλάκι με ένα χαρτάκι μέσα, το πλησίασε με περιέργεια το πήρε στα χέρια του, το σήκωσε ψηλά να το δει καλύτερα στις ακτίνες του ήλιου που το διαπερνούσαν… Από τα πολλά αποφάσισε να ανοίξει το μπουκάλι και να διαβάσει το χαρτί, τα μάτια του γέμισαν δάκρυα, δίπλωσε το χαρτί το έκρυψε στο μέρος στης καρδιάς κάτω από την πανοπλία…κάπου βρήκε ένα κομμάτι χαρτί και λίγο κάρβουνο και έγραψε « Τα μάτια τους συναντήθηκαν μέσα στο πλήθος, οι δυό καρδίες γιναν μια και οι δύο βρήκαν αυτό που έψαχναν» κι ύστερα έριξε το μπουκάλι με το χαρτί στη θάλασσα και χάθηκε… Στην άλλη πλευρά του κόσμου μια δεσποσύνη περνούσε τις μέρες της ζωής της μέσα στους κήπους που με τόση μαστοριά επιδέξια χέρια είχαν φτιάξει, μόνο που η δεσποσύνη είχε πάντα μάτια υγρά γιατί δεν έβρισκε κάτι ενδιαφέρον στη ζωή της. Μονάχα μια φορά είχε δεί την ομορφιά του κόσμου όταν ένας καβαλάρης είχε περάσει από το κάστρο της και της είχε πει, ω! πόσα της είχε πεί!!! Για κόσμους άλλους μαγικούς, για ταξίδια, για βουνά και θάλασσες για μαγικά φεγγάρια και για εκείνο που λένε μερικοί αγάπη! Ύστερα ο καβαλάρης χάθηκε γιατί στη ζωή του το μόνο που ήξερε ήταν να ταξιδεύει και τότε τα μάτια της δεσποσύνης έγιναν πάλι βροχερά… Η μόνη της παρηγοριά ήταν τα δειλινά που πήγαινε στην ακρογιαλιά και κοίταζε το απέραντο γαλάζιο και ονειρεύονταν τους κόσμους που είχε ακούσει μα δεν είχε ποτέ η ίδια δει και φαντάζονταν τη μέρα που θα έφευγε από το κάστρο της, που θα ταξίδευε, που θα έβλεπε όλα εκείνα που τώρα μονάχα στη φαντασία της συναντούσε. Μα εκείνη η μοναξιά δεν αντέχονταν, η μικρή της καρδιά μάτωνε κάθε που ο ήλιος έγερνε κουρασμένος στους ουρανούς και άφηνε μόνο για λίγο το αίμα της καρδιάς του να τρέξει πάνω στα σύννεφα. Κάποιο δειλινό η δεσποσύνη αποφάσισε να γράψει τη σκέψη της σε ένα κομμάτι χαρτί και να το εμπιστευτεί σε ότι αγαπούσε περισσότερο απ’ όλα. Στη θάλασσα. «Καρδιά μου σε άφησα ελεύθερη να ταξιδέψεις στις άκρες του κόσμου, να γευτείς τη χαρά και πίσω σε μένα να έρθεις να μου πεις για όλα όσα είδες, μα ήρθες μισή καρδιά μου, και μου είπες πράγματα μισά. Σε ποιες ερημιές ξεχάστηκες; Σε ποιες θάλασσες αρμενίζεις; Πως θα σε βρω καρδιά μου αφού δεν άφησες σημάδια στους δρόμους που περπάτησες;». Και η σκέψη της ταξίδευε μέσα στην αγκαλιά της θάλασσας ψάχνοντας το άλλο μισό της καρδιάς της. Τα χρόνια περνούσαν και η δεσποσύνη κάθε δειλινό στην ακρογιαλιά έψαχνε τα σημάδια της. Ένα κρύο απόγευμα του χειμώνα είδε κάτι να γυαλίζει δίπλα της! Ω! το μπουκάλι! Το άνοιξε βιαστικά ελπίζοντας πως μέσα θα ήταν οι απαντήσεις που έψαχνε! Διάβασε τα γραφόμενα και η ματιά της άλλαξε. Έτρεξε στο κάστρο της και όλη νύχτα σκεφτόταν, σκεφτόταν, σκεφτόταν… Το πρωί όλοι στο κάστρο έψαχναν τη δεσποσύνη μα κάνεις δεν την είχε δεί πουθενά!! Ο ιππότης με το άσπρο άτι σε μια πόλη έφτασε, χειμώνας παντού, και μέσα του και έξω… Η δεσποσύνη κοιτούσε όλα γύρω της και προσπαθούσε να γεμίσει το νου της με εικόνες, εικόνες που δεν τις είχε ξαναδεί! Ωραίο πράγμα τα ταξίδια σκεφτόταν και χαμογελούσε!! Ξάφνου μπροστά της ένας ιππότης, κοιτάχτηκαν στα μάτια χαμογέλασαν για λίγο τα χείλη, ζεστάθηκε η καρδιά και προσπέρασαν. Είχαν να κάνουν ένα ταξίδι, χάθηκαν στο δειλινό…
καλημερα καλο σαββατοκυριακο, να εχουμε , σημερα ειναι μια πιο χαλαρη μερα αλλα τα προβληματα συνεχιζονται βλεποντας κανεις τις εικονες απο τη θεσσαλονικη πικραινεται , ε.κ ναι εχει ζεστη ακομη να εχετε ολοι μια τυχερη μερα ελενη
καλο μεσημερι αγαπητοι μου φιλοι.δυστυχως το προυγουμενο κατεβατουλη μου το εφαγε ο δαιμων του διαδικτιου,βλεπετε εχει αρχισει και αυτος και τρωει οσο μπορει παραπανω τωρα και κανει αποθηκευση ενεργειας γιατι βλεπει σκουρα τα πραγματα.ΡΤ9 ναι ειμαι καλα σε ευχαριστω απλα ηταν μια δυσκολη μερα και οταν βλεπεις ολα αυτα που γινοντε μπροστα σου δεν μπορεις να μεινεις απαθης.οσο και να θελουμε να εχουμε θετικη ενεργεια οι καταστασεις οσο περναει ο καιρος δεν βοηθουν.πλεον η κατασταση εχει ξεφυγει και λυπαμαι για αυτα που φανταζομαι οτι ερχοντε.ΕΚ η ιστορια αγαπης ρομαντικη και ομορφη.οταν δυο ψυχες ειναι να βρεθουν ο χρονος και η αποσταση δεν ειναι εμποδιο.Να ευχηθω σε ολους τους φιλους καλο σαββατοκυριακο οσο αυτο το επιτρεπουν οι καταστασεις.θα σας βαλω κατι που ακουσε μια φιλη απο την κορη της....
Σ΄ένα σχολείο στην Αφρική, ο δάσκαλος λέει στους αδιάβαστους μαθητές του. Δεν ντρέπεστε να έρχεστε στο σχολείο αδιάβαστοι, δεν βλέπετε τα παιδάκια στην Ελλάδα που δεν έχουν βιβλία;
τωρα εγω να κλαψω ή να γελασω;εκει μας εχουν φτασει οι ευθυνοντες αυτου του τοπου .την δευτερα ξεκινουν τα σχολεια και αποτι βλεπω μονο καλη αρχη δεν θα ειναι.ξεκιναει το κακο απο τους παιδικους και φτανει και εγω δεν ξερω.κατα τα αλλα ειμαστε αισιοδοξοι ,προσπαθουμε.καλο σας σαββατοκυριακο,καλη επιστροφη σε αυτους που λειπουν
ΕΛΕΝΗ μαζι γραφαμεεε,καλη σου μερα γλυκεια μου,και κουραγιο να μας ευχηθω γιατι λιγο ή πολυ μαλλον το χρειαζομαστε ολοι.δεν ειμαι αχαριστη ξερω οτι υπαρχουν και χειροτερα αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν εχω λογους να προβληματιστω.φιλακια πολλα καλη σας ξεκουραση μια που ειναι η μερα τετοια και καλο σαββατοκυριακο
http://www.youtube.com/watch?v=rineRu-Cvrc&feas always incredible and absolute goddessature=related
Από εχθές ημέρα Πέμπτη μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τα σχολικά βιβλία της φετινής χρονιάς, όσοι μαθητές και γονείς ενδιαφέρονται χωρίς να χρειασθεί να ψάξουν και να καταφύγουν σε πολυέξοδες λύσεις.
Με ένα απλό πάτημα του κουμπιού και μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του «Ψηφιακού Σχολείου» του υπουργείου Παιδείας στη διεύθυνση “http:digitalschool.minedu.gov.gr,του υπουργείου , οι μαθητές μπορούν να έχουν στην οθόνη του υπολογιστή τους – και βεβαίως να τυπώσουν - το σύνολο των σχολικών εγχειριδίων, χωρίς πρόβλημα.
Βήμα –βήμα ο μαθητής μπορεί να «ανοίξει» τα βιβλία και «φυλλομετρώντας» το περιεχόμενο να ξεκινήσει τη μελέτη των σχολικών βιβλίων, πριν ακόμα να χτυπήσει το κουδούνι.
Επιπλέον, όπως ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας, από τη Δευτέρα όλοι μαθητές γυμνασίου και λυκείου θα έχουν ένα dvd στην τσάντα του , όπου θα εμπεριέχεται το σύνολο των γνωστικών αντικειμένων που θα διδαχθούν, ενώ στους μαθητές του δημοτικού η διδασκαλία θα γίνεται με dvd που θα χειρίζεται ο δάσκαλος.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΕΚΠΛΗΚΤΟ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ. ΞΕΡΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ. ΞΕΡΩ!ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟΤΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ. ΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΘΕΛΕΙ ΠΕΙΣΜΑ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ. Π ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ. ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.ΘΕΛΕΙ ΔΥΝΑΜΗ. ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ. Τ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΩΝ ΣΟΥ ΚΕΙΜΕΝΩΝ. ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ ΕΠ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ. ΕΛΕΝΗ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΑΡΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΟΧΘΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΞΙΑ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΓΓΙΖΕΙ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ.Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ. ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΕ Β ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ ΔΥΝΑΜΙΚΑ. ΕΤΣΙ ΣΕ ΘΕΛΩ
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλή μας Χαρούλα τα σημερινά σου σχόλια όντως επίκαιρα και σοβαρά αντιμετωπίζοντάς τα με την απαιτούμενη σημασία τους και την πρέπουσα βαρύτητά τους..Κανέναν δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορο αφού δυστυχώς είναι θέματα διογκωμένα και προβλήματα που καίνε..? ζωτικής σημασίας..? και αφού αγγίζουν,προβληματίζουν,στεναχωρούν όλους εμάς που τα βιώνουμε και τα βλέπουμε καθημερινά στον υπέρτατο βαθμό και με τον χειρότερο τρόπο..Το κορμάκι μας και η ψυχούλα μας το ξέρουν..?και όσο ακούμε και βλέπουμε πως έπονται και χειρότερα μέτρα τόσο πιο στενάχωρο και δύσκολο είναι αυτό για όλους εμάς.Η οποιαδήποτε επίλυσή τους φαντάζει μακροπρόθεσμη και χωρίς καμία απόλυτη σιγουριά και εγγύηση για την θετική τους έκβασή και λύση .Σαφώς εαν δεν υπάρχει ακμή επέρχεται η παρακμή ,σε όλους τους τομείς που οι περισσότεροι είναι και αλληλένδετοι μεταξύ τους.Όπως και όταν δεν υπάρχει ανάπτυξη φυσικά υπάρχει καθίζειση και γκρέμισμα( σαν πύργου στην άμμο )του ισχνού,σαθρού συστήματος εξ'ολοκλήρου.Πράγματι έχουμε φτάσει σε τέλμα και σε ένα αδιέξοδο άνευ προηγουμένου..Όπως όμως καταλαβαίνεις δεν τα αντιμετωπίζουμε ούτε επιφανειακά αλλά ούτε και επιδερμικά,γιατί και να θέλαμε δεν θα μπορούσαμε άλλωστε αφού είναι τόσο ουσιαστικά και μας αφορούν όλους...Όλοι είμαστε απελπισμένοι,απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι, αλλά γνωρίζοντας πως πάντα υπάρχουν καλύτερα και με γνώμωνα όμως πως σαφώς υπάρχουν και πολύ χειρότερα είμαστε από τους ανθρώπους που θα το πω λαικά (για να την βγάλουν καθαρή )αισιοδοξούμε και θέλουμε να αφήνουμε μια χαραμάδα ελπίδας όπου περνάει άπλετο φως στο τέλος του τούνελ..Και αυτό γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε παρεείτσα στην Βερόνικά μας η οποία στο τέλος βρήκε τον εαυτό της και είδε το νόημα της ζωής,ενώ εμείς αντιθέτως θα έχουμε χάσει και τον εαυτό μας και το νόημα της ζωής μας..Γιατί να επιφέρουμε περισσότερη δυστυχία..Αφού τα προβλήματα του καθ'ενός δεν απαρτίζονται μόνο με αυτά της κρίσης αλλά και με πολλά άλλα κατ'εμέ κυρίας σημασίας..Και πιστεύω ακράδαντα πως πρέπει να εκτιμούμε αυτά που έχουμε μιας και άλλοι δεν έχουν ούτε καν τα στοιχειώδη και πως το σημαντικότερο όλων είναι να έχουμε πάνω απ'όλα την υγειά μας και όλα παλεύονται,αντιμετωπίζονται ,ξεχνιούνται περνούναι..Γλυκιά μου Χαρούλα αυτή η σελιδούλα όντως περικλείει διάφορα θέματα και πράγματι γράφονται διάφορες σκέψεις και απόψεις,πράγμα που έτσι πρέπει να είναι..Αλλά είναι και όαση δροσιάς μέσα στης καρδιές μας και δρά ευεργετικά σε όλους μας, όταν όλοι κάνουμε στάση και προτιμάμε να γράφουμε εδώ αφού είναι ένας τρόπος διαφυγής από τα οποιαδήποτε προβλήματά μας..Κάτι που επιζητούμε και έχουμε ανάγκη έστω και προσωρινά μιας και το φορτίο της ζωής των περισσοτέρων είναι βαρύ,ασήκωτο.Χαιρόμαστε εδώ,αλαφρώνουμε εδώ,συγκινούμαστε εδώ,αφήνουμε κοματάκια της ψυχής μας εδώ,άλλοτε θρυμματισμένα και άλλοτε όχι,όλα τα συναισθήματα και όλες τις συγκινήσεις νιώθεις εδώ μα πάνω απ'όλα Ξεχνιόμαστε έστω και προσωρινά νιώθοντας ευχαρίστηση και παίρνοντας δύναμη για την συνέχιση..Αυτό και άλλα πολλά είναι η γλυκιά μας αυτή σελιδούλα και το αγαπητό μας αυτό παρεάκι..Αυτά ένιωθα και ως συνήθως ήθελα να τα εκφράσω γλυκά μου Κισμετοπαιδάκια..!!Χαρούλα μου σε Καληνυχτίζω γλυκά,αύριο με το καλό,φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου γλυκιά μας Ελενίτσα,που μας την έκανες εχθές,μην νομίζεις πως το ξεχάσαμε.Την γλύτωσες όμως σήμερα..χιχι!Ο καιρός όντως και σε εμάς έχει ζέστη την ημέρα αλλά ευτυχώς με το αεράκι δροσίζει το βραδάκι.Σκέψου να είμασταν και στην Κύπρο που έχει 39 βαθμούς.Ά,όχι,καλά καθόμαστε εδώ.Χάρηκα που κατά ένα τρόπο ξεκουράστηκες λίγο.Γειά σου καλή μας ΡΤ9,χαρήκαμε πολύ που σε είδαμε,γιατί ξέρεις φυσικά πως οι σκέψεις σου και οι απόψεις σου μας αρέσουν πολύ ,είτε συμφωνούμε ,είτε όχι?Εδώ άλλωστε είναι και η γοητεία..Γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,που εκεί που είπα σήμερα επιτέλους ξαναβρήκες τη φόρμα σου,τους ρυθμούς σου και το πρόγραμμά σου μου τα χάλασες αφού ήτανε λειψό..?Τι? νόμιζες δεν θα πρόσεχα πως λείπει το Σαν Σήμερα? Κανόνισε?Μου άρεσαν πάρα πολύ και τα λόγια που έγραψες,αρκετά σωστά και φιλοσοφημένα.Αν τα τηρούσαμε όμως θα ήτανε και σωστότερο και καλύτερο?Η ιστορία σου πολύ όμορφη και γλυκιά όπως πάντα άλλωστε, αλλά νιώθω σαν να μου άφησε μια μικρή πικρή γεύση αφού οι πρωταγωνιστές μας συναντήθηκαν(θέλημα σύμπαντος) αλλά δυστυχώς αφού είδαν, ένιωσαν κάτι,το προσπέρασαν και ο καθένας συνέχισε τον δρόμο του προς το άγνωστο..Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα,με τα θερμά σου λόγια πάντα.Όντως είναι ευλογία να γνωρίζεις πως ταιριάζεις πολύ με κάποιους ανθρώπους,να συνδέεσαι πολύ φιλικά και να ξέρεις πως ανιδιοτελή σε αγαπούν,σε εκτιμούν,σε στηρίζουν,σε κρατούν,σου συμπαραστέκονται και γενικά σε ακούνε ,σε νιώθουνε και σε νιάζοντε..Πράγμα δύσκολο στης μέρες μας αλλά αν είσαι τυχερός το βρίσκεις,αφού υπάρχει,έστω και σε μικρό ποσοστό.Είναι το σπουδαιότερο δώρο μιας και αυτά που εισπράτεις σε κάνουν να νιώθεις δυνατός και πλήρεις..Είναι ένα δώρο χαράς και ευτυχίας..Γειά σας και εσείς υπόλοιποι καλοί μας φίλοι,να είστε καλά και να περνάτε όσο γίνεται όμορφα όπου και εαν βρίσκεστε.Σας Κισμετοφιλούμε γλυκά!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,που είσαι...? Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα,Καλό ξημέρωμα και Αύριο με το Καλό!Πρώτα ο Θεός Βέβαια..Σε Όλους Εσάς Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Στην πιο ήσυχη ώρα της νύχτας, καθώς ήμουν ξαπλωμένος και μισοκοιμισμένος, οι εφτά εαυτοί μου κάθισαν μαζί και έτσι κουβέντιαζαν ψιθυριστά.
Ο Πρώτος Εαυτός: Εδώ, σε αυτόν τον τρελό, κατοίκισα όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να κάνω τίποτα παρά να ανανεώνω τον πόνο του την ημέρα και να ξαναδημιουργώ την θλίψη του τη νύχτα. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο την μοίρα μου, και τώρα επαναστατώ.
Ο Δεύτερος Εαυτός: Η δικιά σου μοίρα είναι καλύτερη από την δικιά μου, αδελφέ, γιατί μου δόθηκε να είμαι ο χαρούμενος εαυτός αυτού του τρελού. Γελώ το γέλιο του και τραγουδώ τις χαρούμενες ώρες του, και με τριπλο-φτερωμένα πόδια χορεύω τις φωτεινότερες σκέψεις του. Εγώ θα έπρεπε να επαναστατήσω ενάντια στην κουρασμένη μου ύπαρξη.
Ο Τρίτος Εαυτός: Και εγώ ο από αγάπη κυριαρχούμενος εαυτός, ο φλεγόμενος πυρσός του αχαλίνωτου πάθους και των φανταστικών επιθυμιών; Εγώ ο αρρωστημένος από αγάπη εαυτός είμαι που θα έπρεπε να επαναστατήσει εναντίον αυτού του τρελού.
Ο Τέταρτος Εαυτός: Εγώ, απ' όλους εσάς, είμαι ο πιο δυστυχισμένος, γιατί τίποτα δεν μου δόθηκε εκτός από απεχθές μίσος και καταστροφική αηδία. Εγώ είμαι, ο θυελλώδης εαυτός που γεννήθηκα στης μαύρες σπηλιές της Κόλασης, αυτός που θα έπρεπε να διαμαρτυρηθεί και να μην υπηρετεί αυτόν τον τρελό.
Ο Πέμπτος Εαυτός: Όχι, εγώ είμαι, ο σκεπτόμενος εαυτός, ο φαντασιόπληκτος εαυτός, ο εαυτός της πείνας και της δίψας, αυτός που είναι καταδικασμένος να τριγυρνά χωρίς ξεκούραση ψάχνοντας άγνωστα και όχι ακόμα δημιουργημένα πράγματα· εγώ είμαι, όχι εσείς, αυτός που θα έπρεπε να επαναστατήσω.
Ο Έκτος Εαυτός: Και εγώ, ο εργαζόμενος εαυτός, ο θλιβερός εργάτης, που με υπομονετικά χέρια και γεμάτα λαχτάρα μάτια, κάνω τις ημέρες εικόνες και δίνω νέες και αιώνιες μορφές στα άμορφα στοιχεία - εγώ είμαι, ο μοναχικός, αυτός που θα έπρεπε να επαναστατήσω ενάντια σ' αυτόν τον ανήσυχο τρελό.
Ο Έβδομος Εαυτός: Πόσο περίεργο που όλοι σας θα έπρεπε να επαναστατήσετε ενάντια σ' αυτόν τον άνθρωπο, επειδή ο καθένας σας έχει μια προκαθορισμένη μοίρα να εκπληρώσει. Α! να μπορούσα να ήμουν σαν κάποιον από εσάς, ένας εαυτός με προαποφασισμένη μοίρα! Αλλά δεν έχω καμία, είμαι ο κάνω-τίποτα εαυτός, αυτός που κάθεται στο άλαλο, κενό τίποτα και ποτέ, ενώ εσείς είστε απασχολημένοι να ξαναδημιουργείτε ζωή. Εσείς είστε ή εγώ, γείτονες, που θα έπρεπε να επαναστατήσω;
Όταν ο έβδομος εαυτός μίλησε έτσι, οι άλλοι έξι τον κοίταξαν με οίκτο και δεν είπαν τίποτα άλλο· και καθώς η νύχτα πύκνωνε ο ένας μετά τον άλλο έπεσαν για ύπνο τυλιγμένοι σε μια νέα και χαρούμενη υποταγή.
Αλλά ο έβδομος εαυτός παρέμεινε να κοιτά και να παρατηρεί το τίποτα, το οποίο βρίσκεται πίσω απ' όλα τα πράγματα.
καλημερα κισμετοπαρεαααααααα,καλημερα σε ολους αυτους που μας βλεπουν και εκτιμουν αντε και καμια φορα γραφουν.ευχομαι σημερα κυριακη να ειστε οσο γινετε πιο ξεκουραστοι,χαρουμενοι και δημιουργικοι.ΣΑΜΟΣ αυτο αγαπησαμε στην σελιδα αυτη και γιαυτο αλλωστε μειναμε με νυχια και δοντια,οτι μπορουμε να μοιραζομαστε τους προβληματισμους μας και να εχουμε οπως λες μια οαση δροσιας και οχι μονο.καλοι μου φιλοι αποντες και παροντες ευχομαι μια ομορφη και γλυκεια μερα σαν τα φοντανακια της ΣΑΜΟΥ.ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗΗΗΗΗΗ
καλημερα καλημερα χαρα , σαμιωτισσες , ανδρεα Τ, Α.Ε, ΡΤ9 .ε.κ , μαρια ελενη . ιωαννα,Π και ολους που μπαινουν και διαβαζουν η γραφουν στη σελιδα. τι εγινε πηγατε ολοι για μπανιο? ποσο ζεστη θα κανει ακομη??????? τα εφαγε τα ψωμια της, εκει που παει να με παρει αποκατω μπαινω στη σελιδα και διαβαζω τα κειμενα σας με τις σκεψεις σας και τις αποψεις σας για ολα τα θεματα και παιρνω κουραγιο και λεω οχι δεν θα τα παρατησω! σας ευχαριστω πολυ για τη δυναμη που παιρνω απο εσας χωρις να εχουμε προσωπικη επαφη νοιωθω οτι σας ξερω, να εχετε μια τυχερη μερα ελενη
παλι μου εφαγε το μηνυμααααααααααααααααααα,ακους ΕΚΚΚΚΚΚΚΚ.ποσο πια θα φαει αυτος οδαιμων,θα σκασειιιιι
καλησπερα φιλοι μου ,καλησπερα ΕΛΕΝΑΚΙ οχι δυστυχως δεν ειμαστε θαλασσα αν και θα το θελαμε με την ζεστη παρα πολυ.ομως εχουμε ως συνηθως μπολικο τρεξιματακι.δεν θα αναφερθω στα δυσαρεστα γεγονοτα της σημερινης μερας που αλλαξαν τον κοσμο γιατι δεν θελω να βαρυνω το κλιμα.θα σας πω να εχετε ενα ομορφο μεσημερι και μια ακομα πιο ομορφη μερα.σας χαιρετω με ενα υπεροχο τραγουδι απο μια απιστευτη ταινια .πολυ ισως την θυμηθουνε,οπως και εγω που τωρα τελευταια με εχει πιασει να ανασυρω παλια αγαπημενα πραγματα.εδω παιζει και ο αγαπημενος μου ινδος ηθοποιος,Kabir Bedi,γνωστος και ως Σαντοκαν.ειναι απο τους παλιοτερους,γιατι απο τους νεοτερους σας εχω πει σε αλλα. Σας φιλω ολους ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ
καλησπερα κισμετοπαρεα γλυκεια.Αυτος ο δαιμων δεν λεει να σκασει,μου εφαγε το απογευματινο μου μηνυμα αλλα δεν θα του περασει,ειδεςΕΚ επιμενω περιμενω....φυσικα δεν θα σας πω τα απογευνματινα μου γιατι αστε τα.κριμα και ειχα ζητησει και απο την ΣΑΜΟ για μεγαλη συμπαρασταση επι των θεματων της κοροιδιας και της τσετσιποτιας να με κερασει κατι δυνατο το βραδακι για να αρχισουμε τον χορό.να ευχηθω για αυριο καλη αρχη σχολικης χρονιας,καλο κουραγιο στους γονεις και μαθητες.να εχετε καλο βραδυ και καλη συνεχεια.
ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ. .ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΚΑΛΑ.ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ.ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΩΝΗ.http://youtu.be/4o9__mTVjww..............Π
Γεια σας, παιδιά. Γλυκέ μου υποβολέα, τα προχθεσινά αποσπάσματα του Μπουσκάλια καταπληκτικά. Η ανακάλυψη του εαυτού μας είναι απ'τα πιο σημαντικά που χρειάζεται να κάνει ο κάθε ένας απο εμάς. Το να βρούμε τον εαυτό μας σημαίνει απελευθέρωση. ΡΤ9 μου, η Βερόνικα είναι πάντα επίκαιρη, αυτό είναι σίγουρο. Ε.Κ. μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, όπως και τον υποβολέα μου φυσικά. Πολύ όμορφη η ιστορία που μας έβαλες, "Το μπουκάλι της αγάπης". Είναι εξαιρετικά θλιβερό, πάντως, να συναντήσουμε αυτό που πραγματικά αναζητά η ψυχή μας, η ύπαρξή μας για να συμπληρωθεί και να ολοκληρωθεί και αφού το βρούμε να το προσπεράσουμε σαν να μη συνέβη τίποτα. Ελένη, κι εγώ έχω νοιώσει έτσι πολλές φορές διαβάζοντας τη σελίδα. Όντως, μας ανεβάζει τη διάθεση και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε. Π, εύχομαι να περάσεις καλά το υπόλοιπο που θα λείπεις και καλή επιστροφή να έχεις. Χαρά μου, η αλήθεια είναι ότι δεν την έχω δει την ταινία, αλλά τώρα που το έβαλες, έψαξα πληροφορίες για τον Kabir Bedi. Διάβασα ότι έχει παίξει στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Στράφηκε για να συνεχίσει το δρόμο της, αλλά κάποιος την έπιασε απ' το μπράτσο. Το ισχυρό ηρεμιστικό που της είχαν δώσει έτρεχε ακόμη στις φλέβες της, γι' αυτό και δεν αντέδρασε όταν ο Έντουαρντ, ο σχιζοφρενής, την οδήγησε απαλά προς διαφορετική κατεύθυνση: προς τη μεγάλη αίθουσα.
Το φεγγάρι ήταν ακόμη μισό- η Βερόνικα είχε κιόλας καθίσει στο πιάνο –όπως της ζήτησε σιωπηλά ο Έντουαρντ-, όταν άκουσε μια φωνή απ' την τραπεζαρία. Ήταν κάποιος που μιλούσε με ξενική προφορά και η Βερόνικα δε θυμόταν να έχει ξανακούσει τέτοια προφορά στη «Βιλέτ». «Δε θέλω να παίξω πιάνο τώρα, Έντουαρντ. Θέλω να μάθω τι συμβαίνει στον κόσμο, τι συζητάνε εδώ δίπλα, ποιος είναι αυτός ο παράξενος άνθρωπος». Ο Έντουαρντ χαμογελούσε, ίσως χωρίς να καταλαβαίνει ούτε λέξη απ' ό,τι του έλεγε. Όμως η Βερόνικα θυμήθηκε το δόκτορα Ιγκόρ: οι σχιζοφρενείς μπορούσαν να μπαινοβγαίνουν στους ξεχωριστούς κόσμους τους. «Θα πεθάνω», συνέχισε, με την ελπίδα ότι τα λόγια της θα μετέδιδαν κάποιο νόημα. «Ο θάνατος μ' άγγιξε με τις φτερούγες του σήμερα και θα χτυπήσει την πόρτα μου αύριο ή μεθαύριο. Δεν πρέπει να συνηθίσεις ν'ακούς πιάνο κάθε βράδυ. »Κανείς δεν μπορεί να συνηθίσει τίποτα, Έντουαρντ. Κοίτα εμένα, που έχω αρχίσει να αγαπώ και πάλι τον ήλιο, τα βουνά, τα προβλήματα -μέχρι που άρχισα να παραδέχομαι ότι για την απουσία νοήματος απ' τη ζωή μου δεν έφταιγε κανένας άλλος εκτός από μένα. Ήθελα να δω και πάλι την πλατεία της Λιουμπλιάνας, να αισθανθώ αγάπη και μίσος, απελπισία και πλήξη, όλα αυτά τα απλά και ανόητα καθημερινά πράγματα, που όμως κάνουν ευχάριστη τη ζωή, »Αν κάποια μέρα μπορέσω να βγω από δω, θα επιτρέψω στον εαυτό μου να είναι τρελός, γιατί έτσι είναι όλος ο κόσμος - οι χειρότεροι είναι αυτοί που δεν ξέρουν ότι είναι τρελοί επειδή επαναλαμβάνουν μόνο αυτό που ορίζουν οι άλλοι. »Όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι δυνατό, κατάλαβες; Έτσι κι εσύ δεν μπορείς να περνάς τη μέρα ολόκληρη περιμένοντας να έρθει το βράδυ και μια τρόφιμη να παίξει πιάνο - επειδή αυτό δε θα κρατήσει πολύ. Ο δικός μου κι ο δικός σου κόσμος βρίσκονται στο τέλος τους». Σηκώθηκε, άγγιξε στοργικά το πρόσωπο του νέου και πήγε στην τραπεζαρία.
Ανοίγοντας την πόρτα αντίκρισε μια ασυνήθιστη εικόνα: τραπέζια και καρέκλες είχαν τραβηχτεί προς τον τοίχο σχηματίζοντας ένα μεγάλο κενό χώρο στο κέντρο. Εκεί, καθισμένα στο κέντρο, τα μέλη της «Αδελφότητας» άκουγαν έναν άντρα με κοστούμι και γραβάτα. «... ύστερα κάλεσαν το μεγάλο δάσκαλο της σουφιστικής παράδοσης, τον Νασρεντίν, για να μιλήσει». Όταν άνοιξε η πόρτα, όλοι στην αίθουσα κοίταξαν τη Βερόνικα. Ο άντρας με το κοστούμι γύρισε προς το μέρος της. «Καθίστε». Κάθισε στο πάτωμα, δίπλα στην κυρία με τα λευκά μαλλιά, τη Μαρί - που είχε φερθεί πολύ επιθετικά στην πρώτη συνάντηση τους. Προς έκπληξή της, η Μαρί την καλωσόρισε μ' ένα χαμόγελο. Ο άντρας με το κοστούμι συνέχισε: «Ο Νασρεντίν κανόνισε τη διάλεξη για τις δυο το μεσημέρι και η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη: πουλήθηκαν και οι χίλιες θέσεις και έμειναν απέξω περισσότερα από εξακόσια άτομα, που παρακολουθούσαν την ομιλία μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης. »Στις δύο ακριβώς μπήκε ένας βοηθός του Νασρεντίν και είπε ότι για λόγους ανωτέρας βίας η διάλεξη θα καθυστερούσε. Μερικοί σηκώθηκαν αγανακτισμένοι, ζήτησαν να τους επιστραφούν τα χρήματα και αποχώρησαν. Όμως παρέμειναν πολλοί ακόμη μέσα κι έξω από την αίθουσα. »Στις τέσσερις το απόγευμα ο σουφιστής δάσκαλος δεν είχε ακόμη κάνει την εμφάνιση του και οι άνθρωποι σιγά σιγά έφευγαν παίρνοντας πίσω τα χρήματα τους• άλλωστε πλησίαζε η προκαθορισμένη ώρα λήξης της διάλεξης και είχε έρθει η στιγμή να γυρίσουν στα σπίτια τους. Όταν χτύπησε έξι, οι χίλιοι εφτακόσιοι αρχικοί ακροατές είχαν μειωθεί σε λιγότερους από εκατό. »Εκείνη τη στιγμή μπήκε ο Νασρεντίν. Φαινόταν τελείως μεθυσμένος και άρχισε να λέει αστειάκια σε μια όμορφη κοπέλα που καθόταν στην πρώτη σειρά. »Αφου πέρασε η πρώτη έκπληξη, οι ακροατές άρχισαν να αγανακτούν. Πώς ήταν δυνατό, αφού περίμεναν τέσσερις ώρες συνέχεια, να φέρεται έτσι αυτός ο άνθρωπος; Ακούστηκαν ορισμένα μουρμουρητά αποδοκιμασίας, αλλά ο σουφιστής δάσκαλος δεν τους έδωσε καμιά σημασία- συνέχισε να φωνάζει ότι η κοπέλα ήταν σέξι και την κάλεσε να ταξιδέψει μαζί του στη Γαλλία». Τι δάσκαλος, σκέφτηκε η Βερόνικα. Πάλι καλά που ποτέ μου δεν πίστεψα σε τέτοια πράγματα. «Αφού βλαστήμησε όσους διαμαρτύρονταν, ο Νασρεντίν επιχείρησε να σηκωθεί και έπεσε βαρύς στο πάτωμα. Εξοργισμένοι οι ακροατές αποφάσισαν να φύγουν, λέγοντας ότι όλα αυτά ήταν αγυρτίες, ότι θα απευθύνονταν στις εφημερίδες για να καταγγείλουν αυτό το εξευτελιστικό θέαμα. »Εννέα άνθρωποι έμειναν στην αίθουσα. Μόλις οι αγανακτισμένοι εγκατέλειψαν το χώρο, ο Νασρεντίν σηκώθηκε- ήταν νηφάλιος, τα μάτια του έλαμπαν και απέπνεε έναν αέρα αξιοπρέπειας και σοφίας. "Εσείς που βρίσκεστε εδώ είστε αυτοί που πρέπει να με ακούσουν", είπε. "Περάσατε τις δυο πιο δύσκολες δοκιμασίες στο δρόμο του πνεύματος: την υπομονή για να περιμένετε τη σωστή στιγμή και το θάρρος να μην απογοητεύεστε από αυτό που βρήκατε. Εσάς θα διδάξω". »Και ο Νασρεντίν μοιράστηκε μαζί τους μερικές σουφιστικές τεχνικές».
Η ομάδα σηκώθηκε όρθια. Η Βερόνικα δεν ήξερε τι να κάνει. «Σήκω κι εσύ», είπε η Μαρί, πιάνοντας τη απ' το χέρι. «Έχουμε πέντε λεπτά διάλειμμα». «Φεύγω... να μην είμαι στα πόδια σας». Η Μαρί την τράβηξε στη γωνία. «Είναι δυνατό να μην έμαθες τίποτα, ακόμη και με το θάνατο τόσο κοντά σου; Σταμάτα να σκέφτεσαι όλη την ώρα ότι προκαλείς εμπόδια, ότι ενοχλείς τον διπλανό σου! Αν οι άνθρωποι δε σε θέλουν, θα διαμαρτυρηθούν! Κι αν δεν έχουν το θάρρος να διαμαρτυρηθούν, δικό τους το πρόβλημα!» «Εκείνη τη μέρα που σας πλησίασα, έκανα κάτι που δεν είχα τολμήσει ποτέ πριν». «Και σ' έκανε να δειλιάσεις ένα απλό αστείο που έκαναν τρελοί! Γιατί δεν προχώρησες; Τι είχες να χάσεις;» «Την αξιοπρέπεια μου. Να παραμείνω εκεί όπου δεν ήμουν καλοδεχούμενη». «Τι σημαίνει αξιοπρέπεια; Να θέλεις να σε θεωρεί όλος ο κόσμος όμορφη, ευγενική, γεμάτη αγάπη για τον πλησίον; Σεβάσου τη φύση- βλέπε ταινίες με ζώα και παρατήρησε πώς πολεμούν για το χώρο τους. Όλοι ευχαριστηθήκαμε με το χαστούκι που έδωσες». Η Βερόνικα δεν είχε πλέον χρόνο να παλέψει για κανένα χώρο της και άλλαξε θέμα- ρώτησε ποιος ήταν εκείνος ο άντρας. «Βελτιώνεσαι», γέλασε η Μαρί. «Κάνεις ερωτήσεις χωρίς να φοβάσαι μήπως σε θεωρήσουν αδιάκριτη. Είναι σουφιστής δάσκαλος». «Τι θα πει "σουφιστής";» «Μάλλινος». Η Βερόνικα δεν κατάλαβε. Μάλλινος; «Ο σουφισμός είναι πνευματική παράδοση των δερβίσηδων, στην οποία οι δάσκαλοι, ντυμένοι συνήθως με μάλλινα ενδύματα, δεν προσπαθούν να δείξουν ότι είναι σοφοί και οι μαθητές χορεύουν περιστροφικά και πέφτουν σε έκσταση». «Σε τι χρησιμεύει αυτό;» «Δεν ξέρω καλά• αλλά η ομάδα μας αποφάσισε να ζήσει όλες τις απαγορευμένες εμπειρίες. Σ' όλη τη διάρκεια της ζωής μου, η κυβέρνηση μας μάθαινε ότι η πνευματική αναζήτηση υπάρχει μόνο για να απομακρύνει τον άνθρωπο από τα πραγματικά προβλήματα του. Απάντησε μου σ' αυτό τώρα: Δε νομίζεις ότι η προσπάθεια κατανόησης της ζωής αφορά σε ένα πραγματικό πρόβλημα;» Ναι. Αποτελούσε πραγματικό πρόβλημα. Άλλωστε, δεν ήταν πια σίγουρη τι σήμαινε η λέξη πραγματικότητα.
Ο άντρας με το κοστούμι -σουφιστής δάσκαλος σύμφωνα με τη Μαρί- ζήτησε να καθίσουν όλοι σε κύκλο. Από ένα βάζο της τραπεζαρίας έβγαλε όλα τα λουλούδια -εκτός από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο- και το έβαλε στο κέντρο της ομάδας. «Δες τι έχουμε καταφέρει», είπε η Βερόνικα στη Μαρί. «Κάποιος τρελός σκέφτηκε ότι ήταν δυνατό να κάνουμε να ανθίζουν λουλούδια και το χειμώνα και σήμερα πια έχουμε τριαντάφυλλα όλο το χρόνο, παντού στην Ευρώπη. Πιστεύεις ότι ένας σουφιστής δάσκαλος, με όλες τις γνώσεις του, είναι ικανός να κάνει τέτοιο πράγμα;» Η Μαρί φάνηκε να μαντεύει τη σκέψη της: «Άσε τις κριτικές για μετά». «Θα προσπαθήσω. Γιατί το μόνο που έχω είναι το παρόν, που - για να είμαστε ειλικρινείς- είναι πολύ βραχύ». «Όλος ο κόσμος μόνο αυτό έχει και είναι πάντα βραχύ - αν και μερικοί έχουν ένα παρελθόν στο οποίο σύναξαν πολλά και ένα μέλλον όπου θα συνάξουν κι άλλα. Επί τη ευκαιρία, αφού μιλάμε για το παρόν, έχεις αυ... πολύ στη ζωή σου;» Αν και το ηρεμιστικό είχε αρχίσει να επιδρά, η Βερόνικα θυμήθηκε την πρώτη φράση που είχε ακούσει στη «Βιλέτ». «Όταν μπήκα στη "Βιλέτ", πνιγμένη στα σωληνάκια τεχνητής αναπνοής, άκουσα καθαρά κάποια να με ρωτάει αν ήθελα να με αυ... Τι τρέχει; Γιατί έχουν εμμονή σ' αυτά τα πράγματα εδώ;» «Και εδώ και έξω. Μόνο που στη δική μας περίπτωση δε χρειάζεται να το κρύβουμε». «Εσύ με είχες ρωτήσει;» «Όχι. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να μάθεις μέχρι που μπορεί να φτάσει η ηδονή σου. Από την επόμενη φορά, με λίγη υπομονή, θα μπορέσεις να οδηγήσεις εσύ το σύντροφό σου ως εκεί, αντί να κάθεσαι να σε οδηγεί εκείνος. Ακόμη κι αν σου μένουν μόνο δυο μέρες ζωής, νομίζω ότι δεν πρέπει να φύγεις από δω χωρίς να ξέρεις μέχρι πού θα μπορούσες να φτάσεις». «Μόνο αν ήταν με το σχιζοφρενή που με περιμένει για να ακούσει πιάνο». «Τουλάχιστον είναι ωραίος άντρας». Ο άντρας με το κοστούμι διέκοψε τη συζήτηση ζητώντας ησυχία. Έδωσε εντολή σε όλους να συγκεντρωθούν στο τριαντάφυλλο και να αδειάσουν το μυαλό τους.
«Οι σκέψεις σας θα επιστρέψουν, αλλά προσπαθήστε να τις αποφύγετε. Έχετε δύο επιλογές: να κυριαρχήσετε στο μυαλό σας ή να γίνετε υποχείριό του. Έχετε ήδη βιώσει αυτή τη δεύτερη επιλογή -αφεθήκατε να παρασυρθείτε από τους φόβους, τις νευρώσεις και την ανασφάλεια-, επειδή ο άνθρωπος έχει αυτή την τάση αυτοκαταστροφής. »Μη συγχέετε την τρέλα με την απώλεια ελέγχου. Να θυμάστε ότι στη σουφιστική παράδοση αποκαλείται απ' όλους τρελός ο βασικός δάσκαλος της, ο Νασρεντίν. Και ακριβώς επειδή στην πόλη του θεωρείται παράφρονας, ο Νασρεντίν έχει τη δυνατότητα να λέει δυνατά κάθε σκέψη του και να κάνει ό,τι θέλει. Έτσι γινόταν και με τους γελωτοποιούς στο Μεσαίωνα: μπορούσαν να ειδοποιούν το βασιλιά για κάθε κίνδυνο που δεν τολμούσαν να αναφέρουν οι υπουργοί του, επειδή φοβούνταν μήπως χάσουν τα αξιώματά τους. »Έτσι πρέπει να συμβαίνει και με σας- μείνετε τρελοί, αλλά να συμπεριφέρεστε σαν λογικοί. Αναλάβετε το ρίσκο να είστε διαφορετικοί, μα να το κάνετε χωρίς να προκαλείτε την προσοχή. Συγκεντρωθείτε στο τριαντάφυλλο και αφήστε να εκδηλωθεί τό πραγματικό Εγώ». «Τι είναι το πραγματικό Εγώ;» τον διέκοψε η Βερόνικα. Ίσως το ήξεραν όλοι εκεί, αλλά δεν είχε σημασία: δεν έπρεπε να ανησυχεί τόσο για το αν ενοχλεί τους άλλους. Ο άντρας φάνηκε να ξαφνιάστηκε με τη διακοπή, αλλά απάντησε: «Είναι αυτό που είσαι και όχι αυτό που σε έχουν κάνει». Η Βερόνικα αποφάσισε να συμμετάσχει στην άσκηση δίνοντας όλο τον εαυτό της, για να ανακαλύψει ποια ήταν. Αυτές τις μέρες στη «Βιλέτ» είχε νιώσει πράγματα που ποτέ δεν είχε βιώσει με τόση ένταση: μίσος, αγάπη, πόθο για ζωή, φόβο, περιέργεια. Ίσως η Μαρί είχε δίκιο: Είχε πραγματικά γνωρίσει τον οργ…...ό ή είχε μόνο φτάσει ως εκεί όπου ήθελαν να την πάνε οι άντρες;
Ο κύριος με το κοστούμι άρχισε να παίζει φλάουτο. Σε λίγο η μουσική ηρεμούσε την ψυχή της και κατόρθωσε να επικεντρώσει την προσοχή της στο τριαντάφυλλο. Μπορεί να έφταιγε η επίδραση του ηρεμιστικού, αλλά ήταν γεγονός ότι από τότε που βγήκε από το ιατρείο του δόκτορα Ιγκόρ αισθανόταν μια χαρά. Ήξερε ότι θα πέθαινε σύντομα. Γιατί να φοβάται; Δε θα βοηθούσε σε τίποτα, ούτε εκείνη θα απέφευγε τη μοιραία καρδιακή προσβολή. Το καλύτερο ήταν να εκμεταλλευτεί τις μέρες ή τις ώρες που της έμεναν κάνοντας ότι δεν είχε κάνει ποτέ. Η μουσική ερχόταν απαλή και το θολό φως της τραπεζαρίας δημιουργούσε μια σχεδόν θρησκευτική ατμόσφαιρα. Θρησκεία. Γιατί δεν επιχειρούσε να κάνει μια βουτιά μέσα της και να δει τι έμενε από τις ιδέες και την πίστη της; Επειδή η μουσική την πήγαινε αλλού: να αδειάζει το μυαλό της, να αφήνει κάθε σκέψη για οτιδήποτε και απλώς να ΕΙΝΑΙ. Η Βερόνικα παραδόθηκε, κοίταξε το τριαντάφυλλο, είδε ποια ήταν, της άρεσε και λυπήθηκε που έδειξε τόση βιασύνη.
Mια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!Είμαι πτώμα,θα τα πούμε αύριο..Φιλάκια Πολλά!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!
Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών. Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας. Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη. Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας. Και είναι καλό που το θέλετε. Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα. Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας. Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί. Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη. Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια". Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου". Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια. Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι. Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.
καλημερααααααα σημερα ειναι μια καινουρια μεραααα να ευχηθω καλη σχολικη χρονια σε ολους για τα παιδια της ελλαδας μας και επισημα καλη χρονια μια που οταν ξεκινουν τα σχολεια ξεκινουν τα παντα επισημα πιστευω.Τ μου ο ηθοποιος ο συγκεκριμενος εχει κανει παρα πολλα ,απλα εχει γινει πολυ γνωστος στο ευρυ κοινο απο τον ρολο του ως ΣΑΝΤΟΚΑΝ.οσο για την ταινια που εβαλα ειναι η τελευταια που ειχα δει εγω με αυτον και δεν ηταν η πολυ κλασσικη αλλα οσοι την ειδαν τους εχει μεινει αξεχαστη.εχει παιξει σε σημετοχες και γενικα αποτι ειδα ειναι ακομα ενεργος.βλεπεις και γω χτες τα ανακαλυψα μια που οπως σας ειπα εχω παθει τωρα τελευταια μια ταση να ξεθαβω παλια αγαπημενα και μεσα σε αυτα ηταν και το συγκεκριμενο.τωρα την συγκεκριμενη ταινια την ψαχνω με υποτιτλους και δεν μπορω να την βρω,μια φορα την ειδα και μου εχει μεινει αξεχαστη,στο ιντερνετ που βρηκα κατι δεν το ρισκαρω γιατι δεν γνωριζω απο αυτα.ειπαμε μαθαμε κατι ψιλα εξαιτιας του κισμετ δεν ειμαστε χακερ ακομα.σας χαιρετω και σας ευχομαι μια καλη δημιουργικη οσο γινετε ημερα
http://youtu.be/tHaW_mHCgmQ....................ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ Τ , ΕΚ , ΚΑΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ Η ΕΥΧΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΑΣΕ ΠΕΡΑΣΑ ΥΠΕΡΟΧΑ. .................Π
Ήταν που λες μια φορά ένα σκιουράκι. Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο. Ούτε έξυπνο, ούτε κουτό. Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε, που θα 'μοιαζε μ' όλα τα άλλα, αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια. Μόλις σουρούπωνε, το 'σκαγε από τη φωλιά του και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους, δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα που πήγαιναν να πιούν νερό... Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια κι αρκούδες και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια... Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι, πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό. Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια και τα ρωτούσε:- Μπορείς να μ' αγαπάς; Τα πιο πολλά γελούσαν. Άλλα δεν έμπαιναν στον κόπο να απαντήσουν. Και άλλα του έλεγαν: -Δεν έχω χρόνο - ή δεν ξέρω τι είναι ν' αγαπάς... Κι αυτό γινόταν κάθε σούρουπο κι έτσι είχαν τα πράγματα, ώσπου μια μέρα, το σκιουράκι ξαναρώτησε κι ένας ασβός του χαμογέλασε και του είπε: - Μπορώ. Έλα να αγαπηθούμε. - Μπορείς; Πόσο χαίρομαι! Πες μου, όμως, τι πά' να πει ν' αγαπηθούμε; - Λοιπόν, το πιο σπουδαίο είναι να μη βιαστείς να καταλάβεις. Και τώρα άκου: Ν' αγαπηθούμε, πρώτα-πρώτα πά' να πει να κοιταζόμαστε στα μάτια. Κι έτσι κοιταζόταν στα μάτια για μερόνυχτα...
- Τώρα αγαπιόμαστε; - Όχι βέβαια. Αλίμονο αν ήταν τόσο απλό. Ν' αγαπηθούμε πά' να πει να φτιάξουμε κάτι μαζί. Κι έφτιαξαν πράγματα μαζί. Κι ήταν τόσο χαρούμενα!... - Τι ωραίο να σ' αγαπάω! Τώρα δεν αγαπιόμαστε; - Όχι ακόμα. Γιατί ν' αγαπηθούμε πά' να πει και να 'χουμε κάτι ο ένας απ' τον άλλον. Δώσε μου λίγο απ' το καστανόμαυρο τρίχωμά σου κι εγώ θα σου δώσω από το κίτρινο των ματιών μου. Κι έκαναν έτσι... Το σκιουράκι καθρεφτίστηκε στα μάτια του ασβού και καμάρωσε την κίτρινη λάμψη τους στα δικά του μάτια. Κι ύστερα του χάρισε το πιο γλυκό καστανόμαυρο τρίχωμα που είχε στην πλάτη του. - Τώρα αγαπιόμαστε; - Όχι, όχι ακόμα. Μας μένει το πιο δύσκολο. Πρέπει να αγκαλιαστούμε σφιχτά, πολύ σφιχτά, και να τρέξουμε στον ήλιο, καβαλώντας μιαν αχτίδα από φως. Έλα, με το ένα, με το δύο, με το τρία, να προλάβουμε αυτήν εκεί την αχτίδα. - Ένα, δύο, τρία, εεεεεεεεεεεεεε... ωπ! - Τώρα αγαπιόμαστε; - Τώρα. Και που λέτε, όσο κι αν φαίνεται παράξενο, κάπως έτσι έγινε κι έτρεχαν για τον ήλιο. Κι άρχισε να πέφτει βροχή, γλυκιά σα μέλι. Ήταν τα δάκρυα της χαράς τους, που απ' την τεράστια ταχύτητα - που ζάλισε όλα τα πουλιά κι όλα τ' αστέρια - έγιναν ένα... Κι ύστερα βγήκε ένα ουράνιο τόξο τόσο λαμπερό, που όλοι στη γη βάλανε το χέρι πάνω από τα μάτια να μην τυφλωθούνε, κι αναρωτιόντουσαν τι είχε συμβεί πάνω απ' τα σύννεφα... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ
Και πέρασε καιρός. Να 'τανε χρόνια, να 'τανε ένα λεπτό μονάχα, κανένας δε θα μπορούσε να μας πει, γιατί ο χρόνος ήταν άχρονος, μέχρι που ο ασβός ψιθύρισε: - Κουράστηκα. Μη σου κακοφανεί. Μπορεί και να ζαλίστηκα απ' το τρέξιμο. Θα 'θελα να γυρίσω πίσω. - Κουράστηκες; Όμως, δεν τρέχουμε πατώντας στο χώμα. Είναι το φως που μας κουβαλάει. Δεν είναι κουραστικό. - Για μένα είναι. Έπειτα το 'χω ξανακάνει. Λίγοι το αντέχουν δεύτερη φορά.Είν' επικίνδυνο. Γυρίζω πίσω... Αυτά είπε. Και με μεγάλη ευκολία, πήδηξε σ' ένα μετεωρίτη που κατέβαινε στη γη και χάθηκε... - Μη φεύγεις, φώναξε το σκιουράκι. Φοβάμαι πως δε θα μπορέσω ποτέ πια να σταματήσω, κι είν' αστείο να τρέχω μόνος μου στον ουρανό... Όμως, τη φωνή του την άκουσε μονάχα το σκοτάδι, κι ίσως - δε σας τ' ορκίζομαι - το φεγγαράκι που πρόβαλε πίσω από ένα σύννεφο δειλά. - Εεεεεεε... ωωωωωωωωωω... Είναι κανείς εδώ; Δεν έχει νόημα πια να πάω στον ήλιο. Ποιος θα μπορούσε να μου πει πώς θα ξαναγυρίσω πίσω; Αλλά το σύμπαν εκείνη τη στιγμή ήτανε άδειο, κι έτσι δεν του απάντησε κανένας. - Μου φαίνεται πως τώρα τρέχω πιο γρήγορα από πρώτα. Κι άρχισα να κρυώνω. Κι αν τρέχω έτσι μόνο μου για πάντα;
Εεεεεεε... ωωωωωωωωω... Βοήθεια! Δεν είναι κανείς εδώ; Τότε, μια μικρή φωνούλα έφτασε στ' αφτιά του, τόσο γλυκιά και σιγανή σα να 'βγαινε από μέσα του. - Ψιτ, ψιτ! Σκιουράκι! - Μου μίλησε κανείς; Τίποτε δεν βλέπω. - Ψιτ, εδώ δίπλα στην κοιλιά σου. Είμαι η ηλιαχτίδα που σε κουβάλησε μαζί με τον ασβό βόλτα στον Γαλαξία. Ακόμα πάνω μου τρέχεις. Άκου. Μόνο εγώ μπορώ να σε γυρίσω πίσω. Πρώτα θα μπούμε σε τροχιά γύρω από τη γη, ύστερα σιγά-σιγά θα κατέβουμε. Μόνο που 'χω τρέξει άπειρα χιλιόμετρα κι η ενέργειά μου έχει σχεδόν εξαντληθεί. Για να γυρίσουμε πρέπει να θυσιάσεις κάτι από σένα, να το καίω, να γεμίζω τις μπαταρίες μου, να προχωράμε... - Ότι πεις. Τι θες να θυσιάσω; - Ξέρω κι εγώ;... Το τρίχωμά σου, τις πατούσες σου, ένα κομμάτι από την καρδιά σου... - Το τρίχωμά μου, οι πατούσες μου, δικά σου. Μόνο που καρδιά δεν έχω πια. Την πήρε ο ασβός μαζί του. Κι αυτό δεν αλλάζει... - Εντάξει, παίρνω τις πατούσες σου. Ελπίζω να μας φτάσουν. Καίω την πρώτη... Μην πονάς πολύ. Μην κλαις, δεν το αντέχω. Ησύχασε. Κρατήσου τώρα. Αλλάζουμε πορεία. Κι έτσι μπήκανε σε τροχιά... Το σκιουράκι μ' ένα πόδι, κοίταζε τη γη - τόσο μικρούλα - κι όμως του φαινότανε πως διέκρινε στο δάσος τον ασβό του. Κι ήταν το κέντρο της γης ο ασβός γι' αυτό. Μόνο εκείνος μέτραγε εκεί κάτω. Τίποτα άλλο. - Παράξενο να μπαίνεις σε τροχιά. Το κέντρο της ζωής σου είν' αυτό το κάτι που τρέχεις γύρω του. Κι όμως είν' άσκοπο να τρέχεις, γιατί δεν μπορείς να το φτάσεις, ούτε και να ξεφύγεις απ' αυτό... - Σσσσσσστ! Μη μιλάς, δάγκωσε τα χείλη, είπε η ηλιαχτίδα. Καίω τη δεύτερη πατούσα. Κατεβαίνουμε... Κι αρχίσανε να κατεβαίνουν κάνοντας τούμπες στον αέρα, μέσα σε ρεύματα τόσο τρελά, που όλα δείχνουν πως δίχως άλλο θα γκρεμοτσακιστούνε. Το σκιουράκι δίχως πόδια, κι η γη να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, το δάσος να φαίνεται πια καθαρά, τα δένδρα, τα πουλάκια, το ποτάμι και ξαφνικά... Πλατς!... Και μετά τίποτα... Όταν το σκιουράκι, ύστερα από ώρα, άρχισε να συνέρχεται, πόναγε σ' όλο του το κορμί. Όμως κατάλαβε πως κάποιος ήταν κοντά του και του έβαζε οινόπνευμα κι ύστερα φυσούσε τις πληγές για να μην τσούζει, και του 'βαζε κομπρέσες κι επιδέσμους και το χάιδευε... - Ο ασβός μου, σκέφτηκε κι άνοιξε τα μάτια.
Όμως, είδε να σκύβει πάνω του ένας κάστορας .............ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ
Ήταν ένας μικρόσωμος κανελής κάστορας μ' αστεία μουσούδα, που όμως το βλέμμα του ήταν τόσο φωτεινό, που σαν σε κοιτούσε νόμιζες πως λαμπύριζαν πυγολαμπίδες στη ματιά του. Κι είχε ένα χαμόγελο τόσο, μα τόσο τρυφερό, που το σκιουράκι ούτε να δακρύσει από ευγνωμοσύνη δεν μπορούσε. Κοιταζόταν σιωπηλά ώρα πολλή. Ύστερα, ο κάστορας ρώτησε κάτι που το σκιουράκι άπειρες φορές είχε ρωτήσει πιο παλιά, όταν ήταν ανυποψίαστο για όλα... - Μπορείς να μ' αγαπάς; Το σκιουράκι αναστέναξε, χωρίς καθόλου λύπη. - Φοβάμαι πως δεν μπορώ. Δεν έχω πια καρδιά για ν' αγαπήσω... - Δεν πειράζει. Αν το θες, θα σου δώσω ένα κομμάτι απ' τη δικιά μου. - Όμως ν' αγαπηθούμε πά' να πει να τρέχουμε μαζί - κι εγώ δεν έχω πόδια. - Να τρέχουμε, έτσι άσκοπα, γιατί; Ν' αγαπηθούμε πά' να πει να κάνουμε μαζί ένα δρόμο, όπως μπορούμε. Το πιο σπουδαίο είναι να 'μαστε οι δυο μας, και όχι πόσο γρήγορα θα τρέχουμε, ούτε που θα πάμε... Μικρό μου σκιουράκι, αν μπορείς να μ' αγαπάς, θα σου φτιάξω δεκανίκια από ξύλο αγριοτριανταφυλλιάς. Κι αν δε θες, θα σε μάθω να περπατάς με τα χέρια. Κι αν κουραστείς, θα σε πάρω αγκαλιά και θα 'ναι πιο όμορφα, γιατί θ' ακούω την ανάσα σου κι η μυρωδιά σου θα μπει μέσα στο πετσί μου και δε θα ξέρουμε αν είσαι εσύ ή εγώ, εγώ ή εσύ, θα 'μαστε εμείς... Τι έγινε μετά, κανείς δεν έμαθε στα σίγουρα - κι εγώ που να το ξέρω; Λένε πως τους είδανε να φεύγουνε για την Ανατολή, περπατώντας με τα χέρια, και να γελάνε, να γελάνε... Ο απόηχος απ' το γέλιο τους ξέμεινε στα φυλλώματα των δένδρων - λένε... Πάντως, ποτέ - μα ποτέ - κανείς πια δεν τους ξανάδε....... ..............................Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ....ΝΟΤΑ ΓΕΛΙΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.............http://youtu.be/WPdNILW6bCQ........................Π
Καλησπέρα σε όλες και όλους.Οι ημέρες που περνούμε είναι πολύ ασχημες γιά τη χώρα.Το χρέος είναι κοντά να αφανίσει τη χώρα.Θέλει δύναμη και κουράγιο γιά εμάς και τα παιδάκια μας.Ανδρέα μου σου ζητω να μή με παρεξηγήσεις.Αγόρι μου για ένα πολύ μικρό διάστημα να μή σταματήσεις τις αυτοτελείς ιστορίες σου.Δέν πειράζει ας μήν είναι μεγάλες.Παρακολουθώ κάτι ακόμη και θα ήθελα πέντε έξι απλά διηγήματα.Σε περίπτωση αγόρι μου που με ακούσεις εγώ η ίδια θα σε ευχαριστήσω και θα σου πώ ότι είμαι εντάξει, όταν βέβαια είμαι.Καλό μεσημέρι σε όλες και όλους. Λ.Μ.
Καταπληκτική η νεραιδόσκονη!!!Μην την αφήσεις .Έχουμε ανάγκη καλούς έλληνες συγγραφείς.Η ευκαιρία πολλές φορές μιά φορά κτυπά τήν πόρτα δεδομένου ότι ζούμε σε μιά χώρα που τρώει τα παιδιά της.Λοιπόν σε περίπτωση που το θελήσεις εγώ θα είμαι εδώ και φυσικά θα τα πούμε.Είμαι υποχρεωμένη να περιμένω τήν εξέλιξη του βιβλίου σου.Η τιμιότητά σου δέν έχει περάσει έτσι να το ξέρεις αυτό.Λ.Μ.
καλησπερα,παω να λιωσω να σιδερωσω,ελπιζω να εισαστε σε καλυτερη θεση απο μενα...........,ζεστη πολυ και ανυποφορη,αυτη η υγρασια δεν περιγραφετε,Π αν εχεις την ευκαιρια για μπανιο στην θαλασσα και οχι στο σπιτι μην το καθυστερεις καθολου.δεν παλευετε παιδια με τιποτα,ΕΛΕΝΗΗΗΗ περιμενω το μυστικουληηηη που ελπιζω να μην ειναι κατεβατουλιιιι,οχι τιποτα αλλο,παντα γραφεις κατεβατα οταν εγω λειπω μακρια.φιλια πολλα κισμετοπαρεα,ελπιζω εσεις να περνατε πολυ πιο ωραια.Φιλε Β που εισαι που γυρνας κανε και καμια βουτια για μας,μας εχει φαει ο καυσωνας....ΕΛΕΝΗ-ΜΑΡΙΑ,ΣΑΜΟΣ απο σας δεν ζητω δροσια γιατι τοσο καιρο τα λογια μου πανε χαμενα,η θαλασσα ειναι μονο διακοσμητικια.... καλο μεσημερακι
http://www.youtube.com/watch?v=roc3ucPT8bk&feature=related
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
"ΑΓΑΠΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕ ΕΠΕΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ"
ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ? ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΟΥ ΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ ΜΑΣ
ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΑΛΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΤΑ ΕΧΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ....
ΑΝΔΡΕΑ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΜΕ ΒΑΘΕΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ Η ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ Η Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΣΟΥ Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ ΣΟΥ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΡΑΦΗΣ ΣΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΤΥΧΙΑ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΓΑΛΗΝΗ Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ Η ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ Η ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΗΛΟΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ...
ΟΛΕΣ ΣΟΥ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗ:
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ!!!!
ΤΟ ΑΔΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕ ΠΕΙΣΜΩΣΕ ΤΟΣΟ ΩΣΤΕ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΙ!!ΤΟ ΣΗΡΙΑΛ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΗΣΕ ΟΜΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΕ ΑΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΑΠΙΑΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ....
ΤΟ ΤΟΛΜΗΜΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΘΑΥΜΑΣΤΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΚΔΟΘΕΙ ΠΟΥ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ..ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΘΗΣΑΥΡΟ ΚΡΑΤΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΛΑΧΤΑΡΑ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ!!!!
Η ΑΝΑΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΥΤΕΡΗ ....
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ ΟΛΟΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΟΤΙ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΕΙΣΜΑ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΗ ΘΕΛΗΣΗ
Η ΣΕΛΙΔΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ ΓΙΑΤΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΤΗΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΟΥΝ ΤΙ ΝΟΙΩΘΟΥΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΟΙΚΙΛΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΗΣ...
ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕΒΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΓΝΩΜΗΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΜΕ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ...
ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΕΑ ΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΜΟΝΟΛΟΓΕΙ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΛΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ..ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΣ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ!!!
ΧΑΡΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ...ΑΠ ΟΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ Η ΒΙΒΗ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΣΤΙΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΥΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΕΣ
ΦΙΛΗ Π ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΝΤΕΑΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΡΑΤΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΚΕΨΗ...
ΕΛΕΝΗ ΚΟΥΡΑΓΙΟ!!ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΣΕΙ!!
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.ΧΑΡΑ ΡΤ9 ΑΕ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΑΣ ΛΟΓΙΑ. ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΒΑΘΟΣ. Τ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΑ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΧΘΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟΛΟ ΚΟΕΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΕΛΕΓΑ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝ ΠΟΛΥ. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΨΥΧΗ ΚΙ ΕΣΥ ΕΧΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΚΡΥΝΕΙΣ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΤΟ ΒΑΘΟΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣΑ Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗ Η ΚΑΛΗ ΜΑΣ Η ΒΙΒΗ ΝΑ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΗΝ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ. ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΙ ΤΗΣ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΣ ΕΛΕΙΨΕ ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ. ΕΚ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ.ΒV ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ.Π Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΜΟΛΙΣ ΕΥΧΗΘΗΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΡΑ. ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ. ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΚ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΚΛΑΒΩΝΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΠΛΟΧΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕΜΕΝΑ. Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ.Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΡΕΥΣΤΑ ΗΔΗ ΞΕΡΕΤΕ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ.ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ ΘΑ ΒΓΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΩ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ Η ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ. ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ. Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΜΙΝΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΡΙ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΒΑΛΩ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΤΟ ΕΙΠΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕ ΤΟ ΕΦΑΡΜΟΣΑ. ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΜΟΛΙΣ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΑΠΕΧΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΚΑΝΑ ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΝΑΜΕ ΟΛΟΙ. ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ. ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΑ ΟΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. ΩΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΜΑΡΩΝΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΩ. ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑΤΕ ΠΛΑΙ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ. ΕΧΩ ΠΙΣΤΗ ΟΤΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ. ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΘΕΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΟΛΟΙ
Ο ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΗΤΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΕΠΑΥΛΗ. ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ. ΤΑ ΞΕΡΑ ΧΟΡΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΥΡΙΑΣΜΕΝΟΙ ΦΡΑΚΤΕΣ ΠΑΛΙΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ. ΕΚΕΙ ΕΠΑΙΖΕ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΙΣ. Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΓΑΠΗ ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ. ΜΑΖΙ ΑΘΩΟΙ ΣΑΝ ΗΤΑΝ ΜΟΙΡΑΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΥΤΗΚΑΝ. Η ΑΛΙΣ ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΛΕΥΚΑΙΜΙΑ ΣΤΑ 37. ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΟΥ. ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΞΕ ΓΕΛΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ. ΜΗ ΡΩΤΑΣ ΤΖΟΝΑΘΑΝ ΠΩΣ. ΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΦΩΣ ΜΕ ΚΑΛΕΙ. ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΑΥΛΗ ΣΤΑ 93 ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΚΑΙ ΤΙ ΩΡΑ. ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑ ΤΗΝ ΑΛΙΣ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ. ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΑΥΛΗΣ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ. ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΤΡΕΧΑΝ. ΔΕΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΕΨΑΝ. ΚΙΤΡΙΝΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΑΜΠΑΛΑΙΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΑΛΙΣ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ. ΕΝΑΣ ΚΡΥΟΣ ΑΕΡΑΣ ΤΟΝ ΧΤΥΠΗΣΕ ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ ΜΙΑ ΣΥΡΤΗ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ Τζοοοοοναθααααααααααν.ΑΛΙΣ ΑΛΙΣ ΜΥΡΙΖΩ ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ?ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΣ ΔΩΜΑΤΙΟ.ΤΟ ΣΟΒΑΡΟ ΥΦΟΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΑΛΛΑΞΕ. ΤΩΡΑ ΓΕΛΟΥΣΕ. ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΦΩΣ.Τζοοοοοοοναθααααααν ΠΡΟΧΩΡΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ. ΠΟΤΕ ΔΕ ΣΕ ΞΕΧΑΣΑ. ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΕΡΧΟΜΑΙ. ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΝΕΙ ΘΑΥΜΑΤΑ. ΠΕΡΙΜΑΝΑΜΕ ΑΛΙΣ.
καλησπερα
καλα χαρα μη φωναζεις δεν ειπα οτι φοραω παλτο
αλλα η ανυποφορη ζεστη εχει φυγει , ε.κ σιδερενια , εχω πολυ τρεξιμο , αλλα σημερα ειναι μια καλη μερα για μενα
καλο υπολοιπο να εχετε ολοι
ελενη
ΕΛΕΝΑΚΙ δεν φορας παλτο γιατι διαφορετικα δεν θα μας μιλαγες,αλλα δεν μου ειπες ακομα που το ειδες οτι εφυγε η ανυποφορη ζεστη;μονο με τα κλιματιστικα κανουμε δουλεια και οχι μονο εγω,μηπως φιλεναδιτσα εισαι κρυουλιαρα;λιγουλακι;οχι τιποτα αλλο μετα λενε εμενα κρυουλιαρα με το παραμικρο ,καλο τρεξιμο φιλεναδα και χαιρομαι που η μερα σου αν και καυτη ειναι καλη,οσο για σενα ΕΚ ενταξει σημειωσατε λαθος,αφου ξερεις το προβλημα μου,αλλωστε καλη καρδια η ΒΙΒΗ δεν θα μου θυμωσει,ΒΙΒΗ κρατα το για τον μαρτη γιατι τοτε θα να σαι σιγουρη πως παλι καποιον θα αφησω εξω,το τελευταιο καιρο,κατι παθαινω,παντος οι ευχουλες ηταν απο καρδιας κερασμενες,ααα φιλεναδιτσα ελπιζω να εκανες αυτο που ειπαμε οχι μονο λογια του αερα.ΑΝΤΡΕΑ η καθε σου ιστορια και ενα θεμα,τα εχουν πει αλλωστε ολοι οι φιλοι,νοιωθω πως τα λογια για την εκτιμηση και την αγαπη που νοιωθω θα ειναι φτωχα.να σαι καλα για να ημαστε και μεις,και μην σε νοιαζει,το ταξιδι τωρα αρχιζει.τιποτα δεν θα παει χαμενο,οι ανθρωποι που δεν το βαζουν κατω και αγωνιζονται με ηθος βασιζομενοι στα χερια τους αποκτουν στο τελος το βραβειο τους.για μενα εσυ το εχεις κερδισει,εισαι ενας ανθρωπος πληρες,συγκροτημενος ,αξιος φιλος,αδερφος,συζυγος ,πατερας,αγωνιστης ζωης,και πολλα αλλα που δεν θα χωρουν να τα γραψω.Αυτο θαυμασα σε σενα απο την πρωτη στιγμη.Αν η ζωη τα φερει να κανεις και το ταλεντο σου επαγγελματικα τοτε εχεις δυο φορες πετυχει.στους υπολοιπους φιλους και ειδικα σε καποιους που εχουν καιρο να μας φανουν ευχομαι να ειναι καλα.κισμετοπαρεα ομορφη σας φιλω
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ!!!!!!!!!
ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΔΡΟΣΙΣΕ???????ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΣΕ ΚΥΚΛΑΔΙΤΙΚΟ ΝΗΣΙ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΔΡΟΣΙΑ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΤΗ ΤΣΙΜΕΝΤΟΥΠΟΛΗ ΜΟΝΟ ΔΡΟΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ.
ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΜΕΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕΝΑΜΕ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΝΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΚΑΦΕΔΑΚΙ ΑΛΛΑ ΝΑ ΔΡΟΣΙΖΟΜΟΥΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΕΓΩ.
ΕΚ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΥΛΙΑ.ΓΕΡΗ ΔΥΝΑΤΗ?
ΑΝΤΡΕ ΘΑ ΠΩ ΟΤΙ ΛΟΓΙΑ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΙΠΩΘΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΘΗΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.
ΝΑ ΠΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΩ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΛΕΩ ΟΤΙ ΤΙΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΔΩ.ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΗΘΟΣ ΑΡΧΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΤΟΥΣ.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ[ΡΤ9]
Η Μαρία είναι το ίδιο πρόσωπο με τήν Μαρία Ελένη?Και άν είναι το R τί σημαίνει?Μή γελάσετε απλά έχω μιά απορία. Ας μου απαντήσει η ίδια. xar xar xar xar xar K2
Καληνύχτα σας. Κ2
ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΕΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΑΤΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΛΛΕΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΙΣ
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΑΛΛΕΣ ΜΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΜΑΘΑΙΝΩ ΤΑ ΝΕΑ ΣΑΣ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΧΑΙΡΟΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΓΑΦΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΡΕΧΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ!!!!!!!!!ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΣΤΟ ΩΡΑΙΟ ΜΑΣ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΤΑ ΟΥΖΑΚΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΝΩ ΔΥΝΑΜΕΙΣ.
ΧΑΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΙΣ ΚΡΑΤΑΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΗ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ. ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΠΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΛΩΣΤΕ ΜΕ ΤΕΤΑΙΑ ΟΜΟΦΗ ΚΑΙ ΧΡΥΣΗ ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΟΛΗ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΣΟΥ ΚΑΘΡΕΦΙΖΕΤΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ.
ΑΝΔΡΕΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΜΕ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΔΟΥΝ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑΑΑΑ.
ΕΚ ΕΛΕΝΑΚΙ ΣΑΣ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΩΡΑ ΜΟΛΙΣ ΜΙΛΟΥΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑΑΑΑΑΑΑ
ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΓΡΑΦΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣΞΕΧΝΩ
ΚΑΛΥΝΗΧΤΑ
http://youtu.be/CyBcHUe4WeQ........ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.ΖΕΣΤΗ ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ ΠΑΡΟΤΙ ΕΧΕΙ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΥΓΡΑΣΙΑ......ΑΝΔΡΕΑΜΟΥ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΜΕ ΝΟΗΜΑ ..........ΕΚ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ................Π
http://youtu.be/F1chURgPLJA........ΦΙΛΕΝΑΔΟΥΛΕΣ ΜΙΑ ΧΑΡΗ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΣΑΣ.ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΠΟΤΕ ΞΕΚΙΝΑ Η ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ BURAK ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΔΩ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...............Π
καλησπερα κισμετοπαρεααααα,καλησπερα Κ2,ΡΤ9,Π,ΒΙΒΗ τι εκπληξη ηταν αυτη;το ηξερα πως εσυ καταλαβαινεις,αμοιβαια τα αισθηματα οσο για το ομορφη αυτο τα παραλες,αν κρινω απο την Ελευθεριτσα θα εισαι αστερι οπως και εκεινη.η ομορφια ειναι για τον καθε ανθρωπο διαφορετικη.Για μενα η ομορφια της ψυχης μετραει,τωρα αν εσυ ειδες στις φωτο ολα αυτα τα υπεροχα πραγματα για μενα σε ευχαριστω απο καρδιας.να σαι γερη και παντα ευτυχισμενη γιατι το αξιζεις.να περνας καλα οπως και οποτε μπορεις,οσο για την δουλιτσα καλη δυναμη και σε περιμενω με το καλο οταν θα κρυωσει ο καιρουλης και θα χουχουλιαζουμε,οσο για τις φωτο χαρηκα που τις ειδες γιατι δεν ημουν σιγουρη αν τις εστειλα σωστα.οπως εχω ξαναπει δεν κατεχω και πολλα απο υπολογιστες,φιλακια.Τωρα φιλοι μουΑΝΤΡΕΑ,ΡΤ9,Π ξερω πως σας πηρα στο λαιμο μου,αλλα οπως βλεπετε η ΒΙΒΗ μας ειναι τοσο καλοκαρδη και υπεροχος ανθρωπος που δεν θα μπορουσε να παρεξηθει για κατι τετοιο.για αυτο την αγαπω και την ΠΑΩΩΩΩ οπως ελεγε καποτε καποιος.ΣΑΜΟΣ εχεις αδερφουλα διαμαντακι οπως εσυ,και ειναι υπεροχο να βλεπεις την αγαπη και τον σεβασμο που εχετε η μια στην αλλη.ειστε πολυ τυχερες γιατι δεν ειναι ολα τα αδερφια ετσι.ΡΤ9,Π πεστε τα και σεις στο ελενακι γιατι εγω πραγματι εχω ψηθει.αρα φιλεναδιτσα μηπως εισαι...μπρρρρρ.οχι τιποτα αλλο να μου πεις που εισαι να ερθω να σε παρω αγκαλιτσα,μηπως εσυ ζεσταθεις και εγω κρυωσω.κατι πρεπει να κανουμε για να σωθουμε δεν γινετε,ειμαστε και κοντινα μια χαρα.καληνυχτα λοιπον σε ολοι την υπεροχη παρεα,καλο βραδυ,και με το καλο να εχουμε ενα καλο ξημερωμα.
αχχχχχχχ με φαγατε που δεν ζεσταινομουν και αυριο το αφεντικο αποφασισε να με βαλει να σιδερωνω , αχχ θα λιωσω , βεβαια και εγω με αιρκοντισιον κοιμαμαι τα βραδυα αλλα επιμενω τελειωνουν οι ζεστες, στονκαιρο ειπαν οτι θα αρχισουν τα πρωτοβροχια
ελενη
http://youtu.be/bSjfkwvOOAM..........KAΛΗΝΥΧΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ................Π
Γεια σας, φίλοι μου. Κύριε Ανδρέα, η χθεσινή σας ιστορία, όπως και η σημερινή, όπως πάντα πανέμορφες, διδακτικές και με βάθος. Στη χθεσινή σας ιστορία, ο Γιάννης βοήθησε την Ασημίνα να ξαναβρεί τον εαυτό της. Τι πιο σημαντικό από αυτό; Εκεί βρίσκεται το νόημα της αληθινής, γεμάτης ελευθερία αγάπης. Μπροστά σ'αυτό που βρήκε στο πρόσωπό του, τι σημασία είχε αν ήταν ανάπηρος; Η ψυχική πληρότητα είναι το πιο σημαντικό. Όσο για τη σημερινή σας ιστορία, ιδιαίτερα συγκινητική όπως και η χθεσινή. Όντως, κάποιες αγάπες, κάποιοι έρωτες δεν ξεχνιούνται ποτέ, ό,τι κι αν συμβεί, ακόμη κι αν περάσουν πολλά χρόνια από τότε που ο ένας απ'τους δύο έχει φύγει απ' αυτό τον κόσμο. Γλυκέ μου υποβολέα, κι εσύ τα εξέφρασες όλα τόσο όμορφα και πάλι χθες βράδυ για τον κύριο Ανδρέα και τις ιστορίες του. Όντως, για να εισπράξουμε όλα αυτά τα θετικά πράγματα ώστε να εξελιχθούμε και να γίνουμε καλύτεροι ως άνθρωποι, χρειάζεται όχι μόνο να θέλουμε, αλλά και να μπορούμε να τα τηρήσουμε και να τα κάνουμε τρόπο ζωής. Και πραγματικά ο κ. Ανδρέας το έχει καταφέρει αυτό σε εξαιρετικά μεγάλο βαθμό. Ε.Κ. μου, χαίρομαι πολύ που ξαναέγραψες, φαντάζομαι ότι αυτό σημαίνει ότι το προβληματάκι έχει λυθεί. Και χαίρομαι ακόμη πιο πολύ γι'αυτό. Έτσι είναι πάντως, όπως τα λες, στη σελίδα είναι όλοι καλοδεχούμενοι να γράψουν, καθώς η σελίδα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και εννοείται ότι όλες οι απόψεις είναι σεβαστές. Αρκεί να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός. Γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά ίσοι. Εξάλλου, εκεί βρίσκεται η ομορφιά και το ενδιαφέρον, στη διαφορετικότητα του καθενός μας που δίνει μια υπέροχη ποικιλία, δημιουργώντας μια όαση ξεκούρασης, γαλήνης και αντίστοιχης ποικιλίας συναισθημάτων. Μαρία-Ελένη, κι εμένα μου αρέσει πολύ αυτός ο ηθοποιός με τα υπέροχα πράσινα μάτια. Εκτός της απαράμιλλης ομορφιάς του, πιστεύω ότι είναι απ'τους καλύτερους ηθοποιούς. Και όντως κάνει πολύ ωραίο ζευγάρι με αυτή την ηθοποιό στο βιντεάκι που μας έβαλες. Το συγκεκριμένο βίντεο, παρ' ό,τι δεν έχει παραδοσιακά στοιχεία, για το στυλ του είναι απ'τα καλύτερα. Μου αρέσει και μένα πολύ. Και ξέρεις είναι και οι δυο χορευτές εκτός από ηθοποιοί, κάτι που φαίνεται και σε αρκετές ταινίες τους. Χαρά, όσο για το αγαπημένο σου ζευγάρι, πρόκειται για ένα απ'τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που έχουν περάσει ποτέ απ'τον κινηματογράφο σ'αυτή τη χὠρα. Έχουν κάνει τεράστια επιτυχία εκεί. Π, τι ωραίες μουσικές επιλογές και πάλι, το feelings και το greensleeves. Μας καλημερίζεις, μας καλησπερίζεις και μας καληνυχτίζεις με τον καλύτερο τρόπο. Α.Ε., όσον αφορά τα κείμενα που σας βάζω, εννοείται ότι κι εγώ το απολαμβάνω, είναι μεγάλη μου χαρά και ξέρω ότι εκτιμάται δεόντως από εσάς. Τ.
Και τώρα σας βάζω λίγα αποσπάσματα από τη "Βερόνικα". Τ.
ΕΞΩ ΑΠ' το ΚΑΓΚΕΛΩΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, ο ουρανός ήταν γεμάτος αστέρια, μ' ένα σχεδόν γεμάτο φεγγάρι να βγαίνει πίσω απ' τα βουνά. Οι ποιητές αγαπούσαν την πανσέληνο και έγραφαν γι' αυτή χιλιάδες στίχους, αλλά η Βερόνικα είχε πάθος για το μισοφέγγαρο, επειδή είχε ακόμη χώρο να μεγαλώσει, να επεκταθεί, να γεμίσει με φως όλη την επιφάνεια του πριν από την αναπόφευκτη παρακμή του.
Είχε τη διάθεση να πάει στο πιάνο της μεγάλης αίθουσας και να γιορτάσει εκείνη τη νυχτιά με μια όμορφη σονάτα που είχε μάθει στο κολέγιο· κοιτάζοντας τον ουρανό την καταλάμβανε μια απερίγραπτη αίσθηση ευεξίας, σαν η απεραντοσύνη του Σύμπαντος να της έδειχνε και τη δική της αιωνιότητα. Όμως τη χώριζε από τον πόθο της μια πόρτα από ατσάλι και μια γυναίκα που ποτέ δεν τελείωνε το βιβλίο της. Άλλωστε κανείς δεν έπαιζε πιάνο τέτοια ώρα, μέσα στη νύχτα - θα ξυπνούσε όλη τη γειτονιά.
Η Βερόνικα γέλασε. Η «γειτονιά» ήταν οι θάλαμοι οι γεμάτοι από τρελούς, που ήταν και αυτοί παραγεμισμένοι με φάρμακα για να κοιμηθούν.
………………………………………………………………………………………………………………
«Γύρνα στο κρεβάτι σου», είπε η νοσοκόμα. «Τα καλά κορίτσια τώρα βλέπουν όνειρα με αγγελάκια ή με τον καλό τους».
«Μη μου φέρεσαι σαν να 'μαι παιδί. Δεν είμαι μια καλόβολη τρελή που φοβάται και τη σκιά της. Είμαι έξαλλη, παθαίνω κρίσεις υστερίας, δε σέβομαι τη ζωή μου, ούτε τη ζωή των άλλων. Σήμερα είμαι πειραγμένη. Είδα το φεγγάρι και θέλω με κάποιον να μιλήσω».
Η νοσοκόμα την κοίταξε έκπληκτη με την αντίδραση της.
«Με φοβάσαι;» επέμεινε η Βερόνικα. «Μια δυο μέρες μένουν ώσπου να πεθάνω. Τι έχω να χάσω;»
«Γιατί δεν πας να κάνεις μια βολτίτσα, μικρή, και να μ' αφήσεις να τελειώσω το βιβλίο;»
«Γιατί υπάρχει εδώ μια φυλακή και μια γυναίκα δεσμοφύλακας, που προσποιείται ότι διαβάζει ένα βιβλίο μόνο και μόνο για να δείξει στους άλλους ότι είναι έξυπνη. Αλλά στην πραγματικότητα προσέχει κάθε κίνηση μέσα στο θάλαμο και φυλάει τα κλειδιά της πόρτας σαν να ήταν θησαυρός. Μάλλον το υπαγορεύει ο κανονισμός κι αυτή υπακούει, επειδή έτσι μπορεί να ασκήσει την εξουσία που δεν έχει στην καθημερινή ζωή της με τον άντρα και τα παιδιά της».
Η Βερόνικα έτρεμε, χωρίς να ξέρει ακριβώς το γιατί.
«Κλειδιά;» ρώτησε η νοσοκόμα. «Η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή. Λες να θέλω να μείνω εδώ μέσα, κλειδαμπαρωμένη μ' ένα τσούρμο ψυχασθενείς;»
29
Τ.
Μα πώς γίνεται να είναι ανοιχτή η πόρτα; Πριν από λίγες μέρες ήθελα να βγω από δω και τούτη η γυναίκα ήρθε να με προσέχει ως την τουαλέτα. Τι είναι αυτά που λέει;
«Μη με παίρνεις στα σοβαρά», συνέχισε η νοσοκόμα. «Η αλήθεια είναι ότι δε χρειαζόμαστε πολύ έλεγχο λόγω των υπνωτικών χαπιών. Απ' το κρύο τρέμεις;»
«Δεν ξέρω. Μάλλον έχει σχέση με την καρδιά μου».
«Αν θέλεις, πήγαινε να κάνεις τη βόλτα σου».
«Για να πω την αλήθεια, αυτό που θα ήθελα να κάνω είναι να παίξω πιάνο».
«Η σάλα είναι μονωμένη και αν παίξεις πιάνο δε θα ενοχλήσεις κανέναν. Κάνε ό,τι τραβάει η όρεξή σου».
Το τρέμουλο της Βερόνικας μετατράπηκε σε σιγανούς λυγμούς, δειλούς και συγκρατημένους. Γονάτισε και ακούμπησε το κεφάλι της στην αγκαλιά της γυναίκας κλαίγοντας ασταμάτητα.
Η νοσοκόμα άφησε το βιβλίο και της χάιδεψε το κεφάλι, αφήνοντας το κύμα της λύπης και του κλάματος να φύγει μόνο του. Έτσι έμειναν οι δυο τους για σχεδόν μισή ώρα: η μία, που έκλαιγε χωρίς να λέει το γιατί, και η άλλη, που παρηγορούσε χωρίς να γνωρίζει το λόγο.
Οι λυγμοί κάποτε πήραν τέλος. Η νοσοκόμα τη σήκωσε, την έπιασε απ' το χέρι και την πήγε ως την πόρτα.
«Έχω μια κόρη στην ηλικία σου. Όταν ήρθες εδώ με τους ορούς και τα σωληνάκια, αναρωτήθηκα γιατί μια κοπέλα όμορφη, νέα, με όλη τη ζωή μπροστά της, αποφασίζει να αυτοκτονήσει.
«Ύστερα άρχισαν να κυκλοφορούν ιστορίες: για το γράμμα που άφησες -και που ποτέ δεν πίστεψα ότι ήταν η αληθινή αιτία-, για το ότι μέρες σου είναι μετρημένες εξαιτίας μιας ανίατης ασθένειας της καρδιάς. Η εικόνα της κόρης μου δεν έφευγε απ' το μυαλό μου. Κι αν αποφασίσει εκείνη να κάνει κάτι παρόμοιο; Γιατί μερικοί άνθρωποι προσπαθούν να πάνε κόντρα στη φυσική τάξη της ζωής, που σημαίνει να αγωνίζεσαι να επιβιώσεις με κάθε τρόπο;»
«Γι' αυτό έκλαιγα», είπε η Βερόνικα. «Όταν πήρα τα χάπια, ήθελα να σκοτώσω κάποιον που μισούσα. Δεν ήξερα ότι υπήρχαν μέσα μου άλλες Βερόνικες, που θα μάθαινα να τις αγαπώ».
«Τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να μισήσει τον εαυτό του;»
«Ίσως η δειλία. Ή ο αιώνιος φόβος μήπως κάνεις λάθος, μήπως δεν κάνεις αυτό που περιμένουν οι άλλοι. Πριν από λίγα λεπτά ήμουν χαρούμενη, ξέχασα τη θανατική καταδίκη μου. Όταν συνειδητοποίησα και πάλι την κατάσταση στην οποία βρίσκομαι, τρόμαξα».
Η νοσοκόμα άνοιξε την πόρτα και η Βερόνικα βγήκε.
30
Τ.
Δεν έπρεπε να μου κάνει αυτή την ερώτηση. Γιατί θέλει να καταλάβει γιατί έκλαψα;
Δε βλέπει ότι είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος, με επιθυμίες και φόβους κοινούς για όλο τον κόσμο, και ότι τέτοιου είδους ερωτήσεις -τώρα που είναι πλέον αργά- μπορούν να με κάνουν να πανικοβληθώ;
Ενώ περπατούσε στους διαδρόμους, που ήταν φωτισμένοι απ' την ίδια χλομή λάμπα που είχε δει στο θάλαμο, η Βερόνικα συνειδητοποίησε ότι ήταν πάρα πολύ αργά: δεν μπορούσε πια να ελέγξει το φόβο της.
Πρέπει να συγκρατηθώ. Είμαι άνθρωπος που φτάνει ως το τέλος αυτό που αποφασίζει να κάνει.
Ήταν αλήθεια ότι είχε προχωρήσει μέχρι τις ύστατες συνέπειες πολλά πράγματα στη ζωή της, αλλά μόνο όσα δεν ήταν σημαντικά, π.χ. διαιώνιζε τσακωμούς τους οποίους θα μπορούσε να λύσει και με μια απλή «συγνώμη» ή παρατούσε έναν άντρα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη, γιατί θεωρούσε ότι αυτή η σχέση δεν οδηγούσε πουθενά. Ήταν αδιάλλακτη στα πιο εύκολα: για να δείχνει στον εαυτό της τη δύναμη και την απάθειά της, ενώ στην πραγματικότητα ήταν μια γυναίκα ευάλωτη, που ποτέ δεν είχε κατορθώσει να ξεχωρίσει στα μαθήματα, στις αθλητικές εκδηλώσεις του σχολείου της, στην προσπάθειά της να διατηρήσει την οικογενειακή αρμονία του σπιτιού της.
Είχε ξεπεράσει τα απλά ελαττώματά της, μόνο και μόνο για να ηττηθεί στα σημαντικά και ουσιώδη. Κατάφερνε να δίνει την εντύπωση μιας γυναίκας ανεξάρτητης, ενώ χρειαζόταν απελπισμένα μια συντροφιά. Όταν έκανε κάπου την εμφάνιση της, όλοι την κοιτούσαν, αλλά συνήθως τελείωνε τη βραδιά της μονάχη, στο μοναστήρι, βλέποντας τηλεόραση απο μια συσκευή που δεν είχε καν σωστά συντονισμένα τα κανάλια. Είχε δώσει σ' όλους τους φίλους της την εντύπωση ότι ήταν ένα πρότυπο που έπρεπε να το ζηλεύουν - και είχε σπαταλήσει σχεδόν όλη την ενέργεια της προσπαθώντας να συμπεριφέρεται σύμφωνα με την εικόνα που είχε δημιουργήσει.
Εξαιτίας αυτού, ποτέ δεν της περίσσεψαν δυνάμεις για να είναι ο εαυτός της: ένας άνθρωπος που, όπως όλοι στον κόσμο, χρειαζόταν τους άλλους για να είναι ευτυχισμένος. Μα οι άλλοι ήταν πολύ δύσκολοι! Αντιδρούσαν απρόβλεπτα, ζούσαν φυλακισμένοι στις άμυνές τους, συμπεριφέρονταν όπως η ίδια, δείχνοντας αδιαφορία για τα πάντα. Όταν έφτανε κάποιος πιο ανοιχτός προς τη ζωή, ή τον απέρριπταν αμέσως ή τον έκαναν να υποφέρει θεωρώντας τον κατώτερο και «αφελή».
Πολύ ωραία. Μπορεί να είχε εντυπωσιάσει πολύ κόσμο με τη δυναμικότητα και την αποφασιστικότητα της, αλλά πού είχε φτάσει; Στο κενό. Στην απόλυτη μοναξιά. Στη «Βιλέτ». Στον προθάλαμο του θανάτου.
31
Τ.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Τι κάνετε?Αν και απ'ότι βλέπω μια χαρά σας βρίσκω όλους!!Και πάντα έτσι να είναι!Η χαρά περισσότερη αφού επέστρεψε η Ε.Κ μας και αφού μετά από απουσία κάποιων μηνών είδαμε και την Βιβή μας.Η εικόνα της σελιδούλας μας και σήμερα όπως πάντα καταπληκτική!Οι όμορφες παρουσίες σας συντελούν πάντα στο να την κοσμούν και να την κάνουν αξιολάτρευτη!Όσο για τα καλά,όμορφα σχόλιά σας προς εμένα φίλοι μου καλοί θα σας ξαναπώ πως εγώ χωρίς εσάς δεν είμαι τίποτα και πως εσείς είστε το ίδιο και ακόμα καλύτεροι από εμένα.Πάντως για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ και να ξέρετε πως με κάνετε να νιώθω άσχημα..Η αγαπησιάρικη αυτή σελιδούλα όπως είπε και η γλυκιά μας ΡΤ9 είναι ένα κράμα διαφορετικών ανθρώπων που με την βοήθειά τους ενωμένοι όλοι μαζί και με την ιδιαίτερη εμφανή χάρη που έχει ο καθένας ξεχωριστά συντελούν στο να αντανακλά πάντα η σελιδούλα την θεσπέσια αυτή ονειρική εικόνα και να έχει ακόμη την πρώτη θέση στην καρδιά μας και στην ψυχή μας.Κάτι όχι και τόσο δύσκολο βέβαια αφού γνώμονας και οδηγός της είναι πάντα η αγάπη και συνεπιβάτης της η όμορφη αυτή φιλία.Αν έχεικαταφέρει την οποιαδήποτε επιτυχία το μυστικό της και το συστατικό της είναι εδώ..Καλή μου Χαρούλα αν πρόκειται να βλέπουμε εδώ τις φιλεναδίτσες που λόγω εργασιών δεν προλαβαίνουν να μας γράψουν?τότε να κάνεις συχνά τέτοια όμορφα λάθη,όπως με την Βιβή μας..Θα σου πω πως διαβάζοντάς σε η αναφορά για το διδυμάκι μου με συγκίνησε.Και ξέρεις κάτι είναι πολύ καλύτερο από εμένα.Η αλήθεια είναι πως είναι ευλογία,τύχη και ευτυχία του να έχει κανείς αδέλφια .Εγώ προσωπικά τους χρωστάω πολλά..!!Όσον αφορά τις σχέσεις η αλήθεια είναι πως όπως στις διαπροσωπικές έτσι και στις συγγενικές μπορούν να δημιουργηθούν διάφορες εντάσεις και παρεξηγήσεις.Κουτό και άσχημο βέβαια αλλά συμβαίνει?Από εμάς εξαρτάται και στο χέρι μας είναι να αποφεύγονται.Η αγάπη πρέπει να μας ενώνει και όχι να μας χωρίζει?Ειδικά σε τόσο μεγάλο βαθμό συγγενείας.Αν μας χωρίζει δυστυχώς δεν μας την έδειξαν και δεν μας την έμαθαν σωστά..Δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα μεγαλύτερο και σημαντικότερο εκτός από αυτήν.Δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα..Γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,σιδερένια και ατσαλένια!!Καλώς μας ήρθες και πάλι,μου έλειψες πολύ..?Πρέπει τώρα όπως καταλαβαίνεις να μας αποζημιώσεις δεόντος..χιχι!!Υπερκόποση θα μας πάθεις?χιχι!!Καλό μου Μαράκι -Ελενάκι χάρηκα που είδα και την δική σου παρουσία..Γλυκιά μου Ελενίτσα και σε εμάς εδώ έχει ζέστη παρ'όλο που έχει αεράκι αλλά νιώθεις να κολλάς και δυσφορείς..Ελενίτσα μας,εγώ εαν ήμουν ρουχαλάκι και με ρωτούσες ποια εποχή να διαλέξω?θα σου έλεγα πως από το να βρέχομαι.. θα σου έλεγα καλύτερα να ζεσταίνομαι.. αφού έτσι μπορείς να αφερείς..και ούτε γάτος,ούτε ζημιά?χιχι!Όπως καταλαβαίνεις διάλεξα με το τι προτιμώ εγώ.?χαχα!Αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Π,πολύ όμορφα τα σημεολογικά των ονομάτων μας, που απ'ότι αντελήφθην οι έννοιές τους είναι παρμένες από την αρχαία ιστορία μας από την θρησκεία μας..Είχαν πολύ δόση αλήθειας?Κάτι που δεν το περίμενα.?Τώρα με τα σπουδαία βιντεάκια σου όπως βλέπεις, καταφέρνεις να με ξενυχτάς και μετά μου φωνάζουν οι αγαπημένες φιλεναδίτσες.?Αφού όπως και σήμερα γύρισα αργά από την δουλίτσα μου και δεν προλαβαίνω αλλιώς
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γεια σου, γλυκέ μου υποβολέα. Μου φαίνεται αντί να το πάω πιο νωρίς, όλο πιο αργά το πάω. Κι εγώ χάρηκα που είδα και τη Βιβή σήμερα στη σελίδα μετά από τόσον καιρό. Λοιπόν, σας βάζω ενα άλλο απόσπασμα από την ίδια ταινία μ'αυτό που έβαλε η Μαρία-Ελένη, που έχει επίσης πολύ ωραίο χορευτικό, παρ'ό,τι μη παραδοσιακό.
http://www.youtube.com/watch?v=c5TmJRIoBaA
Καληνύχτα, υποβολέα μου. Καληνύχτα, όνειρα γλυκά και καλημέρα σε όλους. Τ.
Γλυκιά μας φιλεναδίτσα ΡΤ9,τα αισθήματα αμοιβαία..,όπως και με όλους φυσικά..Όσο για το Κοκοράκι μου το έχω για ΜΑΣΚΟΤ,αφού είναι Τούρκικο.?Το όνομα αυτού Κενανούλης και τώρα πές μου εσύ, με τη ψυχή εγώ να το βάλω στη Χύτρα ή να το θυσιάσω στην Αρένα?Φτάνει που τον θυσίασαν μια φορά η Λάμια,οι Πασαζάντε και οι άλλοι?Να το κάνω και εγώ?Δεν γίνεται?Δεν αντέχω?Δεν βαστώ..?Εγώ δεν έχω δίλημα σαν αυτούς..? Μάλλον θα το στείλω" γαμπρό "στην Ε.Κ,για τις κοτούλες της.Τρόπος για να συμπεθεριάσουμε κιόλας χιχι!Βέβαια θα τον κάνω δέμα αφού πρώτα μας αναστήσουν οι αρμόδιοι μέσω του καλού μας φίλου Ανδρέα τον Κενανούλη μας!Δεν γνωρίζω εαν έχεις επισκεφτεί το νησί μας?Πάντως η Σάμος είναι εδώ και όποτε θελήσεις να ξέρεις πως σε περιμένει..!!Αγαπημένη μου φιλεναδίτσα Α.Ε,τι κάνεις?δεν σε είδα πρωτύτερα.?Μάλλον θα τρέχεις και εσύ μιας και πλησιάζουν οι ημέρες που θα ανοίξουν τα σχολεία.Θα σας ευχηθούμε τότε μην σας χαλάσουμε τις λίγες ξένοιαστες ημέρες που σας έμειναν.Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,ξέρω πως θα σε δω σήμερα μιας και εχθές στο ραντεβουδάκι μας με έστησες..Όχι τίποτα άλλο από το πολύ πέρασμα των χρόνων είχα ξεχάσει και πως ήταν η αναμονή..χιχι!Καλέ μου φίλε Ανδρέα με τον πρόλογό της ιστορίας σου εχω μείνει και πάλι άφωνη ,αφού συνέλαβες μια τέτοια ιδιαίτερη φαντασική καταπληκτική ιδέα..!Μου θύμισες και με παρέπεμψες στο κλασικό αριστούργημα "Τα Ανεμοδαρμένα Ύψη"!.Ένα έργο που έχει αφήσει εποχή..Η θύμησή του ζωντανή αφού η καταπληκτική ερμηνεία των μεγάλων αυτών ηθοποιών,οι διάλογοί τους,τα στοιχεία μιας όχι ήρεμης φύσης και η υπερτέρηση δυστυχώς του κοινωνικού ανταγωνισμού και εγωισμού στάθηκαν εμπόδιο στην άγρια,άσβεστη αγάπη των πρωταγωνιστών του.. Ένας έρωτας που δεν ολοκληρώθηκε και δεν ξεχάστηκε ποτέ και που η ιστορία αυτή μόνο συγκίνηση προκαλεί..Η ευφάνταστη αυτή "σύλληψή σου" γνωρίζω εκ των πρωτέρων πως θα συγκλονίσει και πως θα κατ'αξιωθεί μαζί με τις τόσες άλλες καταπληκτικές ιστορίες σου!!Είσαι όντως ένα σπάνιο φαινόμενο!!Σε Συγχαίρω και πάλι..!!Κισμετοπαιδάκια υπόλοιπα σας χαιρετούμε και ελπίζουμε να είστε όλα σας καλά και να περνάτε καλύτερα!!Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Καληνύχτα Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,επιτέλους συναντηθήκαμε..Χαλάλι η αναμονή?Τυχαίο..?Δεν νομίζω..?Όνειρα γλυκά,γεμάτα χρώματα..!!Φιλάκια Πολλάααα!!!Ο Υποβολέας εκ Σάμου.
Την αυγή μπορείς να την φτάσεις μόνο περπατώντας το μονοπάτι της νύχτας.
Γενναιοδωρία είναι να δίνεις περισσότερα από αυτά που μπορείς. Υπερηφάνεια είναι να παίρνεις λιγότερα από αυτά που χρειάζεσαι.
Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από σένα αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από μένα.
Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση. Κόλαση είναι η άδεια καρδιά.
Η λογική, όταν κυβερνά μόνη της, είναι μια περιοριστική δύναμη.
όταν η αγάπη σε καλεί,ακολούθησε την,μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχειά και
απότομα.κι'οταν τα φτερά της σ'αγκαλιάσουν ,παραδόσου,μόλο που το σπαθί που είναι
κρυμένο ανάμεσα στις φτερούγες της μπορεί να σε πληγώσει,κι'οταν σου μιλήσει,πίστεψε
την,μόλο που η φωνή της μπορεί να διασκορπίσει τα όνειρα σου σαν τον βορειά που ερημώνει
τον κήπο.
Όποιος δεν ξέρει και δεν ξέρει πως δεν ξέρει, είναι τρελός, απόφυγε τον.
Όποιος δεν ξέρει και ξέρει πως δεν ξέρει, είναι παιδί, μόρφωσέ το.
Όποιος ξέρει και δεν ξέρει πως ξέρει, κοιμάται, ξύπνα τον.
Όποιος ξέρει και ξέρει πως ξέρει, είναι σοφός, ακολούθησε τον.
Αν τα πανιά σας ή το πηδάλιο σας σπάσει , το καράβι σας θα χορεύει ήθα παρασύρεται από τα κύματα , ή θα σταθεί ακίνητο στη μέση της θαλασσας. Γιατί το λογικό , όταν κυβερνά μόνο , είναι μία δύναμη που φυλακίζει , και το πάθος αφύλαχτο είναι μία φλόγα που καίει μέχρι την καταστροφή . Για τούτο ,αφήστε την ψυχή σας να ανυψώνει το λογικό σας μέχρι τα ύψη του παθους , για να μπορεί να τραγουδά . κι αφήστε την να κατευθύνει το πάθος σας με το λογικό , για να μπορεί το πάθος σας να ζει μέσα από την καθημερινή αναστάτωσή του , και σαν τον φοίνικα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του .
Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα σε όλους εσάς, τους καλούς αγαπημένους φίλους μας ..!!ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑ!!ΟΛΗ ΜΕΡΑΑΑ!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλημεραααα σημερα ειναι παλι μια ζεστη μεραααα και ακομα ειναι και πρωιιι που να βγει για τα καλα ο ηλιος,καηκαμε.ΕΛΕΝΗ μηπως το αφεντικο σε ειδε δροσερη δροσερη και σου λεει αντεχει;φιλεναδιτσα σε καταλαβαινω συμπασχω με το προβλημα,χτες εγινα κοτοπουλακι απο την ζεστη και το σιδερακι.Θα φουλαρω τα κλιματιστικα για να σου στειλω λιγη δροσια,παντος θα σε σκεφτομαι.ΣΑΜΟΣ και εγω το σκεφτηκα αυτο αλλα ειπαμε ειμαι λιγο ξεχασιαρα αλλα στο τελος θα με παρεξηγησουνε αν αρχιζω τα μπερδεματα,Τ ,ΣΑΜΟΣ τα σχολια σας υπεροχα,και οπως εσεις μοναδικα,οσο για το γλυκο το κοκορακι τωρα που εμαθα και το ονομα με τιποτα τετοια θυσια και ας κανει λαθη τραγικα,αυτος παιδι μου ειναι η Μασκοτ μας,το αστερι μας.ΕΚ ευχομαι σημερα να εισαι καλυτερα απο χτες,να προσεχεις και ολα θα γινουν φιλακια,Π η ταινια του Μπουρακ αναφερουν οτι θα βγει στα μεσα σεπτεμβρη,μολις ανακοινωθει επισημα θα το βαλουμε και εδω για οποιον ενδιαφερεται να την δει,ειναι ταινια εποχης του 40 και φαινεται ακριβη και ενδιαφερουσα.εχω φυσικα την εντυπωση πως ο φιλος μας μας ετοιμαζει εκπληξη μια που εχει πει οτι πηρε τον καλο ρολο,αλλα στις φωτο που τον ειδα δεν μου φαινετε και τοσο.θα δειξει οταν με το καλο ξεκινησει.μακαρι να γινει και το βιβλιαρακι του ΑΝΤΡΕΑ μας να τον δουμε επιτελους να παιρνει την δικαιωση του και με το παραπανω,ειχα και εχω προαισθημα θετικο,αναμενουμε και βλεπουμε.στην καρδια μας και στο μυαλο μας ο Κεναν δεν εχει αυτο το τραγικο τελος οπως του δωσανε.Ας ευχηθουμε αυτη η προσπαθεια του Αντρεα να μην παει χαμενη γιατι το αξιζει πρωτα ο ιδιος και μετα θα δωσει ανελπηστη χαρα σε παρα πολυ κοσμο που ακομα περιμενει.ΣΑς χαιρετω,ευχομαι σε ολη την κισμετοπαρεα,σε αυτους που μας εκτιμουν και ας μην μας γραφουν,στα φιλαρακια που εχουν καιρο να φανουν ,μια ομορφη ημερα,δημιουργικη,και πανω απο ολα δροσερηηηηηη,καλημεραααααααα
http://burakhakkiblog.blogspot.com/2011/09/bir-gunah-gibi.html
http://youtu.be/Yx2-1EdHJMY...............Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..................Π
μπαινω για ενα λεπτακι να σας ενημερωσω γιατι μολις το εμαθα και εγω ...
Bir Gunah Gibi Η νέα σειρά του Burak που θα ξεκινήσει τη Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011 στις 20:00 το βράδυ από το ATV AVRUPA. Ένα σήριαλ εντελώς διαφορετικό από τα άλλα! Σε αυτό το σήριαλ θα παίξει με την πραγματική του φωνή και το όνομά του στην σειρά θα είναι Enver! Είναι πολύ ενθουσιασμένος με αυτή την παραγωγή και όπως μας είπε η σειρά θα πάει για 2 χρόνια!!! Η σειρά βασίζεται σε βιβλίο το οποίο δεν θα ακολουθήσουν πιστά!!!
Λοιπόν αυτή ήταν μία έκπληξη του group μας σε εσάς! Ταξιδέψαμε για μία μέρα στην όμορφη Πόλη για να έχουμε υλικό από το Bir Gunah Gibi,το οποίο θα δείτε σύντομα!! Αυτό είναι να είσαι ηθοποιός, να αγαπάς τους θαυμαστές σου και να είσαι πάντα εκεί! Αυτό είναι ο Burak..γι αυτό τον αγαπάμε και τον στηρίζουμε γιατί αυτή η απλότητά του είναι που κάνει την διαφορά από κάποιους άλλους!!!
ευχαριστω φιλεναδιτσα που πρωτη με ενημερωσες και κοιταξα,ανωνυμε φιλε ευχαριστουμε για την ενημερωση,καλημερα σε ολους και σε σενα Π ευχομαι καλη συνεχεια
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΑΡΟΥΛΑ ΣΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ BURAK XAKKI.....Π
δυστυχως δεν εχω χρονο ,Π μην πιασεις κοκκινο θα τσακωθουμε εχω αλλεργιααααα,αυτο για καποια ψυχη πονηρη που ολο παιχνιδακια κανει,φιλακια παιδια τρεχω για την ωρα
ΦΙΛΕ ΑΝΩΝΥΜΕ 9,14 ΕΥΧΑΡΙΣΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ....Π
http://youtu.be/LnndQ7Q6p34.........T ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ..............Π
ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΑ? ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΟΥΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥΣ. .......... Κόκκινο
Δεν υπάρχει τίποτα μυστικό για το κόκκινο τριαντάφυλλο και το συμβολισμό της αγάπης. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου δύσκολα θα υπήρχε αν έλειπε αυτό το λουλούδι. Το απόλυτο σύμβολο της ρομαντικής αγάπης και του απόλυτου πάθους, το κόκκινο τριαντάφυλλο επίσης, αποπνέει σεβασμό και δημιουργικό πνεύμα. Εκπροσωπώντας την αληθινή αγάπη που είναι δυνατότερη από τα αγκάθια του, το κόκκινο τριαντάφυλλο είναι γνωστό παγκοσμίως ως το λουλούδι τον εραστών.
Λευκό
Εκπροσωπώντας την ταπεινότητα, την αγνότητα και την αθωότητα, το λευκό τριαντάφυλλο - που συχνά αναφέρεται ως το νυφικό τριαντάφυλλο - σχετίζεται με την αγνή αγάπη. Στη Σκωτία, όταν ανθίζει το φθινόπωρο το λευκό τριαντάφυλλο, αυτό θεωρείτε ως δείγμα ενός πρώιμου γάμου. Επίσης, συμβολίζει την αλήθεια και την ευλάβεια, στέλνει ένα μήνυμα πίστης και λέει ότι ''εγώ θα είμαι άξιος σου".
Κίτρινο
Ενώ στη βικτωριανή εποχή, το κίτρινο τριαντάφυλλο συμβόλιζε τη ζήλια, σήμερα αντιπροσωπεύει τη φιλία, τη χαρά και φροντίδα. Ένα μπουκέτο από αυτά τα ηλιόλουστα άνθη αποπνέει ζεστασιά, φωτεινότητα και στοργή.
Ροζ
Συμβολίζει την ευγένεια, τη θηλυκότητα, την κομψότητα και τη φινέτσα, το ροζ τριαντάφυλλο επίσης, φέρει επιπλέον σημασίες ανάλογα με την απόχρωση του. Ένα έντονο ροζ αποπνέει τη βαθιά ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή, ενώ παλ αποχρώσεις θυμίζουν χάρη και ευγένεια, θαυμασμό και ευτυχία.
Πορτοκαλί
Με το ζεστό, ζωντανό χρώμα τους, τα πορτοκαλί τριαντάφυλλα συμβολίζουν τον ενθουσιασμό και την επιθυμία. Αν ψάχνετε ένα τρόπο να εκφράσετε τον θαυμασμό και την έλξη που νιώθετε - ή μια υποψία πάθους και ενθουσιασμού - τότε στείλτε ένα μπουκέτο γεμάτο με αυτά τα φλογερά άνθη.
Λιλά & μοβ
Πιστεύεται ότι έχουν σχεδόν μυστικιστικό χαρακτήρα, με συμβολισμό που συνδέεται με γοητεία και επιθυμία. Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι ένα λιλά ή ένα μωβ τριαντάφυλλο στέλνει ένα μήνυμα κεραυνοβόλου έρωτα.
Μπλε
Μπλε χρώμα που ενισχύει την συναισθηματική ηρεμία, τη γαλήνη, την ευχαρίστηση και την ανάκτηση δυνάμεων.
Φούξια
Φούξια χρώμα που εκφράζει τη τόλμη, την φιλοδοξία, την αυτογνωσία, τα ελεγχόμενα πάθη και συναισθήματα.
...........................Π
ΣΥΓΝΩΜΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΜΕ ΔΥΟ Λ...................Π
Καλό μεσημέρι φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Σας στέλνω μια όμορρφη γλυκιά δροσερή Καλημέρα χαρισμένη μαζί με ένα Μπουκέτο Τριανταφύλλων Πλούσιο στα Χρώματα ,Λευκό,Κίτρινο,Έντονο Ρόζ και Φούξια..Πανέμορφο και Αρωματικό..!!Να είσαι καλά γλυκιά μας φιλεναδίτσα Π,που σήμερα αισθητικά,αρωματικά,σημεολογικά άνθισες και χρωμάτισες πανέμορφα την ημέρα μας και την διάθεσή μας..!Ότι Καλύτερο!!Πολύ ωραίο,υπέροχο!!Γλυκιά μου Χαρούλα όντως παρ'όλο το αεράκι και σήμερα έχει ζέστη,υπομονή,λίγο έμεινε..Καλή μου Ελενίτσα αφού σε ταλαιπωρεί το αφεντικούλη σου,εγώ λέω να βάλεις αυτό να σιδερώσει και εσύ να πάρεις ρεπό η άδεια από την σημαία..Να νιώσει και να καταλάβει το μεροκάματο του πόνου μήπως και σε προσέχει περισσότερο...Χαρούλα μου και Π μου όσο για τον Μπουράκ δεν χωρούν λόγια..!!Φυσικά και δεν θα το χάσουμε και του Ευχόμασδτε Καλή Επιτυχία και Δημιουργικότητα..να έχει την ανάλογη καταξίωση στην καρδιά των τηλεθεατών η ταινία του όση έχει και ο ίδιος..!!Καλέ μας φίλε ανώνυμε να είσαι καλά και σε ευχαριστούμε πολύ για την πληροφορία σου,όπως και το καλό μας Μαράκι -Ελενάκι.Να έχετε όλοι ένα υπέροχο απόγευμα,ένα τέλειο βράδυ,καλό σας μεσημέρι και πάλι σε όλους σας καλοί μου φίλοι...!!Τρέχω δεν προλαβαίνω..θα τα ξαναπούμε αργά..Γειά σας και φιλάκια πολλά με μια αγκαλιά πολύχρωμα τριαντάφυλλα και αρώματα..όπως είστε και εσείς όλοι..!!Με Αγάπη!ΟΙ ΣΑΜΙΏΤΙΣΣΕς.
http://youtu.be/eYa-XkZ2eMs..........ΓΛΥΚΙΕΣ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ...........Π
ΣΑΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥ BURAK..ΦΙΛΙΑ ...... Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..............Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΑΡΕΙΤΣΑΑΑΑ,ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΤΣΑ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΝΑ ΣΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΗΣΩ,Π ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ,ΕΓΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΡΟΖ ΠΑΛ,ΤΟ ΜΠΛΕ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΩ ΑΔΥΝΑΜΙΑ,ΤΟ ΜΩΒ,ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ, ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟΒΥΣΙΝΙ ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΥΠΕΡΟΧΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ,ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΜΟΥ ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΛΕΥΚΟ ΜΕ ΦΟΥΞΙΑ ΚΑΙ ΡΟΖ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΣΑΝ ΠΙΝΑΚΑΣ ΖΩΓΡΑΦΙΣΤΟΣ.ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΜΑΙΡΗΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΒΟΙΑ ,ΕΙΧΕ ΞΕΤΡΕΛΑΘΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ.Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΑ ,ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ,ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΛΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΑ ΣΥΝΔΥΑΖΩ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.ΣΑΜΟΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΟΥΚΕΤΑΚΙ ΚΑΙ ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΟΥΜΕ ,ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΙΤΣΑ ,ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΥΩΔΙΑΣΤΟ!!!!!
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=Ey6QbDMUb1k&feature=youtu.be
καλησπερα
πτωμα απο τη κουραση εβγαλα φουρταλα ( αν το λετε ετσι και εσεις) στο χερι , χαρα ευχαριστω για τη συμπαρασταση , γλυκεια σαμιωτισσα ακολουθησα τη συμβουλη σου και το εβαλα το αφεντικουλη και σιδερωνε μες στη ζεστη ,,
οταν σιδερωνω μετα επιβραβευω τον εαυτο μου , και τωρα τρωω απο τα αγαπημενα μπισκοτα με επικαλυψη σοκολατας
χαρα εχεις καποιο προβλημα με το κοκκινο αγαπημενο μου χρωμα?
ΕΛΕΝΗ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ.ΧΑΡΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΩ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΔΡΟΣΙΣΕ ΕΔΩ ΚΑΤΩ . ΦΥΣΑΕΙ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΦΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΧΘΕΣ.......ΜΗ ΣΑΣ ΠΩ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΖΑΚΕΤΟΥΛΑ!!!..........Π
http://youtu.be/R1KnKPBId8I η καινουρια ταινια τησ ασλη /λαμια στη Τουρκια εχει μεγαλη επιτυχια
καλησπερα φιλοι μου,τι μου κανετε;Π εχω τρελα με τα λουλουδια και ευτυχως ο ενας μου γιος ειδικα εχει παρει και αυτος την αδυναμια μου αυτη,στην αθηνα δυστυχως δεν μπορω να βαλω λουλουδια με το που ανοιξει ο καιρος μου καιγοντε απο την ζεστη και ας εχω τεντα,οποτε μονο στο εξοχικο εχουμε την δυνατοτητα αυτη να τα χαρουμε.οσο για τα χρωματα αυτα μεχρι στιγμης ειναι οι αδυναμιες ολων μας.ΕΛΕΝΗ καλα του εκανες του αφεντικου αφου σε παιρνει,ετσι με αυτη την ζεστη και την κουφοβραση να μαθει να δει την γλυκα,τωρα για τα μπισκοτακια με επικαλυψη σοκολατας με τσακισες,θα τρεχω και δεν θα φτανω.Οσο για τους τυχερους που στα μερη τους δροσιζοντε να ξερετε ζηλευω.ανωνυμε φιλε ευχαριστουμε για την ενημερωση.καλη συνεχεια σε ολη την κισμετοπαρεα και σε ολους τους φιλους αυτης.
http://www.youtube.com/watch?v=rgptYMC5WSA&feature=autoshare
This Love..♥OUR ℒℴνℯ≈♥❥¸¸.☆¨¯`♥❥❥.☆¨¯`♥❥¸¸.☆¨¯`❥¸¸R¸¸.☆¨¯`♥❥❥¸¸.☆
απο μενα να εχετε καλο βραδυ,και καλο ξημερωμα,καληνυχτα
ΕΛΕΝΗ το ξεχασα ,αφου ξερεις ΕΛΕΝΑΚΙ πονηρο ,κοκκινη σουπια δεν πεφτω στην παγιδα,χιχιχι,αλλα να ξερεις οσο αλεργια εχω τοσο με πλησιαζει ,τυχαιο λες;Και μενα μου τρωει τα μηνυματα,φιλακια καλο βραδυ!!!!!
Καλησπέρα καλοί μου φίλοι, εύχομαι να είστε όλοι καλά. Διάβασα τα όμορφα σχόλια σας, την συνέχεια της ιστορίας της Τ., τα φιλοσοφημένα λόγια της αγαπημένης Σαμιώτισσας, τον συμβολισμό των χρωμάτων των τριαντάφυλλων που μας έγραψε η Π., καθώς και το ωραίο βιντεάκι. Χάρηκα που μετά από πολύ καιρό μας έγραψε η Βιβή, όπως και τα νέα που μάθαμε του αγαπημένου μας Μπουράκ. Στην αγαπημένη μας ΕΚ εύχομαι να είναι πάντα σιδερένια και να διαβάζουμε και πάλι τα ενδιαφέροντα σχόλια της. Ελένη υπομονή σε λίγο θα δροσίσει και θα αναπολούμε το ζεστό καλοκαιράκι, σε καταλαβαίνω βέβαια η ζέστη στην πόλη είναι αφόρητη. ΡΤ9 πολύ ωραία και τα δικά σου σχόλια. Χαρά καλή δύναμη, σε λίγο που ανοίγουν τα σχολεία τα κεφάλια μέσα!!!! Με έχει πιάσει κι εμένα μια μελαγχολία λες και θα ξαναπάω στο σχολείο, συμπαραστέκομαι όμως στους μαθητές!!! Γενικά αυτή την περίοδο πάντα η διάθεσή μου είναι κάπως περίεργη, αισθάνομαι ότι είναι περισσότερο μια περίοδος περισυλλογής, ίσως σκέφτομαι για πράγματα που δεν έχουν γίνει και πρέπει να κάνουμε. Ελπίζω να μην σας μελαγχόλησα, Σας φιλώ Α.Ε.
http://youtu.be/utyWd7I-10A....... Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΣΕ ΟΛΟΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ...........Π
http://youtu.be/aynZVyD5DJg......ΚΑΛΗ ΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ...........Π
http://youtu.be/LGBJtkGQExM.....ΧΑΡΑ Η ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ. ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΑΥΤΟ.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ......Π
Γεια σας, φίλοι μου. Γλυκέ μου υποβολέα, χθες η καληνύχτα και η καλημέρα σου μαζί, γεμάτη πραγματικά σοφά λόγια. Μου άρεσαν πάρα πολύ! Χαρά, δεν ξέρω, αλλά εμείς το κλιματιστικό το έχουμε κλείσει εδώ και καιρό. Ειδικά το βράδυ έχει μια χαρά δροσούλα. Τη μέρα, βέβαια, εντάξει, κάνει ζέστη, αλλά όχι όπως πριν. Ελπίζω σύντομα να το μην το χρειάζεστε κι εσείς το κλιματιστικό, γιατί σε βλέπω να γίνεσαι ψητό κοτοπουλάκι, ειδικά με το σιδέρωμα. Και τώρα που είπα κοτοπουλάκι, το κοκκοράκι απ'την Τουρκία, αν έχει το όνομα "Κενάν", πώς να σου πάει η καρδιά να το σφάξεις; Σου πάει; Δε σου πάει. Δε γίνεται. Ενδιαφέρον μου φαίνεται και μένα το Bir gunah gibi. Και νομίζω ότι εμφανισιακά του πάει φοβερά αυτός ο ρόλος εποχής. Νομίζω έκαναν πολύ καλά που τον διάλεξαν. Ευχαριστούμε και τους ανώνυμους για τις πληροφορίες τους σε σχέση με τον Burak Hakki και την Asli Tandogan. Π, σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ για την αφιέρωση του τραγουδιού! Τι ωραία που ήταν σήμερα και αυτή η έκδοση του greensleeves με ευφάνταστη επεξεργασία για χορωδία. Και η χορωδία καταπληκτική, απίθανη. Ειλικρινά σ' ευχαριστούμε πολύ που διευρύνεις τους μουσικούς μας ορίζοντες κάθε φορά με τις ποικιλες και ποιοτικές, αξιόλογες επιλογές σου. Ελένη, τι είναι η φουρταλα; Εγώ πάντως δεν την ξέρω τη λέξη. Ίσως είναι τοπική. Σας βάζω αμέσαως μερικά αποσπάσματα από τη Βερόνικα. Τ.
Οι τύψεις για την απόπειρα αυτοκτονίας ξαναγύρισαν και η Βερόνικα τις απομάκρυνε και πάλι αποφασιστικά. Γιατί τώρα ένιωθε κάτι που ποτέ δεν το είχε επιτρέψει στον εαυτό της: μίσος.
Μίσος. Κάτι τόσο απτό όσο και οι τοίχοι, τα πιάνα ή οι νοσοκόμες - μπορούσε σχεδόν να αγγίξει την καταστροφική ενέργεια που έβγαινε απ' το κορμί της. Άφησε το συναίσθημα να έρθει, χωρίς να νοιαστεί αν ήταν καλό ή όχι - της αρκούσε λίγος αυτοέλεγχος, η κατάλληλη συμπεριφορά, τα ανάλογα προσωπεία. Η Βερόνικα ήθελε τώρα να περάσει τις δυο τρεις μέρες ζωής που της απέμεναν συμπεριφερόμενη όσο πιο ενοχλητικά μπορούσε.
Άρχισε χαστουκίζοντας έναν ηλικιωμένο άντρα, έπαθε κρίση με το νοσοκόμο, αρνήθηκε να φέρεται ευγενικά και να μιλάει με τους άλλους όταν ήθελε να μένει μόνη και τώρα ήταν αρκετά ελεύθερη, ώστε να νιώθει μίσος - αν και αρκετά έξυπνη για να μην αρχίσει να σπάει τα πάντα γύρω της και να αναγκαστεί να περάσει το τέλος της ζωής της υπό την επήρεια ηρεμιστικών
φαρμάκων σ' ένα κρεβάτι του θαλάμου.
Μίσησε όλα όσα μπορούσε εκείνη τη στιγμή. Τον εαυτό της, τον κόσμο, την καρέκλα μπροστά της, τη χαλασμένη θέρμανση σ' ένα διάδρομο, τους τέλειους ανθρώπους, τους εγκληματίες. Ήταν έγκλειστη σε φρενοκομείο και μπορούσε να νιώθει πράγματα που οι άνθρωποι κρύβουν απ' τον εαυτό τους - επειδή εκπαιδευόμαστε να αγαπάμε, να είμαστε καλοί δέκτες, να προσπαθούμε να βρούμε διέξοδο, να αποφεύγουμε τη σύγκρουση. Η Βερόνικα μισούσε τα πάντα, αλλά κυρίως τον τρόπο με τον οποίο είχε ζήσει τη ζωή της - χωρίς ποτέ να ανακαλύψει τις εκατοντάδες άλλες Βερόνικες που υπήρχαν μέσα της και ήταν ενδιαφέρουσες, τρελές, παράξενες, θαρραλέες και ριψοκίνδυνες.
32
Τ.
Σε κάποια στιγμή άρχισε να αισθάνεται μίσος και για τον άνθρωπο που αγαπούσε πιο πολύ στον κόσμο: τη μητέρα της. Η υπέροχη σύζυγος, που εργαζόταν τη μέρα και έπλενε τα πιάτα τη νύχτα, θυσιάζοντας τη ζωή της για να μορφωθεί η κόρη της, να μάθει πιάνο και βιολί, να ντύνεται σαν πριγκίπισσα, να αγοράζει παπούτσια και παντελόνια μάρκας, ενώ εκείνη μπάλωνε τα παλιόρουχα που φορούσε εδώ και χρόνια.
Πώς μπορώ να μισώ κάποιον που μου έδωσε μόνο αγάπη; Σκεφτόταν αμήχανη η Βερόνικα, θέλοντας να διορθώσει τα συναισθήματα της. Αλλά ήταν ήδη πολύ αργά- το μίσος ήταν ελεύθερο, είχε ανοίξει τις πύλες της προσωπικής της κόλασης. Μισούσε την αγάπη που της είχε δοθεί, επειδή ήταν μια αγάπη που δε ζητούσε τίποτα σε αντάλλαγμα - πράγμα παράλογο, εξωπραγματικό, αφύσικο.
Η αγάπη που δε ζητούσε τίποτα σε αντάλλαγμα κατάφερνε να τη γεμίζει ενοχές και επιθυμία να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της, ακόμη και αν αυτό σήμαινε να εγκαταλείψει όλα όσα είχε ονειρευτεί για τον εαυτό της. Ήταν μια αγάπη που για χρόνια προσπάθησε να της κρύψει τις δυσκολίες και τη σήψη του κόσμου - αγνοώντας ότι μια μέρα θα το αντιλαμβανόταν και δε θα είχε άμυνες για να τις αντιμετωπίσει.
Και ο πατέρας της; Μισούσε και τον πατέρα της. Επειδή, αντίθετα από τη μητέρα της που δούλευε όλη την ώρα, αυτός ήξερε να ζει, την πήγαινε στα μπαρ και στο θέατρο, διασκέδαζαν μαζί και -όταν ήταν ακόμη νέος- τον αγαπούσε κρυφά, όχι ως πατέρα αλλά ως άντρα. Τον μισούσε επειδή ήταν πάντα τόσο γοητευτικός και τόσο ανοιχτός με όλο τον κόσμο - με εξαίρεση τη μητέρα της, τη μόνη που πραγματικά άξιζε το καλύτερο.
Μισούσε τα πάντα. Τη βιβλιοθήκη με το σωρό από βιβλία γεμάτα εξηγήσεις για τη ζωή, το κολέγιο όπου αναγκάστηκε να σπαταλήσει νύχτες ολόκληρες μαθαίνοντας άλγεβρα, αν και δεν ήξερε κανένα άνθρωπο –εκτός από τους καθηγητές και τους μαθηματικούς- που να είχε ανάγκη την άλγεβρα για να γίνει πιο ευτυχισμένος. Γιατί την είχαν υποχρεώσει να διαβάσει τόσο πολλή άλγεβρα και γεωμετρία και όλο εκείνο το βουνό από τελείως άχρηστα πράγματα;
33
Τ.
Η Βερόνικα έσπρωξε την πόρτα της αίθουσας, πήγε στο πιάνο, σήκωσε το καπάκι και -με όλη τη δύναμή της- χτύπησε τα πλήκτρα με τα δυο χέρια. Μια συγχορδία τρελή, ασυνάρτητη, εκνευριστική ήχησε στον άδειο χώρο, χτυπώντας στους τοίχους και επιστρέφοντας στα αφτιά της σαν ένας οξύς θόρυβος που έμοιαζε να της γρατσουνίζει την ψυχή. Όμως αυτό ήταν το πιστότερο πορτρέτο της ψυχής της εκείνη τη στιγμή.
Ξαναχτύπησε τα πλήκτρα με τα χέρια και άλλη μια φορά οι παράφωνες νότες αντήχησαν παντού.
Είμαι τρελή. Μπορώ να το κάνω αυτό. Μπορώ να μισώ και μπορώ να χτυπάω το πιάνο. Από πότε ξέρουν οι -ψυχασθενείς να βάζουν τις νότες στη σειρά;
Χτύπησε τα πλήκτρα μία, δυο, δέκα, είκοσι φορές και κάθε φορά το μίσος της φαινόταν να εξασθενεί, ώσπου χάθηκε τελείως.
Τότε, και πάλι, μια βαθιά γαλήνη την κατέκλυσε και η Βερόνικα ξανακοίταξε τον έναστρο ουρανό με το μισοφέγγαρο -το αγαπημένο της-, που γέμιζε με γλυκό φως το μέρος όπου βρισκόταν. Είχε και πάλι την αίσθηση ότι το Άπειρο και η Αιωνιότητα πήγαιναν χέρι χέρι και αρκούσε να κοιτάξεις το ένα από τα δύο -όπως το χωρίς όρια Σύμπαν- για να αντιληφθείς την παρουσία του άλλου, του Χρόνου που δε σταματάει ποτέ, που δε χάνεται και παραμένει στο Παρόν, όπου βρίσκονται όλα τα μυστικά της ζωής. Μεταξύ του θαλάμου και της σάλας η Βερόνικα στάθηκε ικανή να μισήσει τόσο δυνατά και τόσο έντονα, ώστε δεν της έμεινε καθόλου μνησικακία στην καρδιά. Άφησε τα αρνητικά συναισθήματά της, που για χρόνια καταπιέζονταν στην ψυχή της, να βγουν επιτέλους στην επιφάνεια. Τα είχε νιώσει και τώρα δεν ήταν πια απαραίτητα- μπορούσαν να φύγουν.
Έμεινε σιωπηλή γευόμενη το παρόν της, αφήνοντας την αγάπη να καταλάβει το κενό που άφησε το μίσος. Όταν ένιωσε ότι έφτασε η στιγμή, στράφηκε στη σελήνη και έπαιξε μια σονάτα προς τιμήν της - ξέροντας ότι την άκουγε καμαρώνοντας και αυτό προκαλούσε ζήλια στ' αστέρια.
Έπαιξε τότε μια μουσική για τ' αστέρια, μια άλλη για τον κήπο και μια τρίτη για τα βουνά, που δεν μπορούσε να τα δει μέσα στη νύχτα, αλλά ήξερε ότι βρίσκονταν εκεί.
Ενώ ακουγόταν η μουσική για τον κήπο, εμφανίστηκε ένας άλλος τρελός, ο Έντουαρντ, ένας σχιζοφρενής χωρίς καμιά δυνατότητα θεραπείας.
Δεν την τρόμαξε η παρουσία του· αντίθετα του χαμογέλασε και προς έκπληξή της τής χαμογέλασε και αυτός.
Ακόμη και στο δικό του απόμακρο κόσμο, πιο μακρινό και απ' τη σελήνη, ήταν ικανή να φτάσει και να κάνει θαύματα η μουσική.
34
Τ.
http://www.youtube.com/watch?v=EQlvW4V8mI8
http://www.youtube.com/watch?v=Q7Zh8fkas5A
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά. Τ.
Καλημερααααααα καλημερααααα σημερα μια καινουρια μερα,ευχομαι να ειναι δημιουργικη,λιγοτερο αγχωτικη και δροσερη.Τ μου δυστυχως εγω ψηνομαι,ευτυχια στους φιλους που αισθανεστε την πρωτη δροσια του φθινοπωρου,το βιντεακι σου οπως και της Π δεν μπορεσα να το ανοιξω,απο χθες ειδικα αναβαθμιστηκε το προγραμμα αλλα ειναι πιο περιπλοκο ,σας ευχαριστω πολυ γιατι ξερω πως θα ειναι ομορφο.Τωρα μια προσωπικη γνωμη για την Βερονικα,πιστευω οτι δεν πηρε ουσιαστικη αγαπη απο τους δικους της.μπορει να ειχε τα παντα υλικα ,αλλα για μενα ηταν το δεκανικι ενος προβληματικου γαμου και μεσα απο την Βερονικα ζουσαν ο καθενας τους τις επιθυμιες τους και τα θελω τους.δεν κοιταξαν την Βερονικα στη ουσια,πιστευω πως εκεινη ηταν ζητιανος της αγαπης τους αφου για να τα εχει καλα και να ειναι ολα τελεια επρεπε να συμβαδιζει με το τι θα ηθελαν ,και αυτο το εκανε και με τους εξω.ετσι καταντησε να ζει ρηχα και εφτασε σε αυτο το σημειο.τωρα πλεον που ηταν λιγο πριν το θανατο εγινε μεσα εκει ελευθερη ,αρχισε να εκδηλωνει συναισθηματα και να κανει πραξεις που δεν θα τα εκανε με τιποτα στην προυγουμενη ζωη της.οσο και για την φιλη της την Ζετνα και εκεινη πιστευω πως δεν βλεπει την αγαπη που εχει διπλα της και ζηταει χαμενα μηπως και γιατι.αντιθετα αυτη παιρνει αγαπη και μαλιστα εχει ενα συζυγο που την εχει ελευθερη να επιλεγει για την δικη της ευτυχια,και ομως εκεινη μενει τυφλη και ζηταει το χαμενο ονειρο και μια αγαπη ψευτικη.πιστευω πως και οι δυο θα καταλαβουν τι σημαινει αγαπη και απολυτη ευτυχια πολυ αργα.φυσικα αυτη ειναι προσωπικη μου γνωμη αυτο πηρα απο την ιστορια.ΑΕ δεν εισαι η μονη που σε πιανει περιεργη συμπεριφορα,εγω το παθαινω αυτο μετα τον δεκαπενταυγουστο να μην σου πω και πιο πριν.οσο για την χαλαρωση,προλαβαινουμε δεν προλαβαινουμε και μεις και τα δυστυχα αυτα παιδια,που βομβαρδιζοντε απο χιλιαδες πληροφοριες και οι πιο πολλες αχρηστες και χωρις εξηγηση.καλο κουραγιο σου ευχομαι και να ξερεις πως συμπασχω στο επακρο μαζι σου.και δεν ειναι μονο αυτο εμεις οι γονεις μονο η σκεψη ενος αβεβαιου μελλον μας ριχνει και πιο πολυ την ψυχολογια.τα βομβαρδιζουμε και τα πιεζουμε ολοι αλλα γιατι;αυτο με σκοτωνει εμενα πιο πολυ.τελοσπαντον μην σας χαλαω πρωι πρωι.σας φιλω και σας βαζω καποιον αγαπημενο μου τουρκο καλλιτεχνη .καποιοι ισως τον θυμηθουν καποιοι οχι.επιτελους τον θυμηθηκα,ΣΑΜΟΣ εσυ φυσικα δεν υπαρχει θεμα να μην τον ξερεις γιατι ξερεις καλα το διδυμακι του.φιλακια σε ολους και να εχετε μια ομορφη μερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=95Nyg7L59qk&feature=related
http://youtu.be/m9cbwRNQflk......ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΜΕΡΑ..............Π
καλησπερα κισμετοπαρεααααα,καλο μεσημεριιιιιιι.καλη ξεκουραση και καλη ορεξηηη
http://www.youtube.com/watch?v=f-9rRrNnb98&feature=related
ωραιος ο νεος αλλα ο παλιος ειναι αλλιωςςςς,και τι παλιοςςς
http://youtu.be/wjyNCnkiAL8..........ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΥ ΛΑΤΡΕΨΑΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ.......Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΟΡΕΞΗ.......Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
"ΑΓΑΠΑ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ"
ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ?ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ...ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ!!!
ΠΟΛΛΕΣ ΑΤΕΚΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ!!!
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑΣΑΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΟΝΟΜΑ ΤΣΑΜΠΙΚΟ/Α!!!ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΑΥΤΗ ΕΙΚΟΝΑ!!!
http://1myblog.pblogs.gr/files/171462-y1puSFzoO15QMLu2P-i5i8Xbj1EARsAmtunsXz73_U7-Bq7YRJJrp3_ywTXmSjWcaQR.jpg
Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
http://www.saint.gr/photos/standard/0908/PanagiaTsampika02.jpg
ΤΑ 300 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ!!!
http://wikimapia.org/p/00/01/51/35/75_big.jpg
Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ!!!!
http://www.meteoclub.gr/images/stories/rodos_afierwma/tsampika.jpg
Βρίσκεται στο ανατολικό μέρος της νήσου Ρόδου 32 χιλιόμετρα απ την πόλη ανάμεσα στην περιοχή Κολύμπια και στο Δήμο Αρχαγγέλου.
Ο ναός της Παναγίας Τσαμπίκας ανακαινίσθηκε το 1760 απ το μοναχό Χατζηγεράσιμο. Είναι ναός δωδεκανησιακού τύπου με συνδυασμό σταυροθολίων στην οροφή, μονόχωρος (ένας κλίτος) και στρωμένος με τα παραδοσιακά χοχλάκια. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο είναι μεγάλης τέχνης και φαίνεται παλαιότερο του 17ου αιώνα.
Ο ναός πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου, στο Γενέσιον της Θεοτόκου. Η μικρή, όμως, εικόνα της Παναγίας Τσαμπίκας που βρέθηκε θαυματουργικά πάνω στο λόφο, εικονίζει την Παναγία Πλατυτέρα.
Η ονομασία Τσαμπίκα, σύμφωνα με την παράδοση, οφείλεται στη λέξη της τοπικής διαλέκτου «τσάμπα» που σημαίνει σπίθα και συνδέεται με τον τρόπο εύρεσης της εικόνας.
Ένας βοσκός καθόταν στη βρύση του Αιμαχιού (ιστορικός τόπος Αρχαγγέλου που βρίσκεται χαμηλά απέναντι από το βουνό), όταν είδε ψηλά στην κορυφή, εκεί που σήμερα βρίσκεται ο μικρός ναός της Παναγίας Τσαμπίκας της κυράς, κάτι σαν σπίθες (τσάμπες)......ΣΥΝΕΧΕΙΑ
......
Όλη η νύχτα πέρασε κοιτάζοντας ο βοσκός να δει αν κινηθεί το φως. Ίσως κάποιος να το κρατούσε. Το φως παρέμενε στην ίδια θέση. Ήρθε και δεύτερη νύχτα και τρίτη νύχτα.
Πάλι, στον ίδιο τόπο, το ίδιο φως. Τότε ο βοσκός, περίεργος αλλά και φοβισμένος μήπως υπήρχαν στο βουνό κακοποιοί, κάλεσε συγχωριανούς του οπλισμένους, ν ανέβουν να δουν τι συμβαίνει.
Σαν έφτασαν στην κορυφή, παραδόξως, αντικρίζουν μία ασημένια εικόνα της Παναγίας επάνω στο κυπαρίσσι και μπροστά της καντήλι αναμμένο.
Το γεγονός αυτό διαδόθηκε παντού, καθώς και στην Κύπρο, όπου ακούστηκε με πολλή κατάπληξη. Γιατί πράγματι, είχε χαθεί από κάποιο Μοναστήρι μια εικόνα τη Παναγίας με το καντήλι. Επίτροποι από την Κύπρο, ήρθαν στον Αρχάγγελο και αναγνώρισαν την εικόνα.
Παίρνοντάς την, επέστρεψαν στην πατρίδα. Η εικόνα, όμως πάλι έφυγε απ το θρόνο της κι ερχόταν στην κορυφή του βουνού.
Λυπημένοι οι φίλοι Κύπριοι ήρθαν πάλι και πήραν την εικόνα.
Για να βεβαιωθούν και οι δύο πλευρές πως πρόκειται για την ίδια εικόνα, έκαψαν λίγο το ξύλο της από πίσω για να τη σημαδέψουν (το σημάδι αυτό σώζεται ως σήμερα). Και τρίτη φορά η εικόνα επέστρεψε φέγγοντας στην κορυφή του βουνού. Τότε, γη αδελφότητα έχτισε ναΰδριο και οντάδες σ' εκείνο το σημείο αφιερωμένο στην Παναγία Τσαμπίκα την Κυρά.
Για λόγους ασφαλείας, η θαυματουργή εικόνα βρίσκεται στην Παναγία Τσαμπίκα Κάτω. Πάνω στο λόφο στη Γ Κυριακή των νηστειών, της σταυροπροσκυνήσεως, γίνεται μεγάλο πανηγύρι και πανροδιακό προσκύνημα, ίσως γιατί η άνοδος εκεί ψηλά θυμίζει τον Γολγοθά του Κυρίου μας.
Πολλά είναι τα θαύματα της Παναγίας. Πιο πολύ, όμως, οι άτεκνες γυναίκες είναι εκείνες που παρακαλούν την Θεοτόκο να τους χαρίσει παιδί και τάζουν είτε να βαφτίσουν το παιδί του εκεί, είτε να του δώσουν το όνομα Τσαμπίκος ή Τσαμπίκα.
Έτσι στη Ρόδο ακούγεται πάρα πολύ αυτό το όνομα. Έχουμε και περιπτώσεις αλλοδαπών που έχουν δώσει αυτό το όνομα στα παιδιά τους.
Ένα από τα παλιότερα θαύματα της Παναγίας Τσαμπίκας είναι και αυτό που συνδέεται με τα μεγάλα κτήματα γύρω από το Μοναστήρι. Αυτά τα κτήματα ανήκαν σ έναν Τούρκο Πασά, του οποίου η γυναίκα δεν τεκνοποιούσε. Εκείνη μαθαίνοντας για την Παναγία, προσευχήθηκε κι έφαγε το φυτιλάκι που έκαιγε στο καντήλι της εικόνας της.
Έγινε το θαύμα κι έμεινε έγκυος. Ο Τούρκος δεν μπορούσε να πιστέψει πως το παιδί ήταν δικό του. Ούτε πίστευε πως επρόκειτο για θαύμα. Όταν όμως γεννήθηκε το μωρό, κρατούσε στη μικρή χούφτα του το φυτιλάκι του καντηλιού. Έτσι, ο Τούρκος Πασάς δώρισε στην εκκλησία όλα αυτά τα κτήματα που βρίσκονται γύρω απ το ναό.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Τ ΤΑ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΡΟΝΙΚΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΑΞΙΟΛΟΓΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ. ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΦΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΤΩ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ. ΕΔΩ ΕΦΤΑΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. ΕΧΟΥΝ ΡΗΜΑΞΕΙ ΚΑΙ ΒΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ 1000000 ΑΝΕΡΓΟΙ 15000 ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΤΡΑΓΙΚΑ ΛΑΘΗ. ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΕΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ. ΑΣ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΡΩΣΟΙ. ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΦΕΥΧΤΕΙ. ΟΛΑ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΜΙΛΑ.ΞΕΖΟΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.ΕΧΟΥΝ ΓΕΜΙΣΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΠΕΘΑΝΑΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ. ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ? ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΨΗΦΙΣΑΝ ΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ. ΠΧ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ 1000 Ε ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙΣ ΔΑΝΕΙΟ ΤΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙΑ 970 ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ 30Ε ΤΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ? ΤΡΟΦΗ/ ΡΕΥΜΑ?ΝΕΡΟ?ΚΛΠ ΚΙ ΕΣΥ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΘΙΚΕΥΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ. ΚΑΛΑ ΤΟΣΟΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΚΕΙ ΝΤΡΟΠΗ!!!!!!!!!!ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΑΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΣΕΛΙΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΩ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΔΕΝ ΚΟΛΩΝΩ. ΑΙΣΙΧΤΙΡ!!!ΜΑΛ....ΕΣ .ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. ΟΥΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ Β ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΑ. ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ???????ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΝΕΡΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ? Η ΤΡΟΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΑΛΛΟΥΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΓΙΑΤΙ Η ΑΓΟΡΑ ΣΤΕΓΝΩΣΕ. ΣΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΚΟΨΤΕ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΚΛΕΦΤΕΣ. ΑΥΤΑ.
ΕΚ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΑΜΠΙΚΑ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ. ΕΙΔΑ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ. ΕΣΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΕΞΗ ΣΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΙΞΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΣ ΤΟ ΕΔΕΙΞΕΣ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ. ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΑΥΤΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΠΡΟΞΕΝΕΙ ΔΕΟΣ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Monday, June 13, 2011ΑΝΕΡΓΙΑ
Πάνος Παναγιώτου Χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής της XrimaNews στο Mega: "μέχρι το τέλος του 2011 θα έχουμε 1.000.000 ανέργους στην Ελλάδα". Η χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων.....
Το σύνολο των απασχολουμένων κατά τον Ιούλιο 2010 εκτιμάται ότι ανήλθε σε 4.439.296 άτομα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 607.035 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 4.261.458 άτομα. Οι απασχολούμενοι μειώθηκαν κατά 52.866 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009 (μείωση 1,2%) και αυξήθηκαν κατά 9.473 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2010 (αύξηση 0,21%). Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 130.328 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2009 (αύξηση 27,3%) και κατά 24.671 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2010 (αύξηση 4,2%).
Εδώ μπορείτε να δείτε τα στοιχεία.
http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A0101/PressReleases/A0101_SJO02_DT_MM_07_2010_01_F_GR.pdf
http://www.youtube.com/watch?v=qnSrMDSe-X0
Ζοφερές προβλέψεις για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είχαν να κάνουν οι «σοφοί» της Royal Bank of Scotland, που, ούτε λίγο, ούτε πολύ, «βλέπουν» ως αναπόφευκτη τη χρεοκοπία της χώρας μας και την τοποθετούν χρονικά στα πλαίσια του επόμενου ελέγχου της τρόικας, περί τα μέσα Δεκεμβρίου δηλαδή!
Οι αναλυτές της τράπεζας μάλιστα δηλώνουν πως ουσιαστικά το ελληνικό default έχει ήδη γίνει, απλώς δεν «ανακοινώνεται» για «τακτικούς λόγους» που έχουν να κάνουν με την ομαλή συνέχιση της διαδικασίας στήριξης Ιρλανδίας και Πορτογαλίας και με τις πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία!
Οσον αφορά τώρα στις επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης, η RBS θεωρεί πως οπωσδήποτε θα πλήξει τα ευρωπαϊκά ομόλογα, πλην των γερμανικών ίσως, εξ’ ου και συστήνει προσώρας αποχή από αυτά, η χρεοκοπία της Ελλάδας ενδέχεται να πυροδοτήσει και σενάρια αποχώρησης της χώρας μας από το ευρώ - αν και τελικώς, εκτιμούν οι ειδικοί της τράπεζας, πως αυτό δεν θα συμβεί- ενώ στο τέλος θα συμφωνηθεί μεταξύ Αθήνας, Ευρώπης και ΔΝΤ ένα «κούρεμα» της τάξεως του 50%-60%, για τους κατόχους ελληνικών ομολόγων
Και φυσικά έλεγχο όλων των πολιτικών που διατέλεσαν υπουργοί, υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς, αλλά και βουλευτές από το 1974 μέχρι σήμερα. Όλοι θα πρέπει να αποδείξουν που τα βρήκαν και να τα δικαιολογήσουν.
Όχι μόνο να βαρύνει τον απλό πολίτη το βάρος της απόδειξης, όλοι όσοι διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα πρέπει να δώσουν λόγο. Όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα , και να δικαιολογήσουν την περιουσία τους.
Να μας πουν πως μ΄έναν μισθό έχτισαν παλάτια, αγόρασαν κότερα, και ζουν σαν μεγιστάνες. Τέρμα η κοροϊδία. Αυτό που γίνεται τώρα είναι η διασφάλιση από το πολιτικό κατεστημένο αυτού του μαφιόζικου μοντέλου διακυβέρνησης. Να μην πληγούν και να διατηρηθούν ακέραιοι οι «πυλώνες» της διαφθοράς, πληρώνοντας για άλλη μια φορά, όπως πάντα, ο πολίτης.
Αυτούς όμως τους συνεργάτες του το σύστημα θέλει να τους διαφυλάξει και να τους προστατέψει, για να συνεχίζει να κυβερνά.
Για να γίνει μια πραγματική αλλαγή, πρέπει η χώρα να ελευθερωθεί από το πολιτικό σύστημα που παράγει την διαφθορά , και αυτό γίνεται μόνο με την ανατροπή. Δεν γίνεται με ευχολόγια και με χορούς στις πλατείες.
Η κατάρρευση του πολιτικού συστήματος που δημιούργησε την διαφθορά και ρήμαξε τη χώρα πρέπει να είναι ο στόχος και το ζητούμενο. Η απόδοση δικαιοσύνης πρέπει να είναι η προϋπόθεση
Έτσι, θυμήθηκα ότι στη συζήτηση για το ασφαλιστικό, με τους εκπροσώπους των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ο κ. Λοβέρδος (τότε Υπουργός Εργασίας) υπογράμμισε ότι για την κυβέρνηση ισχύουν τρία «δεν».
«Δεν θα αλλάξουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές».
Πόσο μακριά ακούγεται…
Κι όμως τα τρία ΔΕΝ έγιναν τρία ΝΑΙ
http://www.youtube.com/watch?v=93m_-Urnm6s&feature=related
OLOS O ELLHNIKOS LAOS, OI DIPLA MAS OI PANTES JEFYSOYN.ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ. ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ Ο ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!!!!!!! ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΕΣΤΕ. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΕΦΤΟΥΝ ΒΟΜΒΕΣ. ΚΑΘΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ. ΒΟΜΒΕΣ ΠΟΥ ΚΛΕΒΟΥΝ ΟΝΕΙΡΑ ,ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΥΡΡΙΚΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ. ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΑΝΗΦΟΡΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΛΕΞΑΜΕ. ΑΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ.ΠΟΛΥΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΣ. Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΥΛΙΩΜΑΣΤΕ.
Το κακό θα έρθει από τους διαβασμένους" έλεγε ο Πατροκοσμάς... και το κακό ήρθε!
Η παιδεία... "Παιδεία, εστί ου την υδρίαν πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν." (Πλάτωνας.) Η Παιδεία είναι, όχι το γέμισμα του άδειου δοχείου (ο εγκέφαλος του παιδιού) , αλλά άναμμα ψυχής, είναι φώς. . ΠΟΤΕ ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΕΡΟΝΤΑΔΩΝ ΟΠΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ.ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΣΕ ΟΣΑΣ ΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. ΠΡΟ ΗΜΕΡΩΝ ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΙΛΟΥΣΕ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΕ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ ΜΕ ΤΑ ΟΣΑ ΕΛΕΓΕ.ΕΑΝ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΤΕ ΕΓΩ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟ ΔΩΣΩ.ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ.ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ..............Π
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!!!!!!!!! ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΙ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙΤΕ ΤΟ ΤΙ ΑΙΜΑ ΡΕΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
http://www.youtube.com/watch?v=2IQ1z99izjU
http://youtu.be/niqrjP1VDeY........ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ ΝΟΗΤΕ.......ΜΗΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩΣΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΟΥ.!!!!!!................Π
καλησπερα κισμετοπαρειτσα.ΕΚ βοηθεια μας η σημερινη μερα,και να χαιρεσαι την φιλη σου,πολυχρονη,αυτη την φορα δεν νομιζω να κανω λαθος γιατι το ονομα ειναι χαρακτηριστικο.Ευχομαι καποια στιγμη να αξιωθω να ερθω να την δω απο κοντα,οσο για την ιστορια της με συγκινησε.Π ευχαριστω για το τραγουδακι αυτο μπορεσε και μου ανοιξε και το ειδα,καταπληκτικο,Αντρεα μου εγω προσπαθω να το ριχνω στην τρελη γιατι διαφορετικα μας βλεπω οπως η Βερονικα της Τ,οσο για τα βιβλια πολυ γνωστοι μου εχουν αρχισει να αγοραζουν τα βιβλια,εγω αυτο το αρνουμε,ελεος πια τι αλλο θα περιμενουμε.αυτοι ολοι μας βαζουν σε αργο θανατο,γιατι αυτο που κανουν αυτο ειναι.πλεον το θεμα επιβιωσης ειναι υπαρκτο σε ολους μας,λιγο ή πολυ.αυριο αρχιζουν οι αστυνομικοι απεργια γιατι φτασαν το μισθο κοντα στα 500ε,με τις περικοπες του τελος του μηνος.που θα παει αυτο,ας ξεσηκωθουμε ενωμενοι ολοι να τους δειξουμε οτι πια δεν αντεχουμε αλλες μειωσεις,αυξησεις και φορους.ομως ολοι και οργανωμενα,γιατι διαφορετικα δεν βλεπω μελλον.πουλαμε οτι μας δινει πορους ,πως αν δεν βγαζουμε θα ορθοπωδησουμε;καθε μερα βλεπω και ακουω και κατι καινουριο που μας ριχνει πιο βαθια στον πατο της αβυσου.πρεπει να καταλαβουμε ολοι οτι αν δεν γινει κατι τωρα τιποτα μετα δεν μας σωζει.δυστυχως εγω αυτη την γνωμη εχω και προσπαθω να μην το σκεφτομαι ουτε για μενα ουτε για τα παιδια,συνεχεια.το μελλον μας ειναι ζοφυρο και μαυρο.δυστυχως οι ανθρωποι που πολεμησαν και εδωσαν αιμα για αυτη την χωρα και τα ιδανικα της θα τριζουν τα κοκκαλα τους απο την σαπιλα και το χαλι που βλεπουν και θα αναρωτιουντε.αραγε για ποιο λογο γιναν τοσες θυσιες;.και παλια υπηρχαν προδοτες και πουλημενοι,αλλα αυτο που εγινε τα τελευταια 30 χρονια ειναι ανευ προυγουμενου.λυπαμαι για την πατριδα μου,λυπαμαι για τα παιδια μας και για μας.αυτος ο μηνας να μην πω αυτος ο χρονος που ερχετε θα καθορισει το μελλον μας.εγω σαν ελληνας πολιτης αντιδρω με οποιο τροπο μπορω,αλλα μονο συντονισμενα και ολοι μαζι οι ελληνες,χωρις κατηγορειες χωρις κομματα,ολοι μαζι μια γροθια και μια ψυχη,ισως κανουμε κατι.οχι να σκεφτομαστε το κοψιμο του μεροκαμματου και αφηνουμε τους λιγους.ξερω πως ειναι δυσκολο και κατανοητο,αλλα σημερα ειναι το ενα μεροκαμματο,αυριο δεν θα υπαρχει κανενα.αρα ποτε πρεπει να αντιδρασουμε;φιλοι μου δεν ζηταω να συμφωνησετε μαζι μου,αυτη ειναι μια προσωπικη γνωμη,αλλα για μενα ετσι εχει η κατασταση,ειναι δικοπο μαχαιρι και πρεπει να το καταλαβουμε.και δυστυχως να το κανουμε μονοι μας γιατι απο τους διανοουμενους εκτος απειροελαχιστων εξαιρεσεων και των πολιτικων δεν βλεπω φως.σας κουρασα αλλα λυπαμαι,δεν ειχα σκοπο να μιλησω αλλα το αδερφακι μου μου εβγαλε τα εσωψυχα μου.μπορει να το ριχνω στην τρελη αλλα δεν σημαινει οτι δεν προβληματιζομαι ή δεν βλεπω.φιλακια σε ολους καλη συνεχεια
και για να ευθυμησουμε λιγο βαζω το ωροσκοπιο των λουλουδιων.
ΚΡΙΟΣ-ΤΟΥΛΙΠΑ φημη,εκδηλωση αγαπης,λουλουδι του τελειου εραστη
ΤΑΥΡΟΣ-ΙΡΙΣ πιστη, σοφια, ανδρεια
ΔΙΔΥΜΟΙ-ΑΛΣΤΡΟΜΕΡΙΑ,μακαρια ευχαριστηση,αφοσιωση
ΚΑΡΚΙΝΟΙ-ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ,ερωτας και ποθος
ΛΕΩΝ-ΣΤΕΡΛΙΤΣΙΑ[πουλι του παραδεισου],μεγαλοπρεπεια
ΠΑΡΘΕΝΟΣ-ΧΡΥΣΑΝΘΕΜΟ,αληθεια
ΖΥΓΟΣ-ΓΛΑΔΙΟΛΑ,θαυμασμος ,αναμνηση
ΣΚΟΡΠΙΟΣ-ΖΕΡΜΠΕΡΑ,αθωοτητα
ΤΟΞΟΤΗΣ-ΑΝΕΜΩΝΗ,προσδοκια
ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ-ΠΟΙΝΣΕΤΤΑ,καλα χριστουγγεννα,δημιουργηθηκε απο κλαμα μικρου κοριτσιου που προσευχοταν στην παναγια
ΥΔΡΟΧΟΟΣ-ΛΙΛΙΟ,αγνοτητα
ΙΧΘΥΕΣ-ΦΡΕΖΙΑ,προσοχη ,περισκεψη
και χωρις τραγουδακι δεν εχει μηνυματακι
http://www.youtube.com/watch?v=rineRu-Cvrc&feature=related
ηταν να μην τον θυμηθω τωρα καηκατεεεεε
τα μισα μηνυματα τωρα τα ειδα,αλλα ετσι και αλλιως αυτο που ειχα να πω το ειπα,σας φιλω καλο απογευμα σε ολους σας ,βοηθεια μας και παλι,γιατι η πιστη στο καθετι ειναι αυτη που μας δινει δυναμη.καλησπερα φιλαρακια!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=_7_Fx4qqGmU&feature=youtu.be
ΣΑΜΟΣ για σενα ,αυτοι οι δυο ηταν το τελειο ζευγαρι αγαπης!!!!!!!!!υπεροχοι και οι δυο μετα απο τοσα χρονια
φιλοι μου τι κανετε; αποτι βλεπω ησυχια,εξω παρολο οτι ειναι βραδυ η ζεστη με την υγρασια καλα κρατει.σας βαζω κατι που ειδα και μου αρεσε πολυ
ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
Η ζωή είναι σαν ένα ταξίδι με το τρένο. Επιβιβάζεσαι συχνά και αποβιβάζεσαι, υπάρχουν ατυχήματα, σε μερικές στάσεις ευχάριστες εκπλήξεις και βαθιά λύπη σε άλλες. Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο, συναντάμε ανθρώπους, για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού: τους γονείς μας.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Αποβιβάζονται σε κάποια στάση και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη, τη στοργή, τη φιλία και τη συντροφιά τους.
Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα άτομα, που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας. Είναι τα αδέρφια μας… οι φίλοι μας κι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αγαπάμε.
Μερικά από τα άτομα που επιβιβάζονται, βλέπουν το ταξίδι σαν ένα μικρό περίπατο.
Άλλοι βρίσκουν μόνο λύπη στο ταξίδι τους.
Υπάρχουν πάλι άλλοι στο τρένο, που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να βοηθήσουν αυτούς που τους χρειάζονται.
Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα. Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί..
Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες, που αγαπάμε περισσότερο, κάθονται σε κάποιο άλλο βαγόνι και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι του ταξιδιού. Αυτονόητα απέχουμε, και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τους ψάξουμε και να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι.
Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους, γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη..
Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι: γεμάτο προκλήσεις, όνειρα, φαντασία, ελπίδες και αποχαιρετισμούς…
….αλλά χωρίς επιστροφή.
Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με τους συνταξιδιώτες μας και να ψάξουμε το καλύτερο στοιχείο στον καθένα από αυτούς.
Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας.
Ακόμη κι εμείς μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση και κάποιος να υπάρχει που θα μας καταλάβει.
Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά, όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας, ούτε καν για εκείνον που κάθεται ακριβώς δίπλα μας.
Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ όταν κατέβω για πάντα από το τρένο….. Ναι, αυτό πιστεύω. Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα είναι οδυνηρός. Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου. Αλλά έχω την ελπίδα, πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό κι έχω την αίσθηση ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση..
Αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, είναι η σκέψη, ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες.
Φίλοι μου, ας προσέξουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο.
Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση πίσω μας, η οποία να αφήσει νοσταλγία και όμορφες αναμνήσεις σʼ αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι.
Σε όλους τους συνεπιβάτες εύχομαι... ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ
http://www.youtube.com/watch?v=Y0aFiYTsRP0
Ενδειξη Ανθρωπιας και προσφορα Αγαπης...
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς απο όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση.
“Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται απο εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια.
Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;”
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
“Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σʼ αυτό το παιδί.”
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω απο ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, “μπαμπά, νομίζεις ότι θα μʼ αφήσουν να παίξω μαζί τους;”
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, παρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα απο τα παιδιά, και το ρώτησα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, “χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρείς πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν απο το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα απο την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρείς έξω απο την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σʼ αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, ..τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω απο το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω απο το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακρυά κι απο τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και απο τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, “Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε…”
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακρυά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα απο χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει…
Η εξέδρα συνέχισε τότε, “Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε..τρέξε..”
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, πρός τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε πρός την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του
έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, “Shay, Shay, Shay!!!”
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του “απο δώ, απο δώ Shay..”
Καθώς ο Shay πέρασε απο την τρίτη, τα αγόρια και των δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας “Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα..”
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και απο τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σʼ αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο “ήρωας” που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιό κρύο;
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ,ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
Η Πραγματική Φιλία απο Paulo Coelho
Ένας άντρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε έναν δρόμο. Και καθώς περνούσαν κάτω από ένα τεράστιο δέντρο, έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε και τους τρεις στάχτη. Όμως ο άντρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δυο του ζώα (κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούρια τους κατάσταση…)
Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός κι αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μία πανέμορφη μαρμάρινη πύλη που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης μας κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο και είχε μαζί του τον εξής διάλογο:
- Καλημέρα.
- Καλημέρα, απάντησε ο φύλακας.
- Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;
- Αυτός είναι ο παράδεισος.
- Τι καλά που φτάσαμε στον Παράδεισο, γιατί διψάμε!
- Μπορείτε κύριε να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε. Και ο φύλακας του έδειξε την πηγή.
- Ναι, μα το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης…
- Λυπάμαι πολύ, είπε ο φύλακας, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα.
Ο άντρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μιας και διψούσε πολύ, αλλά δεν σκεφτόταν να πιει μόνο αυτός. Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του. Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις, έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα που οδηγούσε σε έναν χωματόδρομο περικυκλωμένο από δέντρα… Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άντρας, και είχε το κεφάλι σκεπασμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν.
- Καλημέρα, είπε ο διαβάτης.
Ο άντρας έγνεψε σε απάντηση με το κεφάλι του.
- Διψάμε πολύ, το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ.
- Υπάρχει μια πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια, είπε ο άντρας, δείχνοντας το μέρος.
- Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.
Ο άνθρωπος, το άλογο και ο σκύλος πήγαν στην πηγή και κατεύνασαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άντρα.
- Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε, του απάντησε εκείνος.
- Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος;, ρώτησε ο άντρας.
- ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
- Ο Παράδεισος; Μα, ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μου είπε ότι εκείνο ήταν ο Παράδεισος!
- Εκείνο δεν ήταν ο Παράδεισος. Ήταν η Κόλαση, απάντησε ο φύλακας.Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.
- Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας! Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προκαλέσει μεγάλο μπέρδεμα, είπε ο διαβάτης.
- Σε καμία περίπτωση!, αντέτεινε ο άντρας. Στην πραγματικότητα, μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερούς τους φίλους!
Ηθικά διδάγματα:
- Ποτέ να μην εγκαταλείπεις τους πραγματικούς σου Φίλους, ακόμη κι αν αυτό σου προκαλεί δυσκολίες.
- Εάν αυτοί σου προσφέρουν την αγάπη τους και τη συντροφιά τους έχεις ένα χρέος: Να μην τους εγκαταλείψεις ποτέ.
- Το να κάνεις ένα Φίλο είναι Ευλογία, το να έχεις ένα Φίλο είναι Δώρο, το να κρατήσεις ένα Φίλο είναι Αρετή,το να είναι κάποιος Φίλος σου είναι Τιμή!
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=h4JIGpFky4s
Θέλω ν' ανεβείς στο τρένο της ζωής μου
σου' χω κρατήσει μια θέση από καιρό
σε περιμένω σαν ανάσα της ψυχής μου
να' σαι για πάντα στο δικό μου το πλευρό
Νιώθω να σ' αγαπώ σαν να' σαι είδα
και ζω με την ελπίδα να ταξιδεύσουμε μαζί
σ' ένα ταξίδι μαγεμένο
σ' ένα ταξίδι ονειρεμένο
με την αγάπη μου να ζει
Πόσο λαχταρώ να δω το πρόσωπο σου
χρόνια κοιτώ μιαν άδεια θέση και πονώ
σα φυλαχτό να κρεμαστώ απ' το λαιμό σου
έλα και κάνε το όνειρο μου αληθινό
http://youtu.be/lYUGkB5w1SE..................ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ.................Π
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΑΥΡΙΟ ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΟΠΩΣ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Η ΣΚΑΡΛΕΤ Ο ΧΑΡΑ..
ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ...ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ...ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ!!!
ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΝΑ ΣΥΝΟΜΩΤΗΣΕΙ...
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ
http://www.neo.gr/modules/Cards/images/kalinixta/goodnight6.gif
ΣΠΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΣΑΣ ΦΕΡΝΩ ΝΕΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΕ ΤΗ ΣΤΕΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΟΛΑ ΟΚ ΤΩΡΑ ΜΙΛΑΩ ΕΓΩ ΜΗ ΜΑΛΩΝΕΤΕ ΚΑΛΑΝΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΚΙ ΕΣΥ ΚΑΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΟΥ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ ΕΔΩ ΦΙΛΙΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ? ΕΜΕΝΑ ΤΟΝ ΠΑΙΔΑΡΑ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ ΤΗΣ ΝΤΑΛΙΚΑΣ? ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ ΝΑ ΧΟΡΕΥΩ ΜΕ ΚΑΠΕΛΟ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ ΜΕ ΕΝΑ ΠΟΥΡΟ ΓΙΓΑ. ΧΟΡΕΥΩ ΓΙΑ ΠΑΡΤΙ ΜΟΥ. ΕΓΩ Ο ΕΝΑΣ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ο Β.ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟΝ ΑΝΤΡΑ ΕΞΩ ΚΑΡΔΙΑ. ΘΑ ΛΕΓΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΤΕΤΟΙΟΥΝ ΑΝΤΡΑ ΤΕΤΟΙΟΥΝ ΑΝΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΘΑ ΠΟΥΛΗΣΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΑΝΤΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΩΡΑ ΑΚΟΥΩ ΜΑΙΚΛ ΤΖΑΚΣΟΝ ΚΑΙ ΚΡΑΤΩ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ.ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΣΗΚΩΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΧΟΡΕΥΩ ΚΙ ΑΣ ΟΔΗΓΑΩ ΚΑΙ ΚΟΡΝΕΡΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΠΡΙΝ ΕΙΧΑ ΚΕΦΙΑ. ΧΑΙΡΕΤΙΣΑ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ. ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ ΦΙΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ?ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΣΕ ΣΑΝ ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΟΥΣΕ. ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΜΕ ΓΝΩΡΙΖΕ. ΓΕΙΑ ΓΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ????????? ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΟΥ ΦΩΝΑΖΩ ΤΡΩΩ ΜΑΤΖΟΥΝΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΓΚΕΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ? ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΣΑΣ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ? ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ?
ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ? ΞΕΛΑΡΥΓΚΙΑΣΤΗΚΑ ΑΝΤΕ ΠΟΙΟΣ?
ΑΝΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΓΩ Ο ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΕΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ο ΠΑΙΔΑΡΑΣ Ο ΑΦΘΑΣΤΟΣ Ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ ΠΟΙΟΣ? ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΣ ΛΕΤΕ? Ο Β Ο ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
Ο Β ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΠΑΡΝΤΟΝ? ΓΙΕΣ Ο Β ΧΙΧΙΧΙΧΙΙΧΙΧ ΝΑΙ Ο Β
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΔΕ ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Η ΦΕΤΑ ΜΕ ΨΩΜΙ ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΕΔΩ ΕΝΑΝ ΤΥΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΑΝ ΒΑΛΕΙΣ ΑΛΛΗ ΔΕΚΑ ΚΙΛΑ ΠΕΡΙΠΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΕΛΤΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΝΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΜΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΕΝΑ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΣΗΚΩΣΕΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΥΡΝΑΩ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΤΟΥΣΕΣ ΜΟΥ. ΩΧ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΤΩ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ. ΔΕΝ ΒΑΡΙΕΣΑΙ. Ο Β ΕΙΜΑΙ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ Ο ΜΕΤΡΙΟΦΡΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΦΕΤΑ ΜΕ ΨΩΜΙ
ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΑΣ
http://www.youtube.com/watch?v=V3x0JeRismM
Β
POY NA SAS TA LEV TI EPAUA STH MHLO AFHSTE HTAN MIA XONTRH KAI EPAIZE ME TA KYMATA KAI ME BLEFARIZE KI EGV THS SOYFRVNA TH MYTH KI ETRVGA PAGVTO. DEITE BINTEO MOY TH UYMIZEI IDIA EINAI BOHUEIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
http://www.youtube.com/watch?v=f21GDqSvfTo&feature=related
APAPAAAAAAAAAA B
KOITAJTE GOYSTA SE GYNAIKES POY FTIAXNOYN TON KOLLHTO MOY TON MPAMPH UA TRELLAUVVVVVVVVVVVVVVV
B
http://www.youtube.com/watch?v=UOdRS9o-puM&feature=related
Γεια σας, παιδιά. Κύριε Ανδρέα όπως τα λέτε είναι. Πόλεμος είναι αυτό που ζούμε. Και παραλογισμός. Παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η ανεργία αυξάνεται, οι μισθοί μειώνονται και όσο για το μέγεθος και τα είδη των φόρων... Τι να πει κανείς; Υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας. ΕΛΕΟΣ!!! Ε.Κ. μου, δεν τα ήξερα όλα αυτά για την Παναγία την Τσαμπίκα. Για την ακρίβεια δεν είχα ακούσει καν γι' αυτή. Τι ωραία που μας τα έβαλες. Απίστευτη η ιστορία της. Π μου, τι υπέροχο κομμάτι και αυτό που μας έβαλες απόψε για καληνύχτα. Υπέροχο, εκφραστικά παιγμένο, βγάζει πολύ όμορφα συναισθήματα. Επίσης, πολύ ωραίο και τρυφερό το τραγούδι "Το τρένο της ζωής" που μας έβαλε η Χαρά και με μια γλυκιά κοριτσίστικη φωνή να το τραγουδάει. Το κείμενο με το τρένο της ζωής επίσης μου άρεσε πάρα πολύ. Χαρά μου, όσον αφορά τη Βερόνικα, έχω την αίσθηση ότι ο συγγραφέας εστιάζει όχι τόσο στο αν και κατά πόσο οι γονείς της την αγαπούσαν αληθινά, αλλά κυρίως στο πώς ζούσε εκείνη τη ζωή της, χωρίς να τολμάει να αγωνιστεί για τα πραγματικά όνειρά της, φοβούμενη ότι θα χάσει την αγάπη τους. Τώρα, όσον αφορά τη Ζέντκα, έχει ήδη καταλάβει ότι όλο αυτά τα μήπως σχετικά με κείνο τον άντρα ήταν ανοησίες. Ανοησίες με την έννοια ότι στην πραγματικότητα πλέον δεν την ένοιαζε. Προφανώς, κάτι άλλο την ενοχλούσε. Β, χαίρομαι πολύ που γύρισες με τόσο ανεβασμένη διάθεση. Μας την ανεβάζεις κι εμάς κάθε φορά με τον δικό σου μοναδικό τρόπο. Φέτα!!! Αυτά είναι! Πάντως, πέρα απ'την πλάκα, τρελαίνομαι κι εγώ για φέτα. Όταν είναι ποιοτική είναι τόσο νόστιμη και τρώγεται και σε διάφορους συνδυασμούς, όπως λέει και το song! Χαχα! Μια απορία έχω όμως. Πώς γίνεται να έχεις σηκώσει ψηλά το καρπούζι και να το γυρνάς ταυτόχρονα με τις πατούσες σου; Ή το έχεις σηκώσει με τα πόδια σου; Κάνεις και τέτοια ακροβατικά; Θα τρελαθώ. Χιχι, πλάκα κάνω. Τ.
Λοιπόν, σας βάζω αμέσως αποσπάσματα απ'τη "Βερόνικα". Τ.
ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΩ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΛΕΙΔΟΘΗΚΗ, σκεφτόταν ο δόκτωρ Ιγκόρ, καθώς άνοιγε την πόρτα του μικρού ιατρείου του στο ίδρυμα της «Βιλέτ». Η παλιά είχε αρχίσει να διαλύεται και η μικρή ασπιδούλα που τη στόλιζε του είχε μόλις πέσει στο πάτωμα.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ έσκυψε και την έπιασε. Τι να έκανε τη μικρή ασπίδα που είχε πάνω το θυρεό της Λιουμπλιάνας; Καλύτερα να την πετούσε. Όμως μπορούσε να δώσει να την επιδιορθώσουν και να βάλουν καινούρια δερμάτινη λαβή - ή μπορούσε να τη δώσει στον εγγονό του να παίζει. Και οι δύο λύσεις του φάνηκαν ανόητες: μια καινούρια κλειδοθήκη θα κόστιζε πολύ φτηνά και ο εγγονός του δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον για ασπίδες - περνούσε όλο τον καιρό του βλέποντας τηλεόραση ή διασκεδάζοντας με ηλεκτρονικά παιχνίδια εισαγόμενα απ' την Ιταλία. Πάντως δεν την πέταξε- την έβαλε στην τσέπη, για να αποφασίσει αργότερα τι θα την κάνει.
Γι' αυτό ήταν διευθυντής ψυχιατρείου και όχι ασθενής: επειδή σκεφτόταν πολύ πριν κάνει οτιδήποτε.
Άναψε το φως - ξημέρωνε κάθε μέρα και πιο αργά όσο προχωρούσε ο χειμώνας. Η έλλειψη του φωτός, καθώς επίσης οι μετακομίσεις και τα διαζύγια ήταν οι κυριότερες αιτίες για την αύξηση των περιπτώσεων κατάθλιψης. Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήθελε πολύ να έρθει σύντομα η άνοιξη, που θα έλυνε τα μισά προβλήματά του.
35
Τ.
Κοίταξε το πρόγραμμα της μέρας. Έπρεπε να εξετάσει τη λήψη ορισμένων μέτρων για να μην πεθάνει της πείνας ο Έντουαρντ, η σχιζοφρένειά του τον έκανε απρόβλεπτο - τώρα πια δεν έτρωγε καθόλου. Ο δόκτωρ Ιγκόρ είχε δώσει εντολή για χορήγηση τροφής ενδοφλεβίως, η οποία όμως δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πάντα· ο Έντουαρντ ήταν είκοσι οχτώ χρόνων, γερός άντρας, αλλά ακόμη και με τον ορό θα εξασθενούσε και θα κατέληγε σκελετός.
Ποια θα ήταν η αντίδραση του πατέρα του Έντουαρντ, ενός από τους πιο γνωστούς πρέσβεις της νεαρής σλοβένικης δημοκρατίας και από τους αρχιτέκτονες των λεπτών διαπραγματεύσεων με τη Γιουγκοσλαβία στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα; Άλλωστε αυτός ο άνθρωπος είχε δουλέψει χρόνια για το Βελιγράδι, είχε καταφέρει να γλιτώσει από τους συκοφάντες -που τον κατηγορούσαν ότι είχε υπηρετήσει τον εχθρό- και παρέμενε στο διπλωματικό σώμα - μόνο που τώρα αντιπροσώπευε μια άλλη χώρα. Ήταν άνθρωπος με εξουσία και επιρροή και προκαλούσε σ' όλους το φόβο.
Αυτό απασχόλησε για λίγο το δόκτορα Ιγκόρ –όπως πριν τον είχε απασχολήσει η ασπίδα της κλειδοθήκης-, αλλά αμέσως απομάκρυνε τη σκέψη απ' το μυαλό του: για τον πρέσβη ήταν αδιάφορη η εμφάνιση του γιου του- δε σκόπευε να τον παρουσιάσει σε επίσημες εκδηλώσεις, ούτε να τον πάρει συνοδό στα διάφορα μέρη του κόσμου όπου πήγαινε ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Ο Έντουαρντ ήταν στη «Βιλέτ» - και θα έμενε εκεί για πάντα ή για όσο ο πατέρας του συνέχιζε να παίρνει τον τεράστιο μισθό του.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ αποφάσισε να διακόψει τη χορήγηση τροφής ενδοφλεβίως αφήνοντας τον Έντουαρντ να αδυνατίσει ακόμη λίγο, μέχρι να αποκτήσει από μόνος του την επιθυμία να φάει. Αν η κατάσταση χειροτέρευε, θα έκανε μια έκθεση και θα μεταβίβαζε την ευθύνη στο διοικητικό συμβούλιο των γιατρών της «Βιλέτ». «Αν δε θέλεις να έχεις δυσκολίες, πάντα να μοιράζεις την ευθύνη», τον είχε διδάξει ο πατέρας του, επίσης γιατρός, με πολλούς θανάτους να βαραίνουν στη συνείδηση του αλλά χωρίς προβλήματα με τις Αρχές. Αφού συνέταξε τη διακοπή της φαρμακευτικής θεραπείας του Έντουαρντ, ο δόκτωρ Ιγκόρ πέρασε στην επόμενη περίπτωση: η έκθεση ανέφερε ότι είχε τελειώσει η περίοδος θεραπείας της ασθενούς Ζέντκα Μέντελ, η οποία και μπορούσε να πάρει εξιτήριο. Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήθελε να το επιβεβαιώσει προσωπικά- άλλωστε τίποτα δεν ήταν χειρότερο για ένα γιατρό απ' το να δέχεται διαμαρτυρίες εκ μέρους της οικογένειας των ασθενών που περνούσαν απ' τη «Βιλέτ». Και αυτό συνέβαινε σχεδόν πάντα - μετά από μια περίοδο σε νοσοκομείο για ψυχικά αρρώστους, σπάνια ο ασθενής κατάφερνε να προσαρμοστεί και πάλι στην κανονική ζωή.
Δεν έφταιγε το ψυχιατρείο. Ούτε κανένα απ' όλα τα ψυχιατρεία –ένας Θεός ξέρει πόσα- που ήταν διασκορπισμένα ως τις τέσσερις άκρες της Γης και αντιμετώπιζαν ακριβώς το ίδιο πρόβλημα επαναπροσαρμογής των ασθενών. Έτσι όπως η φυλακή ποτέ δε σωφρονίζει τους φυλακισμένους -μόνο τους μαθαίνει πώς να κάνουν πιο πολλά εγκλήματα-, τα ψυχιατρεία συνήθιζαν τους ασθενείς σ' έναν κόσμο τελείως εξωπραγματικό, όπου όλα ήταν επιτρεπτά και κανείς δε χρειαζόταν να έχει την ευθύνη των πράξεών του.
Μία διέξοδος έμενε μόνο: να βρεθεί θεραπεία για την Παραφροσύνη. Και ο δόκτωρ Ιγκόρ ήταν αφοσιωμένος σ' αυτό το σκοπό με όλη την ψυχή του, αναπτύσσοντας μια θέση που θα έφερνε επανάσταση στην ψυχιατρική. Στα άσυλα, οι προσωρινοί ασθενείς που συμβίωναν με τους ανίατους υφίσταντο μια διαδικασία εκφυλισμού της κοινωνικότητας τους που, αφού άρχιζε, ήταν αδύνατο να σταματήσει. Αυτή η Ζέντκα Μέντελ θα κατέληγε πίσω στο νοσοκομείο - αυτή τη φορά με τη θέλησή της, παραπονούμενη για ανύπαρκτες ενοχλήσεις, μόνο και μόνο για να είναι κοντά σε ανθρώπους που φαίνονταν να την κατανοούν περισσότερο απ' ό,τι ο έξω κόσμος.
Αν όμως ο δόκτωρ Ιγκόρ ανακάλυπτε πώς να καταπολεμήσει το Βιτριόλι -το δηλητήριο που θεωρούσε υπεύθυνο για την τρέλα- το όνομά του θα γραφόταν στην Ιστορία και η Σλοβενία θα κέρδιζε οριστικά τη θέση της στο χάρτη. Εκείνη τη βδομάδα εμφανίστηκε μια θεόσταλτη ευκαιρία, όταν μια γυναίκα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει· μια ευκαιρία που δε σκόπευε να χάσει για όλο το χρυσάφι του κόσμου.
36
Τ.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ έμεινε ικανοποιημένος. Αν και για οικονομικούς λόγους ήταν ακόμη αναγκασμένος να δέχεται θεραπείες -όπως το ινσουλινικό σοκ- τις οποίες είχε καταδικάσει από καιρό η ιατρική -επίσης για οικονομικούς
λόγους-, η «Βιλέτ» ανανέωνε την ψυχιατρική θεραπεία. Εκτός απ' το γεγονός ότι είχε στη διάθεσή του χρόνο και μέσα για να ερευνήσει το Βιτριόλι, βασιζόταν και στην υποστήριξη των ιδιοκτητών για να κρατήσει στο άσυλο την ομάδα που αποκαλούσαν «Αδελφότητα». Οι μέτοχοι του ιδρύματος είχαν επιτρέψει να είναι ανεκτός -προσέξτε, όχι να ενθαρρύνεται, αλλά να είναι ανεκτός- εγκλεισμός με διάρκεια μεγαλύτερη απ' ό,τι ήταν απαραίτητο. Το επιχείρημά τους ήταν ότι για ανθρωπιστικούς λόγους έπρεπε να δοθεί στον ασθενή που θεραπεύτηκε πρόσφατα η δυνατότητα επιλογής της καταλληλότερης στιγμής για επανένταξή του στον κόσμο και αυτό επέτρεπε σε ένα μέρος τους να αποφασίζει να μένει στη «Βιλέτ», σαν να επρόκειτο για ξενοδοχείο λουξ ή για λέσχη όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι με κοινά στοιχεία. Έτσι ο δόκτωρ Ιγκόρ κατόρθωνε να κρατάει τρελούς και υγιείς στον ίδιο χώρο και πέτυχε μάλιστα οι δεύτεροι να ασκούν θετική επιρροή στους πρώτους. Για να αποφευχθεί δυσάρεστη τροπή των πραγμάτων -όπου οι τρελοί θα έφταναν να επηρεάσουν αρνητικά όσους είχαν θεραπευτεί-, κάθε μέλος της «Αδελφότητας» έπρεπε να βγαίνει από το ίδρυμα τουλάχιστον μία φορά τη μέρα.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ ήξερε ότι οι λόγοι που προφασίζονταν οι μέτοχοι για την παρατεινόμενη παρουσία θεραπευμένων ανθρώπων στο άσυλο -«ανθρωπιστικοί λόγοι», έλεγαν- δεν ήταν παρά μια δικαιολογία. Φοβούνταν μήπως η Λιουμπλιάνα, η μικρή και χαριτωμένη πρωτεύουσα της Σλοβενίας, δεν είχε αρκετούς πλούσιους τρελούς, τόσους που να μπορούν να στηρίξουν όλο αυτό το ακριβό, σύγχρονο οικοδόμημα. Άλλωστε, το σύστημα της δημόσιας υγείας βασιζόταν σε άσυλα πρώτης κατηγορίας, γεγονός που έφερνε τη «Βιλέτ» σε μειονεκτική θέση στην αγορά των ψυχικών νόσων.
Όταν οι μέτοχοι μετέτρεψαν τον παλιό στρατώνα σε ψυχιατρείο, είχαν στόχο ανθρώπους που ενδεχομένως θα έπεφταν θύματα του πολέμου με τη Γιουγκοσλαβία. Όμως ο πόλεμος διήρκεσε ελάχιστα. Οι μέτοχοι πόνταραν στο ότι ο πόλεμος θα επαναληφθεί, αλλά αυτό δε συνέβη.
Ύστερα, μετά από πρόσφατες έρευνες, ανακάλυψαν ότι οι πόλεμοι προκαλούσαν ψυχικά προβλήματα αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα απ' ό,τι η υπερένταση, η ανία, οι κληρονομικές παθήσεις, η μοναξιά και η απόρριψη. Όταν ένα σύνολο ανθρώπων έπρεπε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα -όπως σε περίπτωση πολέμου ή υψηλού πληθωρισμού ή επιδημίας-, σημειωνόταν κάποια μικρή αύξηση στον αριθμό των αυτοκτονιών αλλά ταυτόχρονα μεγάλη μείωση στις καταστάσεις κατάθλιψης, παράνοιας και ψυχώσεων. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρούνταν επιστροφή στους συνήθεις δείκτες αφού είχε πλέον ξεπεραστεί το πρόβλημα, αποδεικνύοντας έτσι –όπως το καταλάβαινε ο δόκτωρ Iγκόρ- ότι ο άνθρωπος αφήνεται στην πολυτέλεια της τρέλας μόνο όταν συντρέχουν οι κατάλληλες συνθήκες.
Μπροστά του είχε άλλη μια πρόσφατη έρευνα, αυτή τη φορά απ' τον Καναδά, ο οποίος επιλέχθηκε πρόσφατα από μια αμερικανική εφημερίδα ως η χώρα με το υψηλότερο βιοτικό επίπεδο παγκοσμίως. Ο δόκτωρ Ιγκόρ διάβασε:
* Σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά έχουν παρουσιάσει κάποιου είδους ψυχική ασθένεια:
40 % των ανθρώπων μεταξύ 15 και 34 χρόνων,
33 % των ανθρώπων μεταξύ 35 και 54 χρόνων,
20 % των ανθρώπων μεταξύ 55 και 64 χρόνων.
* Εκτιμάται ότι ένας στους πέντε ανθρώπους πάσχει από κάποιου είδους ψυχική διαταραχή.
* Ένας στους οχτώ Καναδούς θα εισαχθεί σε νοσοκομείο λόγω ψυχικών διαταραχών τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Απίθανη αγορά, καλύτερη από εδώ σκέφτηκε. Όσο πιο ευτυχισμένοι έχουν τη δυνατότητα να είναι οι άνθρωποι, τόσο πιo δυστυχισμένοι γίνονται.
37
Τ.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ μελέτησε μερικές ακόμη περιπτώσεις, αναλογιζόμενος προσεχτικά ποιες έπρεπε να εξετάσει μαζί με το συμβούλιο του νοσοκομείου και για ποιες μπορούσε να αποφανθεί μόνος του. Όταν τελείωσε, είχε πια ξημερώσει για τα καλά και έσβησε το φως. Στη συνέχεια είπε να μπει ο πρώτος επισκέπτης - η μητέρα της ασθενούς που είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει.
«Είμαι η μητέρα της Βερόνικας. Πώς είναι η κατάσταση της κόρης μου;»
Ο δόκτωρ Ιγκόρ σκέφτηκε μήπως έπρεπε να πει την αλήθεια και να τη γλιτώσει από ανώφελες εκπλήξεις - στο κάτω κάτω είχε και μια κόρη με το ίδιο όνομα. Όμως αποφάσισε ότι ήταν καλύτερο να μη μιλήσει.
Είπε ψέματα: «Ακόμη δεν ξέρουμε. Χρειαζόμαστε άλλη μια βδομάδα».
«Δεν καταλαβαίνω γιατί το έκανε αυτό η Βερόνικα», έλεγε η γυναίκα κλαίγοντας μπροστά του. «Είμαστε καλοί γονείς, προσπαθήσαμε με πολλές θυσίες να της δώσουμε την καλύτερη δυνατή ανατροφή. Αν και είχαμε τα προβλήματά μας ως ζευγάρι, κρατήσαμε ενωμένη την οικογένεια σαν παράδειγμα επιμονής και καρτερίας μπροστά στις αντιξοότητες. Έχει καλή δουλειά, δεν είναι άσχημη, μα παρ' όλα αυτά...»
«...μα παρ' όλα αυτά προσπάθησε να αυτοκτονήσει», τη διέκοψε ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Μη σας εκπλήσσει, καλή μου κυρία, έτσι είναι. Οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κατανοήσουν την ευτυχία. Αν θέλετε, μπορώ να σας δείξω τις στατιστικές του Καναδά».
«Του Καναδά;»
Η γυναίκα τον κοίταξε έκπληκτη. Ο δόκτωρ Ιγκόρ είδε ότι κατάφερε να τραβήξει αλλού την προσοχή της και συνέχισε:
«Κοιτάξτε, ήρθατε εδώ όχι για να μάθετε πώς πάει η κόρη σας, αλλά για να δικαιολογηθείτε για το γεγονός ότι αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Πόσων χρόνων είναι;»
«Είκοσι τεσσάρων».
«Δηλαδή μια γυναίκα ώριμη, που έχει γνωρίσει τη ζωή, ξέρει τι θέλει και μπορεί να κάνει τις επιλογές της. Τι σχέση έχει αυτό με το γάμο σας και με τις θυσίες που κάνατε εσείς και ο σύζυγος σας; Από πότε μένει μόνη;»
«Εδώ και έξι χρόνια».
«Βλέπετε; Ανεξάρτητη όσο δεν παίρνει. Κι ακόμη, επειδή ένας Αυστριακός γιατρός -ο δόκτωρ Σίγκμουντ Φρόιντ, είμαι σίγουρος ότι τον έχετε ακουστά- έγραψε σχετικά μ' αυτές τις αρρωστημένες σχέσεις μεταξύ γονέων και παιδιών, από τότε μέχρι σήμερα όλοι νιώθουν ενοχές για όλα. Οι Ινδιάνοι πιστεύουν ότι το παιδί που έγινε δολοφόνος είναι θύμα της γονικής ανατροφής; Απαντήστε μου».
«Δεν έχω την παραμικρή ιδέα», απάντησε η γυναίκα όλο και πιο έκπληκτη απ' όσα έλεγε ο γιατρός. Ίσως τον είχαν κολλήσει οι ασθενείς του.
«Θα σας δώσω εγώ την απάντηση», είπε ο δόκτωρ Iγκόρ. «Οι Ινδιάνοι πιστεύουν ότι ο δολοφόνος είναι ένοχος και όχι η κοινωνία, ούτε οι γονείς του ούτε οι πρόγονοί του. Οι Γιαπωνέζοι αυτοκτονούν επειδή το παιδί τους αποφάσισε να πάρει ναρκωτικά και να αρχίσει τους πυροβολισμούς; Η απάντηση είναι και πάλι η ίδια: Όχι! Και μιλάμε για τους Γιαπωνέζους, που, απ' όσο ξέρω, αυτοκτονούν για το παραμικρό. Τις προάλλες μάλιστα διάβασα μια είδηση ότι ένας νέος αυτοκτόνησε επειδή δεν κατάφερνε να περάσει τις εξετάσεις».
38
Τ.
«Μήπως μπορώ να μιλήσω με την κόρη μου;» ρώτησε η γυναίκα, που δεν την ενδιέφεραν Γιαπωνέζοι, Ινδιάνοι και Καναδοί.
«Σε λίγο, σε λίγο», απάντησε ο δόκτωρ Ιγκόρ, λίγο θυμωμένος με τη διακοπή. «Αλλά πρώτα θέλω να καταλάβετε κάτι: Με εξαίρεση μερικές παθολογικές περιπτώσεις, οι άνθρωποι τρελαίνονται όταν προσπαθούν να ξεφύγουν απ' την καθημερινότητα. Με καταλάβατε;»
«Σας κατάλαβα πολύ καλά», απάντησε η γυναίκα. «Κι αν νομίζετε ότι δε θα είμαι ικανή να τη φροντίσω, μείνετε ήσυχος: ποτέ δεν προσπάθησα να αλλάξω τη ζωή μου».
«Χαίρομαι». Ο δόκτωρ Ιγκόρ έδειξε ανακούφιση. «Φανταστήκατε ποτέ έναν κόσμο όπου, για παράδειγμα, δε θα ήμασταν υποχρεωμένοι να επαναλαμβάνουμε κάθε μέρα της ζωής μας τα ίδια πράγματα; Αν αποφασίζαμε, για παράδειγμα, να τρώμε μόνο την ώρα που θα πεινούσαμε, πώς θα έκαναν το κουμάντο τους οι νοικοκυρές και τα εστιατόρια;»
Θα ήταν πιo φυσιολογικό να τρώμε μόνο όταν θα μας ερχόταν πείνα, σκέφτηκε η γυναίκα, χωρίς να πει τίποτα, από φόβο μήπως της απαγορεύσουν να δει τη Βερόνικα.
«Θα δημιουργούνταν πολύ μεγάλη σύγχυση», είπε. «Νοικοκυρά είμαι και καταλαβαίνω».
«Οπότε έχουμε το πρωινό, το μεσημεριανό, το βραδινό. Πρέπει να ξυπνάμε σε ορισμένη ώρα κάθε μέρα και να αναπαυόμαστε μια φορά τη βδομάδα. Έχουμε τα Χριστούγεννα για να δίνουμε δώρο και το Πάσχα για να περνάμε τρεις μέρες στη λίμνη. Θα σας ευχαριστούσε αν ο άντρας σας, μόνο και μόνο επειδή τον κατέλαβε μια ξαφνική παρόρμηση πάθους, αποφάσιζε να κάνει έρωτα στο σαλόνι;»
Τι λέει αυτός ο άνθρωπος; Εγώ ήρθα εδώ να δω την κόρη μου!
«Θα στενοχωριόμουν», του απάντησε πολύ προσεχτικά, ελπίζοντας να έδωσε την αναμενόμενη απάντηση.
«Πολύ ωραία», κραύγασε ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Το μέρος όπου κάνουμε έρωτα είναι το κρεβάτι. Διαφορετικά δίνουμε το κακό παράδειγμα και διασπείρουμε την αναρχία».
«Μπορώ να δω την κόρη μου;» τον διέκοψε η γυναίκα.
Ο δόκτωρ Ιγκόρ παραιτήθηκε- τούτη η επαρχιώτισσα δε θα καταλάβαινε ποτέ τι της έλεγε, δεν την ενδιέφερε να συζητήσει για την τρέλα από φιλοσοφική άποψη - ακόμη και αν μάθαινε ότι η κόρη της είχε πετύχει στην απόπειρα αυτοκτονίας της και είχε πέσει σε κώμα.
Χτύπησε ένα κουδουνάκι και εμφανίστηκε η γραμματέας του.
«Πείτε να φωνάξουν την κοπέλα που προσπάθησε να αυτοκτονήσει», είπε. «Εκείνη με το γράμμα στις εφημερίδες, που έγραφε ότι αυτοκτονούσε για να μάθουν όλοι πού βρίσκεται η Σλοβενία».
39
Τ.
«ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΗ ΔΩ. Έκοψα πια κάθε δεσμό μου με τον κόσμο».
Στάθηκε δύσκολο να το πει εκεί, στην αίθουσα, μπροστά σ' όλο τον κόσμο. Όμως ούτε ο νοσοκόμος είχε φανεί διακριτικός όταν ανακοίνωσε με δυνατή φωνή ότι την περίμενε η μητέρα της - σαν να ήταν κάτι που αφορούσε τους πάντες.
Δεν ήθελε να δει τη μητέρα της, επειδή θα υπέφεραν και οι δυο. Ήταν καλύτερα να τη θεωρεί κιόλας πεθαμένη. Η Βερόνικα σιχαινόταν τους αποχαιρετισμούς.
Ο άντρας έφυγε προς την κατεύθυνση από την οποία είχε έρθει και εκείνη άρχισε πάλι να αγναντεύει τα βουνά. Ο ήλιος είχε επιστρέψει επιτέλους ύστερα από μια βδομάδα - η Βερόνικα το ήξερε απ' την προηγούμενη νύχτα, γιατί της το είχε πει το φεγγάρι ενώ εκείνη έπαιζε πιάνο.
Όχι, αυτό είναι τρέλα. Αρχίζω να χάνω τον έλεγχο. Τα άστρα δε μιλάνε - παρά μόνο σ' εκείνους που αυτοαποκαλούνται αστρολόγοι. Αν το φεγγάρι μίλησε με κάποιον, τότε σίγουρα μίλησε μ' εκείνο το σχιζοφρενή.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει αυτή τη σκέψη και ένιωσε μια σουβλιά στο στήθος και το ένα χέρι να μουδιάζει.
Είδε το ταβάνι να φέρνει βόλτες: η καρδιακή προσβολή!
Ένιωσε κάτι σαν ευφορία, λες και ο θάνατος την απελευθέρωνε απ' το φόβο του θανάτου. Σε λίγο όλα θα τελείωναν!
Μπορεί να πονούσε λίγο, αλλά τι ήταν πέντε λεπτά αγωνίας μπροστά στην ανταμοιβή της αιώνιας γαλήνης; Η μόνη πράξη της ήταν να κλείσει τα μάτια: της προκαλούσε μεγάλη φρίκη στις ταινίες να βλέπει τους πεθαμένους με ανοιχτά τα μάτια.
Όμως η καρδιακή προσβολή τής φαινόταν διαφορετική απ' ό,τι την είχε φανταστεί, καθώς η αναπνοή της άρχισε να δυσκολεύει. Τρομοκρατημένη η Βερόνικα άρχισε να ανακαλύπτει ότι σύντομα θα ζούσε το χειρότερο φόβο της: το θάνατο από ασφυξία. Θα πέθαινε σαν να την έθαβαν ζωντανή ή σαν να βούλιαζε στο βυθό της θάλασσας.
Τρέκλισε, έπεσε, ένιωσε ένα δυνατό χτύπημα στο πρόσωπο και έβαλε τα δυνατά της να αναπνεύσει- αλλά αέρας δεν ερχόταν. Το χειρότερο απ' όλα: δεν ερχόταν ο θάνατος. Είχε απόλυτη συνείδηση όσων συνέβαιναν γύρω της, ξεχώριζε χρώματα και σχήματα. Δυσκολευόταν μόνο να ακούσει τι έλεγαν οι άλλοι - οι φωνές και τα επιφωνήματα έμοιαζαν απόμακρα, σαν να έρχονταν από άλλο κόσμο. Με αυτή την εξαίρεση, όλα τα άλλα ήταν πραγματικά, αέρας δεν ερχόταν -απλούστατα, δεν υπάκουε στις εντολές των πνευμόνων και των μυών της- και δεν έχανε τις αισθήσεις της.
Ένιωσε ότι κάποιος τη χτυπούσε και τη γυρνούσε ανάσκελα- αλλά είχε χάσει πια τον έλεγχο της κίνησης των ματιών της, τα οποία στριφογύριζαν στέλνοντας εκατοντάδες διαφορετικές εικόνες στον εγκέφαλό της, προσθέτοντας στην αίσθηση του πνιγμού και μια πλήρη οπτική σύγχυση.
Σε λίγο και οι εικόνες άρχισαν να γίνονται απόμακρες• και όταν η αγωνία της έφτασε στο ζενίθ, εισέβαλε επιτέλους ο αέρας, κάνοντας έναν τρομερό θόρυβο που τους έκανε όλους μέσα στην αίθουσα να παραλύσουν από φόβο.
40
Τ.
Η Βερόνικα άρχισε να αδειάζει τα σωθικά της ασταμάτητα. Αφού πέρασε η στιγμή της παρ' ολίγον τραγωδίας, μερικοί τρελοί άρχισαν να γελάνε με τη σκηνή - και εκείνη ένιωσε ταπεινωμένη, χαμένη και ανίκανη να αντιδράσει.
Ένας νοσοκόμος μπήκε τρέχοντας και της έκανε μια ένεση στο χέρι.
«Ηρέμησε. Πέρασε τώρα».
«Δεν πέθανα!» άρχισε να ουρλιάζει προχωρώντας προς τους άλλους τροφίμους και λερώνοντας το πάτωμα και τα έπιπλα με τον εμετό της. «Παραμένω σ' αυτό το τρελάδικο, αναγκασμένη να συμβιώνω με σας! Ζώντας χίλιους θανάτους κάθε μέρα και κάθε νύχτα – χωρίς κανείς να με λυπάται!»
Στράφηκε στο νοσοκόμο, τράβηξε τη σύριγγα απ' το χέρι της και την πέταξε προς τον κήπο.
«Κι εσύ τι θέλεις; Γιατί δε μου βάζεις δηλητήριο, αφού ξέρεις ότι είμαι έτσι κι αλλιώς καταδικασμένη; Είσαι αναίσθητος;»
Χωρίς να μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της, ξανακάθισε στο πάτωμα και ξέσπασε σε κλάματα, σε γοερούς λυγμούς, ουρλιάζοντας, ενώ μερικοί τρόφιμοι γελούσαν και σχολίαζαν τα λερωμένα ρούχα της.
«Δώσ' της ένα ηρεμιστικό!» είπε μια γιατρίνα μπαίνοντας βιαστικά. «Έλεγξε την κατάσταση!»
Όμως ο νοσοκόμος είχε παραλύσει.
Η γιατρίνα ξαναβγήκε επιστρέφοντας με δύο νοσοκόμους και καινούρια σύριγγα. Οι άντρες άρπαξαν γερά το υστερικό πλάσμα που χτυπιόταν στη μέση της αίθουσας, ενώ η γιατρίνα ενέχυνε και την τελευταία σταγόνα ηρεμιστικού στη φλέβα του λερωμένου χεριού.
41
Τ.
Γειά σου καλέ μας φίλε Β με τον ιδιαίτερο ξεχωριστό δικό σου τρόπο πάντα..Η εμφάνισή σου δυναμική και λίγο τρελούτσικη..Εδώ θα σου πω πως χρειάζεται που και που αφού έτσι ξεπερνάς πολλά προβλήματα ..Χάρηκα πολύ που με το γλυκό σου κοριτσάκι όλα καλά. και πως να μην είναι άλλωστε αφού έχει καταλάβει πως είσαι από αυτά τα άτομα που όταν ο άλλος σε έχει δίπλα του η κοντά του δεν μπορεί να πλήξει ποτέ.Δώστης χαιρετίσματα από εμάς και πάντα καλά να είστε.Όσο αφορά το βιντεάκι με τη φέτα σε περιόδους λιτότητας καλέ μου Βδεν κάνουμε λάθη και δεν προκαλούμε με τέτοιο βιντεάκι?Εκτός και το είδες διαφορετικά?Πως?Σαν τρόπο όταν οικονομικά δεν αντέχουμε για αγορά φέτας να βλέπουμε και να ακούμε το βιντεάκι και να νιώθουμε πλήρεις.Αφού θα νομίζουμε πως τρώμε φέτα και αφου ακούγοντας όλα τα συνοδευόμενα θα νιώθουμε το στομαχάκι μας γεμάτο.Μπράβο σου καλέ μας φίλε Β που σκέφτηκες αυτόν τον εναλλακτικό τρόπο φαγητού και πείνας..Άντε καλή όρεξη και καλή μας χώνεψη..Δεν έχω καταλάβει όμως εαν γύρισες.Όπως και να έχει σε ευχαριστούμε πολύ που μας θυμάσαι,πιστεύω απ'ότι βλέπω πως περάσατε ωραία τις διακοπούλες σας και του χρόνου πάλι να είστε καλά να ξεκουραστήτε πάλι..Σε χαιρετούμε.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Καληνύχτα, Β (τι έγινε, έφυγες ξαφνικά;). Χαίρομαι πάντως που είσαι καλά και χαρούμενος. Καληνύχτα σε όλους τους υπόλοιπους, όνειρα γλυκά, καλό ξημέρωμα και μια όμορφη ημέρα αύριο.
http://www.youtube.com/watch?v=NAQ_CG4B1ns
Τ.
Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ.Θα συμφωνήσω απόλυτα με το παραπάνω σχόλιό σου επί των απόψεών σου για την κρίση,για την Βερόνικα και για τα λόγια που είπες στους καλούς μας φίλους..Έχουν έναν τρόπο μοναδικό όλα σου τα σχόλια,πάντα εστιάζονται στην ουσία και στο νόημα και πάντα μου αρέσουν.Μπράβο σου! Γιατί παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις φοβερή ωριμότητα,παιδεία,ήθος ,ευγένεια και γενικά είσαι άψογη σε όλα.. Απόψε είδα σε κόλλησε ο φίλος μας ο Β και είχες κέφια ,αφού παρέθεσες πολλά (χορταστικά)κατεβατούλια..Σε ευχαριστούμε για την αξιόλογη προσφορά σου και φυσικά για τον κόπο σου.Να είσαι καλά!!Χαρούλα σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.. ήταν καταπληκτική αφού οι γείτονές μας σε όλα τους τα τραγούδια έχουν ένα ιδιαίτερο ξεχωριστό δικό τους στυλ,εκτός της φωνής είναι και ο τρόπος που τραγουδούν και η μουσική τους αφού συμπληρώνεται με τα δικά τους παραδοσιακά μουσικά όργανα αναδεικνύοντας έτσι και την κουλτούρα τους σε όλο της το εύρος..Μου άρεσε πολύ!Όσο για την Μεγαλόχαρη της Ρόδου ας δίδει σε όλους μας δύναμη ,υπομονή,κουράγιο,σοφία,υγεία.χαρά...όλα τα καλά!!Πολλά φιλάκια!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Μια Γλυκιά Καληνύχτα σε όλους εσάς,Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!
Με Αγάπη και Εκτίμηση πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες
Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμή του
τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Άς χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του
Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.”
Καλημέραααα όλη μέραααα!!!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ Τ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΥΠΟΒΟΛΕΑΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΦΙΛΕ Β ΚΑΙ ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΜΕ ΤΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ ΣΟΥ ΣΤΥΛ....
ΦΕΤΑ ΜΕ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ???
ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΑΣ...
ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ...
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ
http://www.neo.gr/modules/Cards/images/kalimera/morning9.gif
καλημερααααααααα ολη μερααααα οπως λεει η φιλεναδαααα,καλημερα φιλοι μου καλοι και αγαπημενοι και πληρως οπως βλεπω ανεβασμενοι,φιλε μου Β καλωσηρθες στο παρεακι μας ελειψες λιγουλακι.Αποτι βλεπω ηρθες πληρως ανεβασμενος αυτο δειχνει οτι εισαι φουλ ερωτευμενος και ευτυχισμενος,τι πιο ομορφο και εκπληκτικο,χαιρετισμους και στο κοριτσακι μας ,και του χρονου να ευχηθω καλυτερα!!!!!!!!θα συμφωνησω και με τις δυο φιλεναδιτσες για την φετα και στο φαγωμα,αλλα και στο μονο στην ιδεα,μαλλον μας το εβαλες για το δευτερο για να μας ανεβασεις τοηθικο και οχι μονο που κοντευει να φτασει στο πατο.οσο για τις γυναικες ολοι οι ανθρωποι εχουμε δικαιωματα,αυτο που μετραει ειναι η καρδουλα και οχι το περιτυλιγμα,φυσικα παντα ο πρωτος αποδεκτης ειναι το εξωτερικο,ομως τι να το κανεις το εξω αμα το μεσα ειναι φτωχο και σαπιο.παντος ο φιλος ΜΠΑΜΠΗΣ εγκρινεται γιατι κοιτα μαλλον ψυχικο κοσμο και σιγουρα δεν θα ισχυει μονο για τις γυναικες.και για να ειστε φιλοι ισως και εσυ εξω απο την πλακιτσα ειπαμε εισαι ψυχουλα.Τ μου για την βερονικα λεμε ακριβως το ιδιο,και εγω αυτο λεω οτι δεν πηρε αγαπη αληθινη,και δεν εκανε αυτα που ηθελε για να τα εχει καλα με ολους.η ζετνα παλι το αντιθετο ζουσε στο ψεμμα της και δεν εκτιμησε την αγαπη που της δοθηκε.παντος το συμπερασμα μας ειναι το ιδιο.τωρα τα καινουρια δεν προλαβα να τα διαβασω θα το κανω αργοτερα οταν καποια στιγμη θα εχω ησυχια,οσο για το τραγουδακι με την πιτσιρικα μου αρεσε και ηθελα να το μοιραστω μαζι σας.Π ομορφα και χαλαρωτικα το κομματι της καληνυχτας και αυτη η φυση μαγευτικη.σε ολους ευχομαι μια καλη αρχη για σημερα και καλη δουλιτσα
http://www.youtube.com/watch?v=58WrDIPR5m8&feature=related
Ταξίδι έγινα για σένα
μεσα στον κόσμο σου να μπω
πλανήτες φώτισα μαζί σου
βοριάς εσύ, νοτιάς εγώ....
καλημερα ΕΚ βοηθουλη μου δεν σε ειδα προηγουμενος καλη μερα να εχεις και καλη συνεχεια,αφιερωμενο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ywwjSJwJBQw&feature=related
"Αγάπη ατελείωτη, το κάθε μου γιατί
στα χρόνια μου να κρύβεσαι και να σε βρίσκω εκεί
Σε φέρνω μες στην σκέψη μου
στο νου μου όλο το χθες
μία αίσθηση αξέχαστη
οι δικές μας οι στιγμές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Τα χρώματα στο βλέμμα σου
αλλάζουν σα το φως
Μα ίδιος μένει πάντοτε
ο έρωτας αυτός
Ξυπνάνε στις οθόνες μου
σκηνές κι αναπνοές
αλήθειες που χαράξανε
καινούργιες διαδρομές
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό
Όποιο κομμάτι της ζωής μου και να δω
πάντοτε ήσουν ό,τι είχα πιο γλυκό"
http://youtu.be/Gfl27VYRSCo.................ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣΑΣ...............Π
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΑΡΑ ΕΚ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ Τ .ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ......Π
kαλημερα Π καλημερα φιλοι μου,σε οσους δεν εχει ερθει ο καινουριος φορος της εφοριας σιγουρα θα ειναι καλημερα,σε οσους ξυπνησαν με το πακετακι στην πορτα τους καλη δυναμη τους ευχομαι,καλο κουραγιο,δεν ξερω τι να πω αλλο εχω μεινει αναυδη με αυτα που βλεπω ακουω και βιωνω.δεν εχω διαθεση να πω τιποτα αλλο,μονο να ντρεπονται
http://www.youtube.com/watch?v=Ux-l59te3Pg
Φιλε Β τωρα ουτε ο Μπαμπης δεν με σηκωνει,καλημερα
ΧΑΡΟΥΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΜΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΗΡΘΕ ΑΛΛΑ ΖΗΤΗΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ,ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ....ΜΑ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΟΥΣΑΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΝ.ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΣΥΓΝΩΜΗ ΜΑ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΠΙΑ ΣΤΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ..ΤΙ ΚΑΙΡΟ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΩ ΧΑΡΟΥΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΚΑΙΡΟΥ ΖΕΣΤΗ? Η ΔΡΟΣΙΑ?..........Π
http://youtu.be/-xAI0KqlyOY.........ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ.............Π
http://www.youtube.com/watch?v=Xi1HneMYS5k&feature=related
B
GIA SENA!
http://www.youtube.com/watch?v=eZ_UgTlJCaI&feature=related
B
GIA SENA! AKOYSE PROSEKTIKA TA LOGIA AGAPH MOY!
http://www.youtube.com/watch?v=8SgoOPHYNJk&feature=related
B
TA PANTA ESY
http://www.youtube.com/watch?v=oEP8S0BGt7g&feature=related
B
http://www.youtube.com/watch?v=qjchPA8kgaI&feature=related
B
ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΜΟΥ. ΧΟΡΕΥΩ ΜΕ ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΩ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΔΕΝ ΞΕΚΙΝΑ ΚΑΝΕΙΣ!
Β
http://www.youtube.com/watch?v=wY2OhLRXuvw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=nHEwp7cv4VA&feature=related
Β
http://www.youtube.com/watch?v=9mkRy4uV4VQ&feature=related
Β
http://www.youtube.com/watch?v=OM_eUlUR5Ak&feature=related
Β
ΧΟΡΕΥΩ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
http://www.youtube.com/watch?v=pIR4sW1LuwE&feature=related
Β
http://www.youtube.com/watch?v=xM1P6kPCf8U&feature=related
Β
http://www.youtube.com/watch?v=f5JJFQdxL3g&feature=related
Β
Γειά σας και ένα Καλό Μεσημέρι να έχετε Όλοι,φίλοι μας καλοί φίλοι αγαπημένοι!Ε.Κ,Χαρούλα,Π,Β,Ελενίτσα,ΡΤ9,Α.Ε,Μαράκι-Ελενάκι,Ανδρέα,Κ2,ΒV,Τ και όλοι εσείς οι υπόλοιποι που είτε γράφετε,είτε κάνετε στάση και αφουγκράζεστε αυτή την όμορφη σελιδούλα..!!Προσπαθήστε όσο γίνεται να παραμερίσετε στην άκρη του μυαλού σας τα οποιαδήποτε τρέχοντα προβλήματά σας,κάντε μια ανάπαυλα το δικαιούσθε άλλωστε και μιας και ο καιρούλης είναι καλός χαρείτε τον και εκμεταλευτείτε το ώστε να έχετε ένα ωραίο ,καλό Σαββατοκύριακο!!Είμαι σίγουρη πως δεν θα χάσετε..Δείτε με θετική σκέψη και αισιοδοξία την όμορφη πλευρά της ζωής,το σπουδαιότερο και σημαντικότερο αυτό Θείο Δώρο και Αγαθό..Πάντα να σκέφτεστε πως αυτό που σας στεναχώρησε η σας λύπησε τώρα ήταν και είναι το ίδιο που χαρήκατε πριν..γι'αυτό συνεχίζετε ..Μην μιζεριάζουμε και αφήνουμε την καθημερινότητα να μας" τρώει".Κάθε ημέρα είναι μοναδική όπως και εμείς γι'αυτό ας μην χάνουμε μπρός από τα μάτια μας τις όμορφες στιγμές και ομορφιές..!!Ας μην περνούν από εμπρός μας και απλώς είμαστε παθητικοί παρατηρητές και θεατές..Ας μην σπαταλάμε αδίκως τον χρόνο μας..Ας ανοίξουμε την Καρδιά μας και τα Φτερά μας,ας διευρύνουμε τους ορίζοντές μας,ας στοχαστούμε τα θετικά πράγματα από τα οποία περιβαλλόμεθα γύρω μας..ας ανοιχθούμε..ας εκφραστούμε..και είμαι σίγουρη πως δεν θα χάσουμε αλλά αντιθέτως..!!Φεύγω τώρα,Φιλάκια Πολλά!Με Αγάπη και Εκτίμηση πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλησπερα
διαθεση χαλια, που θα παει αυτη η κατασταση παλευουμε με νυχια και με δοντια αλλα δεν βλεπω να εχει αποτελεσμα, τις ευχες μου για ενα καλο σαββατοκυριακο
ελενη
καλησπερα καλη μου φιλοι,ζηταω συγνωμη που χαλασα την διαθεση ολω ,αλλα θελοντας και μη τα πραγματα βαινουν μονα τους προς τα κει.καλη μου ΣΑΜΟΣ με τι καρδια να ζησουμε και με τι φτερα να ανοιχθουμε.ολα ειναι κρεμασμενα σε μια πολυ λεπτη κλωστη,πλεον λυπαμαι για αυτο που θα πω αλλα δεν μας εχει μεινει τιποτα.σημερα μου ηρθε ο φορος αλληλεγγυης οπως λεγετε και οχι μονο σε μενα,ο κοσμος στο σουπερ μαρκετ παραμιλουσε και ελεγε για αυτο και πως θα τα φερουνε βολτα.τα σχολεια ανοιγουν σε τρεις μερες και δεν εχουν ουτε βιβλια και μας φτανουν στο σημειο να τα αγορασουμε,κατι που πιστευω πως ειναι λαθος,οι μισθοι εχουν φτασει στα κατωτερα επιπεδα,οι ακριβεια στα υψη,και οι απολυσεις το ιδιο,και ποσα αλλα.πως λοιπον να εκφραστουμε και να δουμε θετικα.ναι σιγουρα υπαρχει ενα θετικο εχουμε την υγεια μας αλλα και αυτη για ποσο.η μονη λυση ετσι οπως το βλεπω ειναι μια μαζικη αντιδραση οπως ειπα και χτες τουλαχιστον να καταλαβουν οτι εφτασε ο κομπος στο χτενι.δεν ξερω αλλα πολυ φοβαμαι οτι θα ερθουν μερες οχι απλα δυσκολες,ξερεις ποσοι ανθρωποι στην ηλικια των δικων μου που ζησανε τον πολεμο του 40 μου ειπανε οτι ακομα και τοτε ηταν καλυτερα;γιατι τωρα εχουμε οικονομικο πολεμο και ημαστε ζωντανοι νεκροι,εμεις και δυστυχως αυτα τα παιδια.που ειναι το μελλον αυτων;οταν δεν εχουμε εμεις τωρα;δεν λεω προσπαθω και το ριχνω στην τρελιτσα αλλα για ποσο;βεβαια ειναι το μονο που μας κρατα ορθιους και ζωντανους.λυπαμαι που σας ξαναστεναχωρεσα αλλα εδω εχουμε μοιραστει τοσα και κατα καποιο τροπο βρισκουμε μια παρηγορια και ξεφευγουμε.ΕΛΕΝΗ χαθηκες χθες,θα σου βαζω απουσια απο δω και περα να το ξερεις.
http://www.youtube.com/watch?v=Q2-RPboOdqM&feature=youtu.be
αφιερωμενο για να πανε κατω τα φαρμακια που μας ποτιζουνε,κερναω μπισκοτακια με σοκολατα,σειρα μου....
ΣΑΜΟΣ το βραδακι περιμενω φοντανακι,εχω πικρες και φαρμακια ,θελω πολλα κερασματακια !!!!!!!!!διαφορετικα με βλεπω στο ιδιο κελι με την Βερονικα.
http://www.youtube.com/watch?v=-RdxCQzqtx0&feature=related
Και δεν μπορώ να σταματήσω να λυπάμαι
γιατί δεν έπαψα ποτέ μου να θυμάμαι
καλο σαββατοκυριακο!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=EpvytcTlVuA&feature=related
Εξω απ'την πορτα μου ξανα να μη περασεις!!....
Αν ειμαι ενταξει μη ρωτησεις πουθενα!!.....
Να μη γυρισεις για τα πραγματα που ταχα εχεις ξεχασει.......
Δεν ειχες ΤΙΠΟΤΑ μαζι σου ...ουτε καρδια
ΕΞΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
http://www.youtube.com/watch?v=k9e157Ner90&feature=share
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
κυκλοφορησε το βιβλιο του αντρεα ας απαντησει καποιος που γνωριζει παρακαλω
κυκλοφορησε το βιβλιο του αντρεα ας απαντησει καποιος παρακαλω
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ. ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΣΑΣ.ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ.ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΦΩΣ. ΙΩΑΝΝΑ
Εσείς που το ξέρετε? Είστε των έσω? Ε.Π.
ΚΑΠΟΤΕ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΟΦΥΓΑΤΕ.ΤΟΤΕ ΙΣΩΣ ΜΑΘΑΙΝΑΤΕ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ ΤΟ ΑΦΗΝΩ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΤΩΝ ΕΣΩ .ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
Πότε έγινε αυτό? Ίσως δέν καταλάβατε?Μάλλον ξέρω ποιά είσθε.Θα θέλατε έναν διάλογο εκτός του βιβίου?Καταλαβαίνω όπως εσείς ότι έτσι κάνουμε κακό. Φιλικά Ε.Π.
Άν βάλω το αρχικό του επωνύμου σας θα πειράξει? Φιλικά Ε.Π.
καλησπερα σε ολη την ομορφη κισμετοπαρεα,φιλε ανωνυμε το βιβλιαρακι του ΑΝΤΡΕΑ περιμενει την τελικη απαντηση μερα με την μερα,αλλωστε αν διαβασεις πισω σχολια θα δεις την αναφορα του ιδιου του ΑΝΤΡΕΑ,καλησπερα ΙΩΑΝΝΑ δεν εισαι η μονη που βλεπεις κακες ειδησεις,πιστευω πως ολοι το βλεπουμε αλλα δεν μπορουμε να πιστεψουμε πως φτασανε τα πραγματα ως εδω,ευχαριστω για τα καλα σου λογια ως πρρος τον ΑΝΤΡΕΑ,σε μας και για την παρειτσα που μας κρατας,να σαι καλα.σε ολους τους φιλους τους καλους ευχομαι να εχετε ενα ομορφο βραδυ αν και σημερα σας βαρυνα λιγο την καρδουλα.φιλακια πολλα και καληνυχτα,ελπιζω το μηνυματακι να ερθει γιατι μου τα τρωει παλι....ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ ΚΙΣΜΕΤΟΓΛΥΚΑ!!!!!!!!!
Αστειεύομαι απλά άν είσθε μέσα ήθελα έναν διάλογο μαζί σας.Το θέμμα άσχετο με τόν Α....α Φιλικά Ε.Π.
ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.ΚΙ ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΠΟΙΑ ΕΙΣΤΕ. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΑΣ ΑΚΡΙΒΕΣ.ΤΟ ΠΑΡΟΝΟΜΑ ΣΑΣ ΩΜΩΣ? ΣΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΑ?ΚΑΚΟ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟ ΝΑ ΚΑΡΑΔΟΚΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΑΛΛΑ ΠΙΕΖΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥ. ΤΟΝ ΕΚΘΕΤΕΤΕ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ.ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΗ ΘΕΣΗ.ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΥΡΙΑ Ε.Π.ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΣ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΧΑΡΑ. ΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΠΟΛΥ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ. ΚΟΥΡΑΓΙΟ... ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ . ΙΩΑΝΝΑ
Συγνώμη Ιωάννα δέν είχα κακή πρόθεση.Να είσαι πάντα καλά.Εγώ απλά είπα ότι ήταν δύσκολη η έκδοση αυτού ειδικά του βιβλίου.Ξέρω πώς είναι πολύ πιθανόν να γίνει και μου προξενεί εντύπωση. Μεγάλη προσπάθεια.Εγώ το μόνο που είπα είναι ασχέτως το τί θα γίνει με αυτό να συνεχίσει γιατί το έχει.Το παραέχει γιά να λέμε το αληθές. Φιλικά Ε.Π.
Η πρόθεσή μου ήταν φιλότιμη κι άς έδωσα λάθος συμπεράσματα.Ο κάθε άνθρωπος έχει τον τύπο του.Εφόσον με ξέρεις Ιωαννα θα ξέρεις ότι εγώ τα λέω όλα έξω απο τα δόντια.Και θα ξέρεις ότι πάντα έχω δίκιο.Καλή επιτυχία που το αξίζει.Φιλικα Ε.Π.
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ Ε.Π. ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΕΙ ΕΔΩ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ.ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΜΕ ΠΕΙΡΑΞΕ. ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΒΑΛΩ? ΙΩΑΝΝΑ
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ ΣΤΟΝ Χ..Η ΣΕ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΑ ΠΑΛΙ? ΙΩΑΝΝΑ
Τώρα ποιά ψάχνεται? Να το εκλάβω ώς χιούμορ? Ε.Π.
Κι εφόσον ξέρεις γιατί το παίζεις απλή φίλη τής σελίδας?Μήπως δέν ξέρεις τελικά τί θα γίνει?Φιλικα Ε.Π.
Εγώ γεννήθηκα για να αιφνιδιάζω.Άστα αυτά λοιπόν Ιωάννα.Το έχουμε κάνει να μήν πώ.Εύχομαι καλή επιτυχία στον άνθρωπο.Άς αποφασίσει μόνος του αγαπητή Ιωάννα.Κι άσε τούς αιφνιδιασμούς. Καληνυχτα. Φιλικα Ε.Π. Εχουμε και δουλειές.
ΕΝΤΑΞΕΙ ΕΠ. ΚΑΛΗΝΥΧΤΗΣΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΩΡΑ. ΕΣΥ ΕΠΕΜΕΙΝΕΣ.ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΓΡΑΨΩ ΑΠΟ ΕΔΩ.ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΙ. ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ. ΕΣΥ ΤΟ ΞΕΧΝΑΣ.ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΚΑΤΑ ΠΡΟΣΩΠΟ.ΕΙΠΑ ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ. ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΜΟΥ. ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΙΩΑΝΝΑ
Καληνύχτα καλοί μου φίλοι και καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας. Είμαι αρκετά κουρασμένη και δεν βρήκα ελεύθερο χρόνο να σας γράψω νωρίτερα. Α.Ε.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ
ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ? ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Β ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΕ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Τ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ Π ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΕΠ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΙΩΑΝΝΑ
ΙΩΑΝΝΑ ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΩΝΥΜΗ ΦΙΛΗ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ!!!!
ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕΣ ΕΝΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΜΕΝ ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΟ ΔΕ ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ...
ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΓΥΡΩ ΤΗΝ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΩΣΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΑΣ
Η ΣΕΛΙΔΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΟΑΣΗ ΔΡΟΣΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ....
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΟΛΑ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΟΥΝ.ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΝΑ ΕΚΤΟΝΟΘΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΣΥΝΕΣΗ ΚΑΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ...
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΠΑΧΙΕΣ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΠΟΥ ΑΝ ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΣ ΜΑΣ ΕΒΛΕΠΑΝ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΤΡΩΜΕ ΘΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΝ ΣΕ ΠΑΛΑΤΙΑ....
ΤΩΡΑ ΗΡΘΕ Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΩΝ ΙΣΧΝΩΝ ΑΓΕΛΑΔΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ ΑΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΣ ...ΜΑΣ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΕ...ΜΑΣ ΕΠΙΑΣΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ.. ΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΣΙΒΙΟ ΜΑΣ...Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΒΡΗΚΕ ΣΤΟ ΞΕΦΩΤΟ ΤΗΣ ΞΕΓΝΟΙΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΒΑΛΕ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΕΚΠΛΗΚΤΟΥΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΝΑ ΣΧΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΓΑΛΑΝΟ ΟΥΡΑΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ....
ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ....
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ...ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ...ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ ΕΝΑ ΣΩΜΑ ΜΙΑ ΨΥΧΗ...
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΖΗΤΑ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΦΙΛΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ...
Η ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ....ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΜΕΡΑ..
ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ...
ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ...ΑΣ ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ ΘΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΙΣΩΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΟΜΩΤΗΣΕΙ.....
http://www.cgg-online.de/images/MenschenUndUniversum.jpg
Γεια σας, φίλοι μου. Καληνύχτα Ε.Κ., που με κάλυψες πλήρως με τα λεγόμενά σου, και για την εξαιρετικά δύσκολη περίοδο που περνάμε ως χώρα, αλά και σε όλα όσα είπες. Καληνύχτα Α.Ε., καληνύχτα Ιωάννα που χαιρόμαστε πολύ για την απάντησή σου σε σχέση με το βιβλίο του κ. Ανδρέα, καληνύχτα Ε.Π. Γλυκέ μου υποβολέα, καταπληκτική και η χθεσινή σου επιλογή για τα παιδιά και τους γονείς. Μακάρι όλοι οι γονείς να καταλάβαιναν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ιδιοκτησία τους, μακάρι να μην "κρέμονταν" από τα παιδιά τους και να σέβονταν τις επιλογές τους, χωρίς να μιλούν ή να φέρονται απαξιωτικά όταν δε συμφωνούν με κάποιες από αυτές. Γιατί αυτό καταντάει κάτι πολύ άρρωστο, που πολύ μακριά βρίσκεται από την αληθινή, ανιδιοτελή και με ελευθερία αγάπη. Χαρά, πραγματικά υπέροχα τα δύο τραγούδια του Στέφανου Κορκολή, αγαπημένα κομμάτια!!! Β, απόψε τα 'δωσες όλα, έκανες πλήρες πρόγραμμα με το τραγούδια! Λοιπόν, συνεχίζω με τη Βερόνικα. Τ.
ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΊΟ του δόκτορα Ιγκόρ, ξαπλωμένη σ' ένα κάτασπρο κρεβάτι με καινούριο σεντόνι.
Ο γιατρός ακροαζόταν την καρδιά της. Προσποιήθηκε ότι κοιμόταν ακόμη, αλλά κάποια αλλαγή πρέπει να συνέβη μέσα στο στήθος της, γιατί στη φωνή του διέκρινε τη βεβαιότητα ότι τον άκουγε.
«Ηρέμησε», είπε. «Με τέτοια υγεία μπορείς να ζήσεις και εκατό χρόνια».
Η Βερόνικα άνοιξε τα μάτια………………………………………………….....
«Τι είπατε;»
«Είπα να ηρεμήσεις».
«Όχι. Είπατε ότι μπορώ να ζήσω και εκατό χρόνια»,
Ο γιατρός προχώρησε μέχρι το γραφείο του.
«Είπατε ότι μπορώ να ζήσω και εκατό χρόνια».
«Στην ιατρική τίποτα δεν είναι οριστικό», επιχείρησε να καλυφθεί ο δόκτωρ Ιγκόρ. «Όλα είναι πιθανά».
«Πώς είναι η καρδιά μου;»
«Τα ίδια».
Τότε δε χρειαζόταν τίποτ' άλλο. Οι γιατροί μπροστά σε μια βαριά περίπτωση λένε «θα ζήσεις μέχρι τα εκατό σου χρόνια» ή «δεν είναι τίποτα σοβαρό» ή «έχεις καρδιά και πίεση μικρού παιδιού» ή ακόμη «πρέπει να ξανακάνουμε τις εξετάσεις». Σαν να φοβούνται ότι ο ασθενής θα τους διαλύσει όλο το γραφείο.
Η Βερόνικα προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά δεν τα κατάφερε: το δωμάτιο άρχισε να στριφογυρίζει.
«Μείνε λίγο ακόμη, ώσπου να νιώσεις καλύτερα. Δε μ' ενοχλείς».
Ωραία, σκέφτηκε η Βερόνικα. Αλλά και αν τον ενοχλούσα;
42
Τ.
Ως έμπειρος γιατρός, ο δόκτωρ Ιγκόρ έμεινε για κάμποση ώρα σιωπηλός, προσποιούμενος ότι ασχολείται με τα έγγραφα πάνω στο γραφείο του. Όταν βρισκόμαστε απέναντι σε άλλο άνθρωπο και αυτός δε λέει κουβέντα, η κατάσταση γίνεται εκνευριστική και έντονα ανυπόφορη. Ο δόκτωρ Ιγκόρ έλπιζε ότι η κοπέλα θα άρχιζε να μιλάει - και ο ίδιος θα μπορούσε να συγκεντρώσει και άλλα στοιχεία για τη διατριβή του σχετικά με την τρέλα και τη μέθοδο θεραπείας που εκείνος ανέπτυσσε.
Όμως η Βερόνικα δεν έβγαλε μιλιά. Ίσως έχει φτάσει πια σε βαθμό δηλητηρίασης που ξεπερνάει το Βιτριόλι, σκέφτηκε ο δόκτωρ Ιγκόρ και αποφάσισε να σπάσει τη σιωπή – που γινόταν εκνευριστική και έντονα ανυπόφορη.
«Σου αρέσει να παίζεις πιάνο, έτσι;» είπε προσπαθώντας να πάρει το πιο άνετο ύφος.
«Και στους τρελούς αρέσει να ακούνε. Χτες ένας στήθηκε και μ' άκουγε».
«Ο Έντουαρντ. Σχολίασε κάτι για κάποιον που του άρεσε πολύ. Ποιος ξέρει, ίσως αρχίσει να τρέφεται και πάλι σαν κανονικός άνθρωπος».
«Σχιζοφρενής που του αρέσει η μουσική; Και τη σχολιάζει με άλλους;»
«Βέβαια. Και πάω στοίχημα ότι δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει αυτή η λέξη».
Ο γιατρός, που με τα βαμμένα μαύρα μαλλιά του έμοιαζε περισσότερο με ασθενή, είχε δίκιο. Η Βερόνικα είχε ακούσει τη λέξη πολλές φορές, αλλά δεν είχε ιδέα για το τι σήμαινε.
«Θεραπεύεται;» ρώτησε, για να μάθει περισσότερα σχετικά με τους σχιζοφρενείς.
«Ελέγχεται. Ακόμη δεν ξέρουμε ακριβώς τι συμβαίνει στον κόσμο της τρέλας- όλα είναι καινούρια και οι διαδικασίες αλλάζουν ανά δεκαετία. Ο σχιζοφρενής είναι άνθρωπος που έχει ήδη απ' τη φύση του την τάση να φεύγει απ' αυτό τον κόσμο, ώσπου ένα συμβάν -σοβαρό ή όχι, ανάλογα με την κάθε περίπτωση- τον οδηγεί στο να δημιουργήσει μια πραγματικότητα μόνο δική του. Η περίπτωσή του μπορεί να εξελιχθεί ως την απόλυτη απόσυρση –που εμείς την ονομάζουμε κατατονία- ή μπορεί να παρουσιάσει βελτίωση που θα επιτρέψει στον ασθενή να εργαστεί και να ζήσει μια ουσιαστικά φυσιολογική ζωή. Αυτό εξαρτάται από ένα και μόνο πράγμα: το περιβάλλον του».
«Να δημιουργήσει μια πραγματικότητα μόνο δική του», επανέλαβε η Βερόνικα. «Τι είναι η πραγματικότητα;»
«Αυτό που η πλειονότητα πιστεύει ότι είναι. Όχι απαραίτητα το καλύτερο ή το πιο λογικό, αλλά αυτό που ταίριαξε στην επιθυμία του συνόλου. Βλέπετε τι έχω στο στήθος;»
«Μια γραβάτα».
«Πολύ ωραία. Η απάντησή σας είναι λογική, όπως ταιριάζει σ' έναν πλήρως φυσιολογικό άνθρωπο: μια γραβάτα!
»Ένας τρελός όμως θα έλεγε ότι έχω στο στήθος ένα χρωματιστό κομμάτι ύφασμα, γελοίο, άχρηστο, δεμένο με πολύπλοκο τρόπο, που τελικά δυσκολεύει τις κινήσεις της κεφαλής και επιβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια για να εισέλθει ο αέρας στα πνευμόνια. Αν αφαιρεθώ κοντά σε ανεμιστήρα, μπορεί να πεθάνω στραγγαλισμένος απ' αυτό το κομμάτι ύφασμα.
»Αν ένας τρελός με ρωτήσει σε τι χρησιμεύει η γραβάτα, θα πρέπει να απαντήσω: "Σε τίποτα απολύτως". Ούτε καν για καλλωπισμό, γιατί τη σήμερον ημέρα έχει μετατραπεί σε σύμβολο δουλείας, εξουσίας, απόμακρης ψυχρότητας. Η μόνη χρησιμότητα της γραβάτας είναι να τη βγάζουμε όταν φτάνουμε στο σπίτι, οπότε έχουμε την αίσθηση ότι απελευθερωνόμαστε από κάτι που δεν ξέρουμε ούτε τι είναι.
»Όμως η αίσθηση της ανακούφισης δικαιολογεί την ύπαρξη της γραβάτας; Όχι. Ακόμη κι έτσι, αν ρωτήσω έναν τρελό κι ένα φυσιολογικό άνθρωπο τι είναι αυτό, θα θεωρηθεί υγιής αυτός που θα απαντήσει "γραβάτα". Δεν έχει σημασία ποιος λέει το σωστό, σημασία έχει ποιος έχει δίκιο».
«Απ' το οποίο συμπεραίνετε ότι δεν είμαι τρελή, αφού είπα το σωστό όνομα του χρωματιστού υφάσματος».
43
Τ.
Όχι, δεν είσαι τρελή, σκέφτηκε ο δόκτωρ Ιγκόρ, που ήταν αυθεντία επί του θέματος, με πολλά διπλώματα κρεμασμένα στον τοίχο του γραφείου του. Η απόπειρα αυτοκαταστροφής ήταν κάτι ανθρώπινο - γνώριζε πολλούς ανθρώπους που την είχαν επιχειρήσει, αλλά πάλι συνέχιζαν να ζουν με εμφάνιση αθώα και φυσιολογική, μόνο και μόνο επειδή δεν είχαν επιλέξει τη σκανδαλώδη μέθοδο της αυτοκτονίας. Αυτοκτονούσαν λίγο λίγο, δηλητηριαζόμενοι με αυτό που ο δόκτωρ Ιγκόρ αποκαλούσε Βιτριόλι.
Το Βιτριόλι ήταν μια τοξική ουσία της οποίας τα συμπτώματα είχε διαπιστώσει στις συζητήσεις του με άντρες και γυναίκες που γνώριζε. Τώρα έγραφε μια σχετική διατριβή, την οποία θα κατέθετε στην Ακαδημία Επιστημών της Σλοβενίας για μελέτη. Ήταν το πιο σημαντικό βήμα στο χώρο της τρέλας, από τότε που ο δόκτωρ Πινέλ έδωσε εντολή να αφαιρέσουν τις αλυσίδες που έδεναν τους ασθενείς, σοκάροντας τον ιατρικό κόσμο με την ιδέα ότι μερικοί απ' αυτούς είχαν δυνατότητα θεραπείας.
Όπως και η λίμπιντο -μια χημική αντίδραση υπεύθυνη για την ερωτική επιθυμία, την οποία είχε αναγνωρίσει ο δόκτωρ Φρόιντ, αλλά κανένα εργαστήριο δεν μπόρεσε ποτέ να αναπαραγάγει-, το Βιτριόλι εκκρινόταν από τον οργανισμό ανθρώπων που βρίσκονταν σε κατάσταση φόβου - αν και ακόμη περνούσε απαρατήρητο από τις σύγχρονες εξετάσεις φασματοσκοπίας. Αναγνωριζόταν ωστόσο εύκολα από τη γεύση του, που δεν ήταν ούτε γλυκιά ούτε αλμυρή - αλλά πικρή. Ο δόκτωρ Ιγκόρ -που προέβη στην ανακάλυψη αυτού του θανατηφόρου δηλητηρίου, η οποία, όμως, δεν του είχε ακόμη αναγνωριστεί- του είχε δώσει το όνομα ενός δηλητηρίου που είχαν κατά κόρον χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αυτοκράτορες, βασιλιάδες και ερωτευμένοι κάθε λογής όταν ήθελαν να απομακρύνουν οριστικά κάποιον ενοχλητικό.
44
Τ.
Ωραίοι καιροί εκείνοι με τους αυτοκράτορες και τους βασιλιάδες: μια εποχή στην οποία ο κόσμος ζούσε και πέθαινε ρομαντικά. Ο δολοφόνος καλούσε το θύμα για ένα ωραίο γεύμα, ο σερβιτόρος έμπαινε με δύο ωραία κύπελλα, ένα από τα οποία είχε μέσα βιτριόλι μαζί με το ποτό. Πόση συγκίνηση διέγειραν οι κινήσεις του θύματος: έπιανε το κύπελλο, έλεγε μερικά λόγια φιλικά ή εχθρικά, έπινε αυτό που νόμιζε ότι ήταν ένα ακόμη γευστικό ποτό, έριχνε ένα βλέμμα γεμάτο έκπληξη στον αμφιτρύωνα του και έπεφτε κεραυνοβολημένο στο έδαφος!
Όμως αυτό το δηλητήριο, σήμερα ακριβό και δυσεύρετο στην αγορά, αντικαταστάθηκε από πιο σίγουρες διαδικασίες εξολόθρευσης – όπως περίστροφα, βακτηρίδια κτλ. Ο δόκτωρ Ιγκόρ, ρομαντικός από τη φύση του, ανέσυρε το σχεδόν ξεχασμένο όνομα για να βαφτίσει την ψυχική ασθένεια που είχε κατορθώσει να διαγνώσει και η ανακάλυψη της οποίας σύντομα θα τρόμαζε τον κόσμο.
Ήταν παράξενο που κανείς ποτέ δεν είχε αναφερθεί στο Βιτριόλι ως θανατηφόρα τοξική ουσία, αν και η πλειονότητα των παθόντων αναγνώριζε τη γεύση του και ονόμαζε τη διαδικασία της δηλητηρίασης «Πικρία». Όλα τα όντα είχαν Πικρία στον οργανισμό τους -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό-, έτσι όπως σχεδόν όλοι έχουμε το βακτηρίδιο της φυματίωσης. Όμως οι δύο αρρώστιες εκδηλώνονται μόνο σε περίπτωση εξασθένησης του ασθενούς- στην περίπτωση της Πικρίας, ευνοϊκό έδαφος για την εμφάνιση της ασθένειας παρουσιάζεται όταν δημιουργείται ο φόβος για την αποκαλούμενη «πραγματικότητα».
Μερικοί άνθρωποι στην προσπάθεια τους να θέλουν να κατασκευάσουν έναν κόσμο στον οποίο δε θα μπορούσε να διεισδύσει καμιά εξωτερική απειλή, αυξάνουν υπερβολικά τις άμυνες τους προς το άγνωστο -ξένους ανθρώπους, νέα μέρη, διαφορετικές εμπειρίες- και αφήνουν τον εσωτερικό τους κόσμο αφρούρητο. Από κει αρχίζει η Πικρία να προκαλεί ανεπανόρθωτες βλάβες.
Ο μεγάλος στόχος της Πικρίας (ο δόκτωρ Ιγκόρ προτιμούσε να την ονομάζει Βιτριόλι) ήταν η θέληση. Οι άνθρωποι που έπεφταν θύματα της αρρώστιας έχαναν σιγά σιγά την όρεξη για οτιδήποτε και μέσα σε λίγα χρόνια δεν μπορούσαν να βγουν απ' τον κόσμο τους, καθώς είχαν ξοδέψει τεράστια αποθέματα ενέργειας κατασκευάζοντας ψηλά τείχη για να μεταπλάσουν την
πραγματικότητα κατά την επιθυμία τους.
Με το να αποφεύγουν τις εξωτερικές επιθέσεις, είχαν ταυτόχρονα περιορίσει την εσωτερική ανάπτυξη τους. Συνέχιζαν να πηγαίνουν στη δουλειά, να βλέπουν τηλεόραση, να παραπονιούνται για την κυκλοφορία και να κάνουν παιδιά, αλλά όλα αυτά γίνονταν μηχανικά και χωρίς μεγάλη εσωτερική συγκίνηση - γιατί στο κάτω κάτω όλα ήταν υπό έλεγχο.
Το μεγάλο πρόβλημα με τη δηλητηρίαση από Πικρία ήταν ότι και τα πάθη -μίσος, έρωτας, απελπισία, ενθουσιασμός, περιέργεια- δεν εκδηλώνονταν πια. Μετά από λίγο καιρό, στους πικραμένους δεν απέμενε καμιά επιθυμία. Δεν είχαν διάθεση ούτε να ζήσουν ούτε να πεθάνουν αυτό ήταν το πρόβλημα.
45
Τ.
Γι' αυτό οι πικραμένοι συναρπάζονταν πάντα από ήρωες και τρελούς: δε φοβούνταν ούτε τη ζωή ούτε το θάνατο. Τόσο οι ήρωες όσο και οι τρελοί έδειχναν αδιάφοροι μπροστά στον κίνδυνο και προχωρούσαν εμπρός, αν και όλοι τους έλεγαν να μην το κάνουν. Ο τρελός αυτοκτονούσε, ο ήρωας προσφερόταν μαρτυρική θυσία υπέρ κάποιου ευγενούς σκοπού - αλλά και οι δύο τελικά πέθαιναν και οι πικραμένοι περνούσαν πολλά μερόνυχτα σχολιάζοντας τον παραλογισμό και τη δόξα αυτών των δύο ανθρώπινων τύπων. Ήταν η μόνη στιγμή κατά την οποία ο πικραμένος είχε τη δύναμη να σκαρφαλώσει στο αμυντικό τείχος του και να ρίξει μια ματιά προς τα έξω• αλλά σύντομα τα χέρια και τα πόδια του κουράζονταν και επέστρεφε στην καθημερινότητα του.
Ο χρόνια πικραμένος παρατηρούσε την αρρώστια του μόνο μια φορά τη βδομάδα: τα βράδια της Κυριακής. Τότε, καθώς δεν είχε τη δουλειά ή τη ρουτίνα να του μετριάζει τα συμπτώματα, αισθανόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά - η ησυχία σ' αυτές τις βραδιές ήταν φοβερή, η ώρα δεν περνούσε με τίποτα και υπήρχε διάχυτος ένας συνεχής εκνευρισμός.
Όμως έφτανε η Δευτέρα και ο πικραμένος ξεχνούσε αμέσως τα συμπτώματα του - αν και βλαστημούσε που δεν είχε ποτέ καιρό για να ξεκουραστεί και διαμαρτυρόταν που περνούσαν τόσο γρήγορα τα Σαββατοκύριακα.
Το μοναδικό μεγάλο πλεονέκτημα της αρρώστιας, από κοινωνική άποψη, ήταν ότι είχε γίνει ήδη κανόνας· επομένως ο εγκλεισμός δεν ήταν πλέον απαραίτητος - με εξαίρεση τις περιπτώσεις στις οποίες η δηλητηρίαση ήταν τόσο βαριάς μορφής, ώστε η συμπεριφορά του ασθενούς άρχιζε να επηρεάζει τους άλλους. Όμως η πλειονότητα των πικραμένων μπορούσε να παραμένει
ελεύθερη, χωρίς να αποτελεί απειλή για την κοινωνία ή τους άλλους, καθώς -εξαιτίας των ψηλών τειχών που είχαν κατασκευάσει γύρω τους- ήταν τελείως απομονωμένοι από τον κόσμο, αν και έδιναν την εντύπωση ότι συμμετείχαν στα δρώμενα του.
Ο δόκτωρ Σίγκμουντ Φρόιντ ανακάλυψε τη λίμπιντο και τη θεραπεία των προβλημάτων με τα οποία σχετίζεται εφευρίσκοντας την ψυχανάλυση.
Πέρα απ' την ανακάλυψη ότι υπάρχει το Βιτριόλι, ο δόκτωρ Ιγκόρ έπρεπε να αποδείξει ότι και σ' αυτή την περίπτωση ήταν δυνατή η θεραπεία. Ήθελε να γραφτεί το όνομα του στην ιστορία της ιατρικής - αν και δεν είχε αυταπάτες όσο αφορά στις δυσκολίες που θα αντιμετώπιζε για να επιβάλει τις ιδέες του, καθώς οι «φυσιολογικοί» ήταν ικανοποιημένοι με τη ζωή τους και ποτέ δε θα παραδέχονταν την αρρώστια τους, ενώ οι «άρρωστοι» αποτελούσαν την κινητήριο δύναμη μιας πελώριας αλυσίδας ασύλων, εργαστηρίων, συνεδρίων και λοιπών.
Ξέρω ότι ο κόσμος δε θα αναγνωρίσει τώρα την προσπάθειά μου, έλεγε μέσα του, καμαρώνοντας που δεν τον καταλάβαιναν. Αυτό άλλωστε ήταν το τίμημα που αναγκάζονταν να πληρώνουν οι ιδιοφυΐες.
«Τι πάθατε;» ρώτησε η κοπέλα απέναντι του. «Μοιάζετε σαν να μπήκατε στον κόσμο των ασθενών σας».
Ο δόκτωρ Ιγκόρ αγνόησε το θρασύ σχόλιο.
«Μπορείς να πηγαίνεις τώρα», της είπε.
46
Τ.
Η ΒΕΡΌΝΙΚΑ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ αν ήταν μέρα ή νύχτα - ο δόκτωρ Ιγκόρ είχε το φως αναμμένο, αλλά έτσι έκανε κάθε πρωί. Εν τω μεταξύ, φτάνοντας στο διάδρομο, είδε το φεγγάρι και αντιλήφθηκε ότι είχε κοιμηθεί πιο πολύ απ' όσο
πίστευε.
Στο δρόμο για το δωμάτιο πρόσεξε στον τοίχο μια κορνιζαρισμένη φωτογραφία: ήταν η κεντρική πλατεία της Λιουμπλιάνας, χωρίς το άγαλμα του ποιητή Πρεσέρεν ακόμη, με ζευγάρια που έκαναν περίπατο – μάλλον κάποια Κυριακή.
Κοίταξε την ημερομηνία της φωτογραφίας: καλοκαίρι 1910.
Καλοκαίρι 1910. Έδειχνε ανθρώπους με παιδιά και εγγόνια, ανθρώπους που είχαν πια πεθάνει, απαθανατισμένους σε μια στιγμή της ζωής τους. Οι γυναίκες ήταν ντυμένες με βαριά φορέματα και οι άντρες φορούσαν όλοι καπέλο, παλτό, γραβάτα (ή χρωματιστό ύφασμα, όπως την έλεγαν οι τρελοί), γκέτες και είχαν ομπρέλα κρεμασμένη στο μπράτσο.
Και η ζέστη; Η θερμοκρασία πρέπει να ήταν ίδια με αυτή των τωρινών καλοκαιριών: τριάντα πέντε βαθμοί υπό σκιάν. Αν έφτανε ένας Εγγλέζος με βερμούδα και χωρίς σακάκι -πολύ πιο κατάλληλη αμφίεση για τη ζέστη-, τι θα σκέφτονταν αυτοί οι άνθρωποι;
«Τρελός».
Είχε καταλάβει πλήρως τι ήθελε να πει ο δόκτωρ Iγκόρ. Έτσι κατανοούσε και το γεγονός ότι απολάμβανε πάντα στη ζωή πολλή αγάπη, στοργή, προστασία, αλλά της έλειπε ένα στοιχείο που θα τα έκανε όλα αυτά ευλογία: έπρεπε να ήταν λίγο πιο τρελή.
Οι γονείς της θα συνέχιζαν να την αγαπούν έτσι κι αλλιώς, αλλά εκείνη δεν τολμούσε να πληρώσει το τίμημα του ονείρου της, φοβούμενη μην τους πληγώσει . Αυτό το όνειρο που ήταν βαθιά θαμμένο στις αβύσσους της μνήμης της, μολονότι καμιά φορά ανασάλευε σε κάποια συναυλία ή χάρη σ' έναν ωραίο δίσκο που άκουγε τυχαία. Όμως όποτε το όνειρό της ξυπνούσε, μια αίσθηση τόσο μεγάλης απογοήτευσης καταλάμβανε τη Βερόνικα, ώστε το έβαζε και πάλι σε λήθαργο.
Ήξερε από μικρή ποια ήταν η πραγματική κλίση της: να γίνει πιανίστρια!
Το είχε καταλάβει από το πρώτο μάθημα, στα δώδεκα χρόνια της. Η καθηγήτρια της αντιλήφθηκε και αυτη το ταλέντο της και την παρότρυνε να γίνει επαγγελματίας. Μα όταν -ευχαριστημένη από τη νίκη της σ' ένα διαγωνισμό- είπε στη μητέρα της ότι θα άφηνε τα πάντα για να αφοσιωθεί μόνο στο πιάνο, εκείνη την κοίταξε με στοργή και απάντησε: «Κανείς δε βγάζει το ψωμί του απ' το πιάνο, αγάπη μου».
«Μα εσύ με βάζεις και κάνω μαθήματα!»
«Για να αναπτύξεις τα καλλιτεχνικά χαρίσματα σου, μόνο γι' αυτό. Θα το εκτιμά ο σύζυγος σου και θα ξεχωρίζεις στις γιορτές. Ξέχνα την ιστορία με το πιάνο και άντε να σπουδάσεις δικηγόρος. Αυτό είναι το επάγγελμα του μέλλοντος».
Η Βερόνικα έκανε αυτό που ζητούσε η μητέρα της, βέβαιη ότι ως μητέρα είχε αρκετή εμπειρία για να ξέρει τι είναι η πραγματικότητα. Η Βερόνικα τελείωσε τις σπουδές, μπήκε στη σχολή, αποφοίτησε με δίπλωμα και υψηλούς βαθμούς - αλλά βρήκε δουλειά μόνο ως βιβλιοθηκάριος.
Έπρεπε να είχα φανεί πιο τρελή. Όμως -όπως η πλειονότητα των ανθρώπων-το ανακάλυψε πολύ αργά.
47
Τ.
http://www.youtube.com/watch?v=iMvpdTHY44k&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=HMmW4fYfzbA
Καληνύχτα σε όλους, καλό ξημέρωμα. Τ.
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Γειά και από εμάς γλυκιά μας Ιωάννα,ευχάριστη πολύ η παρουσία σου αλλά πολύ ευχάριστη φυσικά και η απάντησή σου προς την φίλη ανώνυμη.Σε Ευχαριστούμε Πολύ για την πρωτοβουλία σου..Γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ, που και απόψε θα πρωτοτυπήσω αφού θα πω για πολλοστή φορά πως συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενά σου όλα στο καταπληκτικό υπέροχο αυτό κατεβατούλι σου..Πάντα ορθές και ενδιαφέρουσες οι σκέψεις σου όπως και οι απόψεις σου... Και θα ξαναπώ πως μπρός στο ύψιστο και υπέρτατο αγαθό της υγείας δεν χωράει τίποτα άλλο..Όταν έχουμε την υγειά μας όλα γίνονται και επιλύονται..Έχουμε δύναμη,θέληση,κουράγιο,λογική,αισιοδοξία,πίστη,ελπίδα και μπορούμε έτσι να βρούμε τρόπους,δρόμους,διεξόδους λύσεις ούτως ώστε να μας οδηγήσουν στην επίλυση των οιοσδήποτε προβλημάτων μας.Με προσοχή,σωστές κινήσεις και θετικές σκέψεις όλα σιγά-σιγά μπορούν να ξεπεραστούν.Διαφορετικά αν αφεθούμε στην μεμψιμοιρία και την ηττοπάθεια τότε όντως θα είμαστε όχι για κλάματα αλλά πολύ χειρότερα..Μην βαραίνουμε περισσότερο την ψυχή μας και την ζωή μας?Όσο γίνεται ας βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο..Για πολλούς πέραν του οικονομικού και της ανασφάλειας υπάρχουν πολλά χειρότερα προβλήματα που δεν τα φαντάζεται ο νούς μας.Και για αυτούς τους ανθρώπους αυτό φαντάζει σχεδόν μηδαμινό ,αδιάφορο,ασήμαντο και ας βρίσκοντε και αυτοί στο ίδιο αδιέξοδο?.Γειά σου γλυκιά μας Ελενίτσα ,που δεν πέρασες σήμερα απαρατήρητη..Γειά σου αγαπημένη μας φιλεναδίτσα Α.Ε,που οι δουλίτσες δεν τελειώνουν ποτέ και οι ημέρες πάνε,έρχονται και φεύγουν γι'αυτό μην μας παρακουράζεσαι.Γειά σου καλέ μας φίλε Β που απ'ότι μου φαίνεται θα σε στέλνουμε συχνά για διακοπούλες αφού συντελούν στο μέγιστο βαθμό του μουσικού σου ρεπερτορίου και της όμορφης ψυχαγωγίας μας.Γειά σου αγαπημένη μας φιλενα δίτσα Π,στο καλό να πας ..,ωραία να περάσεις και με το καλό να μας έρθεις.Η παρουσία σου σημαντική ,απαραίτητη..Γειά σου Ε.Π.Γειά σου γλυκό μου νυχτοπουλάκι Τ,ευτυχώς σήμερα σε είδα,,χιχι!Θα σε απολαύσω σε λίγο μιας και οι οποιεσδήποτε συνήθειες δεν κόβονται..Γειά σου καλή μας Χαρούλα που αφού με ψυχοπλάκωσες σήμερα και εσύ περισσότερο ,μιας και ήμουν από μόνη μου για να συνέλθω όντως θα πάρω το αντίδοτό μου που δεν είναι τίποτα άλλο από τα Φοντάν και δει σοκολατοειδή.Γιατί όπως προανέφερα οι κακιές συνήθειες δεν κόβονται με τίποτα όσο και να το θέλουμε και να το προσπαθούμε.Αν και θα σας πω,πως αν κόψουμε και αυτές αφού είναι προς ευχαρίστησή μας τότε δεν μας μένει τίποτα άλλο από το να φουντάρουμε..Έκφραση που την λέω πάντα εδώ..Γειά σου γλυκιά μου φιλεναδίτσα Β.V,δεν σε ξεχνώ ποτέ.?Γειά σου Ελενίτσα από Βόλο,γειά σου Σ,γειά σου Καρδουλίτσα,γειά σου ΡΤ9,Κ2,Ζετάκι,Ναταλάκι,Μαίρη,Βιβή,Γραμ/τέα,Ανδρέα,Σ.Α,Τάκη,Γ,Μ,Μαράκι -Ελενάκι και σε όλους τους υπολοίπους καλούς μας φίλους..!Ας είμαστε όλοι καλά και έχει ο Θεός?Και μην τρέξετε να μου πείτε πως ο καλός Θεούλης έχει αλλά εμείς δεν έχουμε γιατί θα σας μαλώσω γλυκά..!Έχουμε την υγειά μας,αυτό ζητάμε και αυτό επιθυμούμε όλοι?Ε, και όλα τα άλλα έπονται..!!Σας Κισμετοφιλούμε γλυκά εσάς και όλο τον κόσμο!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα να έχετε Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!!ΟΙ ΣΑΝΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Από Καρδιάς..!!ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ..!!!!!!!
…} «Θεωρούμε το «εγώ» μας σαν κάτι ουσιαστικό, τον εαυτό που κατασκευάσαμε. Θα σας πω όμως μια αλήθεια, δεν τον κατασκευάσατε εσείςαυτό τον εαυτό. Άλλοι τον έφτιαξαν. Οι άλλοι σας είπαν ποιος πρέπει να είστε και ποιος όχι, πώς πρέπει να κινείστε, να μυρίζετε και να κάνετε τα περισσότερα πράγματα που κάνετε. […] Βγες από τον εαυτό σου και άφησέ τον εκεί. […] Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπουν μέσα σου τα νέα μηνύματα. Ο εαυτός κατασκευάζει τεράστια τείχη γύρω του για «αυτο»προστασία. Αυτά τα τείχη τα ονομάζει πραγματικότητα. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει μ’ αυτό που ο περιτειχισμένος εαυτός θεωρεί πραγματικό, δεν αφήνεται να περάσει από το τείχος έτσι, όταν πια φτάνει μέσα η νέα αντίληψη, έχει γίνει αυτό που ήθελε από την αρχή. Έτσι οι περισσότεροι από μας περνάμε τη ζωή μας βλέποντας μόνον ότι θέλουμε να δούμε, ακούγοντας μόνον ότι θέλουμε να ακούσουμε, μυρίζοντας ότι θέλουμε να μυρίσουμε, ενώ όλα τα υπόλοιπα παραμένουν απολύτως αόρατα. Όλα τα πράγματα βρίσκονται εδώ. Για να δούμε, το μόνο που χρειάζεται είναι να τα αφήσουμε να μπουν, να τα αγγίξουμε, να τα γευτούμε, να τα δαγκώσουμε, να τα αγκαλιάσουμε (το πιο ευχάριστο), να τα ζήσουμε όπως είναι –όχι όπως είμαστε εμείς».
{…}Πώς αντέχεις να πεθάνεις χωρίς να γίνεις όλα όσα είσαι; Αυτό θα το πετύχεις, αν αποφασίσεις να το κάνεις. Είναι τόσο εύκολο. Έτσι γίνονται οι αλλαγές και η αλλαγή είναι πάντα δυνατή. Δεν αντέχω ν’ ακούω κουβέντες όπως: «Το γέρικο σκυλί δε μαθαίνει καινούργια κόλπα». Έχω διδάξει πολλά καινούργια κόλπα σε γέρικα σκυλιά. Μπορείς όμως να διαλέξεις. Η ζωή είναι επιλογή και είναι στα χέρια σου. Μπορείς να την ζήσεις χαρούμενα ή να την ζήσεις θλιβερά. Μπορείς να είσαι επιπόλαιος. Μπορεί να είσαι πολύ σοβαρός. Ανάλαβε όμως ολόκληρη την ευθύνη για την επιλογή που κάνεις. Αν πλήττεις, αν φοβάσαι, αν δε σ’ αρέσει το σκηνικό σου, άνοιξε την πόρτα και φύγε! Ποιος είπε, ότι πρέπει να μείνεις εδώ; Όσο η καρδιά και το μυαλό σου δουλεύουν και το ηθικό είναι ακμαίο, μπορείς να μπεις σ’ όποιο σκηνικό θελήσεις. Μπορείς να φτιάξεις το δικό σου. Να δημιουργήσεις ένα νέο. Από αύριο κιόλας τα πράγματα θα είναι διαφορετικά. Κάνε τα διαφορετικά γιατί μόνο η πράξη αλλάζει. Οι κουβέντες είναι καλές μόνο στην αρχή. Η συνειδητοποίηση είναι μόνο η μισή λύση. Τα υπόλοιπα είναι πράξη. Διάλεξε το δρόμο της ζωής. Διάλεξε το δρόμο της αγάπης. Διάλεξε το δρόμο του ενδιαφέροντος. Διάλεξε το δρόμο της ελπίδας. Διάλεξε το δρόμο της πίστης στο αύριο. Διάλεξε το δρόμο της εμπιστοσύνης. Διάλεξε το δρόμο της καλοσύνης. Από σένα εξαρτάται. Εσύ θα διαλέξεις. Μπορείς να διαλέξεις την απελπισία, την δυστυχία. Μπορείς να κάνεις τη ζωή δύσκολη για τους άλλους. «… Η επιλογή είναι δική σου: Μπορείς να διαλέξεις την χαρά αντί για την απελπισία. Μπορείς να διαλέξεις την δράση αντί για την απάθεια. Μπορείς να διαλέξεις την ανάπτυξη αντί για την στασιμότητα. Μπορεί να διαλέξεις τον εαυτό σου. Και μπορείς να διαλέξεις την ζωή Είναι καιρός να μάθεις ότι δεν βρίσκεσαι στο έλεος δυνάμεων ισχυρότερων από σένα. Εσύ είσαι η ισχυρότερη δύναμη για σένα!...Μπορείς να διαλέξεις την θρησκοληψία. Γιατί όμως; Δεν έχει νόημα. Είναι και πάλι αυτομαστίγωση. Σε προειδοποιώ όμως ότι, αν αποφασίσεις να πάρεις την πλήρη ευθύνη για τη ζωή σου, δεν πρόκειται να είναι εύκολο πράγμα και θα πρέπει να μάθεις ξανά να ρισκάρεις. για τους εθισμούς του. Έχει ξεπουλήσει το μεγαλύτερο αγαθό του, την ατομική του ελευθερία. Μόνο ο άνθρωπος που ρισκάρει είναι ελεύθερος.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Το να κρατάς κρυμμένο τον εαυτό σου, να τον χάνεις με τις αυτομειωτικές σου ιδέες, είναι θάνατος. Μην αφήσεις να σου συμβεί αυτό. Η μεγαλύτερη υποχρέωσή σου είναι να γίνεις όλα όσα είσαι όχι μόνο για δικό σου όφελος, αλλά και για δικό μου.
{.}Σκεφτόμαστε πολύ λιγότερο απ' όσα ξέρουμε. Ξέρουμε πολύ λιγότερα απ' όσο αγαπάμε. Αγαπάμε πολύ λιγότερο απ' όσο μπορούμε. Και σ' αυτό ακριβώς το βαθμό είμαστε λιγότεροι απ' όσο είμαστε"
Καλημέρα Όλη Μέρα !!!! Aποδράστε...Ξεσκάστε... Χαρείτε όλοι σας την ηλιόλουστη αυτή ημέρα..Άλλοι δεν μπορούν να έχουν την δυνατότητα αυτή..?Μην ξεχνιόμασθε και παρασυρόμασθε θεωρόντας και νομίζοντας κάποια πράγματα δεδομένα,βέβαια,αυτονόητα και σίγουρα..?Γιατί δυστυχώς δεν είναι έτσι.?Μην το θυμόμασθε μόνο όταν ακούμε ή μαθαίνουμε κάτι άσχημο και μετά από λίγο το ξεχνάμε αφού δεν αφορά εμάς.?
Έ τσι λοιπόν ,Καλά να περάσετε όλοι..Κισμετοπαιδάκια Γλυκά..!!
ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλημερααααα ολη μεραααααα,ευχομαι η σημερινη να ειναι πιο αισιοδοξη απο την χθεσινη.ΣΑΜΟΣ ευχαριστω για το φοντανακι το χρειαζομουνα λιγακι,ΑΕ σε καταλαβαινω ειδικα τωρα που εμειναν δυο μερες για το ανοιγμα των σχολειων;βοηθεια μας.ευχομαι ενα καλο οσο το επιτρεπουν οι καταστασεις σαββατοκυριακο,καλη σας μερα και καλη συνεχεια!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=1MTnyQ44HlU
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΠΑΡΕΟΥΛΑ!!!!!!!!!!!!!!
ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΑ ΕΙΧΑ ΠΟΛΥ ΤΡΕΞΙΜΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΛΑΥΣΩ.ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΨΑΤΕ.
ΕΚ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΑΝΑΡΡΩΣΕΣ.ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ!!!!!!!!!!
ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΩ ΛΙΓΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΣΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ.ΣΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΝΑΙ ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΟΧΙ.ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΡΕΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΔΥΝΑΤΕΣ ΕΙΝΑΙ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΑΚΙΔΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ [ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΕΦΟΔΙΑ]ΕΠΑΝΑΠΑΥΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΑ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΣΤΕ ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΡΟΜΕΡΟ ΜΙΜΙΤΙΣΜΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ.
ΚΡΙΜΑ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΙ ΜΑΝΤΗΣ ΚΑΚΩΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ.
Τ ΜΟΥ ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΕΡΟΝΙΚΑ.ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΕΥΣΟΥΜΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ.
Π ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ?ΤΟ ΑΚΡΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΟ ΚΟΚΟΡΑΚΙ ΤΙ ΓΛΥΚΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙ!!!!!
ΒΛΕΠΩ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΑΝΟΔΟ ΕΝΟΣ ΜΕΛΟΥΣ ΠΟΥ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΚΑΡΔΙΑ.ΜΠΡΑΒΟ!!!!! ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ Η ΑΝΕΜΕΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙ ΓΡΑΦΟΥΝ Η ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ Η ΕΠ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ.ΣΥΓΝΩΜΗ.
ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΤΑΙ.ΞΕΡΩ ΟΤΙ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΤΟ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΠΛΕΥΡΑ.ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΤΕΝΟ ΛΟΥΚΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!!!!!!!!!!
ΑΣ ΜΑΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΑΣ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΓΚΥΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΣ ΑΣ ΑΓΑΠΗΘΟΥΜΕ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΑΣ ΕΝΩΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ ΑΣ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΕΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΤΙΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΡΑΒΔΙ ΚΑΠΟΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΠΟΥ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΝΟ ΡΑΒΔΑΚΙ ΜΑΓΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑ ΜΑΣΤΙΓΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ.
ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΠΛΗΞΕΤΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΣΑ ΑΛΛΑ ΟΛΟΙ ΛΙΓΟ ΠΟΛΥ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΗΡΕΑΣΤΕΙ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΠΑΡΕΟΥΛΑ[ΡΤ9]
ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!!ΠΡΩΙΝΗ ΚΑΙ ΕΣΥ???????ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΣΗΜΕΡΑ??????
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ ΜΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ,ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ
http://www.youtube.com/watch?v=2LE0KpcP05I&feature=share
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΕΡΑ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΧΤΕΣ ΚΑΙ Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ....
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΡΥΒΩ ΟΤΙ ΜΕ ΛΥΠΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΑ ΔΥΝΑΤΟΣ ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΩΧ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΡΑΠΕ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΕΣ ...
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΧΑΘΕΙ Η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΜΑΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ..
ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΜΕ ΠΑΡ ΟΛΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ.....
ΥΠΟΒΟΛΕΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΜΕ ΒΑΘΕΙΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΑΝ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ Η ΧΘΕΣΙΝΗ ΜΕΡΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΗΤΑΝ "ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ"ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΓΡΑΨΕΣ ΒΓΗΚΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ....ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ...
ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ Τ ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΝ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ ΤΟΤΕ Η ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΑ ΕΒΓΑΖΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΓΡΑΨΕ Η ΡΤ9...ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ!!!!
ΧΑΡΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΕΠΕΜΕΝΕ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΣΤΑΛΟΥΝ...
Π ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ..
ΑΕ ΜΟΥ ΞΕΚΟΥΡΑΣΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΚ ΓΙΑΤΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΦΕΡΕΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΓΛΥΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΤΕΣ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ....
ΕΛΕΝΗ ΠΑΛΙ ΖΕΣΤΗ....ΑΝΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΘΑ ΔΡΟΣΙΣΕΙ ΟΠΟΥ ΝΑΝΑΙ...
ΦΙΛΕ Β ΤΟ ΡΕΠΕΡΤΟΡΙΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΣΟΥ ΚΟΣΜΟΥ..ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ!!!!
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ...
http://www.commentsyard.com/graphics/weekend/weekend106.jpg
http://thumbs.myopera.com/sz/colx/Milano1/albums/4528742/When%20we're%20in%20the%20autumn.jpg
http://thumbs.myopera.com/sz/colx/Milano1/albums/4528742/Autumn%20morning.jpg
http://thumbs.myopera.com/sz/colx/Milano1/albums/4528742/Autumn%20tram%20tracks.jpg
http://thumbs.myopera.com/sz/colx/Milano1/albums/4528742/Watermill.jpg
ΕΙΚΟΝΕΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ....
ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ..
Αν Ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.
Βοηθάει ο Αι- Γιάννης και ο Σταυρός, γιομίζει το αμπάρι κι ο ληνός.
Θέρος, τρύγος, πόλεμος.
Μάρτη και Σεπτέμβρη ίσια τα μεσάνυχτα [:ισημερία]
Στον Τρυγητή σιτάρι σπείρε και στο πανηγύρι σύρε.
Τον Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια.
Τον Τρυγητή τ' αμπελουργού πάνε χαλάλι οι κόποι.
Του Σεπτέμβρη οι βροχές, πολλά καλά μας φέρνουν.
Του Σταυρού αρμένιζε και του Σταυρού δένε.
Του Σταυρού κοίτα και τ’ Αϊ Γιωργιού ξεκίνα.
Του Σταυρού σταύρωνε και δένε.
Του Σταυρού σταύρωνε και σπέρνε.
ΣΑΒΒΑΤΟ
10
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ανατολή Ήλιου: 07:01
Δύση Ήλιου: 19:42
Σελήνη 13 ημερών
Επέτειοι: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αυτοκτονίας.
Γιορτάζουν: Έραστος, Εράστη, Μητροδώρα, Πουλχερία.
Γεγονoτα ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...
1224: Ιδρύεται το τάγμα των Φραγκισκανών μοναχών από τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης.
1925: Υπογράφεται και δημοσιεύεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελληνικής Δημοκρατίας (αβασιλεύτου), που τίθεται αμέσως σε ισχύ.
1960: Ο θρυλικός αιθίοπας μαραθωνοδρόμος Αμπέμπε Μπικίλα κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, τρέχοντας ξυπόλητος.
1977: Ο τυνήσιος φονιάς Χαμιντά Τζαντουμπί είναι ο τελευταίος κατάδικος που εκτελείται με γκιλοτίνα στη Γαλλία.
1982: Η Άννα Βερούλη παίρνει την πρώτη θέση στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες Στίβου της Αθήνας, με βολή στα 70,02 μ. Είναι το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στην ιστορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, που ξεκίνησε το 1934. Στο ίδιο αγώνισμα, η Σοφία Σακοράφα κατατάσσεται τρίτη.
1995: Το ΝΑΤΟ βομβαρδίζει θέσεις των Σερβοβοσνίων, που πολιορκούν το Σεράγεβο.
Πριν Μιλήσεις , Άκου ✔
Πριν Γράψεις , Σκέψου ✔
Πριν Πληγώσεις, Νιώσε ✔
Πριν Μισήσεις , Αγάπησε ✔
Πριν Τα Παρατήσεις, Προσπάθησε ✔
Μα Πριν Πεθάνεις ,ΖΗΣΕ ✔✔✔
ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ..
Κάποτε,σε εκείνα τα χρόνια τα παλία, ήταν ένας ιππότης πάνω στο λευκό του άτι, με ματιά καθαρή σαν του ήλιου παρόλο που το κορμί του είχε χιλιάδες σημάδια από της μάχες που είχε μέχρι στιγμής δώσει. Αφού λοιπόν βαρέθηκε τους πολέμους και τις μάχες αποφάσισε να περπατάει στους δρόμους της ζωής με την πανοπλία του πάνω στο λευκό του άτι …. Η καρδιά του είχε δει τόσο πόνο και τόσο ψέμα που είχε σκληρύνει, αλλά ο ιππότης δεν το καταλάβαινε. Ένοιωθε μοναξιά τις νύχτες που έβγαζε την πανοπλία του και κοίταζε τον έναστρο ουρανό και μόνο τότε αφού σιγουρευόταν πως δεν τον βλέπει κανείς άφηνε την καρδιά να μαλακώσει από τα δάκρυα του. Και εκείνη του μιλούσε και του έλεγε για την μοναξιά που την βαραίνει. Έτσι περνούσαν οι νύχτες. Το πρωί φορούσε και πάλι την πανοπλία του και συνέχιζε το ατελές πάντα ταξίδι του.
Μια μέρα βρέθηκε μπροστά σε μια θάλασσα και είδε στην αμμουδιά ένα μπουκαλάκι με ένα χαρτάκι μέσα, το πλησίασε με περιέργεια το πήρε στα χέρια του, το σήκωσε ψηλά να το δει καλύτερα στις ακτίνες του ήλιου που το διαπερνούσαν… Από τα πολλά αποφάσισε να ανοίξει το μπουκάλι και να διαβάσει το χαρτί, τα μάτια του γέμισαν δάκρυα, δίπλωσε το χαρτί το έκρυψε στο μέρος στης καρδιάς κάτω από την πανοπλία…κάπου βρήκε ένα κομμάτι χαρτί και λίγο κάρβουνο και έγραψε « Τα μάτια τους συναντήθηκαν μέσα στο πλήθος, οι δυό καρδίες γιναν μια και οι δύο βρήκαν αυτό που έψαχναν» κι ύστερα έριξε το μπουκάλι με το χαρτί στη θάλασσα και χάθηκε…
Στην άλλη πλευρά του κόσμου μια δεσποσύνη περνούσε τις μέρες της ζωής της μέσα στους κήπους που με τόση μαστοριά επιδέξια χέρια είχαν φτιάξει, μόνο που η δεσποσύνη είχε πάντα μάτια υγρά γιατί δεν έβρισκε κάτι ενδιαφέρον στη ζωή της. Μονάχα μια φορά είχε δεί την ομορφιά του κόσμου όταν ένας καβαλάρης είχε περάσει από το κάστρο της και της είχε πει, ω! πόσα της είχε πεί!!! Για κόσμους άλλους μαγικούς, για ταξίδια, για βουνά και θάλασσες για μαγικά φεγγάρια και για εκείνο που λένε μερικοί αγάπη! Ύστερα ο καβαλάρης χάθηκε γιατί στη ζωή του το μόνο που ήξερε ήταν να ταξιδεύει και τότε τα μάτια της δεσποσύνης έγιναν πάλι βροχερά…
Η μόνη της παρηγοριά ήταν τα δειλινά που πήγαινε στην ακρογιαλιά και κοίταζε το απέραντο γαλάζιο και ονειρεύονταν τους κόσμους που είχε ακούσει μα δεν είχε ποτέ η ίδια δει και φαντάζονταν τη μέρα που θα έφευγε από το κάστρο της, που θα ταξίδευε, που θα έβλεπε όλα εκείνα που τώρα μονάχα στη φαντασία της συναντούσε.
Μα εκείνη η μοναξιά δεν αντέχονταν, η μικρή της καρδιά μάτωνε κάθε που ο ήλιος έγερνε κουρασμένος στους ουρανούς και άφηνε μόνο για λίγο το αίμα της καρδιάς του να τρέξει πάνω στα σύννεφα.
Κάποιο δειλινό η δεσποσύνη αποφάσισε να γράψει τη σκέψη της σε ένα κομμάτι χαρτί και να το εμπιστευτεί σε ότι αγαπούσε περισσότερο απ’ όλα. Στη θάλασσα. «Καρδιά μου σε άφησα ελεύθερη να ταξιδέψεις στις άκρες του κόσμου, να γευτείς τη χαρά και πίσω σε μένα να έρθεις να μου πεις για όλα όσα είδες, μα ήρθες μισή καρδιά μου, και μου είπες πράγματα μισά. Σε ποιες ερημιές ξεχάστηκες; Σε ποιες θάλασσες αρμενίζεις; Πως θα σε βρω καρδιά μου αφού δεν άφησες σημάδια στους δρόμους που περπάτησες;». Και η σκέψη της ταξίδευε μέσα στην αγκαλιά της θάλασσας ψάχνοντας το άλλο μισό της καρδιάς της.
Τα χρόνια περνούσαν και η δεσποσύνη κάθε δειλινό στην ακρογιαλιά έψαχνε τα σημάδια της. Ένα κρύο απόγευμα του χειμώνα είδε κάτι να γυαλίζει δίπλα της! Ω! το μπουκάλι! Το άνοιξε βιαστικά ελπίζοντας πως μέσα θα ήταν οι απαντήσεις που έψαχνε! Διάβασε τα γραφόμενα και η ματιά της άλλαξε. Έτρεξε στο κάστρο της και όλη νύχτα σκεφτόταν, σκεφτόταν, σκεφτόταν…
Το πρωί όλοι στο κάστρο έψαχναν τη δεσποσύνη μα κάνεις δεν την είχε δεί πουθενά!!
Ο ιππότης με το άσπρο άτι σε μια πόλη έφτασε, χειμώνας παντού, και μέσα του και έξω…
Η δεσποσύνη κοιτούσε όλα γύρω της και προσπαθούσε να γεμίσει το νου της με εικόνες, εικόνες που δεν τις είχε ξαναδεί! Ωραίο πράγμα τα ταξίδια σκεφτόταν και χαμογελούσε!!
Ξάφνου μπροστά της ένας ιππότης, κοιτάχτηκαν στα μάτια χαμογέλασαν για λίγο τα χείλη, ζεστάθηκε η καρδιά και προσπέρασαν.
Είχαν να κάνουν ένα ταξίδι, χάθηκαν στο δειλινό…
καλημερα
καλο σαββατοκυριακο, να εχουμε , σημερα ειναι μια πιο χαλαρη μερα αλλα τα προβληματα συνεχιζονται βλεποντας κανεις τις εικονες απο τη θεσσαλονικη πικραινεται , ε.κ ναι εχει ζεστη ακομη να εχετε ολοι μια τυχερη μερα
ελενη
καλο μεσημερι αγαπητοι μου φιλοι.δυστυχως το προυγουμενο κατεβατουλη μου το εφαγε ο δαιμων του διαδικτιου,βλεπετε εχει αρχισει και αυτος και τρωει οσο μπορει παραπανω τωρα και κανει αποθηκευση ενεργειας γιατι βλεπει σκουρα τα πραγματα.ΡΤ9 ναι ειμαι καλα σε ευχαριστω απλα ηταν μια δυσκολη μερα και οταν βλεπεις ολα αυτα που γινοντε μπροστα σου δεν μπορεις να μεινεις απαθης.οσο και να θελουμε να εχουμε θετικη ενεργεια οι καταστασεις οσο περναει ο καιρος δεν βοηθουν.πλεον η κατασταση εχει ξεφυγει και λυπαμαι για αυτα που φανταζομαι οτι ερχοντε.ΕΚ η ιστορια αγαπης ρομαντικη και ομορφη.οταν δυο ψυχες ειναι να βρεθουν ο χρονος και η αποσταση δεν ειναι εμποδιο.Να ευχηθω σε ολους τους φιλους καλο σαββατοκυριακο οσο αυτο το επιτρεπουν οι καταστασεις.θα σας βαλω κατι που ακουσε μια φιλη απο την κορη της....
Σ΄ένα σχολείο στην Αφρική, ο δάσκαλος λέει στους αδιάβαστους μαθητές του. Δεν ντρέπεστε να έρχεστε στο σχολείο αδιάβαστοι, δεν βλέπετε τα παιδάκια στην Ελλάδα που δεν έχουν βιβλία;
τωρα εγω να κλαψω ή να γελασω;εκει μας εχουν φτασει οι ευθυνοντες αυτου του τοπου .την δευτερα ξεκινουν τα σχολεια και αποτι βλεπω μονο καλη αρχη δεν θα ειναι.ξεκιναει το κακο απο τους παιδικους και φτανει και εγω δεν ξερω.κατα τα αλλα ειμαστε αισιοδοξοι ,προσπαθουμε.καλο σας σαββατοκυριακο,καλη επιστροφη σε αυτους που λειπουν
ΕΛΕΝΗ μαζι γραφαμεεε,καλη σου μερα γλυκεια μου,και κουραγιο να μας ευχηθω γιατι λιγο ή πολυ μαλλον το χρειαζομαστε ολοι.δεν ειμαι αχαριστη ξερω οτι υπαρχουν και χειροτερα αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν εχω λογους να προβληματιστω.φιλακια πολλα καλη σας ξεκουραση μια που ειναι η μερα τετοια και καλο σαββατοκυριακο
http://www.youtube.com/watch?v=rineRu-Cvrc&feas always incredible and absolute goddessature=related
ψηφιακο σχολειο...
http://digitalschool.minedu.gov.gr/
Από εχθές ημέρα Πέμπτη μπορούν να πάρουν στα χέρια τους τα σχολικά βιβλία της φετινής χρονιάς, όσοι μαθητές και γονείς ενδιαφέρονται χωρίς να χρειασθεί να ψάξουν και να καταφύγουν σε πολυέξοδες λύσεις.
Με ένα απλό πάτημα του κουμπιού και μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του «Ψηφιακού Σχολείου» του υπουργείου Παιδείας στη διεύθυνση “http:digitalschool.minedu.gov.gr,του υπουργείου , οι μαθητές μπορούν να έχουν στην οθόνη του υπολογιστή τους – και βεβαίως να τυπώσουν - το σύνολο των σχολικών εγχειριδίων, χωρίς πρόβλημα.
Βήμα –βήμα ο μαθητής μπορεί να «ανοίξει» τα βιβλία και «φυλλομετρώντας» το περιεχόμενο να ξεκινήσει τη μελέτη των σχολικών βιβλίων, πριν ακόμα να χτυπήσει το κουδούνι.
Επιπλέον, όπως ανακοίνωσαν οι υπεύθυνοι του υπουργείου Παιδείας, από τη Δευτέρα όλοι μαθητές γυμνασίου και λυκείου θα έχουν ένα dvd στην τσάντα του , όπου θα εμπεριέχεται το σύνολο των γνωστικών αντικειμένων που θα διδαχθούν, ενώ στους μαθητές του δημοτικού η διδασκαλία θα γίνεται με dvd που θα χειρίζεται ο δάσκαλος.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΕΚΠΛΗΚΤΟ. ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΣΕ ΟΛΑ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ. ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕΣ. ΞΕΡΩ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΑ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ. ΞΕΡΩ!ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΟΤΕ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΕΝΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΣΥΜΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ. ΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΘΕΛΕΙ ΠΕΙΣΜΑ. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. ΖΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΑΝΑΣΤΗΜΑ. Π ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙΣ. ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΚΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ.ΘΕΛΕΙ ΔΥΝΑΜΗ. ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΜΗ. Τ ΣΥΓΧΑΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΩΝ ΣΟΥ ΚΕΙΜΕΝΩΝ. ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ ΕΠ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.ΡΤ9 ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ. ΕΛΕΝΗ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΑΡΗΚΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ. ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΜΟΧΘΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΑΞΙΑ. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΚ ΤΟ ΜΠΟΥΚΑΛΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΑΓΓΙΖΕΙ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ.Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ. ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕ ΓΡΑΨΑΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ. ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ ΦΙΛΕ Β ΠΟΛΥ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕΣ ΔΥΝΑΜΙΚΑ. ΕΤΣΙ ΣΕ ΘΕΛΩ
Γειά σας φίλοι μας καλοί,φίλοι αγαπημένοι!Καλή μας Χαρούλα τα σημερινά σου σχόλια όντως επίκαιρα και σοβαρά αντιμετωπίζοντάς τα με την απαιτούμενη σημασία τους και την πρέπουσα βαρύτητά τους..Κανέναν δεν μπορούν να αφήσουν αδιάφορο αφού δυστυχώς είναι θέματα διογκωμένα και προβλήματα που καίνε..? ζωτικής σημασίας..? και αφού αγγίζουν,προβληματίζουν,στεναχωρούν όλους εμάς που τα βιώνουμε και τα βλέπουμε καθημερινά στον υπέρτατο βαθμό και με τον χειρότερο τρόπο..Το κορμάκι μας και η ψυχούλα μας το ξέρουν..?και όσο ακούμε και βλέπουμε πως έπονται και χειρότερα μέτρα τόσο πιο στενάχωρο και δύσκολο είναι αυτό για όλους εμάς.Η οποιαδήποτε επίλυσή τους φαντάζει μακροπρόθεσμη και χωρίς καμία απόλυτη σιγουριά και εγγύηση για την θετική τους έκβασή και λύση .Σαφώς εαν δεν υπάρχει ακμή επέρχεται η παρακμή ,σε όλους τους τομείς που οι περισσότεροι είναι και αλληλένδετοι μεταξύ τους.Όπως και όταν δεν υπάρχει ανάπτυξη
φυσικά υπάρχει καθίζειση και γκρέμισμα( σαν πύργου στην άμμο )του ισχνού,σαθρού συστήματος εξ'ολοκλήρου.Πράγματι έχουμε φτάσει σε τέλμα και σε ένα αδιέξοδο άνευ προηγουμένου..Όπως όμως καταλαβαίνεις δεν τα αντιμετωπίζουμε ούτε επιφανειακά αλλά ούτε και επιδερμικά,γιατί και να θέλαμε δεν θα μπορούσαμε άλλωστε αφού είναι τόσο ουσιαστικά και μας αφορούν όλους...Όλοι είμαστε απελπισμένοι,απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι, αλλά γνωρίζοντας πως πάντα υπάρχουν καλύτερα και με γνώμωνα όμως πως σαφώς υπάρχουν και πολύ χειρότερα είμαστε από τους ανθρώπους που θα το πω λαικά (για να την βγάλουν καθαρή )αισιοδοξούμε και θέλουμε να αφήνουμε μια χαραμάδα ελπίδας όπου περνάει άπλετο φως στο τέλος του τούνελ..Και αυτό γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε παρεείτσα στην Βερόνικά μας η οποία στο τέλος βρήκε τον εαυτό της και είδε το νόημα της ζωής,ενώ εμείς αντιθέτως θα έχουμε χάσει και τον εαυτό μας και το νόημα της ζωής μας..Γιατί να επιφέρουμε περισσότερη δυστυχία..Αφού τα προβλήματα του καθ'ενός δεν απαρτίζονται μόνο με αυτά της κρίσης αλλά και με πολλά άλλα κατ'εμέ κυρίας σημασίας..Και πιστεύω ακράδαντα πως πρέπει να εκτιμούμε αυτά που έχουμε μιας και άλλοι δεν έχουν ούτε καν τα στοιχειώδη και πως το σημαντικότερο όλων είναι να έχουμε πάνω απ'όλα την υγειά μας και όλα παλεύονται,αντιμετωπίζονται ,ξεχνιούνται περνούναι..Γλυκιά μου Χαρούλα αυτή η σελιδούλα όντως περικλείει διάφορα θέματα και πράγματι γράφονται διάφορες σκέψεις και απόψεις,πράγμα που έτσι πρέπει να είναι..Αλλά είναι και όαση δροσιάς μέσα στης καρδιές μας και δρά ευεργετικά σε όλους μας, όταν όλοι κάνουμε στάση και προτιμάμε να γράφουμε εδώ αφού είναι ένας τρόπος διαφυγής από τα οποιαδήποτε προβλήματά μας..Κάτι που επιζητούμε και έχουμε ανάγκη έστω και προσωρινά μιας και το φορτίο της ζωής των περισσοτέρων είναι βαρύ,ασήκωτο.Χαιρόμαστε εδώ,αλαφρώνουμε εδώ,συγκινούμαστε εδώ,αφήνουμε κοματάκια της ψυχής μας εδώ,άλλοτε θρυμματισμένα και άλλοτε όχι,όλα τα συναισθήματα και όλες τις συγκινήσεις νιώθεις εδώ μα πάνω απ'όλα Ξεχνιόμαστε έστω και προσωρινά νιώθοντας ευχαρίστηση και παίρνοντας δύναμη για την συνέχιση..Αυτό και άλλα πολλά είναι η γλυκιά μας αυτή σελιδούλα και το αγαπητό μας αυτό παρεάκι..Αυτά ένιωθα και ως συνήθως ήθελα να τα εκφράσω γλυκά μου Κισμετοπαιδάκια..!!Χαρούλα μου σε Καληνυχτίζω γλυκά,αύριο με το καλό,φιλάκια πολλά!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γειά σου γλυκιά μας Ελενίτσα,που μας την έκανες εχθές,μην νομίζεις πως το ξεχάσαμε.Την γλύτωσες όμως σήμερα..χιχι!Ο καιρός όντως και σε εμάς έχει ζέστη την ημέρα αλλά ευτυχώς με το αεράκι δροσίζει το βραδάκι.Σκέψου να είμασταν και στην Κύπρο που έχει 39 βαθμούς.Ά,όχι,καλά καθόμαστε εδώ.Χάρηκα που κατά ένα τρόπο ξεκουράστηκες λίγο.Γειά σου καλή μας ΡΤ9,χαρήκαμε πολύ που σε είδαμε,γιατί ξέρεις φυσικά πως οι σκέψεις σου και οι απόψεις σου μας αρέσουν πολύ ,είτε συμφωνούμε ,είτε όχι?Εδώ άλλωστε είναι και η γοητεία..Γειά σου γλυκιά μου νησιώτισσα Ε.Κ,που εκεί που είπα σήμερα επιτέλους ξαναβρήκες τη φόρμα σου,τους ρυθμούς σου και το πρόγραμμά σου μου τα χάλασες αφού ήτανε λειψό..?Τι? νόμιζες δεν θα πρόσεχα πως λείπει το Σαν Σήμερα? Κανόνισε?Μου άρεσαν πάρα πολύ και τα λόγια που έγραψες,αρκετά σωστά και φιλοσοφημένα.Αν τα τηρούσαμε όμως θα ήτανε και σωστότερο και καλύτερο?Η ιστορία σου πολύ όμορφη και γλυκιά όπως πάντα άλλωστε, αλλά νιώθω σαν να μου άφησε μια μικρή πικρή γεύση αφού οι πρωταγωνιστές μας συναντήθηκαν(θέλημα σύμπαντος) αλλά δυστυχώς αφού είδαν, ένιωσαν κάτι,το προσπέρασαν και ο καθένας συνέχισε τον δρόμο του προς το άγνωστο..Γειά σου καλέ μας φίλε Ανδρέα,με τα θερμά σου λόγια πάντα.Όντως είναι ευλογία να γνωρίζεις πως ταιριάζεις πολύ με κάποιους ανθρώπους,να συνδέεσαι πολύ φιλικά και να ξέρεις πως ανιδιοτελή σε αγαπούν,σε εκτιμούν,σε στηρίζουν,σε κρατούν,σου συμπαραστέκονται και γενικά σε ακούνε ,σε νιώθουνε και σε νιάζοντε..Πράγμα δύσκολο στης μέρες μας αλλά αν είσαι τυχερός το βρίσκεις,αφού υπάρχει,έστω και σε μικρό ποσοστό.Είναι το σπουδαιότερο δώρο μιας και αυτά που εισπράτεις σε κάνουν να νιώθεις δυνατός και πλήρεις..Είναι ένα δώρο χαράς και ευτυχίας..Γειά σας και εσείς υπόλοιποι καλοί μας φίλοι,να είστε καλά και να περνάτε όσο γίνεται όμορφα όπου και εαν βρίσκεστε.Σας Κισμετοφιλούμε γλυκά!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Γλυκό μου Νυχτοπουλάκι Τ,που είσαι...?
Μια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα,Καλό ξημέρωμα και Αύριο με το Καλό!Πρώτα ο Θεός Βέβαια..Σε Όλους Εσάς Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
Στην πιο ήσυχη ώρα της νύχτας, καθώς ήμουν ξαπλωμένος και μισοκοιμισμένος, οι εφτά εαυτοί μου κάθισαν μαζί και έτσι κουβέντιαζαν ψιθυριστά.
Ο Πρώτος Εαυτός:
Εδώ, σε αυτόν τον τρελό, κατοίκισα όλα αυτά τα χρόνια, χωρίς να κάνω τίποτα παρά να ανανεώνω τον πόνο του την ημέρα και να ξαναδημιουργώ την θλίψη του τη νύχτα. Δεν μπορώ να αντέξω άλλο την μοίρα μου, και τώρα επαναστατώ.
Ο Δεύτερος Εαυτός:
Η δικιά σου μοίρα είναι καλύτερη από την δικιά μου, αδελφέ, γιατί μου δόθηκε να είμαι ο χαρούμενος εαυτός αυτού του τρελού. Γελώ το γέλιο του και τραγουδώ τις χαρούμενες ώρες του, και με τριπλο-φτερωμένα πόδια χορεύω τις φωτεινότερες σκέψεις του. Εγώ θα έπρεπε να επαναστατήσω ενάντια στην κουρασμένη μου ύπαρξη.
Ο Τρίτος Εαυτός:
Και εγώ ο από αγάπη κυριαρχούμενος εαυτός, ο φλεγόμενος πυρσός του αχαλίνωτου πάθους και των φανταστικών επιθυμιών; Εγώ ο αρρωστημένος από αγάπη εαυτός είμαι που θα έπρεπε να επαναστατήσει εναντίον αυτού του τρελού.
Ο Τέταρτος Εαυτός:
Εγώ, απ' όλους εσάς, είμαι ο πιο δυστυχισμένος, γιατί τίποτα δεν μου δόθηκε εκτός από απεχθές μίσος και καταστροφική αηδία. Εγώ είμαι, ο θυελλώδης εαυτός που γεννήθηκα στης μαύρες σπηλιές της Κόλασης, αυτός που θα έπρεπε να διαμαρτυρηθεί και να μην υπηρετεί αυτόν τον τρελό.
Ο Πέμπτος Εαυτός:
Όχι, εγώ είμαι, ο σκεπτόμενος εαυτός, ο φαντασιόπληκτος εαυτός, ο εαυτός της πείνας και της δίψας, αυτός που είναι καταδικασμένος να τριγυρνά χωρίς ξεκούραση ψάχνοντας άγνωστα και όχι ακόμα δημιουργημένα πράγματα· εγώ είμαι, όχι εσείς, αυτός που θα έπρεπε να επαναστατήσω.
Ο Έκτος Εαυτός:
Και εγώ, ο εργαζόμενος εαυτός, ο θλιβερός εργάτης, που με υπομονετικά χέρια και γεμάτα λαχτάρα μάτια, κάνω τις ημέρες εικόνες και δίνω νέες και αιώνιες μορφές στα άμορφα στοιχεία - εγώ είμαι, ο μοναχικός, αυτός που θα έπρεπε να επαναστατήσω ενάντια σ' αυτόν τον ανήσυχο τρελό.
Ο Έβδομος Εαυτός:
Πόσο περίεργο που όλοι σας θα έπρεπε να επαναστατήσετε ενάντια σ' αυτόν τον άνθρωπο, επειδή ο καθένας σας έχει μια προκαθορισμένη μοίρα να εκπληρώσει. Α! να μπορούσα να ήμουν σαν κάποιον από εσάς, ένας εαυτός με προαποφασισμένη μοίρα! Αλλά δεν έχω καμία, είμαι ο κάνω-τίποτα εαυτός, αυτός που κάθεται στο άλαλο, κενό τίποτα και ποτέ, ενώ εσείς είστε απασχολημένοι να ξαναδημιουργείτε ζωή. Εσείς είστε ή εγώ, γείτονες, που θα έπρεπε να επαναστατήσω;
Όταν ο έβδομος εαυτός μίλησε έτσι, οι άλλοι έξι τον κοίταξαν με οίκτο και δεν είπαν τίποτα άλλο· και καθώς η νύχτα πύκνωνε ο ένας μετά τον άλλο έπεσαν για ύπνο τυλιγμένοι σε μια νέα και χαρούμενη υποταγή.
Αλλά ο έβδομος εαυτός παρέμεινε να κοιτά και να παρατηρεί το τίποτα, το οποίο βρίσκεται πίσω απ' όλα τα πράγματα.
- "Ο Τρελός"
Καλημέρα Όλη Μέρα!!!!!!!!!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλημερα κισμετοπαρεαααααααα,καλημερα σε ολους αυτους που μας βλεπουν και εκτιμουν αντε και καμια φορα γραφουν.ευχομαι σημερα κυριακη να ειστε οσο γινετε πιο ξεκουραστοι,χαρουμενοι και δημιουργικοι.ΣΑΜΟΣ αυτο αγαπησαμε στην σελιδα αυτη και γιαυτο αλλωστε μειναμε με νυχια και δοντια,οτι μπορουμε να μοιραζομαστε τους προβληματισμους μας και να εχουμε οπως λες μια οαση δροσιας και οχι μονο.καλοι μου φιλοι αποντες και παροντες ευχομαι μια ομορφη και γλυκεια μερα σαν τα φοντανακια της ΣΑΜΟΥ.ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗΗΗΗΗΗ
http://www.youtube.com/watch?v=kybeq2dWBf8&feature=share
http://www.greekmasa.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1605&Itemid=49 κερασμενο!!!!!!!
καλημερα
καλημερα χαρα , σαμιωτισσες , ανδρεα Τ, Α.Ε, ΡΤ9 .ε.κ , μαρια ελενη . ιωαννα,Π και ολους που μπαινουν και διαβαζουν η γραφουν στη σελιδα. τι εγινε πηγατε ολοι για μπανιο? ποσο ζεστη θα κανει ακομη??????? τα εφαγε τα ψωμια της, εκει που παει να με παρει αποκατω μπαινω στη σελιδα και διαβαζω τα κειμενα σας με τις σκεψεις σας και τις αποψεις σας για ολα τα θεματα και παιρνω κουραγιο και λεω οχι δεν θα τα παρατησω!
σας ευχαριστω πολυ για τη δυναμη που παιρνω απο εσας χωρις να εχουμε προσωπικη επαφη νοιωθω οτι σας ξερω, να εχετε μια τυχερη μερα
ελενη
παλι μου εφαγε το μηνυμααααααααααααααααααα,ακους ΕΚΚΚΚΚΚΚΚ.ποσο πια θα φαει αυτος οδαιμων,θα σκασειιιιι
καλησπερα φιλοι μου ,καλησπερα ΕΛΕΝΑΚΙ οχι δυστυχως δεν ειμαστε θαλασσα αν και θα το θελαμε με την ζεστη παρα πολυ.ομως εχουμε ως συνηθως μπολικο τρεξιματακι.δεν θα αναφερθω στα δυσαρεστα γεγονοτα της σημερινης μερας που αλλαξαν τον κοσμο γιατι δεν θελω να βαρυνω το κλιμα.θα σας πω να εχετε ενα ομορφο μεσημερι και μια ακομα πιο ομορφη μερα.σας χαιρετω με ενα υπεροχο τραγουδι απο μια απιστευτη ταινια .πολυ ισως την θυμηθουνε,οπως και εγω που τωρα τελευταια με εχει πιασει να ανασυρω παλια αγαπημενα πραγματα.εδω παιζει και ο αγαπημενος μου ινδος ηθοποιος,Kabir Bedi,γνωστος και ως Σαντοκαν.ειναι απο τους παλιοτερους,γιατι απο τους νεοτερους σας εχω πει σε αλλα. Σας φιλω ολους ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΙΣΜΕΤΟΠΑΡΕΑ
http://www.youtube.com/watch?v=zxqatTYCCc0&feature=related
καλησπερα κισμετοπαρεα γλυκεια.Αυτος ο δαιμων δεν λεει να σκασει,μου εφαγε το απογευματινο μου μηνυμα αλλα δεν θα του περασει,ειδεςΕΚ επιμενω περιμενω....φυσικα δεν θα σας πω τα απογευνματινα μου γιατι αστε τα.κριμα και ειχα ζητησει και απο την ΣΑΜΟ για μεγαλη συμπαρασταση επι των θεματων της κοροιδιας και της τσετσιποτιας να με κερασει κατι δυνατο το βραδακι για να αρχισουμε τον χορό.να ευχηθω για αυριο καλη αρχη σχολικης χρονιας,καλο κουραγιο στους γονεις και μαθητες.να εχετε καλο βραδυ και καλη συνεχεια.
http://www.youtube.com/watch?v=Z2HBKjMai28
αντεεεεε παμεεεε κερναωωωωωωωωωωωωωω,ειδες ΣΑΜΟΣ !!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=eIZhV3KBJio&feature=related
χαρισμενοοοο στους ευθυνοντεςςς τους κρατικουςςςς που με τα μετρα τους μας γεμισαν ΜΕ ΤΡΕΛΑ!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=OEMwhJjdZQA
σας αγαπαμε βρεεε για αυτο σας τραγουδαμεεεεε!!!!!!!!!!!!
ΔΩΣΕ ΚΑΙ ΑΛΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥΥΥΥ ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑΑΑΑΑ ΦΙΛΑΚΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ. .ΕΛΠΙΖΩ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΚΑΛΑ.ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΠΡΩΤΑ Ο ΘΕΟΣ.ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΩΝΗ.http://youtu.be/4o9__mTVjww..............Π
Γεια σας, παιδιά. Γλυκέ μου υποβολέα, τα προχθεσινά αποσπάσματα του Μπουσκάλια καταπληκτικά. Η ανακάλυψη του εαυτού μας είναι απ'τα πιο σημαντικά που χρειάζεται να κάνει ο κάθε ένας απο εμάς. Το να βρούμε τον εαυτό μας σημαίνει απελευθέρωση. ΡΤ9 μου, η Βερόνικα είναι πάντα επίκαιρη, αυτό είναι σίγουρο. Ε.Κ. μου, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια, όπως και τον υποβολέα μου φυσικά. Πολύ όμορφη η ιστορία που μας έβαλες, "Το μπουκάλι της αγάπης". Είναι εξαιρετικά θλιβερό, πάντως, να συναντήσουμε αυτό που πραγματικά αναζητά η ψυχή μας, η ύπαρξή μας για να συμπληρωθεί και να ολοκληρωθεί και αφού το βρούμε να το προσπεράσουμε σαν να μη συνέβη τίποτα. Ελένη, κι εγώ έχω νοιώσει έτσι πολλές φορές διαβάζοντας τη σελίδα. Όντως, μας ανεβάζει τη διάθεση και μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε. Π, εύχομαι να περάσεις καλά το υπόλοιπο που θα λείπεις και καλή επιστροφή να έχεις. Χαρά μου, η αλήθεια είναι ότι δεν την έχω δει την ταινία, αλλά τώρα που το έβαλες, έψαξα πληροφορίες για τον Kabir Bedi. Διάβασα ότι έχει παίξει στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Τ.
Σας βάζω αμέσως αποσπάσματα απ'τη Βερόνικα. Τ.
Στράφηκε για να συνεχίσει το δρόμο της, αλλά κάποιος την έπιασε απ' το μπράτσο. Το ισχυρό ηρεμιστικό που της είχαν δώσει έτρεχε ακόμη στις φλέβες της, γι' αυτό και δεν αντέδρασε όταν ο Έντουαρντ, ο σχιζοφρενής, την οδήγησε απαλά προς διαφορετική κατεύθυνση: προς τη μεγάλη αίθουσα.
Το φεγγάρι ήταν ακόμη μισό- η Βερόνικα είχε κιόλας καθίσει στο πιάνο –όπως της ζήτησε σιωπηλά ο Έντουαρντ-, όταν άκουσε μια φωνή απ' την τραπεζαρία. Ήταν κάποιος που μιλούσε με ξενική προφορά και η Βερόνικα δε θυμόταν να έχει ξανακούσει τέτοια προφορά στη «Βιλέτ».
«Δε θέλω να παίξω πιάνο τώρα, Έντουαρντ. Θέλω να μάθω τι συμβαίνει στον κόσμο, τι συζητάνε εδώ δίπλα, ποιος είναι αυτός ο παράξενος άνθρωπος».
Ο Έντουαρντ χαμογελούσε, ίσως χωρίς να καταλαβαίνει ούτε λέξη απ' ό,τι του έλεγε. Όμως η Βερόνικα θυμήθηκε το δόκτορα Ιγκόρ: οι σχιζοφρενείς μπορούσαν να μπαινοβγαίνουν στους ξεχωριστούς κόσμους τους.
«Θα πεθάνω», συνέχισε, με την ελπίδα ότι τα λόγια της θα μετέδιδαν κάποιο νόημα. «Ο θάνατος μ' άγγιξε με τις φτερούγες του σήμερα και θα χτυπήσει την πόρτα μου αύριο ή μεθαύριο. Δεν πρέπει να συνηθίσεις ν'ακούς πιάνο κάθε βράδυ.
»Κανείς δεν μπορεί να συνηθίσει τίποτα, Έντουαρντ. Κοίτα εμένα, που έχω αρχίσει να αγαπώ και πάλι τον ήλιο, τα βουνά, τα προβλήματα -μέχρι που άρχισα να παραδέχομαι ότι για την απουσία νοήματος απ' τη ζωή μου δεν έφταιγε κανένας άλλος εκτός από μένα. Ήθελα να δω και πάλι την πλατεία της Λιουμπλιάνας, να αισθανθώ αγάπη και μίσος, απελπισία και πλήξη, όλα αυτά τα απλά και ανόητα καθημερινά πράγματα, που όμως κάνουν ευχάριστη τη ζωή,
»Αν κάποια μέρα μπορέσω να βγω από δω, θα επιτρέψω στον εαυτό μου να είναι τρελός, γιατί έτσι είναι όλος ο κόσμος - οι χειρότεροι είναι αυτοί που δεν ξέρουν ότι είναι τρελοί επειδή επαναλαμβάνουν μόνο αυτό που ορίζουν οι άλλοι.
»Όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι δυνατό, κατάλαβες; Έτσι κι εσύ δεν μπορείς να περνάς τη μέρα ολόκληρη περιμένοντας να έρθει το βράδυ και μια τρόφιμη να παίξει πιάνο - επειδή αυτό δε θα κρατήσει πολύ. Ο δικός μου κι ο δικός σου κόσμος βρίσκονται στο τέλος τους».
Σηκώθηκε, άγγιξε στοργικά το πρόσωπο του νέου και πήγε στην τραπεζαρία.
48
Τ.
Ανοίγοντας την πόρτα αντίκρισε μια ασυνήθιστη εικόνα: τραπέζια και καρέκλες είχαν τραβηχτεί προς τον τοίχο σχηματίζοντας ένα μεγάλο κενό χώρο στο κέντρο. Εκεί, καθισμένα στο κέντρο, τα μέλη της «Αδελφότητας» άκουγαν έναν άντρα με κοστούμι και γραβάτα.
«... ύστερα κάλεσαν το μεγάλο δάσκαλο της σουφιστικής παράδοσης, τον Νασρεντίν, για να μιλήσει».
Όταν άνοιξε η πόρτα, όλοι στην αίθουσα κοίταξαν τη Βερόνικα. Ο άντρας με το κοστούμι γύρισε προς το μέρος της.
«Καθίστε».
Κάθισε στο πάτωμα, δίπλα στην κυρία με τα λευκά μαλλιά, τη Μαρί - που είχε φερθεί πολύ επιθετικά στην πρώτη συνάντηση τους. Προς έκπληξή της, η Μαρί την καλωσόρισε μ' ένα χαμόγελο.
Ο άντρας με το κοστούμι συνέχισε:
«Ο Νασρεντίν κανόνισε τη διάλεξη για τις δυο το μεσημέρι και η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη: πουλήθηκαν και οι χίλιες θέσεις και έμειναν απέξω περισσότερα από εξακόσια άτομα, που παρακολουθούσαν την ομιλία μέσω κλειστού κυκλώματος τηλεόρασης.
»Στις δύο ακριβώς μπήκε ένας βοηθός του Νασρεντίν και είπε ότι για λόγους ανωτέρας βίας η διάλεξη θα καθυστερούσε. Μερικοί σηκώθηκαν αγανακτισμένοι, ζήτησαν να τους επιστραφούν τα χρήματα και αποχώρησαν. Όμως παρέμειναν πολλοί ακόμη μέσα κι έξω από την αίθουσα.
»Στις τέσσερις το απόγευμα ο σουφιστής δάσκαλος δεν είχε ακόμη κάνει την εμφάνιση του και οι άνθρωποι σιγά σιγά έφευγαν παίρνοντας πίσω τα χρήματα τους• άλλωστε πλησίαζε η προκαθορισμένη ώρα λήξης της διάλεξης και είχε έρθει η στιγμή να γυρίσουν στα σπίτια τους. Όταν χτύπησε έξι, οι χίλιοι εφτακόσιοι αρχικοί ακροατές είχαν μειωθεί σε λιγότερους από εκατό.
»Εκείνη τη στιγμή μπήκε ο Νασρεντίν. Φαινόταν τελείως μεθυσμένος και άρχισε να λέει αστειάκια σε μια όμορφη κοπέλα που καθόταν στην πρώτη σειρά.
»Αφου πέρασε η πρώτη έκπληξη, οι ακροατές άρχισαν να αγανακτούν. Πώς ήταν δυνατό, αφού περίμεναν τέσσερις ώρες συνέχεια, να φέρεται έτσι αυτός ο άνθρωπος; Ακούστηκαν ορισμένα μουρμουρητά αποδοκιμασίας, αλλά ο σουφιστής δάσκαλος δεν τους έδωσε καμιά σημασία- συνέχισε να φωνάζει ότι η κοπέλα ήταν σέξι και την κάλεσε να ταξιδέψει μαζί του στη Γαλλία».
Τι δάσκαλος, σκέφτηκε η Βερόνικα. Πάλι καλά που ποτέ μου δεν πίστεψα σε τέτοια πράγματα.
«Αφού βλαστήμησε όσους διαμαρτύρονταν, ο Νασρεντίν επιχείρησε να σηκωθεί και έπεσε βαρύς στο πάτωμα. Εξοργισμένοι οι ακροατές αποφάσισαν να φύγουν, λέγοντας ότι όλα αυτά ήταν αγυρτίες, ότι θα απευθύνονταν στις εφημερίδες για να καταγγείλουν αυτό το εξευτελιστικό θέαμα.
»Εννέα άνθρωποι έμειναν στην αίθουσα. Μόλις οι αγανακτισμένοι εγκατέλειψαν το χώρο, ο Νασρεντίν σηκώθηκε- ήταν νηφάλιος, τα μάτια του έλαμπαν και απέπνεε έναν αέρα αξιοπρέπειας και σοφίας. "Εσείς που βρίσκεστε εδώ είστε αυτοί που πρέπει να με ακούσουν", είπε. "Περάσατε τις δυο πιο δύσκολες δοκιμασίες στο δρόμο του πνεύματος: την υπομονή για να περιμένετε τη σωστή στιγμή και το θάρρος να μην απογοητεύεστε από αυτό που βρήκατε. Εσάς θα διδάξω".
»Και ο Νασρεντίν μοιράστηκε μαζί τους μερικές σουφιστικές τεχνικές».
49
Τ.
Η ομάδα σηκώθηκε όρθια. Η Βερόνικα δεν ήξερε τι να κάνει.
«Σήκω κι εσύ», είπε η Μαρί, πιάνοντας τη απ' το χέρι. «Έχουμε πέντε λεπτά διάλειμμα».
«Φεύγω... να μην είμαι στα πόδια σας».
Η Μαρί την τράβηξε στη γωνία.
«Είναι δυνατό να μην έμαθες τίποτα, ακόμη και με το θάνατο τόσο κοντά σου; Σταμάτα να σκέφτεσαι όλη την ώρα ότι προκαλείς εμπόδια, ότι ενοχλείς τον διπλανό σου! Αν οι άνθρωποι δε σε θέλουν, θα διαμαρτυρηθούν! Κι αν δεν έχουν το θάρρος να διαμαρτυρηθούν, δικό τους το πρόβλημα!»
«Εκείνη τη μέρα που σας πλησίασα, έκανα κάτι που δεν είχα τολμήσει ποτέ πριν».
«Και σ' έκανε να δειλιάσεις ένα απλό αστείο που έκαναν τρελοί! Γιατί δεν προχώρησες; Τι είχες να χάσεις;»
«Την αξιοπρέπεια μου. Να παραμείνω εκεί όπου δεν ήμουν καλοδεχούμενη».
«Τι σημαίνει αξιοπρέπεια; Να θέλεις να σε θεωρεί όλος ο κόσμος όμορφη, ευγενική, γεμάτη αγάπη για τον πλησίον; Σεβάσου τη φύση- βλέπε ταινίες με ζώα και παρατήρησε πώς πολεμούν για το χώρο τους. Όλοι ευχαριστηθήκαμε με το χαστούκι που έδωσες».
Η Βερόνικα δεν είχε πλέον χρόνο να παλέψει για κανένα χώρο της και άλλαξε θέμα- ρώτησε ποιος ήταν εκείνος ο άντρας.
«Βελτιώνεσαι», γέλασε η Μαρί. «Κάνεις ερωτήσεις χωρίς να φοβάσαι μήπως σε θεωρήσουν αδιάκριτη. Είναι σουφιστής δάσκαλος».
«Τι θα πει "σουφιστής";»
«Μάλλινος».
Η Βερόνικα δεν κατάλαβε. Μάλλινος;
«Ο σουφισμός είναι πνευματική παράδοση των δερβίσηδων, στην οποία οι δάσκαλοι, ντυμένοι συνήθως με μάλλινα ενδύματα, δεν προσπαθούν να δείξουν ότι είναι σοφοί και οι μαθητές χορεύουν περιστροφικά και πέφτουν σε έκσταση».
«Σε τι χρησιμεύει αυτό;»
«Δεν ξέρω καλά• αλλά η ομάδα μας αποφάσισε να ζήσει όλες τις απαγορευμένες εμπειρίες. Σ' όλη τη διάρκεια της ζωής μου, η κυβέρνηση μας μάθαινε ότι η πνευματική αναζήτηση υπάρχει μόνο για να απομακρύνει τον άνθρωπο από τα πραγματικά προβλήματα του. Απάντησε μου σ' αυτό τώρα: Δε νομίζεις ότι η προσπάθεια κατανόησης της ζωής αφορά σε ένα πραγματικό
πρόβλημα;»
Ναι. Αποτελούσε πραγματικό πρόβλημα. Άλλωστε, δεν ήταν πια σίγουρη τι σήμαινε η λέξη πραγματικότητα.
50
Τ.
Ο άντρας με το κοστούμι -σουφιστής δάσκαλος σύμφωνα με τη Μαρί- ζήτησε να καθίσουν όλοι σε κύκλο. Από ένα βάζο της τραπεζαρίας έβγαλε όλα τα λουλούδια -εκτός από ένα κόκκινο τριαντάφυλλο- και το έβαλε στο κέντρο της ομάδας.
«Δες τι έχουμε καταφέρει», είπε η Βερόνικα στη Μαρί. «Κάποιος τρελός σκέφτηκε ότι ήταν δυνατό να κάνουμε να ανθίζουν λουλούδια και το χειμώνα και σήμερα πια έχουμε τριαντάφυλλα όλο το χρόνο, παντού στην Ευρώπη. Πιστεύεις ότι ένας σουφιστής δάσκαλος, με όλες τις γνώσεις του, είναι ικανός να κάνει τέτοιο πράγμα;»
Η Μαρί φάνηκε να μαντεύει τη σκέψη της:
«Άσε τις κριτικές για μετά».
«Θα προσπαθήσω. Γιατί το μόνο που έχω είναι το παρόν, που - για να είμαστε ειλικρινείς- είναι πολύ βραχύ».
«Όλος ο κόσμος μόνο αυτό έχει και είναι πάντα βραχύ - αν και μερικοί έχουν ένα παρελθόν στο οποίο σύναξαν πολλά και ένα μέλλον όπου θα συνάξουν κι άλλα. Επί τη ευκαιρία, αφού μιλάμε για το παρόν, έχεις αυ... πολύ στη ζωή σου;»
Αν και το ηρεμιστικό είχε αρχίσει να επιδρά, η Βερόνικα θυμήθηκε την πρώτη φράση που είχε ακούσει στη «Βιλέτ».
«Όταν μπήκα στη "Βιλέτ", πνιγμένη στα σωληνάκια τεχνητής αναπνοής, άκουσα καθαρά κάποια να με ρωτάει αν ήθελα να με αυ... Τι τρέχει; Γιατί έχουν εμμονή σ' αυτά τα πράγματα εδώ;»
«Και εδώ και έξω. Μόνο που στη δική μας περίπτωση δε χρειάζεται να το κρύβουμε».
«Εσύ με είχες ρωτήσει;»
«Όχι. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να μάθεις μέχρι που μπορεί να φτάσει η ηδονή σου. Από την επόμενη φορά, με λίγη υπομονή, θα μπορέσεις να οδηγήσεις εσύ το σύντροφό σου ως εκεί, αντί να κάθεσαι να σε οδηγεί εκείνος. Ακόμη κι αν σου μένουν μόνο δυο μέρες ζωής, νομίζω ότι δεν πρέπει να φύγεις από δω χωρίς να ξέρεις μέχρι πού θα μπορούσες να φτάσεις».
«Μόνο αν ήταν με το σχιζοφρενή που με περιμένει για να ακούσει πιάνο».
«Τουλάχιστον είναι ωραίος άντρας».
Ο άντρας με το κοστούμι διέκοψε τη συζήτηση ζητώντας ησυχία. Έδωσε εντολή σε όλους να συγκεντρωθούν στο τριαντάφυλλο και να αδειάσουν το μυαλό τους.
«Οι σκέψεις σας θα επιστρέψουν, αλλά προσπαθήστε να τις αποφύγετε. Έχετε δύο επιλογές: να κυριαρχήσετε στο μυαλό σας ή να γίνετε υποχείριό του. Έχετε ήδη βιώσει αυτή τη δεύτερη επιλογή -αφεθήκατε να παρασυρθείτε από τους φόβους, τις νευρώσεις και την ανασφάλεια-, επειδή ο άνθρωπος έχει αυτή την τάση αυτοκαταστροφής.
»Μη συγχέετε την τρέλα με την απώλεια ελέγχου. Να θυμάστε ότι στη σουφιστική παράδοση αποκαλείται απ' όλους τρελός ο βασικός δάσκαλος της, ο Νασρεντίν. Και ακριβώς επειδή στην πόλη του θεωρείται παράφρονας, ο Νασρεντίν έχει τη δυνατότητα να λέει δυνατά κάθε σκέψη του και να κάνει ό,τι θέλει. Έτσι γινόταν και με τους γελωτοποιούς στο Μεσαίωνα: μπορούσαν να ειδοποιούν το βασιλιά για κάθε κίνδυνο που δεν τολμούσαν να αναφέρουν οι υπουργοί του, επειδή φοβούνταν μήπως χάσουν τα αξιώματά τους.
»Έτσι πρέπει να συμβαίνει και με σας- μείνετε τρελοί, αλλά να συμπεριφέρεστε σαν λογικοί. Αναλάβετε το ρίσκο να είστε διαφορετικοί, μα να το κάνετε χωρίς να προκαλείτε την προσοχή. Συγκεντρωθείτε στο τριαντάφυλλο και αφήστε να εκδηλωθεί τό πραγματικό Εγώ».
«Τι είναι το πραγματικό Εγώ;» τον διέκοψε η Βερόνικα. Ίσως το ήξεραν όλοι εκεί, αλλά δεν είχε σημασία: δεν έπρεπε να ανησυχεί τόσο για το αν ενοχλεί τους άλλους.
Ο άντρας φάνηκε να ξαφνιάστηκε με τη διακοπή, αλλά απάντησε:
«Είναι αυτό που είσαι και όχι αυτό που σε έχουν κάνει».
Η Βερόνικα αποφάσισε να συμμετάσχει στην άσκηση δίνοντας όλο τον εαυτό της, για να ανακαλύψει ποια ήταν. Αυτές τις μέρες στη «Βιλέτ» είχε νιώσει πράγματα που ποτέ δεν είχε βιώσει με τόση ένταση: μίσος, αγάπη, πόθο για ζωή, φόβο, περιέργεια. Ίσως η Μαρί είχε δίκιο: Είχε πραγματικά γνωρίσει τον οργ…...ό ή είχε μόνο φτάσει ως εκεί όπου ήθελαν να την πάνε οι άντρες;
51
Τ.
Ο κύριος με το κοστούμι άρχισε να παίζει φλάουτο. Σε λίγο η μουσική ηρεμούσε την ψυχή της και κατόρθωσε να επικεντρώσει την προσοχή της στο τριαντάφυλλο. Μπορεί να έφταιγε η επίδραση του ηρεμιστικού, αλλά ήταν γεγονός ότι από τότε που βγήκε από το ιατρείο του δόκτορα Ιγκόρ αισθανόταν μια χαρά.
Ήξερε ότι θα πέθαινε σύντομα. Γιατί να φοβάται; Δε θα βοηθούσε σε τίποτα, ούτε εκείνη θα απέφευγε τη μοιραία καρδιακή προσβολή. Το καλύτερο ήταν να εκμεταλλευτεί τις μέρες ή τις ώρες που της έμεναν κάνοντας ότι δεν είχε κάνει ποτέ.
Η μουσική ερχόταν απαλή και το θολό φως της τραπεζαρίας δημιουργούσε μια σχεδόν θρησκευτική ατμόσφαιρα. Θρησκεία. Γιατί δεν επιχειρούσε να κάνει μια βουτιά μέσα της και να δει τι έμενε από τις ιδέες και την πίστη της;
Επειδή η μουσική την πήγαινε αλλού: να αδειάζει το μυαλό της, να αφήνει κάθε σκέψη για οτιδήποτε και απλώς να ΕΙΝΑΙ. Η Βερόνικα παραδόθηκε, κοίταξε το τριαντάφυλλο, είδε ποια ήταν, της άρεσε και λυπήθηκε που έδειξε τόση βιασύνη.
52
Τ.
Καληνύχτα σε όλους, όνειρα γλυκά και καλό ξημέρωμα. T.
Mια Γλυκιά Ονειρική Καληνύχτα Φίλοι μας Καλοί,Φίλοι Αγαπημένοι!Είμαι πτώμα,θα τα πούμε αύριο..Φιλάκια Πολλά!
Με Αγάπη και Εκτίμηση Πάντα!
Οι καρδιές σας γνωρίζουν σιωπηλά τα μυστικά των ημερών και των νυχτών.
Αλλά τ' αφτιά σας διψούν για τον ήχο της γνώσης της καρδιάς σας.
Θέλετε να γνωρίσετε με λόγια αυτό που γνωρίζετε από πάντα στη σκέψη.
Θέλετε ν' αγγίξετε με τα δάχτυλά σας το γυμνό σώμα των ονείρων σας.
Και είναι καλό που το θέλετε.
Το κρυφό πηγάδι της ψυχής σας πρέπει να αναβλύσει και να τρέξει κελαρύζοντας προς τη θάλασσα.
Και ο θησαυρός του άπειρου βάθους σας πρέπει να αποκαλυφθεί στα μάτια σας.
Δεν πρέπει όμως να υπάρχουν ζυγαριές για να ζυγίζουν τον άγνωστο θησαυρό σας. Και μη μετράτε τα βάθη της γνώσης σας με το βυθομετρικό κοντάρι ή το σχοινί.
Γιατί ο εαυτός είναι μια θάλασσα απεριόριστη και άμετρη.
Μη λέτε, "Βρήκα την αλήθεια", αλλά να λέτε, "Βρήκα μιαν αλήθεια".
Μη λέτε, "Βρήκα το μονοπάτι της ψυχής", αλλά να λέτε, "Συνάντησα την ψυχή που περπατούσε στο μονοπάτι μου".
Γιατί η ψυχή περπατά πάνω σ' όλα τα μονοπάτια.
Η ψυχή δεν περπατά πάνω σε μια γραμμή, ούτε μεγαλώνει σαν καλάμι.
Η ψυχή ξεδιπλώνεται, όπως ο λωτός με τα αναρίθμητα πέταλα.
Καλημέρα Όλη Μέρα!ΟΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ.
καλημερααααααα σημερα ειναι μια καινουρια μεραααα να ευχηθω καλη σχολικη χρονια σε ολους για τα παιδια της ελλαδας μας και επισημα καλη χρονια μια που οταν ξεκινουν τα σχολεια ξεκινουν τα παντα επισημα πιστευω.Τ μου ο ηθοποιος ο συγκεκριμενος εχει κανει παρα πολλα ,απλα εχει γινει πολυ γνωστος στο ευρυ κοινο απο τον ρολο του ως ΣΑΝΤΟΚΑΝ.οσο για την ταινια που εβαλα ειναι η τελευταια που ειχα δει εγω με αυτον και δεν ηταν η πολυ κλασσικη αλλα οσοι την ειδαν τους εχει μεινει αξεχαστη.εχει παιξει σε σημετοχες και γενικα αποτι ειδα ειναι ακομα ενεργος.βλεπεις και γω χτες τα ανακαλυψα μια που οπως σας ειπα εχω παθει τωρα τελευταια μια ταση να ξεθαβω παλια αγαπημενα και μεσα σε αυτα ηταν και το συγκεκριμενο.τωρα την συγκεκριμενη ταινια την ψαχνω με υποτιτλους και δεν μπορω να την βρω,μια φορα την ειδα και μου εχει μεινει αξεχαστη,στο ιντερνετ που βρηκα κατι δεν το ρισκαρω γιατι δεν γνωριζω απο αυτα.ειπαμε μαθαμε κατι ψιλα εξαιτιας του κισμετ δεν ειμαστε χακερ ακομα.σας χαιρετω και σας ευχομαι μια καλη δημιουργικη οσο γινετε ημερα
http://www.youtube.com/watch?v=XuIKEosiMu8&feature=share
http://youtu.be/tHaW_mHCgmQ....................ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΦΙΛΕΣ Τ , ΕΚ , ΚΑΙ ΣΑΜΙΩΤΙΣΣΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΥΧΗΘΗΚΑΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΚΑΛΑ Η ΕΥΧΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΑΣΕ ΠΕΡΑΣΑ ΥΠΕΡΟΧΑ. .................Π
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΗ.....
Ήταν που λες μια φορά ένα σκιουράκι.
Ούτε όμορφο, ούτε άσχημο.
Ούτε έξυπνο, ούτε κουτό.
Ένα συνηθισμένο σκιουράκι ήτανε,
που θα 'μοιαζε μ' όλα τα άλλα,
αν δεν είχε μια παράξενη συνήθεια.
Μόλις σουρούπωνε, το 'σκαγε από τη φωλιά του
και πήγαινε και στηνότανε στην άκρη του δάσους,
δίπλα στο ποτάμι, καρτερώντας τα ζώα
που πήγαιναν να πιούν νερό...
Περνούσαν λέαινες, ζαρκάδια κι αρκούδες
και λαγοί κι ασβοί και βατραχάκια...
Το σκιουράκι ένιωθε πως με όλα έμοιαζε λιγάκι,
πως όλα τους είχανε κάτι όμορφο, κάτι ξεχωριστό.
Έτσι, τα σταματούσε όλα, τα κοίταζε στα μάτια
και τα ρωτούσε:- Μπορείς να μ' αγαπάς;
Τα πιο πολλά γελούσαν. Άλλα δεν έμπαιναν στον κόπο
να απαντήσουν. Και άλλα του έλεγαν:
-Δεν έχω χρόνο - ή δεν ξέρω τι είναι ν' αγαπάς...
Κι αυτό γινόταν κάθε σούρουπο κι έτσι
είχαν τα πράγματα, ώσπου μια μέρα,
το σκιουράκι ξαναρώτησε κι ένας ασβός
του χαμογέλασε και του είπε:
- Μπορώ. Έλα να αγαπηθούμε.
- Μπορείς; Πόσο χαίρομαι!
Πες μου, όμως, τι πά' να πει ν' αγαπηθούμε;
- Λοιπόν, το πιο σπουδαίο είναι να μη βιαστείς
να καταλάβεις. Και τώρα άκου:
Ν' αγαπηθούμε, πρώτα-πρώτα
πά' να πει να κοιταζόμαστε στα μάτια.
Κι έτσι κοιταζόταν στα μάτια για μερόνυχτα...
- Τώρα αγαπιόμαστε; - Όχι βέβαια.
Αλίμονο αν ήταν τόσο απλό.
Ν' αγαπηθούμε πά' να πει να φτιάξουμε κάτι μαζί.
Κι έφτιαξαν πράγματα μαζί. Κι ήταν τόσο χαρούμενα!...
- Τι ωραίο να σ' αγαπάω! Τώρα δεν αγαπιόμαστε;
- Όχι ακόμα. Γιατί ν' αγαπηθούμε πά' να πει
και να 'χουμε κάτι ο ένας απ' τον άλλον.
Δώσε μου λίγο απ' το καστανόμαυρο τρίχωμά σου
κι εγώ θα σου δώσω από το κίτρινο των ματιών μου.
Κι έκαναν έτσι... Το σκιουράκι καθρεφτίστηκε
στα μάτια του ασβού και καμάρωσε την κίτρινη λάμψη
τους στα δικά του μάτια. Κι ύστερα του χάρισε
το πιο γλυκό καστανόμαυρο τρίχωμα που είχε
στην πλάτη του. - Τώρα αγαπιόμαστε;
- Όχι, όχι ακόμα. Μας μένει το πιο δύσκολο.
Πρέπει να αγκαλιαστούμε σφιχτά, πολύ σφιχτά,
και να τρέξουμε στον ήλιο, καβαλώντας μιαν
αχτίδα από φως. Έλα, με το ένα, με το δύο, με το τρία,
να προλάβουμε αυτήν εκεί την αχτίδα.
- Ένα, δύο, τρία, εεεεεεεεεεεεεε... ωπ!
- Τώρα αγαπιόμαστε; - Τώρα.
Και που λέτε, όσο κι αν φαίνεται παράξενο,
κάπως έτσι έγινε κι έτρεχαν για τον ήλιο.
Κι άρχισε να πέφτει βροχή, γλυκιά σα μέλι.
Ήταν τα δάκρυα της χαράς τους,
που απ' την τεράστια ταχύτητα
- που ζάλισε όλα τα πουλιά κι όλα τ' αστέρια
- έγιναν ένα... Κι ύστερα βγήκε ένα ουράνιο τόξο
τόσο λαμπερό, που όλοι στη γη βάλανε το χέρι
πάνω από τα μάτια να μην τυφλωθούνε,
κι αναρωτιόντουσαν τι είχε συμβεί πάνω
απ' τα σύννεφα... ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ
Και πέρασε καιρός. Να 'τανε χρόνια,
να 'τανε ένα λεπτό μονάχα,
κανένας δε θα μπορούσε να μας πει,
γιατί ο χρόνος ήταν άχρονος, μέχρι
που ο ασβός ψιθύρισε:
- Κουράστηκα. Μη σου κακοφανεί.
Μπορεί και να ζαλίστηκα απ' το τρέξιμο.
Θα 'θελα να γυρίσω πίσω.
- Κουράστηκες; Όμως, δεν τρέχουμε
πατώντας στο χώμα. Είναι το φως που μας κουβαλάει.
Δεν είναι κουραστικό. - Για μένα είναι.
Έπειτα το 'χω ξανακάνει. Λίγοι το αντέχουν
δεύτερη φορά.Είν' επικίνδυνο. Γυρίζω πίσω...
Αυτά είπε. Και με μεγάλη ευκολία,
πήδηξε σ' ένα μετεωρίτη που κατέβαινε
στη γη και χάθηκε...
- Μη φεύγεις, φώναξε το σκιουράκι.
Φοβάμαι πως δε θα μπορέσω ποτέ πια
να σταματήσω, κι είν' αστείο να τρέχω μόνος μου
στον ουρανό... Όμως, τη φωνή του την άκουσε μονάχα
το σκοτάδι, κι ίσως - δε σας τ' ορκίζομαι -
το φεγγαράκι που πρόβαλε πίσω από ένα σύννεφο δειλά.
- Εεεεεεε... ωωωωωωωωωω... Είναι κανείς εδώ;
Δεν έχει νόημα πια να πάω στον ήλιο.
Ποιος θα μπορούσε να μου πει πώς θα ξαναγυρίσω πίσω;
Αλλά το σύμπαν εκείνη τη στιγμή ήτανε άδειο,
κι έτσι δεν του απάντησε κανένας.
- Μου φαίνεται πως τώρα τρέχω πιο γρήγορα από πρώτα.
Κι άρχισα να κρυώνω.
Κι αν τρέχω έτσι μόνο μου για πάντα;
Εεεεεεε... ωωωωωωωωω... Βοήθεια!
Δεν είναι κανείς εδώ;
Τότε, μια μικρή φωνούλα
έφτασε στ' αφτιά του, τόσο γλυκιά και σιγανή
σα να 'βγαινε από μέσα του.
- Ψιτ, ψιτ! Σκιουράκι! - Μου μίλησε κανείς;
Τίποτε δεν βλέπω. - Ψιτ, εδώ δίπλα στην κοιλιά σου.
Είμαι η ηλιαχτίδα που σε κουβάλησε μαζί
με τον ασβό βόλτα στον Γαλαξία.
Ακόμα πάνω μου τρέχεις.
Άκου. Μόνο εγώ μπορώ να σε γυρίσω πίσω.
Πρώτα θα μπούμε σε τροχιά γύρω από τη γη,
ύστερα σιγά-σιγά θα κατέβουμε.
Μόνο που 'χω τρέξει άπειρα χιλιόμετρα
κι η ενέργειά μου έχει σχεδόν εξαντληθεί.
Για να γυρίσουμε πρέπει να θυσιάσεις κάτι από σένα,
να το καίω, να γεμίζω τις μπαταρίες μου, να προχωράμε...
- Ότι πεις. Τι θες να θυσιάσω;
- Ξέρω κι εγώ;... Το τρίχωμά σου, τις πατούσες σου,
ένα κομμάτι από την καρδιά σου...
- Το τρίχωμά μου, οι πατούσες μου, δικά σου.
Μόνο που καρδιά δεν έχω πια.
Την πήρε ο ασβός μαζί του. Κι αυτό δεν αλλάζει...
- Εντάξει, παίρνω τις πατούσες σου.
Ελπίζω να μας φτάσουν. Καίω την πρώτη...
Μην πονάς πολύ. Μην κλαις, δεν το αντέχω.
Ησύχασε. Κρατήσου τώρα.
Αλλάζουμε πορεία. Κι έτσι μπήκανε σε τροχιά...
Το σκιουράκι μ' ένα πόδι, κοίταζε τη γη
- τόσο μικρούλα - κι όμως του φαινότανε
πως διέκρινε στο δάσος τον ασβό του.
Κι ήταν το κέντρο της γης ο ασβός γι' αυτό.
Μόνο εκείνος μέτραγε εκεί κάτω. Τίποτα άλλο.
- Παράξενο να μπαίνεις σε τροχιά.
Το κέντρο της ζωής σου είν' αυτό το κάτι που
τρέχεις γύρω του. Κι όμως είν' άσκοπο να τρέχεις,
γιατί δεν μπορείς να το φτάσεις,
ούτε και να ξεφύγεις απ' αυτό...
- Σσσσσσστ! Μη μιλάς, δάγκωσε τα χείλη,
είπε η ηλιαχτίδα. Καίω τη δεύτερη πατούσα.
Κατεβαίνουμε...
Κι αρχίσανε να κατεβαίνουν
κάνοντας τούμπες στον αέρα, μέσα
σε ρεύματα τόσο τρελά, που όλα δείχνουν
πως δίχως άλλο θα γκρεμοτσακιστούνε.
Το σκιουράκι δίχως πόδια, κι η γη
να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, το δάσος
να φαίνεται πια καθαρά, τα δένδρα, τα πουλάκια,
το ποτάμι και ξαφνικά... Πλατς!...
Και μετά τίποτα... Όταν το σκιουράκι, ύστερα
από ώρα, άρχισε να συνέρχεται,
πόναγε σ' όλο του το κορμί.
Όμως κατάλαβε πως κάποιος ήταν κοντά του
και του έβαζε οινόπνευμα κι ύστερα φυσούσε
τις πληγές για να μην τσούζει, και του 'βαζε
κομπρέσες κι επιδέσμους και το χάιδευε...
- Ο ασβός μου, σκέφτηκε κι άνοιξε τα μάτια.
Όμως, είδε να σκύβει πάνω του ένας κάστορας .............ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ
Ήταν ένας μικρόσωμος κανελής κάστορας
μ' αστεία μουσούδα, που όμως το βλέμμα του
ήταν τόσο φωτεινό, που σαν σε κοιτούσε νόμιζες
πως λαμπύριζαν πυγολαμπίδες στη ματιά του.
Κι είχε ένα χαμόγελο τόσο, μα τόσο τρυφερό,
που το σκιουράκι ούτε να δακρύσει
από ευγνωμοσύνη δεν μπορούσε.
Κοιταζόταν σιωπηλά ώρα πολλή.
Ύστερα, ο κάστορας ρώτησε κάτι που το σκιουράκι
άπειρες φορές είχε ρωτήσει πιο παλιά,
όταν ήταν ανυποψίαστο για όλα...
- Μπορείς να μ' αγαπάς;
Το σκιουράκι αναστέναξε, χωρίς καθόλου λύπη.
- Φοβάμαι πως δεν μπορώ.
Δεν έχω πια καρδιά για ν' αγαπήσω...
- Δεν πειράζει. Αν το θες, θα σου δώσω
ένα κομμάτι απ' τη δικιά μου.
- Όμως ν' αγαπηθούμε πά' να πει να τρέχουμε μαζί
- κι εγώ δεν έχω πόδια. - Να τρέχουμε, έτσι άσκοπα, γιατί;
Ν' αγαπηθούμε πά' να πει να κάνουμε μαζί ένα δρόμο,
όπως μπορούμε.
Το πιο σπουδαίο είναι να 'μαστε
οι δυο μας, και όχι πόσο γρήγορα θα τρέχουμε,
ούτε που θα πάμε... Μικρό μου σκιουράκι,
αν μπορείς να μ' αγαπάς, θα σου φτιάξω δεκανίκια
από ξύλο αγριοτριανταφυλλιάς. Κι αν δε θες,
θα σε μάθω να περπατάς με τα χέρια.
Κι αν κουραστείς, θα σε πάρω αγκαλιά
και θα 'ναι πιο όμορφα, γιατί θ' ακούω την ανάσα σου
κι η μυρωδιά σου θα μπει μέσα στο πετσί μου
και δε θα ξέρουμε αν είσαι εσύ ή εγώ, εγώ ή εσύ,
θα 'μαστε εμείς...
Τι έγινε μετά, κανείς δεν έμαθε
στα σίγουρα - κι εγώ που να το ξέρω;
Λένε πως τους είδανε να φεύγουνε για την Ανατολή,
περπατώντας με τα χέρια, και να γελάνε, να γελάνε...
Ο απόηχος απ' το γέλιο τους ξέμεινε στα φυλλώματα
των δένδρων - λένε... Πάντως, ποτέ - μα ποτέ
- κανείς πια δεν τους ξανάδε.......
..............................Π
ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΕΓΡΑΨΑ ΛΑΘΟΣ ΣΥΓΝΩΜΗ.ΤΙ ΔΙΔΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΘΥΣΙΕΣ..............Π
ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ....ΝΟΤΑ ΓΕΛΙΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.............http://youtu.be/WPdNILW6bCQ........................Π
Καλησπέρα σε όλες και όλους.Οι ημέρες που περνούμε είναι πολύ ασχημες γιά τη χώρα.Το χρέος είναι κοντά να αφανίσει τη χώρα.Θέλει δύναμη και κουράγιο γιά εμάς και τα παιδάκια μας.Ανδρέα μου σου ζητω να μή με παρεξηγήσεις.Αγόρι μου για ένα πολύ μικρό διάστημα να μή σταματήσεις τις αυτοτελείς ιστορίες σου.Δέν πειράζει ας μήν είναι μεγάλες.Παρακολουθώ κάτι ακόμη και θα ήθελα πέντε έξι απλά διηγήματα.Σε περίπτωση αγόρι μου που με ακούσεις εγώ η ίδια θα σε ευχαριστήσω και θα σου πώ ότι είμαι εντάξει, όταν βέβαια είμαι.Καλό μεσημέρι σε όλες και όλους. Λ.Μ.
Καταπληκτική η νεραιδόσκονη!!!Μην την αφήσεις .Έχουμε ανάγκη καλούς έλληνες συγγραφείς.Η ευκαιρία πολλές φορές μιά φορά κτυπά τήν πόρτα δεδομένου ότι ζούμε σε μιά χώρα που τρώει τα παιδιά της.Λοιπόν σε περίπτωση που το θελήσεις εγώ θα είμαι εδώ και φυσικά θα τα πούμε.Είμαι υποχρεωμένη να περιμένω τήν εξέλιξη του βιβλίου σου.Η τιμιότητά σου δέν έχει περάσει έτσι να το ξέρεις αυτό.Λ.Μ.
Δημοσίευση σχολίου